Nihilio Posted October 17, 2005 Share Posted October 17, 2005 Είδος: τρόμος Βία; Ναι Σεξ; Ναι Αριθμός Λέξεων: 950 Αυτοτελής; Ναι ------------------- Το δωμάτιο μου φαίνεται σαν κλουβί. Οι τοίχοι του σαν μια θηλιά γύρω από το λαιμό μου που με πνίγει. Δε μπορεί να είναι αλήθεια! Δε μπορεί να συμβαίνει αυτό! Για όλα φταίει Αυτό! Τα τσιγάρα της είναι πάνω στο τραπέζι. Μπαίνω στον πειρασμό να ανάψω ένα. Ίσως με κάνει να νιώσω καλύτερα. Αλλά όχι, δεν είναι καιρός να αρχίσω τώρα. Υπάρχουν και άλλοι τρόποι να αντιμετωπίσω τα προβλήματά μου. Μου το είχε πει όταν μιλάγαμε για Αυτό. Δεν είναι τα τσιγάρα της το μόνο που ξέχασε. Έφυγε τόσο βιαστικά που άφησε πίσω το κασκόλ της να κρέμεται στο χωλ. Το πλησιάζω και το παίρνω στα χέρια μου. Μυρίζω το άρωμα που το έχει ποτίσει, το απαλό άρωμά της. Η θεσπέσια ευωδιά του με πνίγει ακόμα περισσότερο. Χρειάζομαι αέρα. Τρέχω στο μπαλκόνι. Μπροστά μου απλώνεται η πόλη με τα φώτα της σαν ένας τεχνητός γαλαξίας, ένα σύμπαν που εξερευνώ καθημερινά. Ο χειμωνιάτικος παγωμένος αέρας με χτυπάει στο πρόσωπο, όπως και το πρώτο δάκρυ, που με χτυπάει σαν ψιχάλα βροχής. Με χτυπάει και κυλάει στο πρόσωπό μου. Σαν καταιγίδα ακολουθούν τα υπόλοιπα. Γιατί; Γιατί Το έβαλαν μέσα μου. Γιατί; Εξαιτίας Του έχασα ότι πιο πολύτιμο είχα! Αυτό φταίει για όλα! Για ποιο λόγο μου το έκαναν αυτό; Σύντομα έχω στερέψει. Τα τελευταία δάκρυα παγώνουν στο πρόσωπό μου, μοιάζει σαν μια παγωμένη μάσκα. Ξαναμπαίνω στο σπίτι μου. Το μάτι μου πέφτει πάνω στο τηλέφωνό. Χωρίς δεύτερη σκέψη, σαν πνιγμένος που αρπάζεται από οτιδήποτε για να επιπλεύσει, πληκτρολογώ το νούμερό της. Μου το κλείνει. Ξαναπροσπαθώ. Μου το ξανακλείνει. Την πέμπτη φορά το σηκώνει. "Μη με ξαναενοχλήσεις!" μου λεει και μου το κλείνει. Δίχως δεύτερη σκέψη αρπάζω το κασκόλ και τα τσιγάρα και βγαίνω έξω. Πρέπει να την δω επειγόντως. Χτυπάω το κουδούνι της. "Ποιος είναι;" με ρωτάει. "Εγώ," της απαντάω. "Τι θες;" "Ξέχασες σπίτι μου το κασκόλ σου. Στο έφερα." "Πέρνα." Η πόρτα ανοίγει. Κρατάω την ανάσα μου από την αγωνία και ανεβαίνω τα σκαλιά. Μένει και τέταρτο όροφο και το ασανσέρ δε λειτουργεί… Έξω από το διαμέρισμά της η καρδιά μου πάει να σπάσει. Χτυπάω το κουδούνι της. Ανοίγει την πόρτα και η καρδιά μου σταματάει. Είναι τόσο όμορφη! Τα ίσα ξανθά της μαλλιά, τα γαλανά μαλλιά της, το χυμώδες κορμί της, τα μακριά πόδια της, τα μάτια μου δε μπορούν να τη χορτάσουν. "Πέρνα," μου λέει. Μπαίνω στο διαμέρισμά της. Της δίνω το κασκόλ και ετοιμάζομαι να φύγω. "Μείνε," με προστάζουν και αυτή και Αυτό. Υπακούω. Πηγαίνω και κάθομαι σε μια πολυθρόνα. Αυτή κάθεται στον καναπέ απέναντί μου. Δείχνει ήρεμη, αλλά μπορώ να δω ότι τα μάτια της είναι κατακόκκινα από το κλάμα. Κοιταζόμαστε αμίλητοι για αρκετή ώρα. "Σχετικά με απόψε…" λέω τελικά. "Τι άλλο έχουμε να πούμε;" μου απαντά. Όλα πάνω της φωνάζουν "πολλά". "Σε καταλαβαίνω. Με φοβάσαι." "Δε φοβάμαι εσένα. Φοβάμαι Αυτό!" "Ξέρεις πολύ καλά…" "Ξέρω ότι δε φταις εσύ για την ύπαρξή Του αλλά…" Τόση ώρα προσπαθούσα να είμαι ψύχραιμος. Δεν αντέχω άλλο όμως. Σπάω για άλλη μια φορά απόψε. Απλά αυτή τη φορά μπροστά στα μάτια της. "Ξέρεις ε;" ουρλιάζω, "Ξέρεις πώς είναι να σου ψιθυρίζει κάθε μέρα. Να εισβάλει στις σκέψεις σου τόσο ύπουλα, που νομίζεις ότι τα λόγια σου είναι σκέψεις σου;" Δάκρυα τρέχουν στο πρόσωπό μου. Η φωνή μου βγαίνει πνιγμένη από τους λυγμούς. Σηκώνεται από τη θέση της και με αγκαλιάζει. "Σε καταλαβαίνω," μου λέει, "κατάλαβέ όμως κι εσύ εμένα." Ηρεμώ κάπως, νιώθοντας τη ζεστασιά της δίπλα μου. "Σε αγαπώ," της λέω. "Δε μετράει μόνο το τι αισθανόμαστε," μου απαντάει, "αλλά και οι καταστάσεις της ζωής." Γαμώτο, μιλάει η γιατρός μέσα της! Δεν αντέχω άλλο. Με δύναμη τη σπρώχνω μακριά. Άραγε εγώ το αποφάσισα ή Αυτό μου το είπε; Με κοιτάζει με ένα πονεμένο βλέμμα. Δύσκολα συγκρατεί την ψυχραιμία της. "Δε ζήτησα να Το φυλακίσουν μέσα μου. Δεν ήθελα να θυσιαστώ για να Το σταματήσω! Δεν θέλω να χάσω όσα αγαπώ εξαιτίας Του." Το πρώτο δάκρυ της τρέχει στο μάγουλό της. Πλησίασέ την, Το ακούω να μου λέει. Διστάζω. Έχε μου εμπιστοσύνη. Την πλησιάζω. Αγκάλιασέ την. Το κάνω. Την παρηγορώ με τα λόγια που μου ψιθυρίζει. Οι μυς του προσώπου μου κάνουν ότι ακριβώς μου προτείνει, παίρνοντας την κατάλληλη έκφραση για την κάθε περίσταση. Αυτή τρέμει στα χέρια μου. Το πρόσωπό μου την πλησιάζει και την φιλάει τρυφερά στο μέτωπο. Το επόμενο φιλί είναι στα χείλη της. Δε με σταματάει, αντίθετα ανταποκρίνεται με πάθος. Ο αόρατος υποβολέας μου με οδηγεί στο στόχο μου, με βοηθάει να ανοίξω με χειρουργική ακρίβεια την καρδιά της. Τα φιλιά μου έχουν κατέβει στο λαιμό της. Τα χέρια της ξεκουμπώνουν με μανία το πουκάμισό μου. Τα δικά μου χαϊδεύουν τη μέση της. Ακούω την ανάσα της βαριά και έντονη. Έχει κάνει πια στην άκρη τους φόβους της, στην ψυχή της υπάρχει μόνο πόθος. Σύντομα τα ρούχα μας είναι πεταμένα στο πάτωμα, τα κορμιά μας δεμένα σε έναν κόμπο ηδονής. Είμαι μέσα της. Ακούω τα βογκητά της. Από τα χείλη μου δε βγαίνει ήχος. Απλά απολαμβάνω τη στιγμή, την ένωσή μου με την γυναίκα που αγαπώ. Δε σκέφτομαι, απλά ακολουθώ της συμβουλές Του, που θα μου προσφέρουν τη μεγαλύτερη δυνατή ευχαρίστηση. Της προσφέρουμε έμπρακτη απόδειξη της αγάπης μας. Τα χέρια μας χαϊδεύουν τρυφερά το κορμί της, τα χείλη μας φιλάνε για άλλη μια φορά το λαιμό της, το κορμί μας ενώνεται με το δικό της. Τα δόντια μας σφίγγονται γύρω από το λαιμό της. Το βογκητό της μεταμορφώνεται από ήχο ευχαρίστησης σε ήχο πόνου. Το αίμα της αγγίζει απαλά τη γλώσσα μας, σαν μια πρόποση στη νέα μας ζωή, ο επιθανάτιος ρόγχος της γλυκιά μουσική για τα αφτιά μας. Αυτό γεννήθηκε σήμερα το βράδυ. Είναι καρπός του έρωτά μας. Η μητέρα του πέθανε στη γέννα. Τώρα μένει μαζί με τον πατέρα του. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Isis Posted October 17, 2005 Share Posted October 17, 2005 Αφάνταστα ενδιαφέρον! Αυτό...το τόσο απροσδιόριστο και συνάμα τόσο δυναμικό! Πολύ διαφορετικό κείμενο! Η ανθρωποκεντρική πλευρά της γραφής σου συναντά τη φαντασία και το μυστικισμό...Αυτό... Εμένα μια φορά Αυτό με κέρδισε! P.S. By the way, είναι "οι μύες" και όχι "οι μυς" Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted October 17, 2005 Author Share Posted October 17, 2005 Την είχα κάνει κι εγώ αυτή την παρατήρηση περί μυών Isis και τελικά με διόρθωσαν λέγοντας ότι και τα δύο είναι σωστά. Ευχαριστώ πάντως για τα καλά λόγια. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Isis Posted October 17, 2005 Share Posted October 17, 2005 Ο μυς...Οι μύες...Χμ... /me θα το κοιτάξει στο λεξικό με την πρώτη ευκαιρία! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Βάρδος Posted October 17, 2005 Share Posted October 17, 2005 Κι εγώ "μύες" ήξερα, αλλά στο λεξικό του Μπαμπινιώτη γράφει ότι και το "μυς" είναι σωστό. Μάλλον πρόκειται για απλούστευση της Δημοτικής. Τέλος πάντων, καλύτερα να γράφεις "μύες". Είναι πιο σωστό, και δείχνει άμεσα στον πληθυντικό. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted October 17, 2005 Share Posted October 17, 2005 Πολύ ωραίο τέλος. Γενικά όσο πάει προς το τέλος τόσο καλύτερο γίνεται. Και η γραφή βελετιώνεται καθώς προχωράει, και η ροή, όλα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
heiron Posted October 17, 2005 Share Posted October 17, 2005 "Μου το κλείνει. Ξαναπροσπαθώ. Μου το ξανακλείνει. Την πέμπτη φορά το σηκώνει. "Μη με ξαναενοχλήσεις!" μου λεει και μου το κλείνει" "Μένει και τέταρτο όροφο " "Τα ίσα ξανθά της μαλλιά, τα γαλανά μαλλιά της, το χυμώδες κορμί της," Ρε συ,βαλτος εισαι να μου θυμισεις την πρωην;!; "τα μακριά πόδια της" Α,ενταξ'.Δεν μιλαμε για την ιδια... Σορρυ για το σπαμ.Στο ζουμι τωρα.Ωραια ιστοριουλα.Με σεξ και βια-οπως πρεπει δηλαδη!Αν και δε καταλαβα καλα τι εγινε στο τελος... Τωρα τελευταια εχω διακρινει ενα μοτιβο στα διηγηματα σου που ειναι κυριαρχο και εδω.Διαβασε τα τελευταια(πχ εκεινο το γουεστερν) και δες.Κυριως αφορα το ζευγαρι που κανει ερωτα και κατι σκοτεινο προκυπτει απο αυτη την ενωση.Προσεχε μη...φυλακιστεις συγγραφικα!Μπορει να ειναι και η ιδεα μου και να μην υπαρχει τετοιο θεμα βεβαια. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted October 17, 2005 Author Share Posted October 17, 2005 Ναι, μοιάζουν πολύ οι δύο ιστορίες, αν και στις δύο περιπτώσεις το σεξ είναι απλά ένα κομμάτι της πλοκής προς τη φυλάκιση. Και μην ανησυχείς δε νομίζω ότι υπάρχει κίνδυνος συγγραφικής φυλάκισης. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Isis Posted October 17, 2005 Share Posted October 17, 2005 Τώρα που το ξανασκέφτομαι..δεν είχε ιδιαίτερη βία το κείμενο! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted October 17, 2005 Author Share Posted October 17, 2005 Ναι, μόνο κάποιον άντρα να δαγκώνει και να κόβει με τα δόντια την καρωτίδα της αγαπημένης του ενώ κάνουν έρωτα... Απλά καθημερινά πραγματα δηλαδή... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Isis Posted October 17, 2005 Share Posted October 17, 2005 Αυτό το σημείο δεν το είχα δει έτσι (περιέργως!) Σωστά... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
heiron Posted October 17, 2005 Share Posted October 17, 2005 Δηλαδη Ισιδα δε σου φανηκε βιαιο και περιεργο κατι τετοιο;!;Χμ...επικινδυνες κοπελες κυκλοφορουν στην Αθηνα...Βρε καλα ειμαστε στην επαρχια! Παντως ηταν το καλυτερο σημειο του εργου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Isis Posted October 17, 2005 Share Posted October 17, 2005 Δηλαδη Ισιδα δε σου φανηκε βιαιο και περιεργο κατι τετοιο;!;Χμ...επικινδυνες κοπελες κυκλοφορουν στην Αθηνα...Βρε καλα ειμαστε στην επαρχια!Παντως ηταν το καλυτερο σημειο του εργου. Δεν το πρόσεξα καν! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sabrathan Posted October 17, 2005 Share Posted October 17, 2005 (edited) Πολύ καλογραμμένο, αλλα το περιεχόμενο δεν με άγγιξε (ίσως επειδή υπάρχει πλήθος πανομοιότυπων ιστοριών). Επίσης, νομίζω πως αυτή η κοπέλα πρέπει να ηταν όχι απλά ηλίθια, αλλά εντελώς βλαμένη για να ξεχάσει την ύπαρξη του.. Αυτού. Θα προτιμούσα κάτι τοσο "περίεργο" να μην παίζει ρόλο σε πολύ μικρή ιστορία. Δεν μου άρεσε που ήταν τοσο γενικό, και το μυαλό μου πήγε αυτόματα στα χιλιάδες άλλα Αυτά σε comics, ταινίες, και horror short-stories. Edited October 17, 2005 by Sabrathan Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
tec-goblin Posted October 17, 2005 Share Posted October 17, 2005 Πειράζει που προσπαθώ να καταλάβω με λεπτομέριες τι είναι το Αυτό; (Ξέρεις, type, hd, special abilities...) - ένα suggestion πάντως το έχει, το άτιμο Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted October 17, 2005 Author Share Posted October 17, 2005 Είναι story hook ρε. Τα στατιστικά αφήνονται στον DM :P:P Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Balidor Posted October 30, 2005 Share Posted October 30, 2005 Όντως πολυ καλά γραμμένο, το συγκεκριμένο, αλλά πολύ κλασσικό το θέμα ρε γαμώτο, θα μπορούσες να κάνεις κάτι "διαφορετικό".. την έχεις την ριμάδα την φαντασία !!! Πάντος η ροή του ήταν σταθερή και δέν σε αφήνει να σταματήσεις, ααα και ωραίες σκηνές βίας-έρωτα ... ξέρεις οτι τα λατρεύω κάτι τέτοια !!! Γουέλ Ντάν !!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted October 30, 2005 Author Share Posted October 30, 2005 Το κλασικό Ballidor έχει πάντα τη γοητεία του. Δε ξέρω, είχα την έμπνευση απλά και είπα να το γράψω πριν κρυώσει, όπως κάνω συνήθως, οπότε και η ιστοριούλα καταλλήγει ολόκληρο μυθιστόρημα Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted October 31, 2005 Share Posted October 31, 2005 Την ιστορία εδώ είναι αρκετές μέρες που την έχω διαβάσει, δεν υπάρχει κάποιος λόγος που δεν έγραψα νωρίτερα, απλά δεν έχω να πω και τίποτα εντυπωσιακό. Είναι προφανώς μια Ιστορία που αξίζει να λέγεται έτσι (είμαι ήδη στο fun club) και έχω να συμπληρώσω τα εξής: 1. Το κασκόλ και τα τσιγάρα. Λέγαμε καπου για τη χρήση των αντικειμένων... Ε, αυτό ακριβώς πρέπει να κάνουν τα αντικείμενα. Πολλές δουλειές. Να έχουν λόγο ύπαρξης από όπου και να πιάσεις. Να προχωράνε την ιστορία και να σόυ λένε μαζί και γιαυτήν όσο περισσότερα μπορούν. 2. Οι σκάλες και το χαλασμένο ασανσέρ. Εντάξει ρε παιδί μου. Το έχεις. Δηλαδή ξέρεις και τι κάνεις και πως θα το κάνεις αυτό που θες να κάνεις. Από τη μία θα μπορούσες να βάλεις τις σκέψεις του μέσα στο ασανσέρ, εύκολο και σχεδόν περιττό, από την άλλη μπορούσες να κάνεις αυτό που έκανες. Να τον δούμε δηλαδή απ'έξω, να το νιώσουμε χωρίς να ακούμε το "κεφάλι του". 3. Τα τηλεφωνήματα και το κουδούνι. Έλα τώρα συγγραφέα! Μπορούσες να κάνεις κάτι γιαυτό. Δηλαδή του έκλεινε το τηλέφωνο γιατί φοβόταν και δεν ήθελε να του μιλήσει, αλλά μόλις πήγε σπίτι της τον άφησε να μπει? Και μάλιστα χωρίς δεύτερη σκέψη? Πρόχειρο για σένα. Μπορούσες να την κλείσεις αυτή την τρύπα με πολλούς τρόπους που θα σου έλεγα εγώ και με πολύ περισσότερους που θα σκεφτόσουν εσύ, με τον υπέροχο τρόπο σου να δένεις τα πράγματα. 4. Η ερωτική σκηνή. Λοιπόν, απολογισμός: 3/1 Άρα.....καλή δουλειά. Μπράβο κι από μένα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
LordCeleborn Posted October 31, 2005 Share Posted October 31, 2005 (edited) Αρκετα καλη ροη και γρηγορη μα περιεκτικοτατη πλοκη, Χρεισημοποιεις λεξεις κλειδια και αυτο δυναμωνει πολυ την ιστορια. Η Σκηνη στο τελος εχει καποια κενα, η ισως ειναι μονο η ιδεα μου καπου εχασε την κλιμακωση της. γενικα πολυ καλο. Edited October 31, 2005 by LordCeleborn Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
RaspK Posted November 1, 2005 Share Posted November 1, 2005 Βορδόλακας: Το (Όχι και Τόσο) Μασκαριλίκι... Ωραίο θέμα, καλή δουλειά· μ' ενοχλεί κάμποσο το «Αυτό,» «Εκείνο» και τα συναφή, αλλά κι αυτός ζούλεψε ψυχολόγα, τι να κάνουμε; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Atrelegis Posted November 1, 2005 Share Posted November 1, 2005 Το διάβασα σήμερα, οπότε παραθέτω και τη δική μου γνώμη. Μου άρεσε, είχε ύφος, είχε στυλ, έπιανες την αοριστία που χαρακτηρίζει μια ακλή ιστορία τρόμου, όμως κατά τη γνώμη μου η κοπελιά δεν συμπαριφερόταν και πολύ πειστικά. Αν και είχε φυσικότητα, η ξαφνική αποδοχή του ήρωα φαινόταν σαν καθαρή αυτοκτονία. Κατά τη γνώμη μου δε νομίζω πως κάποια που ξέρει αυτό τον κίνδυνο θα δεχόταν κάποιον μέσα, ακρίβώς επειδή έχει φοβηθεί. Μπορεί από την άλλη αν τον αγαπούσε και να θεωρούσε ότι υπάρχει σωτηρία. Πάντως ήταν πολύ καλό... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted July 20, 2008 Share Posted July 20, 2008 Απολάυστε μία κλασική ιστορία του Τιποτένιου μας, η οποία βρίσκεται κάτω από τα φώτα του προβολέα της βιβλιοθήκης μας την εβδομάδα αυτή Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
white_unicorn Posted July 20, 2008 Share Posted July 20, 2008 Ιστορία που σου δημιουργεί όσες ερωτήσεις σου απαντά... Προσωπικά θέλω να διαβάσω και μια συνέχεια της... ή κάτι από το παρελθόν τους. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted July 23, 2008 Author Share Posted July 23, 2008 Ιστορία που σου δημιουργεί όσες ερωτήσεις σου απαντά...Προσωπικά θέλω να διαβάσω και μια συνέχεια της... ή κάτι από το παρελθόν τους. Ίσως κάποτε, στο μέλλον, να την επεκτείνω. Αλλά δεν είναι στα άμεσα σχέδιά μου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.