Throgos Posted October 29, 2005 Share Posted October 29, 2005 Σκότος Πνιχτές ανάσες, τρύπες ανοιχτές κι από τις χαραμάδες μπαίνει το φως· χτυπούν τα ξύλινα παράθυρα στ’ άκουσμα μιας ανέμου πνοής. Φώτα απομίμηση ήλιων και άστρων ψεύτικα, άδεια απ’ αγάπη και θέρμη. Και τα πατώματα, οι τοίχοι, οι θύρες είναι γεμάτα με μαύρα κενά. Φως Άστραψ’ ο ήλιος, τη στάχτη έδιωξε κι έμεινε μόνο του το άσπρο φως· μου τα δείχνει όλα έτσι όπως είναι, και δεν υπάρχει ούτε μια σκιά. Ξυπνούν οι αργόσχολοι κι οι αναπαυμένοι και περπατούν μαζί μας στα στενά· στα ολοφώτεινα στενά, στους δρόμους όλοι συγχαίρονται, όλοι ευτυχισμένοι. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Isis Posted October 30, 2005 Share Posted October 30, 2005 Νύχτα, σκότος, φως...μια άτυπη τριλογία που διαφέρει όμως πολύ στη δομή των επί μέρους μερών, τη δένει όμως το γεγονός ότι αναπτύσσεις τις καταστάσεις γύρω από τον εαυτό σου και την επίδραση των φάσεων σε αυτόν... Πολύ ενδιαφέρον...πραγματικά πολύ! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Balidor Posted October 30, 2005 Share Posted October 30, 2005 (edited) Ναι όντως... η Ισις (όπως πάντα) έχει δίκιο ... Πολύ ενδιαφέρν ... Τεσπα.. πολύ καλός ο τρόπος που το αναπτύσεις και οι εικόνες ωραία δωσμένες !!! Υ.Γ. αλλον σκεφτομουν αλλον εγραψα !!! Edited October 30, 2005 by Balidor Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted October 30, 2005 Share Posted October 30, 2005 (edited) Το θεωρώ ένα από τα καλύτερά σου. Μου αρέσει και το θέμα πολύ βλέπεις, η μάλλον καλύτερα, έχω έρωτα με το συγκεκριμένο θέμα, έχω γράψει γι αυτό τόσες και τόσες φορές... Δεν βρίσκω τίποτα άσχημο στο ποίημα αυτό, βρίσκω πολλά όμορφα, το βρίσκω καταρχήν ειλικρινα ευαίσθητο, ειλικρινά παρατηρητικό, σα να είχες στήσει αυτί και να άκουγες τι έχει να πει το φως αλλά και το σκοτάδι, τι έχουν να πουν σε σένα, προσωπικά. Πολύ καλογραμμένα, πολύ καλή επιλογή λέξεων (και πολύ "δική σου"). Θα μετέτρεπα ίσως το "αναπαυμένοι" σε "αναπαμένοι". Μου ακούγεται καλύτερο και πιο ταιριαστό. Edited October 30, 2005 by Nienna Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
LordCeleborn Posted October 30, 2005 Share Posted October 30, 2005 Αυτο το ποιημα μιλαει πραγματικα για την ζωη μου οπως θα ηταν en vitro ... πραγματικα πολυ ομορφο ευχαριστω πολυ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Orpheus Posted October 31, 2005 Share Posted October 31, 2005 Εμένα δε μου άρεσε αυτό το ποίημα πολύ. Αφ'ενός, θα προτιμούσα να έλλειπαν οι διευκρινίσεις περί φωτός και σκότους πριν κάθε δίστιχο. Αφ'ετέρου, κάποιες εκφράσεις (π.χ. "μου τα δείχνει όλα έτσι όπως είναι, / και δεν υπάρχει ούτε μια σκιά.") μου φαίνονται κάπως ξερές (blunt, που λένε οι Σουηδοί), κάπως βεβιασμένες ή παράταιρα παιδικές. Κατά τα άλλα μ'αρέσει νοηματικά, ιδίως δε το πρώτο δίστιχο. Οι Μούσες μαζί σου, -Ορφέας Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted October 31, 2005 Share Posted October 31, 2005 Αυτά τα δύο (?) εδώ τα διάβασα μετά τη νύχτα. Κι ενώ οι λέξεις της νύχτας μου φάινεται πως κάπου σκαλώνουν, πως δεν το εξυπηρετούν σωστά (αν και νοηματικά είναι μάλλον ανώτερο από αυτό εδώ), εδώ ο λόγος ρέει με μια ευκολία που ανεβάζει και τα νοήματα πολύ. Όσο για την παιδίκοτητα που λέει ο Ορφέας, κι εγώ ηθελα να μιλήσω για αυτήν, αλλά θα την έλεγα μάλλον αθωότητα, όχι παιδικότητα. Μ'αρέσουν αυτές οι φράσεις σου, οι αθώα λιτές. Μου φαίνονται δικές σου μιας αι κανείς άλλος δεν χρεισιμοποιεί απλά λόγια εδώ μέσα, οπότε και σου ανήκουν. Και μαρέσει επίσης που μπορείς να εκφραστείς απλά. Καλή δουλειά, Θρώγκε. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.