darky Posted November 5, 2005 Share Posted November 5, 2005 Ανεξάρτητα από το τι προτιμάτε να γράφετε και περισσότερο θεωρητικά. Το θέμα είναι πώς γράφεις/θα έγραφες μια μεγάλη ιστορία Εν αντιθέση με το πώς γράφεις/θα έγραφες μια μικρή. (πώς)Μπορείς να αναπτύξεις μια μικρή ιστορία σε μια μεγαλύτερη;(Το σχόλιο έχει γίνει σε πάρα πολλές κριτικές της βιβλιοθήκης μας) (πώς)Μπορείς να κάνεις το αντίθετο;(Αν και μάλλον δεν έχει νόημα, απλά οι τεχνικές έχουν ενδιαφέρον) Ένας άλλος προβληματισμός είναι αν θα ήταν καλύτερο ένα βιβλίο που κινήται με τους γρήγορους ρυθμούς και έχει την οικονομία διηγήματος. Τα μειονεκτήματα των μικρών vs μεγάλων ιστοριών. Π.χ. υπερλακωνικότητα vs. πλάτιασμα. Ότι άλλο σκεφτήτε και όποιον άλλο προβληματισμό θέλετε να μοιραστήτε. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Μελδόκιος Posted November 5, 2005 Share Posted November 5, 2005 Χμού. Εγώ πιστεύω πως τα μικρα/μεγάλα διηγήματα τα διαχωρίζει το ίδιο πράγμα που διαχωρίζει και το ίδιο το διήγημα από το μυθιστόρημα ως είδη, κι όχι απλώς ως κείμενα με διαφορετική έκταση γραφής. Καθώς ασχολούμαι αποκλειστικά με διηγήματα, (κι αυτά είναι συνήθως μικρά), παρατήρησα ότι υπάρχουν διηγήματα και διηγήματα (και διηγήματα ίσως). Ένα μικρό διήγημα κι ένα μεγάλο, πολλές φορές διαφέρουν μορφολογικά τόσο όσο διαφέρει κι ένα διήγημα με ένα μυθιστόρημα. Ακόμα κι αν αρχίσω να γράφω χωρίς να 'χω κάτι πολύ συγκεκριμένο στο μυαλό μου, σιγά σιγά καταλαβαίνω πως η ιστορία μου τείνει σε ένα συγκεκριμένο τύπο διηγήματος. Εξαρτάται το πώς μου βγαίνει, τι και πως διαπραγματεύεται. Άλλες ιστορίες σηκώνουν πλατειασμό και μπλαμπλάδια, άλλες βγαίνουν καλύτερα σύντομες και λακωνικές, ανάλογα με το τι θέλεις να πετύχεις. Σε κάποια φάση, όταν η ιστορία φτάνει στο τέλος της, νιώθω ότι στυλ της, η έκτασή της, και γενικά ολόκληρη η δομή της κλειδώνουν εφαρμόζοντας (ναι, ακούω κι εκείνο το χαρακτηριστικό «κλίκ»). Αυτό σημαίνει με λίγα λόγια πως είμαι ικανοποιημένος από τη μορφή της. Γι αυτό και δε πιστεύω πως εύκολα μια μικρή ιστορία μετατρέπεται σε μεγάλη, και το αντίστροφο, καθώς αλλάζοντας το μέγεθός της, αλλάζεις ένα από τα πολύ βασικά της δομικά στοιχεία: Η αλλαγμένη ιστορία είναι αλλοιωμένη ως προς το αποτέλεσμα. Αυτά. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Βάρδος Posted November 5, 2005 Share Posted November 5, 2005 Θα συμφωνήσω με το Μελδόκιο. Η κάθε ιστορία σού λέει η ίδια πόσο μεγάλη πρέπει να είναι. Μπορείς, βέβαια, να συμπτύξεις μια ιστορία που θέλει να είναι μεγάλη, ή να τραβήξεις μια ιστορία που θέλει να είναι μικρή, αλλά το αποτέλεσμα θα είναι κατώτερο. Η ιστορία πρέπει να είναι όσο μεγάλη θέλει η ίδια να είναι. Μία φορά στη ζωή μου έχω συμπτύξη ιστορία (την Αναζήτηση της Βασίλισσας Ζηράθα), για να τη βάλω σε περιοδικό που δε δεχόταν μεγαλύτερο μέγεθος, και, στα δικά μου μάτια τουλάχιστον, η ιστορία μουγκρίζει από την πίεση που έχει δεχτεί. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted November 5, 2005 Share Posted November 5, 2005 Προτιμώ τις μικρές ιστορίες, κυρίως επειδή μου παίρνει ΠΟΛΥ καιρό να κάτσω να γράψω μία μεγάλη. Έχουν όμως και οι μεγάλες τη γοητεία τους, επειδή σε αυτές αφήνεις να ξετυληχτεί κάτι το πιο ολοκληρωμένο, το πιο πολύπλοκο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Balidor Posted November 5, 2005 Share Posted November 5, 2005 Όσο θέλει ας βγεί ... Σαν να θέλεις να επιβληθείς σε έναν έφηβο ... Πιθανότατα δέν θα γίνει αυτό που θες !!!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted November 5, 2005 Share Posted November 5, 2005 Από άποψη τεχνικής έχουν τις δυσκολίες τους το κάθε είδος. Στο μυθιστόρημα ή και Novella ας πούμε έχεις το χώρο μεν, αλλά πρέπει να αναπτύξεις πολύ περισσότερο τους χαρακτήρες κλπ. Στα διηγήματα, ειδικά αν υπάρχει όριο λέξεων είναι ανάγκη να προσέξεις πολύ πρακτικά κάθε πρόταση που θα βάλεις, ενώ οι χαρακτήρες έχουν πιο χμμμ "broad lines". Δεν έχω γράψει ποτέ μθιστόρημα οπότε δεν ξέρω ακριβώς τις όποιες δυσκολίες αλλά οπωσδήποτε ένα μυθιστόρημα χρειάζεται πολύ περισσότερο σχεδιασμό, world-building και άπειρα rewrites. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Balidor Posted November 5, 2005 Share Posted November 5, 2005 Κάπου είχε πεί ο Νιχίλιο για μία μικρούτσικη ιστορία του Ρίκο, οτι δεν ανέπτυξε τους χαρακτήρες... εκεί πιστεύω οτι είναι το αρνητικό στις μικρές.. Δέν προλαβαίνεις να νοιώσεις τους χαρακτήρες !!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Βάρδος Posted November 5, 2005 Share Posted November 5, 2005 Νομίζω ότι δεν απάντησα σε κάποιες ερωτήσεις της αρχικής καταχώρησης, οπότε, για να μην τις αδικήσω και επειδή θεωρώ ότι είναι ενδιαφέρουσες (πέραν από τι από τα δύο είδη μας αρέσει περισσότερο), απαντώ εδώ. Το θέμα είναι πώς γράφεις/θα έγραφες μια μεγάλη ιστορίαΕν αντιθέση με το πώς γράφεις/θα έγραφες μια μικρή. Για μένα, μικρή ιστορία = μικρή πλοκή. Μεγάλη ιστορία = μεγάλη πλοκή. Εν ολίγοις, αν έχω πολλά πράγματα να γράψω, η ιστορία θα είναι μεγάλη. Αν έχω λίγα πράγματα να γράψω, θα είναι μικρή. Σε καμία περίπτωση, δε θα έγραφα φαμφάρες μόνο και μόνο για να φουσκώσω την ιστορία και να αυξήσω τον αριθμό των λέξεων. Τώρα, για το αν ήθελα να αναπτύξω ή να συμπτύξω μια ιστορία... (πώς)Μπορείς να αναπτύξεις μια μικρή ιστορία σε μια μεγαλύτερη;(Το σχόλιο έχει γίνει σε πάρα πολλές κριτικές της βιβλιοθήκης μας) Μπορείς να την αναπτύξεις, αυξάνοντας την πλοκή. Δηλαδή, εκεί που έχεις μια βασική πλοκή, μπορείς να προσθέσεις και άλλες, ή και άλλους βασικούς χαρακτήρες. Μετά, το ένα πράγμα φέρνει το άλλο, και σύντομα θα έχεις μια πολύ μεγάλη ιστορία. Τα σχόλια που γίνονται στη Βιβλιοθήκη είναι, κατά τη γνώμη μου, άλλης φύσης: Πρόκειται για ιστορία που θα έπρεπε να ήταν μεγαλύτερη (κατά την άποψη του σχολιαστή, πάντα), αλλά δεν είναι. Δηλαδή, είναι γραμμένες με λιγότερες λέξεις απ'ό,τι θα έπρεπε κι έτσι μοιάζουν βιαστικές. (πώς)Μπορείς να κάνεις το αντίθετο;(Αν και μάλλον δεν έχει νόημα, απλά οι τεχνικές έχουν ενδιαφέρον) Και πάλι, μειώνοντας τις πλοκές και τους βασικούς χαρακτήρες. Τι γίνεται, όμως, αν ακόμα κι αυτό δε φτάνει; Τότε, γράφεις τις βασικές σκηνές λεπτομερειακά και τα άλλα τα περνάς ως αφήγηση μέσα σε μερικές παραγράφους. Ένας άλλος προβληματισμός είναι αν θα ήταν καλύτερο ένα βιβλίο που κινήται με τους γρήγορους ρυθμούς και έχει την οικονομία διηγήματος. Όπως είπα, για μένα δεν υφίσταται κάτι τέτοιο. Το μυθιστόρημα δε γίνεται απλά αυξάνοντας τον αριθμό των λέξεων που χρησιμοποιείς για να πεις το ίδιο πράγμα. Αν έχεις μια μεγάλη ιστορία να πεις, είναι μυθιστόρημα. Αν έχεις μια μικρή ιστορία να πεις, είναι διήγημα. Τα μειονεκτήματα των μικρών vs μεγάλων ιστοριών. Π.χ. υπερλακωνικότητα vs. πλάτιασμα. Αν η ιστορία είναι καλή, δεν υπάρχουν μειωνεκτήματα ή πλεονεκτήματα. Υπάρχουν καλές ή κακές ιστορίες. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted November 5, 2005 Share Posted November 5, 2005 (edited) OK, αλλά δε νομίζεις Κώστα πως μια επική ιστορία/ιδέα δεν μπορεί να ειπωθεί ολόκληρη μέσα από ένα διήγημα. Μπορείς να διηγηθείς μια μάχη μέσα σε μια μικρή ιστορία, και να πεις μερικά πράγματα για το "έπος" ή και ακόμα ένα στιγμιότυπο σε μια ακόμα μικρότερη ιστορία, και να αφιερώσεις 2 φράσεις στο "έπος", αλλά η "μεγάλη ιστορία" θέλει και πιο μεγάλο format. Και ίσως και το ανάποδο. Πως μπορείςνα γράψεις ένα στιγμιότυπο σε ολόκληρο βιβλίο? Και δεν εννοώ βέβαια τίποτα κόλπα του στυλ "όλα έγιναν μέσα σε μια στιγμή πραγματικού χρόνου". Edited November 5, 2005 by Dain Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Μελδόκιος Posted November 5, 2005 Share Posted November 5, 2005 Για μένα, μικρή ιστορία = μικρή πλοκή.Μεγάλη ιστορία = μεγάλη πλοκή. Ε εντάξ, αν και δε νομίζω να ισχύει πάντοτε κάτι τέτοιο. Υπάρχουν διακυμάνσεις ανάλογα με την ιστορία. Πχ, ορισμένες ιστορίες φωνάζουν οτί θέλουν ανάπτυξη στο background, ειδικά αν διαδραματίζονται σε περίεργα σκηνικά, οπότε είσαι πιο περιγραφικός, δίνεις βάρος εκει κι η ιστορία μεγαλώνει. Είναι εκείνο που λέγαμε στο msn περι ανυπαρξίας (η σχεδόν) πλοκής. Αν και είναι ρίσκο το να γράφεις έτσι, γιατί πάνω στη πλοκή στηρίζεις συνήθως την ιστορία. Κι αν η πλοκή είναι ανεπαρκής η ιστορία μπορεί να καταρεύσει από το παραφόρτωμα... Δύσκολ θινγκς... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Βάρδος Posted November 5, 2005 Share Posted November 5, 2005 OK, αλλά δε νομίζεις Κώστα πως μια επική ιστορία/ιδέα δεν μπορεί να ειπωθεί ολόκληρη μέσα από ένα διήγημα. Μπορείς να διηγηθείς μια μάχη μέσα σε μια μικρή ιστορία, και να πεις μερικά πράγματα για το "έπος" ή και ακόμα ένα στιγμιότυπο σε μια ακόμα μικρότερη ιστορία, και να αφιερώσεις 2 φράσεις στο "έπος", αλλά η "μεγάλη ιστορία" θέλει και πιο μεγάλο format.Και ίσως και το ανάποδο. Πως μπορείςνα γράψεις ένα στιγμιότυπο σε ολόκληρο βιβλίο? Και δεν εννοώ βέβαια τίποτα κόλπα του στυλ "όλα έγιναν μέσα σε μια στιγμή πραγματικού χρόνου". Μα, αυτό λέω. Όταν έχεις ένα έπος με πολλά πράγματα να πεις, είναι μυθιστόρημα --ίσως και σειρά--, όχι διηγήμα, γιατί έχει μεγάλη πλοκή. * Μελδόκιε, αν και θεωρητικά συμφωνώ, δεν ξέρω κατά πόσο θα μπορούσε κανείς πρακτικά να έχει ένα μυθιστόρημα χωρίς καθόλου πλοκή. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
darky Posted November 6, 2005 Author Share Posted November 6, 2005 (edited) Ας ξεκινήσω από το διήγημα. Συνήθως δεν γράφεις διήγημα(εννοώ κάτι μικρό μην πάει το μυαλό μσας σε οτι λέει το λεξικό -το οποίο αγνοώ) για να πεις μια ιστορία. Το διήγημα χτίζεται γύρω από ένα θέμα(μια ιδέα, μια αίσθηση, ή ακόμα και κάτι που απλά θέλει ένα διήγημα για να το πεις και δεν μπορείς ούτε να το περιγράψεις ούτε να του δώσεις όνομα). Η πλοκή, αν υπάρχει, εξυπηρετεί το θέμα. Το ίδιο και οι χαρακτήρες, η αφήγηση, οι περιγραφές(οποιοδήποτε από αυτά μπορεί να μην υπάρχει) κ.ο.κ. Το τι θα υπάρχει(συνήθως ένας/δυο χαρακτήρες, στοιχειώδης πλοκή(ή και απλά η περιγραφή μια στατικήε κατάστασης) κ.α. εξυπηρετούν το θέμα. Και όντως κάνει "κλικ" όπως λέει ο Μελδόκιος. Η κάθε λέξη μετράει. Προσωπικά αυτό το "κλικ" δεν το έχω πετύχει ποτέ μου. Πάντα υπάρχει ένα "κρακ"(σαν κάποιος να έβαλε κάτι κάπου όπου δεν ταίριαζε απόλυτα). Στο μυθιστόρημα από την άλλη ξεκινάς για να πεις μια ιστορία. Βέβαια θα υπάρχουν θέματα, αλλά περνάν σε δεύτερη μοίρα μετά την πλοκή. Στη συνέχεια θα έλεγα αυτά που έγραψαν οι Bάρδος και Dain. Πολλοί χαρακτήρες και πολύ υπόβαθρο. Αυτό αρκεί για να φτιάξεις μια μεγάλη ιστορία. Αν το δούμε όμως καλύτερα δεν είναι απραίτητα μεγαλύτερη ιστορία(ή μεγαλύτερη πλοκή). Και επειδή αυτό μπορεί να φάνηκε λίγο άκυρο(δεν βρήκα να το πω καλύτερα), όσο περισσότερους χαρακτήρες και υπόβαθρο έχεις τα πράγματα φρενάρουν, ως προς το με τι ταχύτητα πλησιάζουμε την έκβαση. Οι σκηνές(με τη θεατρική έννοια -μόνο αυτή καταλαβαίνω) γίνονται πολύπλοκες και ογκώδεις. Οι διάλογοι ατελείωτοι, οι περιγραφές εκτενείς και μεγάλες, άσε εσωτερικούς μονόλογους και άλλα που προκύπτουν(γιατί όσο περισσότερο γράφεις πάντα πράγματα προκύπτουν). Όταν κάνεις παράλληλη αφήγηση για χαρακτήρες που βρίσκονται απομακρυσμένοι σηκώνεις κανονικά χειρόφρενο.Και να μην σας κουράζω άλλο, να πω μόνο ότι το "ταξίδι" είναι πιο σημαντικό σε μια μεγάλη ιστορία από ότι η έκβαση. Για τις τεχνικές της μετατροπής συμφωνώ με αυτά που γράφει ο Βάρδος. Αν και έστω εκ των υστέρων οδείλω να πω ότι δεν αναπτύσσονται όλες οι μικρές και δεν συμπτίσσονται όλες οι μεγάλες. Όχι μένοντας κοντά στο θέμα του διηγήματος στην πρώτη περίπτωση και όχι χωρίς να χαθεί όλη η ομορφιά του "ταξιδιού" στην δεύτερη. Τεχνικά όμως μπορεί να γίνει. Ένα μυθιστόρημα που μου μοιάζει με διήγημα είναι αυτό που ασχολείται με έναν μόνο ήρωα. Γραμμένο απόλυτα ηρωοεντρικά, ίσως και σε πρώτο πρόσωπο. Και για να βάλω μια τελεία η υπερβολική λακωνικότητα ενός διηγήματος μου κάνει την αίσθηση ότι όχι μόνο δεν ακούστηκε "κλικ", αλλά δεν ακούστηκε τίποτα, σα να μην υπήρχε κανένα σημείο επαφής. Το πλάτιασμα από την άλλη μου μοιάζει με μποτιλιάρισμα. Υπάρχει τόσο πολύ πράγμα που τίποτα πια δεν κινείται και το "ταξίδι" έχει καταντήσει εκνευριστικό. Edited November 6, 2005 by darky Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.