Βάρδος Posted November 16, 2005 Share Posted November 16, 2005 Το ξέρω ότι το θέμα αυτό δεν είναι "King vs Barker", αλλά επειδή προέκυψε, θα ήθελα να κάνω μια σύγκριση (για το ροκ, που λέει κι ο Ύμεο :Ρ). Κατ'αρχήν, δεν έχω διαβάσει πολλά ούτε από τον έναν ούτε από τον άλλο. Οπότε, δε νομίζω ότι --από τη σκοπιά μου, τουλάχιστον-- θα αδικήσω κανέναν. Από King έχω διαβάσει τα Dark Tower από το 1 έως το 4, καθώς και το Eyes of the Dragon. Και τα δύο είναι περισσότερο φαντασία, παρά τρόμος. Από Barker έχω διαβάσει το Imajica, κι αυτό περισσότερο φαντασία παρά τρόμος. Βέβαια, επειδή κι οι δύο συγγραφείς γράφουν περισσότρο τρόμο, όλα τους τα έργα, παρότι φαντασίας, εμπεριέχουν και πολλά στοιχεία τρόμου. (Εξάλλου, προσωπικά, το αν κάτι είναι τρόμος ή όχι, το θεωρώ περισσότερο θέμα ύφους, παρά "είδος". Αλλά αυτό είναι μια άλλη κουβέντα.) Λοιπόν. Ο King μού αρέσει πιο πολύ από όλες τις απόψεις. Κατ'αρχήν, η πλοκή του κινείται ομαλά. Ναι, βέβαια, σε μερικά σημεία είναι πιο αργή, λόγω πολλών διαλόγων ή σκέψεων, αλλά πάντα κινείται ευθύγραμμα. Ο Barker στο Imajica το προχωρούσε κανονικά ως τη μέση, και μετά αρχίσανε οι κύκλοι. Ο ήρωας συναντούσε τον κακό και κάτι γινόταν και ή ο ένας ή ο άλλος ξέφευγε, για να ξανασυναντηθούν πάλι μετά από κάποιες σελίδες και ξανά-μανά. Η ηρωίδα τα ίδια με τον δευτερεύοντα κακό... και ξανά-μανά. Και στο τέλος, τι; Ένας από μηχανής θεός λύνει όλη την πλοκή. Ε όχι. Στον King δεν έχεις τέτοια "φαινόμενο"... Από άποψη χαρακτήρων. Οι χαρακτήρες του King έχουν ζωή. Είναι κανονικοί άνθρωποι, με παρελθόν, αρεσκείες, γκρίνιες, αντιπάθειες, κτλ. Οι χαρακτήρες του Barker δε φτάνουν σε τέτοιο σημείο ζωντάνιας. Υπάρχουν για να γίνει η ιστορία. Από άποψη γραφής, πάλι τον King θα προτιμήσω. Ο λόγος του είναι σαν καλοακονισμένη λεπίδα. Οι λέξεις χτυπάνε. Στον Barker ο λόγος είναι μπλεγμένος, κάνει τεράστιες παραγράφους, το χάνει το παιχνίδι γενικά. (Τους έχω διαβάσει και τους δύο στα αγγλικά, αν αναρωτιέστε, οπότε δεν παίζει θέμα κακής μετάφρασης.) Στον King κάθε σελίδα που διαβάζω την απολαμβάνω. Δεν μπορώ να πω το ίδιο και για τον Barker. Τώρα, από μια άλλη σκοπιά, ο Barker είναι πιο κλασικός συγγραφέας τρόμου. Έχει μέσα αίματα, σφαγμένους, αποτροπιαστικά πράγματα, σεξ. Τίποτα από αυτά δε με ενοχλεί. Όλα έχουν τη θέση τους σε μια ιστορία. Ο King βασίζεται περισσότερο στην ψυχολογία. Πχ, στο DT ορισμένοι χαρακτήρες βρίσκονται παγιδευμένοι σ'ένα τρένο που τους πηγαίνει στο θάνατό τους' αυτό δεν είναι τρομακτικό; Τέλος πάντων, αυτά είναι σαφώς και θέμα γούστου. Απλά, ήθελα να πω τη γνώμη μου για το θέμα King vs Barker. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted November 16, 2005 Share Posted November 16, 2005 Η συζήτηση ξεκίνησε από αλλού, αλλά ας τη συνεχίσουμε εδώ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Rikochet Posted November 16, 2005 Share Posted November 16, 2005 Απο King, έχω διαβάσει το Πράσινο Μίλι και την Ονειροπαγίδα. Απο Barker, το πρώτο Βιβλίο του Αίματος και τον Υφαντόκοσμο. Ψηφίζω Barker. Μ'αρέσουν περισσότερο οι ιδέες του, είναι πιο σύντομος και ευθύς απο τον King, και τα φανταστικά στοιχεία είναι πιο... χειροπιαστά απο τα αντίστοιχα του King, απο αυτά που έχω διαβάσει, τουλάχιστον. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
trillian Posted November 16, 2005 Share Posted November 16, 2005 Θα ψηφίσω Κινγκ. Σε ιδέες ίσως υπερτερεί ο Μπάρκερ (έχει απίστευτη και τελείως τρελή φαντασία). Αλλά....δε φτάνει μόνο αυτό. Πρέπει να έχεις και μια πλοκή και χαρακτήρες για να υποστηρίξεις τις ιδέες σου και στα περισσότερα ο Μπάρκερ δεν το κάνει. Δηλαδή είχα πολλές φορές την αίσθηση που περιέγραψε ο Βάρδος, ότι οι χαρακτήρες βρίσκονται εκεί για να υπηρετήσουν την ιδέα και μόνο. Ας πούμε έχετε διαβάσει το Μεγάλο μυστικό θέαμα και την Αείπολη? Εντελώς πλαστικοί χαρακτήρες και παρά την απίστευτη κοσμοπλασία, με κούρασε και κατέληξα να τα απορρίψω τελείως. Στα βιβλια του αίματος ήταν απίστευτα, εκεί όμως ήταν μικρες ιστορίες, όπου ούτως ή άλλως δεν απαιτείς ανεπτυγμένους χαρακτήρες...Με τον Μπάρκερ, έχω τρομάξει, έχω μείνει άφωνη, έχω μαγευτεί και έχω μείνει μαλάκας, αλλά...δε με έχει αγγίξει ιδιαίτερα με τα θέματα που θίγει ούτε έχω ταυτιστεί ποτε με τους χαρακτήρες του. (Εκτός απο το Αρχαίο Μυστήριο, όπου όμως ο ήρωας είναι ομοφυλόφιλος και προφανώς θίγει προσωπικά του θέματα και εμπειρίες) Ο Κιγκ από την άλλη, ακόμα και ιστορίες του που δε μου άρεσαν (όπως με εξωγήινους και με βρικόλακες) τις διάβασα ευχάριστα και ταυτίστηκα γιατι....γιατί απλά γράφει απιστευτα! Μαζί με τον Ασίμωφ, είναι ο μόνος συγγραφέας απο τα χέρια του οποίου θα διάβαζα και τον τηλεφωνικό κατάλογο Και τελειώνω παραθέτωντας κατι σχετικό από τις Καρδιές στην Ατλαντίδα (του Κινγκ): "Υπάρχουν βιβλία που είναι εκπληκτικά καλογραμμένα, αλλά δεν έχουν και τόσο καλές ιστορίες. Κάποιες φορές, διάβαζε για την ιστορία και μόνο, Μπόμπι. Μη γίνεις σαν κι αυτούς τους φαντασμένους αναγνώστες που δεν το κάνουν ποτέ. Και κάποιες φορές διάβαζε για τις λέξεις, για τη γλώσσα. Μη γίνεις σαν κι αυτούς τους βολεμένους αναγνώστες που δεν κάνουν αυτό ποτέ. Όποτε όμως πέφτει στα χέρια σου ένα βιβλίο που έχει και καλή ιστορία και καλό γράψιμο, να το χεις σαν τα μάτια σου" Και ο Κινγκ έχει πολλά βιβλία που συνδυάζουν και τα δύο.... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Μελδόκιος Posted November 16, 2005 Share Posted November 16, 2005 (edited) Δύσκολο poll... Ψηφησα Barker. Κι οι δυό μου αρέσουν αρκετά πάντως. Το δυνατό σημείο του King είναι το πως σκιαγραφεί τους χαρακτήρες με κάθε μικρολεπτομέρεια, τις προσωπικότητες και τις συνήθειές τους. Έχει και κάτι πραγματικά γαμάτες ιδέες: Συνήθως όταν τελειώνω το διάβασμα ανάβω ένα τσιγαρκάκι πριν κοιμηθώ... Τη νύχτα που διάβασα την Αντικαπνιστική ΑΕ δε το έκανα Από την άλλη, με μερικές ιστορίες του Μπάρκερ, αδειάζω μισό πακέτο μη μπορώντας να κοιμηθω. Η δύναμη του Μπάρκερ είναι το πόσο ωραία αποδίδει την ατμόσφαιρα του κόσμου του. Στα fantasy βιβλία του αυτό είναι πολύ έντονο. Οι horror δουλειές του είναι λιγότερο αρχετυπικές και περισσότερο ευφάνταστες από του king, και τις προτιμώ έτσι. Ο King βασίζεται περισσότερο στην ψυχολογία. Χμ.. δεν είμαι σίγουρος αν ισχύει αυτό, αλλά όσων αφορά το horror κι ο barker είναι πολύ ψυχολογικός. Ντάξει μερικές φορές χρησιμοποιεί πολύ gore, αλλά ναι, είναι ψυχολογικό το horror του κατα βάση. Και μερικές φορές πολύ έντονο, και πιο βαθύ από του king. Ο Κing γενικά βλέπω ότι στηρίζεται σε πηγαίους φόβους, ενώ οι φόβοι του Μπάρκερ είναι ψυχολογικά πιο σύνθετοι... Edited November 16, 2005 by Μελδόκιος Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
ymeο gamawa Posted November 17, 2005 Share Posted November 17, 2005 ... ειπαμε ο κινγκ ειναι πολυ καλος! παρα πολυ καλος. αλλα ο μπαρκερ ειναι καλλιτεχναρα! καθε φορα που διαβαζω ενα βιβλιο του μπαρκερ δεν εχω ιδεα τι θα μου προκυψει. προσπαθω να φανταστω καθε φορα που διαολο θα το παει. ποτε δεν τα καταφερνω.. θυμαμαι οταν διαβασα το ΣΤΟΥΣ ΛΟΦΟΥΣ ΟΙ ΠΟΛΕΙΣ... παιδια ντραπηκα. δυο ομοφυλοφιλοι πανε ταξιδι στα βαλκανια... κανουν και σεξ σε ενα χωραφι.. οκ ποιος χεστηκε.. μετα εμφανιζεται... χμμ τι να πω! ειχα γουρλωσει τα ματια! για το υπεροχο θρασος του. την μαγκια του να ξεχαρβαλωσει και να επαναπροσδιορισει το genre του τρομου. χαππυ εντ στο μπαρκερ???? μπα! ηθικο διδαγμα; μπα! καλοι και κακοι; μπα! συμφωνω οτι οι χαρακτηρες του ειναι λιγο απανθρωποι. δεν ειναι τα παιδια της διπλανης πορτας. ειναι λιγο ψυχροι (χωρις να γινονται επιπεδοι ποτε!) αλλα ειναι οι καταλληλοι ανθρωποι για να σηκωσουν το βαρος της εκρηκτικης του φαντασιας! οταν διαβαζω μπαρκερ νιωθω σαν να ειμαι σε κινεζικο/εθνικ εστιατοριο. δεν ξερω τι τρωω ακριβως. άλλα μου αρεσουν κι αλλα μου φαινονται παραξενα. ειναι σαν να εχει το μενου εντομα και παραξενα ζωα... τα τρωω και ταυτοχρονα τα σκεφτομαι.. τι τρωω; γιατι το τρωω; χμμ τι να ειναι αυτο; φυτο η ζωο; αυτο πικριζει!!!! αυτο ειναι σιχαμα αλλα αφηνει ωραια γευση... στο τελος βλεπω αν χορτασα.. αν εφαγα καλα! με τον κινγκ παλι ενω τον απολαμβανω σα ενα λαχταριστο χαμπουργκερ με μπεηκον και πατατες... και παγωμενη κοκα... παθαινω αυτο ακριβως. ξερω τι θα φαω. εχω εμπιστοσυνη στην τελευταια δροσιστικη γουλια κοκα κολας που μου τη φυλαει για το τελος! μπορω να τον διαβαζω στο λεωφορειο στην τουαλετα. στις διακοπες. μονος και με παρεα. το μυαλο μου περπαταει στα γνωστα γευστικα μονοπατια του κοσμου του κινγκ. δε θα με προδωσει. θα μου τα φερει ολα οπως πρεπει. φυσικα και εχει τις εκπληξεις του και τα κολπα του... αλλα οταν βλεπω το γερο της πολης που κοιταει με παραξενο βλεμμα στο δασος,, ξερω οτι αυτος ο γερος εχει δυναμεις. οταν υπαρχει ενα ευαισθητο παιδι ξερω οτι θα πιασει φιλια με το γερο. οταν καποιος αποκτα μια παραξενη δυναμη.. ξερω οτι θα το πληρωσει. οταν καποιος μπαινει σε ενα υπογειο, ξερω οτι θα τρομαξει! ο κινγκ ειναι εκπροσωπος της αμερικανικης σχολης τρομου. ολα τα βιβλια του μπορουν να γινουν καλες ταινιες.... ο μπαρκερ ειναι βρετανος. εχει αλλη αντιληψη. επισης ειναι τρομερα πουστης ομοφυλοφιλος γκευ! αλλα αυτο τον εχει κανει πιο ανοιχτο!!! (φτηνοοοοοο!) για να πω κι αλλη μια μαλακια... οταν διαβαζω κινγκ βριζω στο τελος. λεω... γαμημενε κινγκ! μπραβο.σταθηκες στο υψος σου αλλη μια φορα! οταν ειναι να διαβασω μπαρκερ, τον βριζω στην αρχη.. γιατι τον φοβαμαι καπως. ξερω οτι θα με κανει κουρελι μεχρι το τελος. αλλα δεν ξερω πως. δε μπορω να τον προβλεψω! κι αυτο με κανει χαρουμενο! να προσθεσω επισης οτι ο μπαρκερ ειναι και σκηνοθετης και εικονογραφος και ποιητης και ασχολειται και με μουσικη αν δεν κανω λαθος! με λιγα λογια... τον παντρευομαι ανετα! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Isis Posted November 17, 2005 Share Posted November 17, 2005 Δε μπορώ να είμαι αντικειμενική, γιατί δεν έχω διαβάσει Μπάρκερ (μη με λιθοβολήσετε). Όμως ο King (από το λίγο που διάβασα) ήταν τόσο μα τόσο κουραστικός στις λεπτομέρειες που τελείωσα το It απλά για να μην το αφήσω (επειδή δεν έχω αφήσει ποτέ βιβλίο στη μέση)... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Βάρδος Posted November 17, 2005 Author Share Posted November 17, 2005 καλοι και κακοι; μπα! Εμένα γιατί στο Imajica μού φάνηκε ότι οι καλοί και οι κακοί ήταν τόσο ξεκάθαροι σαν να είχαν στάμπα στο κούτελο; OK, ίσως να μην έχω διαβάσει και τα σωστά του βιβλία. Ποια βιβλία του έχεις διαβάσει, ρε Ύμεο, και είσαι τόσο πωρωμένος με Barker; με λιγα λογια... τον παντρευομαι ανετα! Έκφυλε! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted November 17, 2005 Share Posted November 17, 2005 (edited) Δεν έχω διαβάσει πολλά από κανένα από τους δύο. Από King τα: Carrie, Salem's lot, It, the body Από Barker τα δύο πρώτα βιβλία του αίματος και το Hellbound heart (και έχω στα προσεχώς το Damnation game) Από όσα έχω διαβάσει μάλλον θα προτιμούσα Barker, αλλά δεν έχω διαβάσει ακόμα κάτι μεγάλο του για να είμαι αντικειμενικός. Θα ψηφήσω μόλις τελειώσω το Damnation Game. Πάντως κανείς από τους δύο δε με έχει τρομάξει ως τώρα. Ο King έχει στην καλύτερη μια τρομαχτική σκηνή στις 200 σελίδες στα βιβλία του, ο δε Barker μία στις 100 σελίδες σύντομων ιστοριών, απλά σε αφήνει πιο συχνά να αναρρωτιέσαι "Τι έγραψε το άτομο;". Δεν ξέρω όμως αν μόνο αυτό αρκεί. Θα συμφωνήσω μάλλον με αυτό που λέει ο gamawa. Ο King είναι μια μεγάλη, ζουμερή μπριζόλα, ο Barker ένα εξωτικό πιάτο. Edited November 17, 2005 by Nihilio Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted November 17, 2005 Share Posted November 17, 2005 (edited) Για τον Κινγκ, ε, δε μπορώ να ξαναλέω τα ίδια, είναι πολύ πρόσφατο το άλλο. Από Μπάρκερ έχω διαβάσει μόνο τα 4 πρώτα (ή τρία) βιβλία του αίματος. Και έμεινα εκεί. Σπανίως μου συμβαίνει αυτό με κάποιον από τους γνωστούς και μεγάλους, οπότε και το θεωρώ θέμα προσωπικού γούστου. Παραταύτα, συμφωνώ με τον Μελδόκιο: Χμ.. δεν είμαι σίγουρος αν ισχύει αυτό, αλλά όσων αφορά το horror κι ο barker είναι πολύ ψυχολογικός. Ντάξει μερικές φορές χρησιμοποιεί πολύ gore, αλλά ναι, είναι ψυχολογικό το horror του κατα βάση. Και μερικές φορές πολύ έντονο, και πιο βαθύ από του king. Ο Κing γενικά βλέπω ότι στηρίζεται σε πηγαίους φόβους, ενώ οι φόβοι του Μπάρκερ είναι ψυχολογικά πιο σύνθετοι... κι εγώ κάπως πιστεύω πως έχουν τα πράγματα, απλά μου φαίνεται πως ώρες ώρες χάνεις τη μπάλα γιατί παραείναι σύνθετος ψυχολογικά. Δηλαδή υπάρχουν διηγήματα του που θεωρούνται τρόμου και δε με κατάφεραν. Στον Κινγκ δε μου έχει συμβεί ποτέ αυτό. Όπως έχω ήδη πει, είναι μάγκας με την πένα του, ξέρει. Ο Μπάρκερ απότην άλλη, καλή πένα έχει, ίσως πιο πρωτότυπες ιδέες, αλλά δε νομίζω πως τον φτάνει τον βασιλιά όσο κι αν έχω ξενερώσει πλέον μαζί του. edit: Ίσις, δε φταις εσύ, λάθος βιβλίο. Edited November 17, 2005 by Nienor Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Darkchilde Posted November 22, 2005 Share Posted November 22, 2005 Clive Barker με τα χίλια. Μ'αρέσει και ο Stephen King αλλά λάτρεψα τον Barker στα Books of Blood και Imajica. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Bardoulas© Posted November 22, 2005 Share Posted November 22, 2005 King! Αν και προσκύνησα το Hellraiser, επιμένω King! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
distaros Posted January 15, 2006 Share Posted January 15, 2006 Barker δαγκωτό.Συμφωνώ με τον Έρικ σε όλα!!!! Ο Barker είναι gay,άλλα όταν γράφει έχει @@ Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Anadeleth Posted January 16, 2006 Share Posted January 16, 2006 King δαγκωτό και απο μένα Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
OxAp0d0 Posted January 23, 2006 Share Posted January 23, 2006 Ψήφισα, μετά από πολλή σκέψη King, απλά έτσι, για να ψηφίσω. Και οι δυο συγγραφείς έχουν καί από την επιτυχία τους. Μετά από μερικά κορυφαία βιβλία πλέον ο Barker γράφει μαλακίες, ενώ ο Kign πληρώνεται με τη σελίδα, άρα μια ιστορία που θα μπορούσε να γίνει ένα πανέμορφο 50σέλιδο διήγημα το πολύ, αυτός την απλώνει με πολυλογίες σε 900 σελίδες. Παρ' όλα αυτά πιστεύω πως ο King είναι πιο συνετός στο γράψιμό του. Φτιάχνει σωστά δωμημένους χαρακτήρες που δε πεύτουν σε απότομες αλλαγές συμπεριφοράς, μόνο και μόνο για να προχωρίσει η ιστορία. Επίσης τα στοιχεία της βίας, του τρόμου, της αηδίας και του σεξ στο έργο του King έχουν πάντα μια σωστή θέση και δεν είναι παρυσφρήσεις. Κάτι που θυμάμαι από ένα βιβλίο του Barker (νομίζω το μεγάλο και μυστικό θέαμα, δεν είμαι και σίγουρος) ήταν η περιγραφή ενός ζευγαριού. Έδειχνε την αγάπη τους, πώς ένοιωθε η γυναίκα όταν τον έβλεπε, πόσο όμορφα αισθάνονταν και οι δύο όταν βρίσκονταν μαζί... Και μετά από όλα αυτά, εντελώς ξαφνικά ο άντρας την πετάει στο κρεβάτι, της βγάζει με βία την μπλούζα και λέει κάτι άκυρο με την προηγούμενη περιγραφή, όπως "Τι βυζάρες είναι αυτές μωρό μου;" !!!!!! Έφριξα όταν το διάβασα! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Pixie Posted January 26, 2006 Share Posted January 26, 2006 Από τον Κινγκ έχω διαβάσει τη Λάμψη, το Σάκος με κόκαλα, τη Νεκρή Ζώνη και μερικό (με ελλείψεις δηλαδή) από τον πρώτο τόμο του Μαύρου Πύργου. Τον ψήφισα λοιπόν, γιατί όλα όσα έχω διαβάσει από τον Μπάρκερ (Μεγάλο μυστικό θέαμα, Κλέφτης του πάντοτε, 1ο Βιβλίο του αίματος) πέρασαν και δεν πλησίασαν καν... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Faia de Wolf Posted May 4, 2007 Share Posted May 4, 2007 Βarker χωρίς δεύτερη σκέψη! Έχω διαβάσει και τους δύο (και μιλάμε για άπαντα!) και ενώ ο Barker δεν με έχει απογοητεύσει ποτέ (ακόμα και το Galilee, που φέρνει προς άρλεκιν και ως γνωστόν "μ' ένα άρλειν ξεχνιέσαι", έχει κάτι...) δεν μπορώ να πω το ίδιο και για τον King, που γνώρισα μεσα το ΙΤ και το The Stand (όπου υπάρχει και η φοβερή ατάκα "We are all dead and this... is... Ηell...") και ενθουσιάστηκα, αλλά με κάθε νεό βιβλίο του έχανε κάτι από την αίγλη του για να καταντήσει φοβερά ανιαρός... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
iliosporos Posted May 4, 2007 Share Posted May 4, 2007 (edited) Και οι δύο έχουν γράψει αριστουργήματα αλλά και κάποια μετριότατα έργα. Ο King ίσως και 2-3 χάλια. Το θέμα μας όμως δεν είναι ποιος έχει γράψει τα περισσότερα απο τα μεν και τα δε. Το θέμα είναι τι μας έμεινε απο τα καλά βιβλία που έγραψε ο καθένας. Μου είναι πολύ δύσκολο να απαντήσω λόγω ξεχωριστής μου αγάπης στον χώρο του τρόμου που εκπροσωπείται πανάξια και απο τους δύο. Έχω διαβάσει και εγώ τα άπαντα και έχω να πω το εξής Τέλειο Μυθιστόρημα Ο Barker δεν έγραψε ποτέ ένα It ούτε ο King έγραψε ποτέ έναν Υφαντόκοσμο. Ο Barker δεν πλησίασε ποτέ την παράνοια της Λάμψης, ούτε ο King έπλασε ένα τόσο Μεγάλο και τόσο Μυστικό Θέαμα. Τραγικό Μυθιστόρημα (No comments) Ο Κιng έγραψε τους Νυχτερίτες και ο Barker το Sacrament (Aρχαίο Μυστήριο) Συλλογή Διηγημάτων Ο Barker εχει γράψει τα επικά βιβλία του αίματος και ο King τις εξαίσιες συλλογές Εφιάλτες και Ονειρότοποι και Νυχτερινή Βάρδια. Αν όμως με το μαχαίρι στο λαιμό έπαιρνα μια απόφαση.. Θα έλεγα Stephen King Kαι ας ζωγραφίζει ο Barker Πολύ καλύτερα (Βλέπε Avatar) Edited May 8, 2007 by iliosporos Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
sedestrius Posted May 17, 2007 Share Posted May 17, 2007 Τι να πω παιδια εχω διαβασει παρα πολλα βιβλια και απο τους δυο κι ενω απολαμβανω φοβερα τον Κινγκ θεωρω τον Μπαρκερ κορυφαιο για εναν και μοναδικο λογο..Την απιστευτη φαντασια του η οποια ειναι και το ζητουμενο αλλωστε..Μπορει ο Κινγκ να γραφει πιο ομορφα, πιο ευπεπτα, να εχει καταπληκτικες ιδεες, να σε κανει να νιωθεις οτι θα μπορουσες να εισαι εσυ ο πρωταγωνιστης σε μια απο τις ιστοριες του ( το πως ενσωματωνει τον τρομο και το υπερφυσικο στην καθημερινοτητα ειναι απιστευτο, σαν να μιλαει για πραγματικες ιστοριες και οχι φανταστικες) αλλα ο Βρετανος ειναι πραγματικα το κατι αλλο σε φαντασια..Καθε φορα που τελειωνω ενα βιβλιο του μενω πραγματικα μα..κας. Πως τα σκεφτεται ολα αυτα ενα ανθρωπινο μυαλο? Διαβασα οτι πολλοι απο εσας θεωρουν ρηχους τους χαρακτηρες που δημιουργει..Λυπαμαι αλλα δε νομιζω οτι οι χαρακτηρες ειναι αυτο που σε απασχολει σε ενα βιβλιο τρομου και φαντασιας..Ειναι οι εικονες κυριως και η ατμοσφαιρα. Και σε αυτα ο Μπαρκερ δεν παιζεται.Ισως βοηθαει το γεγονος οτι ειναι και ζωγραφος και ποιητης, γενικα ο ανθρωπος ειναι ο Ντα Βιντσι της φαντασιας.Ειδα επισης οτι σε πολλους δεν αρεσε το Μεγαλο και Μυστικο Θεαμα..Τι να πω ειναι το αγαπημενο μου βιβλιο αν και παραδεχομαι οτι ορισμενα οπως η Αειπολη και το Αιωνιο Μυστηριο με απογοητευσαν. Δεν ξερω αν συμφωνειτε επισης αλλα με εχει απογοητευσει η στροφη του Κινγκ στα βιβλια της σειρας Μαυρος Πυργος..Τον προτιμουσα χιλιες φορες στα κλασικα Σαλεμς Λοτ ( η καλυτερη ιστορια για βρικολακες που εχω διαβασει), Ντεσπερεισον, Ρυθμιστες, Νυχτεριτες,κτλ. Απο την αλλη νιωθω οτι ο Μπαρκερ χανεται και ο ιδιος πολλες φορες μεσα στους κοσμους που δημιουργει σε σημειο να σε αφηνει με την αισθηση οτι θα μπορουσε να γραψει τοσα πολλα πραγματα ακομα που το τελικο αποτελεσμα δε θα ητανε βιβλιο. Παραδειγμα το Ιματζικα που αν και τεραστιο ενιωσα πως ειχε ακομα τουλαχιστον αλλο τοσο, ωστε να καταφερει να σου δωσει την πληρη αισθηση του φανταστικου αυτου κοσμου. Για να τελειωνω να προτεινω σε οσους δεν το εχουν κανει να διαβασουν το Coldheart Canyon (Τα Μυστικα της Βαβυλωνας ειναι η ακυρη ελληνικη μεταφραση του τιτλου) το οποιο δεν προσεξα να αναφερεται πουθενα. Δεν ειναι το κορυφαιο αλλα ειναι κλασικος Μπαρκερ με καλες στιγμες..Το μονο που θα πω και απευθυνομαι στο αντρικο κοινο (αλλα πιστευω οτι θα ισχυσει και για το γυναικειο) οτι ειναι το πιο σεξι βιβλιο του με μερικες πολυ αισθησιακες (αλλα και διεστραμμενες για διαφορετικα γουστα) σκηνες, που ειναι πιο ξεσηκωτικες για τη φαντασια και απο την καλυτερη ακαταλληλη για ανηλικους υπερπαραγωγη. Καλη αναγνωση. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
northerain Posted May 17, 2007 Share Posted May 17, 2007 Διαβασα οτι πολλοι απο εσας θεωρουν ρηχους τους χαρακτηρες που δημιουργει..Λυπαμαι αλλα δε νομιζω οτι οι χαρακτηρες ειναι αυτο που σε απασχολει σε ενα βιβλιο τρομου και φαντασιας..Ειναι οι εικονες κυριως και η ατμοσφαιρα. E? Καλή ανάπτυξη χαρακτήρων είναι απαραίτητη σε οποιοδήποτε βιβλίο, οποιουδήποτε είδους. Ειδικά σε ενα βιβλίο τρόμου, αν δεν νοιάζεσαι για τους χαρακτήρες, δεν νοιάζεσαι για οτι τους συμβαίνει. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Δημήτρης Posted March 3, 2010 Share Posted March 3, 2010 (edited) Λοιποοοοοόν για να δούμε τι παίζει και εδώ. Από King έχω διαβάσει όλα όσα έχουν βγει στα ελληνικά εκτός από τα: Περί Συγγραφής, Το Κινητό, Ντούμα Κη και Μπλέιζ. Από Barker τα Βιβλία του Αίματος, το Καταραμένο Παιχνίδι, το Καμπάλ και το Hellbound Heart. Συγκριτικά πολύ λιγότερα δηλαδή από αυτά του King. Πρώτα απ' όλα θα 'λεγα πως ο King δεν γράφει τρόμο. Πιο πολύ θα 'λεγα ότι περιγράφει καθημερινές καταστάσεις με δόσεις υπερφυσικού και πολύ- πολύ κυνισμό. Θεωρώ -από αυτά που έχω διαβάσει τουλάχιστον- μονάχα το Αυτό και την Λάμψη ως καθαρό, ατόφιο τρόμο. Από την άλλη ο Barker αντιπροσωπεύει τον ορισμό του είδους. Ιδίως τα Βιβλία του Αίματος είναι απίστευτα. Τώρα ποιος από τους δύο είναι καλύτερος; Με εκφράζει απόλυτα η άποψη που ειπώθηκε πιο πάνω ότι δηλαδή ο Barker είναι σαν ένα άγνωστο εξοτικό πιάτο από το οποίο δεν ξέρεις τι να περιμένεις. Μπορεί να σε ξετρελλάνει, αλλά μπορεί κάλλιστα και να σε απογοητεύσει. Ενώ ο βασιλιάς είναι το γνωστό λαχταριστό γεύμα το οποίο εγγυημένα θα σου αρέσει. Ο Barker έχει πιο φευγάτες, πιο ξέφρενες ιδέες από τον King. Δεν ξέρω αν ο King δεν μπορεί να έχει τις ιδέες του Barker, ή αν πολύ απλά δεν το θέλει. Μπορεί λοιπόν ο Barker να έχει πιο έξυπνα σκαρφίσματα, αλλά έχω εθιστεί στο γράψιμο του King. Τα βιβλία του μπορεί να είναι τούβλα, αλλά μου αρέσει τόσο πολύ ο τρόπος με τον οποίο γράφει, που τρέχουν σαν νεράκι. Παίζει ρόλο φυσικά ότι τον ανακάλυψα πρώτο και σε μικρή ηλικία, ότι μ' αυτόν ανδρώθηκα λογοτεχνικά. Όπως επίσης και το ότι το μέγεθος αυτών που έχω διαβάσει, είναι πολλαπλάσιος από αυτών του Barker. Του οποίου δεν έχω διαβάσει ακόμα τον Υφαντόκοσμο, ο οποίος θεωρείται κλασικός. Ίσως αν τα πράγματα ήταν διαφορετικά, να είχα τώρα άλλη άποψη. Αυτά όμως είναι τα δεδομένα που ισχύουν τώρα, γι' αυτό και λοιπόν ψηφίζω King. Edited March 3, 2010 by Δημήτρης Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drake Ramore Posted March 3, 2010 Share Posted March 3, 2010 King. nuff said. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
βαρτιμαιος Posted March 3, 2010 Share Posted March 3, 2010 Δυσκολο poll!!Για να πω την αληθεια απο barker εχω διαβασει μονο τον υφαντοκοσμο και εχω απολαυσει κινηματογραφικα μονο το hellraiser.Απο king εχουμε και λεμε:ΙΤ-ΣΑΛΕΜΣ ΛΟΤ-MIZERI,ΝΥΧΤΕΡΙΝΗ ΒΑΡΔΙΑ,ΤΟ ΦΥΛΑXΤΟ σε συνεργασια με τον peter straub και το storm of the century. νομιζω και αλλα που δεν τα θυμαμαι. Κινηματογραφικα θελοντας και μη τα εχουμε δει σχεδον ολα και ενδεχομενως αυτη η εμπορικοτητα του king να με επηρεαζει αν και δεν θεωρω οτι εμπορικο= σκουπιδι.Μεχρι και τα αξεχαστα langoliers θυμαμαι!!!!!!!!!Για να μη το κουραζω λοιπον ψηφιζω KING!!!!!!!!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
northerain Posted March 3, 2010 Share Posted March 3, 2010 Λοιποοοοοόν για να δούμε τι παίζει και εδώ. Από King έχω διαβάσει όλα όσα έχουν βγει στα ελληνικά εκτός από τα: Περί Συγγραφής, Το Κινητό, Ντούμα Κη και Μπλέιζ. Από Barker τα Βιβλία του Αίματος, το Καταραμένο Παιχνίδι, το Καμπάλ και το Hellbound Heart. Συγκριτικά πολύ λιγότερα δηλαδή από αυτά του King. Πρώτα απ' όλα θα 'λεγα πως ο King δεν γράφει τρόμο. Πιο πολύ θα 'λεγα ότι περιγράφει καθημερινές καταστάσεις με δόσεις υπερφυσικού και πολύ- πολύ κυνισμό. Θεωρώ -από αυτά που έχω διαβάσει τουλάχιστον- μονάχα το Αυτό και την Λάμψη ως καθαρό, ατόφιο τρόμο. Από την άλλη ο Barker αντιπροσωπεύει τον ορισμό του είδους. Ιδίως τα Βιβλία του Αίματος είναι απίστευτα. Τώρα ποιος από τους δύο είναι καλύτερος; Με εκφράζει απόλυτα η άποψη που ειπώθηκε πιο πάνω ότι δηλαδή ο Barker είναι σαν ένα άγνωστο εξοτικό πιάτο από το οποίο δεν ξέρεις τι να περιμένεις. Μπορεί να σε ξετρελλάνει, αλλά μπορεί κάλλιστα και να σε απογοητεύσει. Ενώ ο βασιλιάς είναι το γνωστό λαχταριστό γεύμα το οποίο εγγυημένα θα σου αρέσει. Ο Barker έχει πιο φευγάτες, πιο ξέφρενες ιδέες από τον King. Δεν ξέρω αν ο King δεν μπορεί να έχει τις ιδέες του Barker, ή αν πολύ απλά δεν το θέλει. Μπορεί λοιπόν ο Barker να έχει πιο έξυπνα σκαρφίσματα, αλλά έχω εθιστεί στο γράψιμο του King. Τα βιβλία του μπορεί να είναι τούβλα, αλλά μου αρέσει τόσο πολύ ο τρόπος με τον οποίο γράφει, που τρέχουν σαν νεράκι. Παίζει ρόλο φυσικά ότι τον ανακάλυψα πρώτο και σε μικρή ηλικία, ότι μ' αυτόν ανδρώθηκα λογοτεχνικά. Όπως επίσης και το ότι το μέγεθος αυτών που έχω διαβάσει, είναι πολλαπλάσιος από αυτών του Barker. Του οποίου δεν έχω διαβάσει ακόμα τον Υφαντόκοσμο, ο οποίος θεωρείται κλασικός. Ίσως αν τα πράγματα ήταν διαφορετικά, να είχα τώρα άλλη άποψη. Αυτά όμως είναι τα δεδομένα που ισχύουν, γι' αυτό και λοιπόν ψηφίζω King. Η άποψη μου για τον Μπάρκερ είναι ότι έχει ενδιαφέρουσες ιδέες, οι οποίες όμως ποτέ δεν οδηγούν πουθενά, είτε γιατί ο Μπαρκερ δεν έχει το συγγραφικό ταλέντο του Κινγκ, είτε επειδή οι χαρακτήρες του είναι φτιαγμένοι από χαρτόνι. Παράδειγμα. Κινγκ: Ένας επαγγελματίας δολοφόνος λαμβάνει στο διαμέρισμά του ένα δώρο. Είναι ενα κουτί με μολυβένιους στρατιώτες. Οι στρατιώτες ζωντανεύουν και προσπαθούν να τον σκοτώσουν. Μπαρκερ: Δύο τύποι (οι οποίοι είναι ζευγάρι και βλέπουμε και μια γραφική σκηνή σεξ) που περιδιαβαίνουν κάποια χώρα (Κροατία ίσως?) βρίσκονται μπροστά σε ένα θέαμα. Δυο χωριά έχουν χτίσει δυο γίγαντες από σώματα ανθρώπων και μάχονται. Αν το γράψω έτσι, θα μου πεις ότι ο Κίνγκ είναι χαζός και ο Μπάρκερ είναι ο μέγιστος συγγραφέας. Ο Κινγκ καταφέρνει να σταθεί πίσω απο την ιδέα του και να σε κάνει να αγωνιείς, ενώ το διήγημα του Μπάρκερ είναι πάνω κάτω ότι περιέγραψα σε δυο γραμμές, ενώ οι χαρακτήρες του είναι ανύπαρκτοι. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drake Ramore Posted March 3, 2010 Share Posted March 3, 2010 Πολύ σωστή η ανάλυση του Νόρθου. ...και αναρωτιέμαι τι παπάδες θα έγραφε ο Κινγκ με τις ιδέες του Μπάρκερ...Μπρρρρ! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.