τα_σπαθιά_του_λόγου Posted October 30, 2005 Share Posted October 30, 2005 Ξάφνου σε άφησα μητέρα Στον κόσμο που τόσο μίσησα. Πριν ξημερώσει η μέρα Στου Θεού την αγκάλη πάλι γύρισα. Μου στάθηκες σα μάνα πιο πολύ Μες’ της ζωής την πάλη, Παρά σα γυναίκα, σαν κοινή Εσύ, της θάλασσας μου ακρογιάλι. Κοίτα με μάνα εκεί ψηλά, Κοίτα με στα μάτια, Μη ξεπέφτεις άλλο χαμηλά, Προσπέρνα της ζωής τα μονοπάτια. Κυκαιώνα των ανδρών Και μάνα λυπημένη, Γέφυρα ποταμών οικτρών, Γυναίκα προδομένη. Αντίο μάνα… Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Balidor Posted November 1, 2005 Share Posted November 1, 2005 Επίσης πολύ καλό... τι να πώ .. συνέχησε .. απλά !!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.