Deodonus Posted November 2, 2005 Share Posted November 2, 2005 (edited) Το παρακάτω ποίημά μου θα το χαρακτήριζα ως "ιμπρεσσιονιστικό". Μην προσπαθίσετε να βγάλετε νόημα. Απλά αφεθείτε στις εικόνες και στα αισθήματα που σας γεννιούνται μέσα από αυτές. Ως άνθος ανθίζει στον κάμπο κατάμαυρο τριαντάφυλλο Κάτω από την βροχή κατακόκκινων σύννεφων του νυχτερινού ήλιου Κάμπος ατελείωτος του βορρά με ανθισμένα σπαρτά χάλκινα να κυματίζουν γαλήνια και τρομαχτικά με το αεράκι της υγρασίας να γαργαλάει την ηρεμία πριν, ή μετά την καταιγίδα. Και στο δάσος εκεί δίπλα, το σκοτεινό, το σιωπηλό Αναπνέει η ψυχή μου Τον βαρύ αέρα Μυρίζει η καρδιά μου το κατάμαυρο τριαντάφυλλο Και ατενίζει το μάτι το σκότος. Edited November 2, 2005 by Deodonus Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
brave Posted November 2, 2005 Share Posted November 2, 2005 μια μικρη παρατήρηση, Ενώ η ανάγνωση σε ταξιδεύει σε παράξενους κόσμους μέσα απο εικόνες, ξαφνικά η λέξη "σκότος" δείχνει λιγάκι αταίριαστη προσγειόνοντάς σε ακριβώς με αυτή την εντύπωση. Η λέξη "σκοτάδι" νομίζω κόλλαγε μια χαρά (προσωπική άποψη φυσικά) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted November 2, 2005 Share Posted November 2, 2005 Να σου πω την αλήθεια, σηκώνει κάμποσες βελτιώσεις το ποιήμα. Ως άνθος ανθίζει στον κάμπο Ο ανθός πράγματι ανθίζει. Και ακούγεται άσχημα στο αυτί. Κάνε κάτι για να φύγει η επανάληψη κατακόκκινων σύννεφων Νομίζω ότι μετρικά το "κατακόκκινων νεφών" θα ακουγόταν καλύτερα το κατάμαυρο τριαντάφυλλο επανάληψη της λέξης τριαντάφυλλο. Μπορείς να το κάνεις: "το ρόδο το κατάμαυρο" το σκότος. το σκοτάδι ταιριάζει περισσότερο, θα συμφωνήσω με τον Brave Πέρα από τις τεχνικότητες, χρειάζεται δουλειά. Οι εικόνες χρησιμοποιούν τις κλασικές παραλογίες (νυχτερινός ήλιος) και δεν εντυπωσιάζουν τόσο πολύ. Όχι κακό, απλά ούτε καλό, κάπου στη μέση. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Orpheus Posted November 2, 2005 Share Posted November 2, 2005 Εμένα πάλι μου άρεσε αρκετά. Η εικόνα που μου έκανε καλύτερη εντύπωση ήταν τα χάλκινα στάχυα [στάχυα φαντάστηκα τουλάχιστον] που, παρ'ότι είναι 'χάλκινα' στην όψη, κυματίζουν. Πολύ ωραίο . Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted November 2, 2005 Share Posted November 2, 2005 Εγώ θα συμφωνήσω με τον Μιχάλη περί μετρίου. Έχεις γράψει και καλύτερα. Κάποιες εικόνες ήταν ωραίες, ταξιδιάρικες, αλλά γενικά δεν σου άφηνε κάτι να θυμάσαι... Πάντως το άνθος που ανθίζει δεν με ενόχλησε, μου άρεσε. Το σκοτάδι και μένα μου ταιριάζει καλύτερα. Το κατάμαυρο τριαντάφυλλο θα μπορούσε να ήταν και το ρόδο το εβένινο, αλλά αυτό είναι η δική μου εκδοχή, οπότε σκάω. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Deodonus Posted November 3, 2005 Author Share Posted November 3, 2005 (edited) Κατ'αρχήν, ευχαριστώ για τα σχόλιά σας! Χμμ...ναι, το "σκότος" είναι λίγο σκληρό οντως...θα φροντίσω την επόμενη φορά να χρησημοποιήσω πιο ομοιογενείς λέξεις... Το τριαντάφυλλο επίτηδες το επαναλαμβάνω, για να παραπέμψει στην αρχή. Και για το μετρικό "κατακκόκινων σύννεφων", στο προτότυπο είχα γράψει "κατακόκκινων συννέφων" (που "πάει"), αλλά το Word το διόρθοσε. Γκρρρ... Όσο για το άνθος που ανθίζει, δεν νομίζω ότι είναι πλεονασμός. Ένα άνθος μπορεί να είναι ανθισμένο ή να ανθίζει. Ήθελα να δείξω την κίνηση, την διαδικασία του ανθίσματος. Χμ... θα μπορούσα να πω "γεννιέται"... Οι εικόνες χρησιμοποιούν τις κλασικές παραλογίες (νυχτερινός ήλιος) και δεν εντυπωσιάζουν τόσο πολύ. Έστω ότι η συγκεκριμένη φράση είναι "κλασσική παραλογία", για βρες μου άλλη Δεν έγραψα το ποίημα για να γράψω κάτι παράλογο ή για να εντυπωσιάσω. Απλά έγραψα μια ωραία εικόνα. Έχεις ακούσει ποτέ Debussy? Κάτι ανάλογο ήθελα να κάνω... Και τέλος, περί του μετρίου, θα συμφωνίσω. Δεν είναι σαν τις μινιατούρες που τις δουλεύω σχεδόν καθημερινά, είναι κάτι εντελώς καινούργιο για μένα. Ίσως στο μέλλον να δείτε και καλύτερα. Αυτάαα... Edited November 3, 2005 by Deodonus Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Throgos Posted November 3, 2005 Share Posted November 3, 2005 Πράγματι, είναι κάτι πολύ διαφορετικό από τα υπόλοιπα που έχεις γράψει. Δε νομίζω πως ο σκοτεινός ήλιος είναι μια παραλογία, αλλά είναι μια παράξενη εικόνα. Μου αρέσει πάρα πολύ σαν έκφραση και σαν σκέψη. Το "άνθος ανθίζει" δε μου αρέσει σαν ήχος και σαν τοποθέτηση. Αν ήταν όμως "Ως άνθος στον κάμπο ανθίζει" ίσως να ήταν κάπως καλύτερα. Επίσης ένα δίστιχο που μου έκανε πολύ αντίθεση με τον τίτλο και με το υπόλοιπο ποίημα είναι το εξής: Κάτω από την βροχήκατακόκκινων σύννεφων Ναι μεν τα κατακόκκινα σύννεφα είναι μια πολύ ωραία εικόνα, θυμίζει ηλιοβασίλεμα κτλ, αλλά συνήθως δεν βρέχει με κατακόκκινα σύννεφα. Δεν ξέρω γιατί, αλλά μου δημιουργήθηκε η εντύπωση πως βρέχει αίμα (κόκκινα σύννεφα>κόκκινο νερό>αίμα), και αυτό μου θύμισε Αποκάλυψη του Ιωάννη και άλλα όμορφα. Αλλά αυτό ήταν καθαρά μια εντύπωση (να μου πεις, ιμπρεσσιονιστικό ποίημα είναι, δεν βασίζεται στην εντύπωση; ) Πάρα πολύ καλό ποίημα όμως, και νομίζω πως έχεις μέλλον σε αυτό το στιλ. Μην παραμελήσεις όμως τις καθιερωμένες μινιατούρες Μου θύμισε μουσικά κάποια απ' τα πιο "σκοτεινά" έργα του Debussy, μια σονάτα για βιολί και πιάνο, το "L' enfant prodigue" κ.α. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Deodonus Posted November 4, 2005 Author Share Posted November 4, 2005 Όντως αυτόν τον καιρό το είχα ρίξει λίγο στον Debussy! Τελικά αυτό το άνθος που ανθίζει (που να μην άνθιζε!) όντως είναι προβληματικό...χμμμ... Όσο για το αίμα, δεν το σκέφτικα έτσι. Αλλά τί σημασία έχει? Τα ποιήματα έχουν πάντα κάτι από αυτόν που το διαβάζει και ο καθένας δημιουργεί τις προσωπικές του εντιπώσεις. Αυτά... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
KUBRICK Posted November 4, 2005 Share Posted November 4, 2005 Αυτό το κείμενο μπορεί να ξεκίνησε με τη φόρμα ποιήματος αλλά στο τέλος κατέλιξε να είναι ένα πεζογράφημα.Οι εικόνες που περιγράφονται μέσα σε αυτό το κείμενο είναι όμορφα διακοσμημένες με χρώματα και σχήματα αλλά διαβάζοντάς το μου θυμήζουν άλλες γραφές και αναγνώσεις που έχω κάνει.Δεν λέω πως είναι αντιγραφή.Το μόνο που λέω είναι πως οι επιρροές που έχει το κείμενο είναι σε προχωριμένο βαθμό με αποτέλεσμα να μην υπάρχει ή και να υπάρχει,να είναι σε μικρό βαθμό η ταυτότητα του δημιουργού του.Σαν τελευταίο σχόλιο έχω να κάνω πως οι εικόνες που δημιουργεί το κείμενο στη φαντασία μου είναι μέρος του αλόκοτου κόσμου του εξπρεσιονισμού όπως οπτικοποιούνται μοναδικά στην ταινία του βοβού "Εργαστήριο του Δ. Καλιγκάρι"-Γερμανία,1919 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Deodonus Posted November 4, 2005 Author Share Posted November 4, 2005 (edited) (δεν είναι εκνευριστικό να έχεις επιρροές από κάποιους άλλους, τους οποίους ούτε ξέρεις, ούτε έχεις διαβάσει...ούτε καν ακουστά δεν έχεις και αυτά που γράφεις μοιάζουν με τα δικά τους και "δεν έχουν τίποτα το καινούργιο"? γκρρρρρ..... ας συμμεριστεί κάποιος τον πόνο μου...) Edited November 4, 2005 by Deodonus Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Raistlin Majere Posted November 5, 2005 Share Posted November 5, 2005 Αναπνέει η ψυχή μουΤον βαρύ αέρα Μυρίζει η καρδιά μου το κατάμαυρο τριαντάφυλλο Και ατενίζει το μάτι το σκότος. Χαλας οχι μονο το μετρο αλλα και την ατμοσφαιρα εκει. Το 'σκοταδι' αντι για 'σκοτος' ειναι μια πολυ καλη προταση. Σε γενικες γραμμες δεν μου αρεσε. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.