Στίβεν Κινγκ (Stephen King)

[Roland]

Καλησπερα παιδια..Πριν 4 μερες κυκλοφορησε το καινουριο βιβλιο του Κινγκ Βαθυ Σκοταδι Χωρις Αστρα απο τις εκδοσεις Bell..

Καλα διαβασματα..

[Μιχάλης]

Τέλείωσα την Νυχτερίνη Βάρδια..Το βιβλίο αυτό κατά τη γνώμη μου είναι τέλειο.Ίσως και το τέλειο να είναι λίγο για να το περιγράψω.Πραγματικά ευχαριστήθηκα ΟΛΕΣ τις ιστορίες...

Καλύτερες ιστορίες κατά τη γνώμη μου:

Τζερούσαλεμς Λοτ(10/10)

Ο μπαμπούλας(10/10)

Η άνοιξη της φράουλας (10/10)

Αντικαπνιστική Α.Ε.(10/10) Έλεγα στη μαμά μου(για πλάκα βέβαια) ότι θα τη στείλω στην Αντικαπνιστική και με έβαλε να της πω την ιστορία και είχε μείνει με ανοιχτό το στόμα

Το τελευταίο σκαλοπάτι(9/10) Έχω βάλει 10 και σε άλλες ιστορίες που δεν είναι σ' αυτή τη λίστα αλλά βάζω και αυτήν γιατί ήταν πολύ συγκινητική

Ένα για το δρόμο(10/10)

 

Επόμενο βιβλίο:Ντεσπερέισον

Edited January 17, 2012 by Μιχάλης S.K.

[kitsos]

Τέλείωσα την Νυχτερίνη Βάρδια..Το βιβλίο αυτό κατά τη γνώμη μου είναι τέλειο.Ίσως και το τέλειο να είναι λίγο για να το περιγράψω.Πραγματικά ευχαριστήθηκα ΟΛΕΣ τις ιστορίες...

Καλύτερες ιστορίες κατά τη γνώμη μου:

Τζερούσαλεμς Λοτ(10/10)

Ο μπαμπούλας(10/10)

Η άνοιξη της φράουλας (10/10)

Αντικαπνιστική Α.Ε.(10/10) Έλεγα στη μαμά μου(για πλάκα βέβαια) ότι θα τη στείλω στην Αντικαπνιστική και με έβαλε να της πω την ιστορία και είχε μείνει με ανοιχτό το στόμα

Το τελευταίο σκαλοπάτι(9/10) Έχω βάλει 10 και σε άλλες ιστορίες που δεν είναι σ' αυτή τη λίστα αλλά βάζω και αυτήν γιατί ήταν πολύ συγκινητική

Ένα για το δρόμο(10/10)

 

Επόμενο βιβλίο:Ντεσπερέισον

 

Επίσης Το Μάγκανο ήταν χαριτωμένη ιδέα και Η Μαρκίζα, μια καλή ιστορία.

Με το Ντεσπερέισον πέρασα πολύ καλά.

[Μιχάλης]

Τέλείωσα την Νυχτερίνη Βάρδια..Το βιβλίο αυτό κατά τη γνώμη μου είναι τέλειο.Ίσως και το τέλειο να είναι λίγο για να το περιγράψω.Πραγματικά ευχαριστήθηκα ΟΛΕΣ τις ιστορίες...

Καλύτερες ιστορίες κατά τη γνώμη μου:

Τζερούσαλεμς Λοτ(10/10)

Ο μπαμπούλας(10/10)

Η άνοιξη της φράουλας (10/10)

Αντικαπνιστική Α.Ε.(10/10) Έλεγα στη μαμά μου(για πλάκα βέβαια) ότι θα τη στείλω στην Αντικαπνιστική και με έβαλε να της πω την ιστορία και είχε μείνει με ανοιχτό το στόμα

Το τελευταίο σκαλοπάτι(9/10) Έχω βάλει 10 και σε άλλες ιστορίες που δεν είναι σ' αυτή τη λίστα αλλά βάζω και αυτήν γιατί ήταν πολύ συγκινητική

Ένα για το δρόμο(10/10)

 

Επόμενο βιβλίο:Ντεσπερέισον

 

Επίσης Το Μάγκανο ήταν χαριτωμένη ιδέα και Η Μαρκίζα, μια καλή ιστορία.

Με το Ντεσπερέισον πέρασα πολύ καλά.

Ναι και οι δύο που αναφέρεις είναι καλές.Αν και όταν είχα ακούσει για Το Μαγκανο ότι είναι ένα στεγνωτήριο που σκοτώνει ανθρώπους λέω όχου τι βλακεία είναι αυτή..Κι όμως ήταν πολύ καλη..

[wordsmith]

Μόλις τελείωσα το Rage, αλλά δεν το γράφω στα 50, γιατί είναι στον ίδιο τόμο με άλλα 3 του ίδιου. Πολύ ωραία γραμμένο, αλλά βαρετό. Ένας μαθητής με πιστόλι κρατάει ομήρους τους συμμαθητές του μέσα στην τάξη. Και δε συμβαίνει τίποτα. Κάποιοι του μιλάνε από τα μεγάφωνα και τους βρίζει, κάποια παιδιά εκεί μέσα βρίζονται ή πλακώνονται ή διηγούνται κάτι, πέφτει κανένας πυροβολισμός στον αέρα, άντε και ένα κεφάλαιο εδώ κι εκεί με διήγηση του ίδιου του πρωταγωνιστή και that's all. Και στο τέλος ορμάνε όλα μαζί τα παιδιά πάνω σε ένα άλλο παιδί από την τάξη, άσχετο. Εεεε... Το ξέρω ότι είμαι η μις Δεν Κατάλαβα, αλλά εδώ έψαχνα αν λείπουν σελίδες. Τι έγινε, ρε παιδιά; Το έχει διαβάσει κανείς πρόσφατα να μου πει; Bladerunner;

[KELAINO]

Το διάβασα πριν από πολλά χρόνια και με φάνηκε σαν ο Άρχοντας των Μυγών νο 2. Δεν είναι από τα αγαπημένα μου του Κινγκ. Θυμάμαι ότι κάπου εκεί είχαν αρχίσει να με κουράζουν οι πομπώδεις διάλογοί του.

[Nihilio]

Μόλις τελείωσα το Rage, αλλά δεν το γράφω στα 50, γιατί είναι στον ίδιο τόμο με άλλα 3 του ίδιου.

Και τα γράφεις το κάθε ένα ξεχωριστά στα 50.

[Mesmer]

Το Rage το είχα διαβάσει πριν από αρκετά χρόνια. Ήμουν κάπου στο λύκειο αν θυμάμαι καλά. Δεν ξέρω αν θα μου έκανε διαφορετική εντύπωση αν θα το διάβαζα τώρα, αλλά το θεωρώ ένα από τα χειρότερα βιβλία που έχω διαβάσει. Νομίζω ότι δεν είναι καθόλου αντιπροσωπευτικό του Κινγκ, αν κι έχει κάποια καλά στοιχεία. Γενικά, από άποψη ιστορίας δεν μου είχε αρέσει καθόλου.

 

Ένα ευτράπελο της τότε ανάγνωσης ήταν πως όταν το είχα πάρει η μαμά μου το διάβασε πριν από μένα και μετά μου είπε: «Αυτό το βιβλίο δεν θα το διαβάσεις!» Φυσικά, το διάβασα.

[BladeRunner]

Εντάξει, έχετε συνηθίσει τον Κινγκ να γράφει τρόμο, κάτι Κοράκια και κάτι Σάλεμς Λοτ, αλλά έχει γράψει και κάποια λογοτεχνικά, π.χ. Τελευταία Έξοδος: Ρίτα Χέιγουορθ, Στάσου πλάι μου, Το καλοκαίρι της διαφθοράς, Οργή κλπ. Μιας και τα έχω διαβάσει όλα αυτά, μπορώ να πω ότι είναι πολύ καλά έως εξαιρετικά. Δηλαδή διάβασε κανείς κάποιο από τα παραπάνω για να δει στοιχεία τρόμου και κλειστοφοβικό σκηνικό; Δεν φταίει ο Κινγκ γι'αυτό. Στο Οργή σκιαγράφησε τη ζωή ενός προβληματικού παιδιού που τα έχει βάλει με το σχολείο. Το βιβλίο αυτό αφορά τους μαθητές και το σχολείο και τα προβλήματα που υπάρχουν. Στα αμερικάνικα σχολεία πάντα, εκείνη την εποχή. Μια χαρά ιστορία είναι κατά τη γνώμη μου. Όχι άριστη φυσικά, αλλά μια χαρά.

[wordsmith]

Μόλις τελείωσα το Rage, αλλά δεν το γράφω στα 50, γιατί είναι στον ίδιο τόμο με άλλα 3 του ίδιου.

Και τα γράφεις το κάθε ένα ξεχωριστά στα 50.

 

Μερσί!

 

Ο Κινγκ δεν έχει γράψει μόνο υπερφυσικού τρόμου, ούτε καν μόνο απλά τρόμου. Το Shawshank Redemption/Τελευταία έξοδος: Ρίτα Χέιγουορθ μου άρεσε κι εμένα πολύ, ακόμα περισσότερο και από την ταινία.

 

Αλλά μήπως θυμάται κανείς να μου πει γιατί στο Rage τα βάζουν όλοι στο τέλος με εκείνο το παιδί που δεν έχει καμία σχέση; Πέρα από το ότι κοντράρεται με τον πρωταγωνιστή, βέβαια. Το παρουσιάζει σαν εντελώς φυσικό συμπέρασμα των συμμαθητών από όλες αυτές τις διηγήσεις-φλασμπάκ, αλλά εγώ δεν το κατάλαβα. Και δεν το ξαναδιαβάζω από την αρχή για να βρω άκρη.

 

Ένα ευτράπελο της τότε ανάγνωσης ήταν πως όταν το είχα πάρει η μαμά μου το διάβασε πριν από μένα και μετά μου είπε: «Αυτό το βιβλίο δεν θα το διαβάσεις!» Φυσικά, το διάβασα.

 

Ο Ξενόπουλος λέει ότι, αν πεις ενός παιδιού "δεν είναι για σένα αυτό", θα τρέξει να το διαβάσει! Το ίδιο έκανε και ο Καποδίστριας για να διαδώσει την πατάτα: την απαγόρεψε!

[Negen]

Λοιπόν, για να σας πω την αλήθεια, πιστεύω ότι δεν είστε απόλυτα ειλικρινείς. Έχω διαβάσει τρία βιβλία του Κινγκ και δεν είναι τα "θαύματα" που γράφετε εδώ. Το Σάλεμς Λοτ εντάξει, είναι όλα τα λεφτά. Η Λάμψη έχει μερικά πολύ δυνατά σημεία, αλλά υπάρχουν στιγμές που πραγματικά καταντάει τόσο υπερπεριγραφικός, που ξέρεις μέχρι και τι ώρα πήγαινε τουαλέτα ο Τζακ Τόρανς. Τα χρήσιμα αντικείμενα είναι τόοοοοοοοοοοοοοσο κουραστικό και καθόοοοοολου τρομακτικό που δεν άντεξα να το διαβάσω όλο. Γενικά μόνο το πρώτο θα ξαναδιάβαζα δεύτερη φορά.

[Drake Ramore]

Λοιπόν, για να σας πω την αλήθεια, πιστεύω ότι δεν είστε απόλυτα ειλικρινείς.

 

Βασικά δεν υπάρχει θέμα ειλικρίνειας, αλλά άποψης. Οπως και δεν υπάρχει συλλογική άποψη του φόρουμ ώστε να απευθυνθείς "στο όλον" περί ειλικρίνειας (όπως στην πρόταση σου παραπάνω).

Ενα νήμα είναι για τον συγγραφέα και ο καθένας λέει τα δικά του, όπως τα βλέπει.

 

Αν ψάξεις μάλιστα στα ποστ του νήματος αυτού θα δεις ότι για πολλά έργα του οι απόψεις διίστανται.

[Negen]

Λοιπόν, για να σας πω την αλήθεια, πιστεύω ότι δεν είστε απόλυτα ειλικρινείς.

 

Βασικά δεν υπάρχει θέμα ειλικρίνειας, αλλά άποψης. Οπως και δεν υπάρχει συλλογική άποψη του φόρουμ ώστε να απευθυνθείς "στο όλον" περί ειλικρίνειας (όπως στην πρόταση σου παραπάνω).

Ενα νήμα είναι για τον συγγραφέα και ο καθένας λέει τα δικά του, όπως τα βλέπει.

 

Αν ψάξεις μάλιστα στα ποστ του νήματος αυτού θα δεις ότι για πολλά έργα του οι απόψεις διίστανται.

 

Φίλε Drake, δεν απευθύνθηκα σε όλο το forum, παρεξήγησες. Απευθύνθηκα σε όσους βάζουν κάποια βιβλία του Κινγκ πολύ ψηλά. Δεν αντιλέγω, ο καθένας έχει δική του άποψη και είναι προσωπικό θέμα το τι θα σε αγγίξει σε ένα βιβλίο. Αλλά διάβασα αυτά που ανέφερα και δεν είναι καθόλου όπως κρίνονται από κάποιους (για 'μένα πάντα). Όπως και να έχει ίσως να έχεις δίκιο και η λέξη που έψαχνα να είναι η άποψη και όχι η ειλικρίνεια.

Φιλικά πάντα.

[northerain]

Εγώ το έκανα. Ήθελα να σε κοροϊδέψω και να σε κάνω να νομίσεις ότι μου άρεσαν τα βιβλία του όταν στην πραγματικότητα τα μισώ!

 

[Negen]

Εγώ το έκανα. Ήθελα να σε κοροϊδέψω και να σε κάνω να νομίσεις ότι μου άρεσαν τα βιβλία του όταν στην πραγματικότητα τα μισώ!

 

 

Το ήξερα ότι το έκανες εσύ, μωρή @$#%*... Δεν θα έχουμε καλά ξεμπερδέματα, ετοιμάσου για φασαρίες.

[northerain]

Όχι και μωρη.

[Nihilio]

Λοιπόν, για να σας πω την αλήθεια, πιστεύω ότι δεν είστε απόλυτα ειλικρινείς. Έχω διαβάσει τρία βιβλία του Κινγκ και δεν είναι τα "θαύματα" που γράφετε εδώ. Το Σάλεμς Λοτ εντάξει, είναι όλα τα λεφτά. Η Λάμψη έχει μερικά πολύ δυνατά σημεία, αλλά υπάρχουν στιγμές που πραγματικά καταντάει τόσο υπερπεριγραφικός, που ξέρεις μέχρι και τι ώρα πήγαινε τουαλέτα ο Τζακ Τόρανς. Τα χρήσιμα αντικείμενα είναι τόοοοοοοοοοοοοοσο κουραστικό και καθόοοοοολου τρομακτικό που δεν άντεξα να το διαβάσω όλο. Γενικά μόνο το πρώτο θα ξαναδιάβαζα δεύτερη φορά.

O King σε κάποιον βαθμό είναι και θέμα γούστου. Πολύ ικανός συγγραφέας αλλά τείνει να είναι φλύαρος και να επαναλαμβάνεται. Στο Σάλεμς Λοτ όχι τόσο, αλλά θυμάμαι πχ να διαβάζω το Αυτό και στη σελίδα 700-κάτι να αναρρωτιέμαι πόσο ακόμα έχει το αναθεματισμένο το βιβλίο. Οι φαν του βέβαια θέλουν κι άλλο.

[heiron]

Νομιζω οτι υπαρχουν πολλες αναφορες στο φορουμ -ακομη και στο παρον νημα- για το πως ο Κινγκ φλυαρει και γραφει για την καθημερινη ζωη ολων των χαρακτηρων.Αυτο δεν ειναι πολυ ενδιαφερον αν μιλαμε για ραντομ ατομα σε βλαχοχωρι του Μεην απλα κανει τα βιβλια του πολυ μεγαλυτερα απο οσο θα επρεπε να ειναιΑπο την αλλη υποθετω οτι θελει απλα να μας μπασει στην εκαστοτε κοινοτητα ωστε να ταυτιστουμε με τους ηρωες.Οπως στις ταινιες θριλερ που κανα μισαωρο αναλωνονται στην ανεμελη χαζοχαρουμενη ζωη των πρωταγωνιστων τους πριν αρχισει ολο το μπαχαλο.Προσθετει ρεαλισμο στην ιστορια,δεν ειναι καποιοι φανταστικοι καθηγητες του Μισκατονικ ξερω γω.

[wordsmith]

The Long Walk: Συναρπαστικό. Μια πολύ ενδιαφέρουσα και ελαφρώς εφ ιδέα που σε κάνει να παρακολουθείς με κομμένη την ανάσα πώς θα εξελιχθεί. Επίσης εδώ είναι κάπως πιο συγκρατημένος ως προς τα φλασμπάκ και τις ατελείωτες περιγραφές της καθημερινότητας των χαρακτήρων. Αλλά, φτάνοντας στο τέλος, μου φάνηκε σαν μια ωραία μέση ιστορίας χωρίς αρχή και τέλος. Το χωρίς αρχή μπορούμε να το φάμε, αλλά το χωρίς τέλος με έκανε και πάλι να ψάχνω αν λείπουν σελίδες. Σίγουρα η ιδέα είχε ψωμί ακόμα και μπορούσαν να γραφτούν και άλλα σαν επίλογος, για να μη μένει ο αναγνώστης σύξυλος. Θα άξιζε να πάρει κάποιος άλλος την ιδέα και να την αξιοποιήσει πιο χορταστικά. Γενικά η γνώμη μου είναι "καλό, αλλάαα".

[Drake Ramore]

The Long Walk: Συναρπαστικό. Μια πολύ ενδιαφέρουσα και ελαφρώς εφ ιδέα που σε κάνει να παρακολουθείς με κομμένη την ανάσα πώς θα εξελιχθεί. Επίσης εδώ είναι κάπως πιο συγκρατημένος ως προς τα φλασμπάκ και τις ατελείωτες περιγραφές της καθημερινότητας των χαρακτήρων. Αλλά, φτάνοντας στο τέλος, μου φάνηκε σαν μια ωραία μέση ιστορίας χωρίς αρχή και τέλος. Το χωρίς αρχή μπορούμε να το φάμε, αλλά το χωρίς τέλος με έκανε και πάλι να ψάχνω αν λείπουν σελίδες. Σίγουρα η ιδέα είχε ψωμί ακόμα και μπορούσαν να γραφτούν και άλλα σαν επίλογος, για να μη μένει ο αναγνώστης σύξυλος. Θα άξιζε να πάρει κάποιος άλλος την ιδέα και να την αξιοποιήσει πιο χορταστικά. Γενικά η γνώμη μου είναι "καλό, αλλάαα".

 

 

 

Την γενική ιδέα την "έκλεψε" κανονικότατα η Σούζαν Κόλινς και έγραψε την τριλογία των Αγώνων πείνας.

Επίσης η ίδια ιδέα σε ένα διαφορετικό consept παρουσιάστηκε και στο Ιαπωνικό Battle Royale.

 

Δεν θεωρώ οτι ο αναγνωστης μένει σύξυλος σε καμία περίπτωση πάντως.

Το έργο έχει σαφέστατα αρχή, μέση και τέλος.

 

Αρχίζω να αντιλαμβάνομαι πάντως τι ζητάς όταν διαβάζεις κάποιο έργο (από όλους τους σχολιασμούς σου που έχω διαβάσει). Τι σου αρέσει και τι σε χαλάει, και που μένεις με ερωτηματικά.

Edited January 27, 2012 by Drake Ramore

[wordsmith]

1)Την γενική ιδέα την "έκλεψε" κανονικότατα η Σούζαν Κόλινς και έγραψε την τριλογία των Αγώνων πείνας.

 

2)Δεν θεωρώ οτι ο αναγνωστης μένει σύξυλος σε καμία περίπτωση πάντως.

Το έργο έχει σαφέστατα αρχή, μέση και τέλος.

 

3)Αρχίζω να αντιλαμβάνομαι πάντως τι ζητάς όταν διαβάζεις κάποιο έργο (από όλους τους σχολιασμούς σου που έχω διαβάσει). Τι σου αρέσει και τι σε χαλάει, και που μένεις με ερωτηματικά.

 

1)A, ναι, το έχω ακούσει αυτό και έπρεπε να το θυμηθώ. Δεν το έχω διαβάσει, αλλά είναι στα υπόψην.

 

2)Εεε... Ποιο είναι το τέλος; Οκ, το ποιος θα κερδίσει φαίνεται σχεδόν από την αρχή, αλλά περίμενα, μετά το τέλος του αγώνα, να μάθω και τίποτα άλλο γι' αυτόν, για το διοργανωτή, για το βραβείο κλπ. Για το από πού και ως πού είναι αυτό νόμιμο, τουλάχιστον.

 

3)Τουλάχιστον έχω καθιερώσει αναγνωρίσιμο στυλ ως σχολιάστρια, αν όχι ως συγγραφέας. Κάτι είναι κι αυτό!

[Drake Ramore]

1)Την γενική ιδέα την "έκλεψε" κανονικότατα η Σούζαν Κόλινς και έγραψε την τριλογία των Αγώνων πείνας.

 

2)Δεν θεωρώ οτι ο αναγνωστης μένει σύξυλος σε καμία περίπτωση πάντως.

Το έργο έχει σαφέστατα αρχή, μέση και τέλος.

 

3)Αρχίζω να αντιλαμβάνομαι πάντως τι ζητάς όταν διαβάζεις κάποιο έργο (από όλους τους σχολιασμούς σου που έχω διαβάσει). Τι σου αρέσει και τι σε χαλάει, και που μένεις με ερωτηματικά.

 

1)A, ναι, το έχω ακούσει αυτό και έπρεπε να το θυμηθώ. Δεν το έχω διαβάσει, αλλά είναι στα υπόψην.

 

2)Εεε... Ποιο είναι το τέλος; Οκ, το ποιος θα κερδίσει φαίνεται σχεδόν από την αρχή, αλλά περίμενα, μετά το τέλος του αγώνα, να μάθω και τίποτα άλλο γι' αυτόν, για το διοργανωτή, για το βραβείο κλπ. Για το από πού και ως πού είναι αυτό νόμιμο, τουλάχιστον.

 

3)Τουλάχιστον έχω καθιερώσει αναγνωρίσιμο στυλ ως σχολιάστρια, αν όχι ως συγγραφέας. Κάτι είναι κι αυτό!

 

 

Χεχεχε, ακριβώς αυτό. Όταν είδα ότι έκανες σχολιασμό στην Μακριά πορεία ήμουν σίγουρος ότι θα ζητούσες όλα αυτά που γράφεις στον αριθμό 2 στην παράθεση. Εμένα ας πούμε όλα αυτά τα ερωτήματα που θέτεις δεν με απασχόλησαν καθόλου. Μπαίνω στο κλίμα της ιστορίας και την δέχομαι as is, παρακολουθώντας την να ξετυλίγεται. Δεν με ενδιαφέρει γιατί είναι νόμιμο κάτι τέτοιο, ούτε για το πως έφτασε η χώρα σε ένα τέτοιο σημείο. Η ιστορία δεν είναι για όλα αυτά, αλλά για τα 100 (δεν θυμάμαι ακριβώς πόσα...) παιδιά που παίρνουν μέρος.

 

Σίγουρα έχεις καθιερώσει αναγνωρίσιμο στυλ σχολιασμού.

 

Υ.Γ Μην διαβάσεις τον Δρομέα του Στεφεν Κινγκ. Θα έχεις ακριβώς τις ίδιες απορίες. Τους Αγώνες Πείνας όμως να τους διαβάσεις. Έχουν καλή πλοκή και είναι καλογραμμένοι, απλά έχε στο μυαλό ότι απευθυνονται σε ένα πιο εφηβικό κοινό (όχι ότι είναι κακό αυτό).

 

 

[Μιχάλης]

Τέλειωσα το Ντεσπερέσιον και μου άρεσε πολύ..Στην αρχή βέβαια είχα σκυλοβαρεθεί τη ζωή μου..Μέχρι και η γραφή του King μου ξίνιζε αλλά μετα εντάξει, έστρωσε..Επίσης είχε αρκετές τρομακτικές σκηνές και ακόμη περισσότερες αηδιαστικές.Όμως έμεινα με μία απορία

Μας λέει ότι ο Τζόνι έχει πεθάνει αλλά κυκλοφορούσε κανονικά.Ήταν κάτι σαν άγγελος;

 

 

Edited January 28, 2012 by Μιχάλης S.K.

[northerain]

Τώρα διάβασε το Regulators.

[Δημήτρης]

Καλά είπε ο northerain, αλλά είναι ανάποδα. Πρώτα είναι ''Οι Ρυθμιστές'' και μετά το ''Ντεσπερέισον''. Δεν είναι το δεύτερο συνέχεια του πρώτου, αλλά αλληλοσυμπληρώνονται σαν κομμάτια παζλ. Damn, δεν πρόσεξα το post σου όπου ανέφερες πως θα διαβάσεις πρώτα το ''Ντεσπερέισον'' για να σου πρότεινα να μην το κάνεις. Όχι ότι έγινε και τίποτα το τρομερό, αλλά πιστεύω ότι θα σου άρεζαν περισσότερο έτσι.

Edited January 28, 2012 by Δημήτρης