Balidor Posted November 8, 2005 Share Posted November 8, 2005 Αριθμός λέξεων: πώς μετράμε;;; Είδος: τίποτα μέχρι τώρα Βια; Όχι (ακόμα) Σεξ: Όχι (ακόμα) Έχει κι άλλο;: Άμα σας αρέσει ... Σε μία παλιά πόλη, κάπου το 1920 (άν δεν κάνω λάθος) ... Μία ιστορία που ξεκινάει σαν το μικρό σπίτι στο λιβάδι ... Τέσπα.. ελπίζω να σας αρέσει !!! ____________________________________ -Καλημέρα ιατρέ. -Καλημέρα Ιουλία. Τι έχουμε σήμερα; -Τίποτα το ιδιαίτερο, θα αφαιρέσουμε την χολή στον κύριο Έντιξον, ξέρετε τον μανάβη. -Ναι Ιουλία ξέρω, δεν χρειάζεται να μου αναλύεις κάθε φορά την κοινωνικοοικονομική κατάσταση κάθε ασθενή. -Μάλιστα ιατρέ … Περιμένει στο χειρουργείο ! -Έφυγα. Η διαδικασία γνωστή, τα όπλα τα ίδια, αυτός πάντα δίπλα στο μεγάλο φως να ‘’διορθώνει‘’ τα πράγματα. Έτσι και αυτήν τη φορά, μία χαλασμένη χολή. Όταν έκανε την τομή για να την αφαίρεση διέκρινε και πολύποδα. Μόλις τελείωσαν το χειρουργείο και ο ασθενής έμεινε για μετεγχειρητικό έλεγχο, ο ιατρός πήγε να συμβουλεύσει τον ασθενή. -Να τρώτε ελαφρά για την επόμενη εβδομάδα, να μην πιείτε και να μην σηκώσετε βάρη τις επόμενες 2 εβδομάδες. Επίσης διέκρινα και πολύποδα στην χολή. Που σημαίνει ότι γλιτώσαμε το συκώτι από καρκίνο. Μέσα στην ατυχία σας είσαστε και τυχερός. -Σας ευχαριστώ κύριε Κάλαχαν. Σας ευχαριστώ πολύ. -Τίποτα, την δουλειά μου έκανα. Λοιπόν βράδιασε, και πιστεύω είναι καιρός να πάω σπίτι μου. Καληνύχτα σας. -Καληνύχτα ιατρέ. Έτσι καληνυχτίζει και τις νοσηλεύτριες και κατευθύνεται προς το αμάξι του. Μόλις φθάνει στην κεντρική πόρτα της κλινική, η αρκετά όμορφη νοσοκόμα Φιλίπ πετάγεται με την στοργική της φωνή -Γιατρέ, επείγον θα φέρουν μία κοπέλα σοβαρά. Η διαδικασία γνωστή, τα όπλα τα ίδια, αυτός πάντα δίπλα στο μεγάλο φως να ‘’διορθώνει‘’ τα πράγματα. Αυτήν τη φορά. Μία νεαρή κοπέλα, απ’ ότι τον ενημέρωσαν μετά, στο ασθενοφόρο ερχόταν μία νεαρή κοπέλα που την ήξερε, και μάλιστα καλά. Η εικόνα η κλασσική, το φορείο να το σπρώχνουν βιαστικά και ατσούμπαλα οι τραυματιοφορείς, φωνές παντού και ο Αλφρεντ Κάλαχαν ήδη στο χειρουργείο, έτοιμος για την επείγουσα κατάσταση, έτσι ακριβώς όπως έμαθε στο Πανεπιστήμιο. -Σκατά. Αυτή είναι … είναι ήδη … ‘’ανοιγμένη‘’ !! Ποιος μπορεί να έκανε κάτι τέτοιο ;; Οι τραυματιοφορείς κοιτάχτηκαν μεταξύ τους και βγήκαν αμέσως έξω, μουρμουρίζοντας σχετικά με το γεγονός. Ο ιατρός πλέον δεν φαινόταν να τηρεί πιστά την σηπτική μέθοδο με τα αποστειρωμένα γαντάκια κ.λ.π. διότι η ασθενής είχε ήδη την κοιλιακή της χώρα εκτεθειμένη προς το περιβάλλον. Πίεση πεσμένη, αίμα πολύ χαμένο, οι χτύποι της καρδιάς ελάχιστοι, οι ελπίδες χαμένες. Μετά από 5 λεπτά η κοπέλα που λεγόταν Μαρί Τζόνσον πέταγε μακριά τους. Ύστερα από το συμβάν με πεσμένο το ηθικό ο δρ. Άλφρεντ προσπαθεί να διακρίνει τι είχαν κάνει στην μικρή εικοσάχρονη. Δεν ήταν δύσκολο να διακρίνει μια σημαντική απουσία, το συκώτι. Κάποιος το είχε βγάλει και μάλιστα με πολύ προσοχή. Η τομή που είχαν κάνει δεν ήταν προσεκτική (καθώς δεν νοιάζονταν αν θα τη ξαναέραβαν) αλλά η αφαίρεση του οργάνου ήταν προσεγμένη και με κάθε λεπτομέρεια )επαγγελματική θα έλεγε κανείς). -Καλέστε τους γονείς της, πείτε της τι έγινε, πάω στο σπίτι μου. -Το ειρωνικό είναι ότι εχθές έκανε εξετάσεις αίματος, τα αποτελέσματα είναι ακόμα κάτω στο μικροβιολογικό. -Ειρωνεία… τελοσπάντων και πάλι καληνύχτα Φιλίπ, να προσέχεις, κοίτα τι γίνεται εκεί έξω. -Γιατρέ… ,μουρμούρισε η γλυκιά νοσοκόμα καθώς ο Άλφρεντ απομακρυνόταν.. Κατέβαινα τα σκαλιά με γοργό βήμα, ‘’Ποιος μπορεί να έκανε κάτι τέτοιο‘’, αναρωτιόταν. φθάνει στο αμάξι του, ανάβει τα φώτα, ακούστηκε η φωνή του παλιού Φορντ και τότε ξεκίνησε, είχε νυχτώσει για τα καλά αν και δεν ήξερε τι ώρα ήταν. Περνάει από τον ίδιο δρόμο που συνηθίζει τον τελευταίο καιρό, χαμηλώνει ταχύτητα, κοιτάζει στο παράθυρο, τα φώτα κλειστά, το χέρι του πάει στην κόρνα αλλά δεν την πατάει. Πατάει το γκάζι και φεύγει, είναι μάλλον αργά, πολύ αργά. -Καλημέρα γιατρέ. Με την γλυκιά φωνή και το ‘γιατρέ’ αντί του ‘ιατρέ’, κατάλαβε ότι σήμερα βάρδια ήταν η μικρή Φιλίπ, οπότε χωρίς να κοιτάξει… -Καλημέρα Φιλίπ. Τι έχουμε σήμερα ; -Τίποτα ιατρέ. -Πώς ήταν εχθές το βράδυ; -Ήσυχα απ’ ότι άκουσα, τουλάχιστον μέχρι που τελείωσα το βράδυ λίγο μετά από εσάς, ήταν όλα ήρεμα… -Χαίρομαι. Ενημερώθηκε η οικογένεια Τζόνσον ; -Μα φυσικά, δύο λεπτά αφότου φύγατε εσείς. -Χαίρομαι. … Θα είμαι στο γραφείο μου. Κάθισε λίγο έριξε μία ματιά στις εξετάσεις μερικών ασθενών, εκτέλεσε την καθημερινή επίσκεψη και το μεσημέρι προς απόγευμα έφυγε. Περνάει από τον ίδιο δρόμο που συνηθίζει τον τελευταίο καιρό. *** Η Άτζελα χτένιζε τα ξανθά μαλλιά της. Αν και αναστατωμένη, χρειάστηκε ένα ντουζάκι για να ξεπεράσει το σόκ, καθόταν στον καθρέπτη και έπιανε μία μία τούφα, κοιταζόταν αλλά το βλέμμα της πέταγε. Πίσω από τον καθρέπτη, πίσω από τον τοίχο μακριά. Το ταξίδι στις σκέψης της σταμάτησε, από ένα απρόσμενο αλλά γνωστό κορνάρισμα. Η ώρα ήταν και 10, συνεχίζει να χτενίζεται, ντύνεται, ξαπλώνει στο κρεβάτι της, απλώνει το χέρι της και πιάνει το ρολόι, ‘’Πήγε και μισή‘’ Παίρνει μία ανάσα, σηκώνει το ακουστικό 2 ,5 ,3 ,7, 6, 9 και 1. περιμένει μερικά δευτερόλεπτα … -Παρακαλώ ; -Άλ μου, αγάπη μου. Η Άντζυ άφησε στο αγάπη μου να διακοπεί από έναν λυγμό, χωρίς να το θέλει. -Σε παρακαλώ Άνζτελα μην κλαις. Σε παρακαλώ αγάπη μου. -Γιατί δεν μου το είπες εχθές, γιατί δεν κόρναρες, γιατί ;; -Μωρό μου ήταν αργά, είδα το φως του δωματίου σου σβηστό. Δεν ήθελα να με πάρεις βράδυ τηλέφωνο και να σου πω τέτοια νέα. -Μα ήταν … -Ξέρω και λυπάμαι. Μπορεί να έχασες την φίλη σου αλλά είμαι κι εγώ εδώ, για σένα., μην το ξεχνάς. -Άλ μου … -Σσσσς μην λες τίποτα, ησύχασε … Θέλεις να βρεθούμε; -Πού; -Κοντά στο νεκροταφείο, στο γνωστό μέρος. -Σε 10 λεπτά θα είμαι εκεί. -Κι εγώ… -Άλ … -Ναι μάτια μου… -Σ’ αγαπώ… -Κι εγώ. Ο Άλφρεντ, δεν πρόλαβε να βάλει μπουκιά στο στόμα του, καθώς η αγαπημένη του είχε ανάγκη να τον δει, και το είχε καταλάβει. Για να μην δώσει στόχο στην μικρή κοινωνία της πόλης τους, πλύθηκε σύντομα και ξεκίνησε με τα πόδια για το μικρό ξέφωτο κοντά στο νεκροταφείο, όπου συνήθως έδιναν ραντεβού. Αν και η σχέση τους ήταν κρυφή, είχαν αποφασίσει πολύ σύντομα, ο Άλφρεντ να ‘ζητήσει’ την κατά 7 χρόνια νεότερή του Άντζελα σε γάμο. Έτσι όπως ήταν σχεδόν ξαπλωμένοι κάτω από το γέρικο πεύκο, κάποιες φωνές ακούστηκαν από πάρα πολύ μακριά. Δεν ανησύχησαν καθώς με την άκρη του ματιού του είδε αυτούς που φώναζαν. Περίπου 3ς ντουζίνες εργάτες είχαν μαζευτεί, σε ένα ξέφρενο ρυθμό, αγωνιούσαν να τελειώσουν σύντομα αυτό που θα έφτιαχναν στον απέναντι λόφο… Τα τεράστια φορτηγά έφερναν πέτρες από τον περιφερειακό δρόμο, σωλήνες ύδρευσης και καλώδια/κολώνες ηλεκτρικού ήδη είχαν εγκατασταθεί. Πριν νυχτώσει είχαν ήδη ξεκινήσει προς τα σπίτια τους και στη μέση περίπου της διαδρομής οι δρόμοι τους χώρισαν. Το βραδάκι ο Άλφρεντ φώναξε τον φίλο του τον Τζόν για ένα ποτάκι στο κλασσικό τους στέκι. -Είδες το κτίριο ετοιμάζουν πάνω στον λόφο; -Ναι … άκουσα ότι θα φτιάξουν ένα κάστρο. -Αποκλείεται… -Εντάξει κάπως σαν κάστρο … θα μετακομίσει εδώ ένας πολύ γνωστός και πλούσιος κύριος. -Γνωστός ΚΑΙ πλούσιος θα μετακομίσει ΕΔΩ !!! Μάλλον τρελός θα είναι. -Γιατί το λες αυτό, ο τόπος μας είναι πολύ όμορφος. -Ναι αλλά δεν μπορεί να προσφέρει τίποτα σε ένα τέτοιου είδους κύριο. -Δεν ξέρω εσύ είσαι ο μορφωμένος της παρέας, εγώ αγρότης είμαι… για πες μου …πώς τα πάτε με την Άντζελα;;; -Εξαιρετικά, αν σκεφθείς το συμβάν με την φίλη της… -Άκουσα εσύ εφημερία εχθές έτσι; -Ναι, αληθεύει… -Και δεν μπορούσες να κάνεις τίποτα; -Τι να κάνεις όταν σου φέρνουν ένα άνθρωπο ανοιχτό ρε συ Τζόν; -Να τον κλείσεις … Αστειεύτηκε με χαριτωμένο ύφος. -Χα χα … Σε ευχαριστώ σε συ Τζόν το είχα ανάγκη… Ποιος να είναι άραγε αυτός ο τύπος ;;; « Ένα κάστρο από έναν πλούσιο, στη μικρή πόλη του Νόρθπαλ; Ανυπομονούσε να μάθει ποιος και γιατί…» Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted November 8, 2005 Share Posted November 8, 2005 Πρέπει να το συνεχίσεις, επειδή έχεις αφήσει πολλά πράγματα να κρέμονται. Το κείμενο είναι αρκετά καλό, αν και οι διάλογοι σε σημεία μου φάνηκαν πλαστικοί. Έχει προοπτικές ως ιστορία, απλά της λείπει σε αρκετά σημεία η φυσικότητα. Δούλεψε λίγο καλύτερα τη συνέχεια και θα φτιάξεις κάτι καλό. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted November 8, 2005 Share Posted November 8, 2005 Υποθέτοντας πάντα πως γράφεις στο word, μετράμε ως εξής: Tools>Word Count Αυτό σου μετράει όλο το κείμενο, αν θέλεις να μετρήσεις μέρος του, το μαρκάρεις και μετά πατάς τα επάνω. Για το κείμενο επιφυλάσσομαι γιατί δεν το έχω διαβάσει ακόμα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
heiron Posted November 9, 2005 Share Posted November 9, 2005 Η μπορεις να μετρησεις τις λεξεις μια μια... Καλουτσικη ιστορια αλλα απο οτι μου φαινεται δεν εχει κατι να πει.Υποθετω οτι θα τη συνεχισεις αλλα ως τωρα ειναι μαλλον αδιαφορη. Αν δε βαλεις τιποτα συγκλονιστικο βαλε τουλαχιστον σεξ και βια-πουλανε. (Βλεπω εχεις φτιαξει αρκετα στην ορθογραφια) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Bardoulas© Posted November 9, 2005 Share Posted November 9, 2005 Πολλά cliffhangers. Σε λατρεύω man (πάντα με ανδοροπρεπή τρόπο έτσι;). Μην το παρατήσεις το συγκεκριμένο. Πάει πολύ καλά μέχρι στιγμής Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Balidor Posted November 9, 2005 Author Share Posted November 9, 2005 Ωωωωωωωω Βαρδουλα με κολακευεις ... (πάντα με ανδοροπρεπή τρόπο έτσι;). Βασικα όμως μία βοήθεια τι σημαίνει: cliffhangers ??? Σόρρυ :( Ευχαριστώ για την κριτική σας και υπόσχομαι heiron να τιν κανω πιο ενδιαφερουσα και Νιενορ να μετρησω τις λέξεις !!!! και πάλι θένκξ !!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted November 9, 2005 Share Posted November 9, 2005 cliffhanger = τέλος που αφήνει σε αγωνία τον αναγνώστη για το τι θα γίνει στη συνέχεια. Σκέψου κεφάλαια/σκηνές που τελειώνουν με τον ήρωα σε άμεσο κίνδυνο κι εσένα να τρως τα νύχια σου Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Balidor Posted November 9, 2005 Author Share Posted November 9, 2005 Έκανα εγώ τέτοιο πράγμα;;;; Μπράβο μου, χεχεχεχε .... :D ναι σκέφτηκα τα περισσότερα ανιμέ που αναγκάζεσαι να δεις σχεδόν όλη τη σειρά σε μία μέρα .... Κατάρα , καταντά εθιστικά σπαστικό !!!! Ελπίζω να το κάνω και στην συνέχεια (όταν προλάβω...) Θάνξ αγκέν !!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Balidor Posted November 13, 2005 Author Share Posted November 13, 2005 (edited) *** ΣΥΝΕΧΕΙΑ *** «Άααααακγ» οι νυχτερίδες άκουγαν την φωνή μίας γυναίκας να προσπαθεί … αλλά τα δεσμά της ήταν πολύ γερά. Την άκουγαν μόνο οι νυχτερίδες του νότιου Νόρθπαλ, δυστυχώς, το στόμα της ήταν φιμωμένο. Οι δύο μεγαλόσωμοι άντρες που την έδεσαν και την έφεραν εδώ έφυγαν σαν να είχαν ξεχάσει κάτι. Τα μάτια της γούρλωσαν όταν κατάλαβε ότι βρισκόταν σε ένα ξυλουργείο και μάλιστα ότι ακούμπαγε πάνω στο σιδερένιο πάγκο μιας ‘κορδέλας’. Έβγαλε ένα πνιχτό ουρλιαχτό όταν το δεξί της μπράτσο ακούμπησε μερικά από τα κοφτερά δόντια της κορδέλας. Οι δύο άντρες ήρθαν ξανά με το ίδιο χαρακτηριστικό περπάτημα που είχαν φύγει. Ούτε κούτσαιναν ούτε περπατούσαν σαν να έχουν πληγωμένα τα κάτω τους άκρα αλλά ούτε περπατούσαν σαν ζομπι. Σε κάθε βήμα τους και οι δύο έγερναν προς την μεριά του ποδιού που πήγαινε μπροστά. Αυτό, κα η περίεργη ομιλία τους την έκαναν να τρομάζει ακόμα πιο πολύ, ακόμα και να φοβάται για την ζωή της. Ο άντρας με τα χρυσά μάτια που έλαμπαν στο σκοτάδι φαινόταν να είναι ο ανώτερος. Την έπιασαν και την ξάπλωσαν στο σιδερένιο πάγκο της κορδέλας και ο δεύτερος τράβηξε τον λεβιέ, τα δόντια ξεκίνησαν να αλλάζουν θέσεις με μία επιταχυνόμενη κίνηση που έκανε την κοπέλα να κλαίει από τον φόβο της και να φωνάζει σε βοήθεια τον πατέρας της. Όταν άκουσε την φωνή της, ο άντρας με τα χρυσά μάτια άνοιξε τα πόδια της και κατέβασε το βρακάκι της κοπέλας, ενώ ο δεύτερος την έπιασε από τον λαιμό άρχισε να την πνίγει, την άφηνε απλά να ανασαίνει λίγο, μερικές φορές βήχοντας. Κατέβασε το παντελόνι και άρχισε να την βιάζει σιγά σιγά, μετά από 4 λεπτά έκανε ένα περίεργο νόημα και τα χρυσά του μάτια γέλασαν με ένα πολύ διεστραμμένο τρόπο … τότε ο άλλος άντρας άρχισε να σπρώχνε από τον λαιμό την κοπέλα προς την μεριά που ήταν τα δόντια της κορδέλας… Εκείνη μέσα στην απελπισία της ένιωσε τον αέρα από την κορδέλα κάπου στο ύψος του αγκώνα της. Και μέσα στον λυγμό της ένα σχίσιμο της σάρκας της. Το χαμόγελο πλέον σχηματίσθηκε και στο πρόσωπο του άντρα ο οποίος ένιωσε τους σπασμούς φόβου και πόνου της κοπέλας και στο αιδοίο. Το πάτωμα του ξυλουργείου είχε γεμίσει αίματα από την μία πλευρά και σχηματιζόταν μία περίεργη λάσπη, αίμα και πριονίδι, ένα περίεργο ανατριχιαστικό μίγμα. Τα δόντια δυσκολεύτηκαν μόλις έφτασαν στο οστό του πήχη δεν σταμάτησαν όμως, ο δεύτερος άντρας έσπρωξε περισσότερο και τραυμάτισε τον λαιμό της κοπέλας. Εκείνη είχε παραδοθεί από τον πόνο … μόλις η κορδέλα έσπασε και τα πλευρά της και είχε πλέον τεμαχίσει το ένα της χέρι ξεψύχησε … ο άντρας επειδή δεν πρόλαβε να τελειώσει έβρισε με κάτι παράξενα λόγια και την έφτυσε στο πρόσωπο… τότε έκοψαν δέρμα από το αριστερό της μπούτι, όπως τους είχε ζητηθεί και έφυγαν, άφησαν πίσω τους και το πτώμα του ξυλουργού που είχε ακούσει το θόρυβο που είχε ακούσει από το, απομακρυσμένο από την πόλη, ξυλουργείο του. *** Ο Άλφρεντ και ο φίλος του Τζόν επισκεύαζαν την σκεπή του σπιτιού του για τον χειμώνα που θα ερχόταν. -Έξυπνος ο τύπος του πύργου μέχρι να πέσει η πρώτη βροχή θα έχουν ήδη βάλει και τα έπιπλα. Από δω πάνω φαίνετε πολύ καλά ο πύργος… πολλά λεφτά! -Ναι όντως… πρέπει να είναι πλούσιος γνωστός και οπωσδήποτε κουλτουριάρης όπως εσύ. -Ναι αλλά, εγώ δεν είμαι πλούσιος. -Ναι αλλά, εσύ είσαι γιατρός. -Πιστεύω κάτι είναι και αυτό… ελπίζω να το λάβει υπ όψιν του ο πατέρας της Άντζυ. -Είμαι σίγουρος, θα πάτε το απόγευμα στο θέατρο; -Ναι, πλέον η σχέση μας είναι γνωστή. Μετά την εργασία τους ο Άλ έφαγε μεσημεριανό έκανε ντους και κοιμήθηκε να είναι ξεκούραστος το απόγευμα. Η Άντζυ ήταν αγχωμένη γιατί ένιωθε τα βλέμματα να πέφτουν επάνω τους και ειδικότερα στον κόμπο που έκαναν τα δάχτυλα των χεριών τους, όταν αυτά πιάνονταν. Πήγαν, κάθισαν στις θέσεις τους. Το έργο θα ξεκίναγε σε δέκα λεπτά. Λίγο πριν αρχίσει έρχεται ένας ψηλός κύριος μπροστά στην θέση του Άλ και του δίνει ένα σημείωμα «Αυτό από τον κύριό μου» του είπε και πριν προλάβει ο Άλ να κοιτάξει το σημείωμα εκείνος είχε φύγει. «Αγαπητέ κύριε Άλφρεντ Κάλαχαν, Ονομάζομαι Γιώργιο Γεστάφεν και είμαι ο ιδιοκτήτης της έπαυλης που χτίζεται πάνω στον λόφο. Έχω ακούσει πολύ καλά λόγια για εσάς τον λίγο καιρό που έχω έλθει στην πόλη σας. Λοιπόν θα ήθελα να σας καλέσω σαν επίτιμο καλεσμένο στην επόμενη παράσταση που θα χρηματοδοτήσω ο ίδιος σε αυτό το θέατρο, σε περίπου δύο εβδομάδες. Σε δύο μέρες θα περάσει από το νοσοκομείο όπου εργάζεσθε, ένας από τους ανθρώπους μου, να πάρει το γράμμα με την απάντησή σας. Φιλικά, Γιώργιο Γεστάφεν Υ.Γ. Μετά την παράσταση εάν επιθυμείται μπορούμε να πιούμε ένα τσάι μαζί.» Η επόμενη μέρα δεν ήταν και τόσο ευχάριστη για τον Άλ καθώς τον επισκέφτηκε ο Διοικητής της αστυνομίας. Τους απασχολούσε το γεγονός ότι σκοτώθηκε τελείως μυστήρια και χωρίς προφανή σκοπό ο ξυλουργός και φίλος του διοικητή αλλά και η εξαφάνιση μίας νεαρής κοπέλας. Ο θάνατος του ξυλουργού έγινε απλά από ένα μαχαίρι, και το σπίτι του δεν παραβιάστηκε ούτε λείπει τίποτα. Ήταν ένας εργένη χωρίς οικογένεια και παιδιά. -Κύριε διοικητά, έχετε συναντήσει τον κύριο Γεστάφεν ; -Μάλιστα, είναι ένας κύριος αρκετά μεγάλος σε ηλικία αν και δεν του φαίνετε, έφερε όλα του τα χαρτιά και φαίνετε πολύ ευγενικός άνθρωπος. Μάλιστα έχει ξεκινήσει να κάνει πολύ καλά πράγματα για την πόλη μας, όπως να χρηματοδοτήσει την παράσταση Ρωμαίος και Ιουλιέτα με επαγγελματίες ηθοποιούς από την Νέα Υόρκη. Ο διοικητής φαινόταν ενθουσιασμένος από την κίνηση αυτή και συνέχισε… -Μόνο που δεν αναφέρεται πουθενά η ακριβής ημερομηνία γέννησης του. Καθώς δεν θυμάται από μικρός πότε είναι τα γενέθλιά του και απλά ξέρει ότι τώρα είναι κάπου στα 68. -Ωραία λοιπόν θα τον συναντήσω, αν και με τρόμαξε στην αρχή μπορώ να πω, ιδιαίτερα ένας άνθρωπός του με κάτι περίεργα χρυσά μάτια ! .... ____________________ Μέτρησα τις λεξειειειειεειειειιε;;; Η πρώτη είναι περίπου 1200 και αυτή περίπου 970 !!! Το είδος είναι τρόμου (μέχρι τώρα) και τελικά έβαλα βία που όπως λέει ο heironας πουλάει !!! Ελπίζω να σας αρέσει !!!! Edited November 13, 2005 by Balidor Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.