Sonya Posted September 29, 2005 Share Posted September 29, 2005 Η δημοσιοποίηση αυτού του ποιήματος/τραγουδιού αποτελεί την ταφόπλακα του παρελθόντος μου. Κάποιοι από δω, λίγοι φίλοι, το γνωρίζουν... Δεν ξεχνά η μοναξιά Μέσα σε υπόγειες, υγρές σπηλιές, νεράιδες ιερά φυλούσαν μυστικά, λόγια που τώρα σε κάνουν να κλαις, τραγούδια φτιαγμένα από φως και σκιά. Τ' αστέρια τα κεντήσανε στον ουρανό της μέθης. Ο άνεμος τα χάρισε στη λάμψη της σελήνης. Μα άγγελος τα βύθισε στη σκοτεινιά της λήθης. Στον Τάρταρο τα γκρέμισε της πέτρινης γαλήνης. Έρωτα κι αγάπη σου ψιθύρισαν τα ξωτικά της άγριας καρδιάς σου. Από την άβυσσο στ' αστέρια σε ταξίδεψαν να δώσουν ουρανό στα όνειρά σου. Άγγελο στον ουρανό συνάντησες, μα κόλαση καυτή 'ταν τ' αγγιγμά του. Για μια ματιά του τα φτερά σου έσπασες και χάρισες στον πάγο την καρδιά σου. Μέσα σε κρύες φλόγες χόρεψαν ψέμματα κι αλήθειες δίχως τέλος. Σε τρέλαναν και με τον πόνο κόρεσαν τη δίψα τους για του άγγελου το μένος. Ποιός είπε πως οι άγγελοι δεν κλαίνε; Κλαίνε κι είναι οργή τα δάκρυά τους. Φλογίζονται τα μάτια τους και καίνε. Στάχτη κάνουν ό,τι εισβάλλει στα όνειρά τους. Έσβησε το γέλιο από τα μάτια σου. Έφτασ' ο χειμώνας στην καρδιά σου. Μα δεν ξεχνά, δεν ξεχνά η μοναξιά όλα όσα κάποτε ήτανε δικά σου. Κάποτ' ένας άγγελος σε γέννησε. Τώρα ένας δαίμονας σ' αφήνει. Μα δεν ξεχνά, δεν ξεχνά η μοναξιά ό,τι η αγάπη σου άφησε να γίνει. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted September 29, 2005 Share Posted September 29, 2005 Δεν μπορώ να μιλήσω... δεν μπορώ να αρχίσω να κάνω κριτική στις λέξεις, μια μια, αν και πιστεύω πως κι αυτή θετική θα ήταν... Δεν μπορώ γιατί αγγίζω διαολεμένα πραγματικά το συναίσθημα. Κοιτάζω με θαυμασμό, μετρώ πόσα αμέτρητα μια ανθρώπινη ψυχή χωράει, και... και δακρύζω. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Isis Posted September 29, 2005 Share Posted September 29, 2005 Καλύτερο από το προηγούμενό σου. Πιο μουσικό, πιο σταθερό στο μέτρο, με πιο παραμυθένιες εικόνες και πιο βαθειά νοήματα. Το παρελθόν σου θάφτηκε. Όχι όμως και η έμπνευσή σου μαζί του. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Amandel Posted September 30, 2005 Share Posted September 30, 2005 (edited) Μόλις βρήκα ένα καλό κίνητρο για να γραφτώ σε σχολή επαγγελματιών δολοφόνων! Πέρα από την πλάκα, meine Freundin, αγγίζει χορδές τις ψυχής που είναι ξεχασμένες και που σχεδόν έχει ξεχάσει κανείς ότι υπάρχουν Du weisst besser Edited September 30, 2005 by Amandel Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
LordCeleborn Posted September 30, 2005 Share Posted September 30, 2005 .. Ειλικρηνα Χριστινα, με ταξιδεψε. Ενιωσα δυνατα και μου φαινεται οτι αυτος ειναι και ο λογος υπαρξης της ποιησης μερικες φορες. Κομματια της ψυχης σου ειναι κρυμμενα καλα "αναμεσα" στις γραμμες. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Balidor Posted October 7, 2005 Share Posted October 7, 2005 Είδα και γω τους αγγέλους σου να κλαίνε και τα μικρά ξωτικά ταξίδεψα και γω, όπως και όλοι εδω μέσα στα τραγούδια από φως και σκιά... Αυτό το ποίημα πραγματικά αξίζει την λέξη ... "Καταπληκτικό" !!! Γουέλ Ντάν !!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Elsanor Posted November 6, 2005 Share Posted November 6, 2005 Ναι, μερικές φορές είναι σπαστικό αυτό που συμβαίνει και σε διαλύει και πολλά πράγματα μέσα σου πεθαίνουν. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.