Nienna Posted October 22, 2005 Share Posted October 22, 2005 (edited) Ένα ποίημα που έχει ο μελοποιήσει ο αείμνηστος Γιάννης Χρήστου του T.S. Eliot που λέγεται: ------------------------------------------- Eyes That Last I Saw In Tears Eyes that last I saw in tears Through division Here in death's dream kingdom The golden vision reappears I see the eyes but not the tears This is my affliction This is my affliction Eyes I shall not see again Eyes of decision Eyes I shall not see unless At the door of death's other kingdom Where, as in this, The eyes outlast a little while A little while outlast the tears And hold us in derision. ---------------------------------------------- Επιλογή ποιήματος: Θρώγκος Edited October 22, 2005 by Nienna 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted October 22, 2005 Author Share Posted October 22, 2005 Εδώ μπορείτε να σχολιάζετε την μετάφραση του καθενός, να κάνετε προτάσεις, να συγκρίνετε μεταφράσεις μεταξύ τους, να κάνετε κριτική τέλος πάντων. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted October 22, 2005 Share Posted October 22, 2005 Μάτια που τελευταία φορά τα είδα δακρυσμένα Μάτια που τελευταία φορά τα είδα δακρυσμένα προιόν διάιρεσης Εδώ, στο ονειρικό βασίλειο του θανάτου Το χρυσό όραμα ξαναβλέπω Βλέπω τα μάτια και όχι τα δάκρυα Αυτό είναι το μαρτύριο μου Αυτό είναι το μαρτύριο μου Μάτια που δε θα ξαναδώ ποτέ Μάτια μιας απόφασης Μάτια που δε θα ξαναδώ παρά στην πόρτα του έτερου βασιλείου του θανάτου όπου, όπως κι εδώ, τα μάτια αντέχουν λίγο παραπάνω Αντεχουν λίγο παραπάνω στα δάκρυα και μας χλευάζουν 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Throgos Posted October 27, 2005 Share Posted October 27, 2005 Μάτια που στερνά ειδα δακρυσμένα Μάτια που στερνά ειδα δακρυσμένα μέσα στο χωρισμό Εδώ στ' ονειρικό βασίλειο του θανάτου Ξανά εμφανίζεται τ' ολόχρυσ' όραμα Βλέπω τα μάτια, μα όχι τα δάκρυα Αυτό 'ναι το μαρτύριό μου. Αυτό 'ναι το μαρτύριό μου Μάτια που δε θα δω ξανά Μάτια της κρίσης Μάτια που δε θα δω, εκτός Στην πόρτα του άλλου βασίλειου του θανάτου όπου, σαν και σ' αυτό, τα μάτια μένουν ακόμα λίγο ακόμα λίγο μένουν τα δάκρυα και μας κρατούν σαρκαστικά. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Throgos Posted October 27, 2005 Share Posted October 27, 2005 Έν γενικόν συμπέρασμα είναι πως το ποίημα αυτό είναι πολύ δύσκολο να αποδοθεί στα ελληνικά. Νιχίλιο, το "προϊόν διαίρεσης" δε μου άρεσε ιδιαίτερα. Θυμίζει μαθηματικά, και ηχεί λίγο περίεργα σε σχέση με την μυστηριακή ατμόσφαιρα θανάτου που επικρατεί στο υπόλοιπο ποίημα. Φαντάζομαι βέβαια πως δεν είχες και πολλές εναλλακτικές. Εγώ το πήρα ως "μέσω του χωρισμού" ή "μέσα στο χωρισμό", δηλαδή ερμήνευσα εντελώς διαφορετικά το στίχο. Δεν ξέρω ποιό απ' τα δύο είναι σωστό, απλά θα μπορούσες να γράψεις "λόγω διαίρεσης" "λόγω του χωρισμού" ή κάτι άλλο. Η φράση "το χρυσό όραμα" ακούγεται επίσης λίγο κακόηχη, λόγω των δύο τονισμένων -ό- δίπλα δίπλα. Στην αρχή κι εγώ το είχα βάλει έτσι. Η φράση "Μάτια που δε θα ξαναδώ ποτέ" περιέχει έναν πλεονασμό, το "δε θα ξαναδώ ποτέ". Αυτά....κανείς άλλος; 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted October 27, 2005 Share Posted October 27, 2005 "δια του χωρισμού" ίσως; Throgos, ποιητικότατη μετάφραση, αν και κάνεις εκπτώσεις στην ακρίβεια σε κάμποσα σημεία. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted October 28, 2005 Author Share Posted October 28, 2005 Μάτια που στερνά τ' αντίκρυσα δακρυσμένα Μάτια που στερνά τ' αντίκρυσα δακρυσμένα - μέσω του διχασμού - Εδώ, στ' ονειρικό του θανάτου βασίλειο τ’ όραμα το χρυσό πάλι εμφανίζεται. Βλέπω τα μάτια - μα όχι τα δάκρυα... Αυτή είν’ η οδύνη μου. Αυτή είν’ η οδύνη μου. Μάτια που δεν θα δω ποτέ ξανά - τα μάτια της απόφασης - Μάτια που δεν θα δω εκτός κι αν σταθω στην πόρτα του άλλου βασιλείου του θανάτου. Εκεί που, όπως και σ’ αυτό, Τα μάτια επιζούν για λίγο, για λίγο επιζούν τα δάκρυα και μας κρατούν, περιγελώντας μας. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Isis Posted October 28, 2005 Share Posted October 28, 2005 (edited) Μάτια που στερνά αντίκρισα κλαμένα Μάτια που στερνά αντίκρισα κλαμένα έφερε εδώ ο χωρισμός, στο ονειρικό βασίλειο της απώλειας να προβάλουν πια, ξανά, χρυσά μες το όραμά τους. Θωρώ τα μάτια, τις στάλες όχι ιδού η θλίψη μου... Ιδού η θλίψη μου: για τα μάτια που δε θα δω ξανά να παίρνουν αποφάσεις. Για τα μάτια που δε θα δω, ειμή στη θύρα του αλλόκοσμου θανατερού βασιλείου που τώρα δειλά ξεπροβάλουν οι κόρες μαζί να ανατείλουν και τα δάκρια σφραγίζοντας το χωρισμό μας. ~~~~~~ P.S. Παραείναι ελεύθερη η μετάφραση...Κι αναρωτιέμαι: τι έχει μεγαλύτερη σημασία; Η λεξιλογική πιστότητα ή η απόδοση της συναισθηματικής φόρτισης; Προτίμησα το δεύτερο... Edited October 28, 2005 by Isis Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Isis Posted November 7, 2005 Share Posted November 7, 2005 (edited) Οι κριτικές είναι ιδιαίτερα ελλειπείς όσον αφορά στο πρώτο θέμα της μετάφρασης! Γιατί; Ως επί το πλείστον έχω να σχολιάσω πως στις περισσότερες περιπτώσεις η κατά λέξη μετάφραση του ποιήματος έκανε το ποίημα να χάσει την εσωτερικότητά του και να γίνεται ρηχό. Αυτό παρατήρησα στις προσπάθειες του Throgou και του Nihilio. Δεν πιστεύω πως αποδόθηκε σωστά το νόημα του ποιήματος στο σημείο: Eyes I shall not see unless At the door of death's other kingdom Where, as in this, The eyes outlast a little while A little while outlast the tears And hold us in derision. Προσωπικά προτίμησα να κάνω έκπτωση στην ακρίβεια της μετάφρασης και να δώσω έμφαση στην αίσθησή της. Τι λέτε εσείς; Ήταν, ομολογουμένως δύσκολο ποίημα για μετάφραση με πολλούς γλωσσικούς ιδιωματισμούς του πρωτοτύπου. Για να δω κι άλλες κριτικές για να κυλίσει το θέμα γιατι μάλλον "βάλτωσε" και δεν είναι καλό αυτό. Edited November 7, 2005 by Isis Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Throgos Posted November 7, 2005 Share Posted November 7, 2005 Nienna:Το πρώτο πράγμα που δε μου άρεσε ήταν στον πρώτο στίχο (ή στον τίτλο;) Μάτια που στερνά τ' αντίκρυσα δακρυσμένα το "αντίκρυσα" με το "δακρυσμένα" χτυπάει άσχημα ηχητικά. Είναι τα δύο "-κρυ-", και ίσως να το πρόσεξες κι εσύ και να το έβαλες για έμφαση ή για κάτι άλλο, όμως εμένα δε μ' αρέσει και πολύ. Γενικά εκτός απ' αυτό δεν έχω κάποια άλλη παρατήρηση. Isis:Ελπίζω να μη μου κρατάς κακία γι' αυτό που σού πα στο μήτινγκ . Εδώ λύνεται το πρόβλημα με τα δύο -κρυ-, αλλά σε πολλά σημεία αυθαιρετείς πάνω στο ποίημα, όπως στο σημείο: να προβάλουν πια, ξανά, χρυσά μες το όραμά τους. Δεν είναι πως έχω κάποιο πρόβλημα με την ελευθερία στην απόδοση, αλλά εδώ αλλάζει εντελώς το νόημα. Ο ποιητής λέει πως το χρυσό όραμα ξαναεμφανίζεται, μα εσύ λες πως τα μάτια επανεμφανίζονται σ' αυτό το χρυσό όραμα. Σαν στίχος είναι πανέμορφος, σαν απόδοση όχι. Το επόμενο που με πείραξε ήταν το εξής: Θωρώ τα μάτια, τις στάλες όχι Οι στάλες δεν είναι δάκρυα. Τα δάκρυα δεν είναι στάλες. Ίσως "Θωρώ τα μάτια, μα όχι τις στάλες τους". Με το "στάλες" δύσκολα βγαίνει κάτι που να ισοδυναμεί με τον πρωτότυπο στίχο. ειμή Πού το ξέθαψες αυτό; Έξυπνο... Και τέλος. στον τελευταίο στίχο δεν αναφέρεις τίποτα για χλευασμό, σαρκασμό κτλ, πράγμα που είναι απαραίτητο (για μένα τουλάχιστον). Είναι μεν ελεύθερη η απόδοσή σου, αλλά ο χλευασμός είναι πολύ σημαντικό μέρος του νοήματος αυτής της στροφής. Πάντως πολύ καλή δουλειά, όλοι... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
laas7 Posted November 13, 2005 Share Posted November 13, 2005 (edited) Μπορεί να άργησα λιγάκι, αλλά έκανα ό,τι καλύτερο μπορούσα. Προσπάθησα βασικά να κάνω και τα δύο... και να κάνω μια όσο το δυνατόν πιστότερη μετάφραση και να γράψω ένα δεμένο ποίημα στα ελληνικά με συνοχή, λυρισμό(γιατί βρισκώ το ποίημα ιδιαίτερα λυρικό), ρυθμό και μουσικότητα. Τα θερμά μου συγχαρητήρια για την καταπληκτική επιλογή του ποιήματος απο τον throgos, δεν το ήξερα και είναι κα-τα-πλη-κτι-κό! Μπράβο! Τέτοια θέματα γι' ασκήσεις θέλω! "Μάτια της στερνής φοράς" Μάτια που για στερνή φορά στον διαιρέτη-χωρισμό τα είδα δακρυσμένα. Εδώ, στου ονειρικού θανάτου το βασίλειο επανέρχεται το χρυσό όραμα αυτό οπου βλέπω τα μάτια και όχι τα δάκρυα, αυτό είναι το μαρτύριο μου. Αυτό είναι το βάσανο μου. Μάτια που δεν θα ξαναδώ ποτέ. Μάτια της απόφασης. Μάτια που δεν θα ξαναδώ εκτός στην πόρτα μπροστά του άλλου βασιλείου, εκείνο του θανάτου που όπως και εδώ τα μάτια παραμένουν λίγο ακόμα παραμένουν λίγο περισσότερο απο τα δάκρυα και με περιγελούν. (εδώ δεν ήξερα αν έπρεπε να το κάνω μας περιγελούν ή με περιγελούν γιατί έχω την εντυπώση πως είναι γραμμένο σε πρώτο πρόσωπο και μου ταίριαζε καλύτερα με περιγελούν απο μας περιγελούν...) Edited November 13, 2005 by Nienna Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
laas7 Posted November 25, 2005 Share Posted November 25, 2005 Ρε παιδιά! Γιατί έχει πέσει τόση νέκρα στο εργαστήρι;;; Εγω περίμενα να μπώ να μου έχετε κάνει κριτικές για την μετάφραση... να νιώθω άσχημα που θα είμαι η τελευταία που θα γράφω ποίημα στο θέμα του νιχίλιο... γιατί το έχετε αφήσει έτσι; Το βλέπω άδειο και νιώθω κάπως... αφού μου κόπηκε η όρεξη να κάνω και εγώ κριτικές και να γράψω την άσκηση... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
laas7 Posted November 25, 2005 Share Posted November 25, 2005 Όχι οχι οχι! Δεν θα το ανεχτώ αυτό...τέτοια εγκατάλειψη στο εργαστήρι ποίησης! Θα κάνω σχόλια για να ξυπνήσετε και εσείς λιγάκι! Αντε, μην πάρω το μαστίγιο!!! Μεταφράση nihilio: Συμφωνώ με τον throgos για το προιόν διαίρεσης... όντως ακούγεται περίεργα σε σχέση με το υπόλοιπο ποίημα, που έχω την εντυπώση πως προσπάθησες να μεταφράσεις όσο ακριβέστερα μπορούσες. Αυτό δείχνει βέβαια καλή πρόθεση και "αίσθηση καθήκοντος" αλλά ίσως μια πιο ελεύθερη μετάφραση να ήταν πιο λυρική, όχι όμως πως δεν ήταν σωστή κίνηση γιατί δεν βγήκε άσχημο. Νομίζω πως ήταν η πιο καθαρόαιμη αντικειμενική μετάφραση με την λογική του ό,τι δεν προσπάθησες να προσαρτίσεις το δικό σου ύφος απλά το μετέφρασες όπως ακριβώς το καταλάβαινες. Διαφωνώ όμως για το σχόλιο του throgos στο "δεν θα ξαναδώ ποτέ" πως είναι πλεονασμός γιατί δεν θα ξαναδώ δεν σημαίνει οπωσδήποτε ποτέ... μπορεί να σημαίνει δεν θα ξαναδώ τον τάδε για ένα μήνα ή για δέκα χρόνια... άσε που το δεν θα ξαναδώ ποτέ, στέκει και λέγεται πολύ συχνά στην καθημερινή μας γλώσσα. Μετάφραση throgos: Πιστεύω πως είναι ποιητικότερη μετάφραση απο αυτή του νιχίλιο και μου άρεσε η λογική των αποστρόφων, που θυμίζουν έντονα την ελληνική ποίηση και τον τρόπο αυτό να βρίσκει ρυθμό. Μου κακοφάνηκε κάπως το "στερνά" όμως... "μάτια που στερνά είδα δακρυσμένα"... δεν θέλω να γίνομαι μακάβρια, αλλά μου θύμισε την έκφραση "καλά στερνά"...(αυτό ισχύει και για όλα τα ποιήματα που το είδα σαν λέξη) και στα μάτια μου έχασε κάπως την κατα την γνώμη μου ερωτική και ρομαντική διάθεση του ποιήματος. Επίσης ο τελευταίος στίχος είναι τόσο ατόφια μεταφρασμένος που στα ελληνικά δεν στέκει: μας κρατούν σαρκαστικά; Παρόλα αυτά παραμένει μια καλή μετάφραση, πιστή στο πρωτότυπο με αρκετό ρυθμό και ποιητική διάθεση. Μετάφραση Νιέννας: Είναι η πρώτη μετάφραση που σταματάει να είναι πιστή στο πρωτότυπο και ξεκινάει να έχει κάτι απο το προσωπικό στιλ του μεταφραστή, δηλαδή το δικό σου. Ακόμα πιο λυρικό απο το ποίημα του throgos με έντονη μελαγχολική διαθέση και μια αίσθηση πόνου να αναδύεται απο τον χωρισμό που μοιάζει να τυραννά ακόμα, μου έδωσε σχεδόν την εντυπώση πως μιλάς για ένα δικό σου απωθημένο και μου άρεσε αυτή η προσωποίηση του ποίηματος. Μετάφραση Ίσιδας: Όπως είπες και εσύ είναι μια ελεύθερη μετάφραση που περισσότερο δίνει την "αίσθηση" του ποιήματος όπως το κατάλαβες, παρά των λέξεων που επέλεξε αρχικά ο ποιητής να χρησιμοποιήσει. Μου άρεσε η ιδέα και η προσπάθεια, γιατί ήταν κάτι το διαφορετικό, αλλά κάποιες επιλογές λέξεων μου χτύπησαν κάπως ξένες: όπως το ειμη (όπως είπε και ο throgos που το θυμήθηκες ρε θηρίο μνήμης;!) και είναι όντως έξυπνο αλλά αρχαικό για το υπόλοιπο ποίημα και το κόρες... "δειλά ξεπροβάλουν οι κόρες" έτσι όπως το διάβασα γρήγορα έψαχνα να καταλάβω για ποιές κόρες έλεγες... ίσως να ήταν πιο ξεκάθαρο να έλεγες κόρες ματιών... απλά επειδή το ποίημα και γενικά η ποίηση έχει ρυθμό και η γλώσσα δεν στέκεται στις φράσεις, να ήταν έτσι περισσότερο ξεκάθαρο και κατανοητό για να μην μπερδεύεται το νόημα... ή πάλι μπορεί να είμαι μόνο εγώ η παράξενη! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted November 25, 2005 Author Share Posted November 25, 2005 Nihilio: Πολύ στεγνό. Δεν εννοώ "λίγο στολισμένο" όταν λέω "πολύ στεγνό". Δεν μιλάω για έλλειψη γιρλάντας. Μιλάω για έλλειψη δύναμης. Αν είναι να γράψεις χωρίς λυρισμό - είτε να μεταφράσεις έτσι, αν και κατά τη γνώμη μου το ποίημα έχει λυρισμό ο οποίος πρέπει να φανεί και στη μετάφραση - χρειάζεσαι κάτι άλλο για να δώσεις δύναμη στο ποίημα. Είτε κάποιο πολύ σκληρό και προσγειωτικό νόημα, ή ωμές εικόνες, ή κάποιου άλλου είδους δύναμη που δεν μπορώ να φανταστώ αυτή τη στιγμή. Ιδιαίτερα άσχημα χτυπάει το "μάτια μιας απόφασης". Γιατί "μιας"; Θρώγκε: Μου άρεσε, όταν το είχα δει είχα γράψει ήδη το δικό μου και σκεφτόμουν "βρε μήπως έχω γράψει πατάτά;". Δένει όλο πολύ καλά. Μόνο ένα πράγμα με ενοχλεί. Αυτό: "Μάτια που δε θα δω, εκτός/Στην πόρτα του άλλου βασίλειου του θανάτου". Αυτό το "εκτός" δεν αποδίδει το νόημα επειδή ακολουθεί απλά μια ένδειξει τόπου... Δεν λες τι ακριβώς θα πρέπει να συμβεί (ενώ το εκτός υπονοεί κάποια πράξη), δίνεις απλά το μέρος στο οποίο θα πρέπει να συμβεί. Α, πολύ όμορφες εκθλίψεις, και με μέτρο, μπράβο. Το "όπου, σαν και σ' αυτό" μου άρεσε πάαααρα πολύ. Ίσιδα: Όταν είδα τη μετάφρασή σου ενθουσιάστηκα. Είναι πανέμορφη, πανέμορφη. Είναι όμως περισσότερο δικό σου ποίημα, παρά του T.S. Eliot, και το ξέρεις. Είναι απόδοση. Παραμένει υπέροχο ποίημα... Πραγματικά, το κοιτάω, το ξανακοιτάω, λάμπει. Μεταφέρει το συναίσθημα του ποιήματος ατόφιο, απλώς η μορφή, η επιλογή λέξεων, ακόμα και οι εικόνες, είναι ως επί το πλείστον δικές σου. Παρ'όλο που δεν έμεινε πιστό στο αρχικό, το θεωρώ την καλύτερη προσπάθεια της άσκησης. Laas: Έτσι όπως μου ακούγεται εμένα έχει λαθάκια. Αλλά χαίρομαι που βρήκες λίγο χρόνο να γράψεις. Εγώ δεν έχω και τόσο χρόνο, είναι η τελική ευθεία για τα deadlines της σχολής βλέπεις. Μ' ενοχλεί ο "διαιρέτης-χωρισμός". Η διαίρεση είναι ο χωρισμός. Ή βάζεις τον χωρισμό, ή τη διαίρεση. Επίσης έχεις το ίδιο πρόβλημα με του Θρώγκου στο "εκτός/στην πόρτα". Δεν βγάζει ολοκληρωμένο νόημα. Εκτός αν; Εκτός στην; Δεν ακούγεται σωστά, δεν βγάζει καν το σωστό νόημα, δεν μας λέει τι πρέπει ή δεν πρέπει να γίνει, μας λέει μόνο πού πρέπει να γίνει. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Throgos Posted November 25, 2005 Share Posted November 25, 2005 Συγνώμη που δεν σχολίασα το ποίημα σου, λαας, νόμιζα πως το είχα κάνει. Δυστυχώς δε θα το κάνω ούτε τώρα , κάποια στιγμή στο μέλλον. Απλά είχα μια ένσταση: Αναφέρεις τους συνειρμούς που κάνεις με το "στερνά", και λες επίσης πως χαλά η ερωτική και ρομαντική πλευρά του ποιήματος. Μόνο που εγώ δεν διέκρινα ρομαντισμό ή ερωτισμό σε αυτό το ποίημα, αντίθετα διέκρινα μυστικισμό και μια ατμόσφαιρα θανάτου. Βέβαια αυτή είναι η δικιά μου ερμηνεία του ποιήματος, απλά το αναφέρω για να "δικαιολογήσω" την χρήση του "στερνά". Η αλήθεια είναι ότι δεν είχα φανταστεί πως κάποιος μπορεί να κάνει τέτοιο συνειρμό, αλλά τώρα που το λες, ταιριάζει με τη δικιά μου ερμηνεία για το ποίημα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Throgos Posted November 27, 2005 Share Posted November 27, 2005 (edited) Laas7: Πρώτη παρατήρηση: Όπως είπε και η Νιέννα, ο διαιρέτης-χωρισμός. Θα μπορούσες αντ' αυτούν να βάλεις "ο διαιρέτης χωρισμός", (διαιρέτης ως επίθετο) αν και είναι πλεονασμός. Δεύτερη παρατήρηση: αυτό είναι το μαρτύριο μου. Αυτό είναι το βάσανο μου. Υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος λόγος για τον οποίο δε χρησιμοποιείς την ίδια λέξη; Αν ναι, πες τον για να καταλάβω. Απλά θεωρώ πως εφόσον ο ποιητής χρησιμοποίησε εσκεμμένα την ίδια λέξη και την ίδια πανομοιότυπη φράση, είναι ολίγον τι αυθαιρεσία να το αλλάξεις αυτό. Και πέρα από την πιστότητα της απόδοσης, για μένα είναι πολύ σημαντικό στοιχείο του ποιήματος, και μου αρέσει πολύ που χρησιμοποιεί την ίδια φράση ως τέλος της πρώτης στροφής και αρχή της δεύτερης, είναι σαν ένας σύνδεσμος. Τρίτη παρατήρηση: στην πόρτα μπροστά του άλλου βασιλείου,εκείνο του θανάτου μήπως εκείνου του θανάτου; (επεξήγηση-->ομοιόπτωτος προσδιορισμός-->όμοια πτώση και αριθμός) Τέταρτη παρατήρηση: τα μάτια παραμένουν λίγο ακόμαπαραμένουν λίγο περισσότερο απο τα δάκρυα κι εδώ το ίδιο πράγμα με "αυτό είναι το μαρτύριό μου". "The eyes outlast a little while A little while outlast the tears" . Πολύ καλή απόδοση πάντως, χαίρομαι που συμμετείχες. Edited November 27, 2005 by Throgos Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
laas7 Posted November 27, 2005 Share Posted November 27, 2005 Ευχαριστώ για τα σχόλια παιδιά! Πάντα περιμένω με χαζοχαρά και ανυπομονήσια να μου πείτε τι νομίζετε... σαν τα μωρά παιδιά που κολλάνε την μουσούδα τους στην βιτρίνα των ζαχαροπλαστειών ένα πράγμα... Το ποίημα όπως εγώ το εξέλαβα, είναι ένα μελαγχολικό ερωτικό ποίημα απο έναν χωρισμό που ακόμα τον κάνει να υποφέρει και τον πονάει και ας είναι ήδη επιβεβαιώμενο γεγονός... Δεν είναι ένας μικρός χωρισμός τύπου τα χαλάμε-τα ξαναφτιάχνουμε, αλλά ήδη ένα τετελεσμένο γεγονός. Φαίνεται αυτό να το ξέρει καλά, πως δεν αλλάζει σαν δεδομένο "μάτια που δεν θα ξαναδώ ποτέ" αλλά παρόλα που το έχει δεχτεί συνεχίζει να τον απασχολεί, τον πονάει κάτι μέσα του, τον τσιμπάει να γράψει και να εκφράσει ένα είδος γλυκόπικρης ανάμνησης... αυτός είναι ο τρόπος που εγώ κατάλαβα το ποίημα. Για το διαιρέτης-χωρισμός εγώ δεν το θεωρώ πλεονασμό, αν και συνειδητοποιώ πως ετοιμολογικά είναι. Είναι ένας χωρισμός διαίρετης... δεν είναι χωρίζουμε αλλά μένουμε φίλοι και βλεπόμαστε ή μιλάμε στο τηλέφωνο... είναι ένας καθεαυτού χωρισμός που δεν θα ξαναδείς τον άλλον, εκτός και αν τύχει αλλά αυτό δεν μπορείς να το ξέρεις. Και ίσως του λείπει αυτή η καλή επαφή που ίσως υπήρχε και άφησε σημάδι στην ψυχή του- ίσως το πολυψάχνω αλλά έτσι το κατάλαβα και γι αυτό έβαλα την παύλα ενδιάμεσα για να το υποδείξω έμμεσα, αν και είναι τρομαχτική λεπτομέρεια και ξέρω πως είναι αδύνατο να καταλάβουν οι άλλοι τι θέλω να πω. Για το μαρτύριο και βάσανο... εμένα δεν μου άρεσε η χρησιμοποίηση της ίδιας λέξης Και μου άρεσε η εναλλάγη μαρτύριο με βάσανο, γιατί στα μάτια μου είναι και τα δύο... είναι ένα μαρτύριο που με τον καιρό ξεθυμαίνει και ίσως γινει απλά βασάνο, μετά βασανάκι και όσο περνάει ο καιρός ξεθυμαίνει. Το ξέρω υπερβολική λεπτομέρεια αλλά μου αρέσουν οι λεπτομέρειες... Και για τους στίχους "στην πόρτα μπροστά του άλλου βασιλείου, εκείνο του θανάτου" Είναι στην πόρτα μπροστά του άλλου βασιλείου εκείνο ( το βασίλειο) του θανάτου Προσδιορίζω το βασίλειο έμμεσα και πάλι. Και για τους τελευταίους στίχους δεν μου άρεσε κάνενας άλλος τρόπος να το αποδώσω και θεώρησα αυτόν σαν τον καλύτερο... Και γι αυτό που είπε η Νιέννα δεν ξέρω μπορεί να κάνω λάθος, αλλά και στο αυθεντικό ποίημα αυτό δεν λέει; Που πρέπει να γίνει... στην πόρτα του θανάτου όπου θα ξανασυναντηθούν, δεν λέει τι θα γίνει γιατί το υπονοεί σ' όλο το ποίημα, θα ξανασυναντήσει τα μάτια που στην ζωή δεν θα ξαναδεί ή έστω αυτό περιμένει να μην ξανασυναντήσει για όσο ζεί... Δεν ξέρω παιδιά... εγώ πραγματικά αυτό κατάλαβα και αυτό βρίσκω σωστό, αν και τελικά συμπερασματικά γι αυτήν την άσκηση είναι πως ακόμα και η μετάφραση είναι προσωπική και ο καθένας καταλαβαίνει κάτι διαφορετικό... κάτι πολύ πολύ κοντινό αλλά και διαφορετικό! Συναρπαστικό ε; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nick V. Posted June 5, 2022 Share Posted June 5, 2022 (edited) Το ξέρω, έχουν σχεδόν περάσει είκοσι χρόνια, αλλά ποιος το μπορεί να αντισταθεί και να μην το προσπαθήσει; «Ό,τι θυμάμαι χαίρομαι,» θα μου πεις. «Πού το ξέθαψες;» και τα ρέστα. Αλλά άμα σου καρφωθεί να το μεταφράσεις κι εσύ, άντε να ξεμπερδέψεις. Οπότε, είπα να το προσπαθήσω κι εγώ για να ησυχάσω... Μάτια στερνή φορά που τα 'δα δακρυσμένα Μάτια στερνή φορά που τα 'δα δακρυσμένα στο μονοπάτι της αμφιβολίας Εδώ στ' ονειρικό βασίλειο του θανάτου Ξανά προβάλει τ' όραμα όλο χρυσάφι Κι εγώ βλέπω τα μάτια δίχως δάκρυα Κι είναι ολόδική μου η θλίψη Κι είναι ολόδική μου η θλίψη Μάτια που δεν θα δω ξανά ποτέ Μάτια ετυμηγορίας Μάτια που δεν θα δω ξανά πάρεξ Στ' άλλο βασίλειο του θανάτου μπρος την πόρτα Που, όπως σ' αυτό, Λάμπουν τα μάτια λίγο ακόμα κι ακόμα λίγο λάμπουν και τα δάκρυα κρατώντας μας στην περιφρόνια. Edited June 5, 2022 by Nick V. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.