Nienor Posted October 9, 2005 Share Posted October 9, 2005 (edited) Συγγνώμη για την καθυστέρηση παιδιά. Θέμα: Φως - Σκιά Όχι η προαιώνια μάχη μεταξύ του καλού και του κακού, μα οι λεπτές αποχρώσεις τους σε κάθε ζωή – πλάσμα - κατάσταση. Η συνύπαρξη τους στο χωροχρόνο και η αντίθεση. Ελπίζω να μην είναι πολύ δύσκολο/κουραστικό για αρχή. Edited October 9, 2005 by Nienna Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted October 9, 2005 Share Posted October 9, 2005 (edited) Τις βλέπεις; Είναι κρυμμένες πίσω απ'την κουρτίνα... Στήνουν χορό οι σκιές σου κι εσύ μες στη σιωπή τις οδηγείς απ'όλες η πιο μελανή, όλων βασίλισσα σφιχταγγαλιασμένη, θαρρείς, με το αιώνιο της αβύσσου σκοτάδι. Τούτο το καλοκαίρι έφερε κοντά μας το φως οι ματωμένες κουρτίνες, δες, ανοίξαν... Πώς, πώς με γυμνά πέλματ' άγγιξα τη φωτισμένη, καυτή πια βεράντα εγώ, εγώ που πατούσα μονάχα εκεί, εκεί, στις λίμνες σου από δροσερό σκοτάδι; Μη σκιάζεσ' ερέβους ποιητή, σκιά, πατέρα, νύκτας χαδι μη σκιάζεσαι απ' το φως του των αγγέλων, μην τρέμεις, 'σύ, που τον Μορφέα διέταζες με μάγι' αρχαία, βαθιά... Όσο υπάρχει φως θα υπάρχουν οι σκιές, με δίδαξες, ξεχνάς; Όσο τα δάκτυλά του θα χαράζουν χρυσά, χρυσά μονοπάτια π'ακτινοβολούν, όσο θα τραγουδά λευκά, πάλλευκα, σύ θα μακραίνεις, θ'απλώνεσαι, σύ θα ντύνεσ' εβένινα σχήματα ονείρου... Edited October 9, 2005 by Nienna Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted October 9, 2005 Share Posted October 9, 2005 (edited) Εδώ λοιπόν μπορείτε να κάνετε σχόλια, να λέτε τη γνώμη σας, να κραδαίνετε τα φτυάρια σας ή να μας χαρίζετε δάφνες, να πετάτε τομάτες, άλλα λαχανικά, γιαούρτια, ή απλώς να υποκλίνεστε στο μεγαλείο μας. Edited October 9, 2005 by Nienna Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted October 9, 2005 Share Posted October 9, 2005 Σκιά και φως είναι στεφάνια στης ημέρας τον φωτεινό το γάμο. Χωρίς το φως σκιά δεν θα υπήρχε και δίχως το σκοτάδι δε θα ξέραμε τι είναι φως. Ειναι αγκάθια και τα δύο και πονάνε το ένα με απάτη και μυστήριο το άλλο με την άκαρδη αλήθεια που τη βλέπεις καθαρά. Ειναι όμως και ευτυχία ατελείωτη όταν το φως σου δείχνει ότι θες και η σκιά κρύβει σαν πέπλο απ' τα μάτια σου τους φόβους και σε φυλάει στη σκοτεινή της αγκαλία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sonya Posted October 10, 2005 Share Posted October 10, 2005 Λοιπόοοοοον... Αν και μας κουράζετε με δυο διαφορετικά posts, τέλοσπάντων... Το ποίημα της Αταλάντης είναι αρκετά λυρικό (αρχίζει να μ' αρέσει πολύ η μη χρήση ρίμας), οι εικόνες του αιθέριες. Μ' αρέσουν πολύ κάποιες λέξεις, όπως το έρεβος, δείχνει πιο ουσιαστικά την έννοια της σκιάς. Μπορώ, διαβάζοντάς το, να αιστανθώ πέταλα από μαύρα ρόδα να αιωρούνται, ενώ η μουσικότητά του είναι σα χάδι μητέρας. Εξαιρετικό... Το ποίημα του Μιχάλη, απ' την άλλη, είναι πιο "συγκροτημένο", πιο "ουσιαστικό". Σαν να προσγειώνει με κάποιον τρόπο τον ιπτάμενο (sic) αναγνώστη σε μια πιο ρεαλιστική εικόνα. Δεν του λείπει ο λυρισμός, ούτε η μουσικότητα, αλλά είναι πιο "μαθηματικό". Αν μπορούσα να τα συκγρίνω μουσικά, θα έλεγα ότι το ποίημα της Αταλάντης είναι μια φαντασία σε ρε ελάσσονα, ενώ του Μιχάλη είναι φούγκα σε σολ μείζονα. Και τα δύο μαζί, αφήνουν μια γλυκόπικρη γεύση, σαν εραστές που αγαπιούνται, αλλά με διαφορετικό τρόπο και παίρνουν διαφορετικούς δρόμους... Το πρώτο θρηνεί και το δεύτερο καταλαβαίνει. Εξαιρετικός διάλογος. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted October 10, 2005 Share Posted October 10, 2005 Ευχαριστώ γλυκιά μου Χριστίνα, τα λόγια σου με τιμούν. Το ποίημα γράφτηκε με τη βοήθεια λίγου... κόκκινου κρασιού, είναι αφιερωμένο στον R. και είναι προφανώς αυτοβιογραφικό, όπως όλα όσα γράφω, κατά κάποιον τρόπο. Πραγματικά πιστεύω πως αυτό το θέμα μου ήρθε κουτί, ξέρεις την αγάπη μου για την αντίθεση φωτός και σκιάς. Δεν κατάλαβα γιατί ανέφερες πως θρηνεί το ποίημα πάντως... μόνο αυτό δεν κάνει, νομίζω. Νομίζω πως ξορκίζει μακρυά το θρήνο... Χμμ... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Deodonus Posted October 10, 2005 Share Posted October 10, 2005 Τα..."τεχνικά": Nihilio: Θέλει λίγη δουλίτσα. Ειδικά οι δύο τελευταίες στροφές. Στην δεύτερη θα έβγαζα τον τελευταίο στίχο. Nienna: Πολύ λυρικό, με εικόνες κλπ, αλλά το πρόβλημα που έχω αρκετές φορές με αυτό το στύλ, είναι ότι μου διαφεύγει το νόημα. Είναι π.χ. σαν να έχεις ένα γλυπτό και να του έχεις βάλει τόσα στολίδια που στο τέλος να μην βλέπεις την μορφή του γλυπτού. Βεβαία, ποιός μιλάει, αυτός που γράφει "στεγνά"... Η σύγκρηση: Όντως, θα συμφωνίσω με την προλαλλήσασα Σόνια, ότι η Νιέννα είναι πιο λυρική από τον Νιχίλιο. Παρ'όλ'αυτά είναι αναποφάσιστος στην επιλογή... γέρνω πιο πολύ προς τον δεύτερο και αυτό γιατί μπορώ να "πιάσω" το νόημα. Αλλά θα ήταν άδικο να αφίσω την αδυναμία μου να καταλάβω τις λυρικές εικόνες της Νιέννα να την κρίνει ώς μη-καλύτερη. Δεν ξέρω... Πάντως, άποψή μου, νωμίζω ότι και οι δύο έχετε ικανότητες για καλύτερα ποιήματα. Ίσως βιαστίκατε or something, αλλά μου φάνικαν και τα δύο κάπως "αδύναμα" σε σχέση με τις ικανότητές σας. Αυτά... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted October 10, 2005 Share Posted October 10, 2005 A) O μόνος λόγος για τον οποίο βάζουμε το ξεχωριστό θέμα είναι για να συνεχίζει απρόσκοπτα ο διάλογος (θα τον λήξουμε μόλις μείνουμε από έμπνευση) Β) Ο σκοπός δεν είναι να επιλέξουμε το καλύτερο ποιήμα, απλά να διασκεδάσουμε. Γ) Αν υπάρχει έμπνευση από την πλευρά της Αταλάντης μπορεί να συνεχίσει τον διάλογο. Μετά θα απαντήσω εγώ πάλι και όπου μας πάει ο δρόμος. Δ) Το όλο πανηγύρι γίνεται δοκιμαστικά. Αργότερα, αν κάποιοι άλλοι το θελήσουν, μπορούν να κάνουν κάτι παρόμοιο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Throgos Posted October 10, 2005 Share Posted October 10, 2005 Και τα δύο πολύ όμορφα ποιήματα, (αυτό έλειπε, να μην ήταν ). Η μεν Νιέννα πλέκει τις δύο έννοιες, τις φέρνει σε αντίθεση, τις αφομοιώνει στο τέλος...Μερικοί στίχοι είναι πραγματικά υπέροχοι. Κάθε φορά που διαβάζω ποίημα σου είναι σαν να ανακαλύπτω την ποίησή σου απ' την αρχή. Ο Νιχίλιο από την άλλη υιοθετεί μια πιο φιλοσοφική οπτική γωνία, χωρίς όμως να λείπουν καθαρά συναισθηματικές εικόνες και ποιητική προσέγγιση. Συμφωνώ πως είναι πιο προσγειωμένο, πιο απομακρυσμένο από τις έννοιες, τη στιγμή που η Νιέννα σε βάζει κυριολεκτικά σε ένα στρόβιλο σκιάς και φωτός. Δε λέω πως το ένα είναι καλό και το άλλο άσχημο: είναι δυο απόψεις. Ίσως είναι και θέμα φύλου: αυτό που λένε (το οποίο είναι εντελώς ισοπεδωτικό κτλ κτλ) πως ο άντρας έχει πιο ορθολογιστική σκέψη ενώ η γυναίκα πιο ενστικτώδη. Εδώ συμφωνώ με τη Σόνυα γι' αυτό που λέει στο τέλος του ποστ της. Α, και μια και η Σόνυα κάνει μια μουσική ερμηνεία, εγώ θα έλεγα πως το ποίημα της Νιέννας είναι σαν μια φαντασία (πράγματι) μεταρομαντικής/ιμπρεσσιονιστικής εποχής - ελεύθερη μορφή, αρμονία και μελωδία, ενώ του Νιχίλιο είναι ας πούμε πιο κλασσικό, με δόσεις ρομαντισμού - Μέντελσον ίσως. Τώρα, κατά πόσο είναι διάλογος...μου φαίνεται περισσότερο σαν παράθεση δύο διαφορετικών προσεγγίσεων, που αλληλοεπηρεάζονται ελάχιστα. Ίσως θα έπρεπε να γίνεται κάπως αλλιώς ο διάλογος, με στροφή αντί στροφής ή κάπως έτσι. Για αρχή είναι πάντως πολύ καλό. Αλλά στέκουν περισσότερο σαν ανεξάρτητα ποιήματα (και τί ποιήματα), παρά σαν διάλογος. Βέβαια δεν ξέρω πως θα συνεχιστεί. Deod., δεν χρειάζεται να διαλέξεις ή να συγκρίνεις. Nih., ίσως θα έπρεπε να οργανωθεί ή να εντατικοποιηθεί κάπως. Είναι πολύ αόριστο το "αν έχει έμπνευση η Νιέννα απαντάει, όπου μας πάει ο δρόμος". Μπορείτε να ορίσετε ένα χρονικό όριο και μέχρι τότε ό,τι έχετε γράψει. Π.χ. ένας μήνας. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted October 10, 2005 Share Posted October 10, 2005 Throgos, το όλο εγχείρημα είναι ένα test drive για να δούμε πως λειτουργεί ο θεσμός στην πράξη. Μπορούμε βέβαια να βάλουμε 15 μέρες περιθώριο ή κάτι παρόμοιο, απλά όχι ακόμα, τα αποτελέσματα θα το δείξουν. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted October 10, 2005 Share Posted October 10, 2005 (edited) Deodonus: Μια μέρα θα σου γράψω το εγχειρίδιο κατανόησης της ποίησής μου, σοβαρά. Είναι καθαρά προσωπική συμβολική και μεταφορική ποίηση. Ένα τεράστιο ποσοστό λόγου - και κατά συνέπεια εικόνας - περιγράφει απλά ή λιγότερο απλά συμβάντα, πράγματα αληθινά. Αυτά που γράφω είναι σχεδόν πάντα αυτοβιογραφικά ή εκφράζουν σκέψεις και φιλοσοφίες, αν θες, που γεννήθηκαν μέσω ζωής, αλήθειας. Παρ'όλα αυτά ο αναγνώστης δεν καλείται - αν και όσοι με γνωρίζουν πραγματικά κάνουν αυτό - να μπει μέσα στο μυαλό μου, στη ζωή μου, στα γεγονότα. Καλείται να ψάξει να βρει κάτι μέσα στη δική του ζωή και να το ντύσει με τις μεταφορές και τους συμβολισμούς μου. Αν αυτό είναι αδύνατόν, τότε απλά δεν έχει ζήσει κάτι παρόμοιο, ποτέ, και στην περίπτωσή μας αυτό είναι πιθανόν, είμαστε αρκετά διαφορετικοί, περπατάμε διαφορετικά μονοπάτια. Πάντως δεν γράφω ποτέ σκοπεύοντας στον λυρισμό. Για μένα αυτό που γράφω είναι τόσο απλό και καθαρό, σαν ένα πεζό, πεζότατο ημερολόγιο. Έτσι μου συμβαίνουν τα πράγματα... έτσι τα αντιλαμβάνεται το μυαλό μου, in the first place. Κι αφού συμβαίνουν έτσι, έτσι τα περιγράφω. Ζω σε αυτήν την ένταση. Ελπίζω να έριξα λίγο... φως. Μιας και είναι και εντός θέματος το φως. Σ'ευχαριστώ πολύ πολύ που ασχολείσαι. Θρόγγε: Σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Θέλω όμως την φαντασία μου να την τοποθετήσεις στο πρώιμο μπαρόκ, παρακαλώ, αλλιώς θα κλαίω και κλαίω σε ενοχλητικά υψηλούς τόνους, και άγαρμπα... ----- Ας το κάνουμε δεκαπέντε μέρες, ή και είκοσι μέρες, το περιθώριο. Αν συμφωνεί και ο Μιχάλης βέβαια. Έμπνευση έχω πάντως, το θέμα είναι εξαίσιο (μπράβο Κιάρα!). Το διαλεκτικό της υπόθεσης δεν το βλέπω ακόμα, αλλά μπορεί να το δω στη συνέχεια, ποιος ξέρει, αφού το βλέπουν άλλοι! Edited October 11, 2005 by Nienna Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sonya Posted October 11, 2005 Share Posted October 11, 2005 (edited) Αταλάντη, δεν σου είπα ότι το ποίημα είναι θρηνητικό, είπα ότι εγώ το βίωσα σαν θρήνο και εξηγώ: δεν θρηνεί αυτός που μιλά, θρηνεί αυτός στον οποίο τα λέει. Ο ποιητής "παρηγορεί" κατά κάποιο τρόπο. Ακροατής και ομιλιτής μπορεί να είναι ένα και το αυτό πρόσωπο, να προσπαθεί να πάρει κουράγιο απ' τα ίδια του τα λόγια. Sounds like you... Και, εν πάση περιπτώσει, το πιο χαρούμενο πράγμα να γράψεις, είναι τέτοιο στο στυλ σου που θα το γράψεις μελαγχολικά. Dear Thoge, χαίρομαι ιδιαιτέρως που δεν είμαι η μοναδική τρελή που "μιλάει" μουσικά. Εν τούτοις, θεωρώ ότι το ποίημα του Μιχάλη είναι περισσότερο μπαρόκ παρά κλασσικό/ρομαντικό. Μου βγάζει κάτι από Bach (τον μεγάλο)... απόλυτες ισορροπίες, σχεδόν αντιστικτικό ποίημα. Η Αταλάντη είναι στάνταρ Mozart... Edited October 11, 2005 by Sonya Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted October 11, 2005 Share Posted October 11, 2005 Εμένα πάλι ούτε ο Μιχάλης μου έβγαλε Bach, ούτε εγώ Mozart... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Isis Posted October 11, 2005 Share Posted October 11, 2005 Η Nienna έβαλε το συναίσθημα κι ο Nihilio το κουτάκι μέσα στο οποίο μπορείς να κλείσεις το συναίσθημα και ίσως το γενικότερη προβληματισμό. Κατά τη γνώμη μου τα δύο ποιήματα συμπληρώνουν το ένα το άλλο, όμως είναι σύνδετα μεταξύ τους και τεχνικά και από πλευράς οπτικής, γεγονός που θυμίζει δύο ανθρώπους να μιλούν για το ίδιο θέμα σε διαφορετική γλώσσα. Ίσως μου φαίνεται έτσι γιατί είχα φανταστεί το εγχείρημα αυτό ως διάλογο, δηλαδή με συνέχεια, με αλληλοσχολιασμό, με ερωταπαντήσεις ή κάτι τέτοιο! Αυτό δεν το βρήκα! Βρήκα δύο απόψεις! Όμορφες και καλοφτιαγμένες, αλλά διαχωρισμένες! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Balidor Posted October 12, 2005 Share Posted October 12, 2005 Αυτο ακριβως ηθελα να πω κι εγω... δλδ οχι ως συγκριση κ.λ.π. αλλα Να ξενινησει π.χ. η Αταλαντη και μετά (περιπου) στο ιδιο μοτυβο να κινηθει και ο Μιχαλης, σαν διαλογος ... αν και, και τα δυο ηταν πολυ καλα, μου φανηκαν σαν 2 ξεχωρηστες ενωτητες!!! Θα συνεχιστει ετσι, ή θα γίνει περισότερο σαν "διαλογος" ;;;; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted October 12, 2005 Share Posted October 12, 2005 Η έμπνευσή μας θα το πει αυτό Balidor. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Balidor Posted October 12, 2005 Share Posted October 12, 2005 Σωστα .... Απο μενα οι πιο δυνατες ευχες να σας βοηθησουν οι Μουσες του Ορφεα .. (δεν πειραζει να τις δανειστω εεεε;;;) !!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted October 13, 2005 Share Posted October 13, 2005 (edited) Κι όταν οι ίδιες οι αχτίδες, οι λευκές αγγίζουν βάναυσα κάθε βαθιά ρυτίδα, όταν χαϊδευουν αμείλικτα τ'αναπόφευκτα δάκρυα, τον έλεγχο - που όλο σου ξεγλιστρά, τον τόσο μικρό-μεγάλο εαυτό σου των ελαττωματικών θαυμάτων, μα θαυμάτων; Τότε τι; Κι όταν η σκιά ζωντανεύει τους φόβους αντί να τους καλύπτει με τούλια, πέπλα μητρικά, όταν ψιθυρίζει για τέρατ'αόρατα, ίσως ανύπαρκτα και σε σπρώχνει να διαλέγεις το σκοτάδι των σφαλισμένων ματιών απ' τ'αλλο το σκοτάδι, κείνο του έξω; Τότε τι; Θέλω τότε να μιλήσεις για ευτυχία. Τότε να πεις πως ό,τι είναι, είναι - να μπορείς. Τότε ν'αγκαλιάσεις κι αχτίδες και σκιές συνάμα τη ζωή ν'αγκαλιάσεις, το ατελές μεγαλείο του εδώ μας. Edited October 13, 2005 by Nienna Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted October 13, 2005 Share Posted October 13, 2005 Κι όταν το φως τα μάτια σου τα καίει δεν είναι πόνος; Όταν στους άλλους τη γύμνια σου προβάλει; Τότε τον ίσκιο δε ζητάμε σαν σωσήβιο; Χωρίς τον πόνο δεν υπάρχει ευτυχία Και όταν χαίρεσαι κάποιος άλλος θα πονάει. το ξέρεις ότι έτσι είναι η ζωή. Στο ψέμα και στην αλήθεια υπάρχει φόβος Όπως υπάρχει και η έντονη χαρά και η ουδέτερη ανάμειξη των δύο αλήθεια, ψέμα φόβος, θάρρος φως μαζί και η σκιά. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sonya Posted October 13, 2005 Share Posted October 13, 2005 Και ο διάλογος συνεχίζεται.... Λιγότερο λυρικός, περισσότερο ουσιαστικός κι απ' τις δυο πλευρές. Η ελπίδα αγκαλιάζει την απελπισία... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
tec-goblin Posted October 28, 2005 Share Posted October 28, 2005 Μιχάλη, λείπει μάλλον ένα που από τον πρώτο στίχο του τελευταίου σου ποιήματος... Συμφωνώ με τον Deodonus στο θέμα Nienna... πραγματικά, έτσι στο γρήγορο βραδινό browsing, στην αρχή απλά δεν έπιανα το νόημα. Ο Nihilio το λέει πιο "γερμανικά". Λίγες κουβέντες και σταράτες. Το οποίο βγάζει βέβαια ένα εξαιρετικό συνδυασμό. Στο συγκεκριμένο διάλογο, ο μεν Nihilio υστερεί ποιητικά, αλλά σε ξεκουράζει και σε κάνει να συγκεντρωθείς, η δε Nienna γράφει στροφές που διακοσμούν την οθόνη και σε κάνουν να χαζεύεις από εδώ κι από εκεί. Να το καθιερώσετε να γράφετε μαζί από εδώ και πέρα . Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted October 28, 2005 Share Posted October 28, 2005 Νικόλα, δε λείπει. Όσο για τη "γερμανικότητα" μη νομίζεις. Δε το έκανα επίτηδες, απλά ούτε κι εγώ έπιανα τι έγραφε η Nienna όταν πρωτοδιάβασα το ποιήμα της Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Balidor Posted November 5, 2005 Share Posted November 5, 2005 Όταν διάβασα απο την Νιέννα την συνέχεια λέω, να δώ άν έκανε άξια συνέχεια ο μιχάλης.. αλλά έμεινα άφωνος... μου άρεσε τρομερά ... Η νιέννα αναζήτησε στο τέλος (που ήταν άψογο) μία λύση ενώ μου φάνηκε ο Μιχάλης να λέει αλήθεις ειδικά το: "Χωρίς τον πόνο δεν υπάρχει ευτυχία Και όταν χαίρεσαι κάποιος άλλος θα πονάει. το ξέρεις ότι έτσι είναι η ζωή." Μου άρεσε τρομερά το όλο επιχείρημα... πάμε γι άλλα ???? Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Throgos Posted December 23, 2005 Share Posted December 23, 2005 Χμμ...χμμ...χμ... Σκέφτεστε ό,τι σκέφτομαι; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
laas7 Posted August 25, 2011 Share Posted August 25, 2011 Ουα! Τι ειναι αυτος ο ποιητικος διαλογος δεν εχω ιδεα, αλλα ειναι καταπληκτικος! Η νιεννα σκιζει! Και ο μιχαλης ειναι πολυ πιο λυρικος απο οτι συνηθιζει. Λεει αληθειες χωρις σκληροτητα! Ειδικα το δευτερο κομματι του ειναι πολυ πολυ καλυτερο απο το πρωτο που μου φανηκε λιγο σαν πεζο. Λυρικοτητα ομορφες εικονες σε ενα παιχνιδισμα φωτος και σκοταδιου. Μου αρεσει! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.