Odette Posted October 16, 2005 Share Posted October 16, 2005 (edited) Είδος:ικοινωνικοπολιτικοοικονομικό(!) μυθιστόρημα Αυτοτελές κεφάλαιο ΤΟ ΑΙΤΗΜΑ ΤΩΝ ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΕΠΟΧΩΝ Η ιστορία μας αρχίζει ένα βροχερό πρωϊνό του Σεπτέμβρη. Οι δρόμοι γλιστράνε, μποτιλιαρίσματα, ατυχήματα, πλημμύρες, και πιο γρήγορα φτάνουν στον προορισμό τους οι σκέψεις, αν κανείς έχει το χρόνο να σκεφτεί. Αυτός μέσα στην ασφάλεια του σπιτιού του ήταν από τους τυχερούς, τους ευνοημένους του φθινοπωρινού καιρού. Μιλούσε στον εαυτό του και σε ένα υποτιθέμενο ακροατήριο : ¨Η ζωή κινδυνεύει στον πλανήτη μας, ναι στον πλανήτη μας, ο τοπικός αυτός προσδιορισμός είναι πολύ σημαντικός στις μέρες μας δηλώνοντας ότι η ζωή μας δεν μπορεί να υπάρξει έξω από τον πλανήτη Γη, τουλάχιστον όπως την γνωρίζουμε χωρίς να χρειάζεται για να αναπνεύσουμε τίποτα άλλο από το να έχουμε ανοιχτά τα ρουθούνια μας! Μία πραγματικότητα που φαίνεται από τον τρόπο ζωής μας ότι έχουμε ξεχάσει και θυμόμαστε μόνο όταν η ζωή μας διαταράσσεται, αποφαινόμενοι με «σοφία» ότι η φύση μας εκδικείται. Δεν είναι κάτι καινούργιο η εκμετάλλευση των αδύναμων από τους ισχυρούς, ο αφανισμός βέβαια των κορόϊδων από τους εμπόρους-κατόχους του πλούτου γίνεται στις μέρες μας άϋλα, ανενόχλητα και γκλαμουράτα, τουλάχιστον ετσι μας κάνουν να νομίζουμε όλους εμάς που δεν μας έχουν πάρει και τα σώβρακα, απλά το gucci φόρεμα που ακρίβυνε το άτιμο! Δεν είναι όμως μόνο η καταστροφή της ζωής του σήμερα, το SOS αφορά την συνέχιση της ζωής. Τα δέντρα θα τα βλέπουμε μόνο σε μουσεία, ο καθαρός αέρας, η ομορφιά που είναι το διαφορετικό που ξαφνιάζει, η τροφή που δεν μας αρρωσταίνει θα γίνουν είδη πολυτελείας, έχουν ήδη γίνει, η μεταβατική περίοδος ξεκίνησε και γυρισμό δεν έχει, αφού η καταστροφή που προκαλεί ο σημερινός άνθρωπος δεν έχει τέλος και τίποτα δεν θα μπορεί να γίνει όπως ήταν πριν την καταστροφή. Και το φθινόπωρο μου αρέσει, γιατί δεν είναι μια μόνιμη κατάσταση, υπάρχουν τέσσερις εποχές και εναλλαγές στη ζωή των ανθρώπων, η δυνατότητα ενός καλύτερου μέλλοντος, η ελπίδα, το σκοτάδι και το φως . Οι τέσσερις εποχές του Βιβάλντι θα θεωρούνται στο μέλλον έργο με τεχνητούς ήχους, ενώ η ηλεκτρονική μουσική διόλου τεχνητή!¨ Ήθελε να ασχοληθεί με το ξέπλυμα του χρήματος -εννοείται ότι ήταν βρώμικο για να χρειάζεται ξέπλυμα- και πίστευε ήδη πως δεν ήταν ένα από τα πολλά εγκλήματα, αλλά ο κινητήριος μοχλός της ζωής όπως κυλούσε στις μέρες του. Για να μην υπάρχει θα έπρεπε να μην υπάρχει η καπιταλιστική οικονομία! Αυτό βιαζόταν να του πει η σκέψη του εκείνο το βροχερό πρωϊνό. ¨Η ταχύτητα των συναλλαγών, η ανωνυμία των κάθε λογής τίτλων με κάνει να πιστεύω ότι είναι αδύνατον να ελεγχθεί η προέλευσή τους, ο τρόπος που αποκτήθηκαν, αλλά και ότι η παντοδυναμία του κεφαλαίου με τη ευκολότατη μετακίνηση του λόγω της ελευθερίας των επενδύσεων, έχει ως αποτέλεσμα να είναι η εργασία αγαθό που μπορεί να χαθεί από τη μια στιγμή στην άλλη, που δεν επιτρέπει πρόσβαση σε άλλα στοιχειώδη αγαθά και άρα χωρίς τη δυνατότητα αγοράς των προϊόντων των επιχειρήσεων, καθιστά τα εγκληματικά μέσα το μοναδικό τρόπο απόκτησης επιχειρηματικών κερδών. Θα με πείτε βέβαια αθεράπευτα ρομαντικό, γιατί θέλω να εξερευνήσω τον βρώμικο κόσμο που καταστρέφει τη ζωή μας, απλά για να μπορώ να ζω και τις τέσσερις εποχές. Είναι τόσο αυτονόητο αυτό που ζητάω, κι όμως χαρακτηρίζεται ουτοπικό (γελάει μόνος του).Ίσως γιατί ο καθένας το θέλει μόνος του και δεν κάνει τίποτα ή δεν κάνουν κάτι περισσότεροι άνθρωποι μαζί γι' αυτό. Οχι πως δεν υπάρχουν εξαιρέσεις, αλλά και αυτές τον κανόνα επιβεβαιώνουν. Τα ανθρώπινα δικαιώματα, αυτά διακυβεύονται. Πολλοί αγωνίστηκαν γι’ αυτά, με αποτέλεσμα να καταγραφούν απλά και μόνο στα χαρτιά από τους κυβερνώντες. Και στις μέρες μας ο αγώνας είναι άνισος και αναποτελεσματικός, γιατί διεξάγεται από λίγους, ενώ οι πολλοί αδύναμοι δέχονται κατά μόνας και παρακολουθούν τον εκμηδενισμό τους. Έχω ξεφύγει εντελώς, διέκοψε ξαφνικά τον εαυτό του, μιλάω λες και παίρνω μέρος σε μια πολιτική συζήτηση στην οποία συζητούνται θέματα με νόημα. Απωθημένο μου χει γίνει, αλλά πως να μη με δικαιολογήσω; υπάρχουν πτυχές της πραγματικότητας, τόσο σημαντικές και τόσο αθέατες αν δεν τις ανακαλύψει ο καθένας μας και όλοι μαζί επικοινωνώντας μεταξύ μας" Άμέσως μετά άνοιξε το βιβλίο και βυθίστηκε στη ζωή των πραγματικών του ηρώων με την βροχή να του κρατάει συντροφιά και να του υπενθυμίζει το αίτημα του, που ήταν και δικό τους αίτημα. Το αίτημα των τεσσάρων εποχών είπε δυνατά και γέλασε πάλι, καθώς φανταζόταν το σύνθημα αυτό να είναι γραμμένο παντού και να έχουν βαρεθεί οι ρεπόρτερ να παίρνουν την ίδια άσχετη κατά τη γνώμη τους απάντηση από τις κυρίες και τους κυρίους με τα καροτσάκια τους στις λαϊκές, όταν τους ρωτούν γιατί ακρίβυναν οι τιμές. Edited October 16, 2005 by Odette Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted October 16, 2005 Share Posted October 16, 2005 Για αρχή καλώς μας ήρθες. Έπειτα ατύχησες την πρώτη κριτική να την κάνει κάποιος γνωστός για το φτυάρι του Περνάμε λοιπόν στο ψητό: Η πρώτη μου παρατήρηση είναι το πόσο χαοτικό είναι το κείμενο. Όχι μόνο το περιεχόμενό του, αλλά και η μορφή του. Οι προτάσεις, έτσι στοιβαγμένες που είναι και όχι χωρισμένες σε παραγράφους κουράζουν τον αναγνώστη. Με λίγη καλύτερη οργάνωση θα ήταν πολύ πιο ευανάγνωστο. Το περιεχόμενο είναι αρκετά καλό, αν και εμφανώς υπάρχει συνέχεια, χωρίς την οποία δε βγαίνει κάτι περισσότερο από κάποια σκόρπια νοήματα. Μου έχεις όμως κινήσει την περιέργεια και περιμένω συνέχεια. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Isis Posted October 16, 2005 Share Posted October 16, 2005 Καλωσήρθατε δεσποινίς Ειρήνη! Άκου τα κι από μένα τώρα: Έχεις έντονους προβληματισμούς που αγγίζουν πολλαπλές εκφάνσεις της πραγματικότητας, ίσως όμως το κείμενό σου να γινόταν πιο κατανοητό αν δεν τους περιέπλεκες τόσο πολύ μεταξύ τους! Νιώθω σα να βιάστηκες να τα χωρέσεις όλα σε ένα σύντομο κείμενο λες και κάποιος σε έβαλε σε χρονικό περιορισμό ή περιορισμό λέξεων και στην ανάγνωση "μπούκωσα" από την απειρία νοημάτων και προβληματισμών! Μπορούσες να δώσεις περισσότερη έκταση στο κείμενό σου, να αναπτύξεις καλύτερα τις ιδέες σου και να έρθουν οι προβληματισμοί σου στην ουσία τους και όχι σαν μικρές εκφάνσεις από το έργο της Δευτέρας! Ο Nihilio έχει δίκιο για την παραγραφοποίηση - μορφοποίηση του κειμένου. Δεν αρκεί το περιεχόμενο, πρέπει να αποκτά κι ο άλλος τη διάθεση να το διαβάσει! Παρατήρησα το γνωστό πρόβλημα με το τελικό -ν-, πού μπαίνει και πού όχι, μερικά απρόσεκτα ορθογραφικά αλλά τίποτε ανησυχητικό (θα ζήσεις )! Πάντως, ο προβληματισμός σου έχει στυλ: έχει ειρωνία, χιούμορ, δυναμική και προοπτικές! Αναμένω στο ακουστικό μου για επόμενα κείμενα... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted October 17, 2005 Share Posted October 17, 2005 Καλως ήρθες κι από μένα Odette, από το ωραιότερο παραμύθι όλων των εποχών Καλώς ήρθαν και οι προβληματισμοί σου. Να μην αρχίσω και γω τώρα να λέω τα περί ξεκαθαρίσματος, συμφωνώ με αυτά που υπόθηκαν ήδη, αν και οι παράγραφοι, ως έχει το κείμενο αυτή τη στιγμή είναι σωστά χωρισμένοι νοηματικά. Να συμπληρώσω κάτι που ίσως είναι λίγο υποκειμενικό: καλό θα ήταν να αποφεύγεις τα bolt και να χρησιμοποιείς italics για να τονίσεις μια φράση ή μια λέξη. Τα bolt τραβάνε το βλέμμα εκεί που υπάρχουν και διαβάζεις την φράση με την άκρια του ματιού σου προτού καν φτάσεις στο σημείο στο οποίο πρέπει να διαβαστεί, ενώ τα it κάνουν τη διαφορά της ανάγνωσης. Επίσης έχω να πω, ως προς το μονόλογο, ότι καταλαβαίνω γιατί είναι γραμμένος έτσι, προσπαθείς να συμπυκνώσεις τα πάντα μέσα σε λίγες γραμμές για να μας τον γνωρίσεις. Όντως είναι μπουκομένο λιγάκι με έννοιες από τις οποίες δεν ξέρω ποιες θα μπορέσεις να αντιμετωπίσεις αργοτερα. Από τη μία μοιάζει με αρχή μιρκρής ιστορίας από το μπούκωμα, μα από την άλλη ξανοίγεσαι στα προβλήματα τόσο που δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν μέσα σε μια μικρή ιστορία. Αναμένουμε συνέχεια -όλοι εδώ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sabrathan Posted October 17, 2005 Share Posted October 17, 2005 BolD. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted October 17, 2005 Share Posted October 17, 2005 (edited) Καλώσήρθες Odette με το υπέροχο nickname. Η Odette είναι από τις αγαπημένες μου ηρωίδες, το όνομά της από τα αγαπημένα μου ονόματα, το "φορούσα" κι εγώ κάποτε, κι έτσι δεν μπορούσα παρά να διαβάσω το κείμενό σου, και να το σχολιάσω. Όταν κάποιος συγγραφέας θέλει να κάνει γνωστες τις κοινονικοπολιτικοοικονομικές του απόψεις και ανησυχίες μέσα από ένα μυθιστόρημα πρέπει να το κάνει πιο διακριτικά νομίζω. Πολλά από τα αμιγώς πολιτικά/κοινωνικά/οικονομικά προβληματισμένα μυθιστορήματα που υπάρχουν δεν χρειάστηκαν να περιέχουν ένα τέτοιο κεφάλαιο, έναν τόσο ευθύ μονόλογο. Ο βαθμός συμπύκνωσης του κειμένου είναι... τρομακτικός, λες και τα έβαλες όλα μέσα σ'ένα σεντούκι και καθόσουν από πάνω (χοροπηδώντας καθήμενη) για να κλείσει... Η μορφή του έσπαγε λόγω της ποσότητας αυτών που ήθελες να πεις, και του τρόπου που επέλεξες για να τα πεις. Σκέφτηκες ποτέ το δοκίμιο ως λύση; Όταν θέλω να μιλήσω για τέτοια πράγματα, ή για καθαρά φιλοσοφικά πράγματα, γράφω μικρά δοκίμια. Οι ιδέες μου βέβαια πάντα βρίσκουν τον τρόπο να ξεγλιστρούν και να τρυπώνουν και στις ιστορίες μου, αλλά σε μικρές δόσεις, και ντυμένες με άλλα ρούχα... Μερικές φορές είναι καλύτερο να κάνεις τον αναγνώστη να νοιώσει μιαν αλήθεια - την δική σου συνήθως, κι όχι απλά να του την αναφέρεις. Τέλος θα πω καλά λόγια για τον τίτλο σου, μου άρεσε πραγματικά. Γενικά σαν ιδέα "το αίτημα των τεσσάρων εποχών"... Πολύ έξυπνο, πολύ ρομαντικό, αγγίζει. Edited October 17, 2005 by Nienna Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Orpheus Posted October 18, 2005 Share Posted October 18, 2005 Δεν θα μιλήσω παραπάνω για ό,τι ειπώθηκε, παρά μόνο για να πω ότι τα bold εκτός της λειτουργίας που παρατήρησε η Κιάρα (και λόγω αυτής, εξ άλλου) δίνουν μια αρθρογραφική αίσθηση στο κείμενό σου - σα να διαβάζουμε National Geographic Oι παράγραφοι, παρ'ότι κατά τη γνώμη μου γενικά δεν αποτελούν μέρος της συγγραφής (συγγραφή είναι ό,τι ακούει κανείς, οι λέξεις - τα άλλα είναι πάνω-κάτω 'ερμηνεία')*, όταν ένα κείμενο έχει κακή 'στοιχειοθεσία'[;], ενοχλεί τον αναγνώστη. Είναι καλό να φροντίζεις έστω για τη συμβατική τους χρήση, ώστε το κείμενο να είναι ελκυστικό. Η ιδιαίτερη χρήση (βλ. *) είναι εφφέ, το οποίο μπορείς να χρησιμοποιήσεις όποτε σε βολεύει. (τι δεν θα έκανα;) ___ * ενώ αν χρησιμοποιηθούν ώστε να πετύχουν κάτι συγκεκριμένο (όπως όταν στη μουσική ζητάει κάποιος ένα σημείο να παιχτεί πολύ απαλά ενώ θα περίμενε κανείς να είναι δυνατό) είναι. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Βάρδος Posted October 18, 2005 Share Posted October 18, 2005 Ορφέα, η λογοτεχνία είναι για να διαβάζεται, όχι για να απαγγέλεται, for Gawd's sake. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Odette Posted October 19, 2005 Author Share Posted October 19, 2005 Καλώς σας βρήκα , χαίρομαι που γίνομαι μέλος της όμορφης καλλιτεχνικής παρέας σας. Μου έκανε εντύπωση το πόσο σας αρέσει η λογοτεχνία, η μουσική και ασχολείστε συστηματικά με τις τέχνες, από ανάγκη, τη βαθύτατη απ' όλες, της έκφρασης και μαζί επικοινωνίας. Η τέχνη μέρος της ζωής σας, ανάγκη της ζωής σας! Ίσις, με κατάλαβες οπότε τώρα έχω και αποδείξεις : η Ίσις είναι η αιτία που σας έμαθα και έχει λοιπόν μερίδιο ευθύνης για την ταλαιπωρία που υποστήκατε από το κείμενό μου!! Ιδού λοιπόν η απολογία μου. Ομολογώ ότι το κείμενο ξέφυγε αρκετά από τον έλεγχό μου, χρειαζόταν περισσότερη επεξεργασία για να μην κουράζει τους αναγνώστες(το φαντάστηκα, αλλά χι χι επιβεβαιώσατε τη φαντασία μου και με το παραπάνω!άντε βάλτε και κάτι παραπάνω!!), δηλαδή όχι απαραίτητα αναπτύσσοντας περισσότερο το θέμα που θίγω(για μένα είναι ένα το βασικό θέμα με περισσότερα παρακλάδια και ακριβώς αυτήν την διάρθρωση ήθελα να δείξω), αλλά θα έπρεπε να τοποθετήσω πιο συγκροτημένα και όμορφα τις σκέψεις- εναύσματα για προβληματισμό και του ίδιου του ήρωα-. Πρόκειται για την αρχή μιας ιστορίας με τη φιλοδοξία να γίνει μυθιστόρημα, δεν είχα την πρόθεση να γράψω ένα δοκίμιο. Γι' αυτό, επίτηδες αφήνει ο αφηγητής για την συνέχεια κάποιες σκέψεις του ήρωα που αλλιώς φαντάζουν μετέωρες. Τα επιχειρήματα θα έρθουν, αλλά μέσα από την ιστορία. Η μορφή βέβαια του λόγου που χρησιμοποιώ φέρνει σε δοκίμιο. Το μορφολογικό αυτό λάθος είναι μαρτυριάρικο: αποκαλύπτει την επιθυμία μου να μοιραστώ τους προβληματισμούς μου, που ήταν στην συγκεκριμένη χρονική στιγμή τόσο έντονη που απλά χοροπήδησα πάνω στο μπαούλο για να κλείσει, όπως χιουμοριστικά παρατήρησε η Nienna! Οι έντονοι χαρακτήρες που χρησιμοποίησα για μια περίοδο θα ήταν καλύτερο να ήταν απλά σε πλάγια γραφή-Νιενόρ έχεις δίκιο-, αν και λειτουργούν περισσότερο στο σύνολό τους ως πλάγιοι τίτλοι, συμπληρωματικοί- επιβοηθητικοί του τίτλου προσδιορίζοντας το πλάτος και το βάθος του! Τέλος, θέλω να παραδεκτώ ότι η κριτική σας είναι κριτική(!), αφού είναι τεκμηριωμένη και γι' αυτό εποικοδομητική . Η μόνη απορία που έχω Ίσις, αν και δευτερεύουσας σημασίας, είναι για τα ορθογραφικά λάθη, δεν μπορώ να τα βρω, help!.Οσο για το τελικό ν, η γραμματική λέει να μπαίνει αν ακολουθεί φωνήεν και κ,π,τ, αλλά δεν μ' αρέσει ο κανόνας της(!), ηχητικά μου ταιριάζει και αλλού το τελικό ν και έτσι παρανομώ συνειδητά! ΥΓ.1για το ρούχο μου! Η λίμνη των κύκνων είναι ένα παραμύθι που από μικρή μου ασκούσε μια γοητεία, αρχικά περισσότερο λόγω της φοβερής εικονογράφησής της έκδοσης που είχε πέσει στα χέρια μου, μετά λόγω της μουσικής του Τσαϊκόφσκυ και των χορογραφιών της παράστασης. Και τα ονόματα των ηρώων μου είχαν κάνει εντύπωση, Σήγκφριντ και Οντέτ, τα πιο περίεργα και σκοτεινά που είχα ακούσει. Όσο για την ιστορία του παραμυθιού θα μπορούσα να πω πολλά, όσα λέει δηλαδή η ίδια η ιστορία για τη ζωή και ανακάλυψα μεγαλύτερη. Θα συμπλήρωνα λοιπόν ότι είναι το πιο όμορφο ,γιατί είναι το πιο αληθινό παραμύθι που μου έχει αποκαλυφθεί, αφού ως γνωστό, όλα τα παραμύθια είναι αληθινά! YΓ.2Barde, θα διαφωνήσω μαζί σου. Η λογοτεχννία είναι σίγουρα και απαγγελία, αφού κι όταν διαβάζει απλά και μόνο ο αναγνώστης από μέσα του, απαγγέλει χαμηλόφωνα στον εαυτό του τις λέξεις και οι λέξεις του μιλάνε. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Orpheus Posted October 19, 2005 Share Posted October 19, 2005 Ναι, Bardε μας, δεν εννοούσα κυριολεκτικλή απαγγελία (ή ακοή, for that matter), απλώς έθετα τα πλαίσιά μου. [Και, βέβαια, το αναχρονιστικό στοιχείο-ή και στοιχειό-μέσα μου μού λέει ότι το να διαβάζεις μόνο λογοτεχνία είναι σαν να ακούς μουσική μόνο στο discman σου. Κακό, κακό! -- καλά, υπερβάλλω, αλλά, ντάξει, να μην πω κι εγώ την αναχρονιστική #$$%& μου;] {b.t.w., θα έπρεπε να είμαστε στη φιλοσοφία τώρα } Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted October 19, 2005 Share Posted October 19, 2005 (edited) Κι εγώ παρανομώ με τα τελικά "ν" Odette. Και με ένα σωρό ορθογραφίες (μακρυά, τραίνο, άμμετρος, τρελλός, κλασσικός - όλα αυτά είναι λάθη που μου αρέσουν πολύ και δεν μπορώ να τα εγκαταλείψω, ειδικά με τα διπλά σύμφωνα έχω έρωτα, τα προφέρω κιόλας ελαφρά) παρανομώ. Γι άλλη μια φορά, καλώς ήλθες, περιμένω κι άλλα σου κείμενα και σχόλια. Edited October 19, 2005 by Nienna Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Isis Posted October 19, 2005 Share Posted October 19, 2005 η Ίσις είναι η αιτία που σας έμαθα και έχει λοιπόν μερίδιο ευθύνης για την ταλαιπωρία που υποστήκατε από το κείμενό μου!![...] Η μόνη απορία που έχω Ίσις, αν και δευτερεύουσας σημασίας, είναι για τα ορθογραφικά λάθη, δεν μπορώ να τα βρω, help!.Οσο για το τελικό ν, η γραμματική λέει να μπαίνει αν ακολουθεί φωνήεν και κ,π,τ, αλλά δεν μ' αρέσει ο κανόνας της(!), ηχητικά μου ταιριάζει και αλλού το τελικό ν και έτσι παρανομώ συνειδητά! Μη λες ονόματα, μη λες ονόματα~ Χμου...τώρα που το ξαναδιαβάζω μόνο το αΰλα (και όχι άϋλα) μπορώ να βρω...Στον ύπνο μου θα τα είδα (διόλου απίθανο μια και ονειρεύομαι συχνά και ξύπνια)! Όσο για το (ταλαιπωρημένο) τελικό -ν- μπαινει και μπροστά από τα διπλά: -ξ- και -ψ- και από τα -μπ-, -ντ, -γκ-, -τσ-, -τζ-... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
RaspK Posted October 19, 2005 Share Posted October 19, 2005 Μη λες ονόματα, μη λες ονόματα~ Χμου...τώρα που το ξαναδιαβάζω μόνο το αΰλα (και όχι άϋλα) μπορώ να βρω...Στον ύπνο μου θα τα είδα (διόλου απίθανο μια και ονειρεύομαι συχνά και ξύπνια)! Όσο για το (ταλαιπωρημένο) τελικό -ν- μπαινει και μπροστά από τα διπλά: -ξ- και -ψ- και από τα -μπ-, -ντ, -γκ-, -τσ-, -τζ-... Πρώτον, είναι άυλος, άυλη, άυλον, άυλοι, άυλες, άυλα· αν ήταν «αΰλ-», ο τόνος θα προφερόταν στο ύψηλον. Τελικό νι μπαίνει πριν τα σκληρά σύμφωνα (κ, π, τ), τα διπλά σύμφωνα (ζ, ξ, ψ), τα σύνθετα των σκληρών συμφώνων (γκ, μπ, ντ, τσ, τζ), όλα τα φωνήεντα (α, ε, η, ι, ο, υ, ω), τις διφθόγους ως εκ τούτου, καθώς και στο τέλος μιας ενότητας ή περιόδου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Isis Posted October 19, 2005 Share Posted October 19, 2005 Τελικό νι μπαίνει πριν τα σκληρά σύμφωνα (κ, π, τ), τα διπλά σύμφωνα (ζ, ξ, ψ), τα σύνθετα των σκληρών συμφώνων (γκ, μπ, ντ, τσ, τζ), όλα τα φωνήεντα (α, ε, η, ι, ο, υ, ω), τις διφθόγους ως εκ τούτου, καθώς και στο τέλος μιας ενότητας ή περιόδου. Rasp, σύμφωνοι αλλά μη σε δω να το κάνεις λάθος σε κείμενα! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Elsanor Posted October 19, 2005 Share Posted October 19, 2005 Πάντως, ο προβληματισμός σου έχει στυλ: έχει ειρωνία, χιούμορ, δυναμική και προοπτικές! Αυτό! Δε με πειράζει καθόλου που είναι χαοτικό, βγάζει μία αυθεντικότητα και το χάος, το να γράφεις τα πράγματα όπως τα νοιώθεις εκείνη τη στιγμή. Μετά όμως είδα ότι σκοπεύεις να ξεκινήσεις με το κείμενο αυτό ένα μυθιστόρημα, οπότε ναι, καλό θα ήταν να το βάλεις λίγο περισσότερο σε τάξη κυρίως για τον αναγνώστη σου. Και καλώς ήλθες! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Isis Posted October 19, 2005 Share Posted October 19, 2005 Κακές () γλώσσες σε θέλουν να έχεις πειραματιστεί και στην αυτόματη γραφή. Νομίζω εξηγεί αρκετά σημεία του χαοτικού γραψίματός σου... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted October 19, 2005 Share Posted October 19, 2005 ΥΓ.1για το ρούχο μου! Η λίμνη των κύκνων είναι ένα παραμύθι που από μικρή μου ασκούσε μια γοητεία, αρχικά περισσότερο λόγω της φοβερής εικονογράφησής της έκδοσης που είχε πέσει στα χέρια μου, μετά λόγω της μουσικής του Τσαϊκόφσκυ και των χορογραφιών της παράστασης. Και τα ονόματα των ηρώων μου είχαν κάνει εντύπωση, Σήγκφριντ και Οντέτ, τα πιο περίεργα και σκοτεινά που είχα ακούσει. Όσο για την ιστορία του παραμυθιού θα μπορούσα να πω πολλά, όσα λέει δηλαδή η ίδια η ιστορία για τη ζωή και ανακάλυψα μεγαλύτερη. Θα συμπλήρωνα λοιπόν ότι είναι το πιο όμορφο ,γιατί είναι το πιο αληθινό παραμύθι που μου έχει αποκαλυφθεί, αφού ως γνωστό, όλα τα παραμύθια είναι αληθινά! Λίμνη των κύκνων Τσαϊκόφσκυ Οντίλ Ναι κανονικά με τη μαυρομάλλα ήμουνα πάντα, αλλά μου θύμισες τόσα πράγματα όταν είδα το nick.... Ίσις!!!!????!!!! Εδώ λένε τα κορίτσια ότι βάζουνε ν όπου τους αρέσει και είσαι ψύχραιμη????? Εγώ πάντως, αν και μαρέσει σε διάφορα σημεία που δε-ν- χρειάζεται (όπως για παράδειγμα πριν το χ), όπου μπαίνει, μπαίνει κατά λάθος γιατί συνήθως τα κοιτάζω για ελλείψεις. Άμα λείπει με ενοχλεί βασικά, όχι και τόσο όταν είναι περιττό γιαυτό και σχεδόν πάντα έχω λάθη. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted October 19, 2005 Share Posted October 19, 2005 Μα για παραπάνω "ν" μιλάω φυσικά! Τι, λιγότερα; Μπλιαχ! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Isis Posted October 20, 2005 Share Posted October 20, 2005 Ίσις!!!!????!!!! Εδώ λένε τα κορίτσια ότι βάζουνε ν όπου τους αρέσει και είσαι ψύχραιμη????? Πάει, άμα χαλάσανε και τα διαβαστερά κορίτσια της Θεωρητικής Κατεύθυνσης, τι περιμένεις; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.