Jump to content

Μια τραγική ιστορία.


darky

Recommended Posts

Τα Μπζζτ ήταν μικρά πλασματάκια που έμοιαζαν με αράχνες που είχαν φτερά πεταλούδας. Ζούσαν μέσα σε ένα πολύπλοκο σύστημα στοών και μικρών και μεγάλων θαλάμων. Τα Μπζζτ πετούσαν η έπλεαν μέσα στην αιθερική ουσία που γέμιζε τις στοές. Δεν υπήρχε βαρύτητα, ούτε κάτι άλλο που να προσφέρει προσανατολισμό. Τα Μπζζτ τρέφονταν με Βζουν. Τα Βζουν έμοιαζαν με κάμπιες και αιωρούνταν μέσα στον αιθέρα χωρίς ποτέ να κάνουν ή να λένε κάτι. Αντίθετα τα Μπζζτ ήταν πολύ κινητικά και τους άρεσε πολύ να συζητάνε μεταξύ τους. Ένα καινούριο Μπζζτ ίδιο με τα άλλα γεννιόταν όταν εφτά Μπζζτ συμφωνούσαν σε μια συζήτηση. Τα καινούρια Μπζζτ στην αρχή κυρίως μονολογούσαν. Με τον καιρό όμως αύξανε η επιθυμητή ομάδα συζήτησης για ένα Μπζζτ. Σε λίγο συζητούσαν ανά δύο, μετά ανά τρία μέχρι που υπήρχαν φήμες για κάποια πολύ γέρικα Μπζζτ που συζητούσαν σε ομάδες των είκοσι και πάνω. Όταν ένα Μπζζτ γερνούσε πολύ γινόταν Βζουν. Στη γλώσσα των Μπζζτ υπήρχαν μόνο δυο λέξεις, ενώ δεν υπήρχαν προτάσεις. Οι λέξεις αυτές ήταν "Μπζζτ" και "Βζουν".

 

Και μια μέρα ένα Βζουν που ένοιωθε παραμελημένο γιατί κανένα Μπζζτ δεν ερχόταν να το φάει έσκασε από το κακό του και απο μέσα βγήκε ένα Μπζουν. Το Μπζουν ήταν γρήγορο και δυνατό και άρχισε να τρώει όσα Μπζζτ και Βζουν συναντούσε. Και θα τα είχε βρει και θα τα 'χε φάει όλα, αλλά μεγάλωσε τόσο πολύ που φράκαρε. Όμως το Μπζουν ήταν πονηρό και άρχισε να φωνάζει δυνατά "Μπζουν". Τα Μπζζτ έρχονταν από μακριά για να το ρωτήσουν αν εννοούσε "Μπζζτ" ή "Βζουν", γιατί η λέξη "Μπζουν" δεν υπήρχε. Κι εκείνο τα άρπαζε όταν έφταναν κοντά του και τα έτρωγε.

 

Μια μέρα που είχε φάει πια πάρα πολύ ένα ηχηρό "μπλουτς" ακούστηκε μέσα στις στοές. Το Μπζουν είχε σκάσει από το πολύ φαί. Από μέσα του βγήκε με ορμή αιθέρας και το κύμμα ήταν τόσο ισχυρό που σκότωνε τα πάντα από όπου περνούσε. Έτσι όλα τα Μπζζτ και τα περισσότερα Βζουν πέθαναν. Ίσως μερικά Μπζζτ να είχαν επιζήσει αν είχαν δοκιμάσει να απομακρυνθούν από την έκρηξη. Αντίθετα όμως εκείνα είχαν τρέξει όλο περιέργεια να ρωτήσουν αν εννοούσε "Μπζζτ" ή "Βζουν" γιατί η λέξη "μπλουτς" δεν υπήρχε.

 

Τα λίγα Βζουν που απέμειναν με τον καιρό έσκασαν κι από μέσα βγήκαν Μπζουν. Τα Μπζουν μαζεύτηκαν όλα μαζί για να δουν τι θα κάνουν και τελικά αποφάσισαν να αρχίσουν να ψάχνουν για μια έξοδο. Κι ενώ έψαχναν συζητούσαν όλα μαζί με τις δυο λέξεις που ήξεραν. "Μπζουν" και "μπλουτς". Με τη συζήτηση ποτέ δεν γεννήθηκε καινούριο Μπζουν, ενώ συνήθως λέγανε "Μπζουν" και πολύ σπάνια "μπλουτς". Γιατί το "μπλουτς" τους θύμιζε την αποφράδα εκείνη στιγμή και στεναχωριόντουσαν.

 

Πάρα πολύ καιρό μετά μόνο ένα Μπζουν είχε απομείνει να ψάχνει για έξοδο. Συνειδητοποίησε τελικά ότι ήταν μάταιο, οπότε σκέφτηκε δε γαμιέται; και 'είπε' "μπλουτς". Μια άλλη εκδοχή ήταν ότι απλά βαρέθηκε να λέει συνέχεια "Μπζουν".

 

Αμέσως μετά το θάνατο του τελευταίου Μπζουν τα τοιχώματα των στοών ράγισαν και τα πάντα διαλύθηκαν με ένα ηχηρό "μπουμ".

 

"Μπουμ", φώναξε ο θεός και γέλασε ο δυνατά. Πρέπει να σταματήσω τις μαλακίες και να φτιάξω επιτέλους τον κόσμο, σκέφτηκε μετά.

Link to comment
Share on other sites

Είναι καταπληκτικό! (σοβαρά μιλάω) :D

Το διάβασα μονορούφι και με πολλή ευχαρίστηση. Πρωτότυπο, διασκεδαστικό κι έχει και κάτι να πει, κατά τη γνώμη μου πάντα.

Link to comment
Share on other sites

Καλωσόρισες στην ανωμαλία. :Ρ

 

Είχε πλάκα, αλλά για να είμαι ειλικρινής, με κούρασε η συνεχής επανάληψη των ονομάτων.

Link to comment
Share on other sites

Τι τον θες το Θεό μέσα σ'αυτό το αριστούργημα Θεέ μου; :p

 

Εμένα μ'αρέσει που λέει και ξαναλέει τα ονόματα, δίνουν μια γλυκούλα ειρωνία που γίνεται πιο σκληρη μέσα απ'τη γλύκα τους.

Link to comment
Share on other sites

"Μπουμ", φώναξε ο θεός και γέλασε ο δυνατά. Πρέπει να σταματήσω τις μαλακίες και να φτιάξω επιτέλους τον κόσμο, σκέφτηκε μετά.

 

Απίστευτο! :rofl2:

Link to comment
Share on other sites

Ω θεέ μου! Τι ήταν αυτό; Τέλειο! Έσκασα στα γέλια :rofl2: :rofl2:

Είσαι τρελός/τρελή/τρελό! Έχω μόνο μια ένσταση: νομίζω πως το μπζζτ θα έπρεπε να γράφεται μπζζζτ.

:flowers:

Link to comment
Share on other sites

Πολύ...θορυβώδες κείμενο! Ευχάριστο αλλά όχι κάτι συγκλονιστικό! Δε μου άφησε κάτι να σκεφτώ, έναν προβληματισμό, μια σκέψη. Ήταν σαν παραμύθι χωρίς δίδαγμα για μένα. Ίσως να μην το προσέγγισα σωστά..δεν ξέρω..

Link to comment
Share on other sites

Για τον Αποπατο προφανως εχει.

Νομιζα οτι ο Θεος ειναι Μπζουν αλλα με απογοητευσες.Να επισημανω το τραγικο λαθος " γέλασε ο δυνατά.". Κατα τα αλλα μ'αρεσε αν και ηταν αρκετα αναλαφρο.

Link to comment
Share on other sites

  • 1 year later...

επαναφέρω στο προσκήνιο την ιστορία αυτή.

 

τρομερό κειμενάκι, συμφωνώ με τους προλαλήσαντες, όντως με νταγκλασανταμικό χαρακτήρα [με εξαίρεση το "μαλακία" που αναφέρεται μέσα - ο άνταμς χρησιμοποιούσε ελάχιστες βρισιές, και πάντα σε πιο έντονα σημεία. :Ρ ].

το έσωσα στον υπολογιστή για να το διαβάζω...

Link to comment
Share on other sites

Ό,τι πιο καταπληκτικό και αστείο έχω διαβάσει τον τελευταίο καιρό! Καταπληκτικό! Ένα διαμαντάκι! Κι όσοι γκρινιάζουν επειδή δεν βρήκαν νόημα, να πάνε στον ψυχαναλυτή τους και ας αφήσουν τους υπόλοιπους να γελάμε με την σαχλαμάρα της δημιουργίας. Αμήν και Ολέ!

Link to comment
Share on other sites

Μου είχε ξεφύγει τελείος να σου πω την αλήθεια. Keep up the paranoia!

Link to comment
Share on other sites

Κι εμένα μου είχε ξεφύγει το συγκεκριμένο. Πραγματικά καταπληκτικό!

Link to comment
Share on other sites

παίζει ναχω κοκκινησει σαν πατζάρι αυτή τη στιγμή. σας ευχαριστώ όλους πάρα πολύ. φιλιά! :beerchug:

 

αφιερώνω αυτήν την ιστορία στο Douglas Adams και ελπιζω να με συγχωρέσει από εκεί που βρίσκεται που είμαι τόσο κάφρως και δεν αντιστάθηκα στον πειρασμό να βρίσω.

Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Θα σου πω απλά ότι postάρω στο forum μετά από έναν σχεδόν χρόνο (και κάτι ψηλά) μόνο και μόνο για να σου δώσω συγχαρητήρια!

Link to comment
Share on other sites

wb m8. Ευχαριστώ για τα πολύ καλά σου λόγια.

 

 

 

χεχε... το κόβω να καβαλάω το καλάμι στο τέλος. Hi Yo Splinter awaaaaaay... :PPPPPP

Link to comment
Share on other sites

  • 4 weeks later...

Στις 03.23 το πρωί ψάχνοντας την βιβλιοθήκη για να κάνω κριτικές επειδή μου ήρθε η όρεξη, έπεσα στην ιστορία με τραγικό τέλος και σκέφτηκα: -Εδώ είμαστε.

Μια τέτοια θέλω να διαβάσω.

Απολαυστική, καλογραμμένη, τρελή και αστεία, σε στέλνει και σε ξανατραβάει πίσω για να την διαβάσεις ξανά και ξανά.

 

Και το καλύτερο απο όλα είναι ότι τα Μπζζτ (τα οποία μπορούσαν να πουν στην γλώσσα τους μόνο Μπζζτ και Βζουν) πέθαναν επειδή πήγαν να ρωτήσουν το Μπζουν αν εννοοούσε Μπζζτ ή Βζουν!!! Απίστευτο. Το σκέφτομαι και ακόμα γελάω. Πανέξυπνο.

Link to comment
Share on other sites

΄Ιδιοφυές!

 

Το σπαρταριστό είναι, ότι περιγράφει ένα ξεκαρδιστικό τίποτα, με σπαραξικάρδιο και χορταστικό τρόπο!

 

Ο άνθρωπος είναι πανέξυπνος! Διαθέτει έμφυτη ικανότητα και ξεχωριστή συγγραφική επίδοση.

 

Μας διασκέδασε και μας γέμισε ευφορία, με δυό - τρείς εντελώς παλαβές λογοτεχνικές γκριμάτσες του.

 

΄Αν το μικρό αυτό εγκεφαλούργημα γράφτηκε το 2005, τότε θα πρέπει ο τύπος να κυκλοφορεί στο δρόμο και να είναι ακόμα ευδιάκριτο πάνω από το κεφάλι του το γνωστό συννεφάκι των κόμιξ, με το αναμμένο γλομπάκι της έμπνευσής του.

Edited by HELLO_DAVE
Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Το έχω διαβάσει μήνες πριν, μήνες πριν όμως, και το έχω προτίνει και σε συναδέλφους που βαριούνται. "Τι διαβάζεις;" "Το μπζζτ." "Διαβάζεις κάτι;" " Τα βζουν." Τέσσερα άτομα το διαβάζουν κατά καιρούς για να σκάσει το χειλάκι τους. Κι εγώ στη μέση να λέω, κρίμα που δεν ήμουν εκεί να τα πιάσω στα χεράκια, να τα χαιδέψω, να τα κάνω γουτσου-γούτσου, να τα δω πώς μεταφέρονται, μπζζτ, από μη μια μεριά στην άλλη, σαν τριχόμπαλες με μάτια. Μου θύμισαν τον κούου, το εξωγήινο΄ζωάκι μιας ιστορίας του Γιώργου Μπαλάνου. Γλυκούλια!

 

Και μετά ζήτησες να σ' αγαπήσει, έφερες και το φίλο σου το Χώναν, πήγες κι ένα ταξιδάκι με τα πειρατοκαθίκια στο διάστημα. Κανένα ίδιο με αυτό δεν έχεις γράψει και μας έχεις πήξει στο αίμα;

Link to comment
Share on other sites

Η αλήθεια είναι ότι, αυτό με τις χνουδωτές ενεργομπαλίτσες (ή κάτι παρόμοιο - σα μύκητες, αλλά στο γλυκούλι και άκακο) είναι κι εμένα μια από τις λατρεμένες μου εικόνες... Όπου έχω δει κάτι παρόμοιο, με πιάνει μια παράξενη... υστερία να το πω; Μανία, σίγουρα, αλλά cutie-fuzzy!

 

Λατρεύουμε τις χνουδόμπαλες, μου φαίνεται...

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..