Separation

[Raistlin Majere]

Have you ever wondered

What I meant those times we spoke?

Or did you understand

The meaning of procedures?

 

You showed me hell

Oh I know well..

Denial's there

Corroding me...

 

And I am tired

Of all these games of love

Alone I break

Oh no one knows...

 

And I know I'm not the one who chose this

Even though I lost myself in it.

Separation is the end of bliss.

Edited October 27, 2005 by Nienna

[Nihilio]

Δε νομίζω ότι το στυλ αυτό σου πάει πολύ. Όχι ακόμα τουλάχιστον. Κοινότυπο, προβλέψιμο, βαρετό. Θέλεις να πέσεις πολλές φορές ακόμα για να πετάξεις. Συνέχισε όμως να προσπαθείς.

[Nienna]

Λοιπόν, μου αρέσει η αρχή αλλά όχι το τέλος. Μου αρέσει το περί "meaning of procedures" γιατί παρ' όλο που φαίνεται πολύ straight forward θα μπορούσε να είναι οτιδήποτε. Δεν μου αρέσει το τέλος γιατί το παρακάνει, το προσγειώνει, το φέρνει δίπλα απ' την πόρτα μου, αλλά μ' έναν τόσο απλό τρόπο που δεν μπορείς να το αγαπήσεις για την απλότητα, για τα μικρά πράγματα...

 

Δεν ξέρω αν καταλαβαίνεις τι ακριβώς εννοώ, ανάθεμα κι αν το εκφράζω καλά, αλλά αυτό μου φταίει. Αν είναι να περιγράψει κανείς κάτι απλό και άμεσο σε ποίημα, θέλω να το κάνει με έναν πρωτότυπο, ευφάνταστο τρόπο. Αλλιώς αν είναι να ακολουθήσει κλασ(σ)ικούς δρόμους, προτιμώ κάποιο "ανώτερο" νόημα. Πρόσεξε, δεν εννοώ πως ο χωρισμός είναι ένα ρηχό θέμα. Αντιθέτως έχει όσο βάθος όσο του δίνεις. Μπορεί να σημαίνει πολλά πράγματα για έναν άνθρωπο, μπορεί να σημαίνει και απλά ένα "oh well...". Το ποίημα δεν πείθει για το βάθος του συναισθήματος στον συγκεκριμένο χωρισμό, είτε είναι μεταξύ ατόμων, είτε μεταξύ ατόμου-ιδέας.

 

Στον τελευταίο στίχο της τρίτης στροφής έχει ένα it που δεν χρειάζεται ούτε νοηματικά, ούτε και στο μέτρο, ρίξε μια ματιά.