Jump to content

Νταν Σίμονς (Dan Simmons)


Recommended Posts

Δε βρήκα τέτοιο τόπικ και είπα να ανοίξω εγώ ένα.

Εγώ έχω διαβάσει μόνο 2, το Τραγούδι της Κάλι και το Ιλιον (νομίζω μόνο αυτά έχουν μεταφραστεί άλλωστε). Δύο βιβλία τόσο διαφορετικά μεταξύ τους, που θα μπορούσε να είναι και άλλος συγγραφέας, αλλά και τα δύο απίστευτα. Το Τραγούδι έχει απίστευτη ατμόσφαιρα που σε παρασέρνει από τις πρώτες λέξεις. Η πρώτη φράση είναι "Ονειρεύομαι πυρηνικά μανιτάρια πάνω απο την Καλκούτα", λέει ο ήρωας, και πιστέψτε με, όταν το διαβάσετε, το ίδιο θα κάνετε κι εσείς. Απίστευτη υπόθεση και εξαιρετικά "αληθινό" (όπως ανέφερα και σε άλλο τόπικ) . Υποθετω θα το έλεγες φαντασίας.

Το Ιλιον έχει καταρχάς απίστευτη γραφή-να φανταστείτε, με έπιασε η επιθυμία να ξαναδιαβάσω την Ιλιάδα...Ωραίες ιδέες, χτισμένοι χαρακτήρες και ωραίο δέσιμο (και πολλά intelectual inside... οχι jokes αλλά....αναφορές-κάντε μια επανάληψη στον Σαιξπηρ και τον Προύστ πριν το διαβάσετε :p) Περιμένω και το επόμενο, το Olympus, έχει ήδη βγει στα αγγλικά.

 

Γενικά, νομίζω ότι γράφει κυρίως στο στυλ του Ιλιον, δηλαδη επιστημονική φαντασία κάποιου είδους, με πιο γνωστές σειρές τα Hyperion. ¨Εχετε καμιά ιδέα περι τούτου?

Link to comment
Share on other sites

Ξεκίνησε με horror... γενικά γράφει απ'όλα, και sf και fantasy και horror και thriller και mystery...

Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Μόλις ξέκίνησα το Hyperion και είναι άπιστευτη η αρχή του! Πολύ περιέργος κόσμος και εξαιρετικά δοσμένος αν συνεχίσει το ίδιο καλά και τις υπόλοιπες ιστορίες. Οι αναφορές του εδώ είναι για τον Keats και σε ένα καταπληκτικό μισοτελειομένο επικό ποίημα του!

 

Μας βάζει όμως σε πολύ κόπο αυτός ο Simmons με τα γραπτά του! Είναι κάφρος ο άνθρωπος! :mf_bookread:

 

Άντε να βρεις χρόνο να διαβάσεις τα 7 βιβλία του Προυστ για το χαμένο χρόνο! Ειδικά στην ελληνική μετάφραση τους! Σκέτο κατόρθωμα! :bag:

Edited by Canopus
Link to comment
Share on other sites

Λατρεμένος μου συγγραφέας! Αν και έχω διαβάσει τα τέσσερα βιβλία των Hyperion Cantos μόνο. Τα δυο πρώτα, το Hyperion και Fall of Hyperion είναι αριστουργηματικά. Ειδικά αν αγαπά κανείς και τον Κeats.

Το οτι είναι γραμμένα στο στυλ των Tales of Canterbury του Chaucer τους δίνει ένα ακόμα πιο κλασσικό και υπέροχο άρωμα. Είναι από τα καλύτερα βιβλία ε.φ. που εχουν βγει την τελευταία 15ετία, κατά τη γνώμη μου.

Link to comment
Share on other sites

Dain, επιμένω να πιάσεις και το Ilium κάποια στιγμή μπορεί να μην έχει την φρεσκάδα και πολυπλοκότητα του Hyperion αλλά είναι πιο καλογραμμένο (έχει δέσει η γραφή του αρκετά), δεν είναι τόσο σκοτεινό και οι χαρακτήρες του είναι απολαυστικότατοι, συγκεκριμένα όλα τα λεφτά πάνε στα moravecs! :thumbsup:

Link to comment
Share on other sites

Είναι ήδη στο "καροτσάκι" μου στο Αμαζον. Θα προτιμήσω να το πάρω, ως συνήθως, στα Αγγλικά, ειδικά διαβάζοντας πρώτα και μερικά reviews και ακούγοντας βέβαια την καλή γνώμη που φαίνεται να έχουν, ως επί το πλείστον, όσοι το διάβασαν. :)

Link to comment
Share on other sites

  • 4 months later...

ΧΑΧΑΧΑ!

Εχει βγεί και άλλο βιβλίο του Σίμμονς στα έλληνικα, αλλα μάλλον μόνο εγώ το έχω διαβάσει.

Επειδή βαριέμαι λίγο, θα αντιγράψω την υπόθεση απο το οπισθόφυλλο του βιβλίου.

Τα συμπεράσματα δικά σας, αλλα εμένα μου άρεσε πολύ!

 

Dan Simmons - Φάμπρικα Απατεώνων (Crook Factory)

 

Το καλοκαίρι του 1942, στην κορύφωση του Β' Παγκόσμιου Πόλεμου, ο διάσημος συγγραφέας Έρνεστ Χεμινγουέι ζητά από τον Αμερικανό πρεσβευτή στην Κούβα την άδεια για την οργάνωση ενός δικτύου κατασκοπίας –και μέχρι εδώ, η ιστορία του Dan Simmons είναι απόλυτα αληθινή...

 

Ο πράκτορας Τζόε Λούκας αναλαμβάνει, με εντολή του ίδιου του αρχηγού του FBI Έντγκαρ Χούβερ, να βοηθήσει τον Χεμινγουέι σ' αυτή την επιχείρηση, παρακολουθώντας στενά κάθε του κίνηση. Τίποτε, ωστόσο, δεν τον έχει προετοιμάσει για την καταλυτική επαφή του με αυτόν το γοητευτικό, μαγνητικό ανθρώπινο κυκλώνα...

 

Ο Χεμινγουέι έχει ήδη οργανώσει ένα δίκτυο που το ονομάζει «Φάμπρικα Απατεώνων» και αποτελείται από έναν Αμερικανό εκατομυριούχο, ένα δωδεκάχρονο ορφανό, έναν παπά, έναν ψαρά και μερικούς ακόμη ενθουσιώδεις ερασιτέχνες «κατασκόπους». Η επιχείρηση αρχικά φαντάζει παιδαριώδης στα μάτια του Λούκας. Ως τη στιγμή που η «Φάμπρικα» ανακαλύπτει πράγματι μια πληροφορία ζωτικής σημασίας.

Τα βλέμματα όλων των μυστικών υπηρεσιών στρέφονται τότε στη θάλασσα της Καραϊβικής και το παιχνίδι σοβαρεύει, απειλώντας θανάσιμα όλους όσοι εμπλέκονται σ' αυτό...

Link to comment
Share on other sites

Κοιτα να δεις...το ήξερα αυτό το βιβλιο, είχα διαβάσει κάπου και την υπόθεση, αλλά δεν ήξερα ότι είναι του Σιμονς...Μου θυμίζει τον άνθρωπο μας στην Αβάνα βέβαια, αρκετα...Ελπίζω να μην έχουν και το ίδιο τέλος η Φάμπρικα των απατεώνων :p

 

Είχε και πληροφορίες "σπάνιες" (δηλ τέτοιες που ενώ είναι εκεί δεν τις ξέρουμε συνήθως, π.χ.: Ότι η Ιφιγένεια ήταν κόρη της Ελένης και όχι της Κλυτεμνίστρας μια εκδοχή που πράγματι μεταφέρουν κάποιοι αρχαίοι συγγραφείς κτλ).

 

Όντως, αυτό ήταν μια από τις μεγάλες απολαύσεις του βιβλιου...ειδικά εκεί που η Κασσάνδρα ανακρίνει τον Χοκενμπέρυ....όλα τα λεφτά :D. Α, και η σκηνή, όπου ο Χοκενμπέρυ μπαίνει στη σκηνή με τον Αχιλλέα και τον Πάτροκλο, εκεί έχει πολύ χιούμορ! :D. Γενικά, όπως είναι και αναμενόμενο, ταυτίστηκα πολύ με τον Χοκενμπέρυ (αν και μάλλον οι άντρες θα ταυτιστούν περισσότερο :p.)

Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Εχω διαβασει μονο το Τραγουδι της Καλι(κυριως επηρρεασμενος απο τα πολυ καλα λογια της Τριλ και τη χαμηλη του τιμη).

 

Ολο λεω να παρω το Ιλιον αλλα μου φαινεται πολυ τουβλο και τσιμπημενο για τα γουστα μου.Γυρνοφερνα και το αγγλικο στην Κανταθ,ειναι σιγουρα στα προσεχως αλλα ολο και καποιο αλλο μου κανει κλικ.

 

Γενικα τον εκτιμω που γραφει σε πολλα ειδη και ειδικα το Ιλιον πιστευω θα μου αρεσει αφου εχει καποια κοινα στοιχεια με τον Κυριο του Φωτος του Ζελαζνυ.

Link to comment
Share on other sites

Ο τρόπος που συνδυάζει το μακρινό παρελθόν με το μακρινό μέλλον στο "Ιλιον" με εντυπωσιασε. Και χάρηκα που δεν σκάει τον αναγνώστη με λεπτομέρειες κβαντομηχανικής, αλλά ασχολείται με φιλολογικά θέματα.

 

Σε λίγο καιρό θα κυκλοφορήσει και η συνέχεια, που ονομάζεται Olympus.

Για να δούμε πώς θα τελειώσει ο Τρωικός πόλεμος...

Link to comment
Share on other sites

Μου δώσαν τα εξης tips: Το Hyperion και το Fall of hyperion ειναι λεει απιστευτα, με χρηση του γνωστου canteburry-tales-style. Το Endymion και το Rise of endymion, ολοκληρώνουν τη σειρα, αλλά "δυστυχώς την εξηγούν κιολας, οποτε διάβασέ τα με δική σου ευθύνη". Οποτε σας το μεταφέρω :)

Link to comment
Share on other sites

  • 4 months later...

Το Hyperion και τα υπολοιπα της σειρας ειναι ψιλο αυτοτελη(στυλ Ντιουν) η κομματια συνολικου βιβλιου?

Τελικα αυτο η το Ιλιον?

Αν και λεω να του κανω μπουκοταζ γιατι αρνηθηκε συνενευξη!Γκρρρρ!!!

Link to comment
Share on other sites

Τα Hyperion Cantos είναι δυο duologies, Heiron. Ηyperion και Fall of Hyperion η μία και Endymion και Rise of Endymion η άλλη.

Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

εγώ έχω διαβάσει το τραγούδι της κάλι και είναι όπως το λέει η trillian. φανταζόμουν όντως πυρηνικά μανιτάρια πάνω από την Καλκούτα. και τώρα ακόμη νομίζω είμαι ανεξίτηλα προκατειλημένος... δεν θέλω να πάω εκεί, αυτό είναι όλο. προτιμώ να δω ένα πυρηνικό μανιτάρι από πάνω της... :bleh:

δεν έχει βγει όμως και ένα μικρό διήγημά του σε μια σειρά? δεν έχω τη βιβλιοθήκη μου πρόχειρη αυτόν τον καιρό, αλλά είμαι 100% σίγουρος ότι είχε ένα μικρό του διήγημα μια σιερά 3 βιβλίων από τις ίδιες νομίζω εκδόσεις που έβγαλαν και το τραγούδι της κάλι. σκοτεινά οράματα? κάπως έτσι λέγονταν τα βιβλία.

ήταν μια ιστορία που πήγαινε ο τίτλος της " ο κ. τάδε είναι πολύ καλά + κάτι ακόμα". παίζει να κάνω τραγικό λάθος σχετικά με τον τίτλο, όχι όμως σχετικά με την ιστορία. όποιος έχει τα βιβλία, ας τους ρίξει μια ματιά. ήταν ευχάριστη ιστορία, με χιούμορ.

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Το hyperion το τέλειωσα πριν κανένα δίμηνο και μου άρεσε πολύ. Διάβαζα πρώτη φορά Σίμονς και ήμουν ευτυχής που έβλεπα ένα συγγραφέα πραγματικά ανανεωτικό, να έχει να πει κάτι καινούργιο και να το λέει καλά. Δεν είναι βέβαια όλες οι ιστορίες που περιέχει (διηγήσεις μιας επταμελούς ομάδας) εξίσου δυνατές, αλλά αυτό είναι αναμενόμενο. Κάποιες πάντως είναι εκπληκτικές. Και το σύνολο είναι πολύ καλό.

 

 

 

Α, ναι, θα το αξιολογήσω αυτές τις μέρες. Αξιολογήστε το και εσείς ρε παιδιά, είναι στη λίστα των προς αξιολόγηση.

 

 

 

Έχω παραλάβει και το Fall of hyperion (δεύτερο μέρος της τετραλογίας) και όπου να 'ναι θα το ξεκινήσω.

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

εγώ μόλις ξεκίνησα το Hyperion και είναι πραγματικό χάσιμο. Έχω διαβάσει γύρω στις 150 σελίδες και είναι απίστευτο. Όντως έχει το στυλ Canterbury Tales, άλλωστε και οι πρωταγωνιστές του είναι προσκυνητές. αλλά αυτό που μου αρέσει περισσότερο έιναι όλη η ιστορία του ανθρώπινου γένους που έχει χτίσει από το πουθενά και οι αναφορές του σε άλλους συγγραφείς. αυτό είναι και το νόημα της ςπιστημονικής φαντασίας εξάλλου.\

αν θέλετε να διαβάσετε κάτι εξίσου πρωτότυπο, αλλά δεν είναι Simmons, δοκιμάστε το Altered Carbon του Richard Morgan(νομίζω στα ελληνικά έχει κυκλοφορήσει ως Θνητοί Θεοί). είναι πάρα πολύ καλό αλλά θυμίζει περισσότερο Gibson.

Link to comment
Share on other sites

Οι Θνητοί Θεοί έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά από μέλος του φόρουμ. Αν θέλεις, ξεκίνα μια συζήτηση και αν εκείνος ενδιαφέρεται πιστεύω ότι θα συμμετάσχει.

Link to comment
Share on other sites

  • 2 months later...

:rolleyes:

Λοιπόν, από που να αρχίσω...

Από το πιο συζητημένο: Το ΙΛΙΟΝ είναι άπαιχτο, βεβαίως βεβαίως. Διάβασα και τη συνέχεια, το OLYMPOS, στα αγγλικά (νομίζω θα εκδοθεί στα ελληνικά του χρόνου, ίσως και νωρίτερα). Επίσης άπαιχτο, και είμαι περίεργος να δω πως θα χειριστούν οι μεταφραστές την βωμολοχία που χρησιμοποιεί. Η εξέλιξη είναι πολύ καλή, αν και έχω μια - δυο ενστάσεις για το ρόλο του Οδυσσέα.

Η διλογία Hyperion / The fall of Hyperion είναι επίσης πολύ καλή, δεμένη ιστορία και εξαιρετικά ατμοσφαιρική. Ελπίζω να τα διαβάσω και στα ελληνικά.

Τώρα ξεκίνησα και τη διλογία του Endymion (έχω διαβάσει το μισό του 1ου βιβλίου) και μέχρι στιγμής το βρίσκω απλώς καλό. Δυστυχώς, μου φαίνεται ότι δεν έχει το επίπεδο του σασπένς που έχουν τα προηγούμενα. Για μια σειρά σελίδων το κείμενο μου φάνηκε κάπως flat. Πάντα βέβαια σε συνάρτηση με τα άλλα του βιβλία. Τέσπα, επιφυλάσσομαι για ολοκληρωμένη άποψη σε καμμιά εβδομάδα που θα το έχω τελειώσει.

Μη επιστημονική φαντασία είναι το CARRION COMFORT που το βρήκα επίσης εξαιρετικό, αν και λίγο κουραστικό κατά τόπους. Αλλά ο Simmons ξέρει να φτιάχνει ατμόσφαιρα. Και φυσικά, το ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΘΕΑΣ ΚΑΛΙ είναι και γαμώ τα μαύρα αριστουργήματα. Όταν το διάβαζα, ένιωθα χάλια. Απίστευτος!

Α, και για όσους δεν το κατάλαβαν, γουστάρω πολύ τον Simmons.

 

Υ.Γ. Ένα μικρό προβληματάκι διακρίνω ότι έχει. Ένα μικρό κόλημα με τους εβραίους, νομίζω. Συμφωνείτε;

Link to comment
Share on other sites

Kαλωσήρθες κι από δω :)

 

Ξέχασα ότι δεν είχα σχολιάσει εδώ τον Όλυμπο! Λοιπόν, γενικά η ιστορία ολοκληρώνεται πολύ ικανοποιητικά και εξηγούνται κιόλας όλες οι απορίες που άφηνε το Ίλιον. Αυτό το μέτρησα στα πολύ θετικά του βιβλίου, καθώς είναι δύσκολο γενικά να κλείσεις τις τρύπες, ειδικά στην ε.φ. Η μετάφραση του Όλυμπου όντως θα είναι μπελαλίδικη, αλλά επειδή το Ίλιον το είχα διαβάσει στα ελληνικά, ξέρω ότι τουλάχιστον εκείνη η μετάφραση ήταν πάρα πολύ καλή. Οπότε μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα το αναλάβει ο ίδιος.

 

Υ.Γ. Ένα μικρό προβληματάκι διακρίνω ότι έχει. Ένα μικρό κόλημα με τους εβραίους, νομίζω. Συμφωνείτε;

 

Η αλήθεια είναι αυτή...δηλαδή μόνο στο Ίλιον-Όλυμπος το έχω δει, δεν ξέρω αν το κάνει και σε άλλα που δεν έχω διαβάσει, αλλά μπορώ να πω ότι αυτό ήταν το μόνο που μου χτύπησε στην όλη ιστορία. Δηλαδή...τόσα χρόνια μετά στο μέλλον και να υπάρχει ακόμα αντισημιτισμός; Και τόσο πολύ ώστε να τους στείλουν στο τελευταίο φαξ; Βέβαια έτσι κάνει μια ωραία σύνδεση με τον περιπλανώμενο Ιουδαίο (ή μάλλον την) , αλλά δε νομίζω ότι αυτό από μόνο του το δικαιολογεί. Προφανώς είχε δικούς του λόγους που το έβαλε, και δεν χαλάει την πλοκή ή κάτι, απλά μου χτύπησε ως κάτι το υπερβολικό να συμβαίνει σε ένα τόσο μακρινό μέλλον...

 

Επίσης, περιμένω το Hyperion απο το bookmooch - δεν το αγοράζω κανονικά κυρίως γιατί έχω ήδη μια τεράστια λίστα με αδιάβαστα, δεν βλάπτει λίγη καθυστέρηση :tongue:

Link to comment
Share on other sites

  • 4 weeks later...

θα ελεγα πως προκειται για εναν εξαιρετικο συγγραφεα επιστημονικης φαντασιας - οταν διαβαζα το hyperion σκεφτομουνα πως αν ο μαρκες ξεκινουσε να γραφει sf αυτο το βιβλιο θα εγραφε.Η πλοκη του ειναι οντως λιγο χαλαρη αλλα ειναι ολο (καθως και η συνεχεια του) απολαυστικο.Μπορει καποιος να το βρει στο ακολουθο λινκ

 

 

 

http://cooldogebooks.blogspot.com/2006/11/...ce-fiction.html

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Πριν κάνα μήνα πήρα να διαβάσω το Hyperion και μου φυγε η μαγκιά. Είμαι ήδη στα μισά του "Fall of Hyperion" και μόνο καλά λόγια έχω να πω γι'αυτά τα δύο βιβλία. Πρόκειται για επικά αριστουργήματα. Οι "αυτοτελείς" ιστορίες των προσκυνητών στο πρώτο βιβλίο είναι πραγματικά συγκλονιστικές -ιδιαίτερα του ιερέα και του ακαδημαϊκού- και θα μπορούσαν να σταθούν από μόνες τους και ως διηγήματα.

 

Δεν ξέρω αν τα υπόλοιπα δύο βιβλία που ολοκληρώνουν τη σειρά βρίσκονται στο ίδιο πίπεδο ποιότητας, αλλά ξέρω πως σίγουρα θα πάω να τα αγοράσω.

 

Πριν κάνα δυο χρόνια είχε πέσει το μάτι μου στο ΙΛΙΟΝ των εκδόσεων Anubis αλλά η τιμή μου φάνηκε αρκετά τσουχτερή (κοντά στα 30 ευρώ...). Μάλλον θα προτιμήσω την αντίστοιχη αγγλική - έστω τη φτηνιάρικη έκδοση(paperback).

Link to comment
Share on other sites

Δεν είναι πλέον τόσο "φτηνιάρικες" οι paperback εκδόσεις. Μια χαρά είναι. Εγώ κυρίως paperback αγοράζω και κάνω σοβαρή οικονομία.

Βέβαια οι έλληνες εκδότες αντιμετωπίζουν αφενός το αυξημένο κόστος λόγω μετάφρασης / επιμέλειας και αφετέρου το γεγονός ότι απευθύνονται σε μικρό κοινό (συνήθως τυπώνουν 2 χιλ. κομμάτια. Αν τύπωναν 10 χιλ. θα είχαν τη δυνατότητα να πουλάνε φθηνότερα). Από την άλλη πληρώνουν μάλλον μειωμένα δικαιώματα (αφού αυτά είναι συνάρτηση της γλώσσας και της αγοράς). Επίσης, προτιμούν (όπως η Ανούμπις) να φτιάχνουν "επικές" εκδόσεις με σχετικά ακριβό και χοντρό χαρτί που μετατρέπουν ένα απλό βιβλίο σε τούβλο, για να μπορούν μετά να το πουλήσουν "με το μάτι" 30 ευρώ αντί για 20.

Αυτά τα τούβλα απορώ πώς τα αγοράζει ο κόσμος. Διαβάζω κυρίως στο κρεβάτι πριν κοιμηθώ οπότε ό,τι είναι βαρύ και πλακώνει το στήθος μου, το αποφεύγω...

Η ιστορία με τον ιερέα νομίζω ότι είναι πράγματι η πιο εντυπωσιακή, γιατί σε αιφνιδιάζει κιόλας, δεν περιμένεις κάτι τέτοιο στην αρχή του βιβλίου. Υπάρχουν και κάποιες πιο αδύναμες (φυσικό είναι), αλλά στο σύνολό του το βιβλίο είναι εκπληκτικό, νομίζω ανανέωσε σε μεγάλο βαθμό την εφ στα τέλη της δεκαετίας του '80

Link to comment
Share on other sites

Συμφωνώ απόλυτα Νίκο. Είναι εκπληκτικά βιβλία. Άξιζε το Ηugo(?) to 89. Kαι σαν γραφή, σαν πλοκή, σαν ιδέες αναβάθμισε την μισοτελματωμένη ε.φ. την εποχή εκείνη.

Εξ ίσου κορυφαίο είναι κα το Fall of Hyperion, όπως και τα υπόλοιπα των Cantos.

Link to comment
Share on other sites

Δεν είναι πλέον τόσο "φτηνιάρικες" οι paperback εκδόσεις. Μια χαρά είναι. Εγώ κυρίως paperback αγοράζω και κάνω σοβαρή οικονομία.

Βέβαια οι έλληνες εκδότες αντιμετωπίζουν αφενός το αυξημένο κόστος λόγω μετάφρασης / επιμέλειας και αφετέρου το γεγονός ότι απευθύνονται σε μικρό κοινό (συνήθως τυπώνουν 2 χιλ. κομμάτια. Αν τύπωναν 10 χιλ. θα είχαν τη δυνατότητα να πουλάνε φθηνότερα). Από την άλλη πληρώνουν μάλλον μειωμένα δικαιώματα (αφού αυτά είναι συνάρτηση της γλώσσας και της αγοράς). Επίσης, προτιμούν (όπως η Ανούμπις) να φτιάχνουν "επικές" εκδόσεις με σχετικά ακριβό και χοντρό χαρτί που μετατρέπουν ένα απλό βιβλίο σε τούβλο, για να μπορούν μετά να το πουλήσουν "με το μάτι" 30 ευρώ αντί για 20.

Αυτά τα τούβλα απορώ πώς τα αγοράζει ο κόσμος. Διαβάζω κυρίως στο κρεβάτι πριν κοιμηθώ οπότε ό,τι είναι βαρύ και πλακώνει το στήθος μου, το αποφεύγω...

 

Λέγοντας "φτηνιάρικη" εννοώ ως προς την ποιότητα του χαρτιού - μου μουτζουρώνει τα δάχτυλα. Άλλο παράπονο δεν έχω.

Κι εγώ αραχτός στο κρεβάτι διαβάζω (συνήθεια από τα σχολικά χρόνια) και με ενοχλούν τα ογκώδη βιβλία. Το πρόβλημα αυτό το είχα τελευταία με την "Ετήσια Ανθολογία ΕΦ" (Anubis) που κάθε πέντε λεπτά μουδιάζανε τα δάχτυλά μου :D .

 

Ωστόσο με τραβάει πολύ η όμορφη σελιδοποίηση, όπως των εκδόσεων ΟΞΥ ας πούμε. Ομολογώ πως πριν 7 χρόνια αγόρασα το "Δίψα για αίμα" από εκδόσεις ΟΞΥ, πρωτίστως για το υπέροχο εξώφυλλο (τραχύ στην υφή, ανάγλυφος τίτλος και τα γράμματα του ονόματος του συγγραφέα...αφαιρούνταν! Δε μπόρεσα να αντισταθώ :blush: ). Ευτυχώς το βιβλίο ήταν αρκετά καλό.

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..