Nienna Posted September 4, 2005 Share Posted September 4, 2005 (edited) Το Love Eternal We have learnt to make the most impressive beginnings... We have learnt to continue dancing through the endless music, in the most graceful, noble ways... We can tango, and make the floor shiver with pleasure... passion. We can make mirrors cry for romance as we walk... Our implications never disturb the flowing water - not even once! [Directors acting we are - indeed - architects working together in the same masterpiece, yet trying to compete...] I will be teaching you... You will know - and forget the one you thought as your teacher... I will be yours, as you desire, yours to command· always, and never, conquered... Perfection hurts, and we lust for this pain... Every single thing has its rightful place. I will fight for my throne in your castle... [and I hope that you will fight yourself, for this locked office of yours...] Let us now learn how to give great endings to our small, perfect-seeming chapters of life eternal; for we need to bear its greatness... We need to honour the greatest mystery of all. To Love Eternal. ----- Μετά απο παράκληση του Dain φτάνει στα μάτια σας αυτό το ποίημα, γραμμένο το 2003, αλλά πάντα επίκαιρο. Edited June 22, 2006 by Nienna Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
LordCeleborn Posted September 4, 2005 Share Posted September 4, 2005 *tear falls* you cannot be more revealing than this ... Thank you for everything. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
tec-goblin Posted September 4, 2005 Share Posted September 4, 2005 ΥΠΕΡΟΧΟ!! Η αισιοδοξία, η δύναμη με την οποία με γεμίζει είναι συγκρίσιμες με ενός perpetual, ενός arena (No creed on earth can replace or provide/ in my darkest hour, the comfort I'd feel/ leading me to see I can be more than I expect of me). Με κατάλληλη μουσική (άκουγα 2raumwohnung) μπορεί μέσα σε ένα λεπτό να σβήσει πολύ πόνο, να δώσει δύναμη ώστε να προχωρήσουμε στη ζωή. Σ'ευχαριστώ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted September 5, 2005 Author Share Posted September 5, 2005 Σας ευχαριστώ και τους δύο... πάρα πολύ. Χαίρομαι που το ποίημα αυτό έχει κάτι να πει σε αρκετό κόσμο, μιας και το θεωρώ πραγματικά διαχρονικό. Όπως είπε και ο Dain, η πρώτη παρένθεση αναφέρεται σε κάθε πραγματική ερωτική σχέση... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted September 5, 2005 Share Posted September 5, 2005 Όταν διάβασα αυτό το ποίημα στο σπίτι του Celeborn και της Nienna στη Θεσσαλονίκη ένα πρωί πριν μέρες, ξαφνικά δάκρυσα. Και μετά με κατέκλυσε ένα παράξενο συναίσθημα, συγκίνηση, και ειδικά όταν διάβασα τους στίχους Let us now learn how to give great endings to our small, perfect-seeming chapters... of life eternal; άρχισα να κλαίω και βγήκα στο μπαλκόνι. Δεν ξέρω γιατί ένιωσα έτσι πράγμα που δε μου έχει ξανασυμβεί με ποίημα ποτέ μου. Ούτε μπορώ να πω τι ακριβώς ήταν αυτή η συγκίνηση εκτός οτι άγγιξε κάποια πολύ βαθεία χορδή μου. Και υποθέτω πως αυτό τα λέει όλα....... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted September 5, 2005 Author Share Posted September 5, 2005 (edited) Κι εμένα με συγκινεί τόσο πολύ να συγκινούνται αξιόλογοι άνθρωποι σαν εσένα με αυτά που γράφω... Σ' ευχαριστώ!! Edited September 5, 2005 by Nienna Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Balidor Posted September 5, 2005 Share Posted September 5, 2005 Πραγματικό... Λες και εβλεπα 2 φιγουρες (στο πρωτο μερος) να χορευουν !!! [Directors acting we are - indeed - architects working together in the same masterpiece, yet trying to compete...] Απιστευτο και μεγαλη αληθεια ... καταπληκτικη η σκεψη σου ... a masterpiece , indeed !!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted September 6, 2005 Author Share Posted September 6, 2005 Αχού! Σ' ευχαριστώ! Τελευταία προσέχει ο κόσμος όσα γράφω! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Balidor Posted September 6, 2005 Share Posted September 6, 2005 Γιατι καλε... παντα ετσι δεν ημασταν;;; απο οτι εχω καταλαβει.. οτι λεμε το ενοουμε .... νταξη;;; και μην ξαναγραψεις τοσο χαλια ποιηματα.. προσπαθησε να βελτιωθεις... τς τς τς τς !!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Isis Posted September 6, 2005 Share Posted September 6, 2005 Δε θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητο! Απορώ πώς το σκέφτηκες! Είναι ενα υπέροχα αισθαντικό και ταυτόχρονα σκληρά ρεαλιστικό ποίημα! Είναι ένα μικρό αριστούργημα... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted September 7, 2005 Author Share Posted September 7, 2005 Είναι που ακροβατώ ανάμεσα σε αυτά τα δύο, Ίσιδα. Γνωρίζω. Κι επιλέγω να ζω την επόμενη μέρα σαν να μην γνώριζα... Θέλει περισσότερο κόπο, αποφέρει όμως περισσότερους καρπούς. Νομίζω... Σ'ευχαριστώ για το σχόλιό σου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.