Rikochet Posted November 1, 2005 Share Posted November 1, 2005 (edited) Μέρες πριν, ταξιδεύοντας μέσα στην πόλη με το τρένο, με σταμάτησε μια χαμένη ψυχή. Μου ζήτησε χρήματα, με την πρόφαση ότι ήθελε να φάει. Γνωρίζαμε και οι δυό καλά τι ήταν αυτό που ήθελε, και που θα ξόδευε τα λεφτά μόλις του δινόταν η ευκαιρία. Για κάποιο λόγο, όμως, έβγαλα ενα νόμισμα των δυο ευρώ απο την τσέπη μου, και του το έδωσα. Τα μάτια του ευθύς φωτίστηκαν απο άγρια χαρά που έσταζε εθισμό. Προσπάθησε να χαμογελάσει' αντ'αυτού, σχηματίστηκε στο πρόσωπο του μια απαίσια γκριμάτσα. Ίσως δεν θυμόταν πια πώς να γελάει, και η μόνη του χαρά ήταν η πρόσκαιρη ευφορία που έφερναν οι διάφορες ουσίες, αναμειγμένες με το αίμα του. Μόλις τα λεφτά χάθηκαν σε κάποια τσέπη του, με πλησίασε και έφερε το στόμα του κοντά στο αυτί μου. Η οσμή που ανέδιδε μαρτυρούσε εβδομάδες, ίσως και μήνες απλυσιάς. Μίλησε' η φωνή του ήταν βραχνή, και η ανάσα του δυσώδης: "Μην ψάξεις για το φύλακα-άγγελο σου. Έχει φύγει μακρυά." Αναζήτησα, μα δεν κατάφερα να βρώ νόημα στα λόγια του. Δεν ήξερα ότι η στιγμή που θα τα καταλάβαινα, και μάλιστα περισσότερο απ'όσο θα ήθελα, ήταν πολύ κοντά. * Πέρασαν πολλές ώρες αφότου ήρθα εδώ' δεν ξέρω πόσες και δεν με ενδιαφέρει. Είμαι γονατισμένος σε κάποιο δρόμο της πόλης. Θα έπρεπε να κλαίω, να θρηνώ, μα δεν έχω δύναμη. Τα παιδιά κοιμούνται τώρα, στο μεγάλο κρεβάτι του δωματίου μου. Δεν θα ξυπνήσουν ποτέ. Τα σεντόνια είναι βαμμένα με το αίμα τους. Η γυναίκα που πλήρωσα για να φυλάει τον γιό και την κόρη μου εξαφανίστηκε. Ήταν τα έβδομα γεννέθλια τους, και έφερνα τα δώρα σπίτι. Edited November 1, 2005 by Rikochet Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Balidor Posted November 1, 2005 Share Posted November 1, 2005 ΦΑΚ ... Ανπιστέψαμπλ ... Τρομερό ... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted November 1, 2005 Share Posted November 1, 2005 (edited) Τι να σου πω. Γράφεις ένα φλασάκι με δύο σκηνές, φαινομενικά άσχετες μεταξύ τους. Και εδώ είναι το πρόβλημα. Σε μια σύντομη ιστορία η ιδέα σου θα δούλευε. Αλλά εδώ όχι. Γιατί; Επειδή βιάζεσαι. Δε μας βάζεις στο πετσί του ήρωα. Δε μας εμφανίζεις αιτία και αποτέλεσμα. Αντίθετα μας το πετάς χύμα στη μούρη μας. Και αυτό δε μας αγγίζει... Edited November 1, 2005 by Nihilio Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Balidor Posted November 1, 2005 Share Posted November 1, 2005 Δέν νομίζω να χρειάζεται κάν ...Μόνο και μόνο η τελευταία σκηνή, μπορεί να σε κάνει να ανατριχιάσεις, είναι απλό, χύμα πώς το λένε ... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
month Posted November 1, 2005 Share Posted November 1, 2005 Γζντουπ! Αν αυτή η ιστορία έβγαζε ήχο, θα έβαζα στοίχημα ότι αυτός είναι! Ξεκινάει με μια απλή καθημερινή σκηνή (Γζ), και τελειώνει με μια απίστευτη εικόνα (Ντουπ). Μου άρεσε. Αν το ανέπτυσες και άλλο, μάλλον θα χάλαγε. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Orpheus Posted November 1, 2005 Share Posted November 1, 2005 *Blinks*. I am missing the point, but I think it's just me. We shall see... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
northerain Posted November 1, 2005 Share Posted November 1, 2005 Εγώ έχω το ίδιο πρόβλημα με τον Μηδενικό...Πιστευώ οτι αυτού του είδους η ιστορία χρειαζεται ανάπτυξη ωστε να δέσει καλά. Ίσως λίγα λόγια για την καθημερινότητα του χαρακτήρα, και το πόσο ''νορμάλ'' όλα είναι. Έτσι ωστε το τέλος να είναι πιο δυνατό, ΄΄ηχηρό΄΄΄αν θες. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted November 1, 2005 Share Posted November 1, 2005 Κι εμένα κάτι μου λείπει για να κάνω τη σύνδεση. Φαινομενικά δεν υπάρχει, δηλαδή του λέει κάτι που είναι τι? προφητεία ή όραμα? το οποίο το είδε μέσω όσων κυλούν στις φλέβες του? Θα ήθελα ένα λόγο για αυτό. Είναι σαν να μας λες το τέλος μιας ιστορίας της οποίας αγνοούμε την αρχή. Θέλει δουλειά. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
brave Posted November 2, 2005 Share Posted November 2, 2005 (edited) Αυτό που κατάλαβα είναι πως οι δυό ιστορίες είναι η ίδια (το ίδιο φλασάκι), του ίδιου ατόμου φυσικά, και πως απλώς το δείχνεις με δυό διαφορετικές εικόνες. εμένα πάλι μου φαίνεται πως δεν είναι τόσο ασύνδετο, αφού είναι η ίδια ιστορία σε δυο διαφορετικούς κόσμους. Edited November 2, 2005 by brave Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Bardoulas© Posted November 19, 2005 Share Posted November 19, 2005 Καλά, δε θα αναλύσω τις ικανότητες σου Riko εδώ. Λίγο πολύ είναι γνωστές. Η ιστορία θυμίζει urban legend. Και ενώ αρέσει στον κόσμο, ξενερώνει με το μέγεθός της. Θα μου πεις "Τι παραπάνω να γράψω;". Μάλλον τίποτα, εμένα μ'άρεσε κι έτσι Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted November 19, 2005 Share Posted November 19, 2005 Πώς νόμιζα ότι το είχα σχολιάσει αυτό...; Μου έκανε εντύπωση όταν το διάβασα ακριβώς γιατί θυμίζει urban legend όπως λέει και ο Βάρδουλας. Είναι ακριβώς ο τύπος ιστορίας που θα μπορούσε να μεταδωθεί από στόμα σε στόμα, θα μπορούσε να τρομάξει μια παρέα μαζεμένη γύρω απ'τη φωτιά. Ακροβατεί στα όρια της αληθοφάνειας - ακριβώς όπως και τα urban legends... Δεν νομίζω πως θα έπρεπε να είναι μεγαλύτερο. Είναι αυτό που είναι. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.