Ταξίδια στον Χρόνο

[Βάρδος]

1. Πώς σας φαίνονται τα ταξίδια στο χρόνο; Σας αρέσει ως ιδέα; Δε σας αρέσει; Γιατί;

 

2. Όσοι γράφετε, χρησιμοποιείτε ταξίδια στο χρόνο (ή θα χρησιμοποιούσατε ταξίδια στο χρόνο);

 

3. Ως ιδέα, τι θεωρείτε ότι είναι τα ταξίδια στο χρόνο: επιστημονική φαντασία ή φαντασία;

[Nihilio]

1. Πλάκα έχει ως ιδέα, αλλά ούτες κρύο ούτε ζέστη

 

2. Όχι, γιατί η θεωρία μου για το χρόνο είναι η εξής. Αν κάποιος ταξιδέψει πίσω στο χρόνο τότε αλλάζει το παρελθόν, άρα και το παρόν από το οποίο ήρθε, άρα το ταξίδι δεν έχει γίνει με τις ίδιες παραμέτρους, άρα έχουμε χοντρό παράδοξο.

 

3. Ανάλογα με το πως θα εξηγηθούν.

[Sabrathan]

To 2 ήταν πάντα και για μένα το "πρόβλημα". Δηλαδή αυτό που τελικά ζούμε πρέπει να είναι το "τελικό" αποτέλεσμα μετα από ΟΛΕΣ τις χρονο-μεταφορές και αλλαγές που θα γίνουν (ή καλύτερα, γίνονται) ποτέ. Ακόμα και έτσι, εφόσον ο χρόνος δεν έχει τέλος, δεν βγαίνει νόημα, εκτός αν κάποιος "κλείδωσε" το time-line, μια για πάντα.

 

Αν κάποιος συγγραφέας βάλει έξυπνους κανόνες κάποιου είδους στις ιστορίες του όμως, κάτι παίζει από άποψη λογικής.

[Isis]

1.Μου αρέσει πάρα πολύ ως ιδέα. Θα μείωνε πολλά κυκλοφοριακά και περιβαλλοντικά προβλήματα (καθώς και τα γνωστά προβλήματα δυσκολίας μετακίνησης). Θα μείωνε τις αποστάσεις. Ο χώρος θα γινόταν πολύ συμπαγής.

 

2.Τα χρησιμοποιώ μόνο στο πλαίσιο της μαγείας.

 

3.Θεωρώ πως είναι φαντασία και όχι επιστημονική φαντασία, επειδή ο φαύλος κύκλος του πισωγυρίσματος που ανέφερε και ο Nihilio (αλλάζω το παρελθόν άρα επηρεάζω το παρόν) δε μπορεί να λυθεί. Το χωροχρονικό συνεχές για μένα είναι μοναδικά ορισμένο και μονόδρομο.

[heiron]

1.Μ'αρεσει ως ιδεα.Αν εχεις κλεισει εισιτηριο ερχομαι κι εγω!

2.Δεν πολυγραφω βεβαια, παντως δεν εχω γραψει για κατι σχετικο.Γενικα προσπαθω να το αποφυγω για να αποφυγω τα παραδοξα.

3.Οπως λεω σε τετοιες περιπτωσεις...ειναι θεμα ορισμου.Συνηθως το ταξιδι στο χρονο εντασσεται στην εφ.και αυτο επειδη συνηθως μπαινουν στην ιστορια χρονομηχανες και ανεπτυγμενη επιστημη.

Λαμπρα παραδειγματα ειναι η χρονομηχανη του Ουελς,η και το μουρατο αμαξι στο "Επιστροφη στο μελλον".Βεβαια το βιβλιο που προσεγγισε με τον καλυτερο τροπο το θεμα ειναι το "The end of eternity" οτυ Ασιμοφ.Χαρακτηριστικο δειγμα εφ θα ελεγα.

Οσον αφορα το φαντασυ καθε αλλο παρα αποκλειει το ταξιδι στο χρονο αν και αυτο συνηθως συγχεεται με ταξιδια σε αλλες παραλληλες διαστασεις.Για παραδειγμα ο Ελρικ προηγειται η επεται του Κορουμ και του Χοκμουν?βεβαια ο Ελρικ σε καποια φαση βλεπει μια μελλοντικη του μαχη ενω πλεει στις θαλασσες της μοιρας.Στον τολκιν η Γκαλαντριελ δειχνει το μελλον του Σαιρ στα Χομπιτ κτλ...

Οπως και να εχει οι Σοφοι μου εχουν πει οτι ο χρονος ειναι κυκλικος... Βλεπε και signature.

ΥΓ-Εμμεσως αγγιζω το θεμα που και που οταν γραφω.Ακομα και σε κειμενο μου στο σφφ,τωρα που το σκεφτομαι...

[Deodonus]

Δεν μ'αρέσει καθόλου ως ιδέα...(ξενέρωτος, ε;...) Και λόγω των παραδόξων αλλά και γενικά, δεν μ'αρέσει.

 

Βέβαια, πολλές φορές οι αναμνήσεις ενός χαρακτήρα κλπ κάνουν κάποια "ταξίδια" στο χρόνο, αναφερόμενος σε παρελθόντα γεγονότα, αλλά δεν έχει σχέχη με αυτά που λέμε εδώ.

 

Πιστεύω ότι ανοίκει πιο πολύ στην επιστημονική φαντασία. Μάλλον επιδή συνήθως στα ταξίδια αυτά εμπλέκονται μηχανές και κατασκευάσματα, οπώτε μοιραία έχουμε να κάνουμε με πιο φουτουριστικό στίσιμο. Αλλά δεν ξέρω, δεν το έχω ψάξει και πολύ.

 

Αυτά...

[Canopus]

Άνετα μπορεί να χρησιμοποιήθει ως μοτίβο για μια ιστορία sf και για μια ιστορία fantasy! Με πρόλαβες heiron!

[Βάρδος]

Όπως καταλαβαίνετε, δεν μπορώ να ξεφύγω από τον πειρασμό να απαντήσω στις δικές μου ερωτήσεις!

 

1. Πώς σας φαίνονται τα ταξίδια στο χρόνο; Σας αρέσει ως ιδέα; Δε σας αρέσει; Γιατί;

 

Η ιδέα, γενικά, δεν μου αρέσει, γιατί, όπως είπε κι ο Nihilio, μου φαίνεται ότι δημιουργεί άπειρα παράδοξα. Ωστόσο, έχω διαβάσει ιστορίες όπου, παραδόξως, λύνονται τα παράδοξα (εσκεμμένο το λογοπαίγνιο ), όπως στο Anubis Gates του Tim Powers, όπου τα ταξίδια στο χρόνο είναι τόσο άψογα φτιαγμένα που, κάθε φορά που έβλεπα ένα παράδοξο να λύνεται, έμενα κάπως έτσι .

 

Επίσης, αν ο heiron έχει τα μέσα, δε θα έλεγα όχι σ'ένα ταξίδι στο χρόνο. Δεδομένου ότι θα μπορούσαμε να επιστρέψουμε κιόλας!

 

2. Όσοι γράφετε, χρησιμοποιείτε ταξίδια στο χρόνο (ή θα χρησιμοποιούσατε ταξίδια στο χρόνο);

 

Όχι, και δε σκοπεύω να το κάνω πολύ σύντομα. Δε με πολυσυγκινεί ως ιδέα. Και, βασικά, δεν μπορώ να σκεφτώ έναν πιστευτό τρόπο που θα μπορούσε να γίνει, ούτε καν σε φαντασία, κι όταν μου συμβαίνει αυτό, δεν το γράφω. (Το να βάλω ένα ξόρκι ή μια μηχανή που σε στέλνει κάπου στο χρόνο δε μ'αρέσει ως εξήγηση.) Πάντως, αν κάποτε μου κατεβεί κάποια ιδέα που να μου αρέσει, ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να κάνω.

 

3. Ως ιδέα, τι θεωρείτε ότι είναι τα ταξίδια στο χρόνο: επιστημονική φαντασία ή φαντασία;

 

Φαντασία. Δε νομίζω ότι θα μπορούσε ποτέ να γίνει πραγματικότητα, όσο κι αν προεκτείνουμε ή τραβήξουμε την επιστήμη από τα μαλλιά. Οπότε, για μένα, είτε με μηχάνημα ταξιδεύουν στο χρόνο είτε με ξόρκι, φαντασία είναι πάλι.

[Βάρδος]

Μόλις βρήκα αυτό. Πιστεύω, ενδιαφέρον.

[Canopus]

Δεν συμφωνώ ότι οτιδήποτε δεν μπορεί να εξηγηθεί με την τωρινή επιστήμη δεν μπορεί κάλλιστα να αποτελέσει εμπνευση για μια ιστορία ε.φ.! Το θέμα είναι να δημιουργήσεις μια φανταστική επιστήμη ωστέ να δικαιολογήσεις την ύπαρξη ας πούμε π.χ. μιας χρονομήχανης όσο τραβηγμένη και αν είναι αυτή η εξήγηση επιστημονικά πάντα εξάλλου δεν μιλάμε για επιστημονικά συγγράματα αλλά για επιστημονική φαντασία! Κάπου είχα διαβάσει ότι η επιστημονική φαντασία είναι η λογοτεχνία της αλλαγής και το fantasy, η λογοτεχνία της διαφορετικότητας! Και κει νομίζω ότι κρυβεταί το κλειδί της όλης ιστοριας με τις διαφορές των δύο ειδών!

[Διγέλαδος]

Είναι ένα πολύ δύσκολο θέμα.

Αν θα το χρησιμοποιούσα, θα το χρησιμοποιούσα για να πάω στο παρελθόν. Γιατί η επιστημονική φαντασία είναι έτσι κι αλλιώς ένα ταξίδι στο μέλλον

Έτσι το ταξίδι στο παρελθόν θα το έκανα για να δω κάτι σημαντικό που έχει γίνει από κοντά και να το επικρίνω ή αποδοκιμάσω. Επίσης είναι ένας καλός τρόπος για να αλλάξω κάτι ώστε μετά να δω τι θα γινόταν αν θα εξελισσόταν το παρόν διαφορετικά από τι είναι τώρα.

Όμως δεν είναι τόσο πολύ η πλοκή και οι τρύπες ή επιστημονική εξήγηση που με ενοχλούν αλλά το γεγονός ότι όλοι έχουμε αντισώματα μέσα μας για συγκεκριμένα μικρόβια που έχουν εξελιχθεί μαζί μας. Φανταστείτε τώρα ένας άνθρωπος να πάει στο πολύ παρελθόν με τα μικρόβια του και τα αντισώματά του τι θα προκαλούσε μετά. Επίσης διάβασα ένα καταπληκτικό δίηγημα πριν πολλά χρόνια στο ιντερνετ που τώρα πια ούτε το τίτλο του δεν θυμάμαι. Που εξιστορεί τα προβλήματα αυτά και κάτι παραπάνω. Ας πούμε έχουμε φτάξει ένα τουριστικό τουρ γκρουπ για ταξίδι στο παρελθόν και στην προϊστορία. Τότε στους δεινόσαυρους. Φορουσανε τις μάσκες τους και τα όλα τους για να μη μολύνουν εκείνο το κόσμο και γενικά προσέχαν πάρα πολύ. Όμως καταλάθως κάποιος σκουντούφλησε και πάτησε ένα λουλούδι (ή κάτι τέτοιο) αυτό ήταν από τα τελευταία του είδους του. Και έτσι όταν γύρισε φαινομενικά δεν είχε αλλάξει τίποτα, μετά πρόσεξε ο ήρωας ότι τα γράμματα ήταν διαφορετικά στις επιγραφές, τελειώς αλλόκοτα για αυτόν και μετά οι άνθρωποι ήταν τελειώς διαφορετικά εξελιγμένα όντα, κάτι σαν πρασινο-καφέ μάζες. Φανταστείτε πόσες φορές να είχε γίνει αυτό χωρίς να το έχουν συνειδητοποιείσει οι άνθρωποι / εξελιγμένα όντα.

Ταινίες πάντως πάμπολλες. Που εξερευνούν περισσότερο το αν είναι μάταιο να προσπαθούμε να αλλάξουμε κάτι ή όχι. Θα γίνει τελικά αυτό που πρόκειται να γίνει ή όχι; Ή απλώς ζούμε σε έναν από πολλούς παράλληλους κόσμους;

Ένα τρομερό λινκ που έχει αναλύσει όλες τις ταινίες για το πόσο στέκουν είναι: http://www.mjyoung.net/time/index.htm

Enjoy!

Edited September 16, 2005 by twocows

[Mort13]

Είναι ένα concept το οποίο ακριβώς λόγω του παράδοξου που έχουν ήδη αναφέρει πολλοί, επιτρέπει στους συγγραφείς να παίξουν με τις συμβάσεις του είδους. Νομίζω ότι λειτουργεί καλύτερα στη μορφή μικρών διηγημάτων καθώς όσο περισσότερο προσπαθεί ο συγγραφέας να το αναλύσει ή και να το εξηγήσει, μπλέκει με τα παράδοξα. Όταν διαβάζω μια ιστορία με time travel δεν με ενδιαφέρει να διαβάσω άπειρες σελίδες σχετικά με ποιούς νόμους της φυσικής χρησιμοποιεί ο εκάστοτε χαρακτήρας για να δημιουργήσει μια ρεαλιστική time machine αλλά το πως χρησιμοποιεί το ταξίδι στο χρόνο ο συγγραφέας για να σχολιάσει καταστάσεις.

 

Από τα καλύτερα διηγήματα του είδους που έχω διαβάσει είναι τα All you zombies του Heinlein, Behold the Man του Moorcock και Meddler του Dick.

 

Ένα αρνητικό αυτού του είδους των ιστοριών πάντως είναι ότι είναι σχετικά προβλέψιμα, αν έχεις διαβάσει 2-3 τέτοιες ιστορίες είσαι σίγουρος ότι κάτι θα πάει στραβά και ο χαρακτήρας συνήθως δεν θα καταφέρει να εκπληρώσει το σκοπό για τον οποίο έκανε το ταξίδι ή σχεδόν πάντα θα υπάρχει ένα twist στο τέλος στο στυλ του Planet of the Apes. Είναι άπειρα τα διηγήματα που ο πρωταγωνιστής ταξιδεύει με σκοπό να αλλάξει ένα γεγονός της ιστορίας και καταλήγει να είναι η δική του παρουσία που το προκαλεί.

[Atrelegis]

Πάντα έχει να κάνει με το πώς θα το χειριστείς. Μπορείς να παρουσιάσεις το ταξίδι στον χρόνο σαν τον σκοπό ύπαρξης της ιστορίας ή σαν τον λόγο επίτευξης σημαντικών ιστορικών γεγον΄τοων στην ιστορία σου. Από την άλλη, το ταξίδι στο χρρόνο ίσως να είναι προνόμιο μερικών μόνο ανθρώπων και να γίνεται μόνο στο πλαίσιο μιας συγκεκριμένης χρονικής περιόδου (βλ. τελευταία ώρα του κόσμου σε μια ιστορία μου)

Πάντως μου αρέσει να το χρησιμοποιώ, αλλά μόνο αν μπορεί αν μου δώσε προοπτική να περιπλέξω την ιστορία ή να επιλύσω ερωτήματά της, αλλά ΠΑΝΤΑ δεν πρέπει να χρησιμοποιείται σαν τζόκερ, επειδή μπορεί να καταστρέψει μια κατά τα άλλα καλή πλοκή.

[mistseeker]

Πάντως μια θεωρία που φαίνεται να "παίζει" πολύ στους επιστημονικούς κύκλους αυτή την περίοδο είναι αυτή των "παράλληλων συμπάντων". Ότι, (χονδροειδέστατα) δηλαδή, αν ταξιδέψει κάποιος στο παρελθόν και αλλάξει το παρελθόν, αυτό που αλλάζει είναι ένα άλλο πιθανό μέλλον, σ'ένα παράλληλο σύμπαν με αυτό από το οποίο ήρθε. Είναι κρίμα ότι μια τόσο ωραία θεωρία την είδα να βιάζεται (πριν καιρό, ευτυχώς, και αρχίζω να το απωθώ) στην ταινία The One με τον Jet Li.

 

Παρεμπιπτόντως, αυτή η θεωρία είχε υποστηριχθεί και σε κάποια IRC rooms όπου φαινόταν να δίνει συνέντευξη ένας χρονοταξιδιώτης από το μέλλον. Είχα διαβάσει τα logs πριν ένα-δυο χρόνια, ήταν πολύ ατμοσφαιρικά.

 

Ν.

 

Edit: O χρονοταξιδιώτης που σας έλεγα.

Edited September 17, 2005 by mistseeker

[Atrelegis]

Το να παίξεις με την πραγματικότητα, αλλάζοντας χρονικά γεγονότα μπορεί αν οδηγήσει στη διάβρωση του κόσμου, ξέρεις. Υπάρχει ένας λόγος που ακόμη και στης μικρής σημασίας πράξεις των χαρακτήρων του Back to The Future εμφανίζεται ο κίνδυνος του παράδοξου. Η Ιστορία έχει περισσότερα παρακλάδια από όσα φαντάζεσαι και το να πειράξεις ένα, σημαίνει τη δημιουργία μιας μαζικής κατρακύλας!

Πάντως θα ήθελα να δω αυτά τα logs...

[mistseeker]

Το να παίξεις με την πραγματικότητα, αλλάζοντας χρονικά γεγονότα μπορεί αν οδηγήσει στη διάβρωση του κόσμου, ξέρεις. Υπάρχει ένας λόγος που ακόμη και στης μικρής σημασίας πράξεις των χαρακτήρων του Back to The Future εμφανίζεται ο κίνδυνος του παράδοξου. Η Ιστορία έχει περισσότερα παρακλάδια από όσα φαντάζεσαι και το να πειράξεις ένα, σημαίνει τη δημιουργία μιας μαζικής κατρακύλας!

Πάντως θα ήθελα να δω αυτά τα logs...

<{POST_SNAPBACK}>

 

Εμένα με μαγεύουν οι θεωρίες και η ιδέα του ταξιδιού στο χρόνο. Θα ήθελα να την χρησιμοποιήσω σε ιστορίες μου, αλλα βλέποντας πόσο έχει βιαστεί στο παρελθόν από διάφορους, θα το σκεφτώ πάρα πολύ πριν αποφασίσω να τη βιάσω κι εγώ.

 

Το Timeline (το βιβλίο, όχι η ανεκδιήγητη ταινία) είναι μια περίπτωση όπου η ιδέα του ταξιδιού στο χρόνο ΔΕΝ κακοποιήθηκε (πράγμα σπάνιο). Για τα logs, δες το λίνκ στο προηγούμενο μήνυμα (του έκανα edit)

 

N.

[Nienor]

Πριν από δύο χρόνια περίπου ξεκίνησα να γράψω μια ιστορία (η οποία ήταν φαντασία γιατί ήταν με spell ο τρόπος που έγινε το ταξίδι και όχι με μηχανή ) που ξεκινούσε με το λάθος μιας μάγισσας χρησιμοποιώντας μια πύλη (είπε λάθος λέξη τελοσπάντων -φτάνοντας συνειρμικά μέχρι "τη λάθος λέξη"- κάνοντας φουριόζα τις καθημερινές "δουλειές" της). Τελοσπάντων η ιστορία που ξεκίνησα να γράψω αφορούσε τη ματαιοδοξία. Το ταξίδι στο χρόνο ήταν απλά το μέσο. Και πήγε μπροστά, όχι πίσω. Δέκα χρόνια μετά μόλις αλλά ήταν γριά. Είχε άσπρα μαλλιά και τέτοια.

 

Ασχολήθηκα βασικά με τις αναμνήσεις που τις δημιούργησε το «ταξίδι» κι όχι τόσο με τα γεγονότα και τα τοπία. Ξεκίνησα να γράφω πως ξυπνούσαν συνέχεια μέσα της αναμνήσεις που δεν τις ήξερε και που αρχικά νόμιζε πως δεν ήταν δικές της αλλά σκέψεις κάποιου άλλου και σιγά σιγά καταλάβαινε τι παίζει από διάφορα γεγονότα που θυμόταν σε συγκεκριμένα μέρη και τέτοια. Η φάση γενικά ήταν σαν πρόβλεψη ενός μέλλοντος που το έζησες αλλά δεν το έζησες. ( τώρα.... ναι....sorry... προσπάθησα). Τέλοσπάντων έγραψα γύρω στις 25-30 σελ. τετραδίου (χειρόγραφο, οπότε δεν ήταν τόσο πολύ όσο ακούγεται) κι έγραφα μανιωδώς ούτε που ξέρω για πόσες ώρες. Και κάποια στιγμή σήκωσα το κεφάλι μου από το χαρτί και συνειδητοποίησα τι μα@%κίες έγραφα. Τα είχα μπλέξει τόσο πολύ που είχα χάσει τη μπάλα τελείως. Ήτανε η πρώτη φορά που δεν καταλάβαινα τι γίνεται μέσα σε μια δικιά μου ιστορία! Δεν είναι άθλιο;

 

Σαν ιδέα με εξιτάρει πάρα πολύ αλλά δε νομίζω πως θα ξαναέγραφα ποτέ κάτι τέτοιο. Ήταν άθλιο! Πραγματικά!

 

 

 

 

 

 

 

Υ.Γ. άμα καταφέρω να την ξεθάψω μπορεί να την κάνω ποστ και να ορίσω βραβείο για όποιον καταφέρει να βγάλει άκρη

Edited September 19, 2005 by Nienor