Orpheus Posted September 16, 2005 Share Posted September 16, 2005 (edited) I. Once I hop'd it would so be To have no grief nor joy but thee; Yet fate my wish doth oft defy For in my soul by thine eternal smiles doth musick lie. (5/9/2005) * II. It doth so seem, when musick thrive that, through her graceful cheers or by her crystal tears, my soul's innermost thoughts to thee arrive. (13/9/2005) ~*~ Quoting my dear friend, I say: Αυτα... Edited September 16, 2005 by Orpheus Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted September 16, 2005 Share Posted September 16, 2005 Και οι δύο στροφές θα μπορούσαν να είναι μέρη ενός μεγαλύτερου ποιήματος, επειδή κινούνται σε κοινό λεκτικό και νοηματικό άξονα. Αν και συνήθως τα middle english ή όπως αλλιώς λέγονται με κουράζουν εδώ λειτουργούν ωραία. Εξαιρετικά ποιηματάκια και τα δύο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted September 16, 2005 Share Posted September 16, 2005 Αν και σπανίως σχολιάζω Αγγλικούς στίχους (πρέπει να μου έχουν κάνει εντύπωση) αυτά εδώ είναι όμορφα. Ειδικά το δευτερο είναι σαν μουσική από εικόνες ... (τι είπε? )... όσο για τα κρυστάλλινα δάκρυα της, τι να πω;! θα τον θυμάμαι αυτόν το στίχο... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Orpheus Posted September 16, 2005 Author Share Posted September 16, 2005 (edited) Nih, ευχαριστώ, χαίρομαι πολύ που σου άρεσαν! Niennor, ευχαριστώ πολύ! ( διάβασε και κανένα άλλο ποιηματάκι μου, αν θες , κι εσύ, Νih, κανένα απ'τα παλιά; ή τα'χεις διαβάσει; ) Πάντως, to give credit where credit is due, η έκφραση crystal teares είναι σχεδόν κλισέ της αναγεννησιακομπαρόκ περιόδου στην Αγγλία: Go crystal tears, like to the morning showers, And sweetly weep into thy Lady's breast, And as the dews revive the dropping flowers, So let your drops of pity be addressed. [...] (John Dowland, The First Booke of Ayres) Οι Μούσες μαζί σας, -Ορφέας Edited September 17, 2005 by Orpheus Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Isis Posted September 16, 2005 Share Posted September 16, 2005 Nih, ευχαριστώ, χαίρομαι πολύ που σου άρεσαν! Nienor <{POST_SNAPBACK}> Με ένα -ν- (Τι; μόνο εσύ θα με διορθώνεις; ) Πολύ πολύ όμορφο! Συγκροτημένο και γλυκό! Από τα τελευταία σου το καλύτερο! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Orpheus Posted September 17, 2005 Author Share Posted September 17, 2005 Ουπς! Ναι, αλλά στο Quote, έπρεπε να το βάλεις με δύο, και από κάτω το λατινικό χαρακτήρα... Αν είναι να με διορθώνεις, κάνε το με στιλ Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted September 17, 2005 Share Posted September 17, 2005 Isis, δικαιολογείται το παιδί ;) Τα έχω διαβάσει τα παλιά σου Jason. Αν και προτιμώ αυτά του Freddy Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Orpheus Posted September 18, 2005 Author Share Posted September 18, 2005 Μα δεν είναι παλιά! Check the dates! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted September 18, 2005 Share Posted September 18, 2005 Niennor, ευχαριστώ πολύ! ( διάβασε και κανένα άλλο ποιηματάκι μου, αν θες lolipop.gif , κι εσύ, Νih, κανένα απ'τα παλιά; ή τα'χεις διαβάσει; ) Σε αυτό απάντησα Ορφέα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Orpheus Posted September 18, 2005 Author Share Posted September 18, 2005 Ah, pardon... I've been off and far away lately... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
LordCeleborn Posted September 19, 2005 Share Posted September 19, 2005 Καλη δουλεια Ορφεα ομορφα μικρα και αρκετα περιεκτικα τα ποιηματα σου Οχι καποιο ιδιαιτερο νοημα αλλα κρυμμενος ο "ερωτικος" υπενηγμος. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted September 19, 2005 Share Posted September 19, 2005 Διαμαντάκια τούτα τα δυο. Στοίχημα πως θ'αρέσουν και στον Deodonus που τρέφει ιδιαίτερη αγάπη για τις μινιατούρες. Το πρώτο το είχα σχολιάσει κάπως πεζά στην αρχή θυμάμαι, και μετά θυμάμαι να το μετανοιώνω. Λάτρεψα το κρυστάλλινο καταρρακτάκι του τέλους - κι αυτά που αργότερα λατρεύω συνήθως αρχικά είτε δεν μου κάνουν εντύπωση, είτε μου φαίνονται non-compatible if you know what I mean... (I know that you do). Το δεύτερο ήταν μια ευχάριστη έκπληξη/συνέχεια. Ανακάλυψα πως η μουσική συντάσσεται και με αυτόν τον τρόπο μέσω αυτού, γιατί λάθος δεν μπορεί να κάνεις, παραείσαι ψείρας με τα αγγλικά σου, το ξέρει ο καθένας πια. Και τα δυο είναι τόσο δεμένα! Αχ αυτή η συνοχή! Πως τα καταφέρνεις ακριβώς μέσα απ'αυτό το ασυμάζευτο χάος του είναι σου να βγάζεις τέτοια τάξη, μόνο ο Bach το ξέρει και δεν έχουμε αμφίδρομη επικοινωνία δυστυχώς, δεν μπορώ να τον ρωτήσω... ...ακόμα. Συνέχισε να γράφεις ταλαντούχε αλλά μη-παραγωγικέ Ορφέα ( ). Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Deodonus Posted September 30, 2005 Share Posted September 30, 2005 Θα γίνω ο κακός Deodonus που πάντα ήξερες... Δεν μπορώ να πώ ότι μ'αρέσουν. Και δεν νομίζω ότι φταίει μόνο ότι τα παλιά αγγλικά δεν τα καταλαβαίνω: η θεματολογία του δεν μ'αρέσει. Είναι ερωτικο-μουσικά, αλλά από εκεί και πέρα δεν μου λένε εμένα τίποτα. Θα μου πεις "γιατί, πρέπει να σου λένε εσένα τίποτα;", θα σου απαντήσω "ναι, για να μ'αρέσει". Τέλος πάντων, επίση έχω πολλή όρεξη για κακίες θα σταματίσω εδώ. [/κακός Deodonus που πάντα ήξερες] Νομίζω ότι θέλει λίγο δούλεμα η ροή και η ενέργεια. Μου φαίνονται πολύ "ακούνητα". Τι λέω τώρα, ε; Πάντως το 2ο μου άρεσε καλήτερα. Tuus amicus carus Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Balidor Posted October 2, 2005 Share Posted October 2, 2005 Εξεπλάγην ... πολύ όμορφα, στάνταρ το δεύτερο ήταν πιο γλυκούλι, η γλώσσα (γαλλικά δεν είναι;;;) εξαιρετικά χρησιμοποιημένη. Νταξ τι άλλο να πω, δεν γίνεται, οπότε σου γράφω ότι τα διάβασα και ότι απλά μου άρεσαν πολύ... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.