heiron Posted November 12, 2005 Share Posted November 12, 2005 Το σκεφτομουν καιρο να κανω τετοιο θεμα.Βασικα ηθελα να ρωτησω..."Γιατι δεν εκδιδεστε" ΟΚ,καταλαβαινω οιτ λιγοι απο σας εχουν γραψει ολοκληρα βιβλια οπως ο Βαρδος που με προετρεψε να κανω το παρον τοπικ.Και βεβαια η εκδοση διηγηματων ειναι ακομη πιο δυσκολη. Λογικα οσοι προσπαθουν τρωνε πορτα απο τους οικους...Ειδικα στον τομεα μας... Ποσο ευκολο ειναι να εκδοσεις μονο σου ενα βιβλιο;Στην Ελλαδα;Στο εξωτερικο;Αυτο που χρειαζεται στην τελικη ειναι μονο χρηματα (και μερακι); Εχετε εμπειριες απο ολα αυτα; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted November 12, 2005 Share Posted November 12, 2005 Δεν έχω ιδέα. Δεν ξέρω τι γίνεται με τις εκδόσεις. Θέλω κι εγώ να εκδόσω, ποιητική συλλογή βέβαια, όχι βιβλίο ούτε διήγημα, καθώς τα βιβλία που γράφω τα γράφω με οργάνωση μηδέν, και προχωρούν όπως να 'ναι, και τα διηγήματα πρέπει να βρεις συλλογή να τα βάλεις οπότε τρέχα γύρευε... Κάθε καλοκαίρι λέω να μαζέψω αρκετά ποιήματα, να κάνω μια επιλογή, να τα στείλω σε εκδοτικούς οίκους, και κάθε φορά δεν το κάνω. Το αναβάλλω, κάνω άλλα πράγματα, δεν βρίσκω χρόνο... Φυσικά κατά βάθος ξέρω πως φοβάμαι. Αυτή η αναβλητικότητα δεν θα μπορούσε να είναι τίποτε άλλο. Τι άλλο θα μπορούσε να είναι; Αυτό το καλοκαίρι λέω να κάτσω να το ψάξω χωρίς αναβολές. Ελπίζω να μην με απογοητεύσω. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Bardoulas© Posted November 12, 2005 Share Posted November 12, 2005 Γιατί κάνω χόμπυ. Αν θέλω να εκδοθώ, θα πρέπει να αρχίσω να συμπεριφέρομαι σαν επαγγελματίας, πράγμα αδιανόητο για μένα Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eroviana Posted November 12, 2005 Share Posted November 12, 2005 Όπως είπες λίγοι έχουν γράψει ολόκληρο βιβλίο (εκτός απ'το Βάρδο που απ' ό,τι κατάλαβα δεν θέλει να εκδοθεί). Πόσο δύσκολο είναι; Μου έχουν υποσχεθεί να εκδόσουν μια ιστορία μου αλλά... δεν την τελείωσα οπότε δε γίνεται. Λοιπόν, έχω μιλήσει με αρκετούς εκδότες και ήταν λίγο απογοήτευση θα'λεγα. Ο ένας είχε μια μικρή εκδοτική και ήθελε να εκδόσει συλλογή διηγημάτων μου χωρίς να τα'χει διαβάσει! Δύσκολο να το πάρεις σοβαρά. Ένας πιο σοβαρός άνθρωπος (λίγο ψωνάρα βέβαια), μου είπε να το ξανασκεφτώ πριν αποφασίσω να γίνω συγγραφέας (κι αυτός χωρίς να'χει διαβάσει τίποτα)! Κι ένας άλλος είπε τέλειωσέ το πρώτα και βλέπουμε. Το αστείο είναι ότι εγώ δε ζήτησα από κανέναν τους τίποτα! Πώς θα μπορούσα άλλωστε αφού δεν έχω κάτι ολοκληρωμένο ακόμα. Πάντως, αν κάποια στιγμή έρθει αυτή η μέρα απλά θα το παλέψω. Απ'ότι ξέρω από φίλο μου που άρεσε σε εκδοτική το βιβλίο του, η προσφορά που του έκαναν ήταν πολύ δυσχερής για τον συγγραφέα. Αλλά δε νομίζω ότι κάποιος που ονειρεύεται να εκδόσει τη δουλειά του θα νοιαστεί πολύ για τα χρήματα, λοχι εγώ τουλάχιστον. Αυτό που δε μ'αρέσει καθόλου είναι όταν είναι οι ίδιοι οι συγγραφείς οι εκδότες. Δεν υπάρχει αναγνώριση κατά τη γνώμη μου, που είναι και το ζητούμενο, σωστά; Εν ολίγοις, δεν τους συμπαθώ ιδιαίτερα αυτούς τους κυρίους αλλά είναι αναγκαίο κακό μάλλον. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted November 12, 2005 Share Posted November 12, 2005 Η αδερφή μου που δουλεύει στο χώρο τον εκδόσεων μου έχει πει άμα είναι να με προωθήσει, αλλά δε νομίζω ότι έχω κάτι δημοσιεύσιμο και ούτε καίγομαι να δημοσιεύσω κάτι τώρα τώρα. Δεν αισθάνομαι έτοιμος για κάτι τέτοιο ακόμα, έχω να καλύψω ακόμα κάμποσα κενά. Πάντως γενικά δε νομίζω να υπάρχουν και πολλοί Έλληνες που να ζουν αποκλειστικά από τη συγγραφή, οπότε οι καινούριοι αναγκαστικά θα βρίσκουμε μπροστά μας δυσχερείς προτάσεις. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
trillian Posted November 12, 2005 Share Posted November 12, 2005 Η δικιά μου εμπειρία λέει ότι είναι δύσκολο μεν, αλλά όχι ακατόρθωτο. Βοηθάει να έχεις έστω και μια επαφή ώστε να παραδώσει το έργο, κα φυσικά εξαρτάται απο το τί έχεις γράψει....Σε άλλους τομείς (ποιήματα, κοινωνικά κτλ) τα πράγματα είναι πιο εύκολα, αλλά για το φανταστικό...τρέχα γύρευε! Πάντως ναι, οι συμφωνίες είναι άστα να πάνε, ιδίως για το πρώτο βιβλίο. Νομίζω περίπου είναι 10% από την τιμή πώλησης του αντίτυπου. Δεν πρόκειται να γίνεις πλούσιος, αλλά δε νομίζω ότι αυτό θα ήταν το ζητούμενο. Αλήθεια Βάρδε, γιατι δε θέλεις να εκδοθείς? Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Βάρδος Posted November 13, 2005 Share Posted November 13, 2005 Αυτή τη στιγμή, είμαι ημίνεκρος, αλλά θα προσπαθήσω να αναφέρω τις εμπειρίες μου πάνω στο θέμα όσο καλύτερα μπορώ. Αρχικά, δεν είναι ότι δεν θέλω να εκδοθώ, απλά δεν το κυνηγάω τόσο πολύ πλέον. Γιατί; Πολύς κόπος για λίγο χρήμα. Και στο Νετ, πχ, έχει διαβάσει τον Άρμπεναρκ πάρα πολύς κόσμος. Θα τον διάβαζαν περισσότεροι αν εκδιδόταν; Μάλλον. Αλλά πόσα χρήματα θα μου έδινε ο εκδότης από αυτό; Θα άξιζε, στην τελική, το τρέξιμο και η όλη φασαρία τού να προσπαθήσω να βρω εκδότη; Αλλά γιατί τα λέω αυτά... Όταν ήμουν πιο μικρός, είχα πάει σε μπόλικους εκδότες. Οι απαντήσεις που έλαβα είναι οι εξής: "Κάτσε, μικρός είσαι ακόμα. Θέλεις να εκδοθείς από τώρα;" (Εννοείται πως δεν το κοίταξε καν το βιβλίο.) "Αν θέλετε με δικά σας έξοδο, θα μπορούσαμε να το εκδόσουμε..." (Ε, αν, ρε παλικάρια μου, είναι να το κάνω με δικά μου έξοδα, θ'ανοίξω τη δική μου εταιρεία! Γιατί να το κάνω μέσω εσάς; Για να παίρνετε τη μερίδα του λέοντος;) "Καλό πρέπει να είναι --δεν το διάβασα, βέβαια--, αλλά, αν έγραφες κάτι το πιο... εχμμμ... ελληνικό, θα ήταν ευκολότερο να το εκδώσω." (Ε, τώρα, τι να του πεις; Ότι είναι καθυστερημένος ελληνολάτρης;) "Δώστο, δώστο, θα το κοιτάξουμε..." (Ή δεν απαντάνε ποτέ, ή απαντάνε με ένα "Μας συγχωρείτε, δεν θα μπορέσουμε, λόγω χρηματικής στενότητας, να το εκδόσουμε" μετά από τρεις μήνες.) "Το είδαμε. Ήταν πολύ καλό, γραφείς πολύ ωραία." (Αλλά δε σου λέει ότι θέλει να το εκδόσει, παρότι "γράφεις πολύ ωραία".) "Καλό ήταν, αλλά εμείς, δυστυχώς, δεν μπορούμε να το εκδόσουμε..." Απ'ό,τι έχω καταλάβει, για να εκδόσεις βιβλίο φαντασίας στην Ελλάδα πρέπει: α) να έχεις βύσμα, β) να δώσεις εσύ τα λεφτά στον εκδότη, γ) να ανοίξεις δικό σου εκδοτικό οίκο και να το εκδόσεις Δεν ξέρω αν το έχετε προσέξει, αλλά, πέραν από κάποιους σχετικά μεγάλους και σταθερούς εκδ. οίκους, στην Ελλάδα υπάρχει αδικαιολόγητα μεγάλος αριθμός μικρών εκδοτικών οίκων --οίκων που μπορεί να έχουν εκδόσει 3-4 βιβλία μόνο. Δεν είναι τυχαίο. Όπως επίσης, δεν είναι τυχαίο ότι κάποιοι εκδότες εκδίδουν μόνο τα δικά τους βιβλία και των 5-6 (και ίσως να λέω πολλούς) φίλων τους. Αυτό είναι ακραίο για μια τόσο μικρή χώρα σαν την Ελλάδα. Πάντως, Μιχάλη, αν έχεις βύσμα, αν ξέρει η αδελφή σου ανθρώπους πρόθυμους να εκδώσουν μια ελληνική σειρά φαντασίας, με ενδιαφέρει. Έχω μια σειρά έτοιμη, που δεν την έχω ούτε καν βγάλει στο Νετ: Το Παιχνίδι των Ράζλερ, 6 βιβλία, άνω των 600 σελίδων το καθένα. Μελλοντικά, σκέφτομαι να εκδώσω πράγματα ο ίδιος. Δεν το έχω κάνει ακόμα λόγω ορισμένων υποχρεώσεων που με δεσμεύουν. Αλλά, όταν έχεις πλέον κάνει δικές σου εκδόσεις, είσαι επιχειρηματίας, που συνεπάγεται και όλα τα υπόλοιπα που πρέπει να λάβει υπόψη του ένας επιχειρηματίας... τα οποία δεν είναι λίγα (τυπογραφεία, διαφήμιση, προώθηση, χρήματα). Πάντως, το βέβαιο είναι ότι θα εκδίδω μόνο Έλληνες λογοτέχνες, όχι μεταφράσεις. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
heiron Posted November 13, 2005 Author Share Posted November 13, 2005 Παντως συγκεκριμενα για περιπτωσεις οπως του Βαρδου πιστευω οτι ειναι κριμα να ΜΗΝ εκδοθουν τα βιβλια.Δεν το λεω γιατι ειμαστε μια ωραια ατμοσφαιρα και "γραφει γαματα" κτλ κτλ...Το λεω γιατι οταν υπαρχουν καλα βιβλια,πρεπει να εκδιδονται,ειναι κριμα για τα βιβλια-πως το λενε! Αν υπαρχουν δυσκολιες,οκ. Αλλα μου φαινεται παραξενο.Βαρδε,δε θα χαρεις να δεις τα βιβλια σου στα βιβλιοπωλεια;!;Αφου τα εχεις ηδη γραψει.Να πεις οτι "γιατι να μπω στον κοπο,δε προκειται να βγαλω λεφτα",παει στα κομματια αλλα...τωρα δε σε καταλαβαινω.Εχεις βιβλιογραφια "φτασμενου" συγγραφεα.Αλλοι ειναι σαρανταρηδες συγγραφεις και δεν εχουν γραψει οτι εσυ... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
tec-goblin Posted November 13, 2005 Share Posted November 13, 2005 Μμμ... εγώ έχω μόνο μια εμπειρία - είχα γράψει ένα μυθιστόρημα (το έχει διαβάσει ο Νιχίλιο) Τώρα πια ξέρω ότι δεν αξίζει να εκδοθεί. Αλλά μικρός δοκίμασα... Πήγα μόνο σε έναν εκδοτικό οίκο (αρκετά μεγάλος, αρκετά οργανωμένος - με ειδοποίησαν πότε το έχουν διαβάσει κι έτσι). Έχω την εντύπωση ότι δεν το διάβασε όλο. Πάντως η απάντηση ήταν "Συνέχισε και διάβασε και ελληνική λογοτεχνία". Τώρα... να διαβάσω ελληνική λογοτεχνία όταν γράφω fantasy? Δεν ξέρω πώς του ήρθε... Τέλος πάντων... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Βάρδος Posted November 13, 2005 Share Posted November 13, 2005 Αλλα μου φαινεται παραξενο.Βαρδε,δε θα χαρεις να δεις τα βιβλια σου στα βιβλιοπωλεια;!;Αφου τα εχεις ηδη γραψει Κοίτα, όπως έχω ξαναπεί, η μεγαλύτερη ικανοποίηση του συγγραφέα είναι να το γράψει. Τώρα, αν το δεις και στο ράφι, δε λέω, ωραία φιγούρα είναι κι αυτή. :Ρ Δεν είναι ότι το έχω αποκλείσει, ρε παιδί μου. Δε λέω "Δεν θέλω να το δω στο ράφι", απλά βλέπω την κατάσταση πώς έχει στην Ελλάδα. Κι απο κεί και πέρα, το εμπόριο είναι τι δίνεις και τι παίρνεις. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
heiron Posted November 13, 2005 Author Share Posted November 13, 2005 Σιγουρα ο καλλιτεχνης,ο δημιουργος γενικοτερα χαιρεται πιο πολυ στη φαση της δημιουργιας.Αλλα το αποκορυφωμα ειναι το τελος,σωστα;Και για μενα το τελος-ο σκοπος δηλαδη-ενος βιβλιου ειναι να εκδοθει.Πφ...θα πρεπει να ζησω παραπανω απο σενα για να περιμενω μπας και τα εκδοσουν τιποτα παιδια σου.Θα ειναι κλασικη λογοτεχνια ως το μακρινο εκεινο 3011. Τεκ,μαλλον εννοουσαν "κοιτα τι εχει περαση στο ελληνικο κοινο" η κατι τετοιο.Η "παιδι μου εισαι ασχετος,διαβασε κανενα σοβαρο(λεμε τωρα) ελληνικο βιβλιο και μετα γραψε". Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted November 21, 2005 Share Posted November 21, 2005 Δυστυχώς αυτά που λέει ο Βάρδος μου είναι γνωστά, και από πρώτο χέρι (ειδικά η φάση με το βύσμα). Αλλά τώρα πια δεν είναι και τόσο τραγικά τα πράγματα. Υπάρχουν αρκετοί εκδοτικοί οίκοι που βγάζουν μόνο φάντασυ (και μεταφυσικοδιάφορα) και περισσότεροι που είναι "ανοιχτοί" στη λογοτεχνία του φανταστικού. Αρκεί να κινηθεί κανείς επίμονα και σωστά. Ειδικά αν έχει να επιδείξει το έργο που έχει να επιδείξει ο Βάρδος! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
LORIEN Posted November 24, 2005 Share Posted November 24, 2005 καποτε είχα μια ελπίδα να εκδόσω το μοναδικό βιβλίο που έχω γράψει, έτσι πήρα μέρος σε ενα διαγωνισμό λογοτεχνίας στα Ζώγια. στην απονομή , δυστυχώς δεν κέρδισα ούτε ένα τίτλο και αυτά που προκρίθηκαν ήταν ερωτικού περιεχομένου, τα οποία δεν μου αρέσουν καθόλου. Απο τότε απογοητεύτηκα και δεν ξαναασχοληθηκα με την συγγραφη. Σίγουρα όμως χρειαζεται πολύ τρέξιμο και γνωριμίες. Φυσικά αν δεν έχεις τιποτα από όλα αυτά χρειαζεσαι χρήμα. παλιά που δούλεψα στα βιβλία είχα μιλήσει με ατομα από τον Καστανίωτη και μου είχαν πει ότι δέχονται να διαβάσουν καποια διηγήματα αλλά η επιλογή είναι πολύ δύσκολη, καθώς υπάρχουν πολλοι που στέλνουν δικά τους έργα. Εαν όμως υπάρχει κάποιος που μπορεί να το υποστηρίξει και να το προτείνει, τοτε γινεται η δουλειά. Αρκεί να είναι καλό. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Thomen Posted December 4, 2005 Share Posted December 4, 2005 Einai akrivws opws ta eipe o Bardos. Na min sas pw vevaiws kai ta xrimata pou zitan exw akousei apo 3.000 ews 6.500(analoga ton oiko) kai kati pososta tou styl 10%. Asta na pan sto diaolo. Dokimasa me ena vysma ki elava tis alles klassikes apantiseis eisai mikros ktlp ktlp. Etsi lew ki egw tou xronou pou tha paw sto U.K. na dokimasw apo kei. Logika einai pio sovaroi anthrwpoi. P.S. fantasteite na ginw diasimos kai meta oi mlks edw pou mou legan pipes na travan ta malia tous. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted December 4, 2005 Share Posted December 4, 2005 (edited) Μακάρι Thomen, αλλά στη Βρετανία όπως βέβαια και στην Αμερική, εκδίδονται πάμπολλα βιβλία, και υπάρχουν δεκάδες εκδοτικοί οίκοι, ειδικά για λογοτεχνία του φανταστικού, αλλά ο ανταγωνισμός είναι εξαιρετικά σκληρός. Όπως διάβαζα στο έγκυρο περιοδικό Locus κάποιοι συντάκτες έχουν μέχρι και 40 διαφορετικά χειρόγραφα από νέους συγγραφείς, την ημέρα στο slush pile τους (η έκφραση περιγράφει τον όγκο των χειρογράφων, το ένα πάνω στο άλλο, που πρέπει ο συντάκτης να κοιτάξει, μέσα από τα οποία θα διαλέξει μερικά για έκδοση). Bέβαια η επιμονή και υπομονή και το να μην απογοητεύεται κάποιος, κάποια στιγμή πιθανότατα να αποδώσει καρπούς, πολλούς και ζουμερούς. Edited December 4, 2005 by Dain Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
distaros Posted May 29, 2007 Share Posted May 29, 2007 Ξεθάβω απίστευτα παλιό θέμα, αλλά θέλω κι εγώ να πω την άποψη μου. Λοιπόν, επειδή για μένα είναι και ζήτημα ιδεολογίας, στο ζήτημα της διακίνησης της δημιουργίας (αν προτιμάτε "τέχνης") προτάσω την αυτοοργάνωση. Πράγμα που σημαίνει, ότι αν θέλεις να δεις το αριστούρημα σου τυπωμένο, καν'το μόνος σου! Μακριά από μεγαλοεκδότες και λοιπούς εκμεταλευτές της τέχνης. Θα πέσετε να με φάτε όλοι σας, και το καταλαβαίνω... "Που θα βρούμε τα χρήματα" "Εγώ δεν ξέρω απ'αυτά" "Δεν θα βγάλεις κέρδος" "Πως θα το διακινήσω" και λοιπά... Υπάρχουν έμπρακτα παραδείγματα πειραμάτων που πέτυχαν. Μπορείτε ας πούμε να σκεφτείτε τις Συμπαντικές Διαδρομές, που χωρίς στήριξη από εκδοτικό οίκο, μετράει ήδη μια διαδρομή 2μιση χρόνων στα ράφια των βιβλιοπωλείων. Στο διπλανό ράφι, την στιγμή που γράφω αυτές τις γραμμές, ξεκουράζεται ένα-πολιτικού περιεχομένου-έντυπο 200 σελίδων, με σκληρό έγχρωμο εξώφυλλο, που έβγαλαν κάτι γνωστοί μου χωρίς εκδότες ή κάτι παρόμοιο, με λεφτά που μάζεψαν όλοι μαζί... θα γράψω περισσότερα άλλη μέρα...(αν ενδιαφέρεται κανείς σας) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
clsad Posted May 29, 2007 Share Posted May 29, 2007 Καλημέρα, το θέμα της έκδοσης είναι το πώς θέλει να κινηθεί κάποιος (θα το εξηγήσω παρακάτω) και θέμα πολλών και καλών συγκυριών. Φυσικά ισχύει ότι αν έχεις μέσο θα σε προσέξουν περισσότερο, αλλά αυτό δεν είναι απαραίτητα ο κανόνας. Και από την άλλη και μέσο να έχεις, αν το γράψιμό σου δεν είναι καλό, δεν έχεις προοπτικές. Οι επιλογές που έχετε: 1. Να δημιουργήσεις έναν εκδοτικό και να το βγάλεις μόνος σου. 2. Να πληρώσεις έναν εκδοτικό και να στο βγάλει. 3. Να στο βγάλει εκδοτικός χωρίς να πληρώσεις. 4. Να το εκδίδεις on demand (πχ CafePress), όπου στέλνεις τα στοιχεία, το διαφιμίζεις και το τυπώνουν αυτοί κάθε φορά που το ζητάει κάποιος. Στις περιπτώσεις 1 και 2, υπάρχει ένα μεγάλο μειονέκτημα για σας. Δεν υπάρχει προώθηση. Και από την στιγμή που εκδόσεις ένα βιβλίο, είναι βλακεία να πεις ότι δεν σε ενδιαφέρει να πουλήσει (όσο και αν πουλήσει και άσχετα αν θα βγάλεις λεφτά). Είναι αλήθεια ότι σπάνια ένας συγγραφέας ζει από το γράψιμο. Ένα επίσης μειονεκτημα για τους άλλους, είναι ότι και στις δύο αυτές περιπτώσεις δεν υπάρχει αξιοκρατία. Δεν μπορείς να πείσεις κανέναν ότι αυτό που έγραψες είναι καλό (εννοείται πριν το διαβάσει για να το αγοράσει), αφού δεν σε έκρινε κανείς. Απλά είχες (ή έκανες οικονομίες) και το έκδοσες. Έχουμε γεμίσει με αυτοεκδόσεις και κυρίως από άτομα ηλικίας πάνω από 60 που θέλουν να βγάλουν τα αποθυμένα τους, έχουν λεφτά και εκδίδουν. Η περίπτωση 4 θέλει απλά λίγο ψάξιμο, οπότε δεν θα αναφερθώ. Η 3 περίπτωση είναι το ιδανικό για οποιονδήποτε θέλει να 'περιφανευτεί' για την έκδοσή του. Εδώ όμως χτυπάς πόρτες μεγάλων εκδοτικών και όχι μικρών. Το θέμα του ΣΣΦ, όπως και τα διηγήματα και τα ποιήματα, δεν πουλάνε κατά την άποψη των εκδοτών, γι' αυτό οι κινήσεις τους σε αυτό τον τομέα είναι περιορισμένες. Αλλά όχι ότι δεν εκδίδουν. Ναι, θα υπάρξουν πολλές αρνητικές απαντήσεις, αλλά θα υπάρξουν και θετικές. Και το να εκδόσεις χωρίς να πληρώσεις είναι καταρχήν μια αποδοχή και εκτίμηση ενός έργου. Το μέσο (όποιοι έχουν) θα βοηθήσει να περάσετε από κάποιες επιτροπές πιο γρήγορα. Δεν θα βοηθήσει να εκδοθεί ένα κακό έργο (για τα δεδομένα του εκδότη πάντα). Ο εκδότης θέλει να βγάλει λεφτά από σένα. Επίσης, οι απορρίψεις μπορεί να μην είναι πάντα λόγο ποιότητας γραψίματος. Λίγο η θεματολογία, λίγο η πολιτική του εκδοτικού μπορεί να απορρίψει ένα πολύ καλό έργο γιατί απλά δεν τους ταιριάζει. Δεν θέλει χρόνο. Απλά μερικές φωτοτυπίες το έργο σας και αποστολή στους εκδοτικούς. Και μετά αναμονή. Οι μεγάλοι εκδοτικοί σας λένε ότι το παρέλαβαν και ότι θα απαντήσουν μέσα σε 3-6 μήνες. Μετά το ξεχνάτε. Αυτό. Σχόλια: "Γιατί κάνω χόμπυ. Αν θέλω να εκδοθώ, θα πρέπει να αρχίσω να συμπεριφέρομαι σαν επαγγελματίας, πράγμα αδιανόητο για μένα " Τί εννοείς; -Τι διαφορά έχει να θέλεις να εκδόσεις ένα βιβλίο με το να γίνεις επαγγελματίας; Αυτά τα δύο δεν συμβαδίζουν. Και τι σημαίνει επαγγελματίας 'συγγραφέας'; "καποτε είχα μια ελπίδα να εκδόσω το μοναδικό βιβλίο που έχω γράψει, έτσι πήρα μέρος σε ενα διαγωνισμό λογοτεχνίας στα Ζώγια. στην απονομή , δυστυχώς δεν κέρδισα ούτε ένα τίτλο και αυτά που προκρίθηκαν ήταν ερωτικού περιεχομένου, τα οποία δεν μου αρέσουν καθόλου. Απο τότε απογοητεύτηκα και δεν ξαναασχοληθηκα με την συγγραφη" -Η ελπίδα δεν χάνεται με έναν διαγωνισμό. Τοτε οι μισοί εδώ μέσα θα έπρεπε να είχαν σταματήσει να γράφουν. Οι διαγωνισμοί χωρίζονται σε δύο κατηγορίες. Στους στημένους (όπου τα πρώτα βραβεία έχουν ήδη δωθεί) και στους διαγωνισμούς που διοργανώνουν φίλοι του βιβλίου, όπως στα Ζώγια. ΤΟ ότι προκρίθηκαν ιστορίες ερωτικού περιεχομένου δεν σημαίνει τίποτα. Αν παρακολουθούσες όλα αυτά που έχουν κερδίσει κατά διαστήματα θα δεις ότι αυτός δεν είναι ο κανόνας. Και σε καμιά περίπτωση όπως είπα, οι ανάγκες (και η γνώμη) ενός διαγωνισμού, δεν είναι ο κριτής του έργου σου που θα σε κάνει να συνεχίσεις ή να σταματήσεις το γράψιμο. Το θέμα είναι να πιστεύεις στο έργο σου. Από κει ξεκινάνε όλα. Το πως θα προχωρήσεις είναι προσωπική επιλογή. Κάποιος μπορεί να φοβάται την απόρριψη και κάποιος την αναγνώριση. Ο μόνος που κρίνει στο τέλος το έργο σου είναι ο χρόνος. Όχι οι συγκυρίες. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
gema Posted May 29, 2007 Share Posted May 29, 2007 Καλημέρα,το θέμα της έκδοσης είναι το πώς θέλει να κινηθεί κάποιος (θα το εξηγήσω παρακάτω) και θέμα πολλών και καλών συγκυριών. Φυσικά ισχύει ότι αν έχεις μέσο θα σε προσέξουν περισσότερο, αλλά αυτό δεν είναι απαραίτητα ο κανόνας. Και από την άλλη και μέσο να έχεις, αν το γράψιμό σου δεν είναι καλό, δεν έχεις προοπτικές. Οι επιλογές που έχετε: 1. Να δημιουργήσεις έναν εκδοτικό και να το βγάλεις μόνος σου. 2. Να πληρώσεις έναν εκδοτικό και να στο βγάλει. 3. Να στο βγάλει εκδοτικός χωρίς να πληρώσεις. 4. Να το εκδίδεις on demand (πχ CafePress), όπου στέλνεις τα στοιχεία, το διαφιμίζεις και το τυπώνουν αυτοί κάθε φορά που το ζητάει κάποιος. Στις περιπτώσεις 1 και 2, υπάρχει ένα μεγάλο μειονέκτημα για σας. Δεν υπάρχει προώθηση. Και από την στιγμή που εκδόσεις ένα βιβλίο, είναι βλακεία να πεις ότι δεν σε ενδιαφέρει να πουλήσει (όσο και αν πουλήσει και άσχετα αν θα βγάλεις λεφτά). Είναι αλήθεια ότι σπάνια ένας συγγραφέας ζει από το γράψιμο. Ένα επίσης μειονεκτημα για τους άλλους, είναι ότι και στις δύο αυτές περιπτώσεις δεν υπάρχει αξιοκρατία. Δεν μπορείς να πείσεις κανέναν ότι αυτό που έγραψες είναι καλό (εννοείται πριν το διαβάσει για να το αγοράσει), αφού δεν σε έκρινε κανείς. Απλά είχες (ή έκανες οικονομίες) και το έκδοσες. Έχουμε γεμίσει με αυτοεκδόσεις και κυρίως από άτομα ηλικίας πάνω από 60 που θέλουν να βγάλουν τα αποθυμένα τους, έχουν λεφτά και εκδίδουν. Η περίπτωση 4 θέλει απλά λίγο ψάξιμο, οπότε δεν θα αναφερθώ. Η 3 περίπτωση είναι το ιδανικό για οποιονδήποτε θέλει να 'περιφανευτεί' για την έκδοσή του. Εδώ όμως χτυπάς πόρτες μεγάλων εκδοτικών και όχι μικρών. Το θέμα του ΣΣΦ, όπως και τα διηγήματα και τα ποιήματα, δεν πουλάνε κατά την άποψη των εκδοτών, γι' αυτό οι κινήσεις τους σε αυτό τον τομέα είναι περιορισμένες. Αλλά όχι ότι δεν εκδίδουν. Ναι, θα υπάρξουν πολλές αρνητικές απαντήσεις, αλλά θα υπάρξουν και θετικές. Και το να εκδόσεις χωρίς να πληρώσεις είναι καταρχήν μια αποδοχή και εκτίμηση ενός έργου. Το μέσο (όποιοι έχουν) θα βοηθήσει να περάσετε από κάποιες επιτροπές πιο γρήγορα. Δεν θα βοηθήσει να εκδοθεί ένα κακό έργο (για τα δεδομένα του εκδότη πάντα). Ο εκδότης θέλει να βγάλει λεφτά από σένα. Επίσης, οι απορρίψεις μπορεί να μην είναι πάντα λόγο ποιότητας γραψίματος. Λίγο η θεματολογία, λίγο η πολιτική του εκδοτικού μπορεί να απορρίψει ένα πολύ καλό έργο γιατί απλά δεν τους ταιριάζει. Δεν θέλει χρόνο. Απλά μερικές φωτοτυπίες το έργο σας και αποστολή στους εκδοτικούς. Και μετά αναμονή. Οι μεγάλοι εκδοτικοί σας λένε ότι το παρέλαβαν και ότι θα απαντήσουν μέσα σε 3-6 μήνες. Μετά το ξεχνάτε. Αυτό. Σχόλια: "Γιατί κάνω χόμπυ. Αν θέλω να εκδοθώ, θα πρέπει να αρχίσω να συμπεριφέρομαι σαν επαγγελματίας, πράγμα αδιανόητο για μένα " Τί εννοείς; -Τι διαφορά έχει να θέλεις να εκδόσεις ένα βιβλίο με το να γίνεις επαγγελματίας; Αυτά τα δύο δεν συμβαδίζουν. Και τι σημαίνει επαγγελματίας 'συγγραφέας'; "καποτε είχα μια ελπίδα να εκδόσω το μοναδικό βιβλίο που έχω γράψει, έτσι πήρα μέρος σε ενα διαγωνισμό λογοτεχνίας στα Ζώγια. στην απονομή , δυστυχώς δεν κέρδισα ούτε ένα τίτλο και αυτά που προκρίθηκαν ήταν ερωτικού περιεχομένου, τα οποία δεν μου αρέσουν καθόλου. Απο τότε απογοητεύτηκα και δεν ξαναασχοληθηκα με την συγγραφη" -Η ελπίδα δεν χάνεται με έναν διαγωνισμό. Τοτε οι μισοί εδώ μέσα θα έπρεπε να είχαν σταματήσει να γράφουν. Οι διαγωνισμοί χωρίζονται σε δύο κατηγορίες. Στους στημένους (όπου τα πρώτα βραβεία έχουν ήδη δωθεί) και στους διαγωνισμούς που διοργανώνουν φίλοι του βιβλίου, όπως στα Ζώγια. ΤΟ ότι προκρίθηκαν ιστορίες ερωτικού περιεχομένου δεν σημαίνει τίποτα. Αν παρακολουθούσες όλα αυτά που έχουν κερδίσει κατά διαστήματα θα δεις ότι αυτός δεν είναι ο κανόνας. Και σε καμιά περίπτωση όπως είπα, οι ανάγκες (και η γνώμη) ενός διαγωνισμού, δεν είναι ο κριτής του έργου σου που θα σε κάνει να συνεχίσεις ή να σταματήσεις το γράψιμο. Το θέμα είναι να πιστεύεις στο έργο σου. Από κει ξεκινάνε όλα. Το πως θα προχωρήσεις είναι προσωπική επιλογή. Κάποιος μπορεί να φοβάται την απόρριψη και κάποιος την αναγνώριση. Ο μόνος που κρίνει στο τέλος το έργο σου είναι ο χρόνος. Όχι οι συγκυρίες. Νομίζω ότι κάνεις κάποια σοβαρά λάθη στις εκτιμήσεις σου. Στην περίπτωση 1 μπορεί να υπάρχει σοβαρή προώθηση στο βιβλίο. Αρκεί να έχεις την όρεξη να την κάνεις μόνος σου. Είναι απλό. Νομίζεις ότι εγώ όταν ξεκίνησα ήξερα τίποτα; Τίποτα και κανέναν δεν ήξερα. Όλα από το 0 ξεκίνησαν. Απλώς υπήρχε θέληση. Στην περίπτωση 2 πάλι μπορεί να υπάρχει σοβαρή προώθηση στο βιβλίο. Απλώς πρέπει να πας σε σοβαρό εκδότη. Όταν λέω σε σοβαρό εκδότη δεν εννοώ απαραίτητα σε μεγάλο. Απλώς σε έναν εκδοτικό οίκο που σε έχουν πείσει ότι κάνουν σοβαρά την δουλειά τους. Η περίπτωση 3 είναι η λιγότερο ιδανική για ένα περιβάλλον σαν την Ελλάδα. Ξέρω κάπου 200 συγγραφείς που θέλουν να εκδώσουν βιβλίο, και από αυτούς τουλάχιστον οι 20 είναι φοβεροί, και μόνο 2 από αυτούς έχουν κατορθώσει να εκδοθούν από μεγάλο εκδοτικό οίκο. Οι μεγάλοι εκδοτικοί στην Ελλάδα λειτουργούν σαν μαφία. Άμα δεν σε ξέρουν ή άμα δεν έχεις κάποιον να μιλήσει για σένα στο 99% των περιπτώσεων είσαι καμένο χαρτί. Η περίπτωση 4 είναι πολύ καλή μόνο άμα θέλεις να βγάλεις ένα μικρό αριθμό βιβλίων και έχεις κάποιες στοιχειώδης γνώσεις από υπολογιστές. Και όχι στο cafe. Αυτό είναι πολύ ακριβό, για τον αγοραστή, και δεν κάνει προώθηση. Στο Lulu. http://www.lulu.com/content/778037 Δες το τελευταίο αγγλικό τεύχος του περιοδικού. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
clsad Posted May 29, 2007 Share Posted May 29, 2007 (edited) Νομίζω ότι κάνεις κάποια σοβαρά λάθη στις εκτιμήσεις σου. Στην περίπτωση 1 μπορεί να υπάρχει σοβαρή προώθηση στο βιβλίο. Αρκεί να έχεις την όρεξη να την κάνεις μόνος σου. Είναι απλό. Νομίζεις ότι εγώ όταν ξεκίνησα ήξερα τίποτα; Τίποτα και κανέναν δεν ήξερα. Όλα από το 0 ξεκίνησαν. Απλώς υπήρχε θέληση. Στην περίπτωση 2 πάλι μπορεί να υπάρχει σοβαρή προώθηση στο βιβλίο. Απλώς πρέπει να πας σε σοβαρό εκδότη. Όταν λέω σε σοβαρό εκδότη δεν εννοώ απαραίτητα σε μεγάλο. Απλώς σε έναν εκδοτικό οίκο που σε έχουν πείσει ότι κάνουν σοβαρά την δουλειά τους. Η περίπτωση 3 είναι η λιγότερο ιδανική για ένα περιβάλλον σαν την Ελλάδα. Ξέρω κάπου 200 συγγραφείς που θέλουν να εκδώσουν βιβλίο, και από αυτούς τουλάχιστον οι 20 είναι φοβεροί, και μόνο 2 από αυτούς έχουν κατορθώσει να εκδοθούν από μεγάλο εκδοτικό οίκο. Οι μεγάλοι εκδοτικοί στην Ελλάδα λειτουργούν σαν μαφία. Άμα δεν σε ξέρουν ή άμα δεν έχεις κάποιον να μιλήσει για σένα στο 99% των περιπτώσεων είσαι καμένο χαρτί. Η περίπτωση 4 είναι πολύ καλή μόνο άμα θέλεις να βγάλεις ένα μικρό αριθμό βιβλίων και έχεις κάποιες στοιχειώδης γνώσεις από υπολογιστές. Και όχι στο cafe. Αυτό είναι πολύ ακριβό, για τον αγοραστή, και δεν κάνει προώθηση. Στο Lulu. http://www.lulu.com/content/778037 Δες το τελευταίο αγγλικό τεύχος του περιοδικού. Θα ήθελα να ήξερα γιατί δεν μπορεί κάποιος να εκφέρει γνώμη χωρίς κάποιος να την αντικρούσει και μάλιστα χωρίς να ξέρει τον συνομιλητή του. Δεν μπορείς να κατηγορείς κάποιον ότι κάνει λάθος στις εκτιμήσεις του, έτσι απλά επειδή έχεις κάποιους γνωστούς που θέλουν να εκδόσουν. Και δεν είναι ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ είναι ΒΙΩΜΑΤΑ. Και θα σου πω το πολύ απλό. Πόσο καλή προώθηση μπορεί να κάνει κάποιος από μόνος του, όσο και αν τρέξει, όταν ένας εκδοτικός βάζει καταχωρήσεις σε περιοδικά και τηλεόραση, σε φέρνει σε επαφή με κριτικούς, σε προωθεί σε τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές; Σε πόσες πόλεις μπορείς να τρέξεις μόνο σου να προωθηθείς; Πόσα λεφτά είσαι διατεθημένος να ξοδέψεις; Τι εννοείς σοβαρή προώθηση; Μην απορρίπτεις τόσο εύκολα τα σχόλια κάποιου. Ένα ακόμη παράδειγμα άγνοιας, το CafePress κάνει προώθηση και σου στήνει και σελίδα. Γενικά όμως η έκδοση on demand είναι φυσικολογικό να είναι λίγο ακριβή, ανάλογα με αυτό που θες να πουλήσεις και όταν πρόκειται για λίγα κομμάτια. Ένα βιβλίο όμως των 5-10 δολλαρίων δεν θεωρείται ακριβό. Και δεν τα πληρώνει ο συγγραφέας. Εξάλλου για το CafePress το είχα σαν παράδειγμα. Όχι σαν λύση. Δεν χρειάζεται τα σχόλιά μου να είναι ο κανόνας, αλλά πίστεψέ με δεν είναι εξαιρέσεις. Και γω από το μηδεν ξεκίνησα. Απλά δεν θέλω να περιαυτολογίσω. Γι αυτό κλείνω εδώ. Edited May 29, 2007 by clsad Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
distaros Posted May 29, 2007 Share Posted May 29, 2007 Το ζήτημα είναι πάλι αν θες να βγάλεις φράγκα απ'την έκδοση ή αν είσαι διατεθειμένος ως και να χάσεις τα λεφτά σου για να εκδοθείς... Αν έχεις καταλήξει στο πρώτο, τότες πρέπει όντως να περιμένεις μπας και σε ανακαλύψει κανένας εκδοτικός οίκος... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ανώνυμη Posted May 29, 2007 Share Posted May 29, 2007 Προσωπικά πιστεύω ότι υπάρχουν πολλοί λόγοι που κάποιος θέλει να εκδόσει. Το να βγάλει λεφτά μάλλον είναι το πιο δύσκολο στην Ελλάδα με ΣΣΦ, διηγήματα ή ποιήματα. Να χάσεις όμως λεφτά; Για να λές ότι έβγαλες βιβλίο; Αν έχεις λεφτά (και με 500€) βγάζεις βιβλίο, με εκδοτικό και έγχρωμο εξώφυλλο. Νομίζω ότι ο clsad θέτει θέμα εγωισμού. Είναι διαφορετικό να σε πληρώνουν για να εκδόσεις και διαφορετικό να πληρώσεις εσύ. Άλλο να εκδόσεις σε ένα περιοδικό δωρεάν και άλλο να σε πληρώσει για να εκδοθείς.Στο εξωτερικό σε πληρώνουν με την λέξη. Κάποιες συγκεκριμένες κινήσεις θέλει, τύχη, ταλέντο και σωστό συγχρονισμό. Το νόημα που είδα εγώ είναι να μην τα παρατάμε. Άσχετα με τον ποιο τρόπο θα κινηθεί ο καθένας και που θέλει να καταλήξουν τα κείμενά του. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
I robot Posted May 29, 2007 Share Posted May 29, 2007 Κατα τη γνωμη μου καλα εμιλησε ο clsad: οι εκδοτες ειναι επιχειριματιες... οι γνωριμιες θα σε πανε μεχρι την πορτα, αν ειναι να του μεινει το βιβλιο να το στειλει για πολτο δε θα στο τυπωσει κανενας εκδοτης και δε πανασαι ο ανηψιος του. That simple. (εξαιρεσεις παιζουν αλλα μη καβαλισουν και τον κανονα). Γενικα βεβαια ειναι ευκολο να μιλαμε για κυκλωματα, βυσματα κτλ. Κλασικη δικαιολογια σε ολους τους δημιουργικους χωρους που καποια στιγμη πρεπει να φυγει απο τα κεφαλια μας... στην τελικη οι περισοτεροι δεν εχουν δοκιμασει να δωσουν δουλεια τους για εκδοση, απλα συντηρουν αυτο το "urban legend": "ενας γνωστος του ξαδερφου μου μπλα μπλα". Για να συμπληρωσω και εγω στο θεμα: Αυτο που δεν αναφερει κανεις νομιζω μεχρι τωρα και ειναι σημαντικο ειναι, οχι η προωθηση αλλα ενα βημα πριν, η διανομη. Καλα το τυπωσες το ρημαδι στο πριντερ του σπιτιου σου με δικα σου εξοδα. Τι το κανεις μετα; Ως τι θα κοψεις τιμολογια στα βιβλιοπωλεια και ποσα απο αυτα θα επισκεφτεις (σε ολη την Ελλαδα) και ποσοι απο αυτους θα δεχτουν να το βαλουν "καπου στο μαγαζι"; Το βιβλιο δεν ειναι fanzine να πει ο αλλος "ασε 5 και βλεπουμε". Η μηπως 8α βαλεις αγγελια (οπως εχω δει) "Εχω γραψει το βιβλιο Πιρανχας εναντιον Τιτανων, οποιος θελει αντιτυπο ας καλεσει στο 210.........". Στην τελικη ποιος πιο υγιεις λογος να θελει καποιος να εκδοθει αν οχι για να φτασει η δουλεια του περα απο τον συρταρι του ή τον κυκλο τον γνωστων του; Αυτο δυσκολο πολυ με αυτοεκδοση... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Faia de Wolf Posted May 29, 2007 Share Posted May 29, 2007 καποτε είχα μια ελπίδα να εκδόσω το μοναδικό βιβλίο που έχω γράψει, έτσι πήρα μέρος σε ενα διαγωνισμό λογοτεχνίας στα Ζώγια. Μα συγνώμη βρε πουλάκι μου, κι εσύ στα Ζώγια; Άντε να υποθέσω ότι δεν ήξερες τί εστί, ε... δεν ήξερες, δεν ρώταγες; Να μού'λεγες για διαγωνισμό στο Bolivar (οκ, φαντασία μου πλανεύτρα...) ή από την Άγνωστη Καντάθ εντάξει, να στείλεις σου φου, αλλά Ζώγια; Αυτοί είναι τελείως κλασσικούρες (και δεν έχω τίποτα εναντίον της κλασσικής λογοτεχνίας)! Σκέψου, την Γραμματικοπούλου την είχα φιλόλογο στο λύκειο... Και γιατί πτοήθηκες, παρακαλώ; Τί πράματα είναι αυτά; Μια προσπάθεια κι έξω απ' την πόρτα; Βάλαμε την ουρά στα σκέλια; Όχι, μικρή μου! Όταν πέφτουμε, σηκωνόμαστε, ξεσκονιζόμαστε και συνεχίζουμε! Επιμονή κι υπομονή έλεγε η γιαγιά μου. Όσον αφορά τώρα την δική μου εμπειρία με εκδοτικούς οίκους είναι λίγο διαφορετική. Ήταν στο εξωτερικό (στη Βραζιλία συγκεκριμένα) και, ναι, σε βασικές γραμμές ήταν ίδια με όσα αναφέρονται εδώ: τρέξιμο από οίκο σε οίκο, υποβολή αντιγράφου, "θα σας ειδοποιήσουμε" και μετά "συγνώμη, δεν είναι το στυλ του οίκου/δεν έχουμε λεφτά" κτλ. Εκτός, απ' όλα αυτά, είχα να αντιμετωπίσω και την καχυποψία των οίκων πώς εγώ, μια ξένη, μπορούσα να γράψω στην γλώσσα και, κυρίως, πώς μπορούσα να γράψω για ένα θέμα όπως οι Οrixas (θεότητες της Καντομπλέ, τοπικής θρησκείας της Μπαϊας). Τελικά, κατάφερα να εκδόσω μια σειρά (16) διηγημάτων φαντασίας/τρόμου υπό το πρίσμα της παράδοσης. Δεν με πείραξε που ο τρόμος βαφτίστηκε φολκλόρ. Ήθελα να εκδόσω κάτι και τα κατάφερα. Και μάλιστα κάτι που κάποιοι αγόρασαν! Μου φτάνει αυτό. Τώρα γράφω πρώτα για τον εαυτό μου και μετά για τους φίλους με διαβάζουν και με συμβουλεύουν και είμαι ευχαριστημένη. Αυτό που με δίδαξε η όλη εμπειρία είναι ότι εκτός από επιμονή κι υπομονή, σωστό συγχρονισμό και όλα όσα αναφέρουν οι ως άνω συγγρφείς, χρειάζεται και πίστη από μέρους σου ότι έχει γράψει κάτι καλό! Κάτι που αξίζει να εκδοθεί! Όταν πιστεύεις στον εαυτό σου, ενεργείς με άλλο αέρα. Πιο δυναμικά. Εκπέμπεις διαφορετικά και οι εκάστοτε αποδέκτες σε εκλαμβάνουν και διαφορετικά. Αυτά. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
distaros Posted May 29, 2007 Share Posted May 29, 2007 Παίζουν και διαγωνισμοί στην Ζώγια? Ε,ρε δεν το'ξερα... Και είναι κάτω απ'το σπίτι μου... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Faia de Wolf Posted May 29, 2007 Share Posted May 29, 2007 (edited) Παίζουν και διαγωνισμοί στην Ζώγια?Ε,ρε δεν το'ξερα... Και είναι κάτω απ'το σπίτι μου... Mais, bien sur, mon cher! Αφού είναι ΒΙΒΛΙΟ, τσάι και συμπάθεια! Ιδέα: Την επόμενη φορά θα σας ειδοποιήσω εγκαίρως όλους τους συμπολίτες και θα υποβάλουμε όλοι διήγημα σουφουφου σε Ζώγια. Όχι, για να μην λεν μερικοί-μερικοί... Edited May 29, 2007 by Faia de Wolf Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.