Sonya Posted October 29, 2005 Share Posted October 29, 2005 Άνοιξε τα μάτια, σ' ένα κόσμο που δεν έβλεπε, που δεν είχε δει ποτέ. "Πού ταξίδευες;" Γύρισε προς την τόσο γνώριμη φωνή και χαμογέλασε. "Στο κόκκινο. Μου είπες πως το φόρεμα που φορούσα χθες ήταν κόκκινο κι ότι μου πήγαινε. Πες μου πώς είναι το κόκκινο, Αλέξη." Μετά από τόσα χρόνια, το ίδιο παιχνίδι συνεχιζόταν. Η Άλμπα ήταν εκ γεννετής τυφλή κι ο Αλέξης ήταν όλα της τα χρώματα από τότε που τον είχε γνωρίσει, εννιά χρόνια πριν. Κάθε μέρα, κάθε στιγμή, της περιέγραφε τον κόσμο γύρω της. Μέσα απ' αυτόν, ο αόρατος κόσμος είχε αποκτήσει πραγματική υπόσταση. Και κάθε μέρα, της περιέγραφε τα όσα έβλεπε με διαφορετικό τρόπο, τόσο που σχεδόν ένιωθε πως τα έβλεπε κι η ίδια. "Το κόκκινο... θυμάσαι το κρασί που ήπιαμε προχθές, δίπλα στο τζάκι;" "Αυτό το ιταλικό, το κιάντι;" "Αυτό. Λοιπόν, το κόκκινο που φορούσες χθες ήταν σαν κι αυτό το κρασί. Ήταν ζεστό, αλλά όχι πολύ, μόνο τόσο ώστε να γλυκαίνει το βλέμμα. Ήταν ζεστό όσο ο ήλιος του Μαϊου, μια υποψία από το καλοκαίρι που δεν έχει έρθει ακόμα." "Και τι άλλο;" "Ήταν και γλυκό, σαν σανγκρία με πολλή κανέλλα." "Η κανέλλα είναι πικρή, αγάπη μου." "Ναι, αλλά η σανγκρία είναι πολύ γλυκιά κι η κανέλλα ισορροπεί την γεύση της. Αυτό το κόκκινο είχε κάτι πικάντικο, φώτιζε το πρόσωπό σου." Το πρόσωπο της Άλμπα ήταν πολύ όμορφο κι είχε γίνει πιο ζωντανό από τότε που είχε γνωρίσει τον Αλέξη. Είχε πλούσια καστανοκόκκινα μαλλιά, σχεδόν διάφανο δέρμα, λεπτά χαρακτηριστικά και σκουροπράσινα μάτια, λαμπερά παρ' όλο που δεν έβλεπαν. Ο Αλέξης είχε περάσει πολλές νύχτες που, μετά τον έρωτα, στο απαλό φεγγαρόφωτο, χάιδευε κάθε γραμμή του προσώπου της και της το περιέγραφε. Κι εκείνη, με τα δάχτυλά της, έβλεπε το δικό του πρόσωπο και του έλεγε όσα έβλεπε με την ψυχή της. "Τι άλλο;" "Άλλο; Έχετε αρχίσει να γίνεστε απαιτητική, κυρία μου..." Η Άλμπα αναγνώρισε το πείραγμα στη φωνή του και γέλασε δυνατά. "Εσείς φταίτε! Τόσα χρόνια μαζί, με έχετε κακομάθει και τώρα χρειάζομαι περισσότερα χρώματα. Λοιπόν, σε διατάζω να μου πεις κι άλλο για το κόκκινο!" "Λοιπόν... ήταν ένα κόκκινο ζωντανό, ένα κόκκινο σαν αγκαλιά εραστή, σαν φιλί μετά από σοκολάτα. Ήταν ένα κόκκινο που έμοιαζε με το πρώτο ταγκό που χορεύτηκε ποτέ, ένα κόκκινο που θύμιζε μυρωδιά από γόνιμη γη, ένα βελούδινο κόκκινο." "Ήταν ερωτικό;" "Ήταν. Ήταν έρωτας πάνω σε λουλούδια, ήταν το πρώτο φιλί που ανταλλάσουν μαθητούδια." "Ήταν το δικό μας πρώτο φιλί;" "Ήταν η στιγμή που σε άκουσα πρώτη φορά να τραγουδάς. Έκλεισα τα μάτια κι η φωνή σου ήταν αυτό το κόκκινο." "Γιατί έκλεισες τα μάτια;" "Δε μου χρειάζονταν... η ψυχή μου γεύτηκε το κόκκινο τραγούδι σου." Η Άλμπα άρχισε να τραγουδά. Κι όταν δύσει ο ήλιος και κρυφτεί και το σκοτάδι πάρει απ' τη γη το χρώμα τότε θα δεις, θα δεις κι εσύ ο κόσμος πως γεννιέται σ' άλλο σώμα. Κι αυτό το σώμα είναι πλασμένο από ψυχή τα χέρια του πλασμένα από αγάπη σε πιάνει σαν παιδί και σ' οδηγεί στων αισθήσεων τ' απύθμενα τα βάθη. Κι έκλεισαν μαζί τα μάτια και ταξίδεψαν στο κόκκινο... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Lord_Velkion Posted October 29, 2005 Share Posted October 29, 2005 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted October 29, 2005 Share Posted October 29, 2005 Σ'ευχαριστώ που υπάρχεις στον κόσμο μου. ----- Υπέροχο με χίλιους τρόπους. Μου θυμίζει κάτι που έχω γράψει, αν και εμένα είναι πιο αλληγορικό και μεταφυσικό, και δεν έχει καμμία σχέση με αυτό εκτός από την περιγραφή του κόσμου και των χρωμάτων σε μια γυναίκα που δεν μπορούσε να δει. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sabrathan Posted October 29, 2005 Share Posted October 29, 2005 Πολύ καλογραμμένο, μου αρέσει ο τρόπος σου Chris. Για περιεχόμενο, δεν σχολιάζω! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Amandel Posted October 29, 2005 Share Posted October 29, 2005 Μμμμ...εμένα μου φάνηκε πάρα πολύ συναισθηματικό και ευαίσθητο, δυνατό σα το χρώμα που διάλεξες Αλλά δεν καταλαβαίνω. φταίει το Vinsanto που σου πήρα? Θα μπορούσες να γράψεις και λιγο περισσότερο βασικά, γιατί κάθε φορά θέλω κι άλλο? Λες αν μπαλώσω όλα τα πρόσφατα post να προσδιορίσω την τετρα-χωροχρονική διάσταση της τρέλλας σου? Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
LordCeleborn Posted October 29, 2005 Share Posted October 29, 2005 Πολυ καλο ομορφο αξιοπρεπες διαμπερες με μελλον και προοπτικες θα προταθει για οσκαρ χρυση σφαιρα, ασημενια και χαλκινη μπαλα, κοκκινα τριανταφυλλα αριστερα, και δεξια ... Βασικα με εκανε να αισθανθω ομορφα, ευχαριστω πολυ γλυκια μου Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Βάρδος Posted October 29, 2005 Share Posted October 29, 2005 Είναι το πρώτο πράγμα που διαβάζω από εσένα, Sonya, και ένα έχω να παρατηρήσω: Πολύ, πολύ καλός και ζωντανός διάλογος. Και το να είναι ο διάλογος ζωντανός το θεωρώ ίσως από τα σημαντικότερα πράγματα, για να γράψεις μια ιστορία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Isis Posted October 30, 2005 Share Posted October 30, 2005 Αυτή είναι μια ιστορία Sonya (όπως θα έλεγε κι η Nienor). Είναι η καλύτερη ιστορία από όσες δικές σου έχω διαβάσει..Είναι ένα μαγευτικό ταξίδι κι ότι άλλο κι αν πω θα ακουστώ γελοία! Μπράβο! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Saulot Posted October 31, 2005 Share Posted October 31, 2005 Υπέροχο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Arion_Mandrake Posted November 1, 2005 Share Posted November 1, 2005 Δες την απάντησή μου εδώ .. Όταν είπα ότι μπορείς και καλύτερα εννοούσα ακριβώς αυτό. Αυτοβελτιώνεσαι χωρίς τη δική μου παρέμβαση Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted November 1, 2005 Share Posted November 1, 2005 Ναι, έτσι θα έλεγα..... Κατα τα άλλα, εντάξει θα μπορούσα να τη σπάσω κομματάκια και να σου πω διάφορα πράγματα, αλλά είναι τόσο καλή σα θέμα και δομή που δε μου πάει καρδιά. Τη σέβομαι. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Balidor Posted November 10, 2005 Share Posted November 10, 2005 Εξαιρετικά ευαίσθητο, περπατά σε αγνά γλυκά όμορφα συναισθήματα... ποιός δέν θέλει να ζήσει έτσι όμορφες στιγμές ;;; Γουέλ Ντάν σου λοιπόν !!!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eldikinquel Posted November 11, 2005 Share Posted November 11, 2005 Πολύ ποιητικό. Απλώς υπέροχο. Συγχαρητήρια! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.