Στίβεν Κινγκ (Stephen King)

[Anwrimos23]

 

Εγώ δεν κατατάσσω τον εαυτό μου στους φανατικούς αναγνώστες του συγγραφέα. Από την άλλη όταν θέλεις να διαβάσεις τέτοιου είδους λογοτεχνία αποτελεί μονόδρομο για μένα, δηλ δεν είναι άπειρες οι ελληνικές εκδοτικές επιλογές που μου δίνονται κ υπάρχουν πολλοί κακοί υπερπροβεβλημένοι συγγραφείς στο συγκεκριμένο πεδίο. Τουλάχιστον ακόμα και εσείς που γκρινιάζετε ότι αυτό ή εκείνο το βιβλίο του δε σας άρεσε κ τόσο, παρ όλα αυτά το διαβάσατε ολόκληρο κ δεν το πετάξατε από το παράθυρο κ αυτό είναι ένα θετικό στοιχείο. Αν τα χειρότερα έργα σου διαβάζονται ευχάριστα, σημαίνει ότι είσαι Θεός στη δουλειά σου.  Για μένα είναι κρίμα που (ειδικά) τα πιο παλιά του δεν έχουν βγει σε σκληρόδετη πολυτελή έκδοση, γιατί είναι πραγματικά αθάνατα και σημαντικά έργα. Καλή χρυσή αυτή η bell, αλλά κάπως άρπα κόλλα το όλο εκδοτικό εγχείρημα. Σοβαρά τώρα είναι εξώφυλλα αυτά που τυπώνει; Και ο Θόλος που αγόρασα πρόσφατα, μου φάνηκε πολλή κακή έκδοση για τα 14 ευρώ (19 δολάρια!) που έδωσα. Με τόσα χρήματα θα πρεπε να μου προσφέρουν κ το ανάλογο προϊόν όπως στο εξωτερικό.

Σκληροδετες εκδοσεις ε?εχω τα παντα απο Κing(οταλ λεμε τα παντα εννοουμε ΤΑ ΠΑΝΤΑ) και επειδη τηρω εναν καταλογο βιβλιο με τις τιμες που τα εχω αγορασει,εχω δωσει μεχρι σημερα 693,40 ευρω ετσι και τα βγαζανε και σκληροδετα θα με χε χωρισει η γυναικα!!

 

Δεν έχεις και άδικο έτσι όπως το θέτεις , ειναι πάρα πολλά βιβλία. Απλά εγώ είπα μακάρι να βγαίναν σκληρόδετα τα πιο κλασικά του: πχ Λάμψη, Το Αυτό, Το Κοράκι, 11/22/63 , κ μερικά ακόμα... Άσε έχουμε καστραφεί με τα βιβλία κ εγώ αν τα έβαζα στο τεφτέρι πιστεύω θα πάθαινα εγκεφαλικό, οπότε άστο, καλύτερα να σκέφτεσαι ότι θα τα έτρωγες σε καφέδες, junk food κ καταναλωτικά άχρηστα προϊόντα.

Edited February 8, 2014 by Anwrimos23

[BladeRunner]

Έχω διαβάσει πολλά βιβλία του Κινγκ (30 μέχρι σήμερα!) και για τα μισά τουλάχιστον έχω γράψει και από ένα σχόλιο στο φόρουμ, αλλά ούτε ένα στο τόπικ του συγγραφέα! Και επειδή έχω όρεξη και θέλω να υπάρχει μεγαλύτερη ποικιλία στα σχόλια σ'αυτό το τόπικ, παρακάτω η λίστα με όσα έχω σχολιάσει και τα links για να βρείτε τα σχόλια:

 

*Για τα βιβλία της σειράς Μαύρος Πύργος, σχόλια στο τόπικ της σειράς στο subforum της φαντασίας (εδώ).

*Κάρυ. Σχόλιο εδώ.

*Οργή. Σχόλιο εδώ.

*Κρυφό παράθυρο, μυστικός κήπος. Σχόλιο εδώ. (ας είναι και 3 γραμμές )

*Μπλέιζ. Σχόλιο εδώ.

*Σκοτάδι βαθύ, δίχως άστρα. Σχόλιο εδώ.

*Ντολόρες Κλέμπορν. Σχόλιο εδώ.

*Τζόιλαντ. Σχόλιο εδώ.

*Μίζερι. Σχόλιο εδώ.

*Το καλοκαίρι της διαφθοράς. Σχόλιο εδώ.

 

Έχω διαβάσει και αυτά: Το Κινητό (8/10), Η Λάμψη (9/10), Το Κοράκι (10/10), Σάλεμς Λοτ (10/10), Το Πράσινο Μίλι (10/10), Ντεσπερέισον (9/10), Οι Ρυθμιστές (7/10), Αδύνατος (7/10), Το Τέλος Της Αθωότητας (10/10), Η Μακριά Πορεία (9/10), Ο Δρομέας (8.5/10), Η Ομίχλη (8.5/10), Νυχτερινή Πτήση 29 (8.5/10), Τελευταία Έξοδος: Ρίτα Χέιγουορθ (10/10), Όλα Είναι Δυνατά (8.5/10), για τα οποία όμως δεν έχω γράψει κάποιο σχόλιο στο φόρουμ, είτε γιατί όταν τα διάβασα δεν ήμουν μέλος της κοινότητας ακόμα, είτε γιατί δεν είχα μπει στο τρυπάκι να γράφω σχόλια και να βοηθάω μελλοντικούς αναγνώστες. Με την βαθμολογία όμως καταλαβαίνει κανείς μέσες-άκρες. 

[Διγέλαδος]

 

Και μετά το Dr Sleep θα περιμένουμε και αυτό..

http://www.thestar.com.my/Lifestyle/Books/2013/12/19/Mr-Mercedes-is-Stephen-Kings-2014-novel.aspx/

 

 

Στο link της βιβλιογραφίας του στη Wikipedia φαίνεται ότι έχει γράψει και ένα ακόμη που είναι να κυκλοφορήσει μέσα στο 2014, το ''Revival''. Δεν αναφέρεται όμως πουθενά η ημερομηνία.

 

The novel will be published by Scribner and Hodder & Stoughton, and comes out November 11, 2014.

[Δημήτρης]

 

 

Και μετά το Dr Sleep θα περιμένουμε και αυτό..

http://www.thestar.com.my/Lifestyle/Books/2013/12/19/Mr-Mercedes-is-Stephen-Kings-2014-novel.aspx/

 

 

Στο link της βιβλιογραφίας του στη Wikipedia φαίνεται ότι έχει γράψει και ένα ακόμη που είναι να κυκλοφορήσει μέσα στο 2014, το ''Revival''. Δεν αναφέρεται όμως πουθενά η ημερομηνία.

 

The novel will be published by Scribner and Hodder & Stoughton, and comes out November 11, 2014.

 

 

Άρα λοιπόν να το περιμένουμε από την Bell λογικά κατά το καλοκαίρι του 2015. Ωραία, πάααααααρα πολύ ωραία

[Natasha]

  Εγώ από τον θείο Στέφεν έχω το "Παιχνίδι του Τζέραλντ" ως αγαπημένο μου βιβλίο. Η αρχική σύλληψη του πώς μπλέκει η πρωταγωνίστρια μου φάνηκε έξυπνη και τα βάσανα που περνάει τα πέρασα μαζί της. Το πώς αποτυπώνεται ο χαρακτήρας της, η σχέση της με τον πατέρα της (και τη μητέρα της, όλα έπαιξαν το ρόλο τους) μου φάνηκε εκπληκτικό. Για να είμαι ειλικρινής, μου έκανε εντύπωση που το έγραψε ο Κινγκ που πώς να το κάνουμε είναι άντρας. Είναι νομίζω εξτρα πόντοι όταν σκιαγραφείς κάτι ξένο από εσένα και εδώ ο Κινγκ δείχνει πολλά χρώματα της γυναικείας φύσης, και εμένα προσωπικά με κάλυψε.

 

Το ίδιο πετυχαίνει στο "Ντολόρες Κλέμπορν" (το οποίο "κλείνει το μάτι" στο "Παιχνίδι του Τζέραλντ" και κατ' εμέ όσοι διαβάσατε το ένα, διαβάστε και το άλλο). Και εκεί έχουμε έναν πίνακα με το τι μπορεί να παίζει ανάμεσα σε δυο γυναίκες, και υπό το πρίσμα της φυλής και υπό το πρίσμα της κοινωνικής τάξης. Ειλικρινά, αν του έκανε μαθήματα Γυναικείων Σπουδών η Τάμπιθα (καλή της ώρα της αφανούς ηρωίδας) εγώ προσωπικά τους συγχαίρω και τους δύο.

 

Κατά τον Κινγκ, έμπνευση για το "Ντολόρες" ήταν μια μικρή ιστορία, που κυκλοφορεί μαζί με άλλες 2 στα ελληνικά, η "Αφιέρωση". Η ομώνυμη μου είχε αρέσει και μου άφησε εικόνες βουντού που θυμάμαι ακόμη καθαρά χρόνια μετά (4; 5;), τις άλλες δύο δεν τις πολύθυμάμαι.

 

Επίσης, πήρα εισιτήριο για το μεγάλο ταξίδι προς τον Μαύρο Πύργο. Τελείωσα τα 3 πρώτα και το "Οι Ρημαγμένοι Τόποι" το λάτρεψα. Έχω μια αδυναμία σε γρίφους και τραίνα και σε πολλά πράγματα που είχε σαν έργο οπότε είναι το αγαπημένο μου μέχρι τώρα. Για κάποιο λόγο όμως, ξεκινώντας το 4 το άφησα και μετά το ξανά-άφησα. Δεν μου έμεινε τόσο μεγάλη λαχτάρα να συνεχίσω (και δεν είναι ότι το "Wastelands" ολοκληρώνει την ιστορία, ούτε κατά διάνοια).

 

Ακόμη, διάβασα τη συλλογή διηγημάτων "Πώς τελείωσε όλο το Μπάχαλο". Η ομώνυμη ιστορία μου είχε φανεί έξυπνη και τη θυμάμαι ακόμη, και γενικά καλοπέρασα.

 

"Η Μακριά πορεία" τώρα μέσα στην απαισιοδοξία της μου άρεσε. Δεν είναι το καλύτερο βιβλίο του Κινγκ, αλλά νομίζω ότι είναι πολύ πολύ καλό.

 

Άλλο διαμαντάκι είναι το "Καλοκαίρι της διαφθοράς" που μιλά για ένα παιδί διαστροφικό που θέλει ένας Ναζί να του διηγηθεί ιστορίες από τον πόλεμο, από τη δική του πλευρά. Ωραία η σχέση μεταξύ του παππού και του μικρού, είχε ενδιαφέρον και ας μην ακούγεται τόσο στη βιβλιογραφία του Κινγκ.

 

Εγώ τώρα ασχολούμαι με τον γιο που φαίνεται πολλά υποσχόμενος (η σειρά comics "Locke and Key" είναι η καλύτερη που έχω διαβάσει ποτέ).

[Δημήτρης]

Επίσης, πήρα εισιτήριο για το μεγάλο ταξίδι προς τον Μαύρο Πύργο. Τελείωσα τα 3 πρώτα και το "Οι Ρημαγμένοι Τόποι" το λάτρεψα. Έχω μια αδυναμία σε γρίφους και τραίνα και σε πολλά πράγματα που είχε σαν έργο οπότε είναι το αγαπημένο μου μέχρι τώρα. Για κάποιο λόγο όμως, ξεκινώντας το 4 το άφησα και μετά το ξανά-άφησα. Δεν μου έμεινε τόσο μεγάλη λαχτάρα να συνεχίσω (και δεν είναι ότι το "Wastelands" ολοκληρώνει την ιστορία, ούτε κατά διάνοια).

Άλλο διαμαντάκι είναι το "Καλοκαίρι της διαφθοράς" που μιλά για ένα παιδί διαστροφικό που θέλει ένας Ναζί να του διηγηθεί ιστορίες από τον πόλεμο, από τη δική του πλευρά. Ωραία η σχέση μεταξύ του παππού και του μικρού, είχε ενδιαφέρον και ας μην ακούγεται τόσο στη βιβλιογραφία του Κινγκ.

 

 

Αν τα διάβασες στο καπάκι, τότε μάλλον εξαιτίας του overdose έγινε αυτό οπότε καλά έκανες και σταμάτησες. Άσε να περάσει λίγος καιρός, και το ξαναπιάνεις ανανεωμένη. Btw ''Ο Μάγος και η Γυάλινη Σφαίρα'' είναι έπος από τα λίγα.

 

Ωραίο βιβλίο ''Το Καλοκαίρι της Διαφθοράς'', το βρήκα μία φορά καλύτερο από την πλειοψηφία επειδή μ' ενδιαφέρει ο Β' Π.Π. Όχι από τα καλύτερα του, αλλά σαφώς υποτιμημένο και ανώτερο της φήμης του.

Edited February 24, 2014 by Δημήτρης

[taketrance]

Καλησπερα σε ολους ! 

 

Φαν χρονια κι εγω του Στηβεν Κινγκ , ειχα σταματησει να διαβαζω τον τελευταιο καιρο βεβαια γιατι ειχα απορροφηθει με αλλου ειδους βιβλια , αλλα τελειωσα προσφατα τον Θολο που τον ειχα αφησει στα μισα (ωραιο concept , περιγραφει τις ζωες πολλων ανθρωπων μεσα σε μια πολη , χωρις να ειναι προσωποκεντρικο αφου οι πρωταγωνιστες ειναι παρα πολλοι , αλλα βασικο μειονεκτημα θα ελεγα οτι σε ενα βιβλιο 1200 σελιδων , πλησιαζοντας προς το τελος με τις σελιδες να λιγοστευουν συνεχως και να μην ειναι ουτε κατα διανοια κοντα στο τελος και ξαφνικα να κανει ενα συμμαζεμα στις τελευταιες <10 σελιδες ειναι λιγο μελανο σημειο... + μια αναμενομενη φλυαρια που σε ενα τοσο μεγαλο βιβλιο φυσικα την περιμενεις ) .

Μπηκα παλι στον πυρετο του Κινγκ λοιπον και πηρα αλλα 2 βιβλια διηγηματων το " Σκοταδυ Βαθυ , Διχως Αστρα " και το "Ιστοριες του Λυκοφωτος"

Το πρωτο ειναι πραγματικα φοβερο , ανατριχιαστικες ιστοριες , ειδικα το 1922 σε σημειο τρομερης λεπτομερειας που σε ταραζει ... Στα ατου του ειναι πως εχει μονο 4 ιστοριες και προλαβαινει να τις αναπτυξει αρκετα ωστε να μη νιωθεις οτι δεν ειχαν επαρκεια 

Αντιθετα , οι Ιστοριες του Λυκοφωτος , με εκαναν να φοβαμαι να ξαναπιασω βιβλιο του στα χερια μου   , πραγματικα εντελως ανουσιες ιστοριες , ειδικα μερικες που ειναι κατι 10σελιδα , απορω γιατι τα εγραψε εξαρχης ... Μοναδικα εξαιρεση το "Ν" που ηταν μια πολυ καλη ιστορια αντε και η Μπισκοτενια . Πραγματικα το βιβλιο το βλεπω στο ραφι και λεω , το εβγαλε μονο για καμια αρπαχτη , δεν εξηγειται αλλιως ...

Ξεκινησα τωρα το "Εργα Οδοποιιας " και γυρω στις 100 πρωτες σελιδες φαινεται αρκετα καλο αν και ξερω πως δεν ειναι τρομου και φαινεται πολυ σοφτ ως τωρα  . Μου καλυπτει καπως το τραυμα που υπεστησα   κι επομενο στη σειρα Ντεσπερεισον και Νεκρη Ζωνη .

[dagoncult]

  Κατά τον Κινγκ, έμπνευση για το "Ντολόρες" ήταν μια μικρή ιστορία, που κυκλοφορεί μαζί με άλλες 2 στα ελληνικά, η "Αφιέρωση". Η ομώνυμη μου είχε αρέσει και μου άφησε εικόνες βουντού που θυμάμαι ακόμη καθαρά χρόνια μετά (4; 5;), τις άλλες δύο δεν τις πολύθυμάμαι.

 

Λογικά το βιβλίο είναι το Η Αφιέρωση, από εκδόσεις Επιλογή. Πάντως, τις άλλες δύο που δεν θυμάσαι τις βρήκα αρκετά καλές. Την μία ειδικά την θεωρώ δυναμίτη. Πρόκειται για Το Ταξίδι, όπου μια οικογένεια πάει να κάνει τη διαδρομή Γη-Άρης με τηλεμεταφορά. Μόνο που για να γίνει η μεταφορά, ο ταξιδιώτης πρέπει να είναι κοιμισμένος. Πολύ δυνατή ιστορία. Ιδιαίτερα το φινάλε τα έσπαγε. Καλή ανατριχίλα. Η άλλη, που βρήκα μετριοκαλή, ήταν Η Εξέδρα, με μια παρέα που κολυμπάει μέχρι μια εξέδρα που υπάρχει στη μέση μιας λίμνης, αλλά τελικά το βραδινό μπανάκι τούς βγαίνει στραβό.

Έχει και μια τέταρτη ιστορία το βιβλίο, το Νόνα, αλλά από αυτήν δε θυμάμαι τίποτα (κάτι που ισχύει και για την Αφιέρωση).

 

 

 

 

Άλλο διαμαντάκι είναι το "Καλοκαίρι της διαφθοράς" που μιλά για ένα παιδί διαστροφικό που θέλει ένας Ναζί να του διηγηθεί ιστορίες από τον πόλεμο, από τη δική του πλευρά. Ωραία η σχέση μεταξύ του παππού και του μικρού, είχε ενδιαφέρον και ας μην ακούγεται τόσο στη βιβλιογραφία του Κινγκ.

 

 

Ωραίο βιβλίο ''Το Καλοκαίρι της Διαφθοράς'', το βρήκα μία φορά καλύτερο από την πλειοψηφία επειδή μ' ενδιαφέρει ο Β' Π.Π. Όχι από τα καλύτερα του, αλλά σαφώς υποτιμημένο και ανώτερο της φήμης του.

 

Παίζει και ταινία

 

http://en.wikipedia.org/wiki/Apt_Pupil_(film)

[Natasha]

 

  Κατά τον Κινγκ, έμπνευση για το "Ντολόρες" ήταν μια μικρή ιστορία, που κυκλοφορεί μαζί με άλλες 2 στα ελληνικά, η "Αφιέρωση". Η ομώνυμη μου είχε αρέσει και μου άφησε εικόνες βουντού που θυμάμαι ακόμη καθαρά χρόνια μετά (4; 5;), τις άλλες δύο δεν τις πολύθυμάμαι.

 

Λογικά το βιβλίο είναι το Η Αφιέρωση, από εκδόσεις Επιλογή. Πάντως, τις άλλες δύο που δεν θυμάσαι τις βρήκα αρκετά καλές. Την μία ειδικά την θεωρώ δυναμίτη. Πρόκειται για Το Ταξίδι, όπου μια οικογένεια πάει να κάνει τη διαδρομή Γη-Άρης με τηλεμεταφορά. Μόνο που για να γίνει η μεταφορά, ο ταξιδιώτης πρέπει να είναι κοιμισμένος. Πολύ δυνατή ιστορία. Ιδιαίτερα το φινάλε τα έσπαγε. Καλή ανατριχίλα. Η άλλη, που βρήκα μετριοκαλή, ήταν Η Εξέδρα, με μια παρέα που κολυμπάει μέχρι μια εξέδρα που υπάρχει στη μέση μιας λίμνης, αλλά τελικά το βραδινό μπανάκι τούς βγαίνει στραβό.

Έχει και μια τέταρτη ιστορία το βιβλίο, το Νόνα, αλλά από αυτήν δε θυμάμαι τίποτα (κάτι που ισχύει και για την Αφιέρωση).

 

 

 

 

Άλλο διαμαντάκι είναι το "Καλοκαίρι της διαφθοράς" που μιλά για ένα παιδί διαστροφικό που θέλει ένας Ναζί να του διηγηθεί ιστορίες από τον πόλεμο, από τη δική του πλευρά. Ωραία η σχέση μεταξύ του παππού και του μικρού, είχε ενδιαφέρον και ας μην ακούγεται τόσο στη βιβλιογραφία του Κινγκ.

 

 

Ωραίο βιβλίο ''Το Καλοκαίρι της Διαφθοράς'', το βρήκα μία φορά καλύτερο από την πλειοψηφία επειδή μ' ενδιαφέρει ο Β' Π.Π. Όχι από τα καλύτερα του, αλλά σαφώς υποτιμημένο και ανώτερο της φήμης του.

 

Παίζει και ταινία

 

http://en.wikipedia.org/wiki/Apt_Pupil_(film)

 

 

Ναι την είδα την ταινία, δεν ενθουσιάστηκα, αλλά ήμουν μόλις 15. Την Εξέδρα τη θυμήθηκα και μάλιστα την είχα λατρέψει, ήταν από τα πρώτα σχετικά διηγήματα που διάβασα μικρή και μου άρεσε πόλύ!

[Adicto]

Το Καλοκαίρι της Διαφθοράς το είδα "ανεβασμένο" στο θέατρο Επι Κολωνώ και τα έσπαγε!

[Δημήτρης]

κι επομενο στη σειρα Ντεσπερεισον και Νεκρη Ζωνη .

 

Καλησπέρα, δεν ξέρω αν γνωρίζεις ότι το ''Ντεσπερέισον'' συνδέεται άμεσα με το ''Οι Ρυθμιστές'' και ίσως θα έπρεπε να το διαβάσεις μετά από αυτό. Ή τουλάχιστον σε κοντινό χρονικό διάστημα μεταξύ τους. Δεν είναι τόσο συνέχεια το ένα του άλλου, όσο σαν δύο κομμάτια παζλ που αλληλοσυμπληρώνονται. Και συμφωνώ με την κριτική σου για το ''Σκοτάδι Βαθύ, Δίχως Άστρα'', πρόκειται πραγματικά για τρομερή συλλογή.

Edited March 18, 2014 by Δημήτρης

[taketrance]

 

κι επομενο στη σειρα Ντεσπερεισον και Νεκρη Ζωνη .

 

Καλησπέρα, δεν ξέρω αν γνωρίζεις ότι το ''Ντεσπερέισον'' συνδέεται άμεσα με το ''Οι Ρυθμιστές'' και ίσως θα έπρεπε να το διαβάσεις μετά από αυτό. Ή τουλάχιστον σε κοντινό χρονικό διάστημα μεταξύ τους. Δεν είναι τόσο συνέχεια το ένα του άλλου, όσο σαν δύο κομμάτια παζλ που αλληλοσυμπληρώνονται. Και συμφωνώ με την κριτική σου για το ''Σκοτάδι Βαθύ, Δίχως Άστρα'', πρόκειται πραγματικά για τρομερή συλλογή.

 

ναι το ειδα που το γραφουν στο τοπικ αυτο για τους Ρυθμιστες αλλα δεν εχω το εχω βρει σε κανενα βιβλιοπωλειο ( σε ελληνικη εκδοση τουλαχιστον )

[Μιχάλης]

Καλησπερα σε ολους ! 

 

Φαν χρονια κι εγω του Στηβεν Κινγκ , ειχα σταματησει να διαβαζω τον τελευταιο καιρο βεβαια γιατι ειχα απορροφηθει με αλλου ειδους βιβλια , αλλα τελειωσα προσφατα τον Θολο που τον ειχα αφησει στα μισα (ωραιο concept , περιγραφει τις ζωες πολλων ανθρωπων μεσα σε μια πολη , χωρις να ειναι προσωποκεντρικο αφου οι πρωταγωνιστες ειναι παρα πολλοι , αλλα βασικο μειονεκτημα θα ελεγα οτι σε ενα βιβλιο 1200 σελιδων , πλησιαζοντας προς το τελος με τις σελιδες να λιγοστευουν συνεχως και να μην ειναι ουτε κατα διανοια κοντα στο τελος και ξαφνικα να κανει ενα συμμαζεμα στις τελευταιες <10 σελιδες ειναι λιγο μελανο σημειο... + μια αναμενομενη φλυαρια που σε ενα τοσο μεγαλο βιβλιο φυσικα την περιμενεις ) .

Μπηκα παλι στον πυρετο του Κινγκ λοιπον και πηρα αλλα 2 βιβλια διηγηματων το " Σκοταδυ Βαθυ , Διχως Αστρα " και το "Ιστοριες του Λυκοφωτος"

Το πρωτο ειναι πραγματικα φοβερο , ανατριχιαστικες ιστοριες , ειδικα το 1922 σε σημειο τρομερης λεπτομερειας που σε ταραζει ... Στα ατου του ειναι πως εχει μονο 4 ιστοριες και προλαβαινει να τις αναπτυξει αρκετα ωστε να μη νιωθεις οτι δεν ειχαν επαρκεια 

Αντιθετα , οι Ιστοριες του Λυκοφωτος , με εκαναν να φοβαμαι να ξαναπιασω βιβλιο του στα χερια μου   , πραγματικα εντελως ανουσιες ιστοριες , ειδικα μερικες που ειναι κατι 10σελιδα , απορω γιατι τα εγραψε εξαρχης ... Μοναδικα εξαιρεση το "Ν" που ηταν μια πολυ καλη ιστορια αντε και η Μπισκοτενια . Πραγματικα το βιβλιο το βλεπω στο ραφι και λεω , το εβγαλε μονο για καμια αρπαχτη , δεν εξηγειται αλλιως ...

Ξεκινησα τωρα το "Εργα Οδοποιιας " και γυρω στις 100 πρωτες σελιδες φαινεται αρκετα καλο αν και ξερω πως δεν ειναι τρομου και φαινεται πολυ σοφτ ως τωρα  . Μου καλυπτει καπως το τραυμα που υπεστησα   κι επομενο στη σειρα Ντεσπερεισον και Νεκρη Ζωνη .

Δεν σου άρεσε "Η γάτα από την κόλαση" από τις Ιστορίες του Λυκόφωτος?? Έγω τη βρήκα εξαιρετική!!

Το " Σκοταδυ Βαθυ , Διχως Αστρα " είναι όντως εξαίσιο βιβλίο!!

[taketrance]

 

Καλησπερα σε ολους ! 

 

Φαν χρονια κι εγω του Στηβεν Κινγκ , ειχα σταματησει να διαβαζω τον τελευταιο καιρο βεβαια γιατι ειχα απορροφηθει με αλλου ειδους βιβλια , αλλα τελειωσα προσφατα τον Θολο που τον ειχα αφησει στα μισα (ωραιο concept , περιγραφει τις ζωες πολλων ανθρωπων μεσα σε μια πολη , χωρις να ειναι προσωποκεντρικο αφου οι πρωταγωνιστες ειναι παρα πολλοι , αλλα βασικο μειονεκτημα θα ελεγα οτι σε ενα βιβλιο 1200 σελιδων , πλησιαζοντας προς το τελος με τις σελιδες να λιγοστευουν συνεχως και να μην ειναι ουτε κατα διανοια κοντα στο τελος και ξαφνικα να κανει ενα συμμαζεμα στις τελευταιες <10 σελιδες ειναι λιγο μελανο σημειο... + μια αναμενομενη φλυαρια που σε ενα τοσο μεγαλο βιβλιο φυσικα την περιμενεις ) .

Μπηκα παλι στον πυρετο του Κινγκ λοιπον και πηρα αλλα 2 βιβλια διηγηματων το " Σκοταδυ Βαθυ , Διχως Αστρα " και το "Ιστοριες του Λυκοφωτος"

Το πρωτο ειναι πραγματικα φοβερο , ανατριχιαστικες ιστοριες , ειδικα το 1922 σε σημειο τρομερης λεπτομερειας που σε ταραζει ... Στα ατου του ειναι πως εχει μονο 4 ιστοριες και προλαβαινει να τις αναπτυξει αρκετα ωστε να μη νιωθεις οτι δεν ειχαν επαρκεια 

Αντιθετα , οι Ιστοριες του Λυκοφωτος , με εκαναν να φοβαμαι να ξαναπιασω βιβλιο του στα χερια μου   , πραγματικα εντελως ανουσιες ιστοριες , ειδικα μερικες που ειναι κατι 10σελιδα , απορω γιατι τα εγραψε εξαρχης ... Μοναδικα εξαιρεση το "Ν" που ηταν μια πολυ καλη ιστορια αντε και η Μπισκοτενια . Πραγματικα το βιβλιο το βλεπω στο ραφι και λεω , το εβγαλε μονο για καμια αρπαχτη , δεν εξηγειται αλλιως ...

Ξεκινησα τωρα το "Εργα Οδοποιιας " και γυρω στις 100 πρωτες σελιδες φαινεται αρκετα καλο αν και ξερω πως δεν ειναι τρομου και φαινεται πολυ σοφτ ως τωρα  . Μου καλυπτει καπως το τραυμα που υπεστησα   κι επομενο στη σειρα Ντεσπερεισον και Νεκρη Ζωνη .

Δεν σου άρεσε "Η γάτα από την κόλαση" από τις Ιστορίες του Λυκόφωτος?? Έγω τη βρήκα εξαιρετική!!

Το " Σκοταδυ Βαθυ , Διχως Αστρα " είναι όντως εξαίσιο βιβλίο!!

 

 

καλουτσικη , οχι τιποτα σπουδαιο ομως ... γενικως οπως ειπα μου φανηκαν καπως ανουσιες οι ιστοριες , σαν να μην ειχαν να προσφερουν τιποτα , το ολο βιβλιο μου αφησε μια πολυ αρνητικη εντυπωση . 

Τα Εργα Οδοποιιας μολις τα τελειωσα . Συμπαθητικο βιβλιο , παρα πολυ προσωποκεντρικο  , σε κανει να ταυτιζεσαι επομενως πολυ με τον πρωταγωνιστη , φαινεται μια αλλαγη στον τροπο γραφης που εχω συνηθισει τον Κινγκ , ισως επειδη ειναι το πρωτο που διαβαζω ως Ριτσαρντ Μπακμαν , παντως αρκετα καλο γενικα - μια καλη μεταβαση μετα τις Ιστοριες του Λυκοφωτος  

Edited March 19, 2014 by taketrance

[volyros]

Κι εγω "παλευω" να τελειωσω το Κορακι κανα μηνα τωρα,μου εχουν μεινει 300 σελιδες ακομα..

 

Παντως αυτου του ανθρωπου οσο με κουραζει η φλυαρια του αλλο τοσο μου αρεσει κιολας!!Δηλαδη καθεται και γραφει 30 σελιδες(επι πολλες φορες) φαινομενικα ασχετες με την πλοκη αλλα απο αυτες τις φλυαριες του παντα σχολιαζει-στυλιτευει-υπερασπιζεται-κατηγορει καποιο θεμα οπως θρησκεια,σεξουαλικοτητα,ενηλικιωση,πολιτικη,φιλοσοφια,ψυχολογια,κοσμοθεωρια που μονο ασυγκινητο δεν σε αφηνει.Και ενω εκει που τον βριζεις που δεν προχωραει την ιστορια αλλα "φλυαρει" εχεις και ενα αμυδρο χαμογελο η μειδιαμα αν θελετε στα χειλη απο αυτο που μολις διαβασες,που αφηνεις προς στιγμην το βιβλιο(και την ιστορια-πλοκη)και σκεφτεσαι τους προβληματισμους σου πανω στο συγκεκριμενο θεμα!!

 

Συνεχιζω το διαβασμα τωρα αφου ξεκουρασα λιγο τα χερια μου(διαβαζω ξαπλωμενος και ειναι βαρυ το ατιμο!) για να τελειωνω καμμια φορα!!

Edited March 20, 2014 by volyros

[Roland]

Επιτέλους έφτασε και στα βιβλιοπωλεία της παραμεθορίου όπου ζω ο Δόκτωρ Ύπνος.. Μόλις το παρέλαβα και είμαι έτοιμος να πέσω με τα μούτρα..

[taketrance]

Κι εγω "παλευω" να τελειωσω το Κορακι κανα μηνα τωρα,μου εχουν μεινει 300 σελιδες ακομα..

 

Παντως αυτου του ανθρωπου οσο με κουραζει η φλυαρια του αλλο τοσο μου αρεσει κιολας!!Δηλαδη καθεται και γραφει 30 σελιδες(επι πολλες φορες) φαινομενικα ασχετες με την πλοκη αλλα απο αυτες τις φλυαριες του παντα σχολιαζει-στυλιτευει-υπερασπιζεται-κατηγορει καποιο θεμα οπως θρησκεια,σεξουαλικοτητα,ενηλικιωση,πολιτικη,φιλοσοφια,ψυχολογια,κοσμοθεωρια που μονο ασυγκινητο δεν σε αφηνει.Και ενω εκει που τον βριζεις που δεν προχωραει την ιστορια αλλα "φλυαρει" εχεις και ενα αμυδρο χαμογελο η μειδιαμα αν θελετε στα χειλη απο αυτο που μολις διαβασες,που αφηνεις προς στιγμην το βιβλιο(και την ιστορια-πλοκη)και σκεφτεσαι τους προβληματισμους σου πανω στο συγκεκριμενο θεμα!!

 

Συνεχιζω το διαβασμα τωρα αφου ξεκουρασα λιγο τα χερια μου(διαβαζω ξαπλωμενος και ειναι βαρυ το ατιμο!) για να τελειωνω καμμια φορα!!

ειναι χαρακτηριστικη η φλυαρια του Κινγκ σε κατι σημεια που μπορει και επι 2 σελιδες να περιγραφει μια σκεψη πχ καποιου που δεν ειναι καν ο πρωταγωνιστης με κατι εντελως ασχετο απο την πλοκη , Αλλα οπως το πες μπορει να ειναι πολυ απολαυστικο πολλες φορες 

[terry283]

 

  Κατά τον Κινγκ, έμπνευση για το "Ντολόρες" ήταν μια μικρή ιστορία, που κυκλοφορεί μαζί με άλλες 2 στα ελληνικά, η "Αφιέρωση". Η ομώνυμη μου είχε αρέσει και μου άφησε εικόνες βουντού που θυμάμαι ακόμη καθαρά χρόνια μετά (4; 5;), τις άλλες δύο δεν τις πολύθυμάμαι.

 

Λογικά το βιβλίο είναι το Η Αφιέρωση, από εκδόσεις Επιλογή. Πάντως, τις άλλες δύο που δεν θυμάσαι τις βρήκα αρκετά καλές. Την μία ειδικά την θεωρώ δυναμίτη. Πρόκειται για Το Ταξίδι, όπου μια οικογένεια πάει να κάνει τη διαδρομή Γη-Άρης με τηλεμεταφορά. Μόνο που για να γίνει η μεταφορά, ο ταξιδιώτης πρέπει να είναι κοιμισμένος. Πολύ δυνατή ιστορία. Ιδιαίτερα το φινάλε τα έσπαγε. Καλή ανατριχίλα. Η άλλη, που βρήκα μετριοκαλή, ήταν Η Εξέδρα, με μια παρέα που κολυμπάει μέχρι μια εξέδρα που υπάρχει στη μέση μιας λίμνης, αλλά τελικά το βραδινό μπανάκι τούς βγαίνει στραβό.

Έχει και μια τέταρτη ιστορία το βιβλίο, το Νόνα, αλλά από αυτήν δε θυμάμαι τίποτα (κάτι που ισχύει και για την Αφιέρωση).

 

 

Ωραιο διηγηματακι ηταν το Νονα. Να το ξαναδιαβασεις! Το Ταξιδι βεβαια ηταν ολα τα λεφτα. Ισως το καλυτερο διηγημα του που εχω διαβασει. Κοιτα τι σκεφτηκε ο τυπος: Τα υλικα αντικειμενα (και το ανθρωπινο σωμα) μπορουν να τηλεμεταφερθουν, αλλα η συνειδηση και η σκεψη οχι. Τι σκεφτεται το μυαλο τη στιγμη που το σωμα τηλεμεταφερεται; Πολυ μπροστα ο ανθρωπος!!!! Και το τελος φυσικα ανατριχιαστικο.

 

Αντιθετα, καλυτερα να μην πω τη γνωμη μου για την Αφιερωση. Με διαφορα ο,τι χειροτερο εχω διαβασει ποτέ στη ζωη μου απο Κινγκ. Χαρακτηριστικο ειναι οτι στο Εφιαλτες και Ονειροτοποι (οπου περιλαμβανεται κανονικα η Αφιερωση, αφου οι εκδοσεις Επιλογη εχουν κανιβαλισει τη βιβλιογραφια του), μετα το διηγημα υπαρχει ενα σημειωμα του Κινγκ οπου, λιγο εως πολυ, απολογειται για αυτο το εκτρωμα που εγραψε.

 

 

Ξεκινησα τωρα το "Εργα Οδοποιιας " και γυρω στις 100 πρωτες σελιδες φαινεται αρκετα καλο αν και ξερω πως δεν ειναι τρομου και φαινεται πολυ σοφτ ως τωρα  . Μου καλυπτει καπως το τραυμα που υπεστησα   κι επομενο στη σειρα Ντεσπερεισον και Νεκρη Ζωνη .

 

 

Νεκρη Ζωνη... Το πρωτο βιβλιο του που επεσε στα χερια μου και διαβασα. Και το μοναδικο του βιβλιο που εχω διαβασει ολοκληρο 3 φορες. 

Τρομακτικο οπου χριεαζεται, ανατρεπτικο, μελαγχολικο (σε βαθμο καταθλιψης) σε καποια σημεια. Εξαιρετικο.

[taketrance]

 

 

  Κατά τον Κινγκ, έμπνευση για το "Ντολόρες" ήταν μια μικρή ιστορία, που κυκλοφορεί μαζί με άλλες 2 στα ελληνικά, η "Αφιέρωση". Η ομώνυμη μου είχε αρέσει και μου άφησε εικόνες βουντού που θυμάμαι ακόμη καθαρά χρόνια μετά (4; 5;), τις άλλες δύο δεν τις πολύθυμάμαι.

 

Λογικά το βιβλίο είναι το Η Αφιέρωση, από εκδόσεις Επιλογή. Πάντως, τις άλλες δύο που δεν θυμάσαι τις βρήκα αρκετά καλές. Την μία ειδικά την θεωρώ δυναμίτη. Πρόκειται για Το Ταξίδι, όπου μια οικογένεια πάει να κάνει τη διαδρομή Γη-Άρης με τηλεμεταφορά. Μόνο που για να γίνει η μεταφορά, ο ταξιδιώτης πρέπει να είναι κοιμισμένος. Πολύ δυνατή ιστορία. Ιδιαίτερα το φινάλε τα έσπαγε. Καλή ανατριχίλα. Η άλλη, που βρήκα μετριοκαλή, ήταν Η Εξέδρα, με μια παρέα που κολυμπάει μέχρι μια εξέδρα που υπάρχει στη μέση μιας λίμνης, αλλά τελικά το βραδινό μπανάκι τούς βγαίνει στραβό.

Έχει και μια τέταρτη ιστορία το βιβλίο, το Νόνα, αλλά από αυτήν δε θυμάμαι τίποτα (κάτι που ισχύει και για την Αφιέρωση).

 

 

Ωραιο διηγηματακι ηταν το Νονα. Να το ξαναδιαβασεις! Το Ταξιδι βεβαια ηταν ολα τα λεφτα. Ισως το καλυτερο διηγημα του που εχω διαβασει. Κοιτα τι σκεφτηκε ο τυπος: Τα υλικα αντικειμενα (και το ανθρωπινο σωμα) μπορουν να τηλεμεταφερθουν, αλλα η συνειδηση και η σκεψη οχι. Τι σκεφτεται το μυαλο τη στιγμη που το σωμα τηλεμεταφερεται; Πολυ μπροστα ο ανθρωπος!!!! Και το τελος φυσικα ανατριχιαστικο.

 

Αντιθετα, καλυτερα να μην πω τη γνωμη μου για την Αφιερωση. Με διαφορα ο,τι χειροτερο εχω διαβασει ποτέ στη ζωη μου απο Κινγκ. Χαρακτηριστικο ειναι οτι στο Εφιαλτες και Ονειροτοποι (οπου περιλαμβανεται κανονικα η Αφιερωση, αφου οι εκδοσεις Επιλογη εχουν κανιβαλισει τη βιβλιογραφια του), μετα το διηγημα υπαρχει ενα σημειωμα του Κινγκ οπου, λιγο εως πολυ, απολογειται για αυτο το εκτρωμα που εγραψε.

 

 

Ξεκινησα τωρα το "Εργα Οδοποιιας " και γυρω στις 100 πρωτες σελιδες φαινεται αρκετα καλο αν και ξερω πως δεν ειναι τρομου και φαινεται πολυ σοφτ ως τωρα  . Μου καλυπτει καπως το τραυμα που υπεστησα   κι επομενο στη σειρα Ντεσπερεισον και Νεκρη Ζωνη .

 

 

Νεκρη Ζωνη... Το πρωτο βιβλιο του που επεσε στα χερια μου και διαβασα. Και το μοναδικο του βιβλιο που εχω διαβασει ολοκληρο 3 φορες. 

Τρομακτικο οπου χριεαζεται, ανατρεπτικο, μελαγχολικο (σε βαθμο καταθλιψης) σε καποια σημεια. Εξαιρετικο.

 

ειμαι στις 80 σελιδες και φαινεται πολυ ωραιο οντως και μολις εχει μπει στο ψητο ουσιαστικα 

[volyros]

Και μενα το Νεκρη Ζωνη ειναι ενα απο τα αγαπημενα μου ως τωρα!!

[gregacm]

Λογω συμμετοχης σε συναναγνωση, διαβαζω το Joyland. Μεχρι τωρα μου βγαζει ενα συναισθημα μελαγχολιας δοσμενο με αρκετες δοσεις χιουμορ!

[Count Baltar]

 

Κι εγω "παλευω" να τελειωσω το Κορακι κανα μηνα τωρα,μου εχουν μεινει 300 σελιδες ακομα..

 

Παντως αυτου του ανθρωπου οσο με κουραζει η φλυαρια του αλλο τοσο μου αρεσει κιολας!!Δηλαδη καθεται και γραφει 30 σελιδες(επι πολλες φορες) φαινομενικα ασχετες με την πλοκη αλλα απο αυτες τις φλυαριες του παντα σχολιαζει-στυλιτευει-υπερασπιζεται-κατηγορει καποιο θεμα οπως θρησκεια,σεξουαλικοτητα,ενηλικιωση,πολιτικη,φιλοσοφια,ψυχολογια,κοσμοθεωρια που μονο ασυγκινητο δεν σε αφηνει.Και ενω εκει που τον βριζεις που δεν προχωραει την ιστορια αλλα "φλυαρει" εχεις και ενα αμυδρο χαμογελο η μειδιαμα αν θελετε στα χειλη απο αυτο που μολις διαβασες,που αφηνεις προς στιγμην το βιβλιο(και την ιστορια-πλοκη)και σκεφτεσαι τους προβληματισμους σου πανω στο συγκεκριμενο θεμα!!

 

Συνεχιζω το διαβασμα τωρα αφου ξεκουρασα λιγο τα χερια μου(διαβαζω ξαπλωμενος και ειναι βαρυ το ατιμο!) για να τελειωνω καμμια φορα!!

ειναι χαρακτηριστικη η φλυαρια του Κινγκ σε κατι σημεια που μπορει και επι 2 σελιδες να περιγραφει μια σκεψη πχ καποιου που δεν ειναι καν ο πρωταγωνιστης με κατι εντελως ασχετο απο την πλοκη , Αλλα οπως το πες μπορει να ειναι πολυ απολαυστικο πολλες φορες 

 

Για να μην πω ότι μερικές φορές δεν θέλω να τελειώσουν αυτές οι παρεκβάσεις και να επιστρέψουμε στην κανονική πλοκή.

[rama]

Επιτέλους, ξανακυκλοφόρησε το τελευταίο βιβλίο απο την σειρά Μαύρος Πύργος, εκδόσεις Bell. Είναι το μόνο που δεν είχα, τρέχω να το πάρω!

[volyros]

Τελειωσα εχθες "το κορακι" σιγουρα "επικο" βιβλιο με καλογραμμενους χαρακτηρες και οξυδερκεις παρατηρησεις του King περι πολιτισμου και κοινωνιας αλλα το τελος καπως "ακομψο" και με κενα ρε γαμωτο.

 

Εχει διαβασει κανεις την complete edition του βιβλιου στα αγγλικα?

[Keuthonymos]

Μίζερι ή Το κοράκι;