Throgos Posted October 18, 2005 Share Posted October 18, 2005 Σχέσεις πόνου και χώμα Το χάσμα του πόνου, χρυσή κολυμβήθρα που μες στην κοιλιά σου συζεί η ηδονή με τη λήθη. Δεν έδωσε όπλα εκείνος, αυτός που οδηγεί, σε κανέναν· μας άφησε μόνους. Πατέρα της νόησης, κρύψε το φως σου· μας τύφλωσες. Θές τίποτ’ άλλο; Μας ξέρανες, γίναμε χόρτα. Γλυκειά αμαρτία, ηδύς και ο πόνος Το κέλυφος, τ’ όριο, τ’ άγγιγμα· το τέλος, η κάθαρση, η λήθη, η διάσταση. Κουρτίνα του σκότους, ξεφύτρωναν άγριες φωνές ζωντανών, κραυγές ηδονής, χαράς, πείνας και πόνου, χαμού. Άδεια πρόσωπα ζώων που έσκουζαν· φωτοστέφανα χρυσά και άγια καταπατήθηκαν μ’ αίμα σπιλώθηκαν και κατέληξαν λάσπη και χώμα. Χώμα· φτερό στο χώμα· χρυσός στο χώμα· πάνινη κούκλα στο χώμα· χέρι απλώνεται προς το χώμα· Καρδιά στο χώμα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted October 18, 2005 Share Posted October 18, 2005 (edited) Το διαβάζω, το ξαναδιαβάζω, είναι υπέροχο. Η προσέγγιση σου στο θέμα είναι εκπληκτική. Από τη μια το ποίημα είναι τόσο, μα τόσο ευθύ, κι από την άλλη δεν αναγκάζει τον αναγνώστη να δει μέσα του ένα πράγμα μονάχα. Εγώ υποθέτω πως τυχαίνει να βλέπω αυτό που ήθελες κι εσύ να πεις... Οι εικόνες με τις οποίες σκέφτεσαι, αυτές τις οποίες αφήνεις να βγουν όταν γράφεις, είναι μοναδικές. Πραγματικά, σπάνια έχω δει κάτι παρόμοιο. Δεν ξέρω αν κάποιοι το βρουν πολύ αφαιρετικό - συμβαίνει με τα δικά μου ποιήματα όταν τα πλυμμηρίζω με εικόνες που φαίνονται ακατανόητες στον περισσότερο κόσμο - εμένα μου φάνηκε εξαίσιο. Προχωράω στις τεχνικούρες. Το ποίημα έχει δικό του ρυθμό, τον νοιώθεις. Στην δεύτερη στροφή και καλύτερο ηχητικά (άρθρωσέ το, θα δεις) και πιο κοντά στον ρυθμό που διακρίνω θα ήταν το "Ζητάς τίποτ'άλλο;" από το "Θες τίποτ'άλλο;". Στην τέταρτη στροφή θα άλλαζα κάπως τους δύο τελευταίους στίχους. Θα μετακινούσα μερικές από αυτές τις γενικές του τρίτου στίχου, στον τέταρτο. Π.χ. "κραυγές ηδονής, χαμού, πείνας/χαράς και πόνου" ή κάτι ανάλογο, αλλάζοντας τη σειρά ενισχύεται ή αποδυναμώνεται το νόημα, εσύ επιλέγεις εδώ. Στην πέμπτη στροφή θα άλλαζα το "έσκουζαν" με "ούρλιαζαν" ή "ουρλιάζαν" - προτιμώ το δεύτερο, μου αρέσει στο ρυθμό. Το "έσκουζαν" μου φαίνεται λίγο κακόηχο, αλλά είναι απλά προσωπική γνώμη, ίσως και απλή συνήθεια. Η τελευταία στροφή είναι απόλαυση. Για να λέμε την αλήθεια, όλο απόλαυση είναι. Σ'ευχαριστώ πολύ. Έχω την εντύπωση πως έχεις βρει μια χαραμάδα σ'έναν τοίχο και κάθεσαι και κοιτάζεις την αλήθεια που διαδραματίζεται εκεί μέσα... Εκπλήσσομαι πραγματικά, σε θαυμάζω, με το πόσα επίπεδα μη γραμμικής σκέψης χώρεσες μέσα σ'αυτό το ποίμα. Κι απ'την άλλη αναρωτιέμαι πόσο τρελλή πρέπει να είμαι... (εγώ που καταλαβαίνω). Edited October 18, 2005 by Nienna Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.