Μελδόκιος Posted November 19, 2005 Share Posted November 19, 2005 (edited) Η ιστορία αφαιρέθηκε μετά από απαίτηση του συγγραφέα -The moderating team Edited January 13, 2009 by tetartos Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Bardoulas© Posted November 19, 2005 Share Posted November 19, 2005 Συμπαθητικό κείμενο. Σίγουρα όχι δυνατό όσο κάποια άλλα κείμενά σου, αλλά αρκετά όμορφο για το σκοπό που το προορίζεις. Δε δίνω σημασία ας πούμε στην εναλλαγή των παραγράφων που, όσο να 'ναι αλλάζουν απότομα. Δεν ξέρω αν είναι προσωπικό γούστο ή λάθος τρόπος σύνταξης, αλλά who cares. Και στο month με τον καλλικάτζαρο τα ίδια έλεγα Με κάνεις βέβαια να μη συμπαθώ τους τσιγγάνους με την ιστορία, αλλά δεν πειράζει. Για να έχουν τα κ...παιδα που θα τους διηγούμαι την ιστορία κάτι να φοβούνται. Και θα τους τονίζω ότι η ιστορία δεν είναι "φαντασίας" Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Βάρδος Posted November 19, 2005 Share Posted November 19, 2005 Είδος: Παραμυθοειδές Ψεύδεσθε, μίστερ. Είναι τρόμου. Βία; Όχι Πω, ρε, ξενέρα... Σεξ; Ούτε (ξενερώσατε κι όλας;) Φτου... Όχι, ρε φίλε, τώρα με αποτελείωσες. Σχόλια: Ένα παραμυθάκι. Σχεδόν δηλαδή. Αν ποτέ καταφέρετε και γίνετε παππούδες ή γιαγιάδες, φροντίστε σας παρακαλώ καμιά φορά να το διηγείστε στα εγγονάκια σας... Έτσι για να με θυμάστε καμιά φορά και μένα τον καψερό, που θα χω πεθάνει στο άνθος της ηλικίας μου από καρκίνο του πνεύμονα... Σιγά μη σου κάνουμε τη χάρη να σ'αφήσουμε και να πεθάνεις. Θα σε διατηρήσουμε στη ζωή, για να μπορούμε να σε τυραννάμε συνεχώς. * Το διήγημά σου αυτό με άφησε με ανάμικτα συναισθήματα. Κατ'αρχήν, είναι κάτι πολύ διαφορετικό από αυτά που γράφεις συνήθως, πράγμα το οποίο θεωρώ θετικό. Είμαι της άποψης ότι ο συγγραφέας πρέπει να εξερευνεί διάφορες θεματολογίες. Κατά δεύτερον, προσωπικά πιστεύω ότι θα μπορούσε να ήταν πιο ζωντανό. Όχι πως έτσι είναι άσχημο, αλλά είναι σκέτη αφήγηση. Καμια σκηνή εδώ κι εκεί θα ήταν ωραία. Και δεν εννοώ, υποχρεωτικά, ξεκάθαρη σκηνή' έστω κάποια ψευδοσκηνή. Κάτι που να μας φέρνει στο μυαλό μια κίνηση των χαρακτήρων, μια δράση, πέραν από μια γενικότερη εικόνα που μας δίνεται. Πιστεύω ότι κάτι τέτοιο θα βελτιώνεται πάρα πολύ αυτή την ιστορία. Κατά τα άλλα, τα κόμματά σου μπορείς να τα χρησιμοποιείς και πιο έντεχνα. Επίσης, πρόσεχε τα τελικά ν. Τα νιιιιιι! Είσαι ορθός. * Την εικόνα που μου έλεγες τι έγινε, την ξεχάσαμε; Σε έχω ανασκωλοπίσει. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted November 19, 2005 Share Posted November 19, 2005 Πάρα πολύ καλό ως συνήθως. Καλογραμμένο, με αυθεντικές πρωτότυπες ιδέες και χαρακτήρες με προσωπικότητα, ιδιαίτερους χαρακτήρες. Δεν μου φάνηκε ακριβώς παραμυθάκι, ή μάλλον, παραμυθάκι ήταν αλλά είχε και αρκετά τρομακτικά στοιχεία. Ο ήχος αυτή τη φορά έδενε λιγότερο με το διήγημα κατά τη γνώμη μου, στο προηγούμενο ηχοδιήγημα με το σκάκι έδενε φρικιαστικά απόλυτα! Τόσο δυνατό όσο άλλα σου (π.χ. Μαριονετίστας) μπορεί να μην είναι, αλλά σίγουρα αφήνει μια μοναδική αίσθηση. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted November 20, 2005 Share Posted November 20, 2005 Όμορφη ιστοριούλα, σα παραμυθάκι τρόμου ένα πράγμα. Μπορούσες να εμβαθύνεις περισσότερο στο θέμα, αλλά και έτσι μια χαρά περνάς το "απόκοσμο" στοιχείο που θες να περάσεις. Το δε "τραγούδι" είναι απλά καταπληκτικό. Χαίρομαι που ξανάρχισες να γράφεις και περιμένουμε κι άλλες Μελδοκοιστορίες. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Throgos Posted November 21, 2005 Share Posted November 21, 2005 Κάποια πράγματα τα λάτρεψα. Π.χ. σκαθάρια, σαπουνόφουσκες, τενεκεδάκια, γάτες. Μου έκαναν πολύ αντίθεση με το όλο σκηνικό, αρκετά σουρεάλ, και ο νους ταξιδεύει... Γενικά πολύ ωραίο κείμενο, ρέει ωραία και σε τραβάει επίσης όλο και πιο κάτω ο ήχος κλασσικός μελδοκικός , αρκετά νταντά, και λειτουργεί σαν ωραία εντύπωση απ' την ιστορία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
darky Posted November 22, 2005 Share Posted November 22, 2005 Το κείμενο είναι αρκετά wicked αν και καλυμένα. Μου άρεσε πολύ αυτό το καινούριο στυλ αν και προτιμώ τις άλλες ιστορίες όπου... κάτι παραπάνω γίνεται. Όσο για τον ήχο ίσως να έβαζες ήχο κρωξίματος κορακιού σε κάποια σημεία(ειδικά στο κλείσιμο). Διευκρίνησης : Δεν έχω ιδέα από μουσική σύνθεση(ή αποσύνθεση), απλώς έτσι μου 'ρθε και το 'πα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Μελδόκιος Posted November 23, 2005 Author Share Posted November 23, 2005 Ευχαριστώ για τα σχόλια παιδιά... Και μερικές παρατηρήσεις / διευκρινίσεις... Καταρχάς την ιστοριούλα δε τη θεωρώ παραμύθι ακριβώς, γιατί της λείπει η παραδοσιακή δομή του παραμυθιού (πχ δεν έχει επιμύθιο, το «νόημα» είναι πιο αφανές). Παρ’ όλα αυτά νομίζω πως η γενική εντύπωσή της παραπέμπει σε παραμύθι. Βάρδε, αν έκανα αυτό που λες, δηλαδή να βάλω σκηνές ή ψευτοσκηνές, ναι έχεις δίκιο θα κέρδιζε κάπου το κείμενο, αλλά θα έχανε αλλού. Θα κέρδιζε ως προς την αληθοφάνεια και την αμεσότητά του, πράγμα που δε με ενδιέφερε… Έχοντας αυτό το στυλ αφήγησης προσπαθούσα να το κάνω πιο απόμακρο και θολό, να έχει αυτό το παραμυθοfeeling δηλαδή. Αν καθόμουν και ανέλυα τις σκηνές και το επέκτεινα, θα ήταν πιο down to earth. (Αλλά είπαμε, εσύ στη συγγραφή έχεις επεκτατικές βλέψεις ) Γενικά τελευταία παίζω με μορφές διηγημάτων που παραγκωνίζουν την πλοκή και δουλεύουν με πιο… «ιμπρεσιονιστικό» τρόπο… Για να δούμε που θα καταλήξει… Darky: Το κείμενο είναι αρκετά wicked αν και καλυμένα. Σε παραδέχομαι γιατί το ‘πιασες ακριβώς! Αυτό προσπαθούσα και ‘γω στην ατμόσφαιρα… Το κείμενο να ρέει απαλά βγάζοντας μια αθωότητα, και με αθώο τρόπο να διαπραγματεύεται μια “wicked” κατάσταση. Να υπάρχει δηλαδή αυτή η αντίθεση… Όσο για τον ήχο, ούτε εγώ έχω ειδικές γνώσεις πάνω στη σύνθεση, για την ακρίβεια είμαι εντελώς άσχετος. Πάντως αυτό που λες με το κοράκι ταιριάζει ωραία. Τον ήχο τον έφτιαξα προτού γράψω το κείμενο, και δεν είχα στο μυαλό μου την εικόνα της κοιλάδας… Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eldikinquel Posted November 23, 2005 Share Posted November 23, 2005 Παραμυθάκι!!!! Μου αρέσουν τα παραμυθάκια!!! Πολύ καλό και ξεχωριστό. Οι χαρακτήρες που δημιούργησες είναι πολύ ωραίοι! Μυστηριακοί. Τρομακτικοί αλλά με τον τρόπο που σε κάνει να λες "Εγώ αν ήμουν εκεί δεν θα τους απέφευγα, θα ήθελα να τους γνωρίσω" αλλά ξέρεις ότι δεν θα το έκανες. Δεν είναι κακοί, απλώς παράξενοι και αν είσαι προληπτικός δεν θα τους ήθελες δίπλα σου. Πολύ όμορφο πραγματικά. Ο ήχος του σφυριού και του τραγουδιού, καθώς και οι σαπουνόφουσκες που είναι σχεδόν τέλεια κατασκευασμένες δίνουν την αίσθηση της μονιμότητας. Λες και ο Βαρνάβας και το κοριτσάκι ήταν εκεί πριν από όλα και θα συνεχίσουν να είναι εκεί ακόμα και αν δεν τους βλέπουμε. Ίσως αυτοί να έχουν βρει το νόημα της ζωής και γιἀυτό να μην θέλουν να αλλάξουν την κατάσταση στην οποία ζουν. Μπράβο! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Μελδόκιος Posted November 25, 2005 Author Share Posted November 25, 2005 Hey Eldi, welcome back! Λες και ο Βαρνάβας και το κοριτσάκι ήταν εκεί πριν από όλα και θα συνεχίσουν να είναι εκεί ακόμα και αν δεν τους βλέπουμε. Ναι αυτή ήταν μια εκδοχή που είχα στο μυαλό μου όταν το έγραφα, κι είναι πιθανό... Να ήταν δηλαδή φαντάσματα και στοίχειωναν την κοιλάδα πολύ πριν έρθουν οι τσιγγάνοι... Εγώ βέβαια πιστεύω ότι οι τσιγγάνοι τελικά δολοφονίσανε τον Βαρνάβα και την Άνκα () οι οποίοι ανήκανε στον καταυλισμό. Ο καθένας βγάζει τα δικά του συμπεράσματα... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
heiron Posted November 25, 2005 Share Posted November 25, 2005 Xo!Νομιζα οτι το εχω σχολιασει... Βασικα εχω διαβασει αρκετες Μελδοκοιστοριες αλλα βαριεμαι να λεω "Οπως ειπαν και οι αλλοι,ειναι φοβερο και ουαου και μπλα μπλα μπλα..." Αυτη η ιστορια ειναι ελαφρως διαφορετικη απο τις αλλες και ισως να απογοητευει τους φανατικους οπαδους του Μιλντογκ.Πολλοι οντως μου εκαναν παραπονα καθως εκανα τη βολτα μου στην παραλια του Βολου.Εχω επιστολες για τον Φωτη με τις διαμαρτυριες τους. Παρτε και μια τεχνικουρα για το ξενερωμα... "όχι μόνο δε τους εμπιστεύονταν, αλλά και τους φόρτωναν την ευθύνη για κάθε συμφορά " Το "δε" θελει ν (δεν).Επισης η ευθυνη αν και σωστη λεξη δεν θα ελεγα οτι ειναι και η καλυτερη επιλογη λεξης.Κατι σε φταιξιμο ισως... Παραμυθακι,παραμυθακι αλλα το τελος σε τρομαζει για τα καλα.Τωρα θα φοβαμαι οποιο παδι κανει σαπουνοφουσκες... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted November 25, 2005 Share Posted November 25, 2005 Εγώ πάλι δεν έχω διαβάσει όλες τις Μελδοκοιστορίες, αλλά εδώ για πρώτη φορά κατάλαβα τι εννοείτε όταν λέτε Μελδοκοιστορία. Αυτό που σημαίνει είναι: μια πραγματική ιστορία (Ιστορία, θα έλεγα με Ι κεφαλαίο) καλλογραμένη, με νόημα (όχι απαραιτήτως μονάχα ένα), με δυο και τρεις αναγνώσεις πίσω της, από έναν άνθρωπο που έχει συναίσθηση του τι θέλει να πει και επιτυχώς ψάχνει τους τρόπους με τους οποίους μπορεί να το προσεγγίσει. Αυτό δε θέλετε να πείτε με τον όρο "Μελδοκοιστορία" πάνω κάτω? Τώρα για τη συγκεκριμένη, εγώ θα την έλεγα μαύρο παραμύθι. Συνήθως αυτό κάνουν. Ιμπρέσιον με τρόμο του παραφυσικού. Η εικόνα της μικρής (μάγισσας?) που φτιάχνει σαπουνόφουσκες και τραγουδάει (κάτι που μοιάζει από τον τρόπο που το περιγράφεις σαν ένα φάλτσο σκέρτσο, χαμένο στο χρόνο, με φωνή αδούλευτη και παιδίκή) είναι ταυτόχρονα συμπαθητική με την πρώτη και παράταιρη με αυτό τον κόσμο. Και τελικά, ποιο από τα παιδιά είναι το αγνό? Εκείνα που φοβούνται τις σαπουνόφουσκες (με τις οποίες θα έπρεπε κανονικά να παίζουν) επειδή οι γονείς τους τους παραφούσκωσαν τα μυαλά με θρύλους για αρρώστιες ή το κοριτσάκι που παίζει και τραγουδάει και δεν το ενοχλεί τίποτα στο παιχνίδι του αυτό? Ούτε καν ο ήχος του σφυριού. Δυστυχώς δεν έχω καταφέρει καταφέρει να ακούσω τον ήχο του (μου ζητάει κάποιο extension ο media player) αν και δεν ξέρω κατά πόσον είναι απαραίτητος για την ιστορία. Ίσως και να με ενοχλούσε που θα μου άλλαζε την εικόνα που έχω σχηματίσει ήδη για αυτό που τραγουδάει η μικρή, με τη σφυρα να της κρατά έναν άρυθμο ρυθμό. Ίσως και να είναι εκπληκτικό και να χάνω που δεν μπορώ να το ακούσω. Γενικά έχω να πω πως αυτή εδώ η ιστορία (με ήχο ή χωρίς) παίζει με όλες τις αισθήσεις μου και το μυαλό μου ταυτόχρονα. Είναι κάτι που το θεωρώ πολύ σημαντικό, το να συμμετέχεις ολόκληρος σε αυτό που διαβάζεις. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.