Rikochet Posted October 12, 2005 Share Posted October 12, 2005 Tonight He dreamt He interviewed a lepper He watched an orchard wither (with great interest) He dreamt of pulp and rust Tonight She dreamt She saw a sun with more colours She gave names to already named individuals (or things) She wished for a normal timeflow [-How do you kill a craftsman? How do you kill a dreamer? -A bullet in the head should suffice. Or a knife in their throats, maybe... -Stop! -Although, as we speak, the afforementioned poet is already dead. -No! I... it was not... -Stop whining. You wanted him dead, and I killed him. -I didn't want that! -Yes, you did. -I didn't kill him! You did! -Tell that to the police. I can already hear them coming. Arrivederci. -No! God...] Tonight He died Became entropic dust. Tonight She cried And slept into a "friendly" hug. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted October 12, 2005 Share Posted October 12, 2005 Όπως σου απάντησα στο MSN όταν είδα τον τίτλο: οδυνηρά. Επίσης στο μυαλό μου στριφογυρνά ένα πεζό για το θάνατο ενός ποιητή. Μπορεί ως το βράδυ να το έχω έτοιμο. Στο ποιήμα τώρα, είναι συμπαθητικό, αλλά όχι κάτι παραπάνω (ή τουλάχιστον αυτό λέει η ασχετοσύνη μου στο θέμα ποιήση). Η ιδέα του διαλόγου στη μέση είναι έξυπνη, αλλά η υλοποίηση την χαλάει. Οι 2 στροφές στην αρχή και το τέλος είναι απλά αναγνώσιμες. Μπορείς και καλύτερα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted October 12, 2005 Share Posted October 12, 2005 Θα κάνω την αρχή εδώ, αν και τα έχεις ξανακούσει, θα βάλω και το emoticon που είχα όταν το διάβασα αρχικά. Πιστεύω πως ο διάλογος είναι όλο το θέμα εδώ, μου θυμίζει έντονα Τζάρμους (το καφέδες και τσιγάρα - το ομώνυμο μικρού μήκους όχι το μάζεμα που έβγαλαν έπειτα). Δε λέει τίποτα ουσιαστικό, τίποτα που δεν έχεις ξανακούσει ή δει μα πλαισιωμένος από τις εικόνες του υπόλοιπου ποιήματος λέει σχεδόν τα πάντα. Εξαντλεί το θέμα που θέτεις. Πάρα πολύ καλή δουλειά. Το κτήνος μέσα μας που σκοτώνει τους ονειρευτές, με άλλα λόγια, η πίσω όψη του καθημερινού ανθρώπου. Όπως σου είπα ήδη, δε μ'αρέσει ιδιαίτερα η σφαίρα σαν έννοια. Μ’αρέσει καλύτερα το μαχαίρι. Η σφαίρα είναι γρήγορη ενώ ο θάνατος για τον οποίο μιλάς αργός. Το μαχαίρι επίσης εμπεριέχει και την εικόνα του αίματος που ρέει πίσω του και λειτουργεί αντιστικτικά με την ψυχή και τη σκόνη. Arrivederci λιποτακτώ από την ομορφιά του γιατί είναι επικίνδυνη και με τρομάζει Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted October 12, 2005 Share Posted October 12, 2005 (edited) Αν σου πω πως μ'αρέσει πάρα πολύ; Ξέρω πως αυτές τις μέρες νοιώθεις κάπως παράξενα όσον αφορά τα... ποιητικά δρώμενα, μέσα σου και έξω σου, αλλά αυτό εδώ βγήκε πολύ καλό, βγήκε όμορφο μ'έναν περίεργα δικό του τρόπο, έχει και πάλι δύναμη. Ο διάλογος το ζωντανεύει. Συμφωνώ σε όλα με την Κιάρα, ο διάλογος δεν μας λέει τίποτε ιδιαίτερο από μόνος του, κάτι που δεν ξέρουμε, δεν μας το λέει καν με τρόπο που δεν έχουμε ξαναδεί, αλλά μέσα στα πλαίσια του συγκεκριμένου ποιήματος λέει τα πάντα. Μου αρέσει τρομερά που κάθε στίχος σου σε αυτό - και το κάνεις και σε άλλα, αρκετές φορές - είναι εμπνευσμένος από όσα βλέπεις, ζεις, αγγίζεις. Μερικές φορές, τις μέρες που τυχαίνει να μαθαίνω νέα σου με λεπτομέρειες από σένα ιδιαίτερα, βλέπω τους συνειρμούς σου να ξεδιπλώνονται, βλέπω τις εικόνες και είναι διαφανείς, το νόημα είναι από πίσω και μου φωνάζει δυνατά. Μου αρέσει που έχεις δύο φύλα μέσα στο ποίημά σου. Μου αρέσει και η εντροπική σκόνη, παθιασμένα, ίσως και δυστυχώς (κάλεσμα σειρήνων...). Κάτι άλλο που βρήκα επιτυχημένο είναι τίτλος. Ρίκο, βλέπω πως βλέπεις... Όταν - αν ( ; ) - κανείς δεν θα είναι γύρω να δει πως όντως βλέπεις, μη λυγίσεις ανεπιστρεπτί. Λύγισε, και γύρνα μετά πίσω, όρθιος. Edited October 12, 2005 by Nienna Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
LordCeleborn Posted October 12, 2005 Share Posted October 12, 2005 We have much to learn from our pain, and much pain to learn more than we should... - Λιγοι θα με καταλαβουν, Γιαννη εσυ ? Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Βάρδος Posted October 12, 2005 Share Posted October 12, 2005 Ίσως να φταίει το γεγονός ότι έμοιαζε τόσο με πεζογράφημα, αλλά μου άρεσε. Μου άρεσε έως και πάρα πολύ. Έβγαζε κάτι το αδιόρατα φιλοσοφικό, και σε τέτοια μικρά κείμενα αυτό είναι που ζητάω. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Orpheus Posted October 13, 2005 Share Posted October 13, 2005 Ένα τεχνικό σχόλιο: Το "into a "friendly" hug" [εκτός από τα εισαγωγικά που μου φαίνονται λίγο φτηνό εκφραστικό μέσο], είναι λίγο περίεργο [ή μου φαίνεται έτσι]. Το έχεις κάνει επίτηδες into, ή για το ρυθμό; Μου φαίνεται λίγο awkward, that's all. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.