Misanthropia

[Raistlin Majere]

Sanctimonious path

The one you're walking.

Subtly hypocritical

And totally absurd.

 

You don't know and will never know

How days serene are gone

You've lost track though still counting

The pain which burns and kills.

 

Time has taken over you

And slowly steals your life..

 

And you just keep walking

Ignorant and foolish

 

And I know

Every new difficulty

Will bring you to your knees.

Shun away diversity

As you always do.

Take a deep breath

And plunge to your self-woven doom.

 

So this is my gift to you:

I wish you death a thousand times

And in pain be reborn

Waiting for another demise.

 

(Μην κανετε σχολια για τον τιτλο, ξερω οτι η λεξη ειναι "Misanthropy")

[The Blackcloak]

Εκφράζει μίσος προς κάτι ήδη αδύναμο και δυστυχισμένο(που όμως δε φαίνεται να κατανοεί τη δυστυχία του), δηλ. τείνει προς το σαδισμό... Αν θεωρηθεί αναφορά σε ένα γενικό πλαίσιο (τον άνθρωπο γενικότερα δηλαδή) εκφράζει πολύ καλά τον τίτλο.

 

Γενικά μου άρεσε αν και μερικά σημεία ίσως θέλουν βελτίωση στιχουργικά.

 

And in pain be reborn

 

And painful rebirth ίσως;

 

Ίσως κάποια And θα μπορούσαν να λείπουν

 

 

How days serene are gone

 

days serene pass by;

 

Αυτά.

[Raistlin Majere]

Τα "and" οντως γινονται κουραστικα. Τις αλλαγες που προτεινες τις σκεφτηκα την ωρα που το εγραφα και δεν μου καθονταν καλα. Δεν με πολυενδιεφερε το μετρο σε αυτο το ποιημα ειναι η αληθεια. Thanks παντως για τις προτασεις, θα τις σκεφτω ξανα.

Edited October 30, 2005 by Raistlin Majere

[Orpheus]

Misanthropia, misanthropiae (λατ.) η μισανθρωπία.

 

Όσο για το ποίημα, είναι καλοφτιαγμένο, με flashy λεξιλόγιο αν και ώρες ώρες μου φαίνεται υπερβολικό.

 

Στο τελευταίο δίστιχο μου έλλειψε το μέτρο, είναι σαν να υπάρχει διάσπαρτο και αντί να το δώσεις δυνατά στο τέλος το αφήνεις να υποχωρήσει.

 

 

Οι Μούσες μαζί σου,

-Ορφέας