Στίβεν Κινγκ (Stephen King)

[Mictantecutli]

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!!Ε οχι μονο οι δικες σου εισηγησεις Θαναση μου!!Για μπες στη facebook page τους του εχω τρελλανει να τους τα χωνω γι αυτο το θεμα!!

Οι εισηγήσεις ΜΑΣ είπα. Σιγά μην άκουγαν μόνο εμένα!

[volyros]

Α οκ!!Συγνωμμη δεν το ειδα!Μακαρι να βγαζανε και τα υπολοιπα!!

[notis58]

Καλησπέρα σε όλους!

Ήθελα να ρωτήσω αν υπάρχει στην Ελλάδα κάποιος Σύλλογος φίλων Stephen King.

ή αντίστοιχα αν υπάρχει κάποιος που έχει μελετήσει πολύ το έργο του;;

 

Έχετε καμία ιδέα;;

Ευχαριστώ!

Εδώ η δημόσια σελίδα των φίλων του S.K. στο fb

[Mictantecutli]

Τελείωσα το Κούτζο. Πολύ καλό μπορώ να πω. Ευτυχώς πάντως που δεν σταματάει να βγάζει βιβλία ο Κινγκ, γιατί μου έχουν μείνει ελάχιστα(3) που δεν έχω διαβάσει...

[BladeRunner]

 

Κυκλοφορεί στις 23 Ιανουαρίου.

 

Το 1980, ένας άντρας βρίσκεται νεκρός στο νησί Μους-Λούκιτ, στα ανοιχτά της Ακτής του Μέιν. Πάνω του δεν υπάρχει κανένα στοιχείο ταυτότητας. Η αναγνώριση του πτώματος γίνεται ενάμιση χρόνο μετά, από μια σύμπτωση, αλλά και πάλι κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα πώς βρέθηκε εκεί και αν ο θάνατός του ήταν ατύχημα, δολοφονία ή κάτι πιο παράξενο... Και αυτή είναι απλώς η αρχή του μυστηρίου. 

 

Τώρα, δυο ηλικιωμένοι δημοσιογράφοι διηγούνται στη νεαρή φοιτήτρια Στέφανι Μακάν, που κάνει την πρακτική της στην εφημερίδα του νησιού, την ιστορία εκείνου του νεκρού  –του «Παιδιού από το Κολοράντο», όπως έμεινε να τον λένε. Μια ιστορία γεμάτη κενά, ερωτηματικά, εικασίες και απρόσμενες ανατροπές, με πυρήνα τον ίδιο τον τρόπο που δημιουργούνται οι μύθοι και τη φύση του μυστηρίου.

 

Αναβιώνοντας το είδος των λαϊκών μυθιστορημάτων pulp fiction που μεσουρανούσαν στην Αμερική από το '40 ως το '60, ο Στίβεν Κινγκ διηγείται με μοναδική μαεστρία μια ιστορία για το σκοτάδι που φωλιάζει στην καρδιά του ανεξακρίβωτου και για την ορμή που μας ωθεί να εξερευνούμε το ανεξήγητο.

 

Τιμή: 6,50€, Σελίδες: 192

Edited December 23, 2014 by BladeRunner

[Δημήτρης]

 

 

Κυκλοφορεί στις 23 Ιανουαρίου.

 

Το 1980, ένας άντρας βρίσκεται νεκρός στο νησί Μους-Λούκιτ, στα ανοιχτά της Ακτής του Μέιν. Πάνω του δεν υπάρχει κανένα στοιχείο ταυτότητας. Η αναγνώριση του πτώματος γίνεται ενάμιση χρόνο μετά, από μια σύμπτωση, αλλά και πάλι κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα πώς βρέθηκε εκεί και αν ο θάνατός του ήταν ατύχημα, δολοφονία ή κάτι πιο παράξενο... Και αυτή είναι απλώς η αρχή του μυστηρίου. 

 

Τώρα, δυο ηλικιωμένοι δημοσιογράφοι διηγούνται στη νεαρή φοιτήτρια Στέφανι Μακάν, που κάνει την πρακτική της στην εφημερίδα του νησιού, την ιστορία εκείνου του νεκρού  –του «Παιδιού από το Κολοράντο», όπως έμεινε να τον λένε. Μια ιστορία γεμάτη κενά, ερωτηματικά, εικασίες και απρόσμενες ανατροπές, με πυρήνα τον ίδιο τον τρόπο που δημιουργούνται οι μύθοι και τη φύση του μυστηρίου.

 

Αναβιώνοντας το είδος των λαϊκών μυθιστορημάτων pulp fiction που μεσουρανούσαν στην Αμερική από το '40 ως το '60, ο Στίβεν Κινγκ διηγείται με μοναδική μαεστρία μια ιστορία για το σκοτάδι που φωλιάζει στην καρδιά του ανεξακρίβωτου και για την ορμή που μας ωθεί να εξερευνούμε το ανεξήγητο.

 

Τιμή: 6,50€, Σελίδες: 192

 

 

Άντε ωραία, πολύ ωραία. Όπως ειπώθηκε και πιο πάνω, μας άκουσαν. Ας είναι αυτό η αρχή για παρόμοιες μελλοντικές κινήσεις μιας και υπάρχει μπόλικο πράμα ακόμη αμετάφραστο. The Girl who Loved Tom Gordon, Skeleton Crew, The Eyes of the Dragon κλπ. Έρχεται και στο πιο κατάλληλο χρονικό σημείο μιας και τα αδιάβαστα του μου είχαν μειωθεί σε βαθμό επικίνδυνο. Well done λοιπόν

Edited December 23, 2014 by Δημήτρης

[_John_]

Τι διάολο όλες οι ιστορίες του Κίνγκ στο Μέιν εξελίσσονται ;;;

[volyros]

Τι διάολο όλες οι ιστορίες του Κίνγκ στο Μέιν εξελίσσονται ;;;

Οι περισσοτερες.Απο το Μειν ειναι ο ανθρωπος για το Μειν γραφει!!

[Johnnieb]

Καλησπέρα και απο εμένα και καλή χρονιά.

 

Ο κύριος Μερσέντες σύμφωνα με τον ιδιο είναι το πρώτο μέρος της τριλογίας του Κίνγκ σχετικά με τον Bill Hodges.

Το δεύτερο μέρος αναμένεται να κυκλοφορήσει στις 2 Ιουνίου 2015.

 

http://en.wikipedia.org/wiki/Finders_Keepers_%28King_novel%29

 

Και αναμένουμε αν και πότε θα δούμε στα ελληνικά το revival που κυκλοφόρησε στις 11 Νοεμβρίου 2014.

[Mictantecutli]

Καλησπέρα και απο εμένα και καλή χρονιά.

 

Ο κύριος Μερσέντες σύμφωνα με τον ιδιο είναι το πρώτο μέρος της τριλογίας του Κίνγκ σχετικά με τον Bill Hodges.

Το δεύτερο μέρος αναμένεται να κυκλοφορήσει στις 2 Ιουνίου 2015.

 

http://en.wikipedia.org/wiki/Finders_Keepers_%28King_novel%29

 

Και αναμένουμε αν και πότε θα δούμε στα ελληνικά το revival που κυκλοφόρησε στις 11 Νοεμβρίου 2014.

Ναι έχει αναφερθεί το περί τριλογίας.

Επίσης αν δεν κάνω λάθος, το Revival θα το δούμε στα Ελληνικά γύρω στο καλοκαίρι. Από Bell.

[GeoVa]

Μόλις ολοκλήρωσα το Joyland. Τι εκπληκτικό και συγκινητικό βιβλίο ήταν αυτό! Θα το χαρακτήριζα ως ένα από τα βιβλία που πρέπει κάποιος να το διαβάσει προσεκτικά-προσεκτικά, παράγραφο-παράγραφο, και να σημειώνει τι γίνεται σε καθεμιά από αυτές, και κυρίως πώς από εδώ πήγαμε εκεί κλπ. Με άλλα λόγια, με ενθουσίασε η απλότητα στη γραφή του, σαν να είχε το τέλειο σχέδιο προτού αρχίσει να γράφει. Και κάτι τέτοιο μπορεί να βοηθήσει κάποιον που θέλει να γράψει μια ιστορία, στο πώς δηλαδή να βάλει σε σειρά τις λέξεις πάνω στις παραγράφους κλπ... Μπορεί στο μέλλον προσωπικά να το κάνω, είτε σε ένα απόσπασμα είτε σε όλο το βιβλίο. Κατά τα άλλα, ένα μικρό βιβλιαράκι που διάβαζεις άνετα και το απολαμβάνεις. 9-9,5/10, για την χρήση παρόμοιου θέματος από ένα άλλο διάσημο, κλασικό πλέον, βιβλίο του (1977).

Edited January 3, 2015 by GeoVa

[_John_]

Τι σύμπτωση! Κι εγώ μόλις ολοκλήρωσα το Joyland.Ένα ακόμα υπέροχο βιβλίο του κινγκ. Αυτό που με τρελαίνει στο συγγραφέα είναι το απρόβλεπτο. Αλλιώς περιμένεις να εξελιχθεί η ιστορία κι αλλιώς εξελίσσεται. Εκεί που διαβάζεις αμέριμνος ξαφνικά σου δίνει μια και είναι σα να τρως γροθιά στη μούρη. Ειδικά στο 22/11/63 το γλέντησα πραγματικά. Τρομερές και απρόβλεπτες εναλλαγές σε κάνουν να μη μπορείς να αφήσεις το βιβλίο. Αυτό το τελευταίο είναι ότι καλύτερο έχω διαβάσει ποτέ. Και πιστέψτε με έχω διαβάσει άπειρα βιβλία. 

Αυτό το "Καρδιές στην Ατλαντίδα" ακόμα το ψάχνω αλλά δεν υπάρχει πουθενά. 

[giorgos lagonas]

Αντιγράφοντας από το blog μου: 

 

Σεφτές αναγνωστικός για τη νέα χρονιά με Stephen King και τον... κύριο Μερσέντες (δεν μπορώ με τίποτα να μην σκέφτομαι ότι κάτι δεν πάει καλά με τον τίτλο, του βιβλίου, ακούγεται τόσο άκυρος στα Ελληνικά, παρά την ορθή μετάφραση από το πρωτότυπο). 

 

Παραφράζοντας από το οπισθόφυλλο: Σε μια χτυπημένη από την οικονομική κρίση πόλη, ουρές από ανέργους στοιβάζονται σε μια ημερίδα εύρεσης εργασίας. Ξαφνικά, ένας μανιακός οδηγός με μια κλεμμένη Μερσέντες πέφτει πάνω στο πλήθος και αφού σπείρει τον θάνατο, εξαφανίζεται. Μήνες αργότερα, ο Μπιλ Χότζες, συνταξιούχος αστυνομικός, λαμβάνει μια επιστολή που τον συγκλονίζει. Ο αποστολέας αναλαμβάνει την ευθύνη για το μακελειό με τη Μερσέντες και προκαλεί τον Χότζες να τον βρει πριν κάνει το επόμενο βήμα του. 

 

Εγώ, αυτό που έχω να πω είναι πως ό,τι έχετε στο μυαλό πως θα διαβάσετε, ακούγοντας το όνομα Stephen King, ξεχάστε το. Εδώ δεν έχουμε υπερφυσικό τρόμο (αν και επιμέρους τρομοσκηνές υπάρχουν) αλλά ένα στιβαρό παλιομοδίτικο αστυνομικό μυθιστόρημα. Και είναι υπέροχο. Οι χαρακτήρες είναι ολοκληρωμένοι -αν και κάποιες κλισέ καταστάσεις και μανιέρες του συγγραφέα δεν αποφεύγονται πχ κατά τη γνώμη μου νομίζω ότι πλέον το έχει παρακάνει με τους πρώην και νυν αλκοολικούς χαρακτήρες- αεροστεγής πλοκή, αρκετά (στην αρχή) red herrings, αγωνία, οι απαραίτητες "όχι-ρε-πούστη-μου" σκηνές που κάνουν την καρδιά σου να διπλώνεται, μερικά εξαιρετικά μακάβρια σκηνικά και ένας, ίσως ο καλύτερος εδώ και πολλά χρόνια, κακός όπου αβίαστα και με αξιοθαύμαστη άνεση αποδεικνύει ότι το αληθινό σκοτάδι πηγάζει από τα έγκατα της ανθρώπινης ψυχής. Επιπλέον η γλώσσα είναι κοφτή και μοντέρνα με χαρακτηριστική άνεση. Και είναι ιδέα μου, ή η γνωστή φλυαρία του συγγραφέα εδώ είναι λιγότερη από κάθε άλλη (σχετικά πρόσφατη) φορά;

 

Τι άλλο να πω; Δεν είμαι τρελός φαν του Stephen King, μάλιστα πολύ πρόσφατα σε ένα φόρουμ διαφωνούσα με κάποια παιδιά, υποστηρίζοντας ότι, εντάξει, είναι σαφέστατα καλός συγγραφέας, αλλά υπερεκτιμημένος. Αν δεις το έργο του από μια σφαιρική σκοπιά, για κάθε "Λάμψη" και "Σάλεμ'ς Λοτ", υπάρχουν τουλάχιστον τέσσερα βιβλία που δεν θυμάσαι και δεν σε ενδιαφέρουν. Αλλά το κάρμα μου με θέλει μόλις λέω κακό πράγμα για άνθρωπο, να ξεπετάγονται μπροστά μου τέτοιες ευχάριστες εκπλήξεις και να με αποστομώνουν. Ε, λοιπόν, τέτοιες εκπλήξεις σαν τον κύριο Μερσέντες θα μου είναι πάντα ευπρόσδεκτες και δεν μπορώ παρά να συνιστώ ανεπιφύλακτα αυτό το βιβλίο σε κάθε αναγνώστη, ανεξαρτήτως λογοτεχνικού είδους. 

 

 

[BladeRunner]

Το παιδί από το Κολοράντο

 

Πριν αρχίσω την κριτική για το μικρό αυτό βιβλιαράκι, ίσως θα θέλετε να μάθετε ποιος είναι ο Νταν Τζ. Μάρλοου, του οποίου το όνομα αναφέρεται πριν το πρώτο κεφάλαιο και στον οποίο ουσιαστικά αφιερώνεται το βιβλίο. Είναι συγγραφέας σκληρών παλπ αστυνομικών μυθιστορημάτων και σχετικά άγνωστος ακόμα και στον κόσμο των φανατικών του είδους. Έχω διαβάσει αρκετά βιβλία του και έχω φτιάξει ολόκληρο τόπικ (εδώ), σίγουρα είναι από τους αγαπημένους μου συγγραφείς όσον αφορά την παλπ λογοτεχνία.

 

Αφού τελείωσα με αυτό, ας πάμε στο κυρίως πιάτο: Το βιβλίο θα απογοητεύσει όσους θέλουν μια αστυνομική ιστορία με αρχή, μέση και τέλος, με δράση και αποκαλύψεις. Δυο ηλικιωμένοι δημοσιογράφοι μιας εφημερίδας του νησιού Μους-Λούκιτ διηγούνται στην νεαρή φοιτήτρια Στέφανι Μακάν, που κάνει την πρακτική της στην εφημερίδα, την ιστορία της υπόθεσης ενός αγνώστου άντρα, που βρέθηκε νεκρός στην παραλία του νησιού εικοσιπέντε χρόνια πριν, το 1980. Μια παράξενη υπόθεση, γεμάτη κενά, ερωτηματικά και εικασίες, μιας και δεν υπήρχαν στοιχεία ταυτότητας πάνω στο πτώμα, ούτε πληροφορίες για το πως και γιατί βρέθηκε εκεί. 

 

Σίγουρα είναι αρκετά ιντριγκαδόρικη μια ιστορία όπου το πτώμα ενός εντελώς άγνωστου άντρα ανακαλύπτεται κάπου, χωρίς να υπάρχει (σχεδόν) κανένα στοιχείο ικανό να γνωστοποιήσει την ταυτότητά του, αλλά και τους λόγους που βρέθηκε στο σημείο και τον τρόπο με τον οποίο πέθανε. Πολλές μπορεί να είναι οι εικασίες, σε πολλά διαφορετικά μονοπάτια μπορεί να ταξιδέψει η φαντασία του ερευνητή, με τα λίγα στοιχεία που διαθέτει. Έτσι, μου φαίνεται, ότι σκοπός του Κινγκ δεν ήταν να δώσει λύση σε ένα αίνιγμα, αλλά να αφηγηθεί μια μυστηριώδη ιστορία, γεμάτη κενά και αδιέξοδα, να μας δείξει ότι στην αληθινή ζωή δεν έχουν όλα τα μυστήρια μια λύση, ένα τέλος που να ικανοποιεί τους πάντες, αλλά ότι ένα μυστήριο μπορεί απλά στο τέλος να παραμείνει ένα μυστήριο. Τουλάχιστον αυτό κατάλαβα.

 

Η ιστορία κινείται με αργούς ρυθμούς, όπως ίσως ισχύουν στις μικρές πόλεις της επαρχίας, και οι τρεις κύριοι χαρακτήρες, οι δυο ηλικιωμένοι δημοσιογράφοι της νησιωτικής εφημερίδας και η νεαρή φοιτήτρια που ήρθε από την πόλη για να κάνει την πρακτική της, δεν έχουν το βάθος που έχουν συνήθως οι χαρακτήρες του Κινγκ. Δεν υπήρχε ίσως ο χώρος και ο χρόνος για κάτι τέτοιο. Όμως δεν είναι κακοί, προσωπικά τους συμπάθησα. Η γραφή βέβαια παραμένει ωραία και ιδιαίτερα ευκολοδιάβαστη, με το γνώριμο ευχάριστο στιλ που μας έχει συνηθίσει ο Βασιλιάς. 

 

Συμπερασματικά, χάρηκα που διάβασα το βιβλίο, πέρασα καλά όση ώρα κράτησε (δεν ήταν και πολλή), με έβαλε μάλιστα στο τριπάκι να ψάξω για λογικές λύσεις στο αίνιγμα, μπορώ να καταλάβω όμως τον αναγνώστη που δεν του άρεσε, γιατί ίσως περίμενε κάτι διαφορετικό. Αλλά για μένα, αυτό που μετράει, είναι ότι μου κράτησε καλή παρέα. 

 

Υ.Γ. Στο Goodreads θα του βάλω 3 αστεράκια, γιατί είχε ψωμί για κάτι παραπάνω, αλλά και γιατί ο Κινγκ έχει γράψει σαφώς πολύ καλύτερα βιβλία. Κάποιοι βέβαια θα πουν ότι και πάλι είμαι χαριστικός, δεν βαριέσαι όμως...

 

7/10

Edited January 24, 2015 by BladeRunner

[joker-godfather]

Το παιδί από το Κολοράντο

 

Πριν αρχίσω την κριτική για το μικρό αυτό βιβλιαράκι, ίσως θα θέλετε να μάθετε ποιος είναι ο Νταν Τζ. Μάρλοου, του οποίου το όνομα αναφέρεται πριν το πρώτο κεφάλαιο και στον οποίο ουσιαστικά αφιερώνεται το βιβλίο. Είναι συγγραφέας σκληρών παλπ αστυνομικών μυθιστορημάτων και σχετικά άγνωστος ακόμα και στον κόσμο των φανατικών του είδους. Έχω διαβάσει αρκετά βιβλία του και έχω φτιάξει ολόκληρο τόπικ (εδώ), σίγουρα είναι από τους αγαπημένους μου συγγραφείς όσον αφορά την παλπ λογοτεχνία.

 

Αφού τελείωσα με αυτό, ας πάμε στο κυρίως πιάτο: Το βιβλίο θα απογοητεύσει όσους θέλουν μια αστυνομική ιστορία με αρχή, μέση και τέλος, με δράση και αποκαλύψεις. Δυο ηλικιωμένοι δημοσιογράφοι μιας εφημερίδας του νησιού Μους-Λούκιτ διηγούνται στην νεαρή φοιτήτρια Στέφανι Μακάν, που κάνει την πρακτική της στην εφημερίδα, την ιστορία της υπόθεσης ενός αγνώστου άντρα, που βρέθηκε νεκρός στην παραλία του νησιού εικοσιπέντε χρόνια πριν, το 1980. Μια παράξενη υπόθεση, γεμάτη κενά, ερωτηματικά και εικασίες, μιας και δεν υπήρχαν στοιχεία ταυτότητας πάνω στο πτώμα, ούτε πληροφορίες για το πως και γιατί βρέθηκε εκεί. 

 

Σίγουρα είναι αρκετά ιντριγκαδόρικη μια ιστορία όπου το πτώμα ενός εντελώς άγνωστου άντρα ανακαλύπτεται κάπου, χωρίς να υπάρχει (σχεδόν) κανένα στοιχείο ικανό να γνωστοποιήσει την ταυτότητά του, αλλά και τους λόγους που βρέθηκε στο σημείο και τον τρόπο με τον οποίο πέθανε. Πολλές μπορεί να είναι οι εικασίες, σε πολλά διαφορετικά μονοπάτια μπορεί να ταξιδέψει η φαντασία του ερευνητή, με τα λίγα στοιχεία που διαθέτει. Έτσι, μου φαίνεται, ότι σκοπός του Κινγκ δεν ήταν να δώσει λύση σε ένα αίνιγμα, αλλά να αφηγηθεί μια μυστηριώδη ιστορία, γεμάτη κενά και αδιέξοδα, να μας δείξει ότι στην αληθινή ζωή δεν έχουν όλα τα μυστήρια μια λύση, ένα τέλος που να ικανοποιεί τους πάντες, αλλά ότι ένα μυστήριο μπορεί απλά στο τέλος να παραμείνει ένα μυστήριο. Τουλάχιστον αυτό κατάλαβα.

 

Η ιστορία κινείται με αργούς ρυθμούς, όπως ίσως ισχύουν στις μικρές πόλεις της επαρχίας, και οι τρεις κύριοι χαρακτήρες, οι δυο ηλικιωμένοι δημοσιογράφοι της νησιωτικής εφημερίδας και η νεαρή φοιτήτρια που ήρθε από την πόλη για να κάνει την πρακτική της, δεν έχουν το βάθος που έχουν συνήθως οι χαρακτήρες του Κινγκ. Δεν υπήρχε ίσως ο χώρος και ο χρόνος για κάτι τέτοιο. Όμως δεν είναι κακοί, προσωπικά τους συμπάθησα. Η γραφή βέβαια παραμένει ωραία και ιδιαίτερα ευκολοδιάβαστη, με το γνώριμο ευχάριστο στιλ που μας έχει συνηθίσει ο Βασιλιάς. 

 

Συμπερασματικά, χάρηκα που διάβασα το βιβλίο, πέρασα καλά όση ώρα κράτησε (δεν ήταν και πολλή), με έβαλε μάλιστα στο τριπάκι να ψάξω για λογικές λύσεις στο αίνιγμα, μπορώ να καταλάβω όμως τον αναγνώστη που δεν του άρεσε, γιατί ίσως περίμενε κάτι διαφορετικό. Αλλά για μένα, αυτό που μετράει, είναι ότι μου κράτησε καλή παρέα. 

 

Υ.Γ. Στο Goodreads θα του βάλω 3 αστεράκια, γιατί είχε ψωμί για κάτι παραπάνω, αλλά και γιατί ο Κινγκ έχει γράψει σαφώς πολύ καλύτερα βιβλία. Κάποιοι βέβαια θα πουν ότι και πάλι είμαι χαριστικός, δεν βαριέσαι όμως...

 

7/10

Δεν το εχω πιασει ακομα.Να περιμενω κατι σαν το joyland αλλα στο λιγότερο γλυκανάλατο;

[watcher]

Μόλις  τελείωσα το βιβλίο.Ο Κίνγκ είναι μεγάλος μπαγάσας μπορεί να γράψει οτιδήποτε τον παραδέχομαι!Μας έχει καταστρέψει δεν είναι τυχαίο οτι με κάθε του βιβλίο γίνεται ΧΑΜΟΣ. Καμία σχέση με τα υπόλοιπα βιβλία του, αν θέλετε να διαβάσετε κάτι τρομαχτικό τότε μην το αγοράσετε.Είναι μια ιστορία χαλαρή  όπως πολύ ωραία είπε πιό πάνω ο φίλος Γιώργος.Το πότε το βιβλίο έφτασε στο τέλος του ούτε που το κατάλαβα

Edited January 24, 2015 by watcher

[Μιχάλης]

Καθώς έψαχνα για βιβλία χθες έμαθα ότι έχει επανεκδοθεί το Κούτζο.Όσοι το έψαχναν όπως εγώ είναι μια καλή ευκαιρία.

[Mictantecutli]

"Το παιδί από το Κολοράντο".... Από τα πιο ανούσια βιβλία που έχω διαβάσει στην ζωή μου. Ευτυχώς είναι καλογραμμένο και μικρό, οπότε δεν υπέφερα πολύ...

[Μιχάλης]

Διάβασα το The Eyes of the Dragon πρόσφατα.Με το βιβλίο αυτό κατάλαβα πόσο μ'αρεσει να διαβάζω ιστορίες με το Φλαγκ.

Το βιβλίο γενικά δεν είναι κάτι το εξαιρετικό, μια απλή συμπαθητική ιστορία.

Ο βασιλιά Ρολαντ της Delain πεθαίνει από δηλητήριο, με πρώτο στη λίστα των ενόχων το γιο του Πήτερ που θα κατακτούσε το θρόνο.Σύντομα φυλακίζεται σ'ενα ψηλό κάστρο για την υπόλοιπη ζωή του και ο μικρός του αδερφός Τόμας αναλαμβάνει χρέη βασιλιά σε πολύ μικρή ηλικία.Σύμβουλος του Τόμας ,ο Φλαγκ, γνωστός για τις κακές του προθέσεις σε οποιοδήποτε θέμα απο άλλα βιβλία του Κινγκ, καταφέρνει να κάνει το Τόμας άκρως μισητό σ' ολο το βασίλειο.Ο Πήτερ όμως ξέρει ότι είναι αθώος και κατανοεί τη φύση της κακίας του Φλαγκ και γι'αυτο σχεδιάζει κάτι πολύ ριψοκίνδυνο.

Αυτά πιάνουν τα 9/10 του βιβλίου.Γενικά το τέλος μου φάνηκε κάπως βιαστικό.

[Roland]

Διάβασα το The Eyes of the Dragon πρόσφατα.Με το βιβλίο αυτό κατάλαβα πόσο μ'αρεσει να διαβάζω ιστορίες με το Φλαγκ.

Το βιβλίο γενικά δεν είναι κάτι το εξαιρετικό, μια απλή συμπαθητική ιστορία.

Ο βασιλιά Ρολαντ της Delain πεθαίνει από δηλητήριο, με πρώτο στη λίστα των ενόχων το γιο του Πήτερ που θα κατακτούσε το θρόνο.Σύντομα φυλακίζεται σ'ενα ψηλό κάστρο για την υπόλοιπη ζωή του και ο μικρός του αδερφός Τόμας αναλαμβάνει χρέη βασιλιά σε πολύ μικρή ηλικία.Σύμβουλος του Τόμας ,ο Φλαγκ, γνωστός για τις κακές του προθέσεις σε οποιοδήποτε θέμα απο άλλα βιβλία του Κινγκ, καταφέρνει να κάνει το Τόμας άκρως μισητό σ' ολο το βασίλειο.Ο Πήτερ όμως ξέρει ότι είναι αθώος και κατανοεί τη φύση της κακίας του Φλαγκ και γι'αυτο σχεδιάζει κάτι πολύ ριψοκίνδυνο.

Αυτά πιάνουν τα 9/10 του βιβλίου.Γενικά το τέλος μου φάνηκε κάπως βιαστικό.

Φίλε Μιχάλη βρήκες το βιβλίο αυτό σε μετάφραση ή σε ξένη γλώσσα?

[Μιχάλης]

 

Διάβασα το The Eyes of the Dragon πρόσφατα.Με το βιβλίο αυτό κατάλαβα πόσο μ'αρεσει να διαβάζω ιστορίες με το Φλαγκ.

Το βιβλίο γενικά δεν είναι κάτι το εξαιρετικό, μια απλή συμπαθητική ιστορία.

Ο βασιλιά Ρολαντ της Delain πεθαίνει από δηλητήριο, με πρώτο στη λίστα των ενόχων το γιο του Πήτερ που θα κατακτούσε το θρόνο.Σύντομα φυλακίζεται σ'ενα ψηλό κάστρο για την υπόλοιπη ζωή του και ο μικρός του αδερφός Τόμας αναλαμβάνει χρέη βασιλιά σε πολύ μικρή ηλικία.Σύμβουλος του Τόμας ,ο Φλαγκ, γνωστός για τις κακές του προθέσεις σε οποιοδήποτε θέμα απο άλλα βιβλία του Κινγκ, καταφέρνει να κάνει το Τόμας άκρως μισητό σ' ολο το βασίλειο.Ο Πήτερ όμως ξέρει ότι είναι αθώος και κατανοεί τη φύση της κακίας του Φλαγκ και γι'αυτο σχεδιάζει κάτι πολύ ριψοκίνδυνο.

Αυτά πιάνουν τα 9/10 του βιβλίου.Γενικά το τέλος μου φάνηκε κάπως βιαστικό.

Φίλε Μιχάλη βρήκες το βιβλίο αυτό σε μετάφραση ή σε ξένη γλώσσα?

 

Στα αγγλικά το διάβασα.

[Mictantecutli]

Διάβασα κι εγώ 2 του Κινγκ την τελευταία βδομάδα. Το ένα ήταν το "Περί συγγραφής". Στα σημεία που μιλάει για την ζωή του, μου άρεσε α;ρκετά και έδειξε ότι έχει ωραίο χιούμορ. Τώρα της γραμματικής κλπ, ψιλοβαρέθηκα. Αν ήθελα να γίνω συγγραφέας, φαντάζομαι θα το έβρισκα πιο ενδιαφέρον. 7/10
Επίσης διάβασα το Blockade Billy. Το πρώτο μυθιστόρημα που διαβάζω στα Αγγλικά(έχω διαβάσει κάποιες βιογραφίες μόνο). Το καλό ήταν ότι είναι μικρό(130κάτι σελίδες), το κακό ότι μιλάει για το μπέηζμπολ, οπότε κάποιες λεπτομέρειες του παιχνιδιού δεν μπορώ να πω ότι τις έπιασα. Δεν ήταν άσχημο μπορώ να πω. Είχε και άλλη μία μικρή ιστορία, το "Morality" που μου φάνηκε κάπως τραβηγμένο. 6,5/10

Edited February 6, 2015 by Mictantecutli

[volyros]

Διάβασα κι εγώ 2 του Κινγκ την τελευταία βδομάδα. Το ένα ήταν το "Περί συγγραφής". Στα σημεία που μιλάει για την ζωή του, μου άρεσε α;ρκετά και έδειξε ότι έχει ωραίο χιούμορ. Τώρα της γραμματικής κλπ, ψιλοβαρέθηκα. Αν ήθελα να γίνω συγγραφέας, φαντάζομαι θα το έβρισκα πιο ενδιαφέρον. 7/10

Επίσης διάβασα το Blockade Billy. Το πρώτο μυθιστόρημα που διαβάζω στα Αγγλικά(έχω διαβάσει κάποιες βιογραφίες μόνο). Το καλό ήταν ότι είναι μικρό(13κάτι σελίδες), το κακό ότι μιλάει για το μπέηζμπολ, οπότε κάποιες λεπτομέρειες του παιχνιδιού δεν μπορώ να πω ότι τις έπιασα. Δεν ήταν άσχημο μπορώ να πω. Είχε και άλλη μία μικρή ιστορία, το "Morality" που μου φάνηκε κάπως τραβηγμένο. 6,5/10

Για να ευθυμησουμε λιγο Θαναση,με το που βλεπω το ονομα σου στο topic του King καταλαβαινω οτι την εχει ασχημα ο Βασιλιας!! :-D

Δεν κανετε χωριο εσεις οι δυο!!!

Edited February 6, 2015 by volyros

[Mictantecutli]

Χαχαχαχα με έχετε παρεξηγήσει. Απλά έχω διαβάσει αρκετά μέτρια/κακά του βιβλία τώρα τελευταία, γι'αυτό. Δεν μου έχουν μείνει και πολλά αδιάβαστα και σε αυτά που μου έμειναν, είχα αρκετές σαβούρες. Σε αυτό(ν) που αγαπάς περισσότερο, γίνεσαι ο πιο σκληρός κριτής, γιατί έχεις απαιτήσεις. Σε αυτό τον κανόνα βέβαια, εξαιρούνται οι φανμπόυδες, που θα ενθουσιαστούν ακόμα κι αν βγάλει σε βιβλίο τα ψώνια που κάνει στο σούπερ μάρκετ.

[Mictantecutli]

Τελείωσα το Τζόυλαντ. Πολύ απλό βιβλίο. Πολύ ανθρώπινο. Και πολύ συγκινητικό. Και νοσταλγικό θα έλεγα. Απλά το λάτρεψα! Ακούγοντας δεξιά κι αριστερά ότι το βιβλίο είναι από οκ έως καλό, δεν είχα υψηλές προσδοκίες. Ευτυχώς διαψεύστηκα. Χθες το βράδυ δεν μπορούσα να το αφήσω από τα χέρια μου. ΑΝΑΓΚΑΣΑ τον εαυτό μου να το κλείσει. Πήγα δουλειά με 3 ώρες ύπνο, εξαιτίας του. Και με το που γύρισα, διάβασα τις 50-60 σελίδες που μου είχαν μείνει.

Πρέπει να κρατηθώ λίγο τώρα, γιατί μου έχουν μείνει μόνο 2 Κινγκ αδιάβαστα(Χρήσιμα αντικείμενα & Ο κύριος Μερσέντες). Ευτυχως έχουμε να περιμένουμε άλλα 2 βιβλία του φέτος.

 

Edit: πολυ θα ηθελα να το δω σε ταινια απο τον Νταραμποντ. Απο τα τελευταια του, αυτο και το Ντουμα Κη(εξισου καταπληκτικο βιβλιο). Και ΜΟΝΟ Νταραμποντ.

Edited February 12, 2015 by Mictantecutli