Throgos Posted October 21, 2005 Share Posted October 21, 2005 Συν-Πλην Ύπαρξη [Τα πεζοδρόμια μας σκληραίνουν μέσα στο γκρίζο· καπνοί του σκοταδιού. Τετράγραμμο ακατέργαστου (ή όχι;) «υλικού». Πρέσες μεταλλικές του δίνουνε μορφή σε καλούπι.] Ι (Αυλαία ανοίγει – πέφτουν προβολείς) - Πάνω από αδειανό ποτήρι απορώ: γιατί οι ανόητοι πάντα χαμογελούν; - Γιατί δεν ξέρουν· οι αισθήσεις είναι όργανα του ψεύδους. Κι εμείς; - (Κάποιου η θέση είναι πάντα ευκολότερη όταν ο άλλος κατηγορεί) Εμείς παλεύουμε για μέτρο ...ανάθεμα κι αν θα το βρούμε ποτέ... - Μέτρο απρόσιτο, του ύψους ή του βάθους. Η ομορφιά ένα όνειρο, η ζωή όμως αλήθεια. Ψάξε να βρεις, προσπάθησε... II κλικ. - Είμαστε ήχοι από παλιό γραμμόφωνο. Το νοσταλγώ σαν τάχα να το έχω ζήσει; Τα όνειρα είναι τροφή για τη ζωή, ή τ’ αντίστροφο; - Είμαστε ρόλοι, είμαστε λόγια τραγουδιών. Τα όνειρα ειν’ ώθηση· μα ποιος ποτέ ενδιαφέρθηκε στη θέα του θανάτου; Γραμμόφωνο σταματάει απότομα. III - Θα γελούσαν ακόμα και με μια κάνη να τους σημαδεύει! Ποια όνειρα; Ποιος ρόλος; - Μόνο η άγνοια; Μόνο το μάταιο; Ζούμε για όνειρα! (Ζούμε στα όνειρα) Κι αναίτια πασχίζουμε να μην είμαστε πιόνια. IV (Φόντο: καφετής πέτρινος τοίχος, λουσμένος από φως.) - Αισθάνομαι κουρασμένος αφάνταστα· Η ατονία γίνεται συνήθεια. Κι αν «πρέπει» να παλέψω...; Υπαγόρευση αόριστη. - Αόριστη, μ’ αληθινή. Σκέφτομαι μήτρες, σκέφτομαι χώμα, κι ανάμεσα ατονία· δεν είναι έτσι. Δεν πρέπει νά ‘ναι έτσι. (Τοίχος γκρεμίζεται, φως σβήνει.) Τι υπάρχει παρά πέρα; V Άσε τον αδιάκριτο που μας βλέπει ν’ αποφασίσει για τον εαυτό του. Τα μονοπάτια των ρηχών δεν ξαναδιαβαίνω. (Βήματα που χάνονται) Τα μονοπάτια του βάθους; Κι αν ο αδιάκριτος είν’ ο Θεός; (μια ψαλμωδία σε τόνο πένθιμο δεν είναι θάνατος· είναι εντύπωση.) Γνώση δεν έσωσε κανέναν. Εγώ τη θέα θα μείνω να κοιτώ. (Αυλαία πέφτει – κλείνουν προβολείς) [Λένε, ο επίλογος είν’ αναγκαίος.... Αν ποτέ βρεθείς με φωτιά να καίει μη τη σβήσεις· μην την αφήσεις να θεριέψει. Καλλιέργησέ την.] Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Orpheus Posted October 21, 2005 Share Posted October 21, 2005 Ενδιαφέρον, έχει το ύφος μπερδεμένο του ενός και του άλλου. Εδώ αναγνωρίζω το Θρόγγο[;]: >Τα όνειρα είναι τροφή για τη ζωή, >ή τ’ αντίστροφο; >Το νοσταλγώ σαν τάχα να το έχω ζήσει; Εδώ η ερώτηση με το ερωτηματικό περνάει στο ρήμα της πρότασης (νοσταλγώ), ενώ θα πίστευα ότι η αμφιβολία θέλατε να επικεντρωθεί στο να έχω ζήσει (ειρωνικά, προφανώς). So what's it then? >Τα μονοπάτια των ρηχών >δεν ξαναδιαβαίνω. Ένα "το" μετά το "δεν" χοροπηδάει αδιάκοπα στο κεφάλι μου, πάει να το σπάσει, βοήθεια! >Αν ποτέ βρεθείς >με φωτιά να καίει >μη τη σβήσεις· >μην την αφήσεις να θεριέψει. >Καλλιέργησέ την.] Χμμμ... "Καλλιέργησέ την"... Κάτι δε μου πάει πολύ καλά εδώ... Όταν 'καλλιεργείς' μια φωτιά, δεν προσπαθείς να την κάνεις να μεγαλώσει; Με κάποια επιφύλαξη, μου φαίνεται μετρίως πετυχημένη μεταφορά, γιατί - ενώ καταλαβαίνω τι θέλει να πει - [μου] αφήνει αυτή την αμφιβολία: Το λέει σωστά; (ο χαρακτήρας της άνω τελείας βρίσκεται στο Character map > Character set: Unicode / Group by: Unicode subrange (Greek) > Greek Ano Teleia {στα Arial είναι ο 4ος της δεύτερης σειράς}) Όπως ίσως καταλάβατε, δεν έχω τίποτε καθολικό επί της ουσίας να πω, μόνο αυτές τις λεπτομερειούλες. Πολύ καλή δουλειά (όσο σκέφτομαι τη δική μου συνεργασία με το Ρίκο... ) Οι Μούσες μαζί σας Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Isis Posted October 21, 2005 Share Posted October 21, 2005 Σε μια λιγότερο έμμετρη εκδοχή θα μπορούσε να είναι το θέμα της τελευταίας άσκησης. Κάτι σας συμβαίνει με τις πρέσες τελευταία, όλο τις μελετάτε! Πολύ ενδιαφέρουσα ως ιδέα και αξιόλογη σαν προσπάθεια! Ως προσωπική συμβούλη (που δεν τηρώ η ίδια) σας λέω πως υπάρχει φως εκεί έξω, φτάνει να τραβήξεις την κουρτίνα και να το δείς! Μου αρέσουν τέτοιες συεργασίες, good! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Throgos Posted October 21, 2005 Author Share Posted October 21, 2005 Εδώ αναγνωρίζω το Θρόγγο[;]:>Τα όνειρα είναι τροφή για τη ζωή, >ή τ’ αντίστροφο; Λάθος, λάθος!!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted October 21, 2005 Share Posted October 21, 2005 Εμένα μου άρεσαν τα "σκηνοθετικά" σχόλιά σας. Έδιναν κάτι το καινούριο στο ποιήμα. Όχι ότι το χρειαζόταν, επειδή ήταν μια πολύ πετυχημένη ανάμειξη των υφών σας, αλλά του έδινε το κάτι παραπάνω. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted October 21, 2005 Share Posted October 21, 2005 (edited) Πολύ γεμάτο ποίημα, ποίημα που απαιτεί προσεχτικό διάβασμα, αφοσίωση. Έχει σημεία που είναι εξαιρετικά, αλοίμονο αν δεν είχε με εσάς τους δύο να το γράφετε! Μερικές λεξούλες - ή η χρήση αυτών - με ξενίζουν, μου χτυπάνε άσχημα. Το "δίνουνε" ας πούμε, στο σημείο με την πρέσα. Γιατί να μην είναι απλά "δίνουν"; Δεν ακούγεται καλύτερα έτσι; Να, τέτοια μικρά πράγματα που νομίζω θα ανακαλύψετε και μόνοι σας αν επιχειρήσετε να το διαβάσετε δυνατά. Ο επίλογος με ξαφνιάζει, ο συμβολισμός μου φαίνεται αφάνταστα περίεργο, εγώ αντιλαμβάνομαι αλλιώς τη φωτιά φαίνεται, τη θέλω αναμμένη. Το "καλλιέργησέ την" στο τέλος δεν έρχεται σε αντίθεση με το "μην την αφήσεις να θεριέψει"; Χμμμ... Σαν σύνολο μου άφησε πολύ ωραία αίσθηση. Δεν το βρήκα απαισιόδοξο, εδώ διαφωνώ με την Ίσιδα. Ίσα ίσα, το έπιασα να με προτρέπει να σκεφτώ κι άλλο, να δημιουργήσω κι άλλο, να ζήσω κι άλλο, κι ας φαίνονται όλα γκρίζα πολλές φορές. Μου φάνηκε σαν μάθημα, σαν προσπάθεια κατανόησης πολλών αποχρώσεων γκρίζου... Αν συνεχίσω τώρα θα περάσω στο σημείο που γίνομαι ακατανόητη, σταματώ. Συγχαρητήρια και στους δύο, είναι άψογο σαν συνεργασία, κάπως έτσι φαντάζομαι έναν "ποιητικό διάλογο". Edited October 21, 2005 by Nienna Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.