Anadeleth Posted December 1, 2005 Share Posted December 1, 2005 Όνομα Συγγραφέα: Anadeleth Είδος: Βία; λιγουλάκι Σεξ; Yes plz. Αριθμός Λέξεων: 1282 Αυτοτελής; Ναι I Dream In Strange Shades of Black. Το όνομα μου είναι H και αυτή την στιγμή είμαι σε ένα σκοτεινό βρωμερό σοκάκι πίσω από έναν μισό καναπέ και πέντε μαύρες σακούλες που δεν θέλω σε καμία περίπτωση να μάθω τι έχουν μέσα και με κυνηγάνε τέσσερις τύποι · Βαριανασαίνω αν και προσπαθώ να ακούγομαι όσο λιγότερο μπορώ .Τελικά μάλλον έπρεπε να χρησιμοποιήσω την συνδρομή στο γυμναστήριο που μου είχε χαρίσει η πρώην μου η J. , λίγο πριν με παρατήσει γιατί είμαι λέει άτομο παράξενο και πολύ φευγάτο γι' αυτήν . Έτσι γίνεται πάντα, ότι δεν καταλάβαινες το έδιωχνες μακριά σου .Φτωχή συνηθισμένη J. , ίσως να μην φταις και εσύ αλλά το μικροαστικό περιβάλλον σου .Και εγώ μάλλον πρέπει να σταματήσω να υποτιμώ το είδος σου... Μαζεύτηκα πιο πολύ , έκανα το εγώ μου μικροσκοπικό,ένα τίποτα στον χώρο,έγινα το μικρότερο από όλα τα σκουπίδια που υπήρξαν και θα υπάρξουν ποτέ .Κάπου στην άκρη της συνείδησης μου ένιωσα την σκόνη να πέφτει από βαριές μπότες σχεδόν δίπλα μου ,ένιωσα την απόγνωση του τσιγάρου που φεύγει από τα χείλια και πεταμένο πια να γίνεται σιγά σιγά Δικό μας , ένα μικρό αποτσίγαρο .Συνέχισα το Άφημα και τα βήματα με προσπέρασαν .Η όραση μου άρχισε σιγά σιγά να μαυρίζει.... Μερικές ώρες μετά σηκώθηκα ,τίναξα τις σκόνες από πάνω μου .Τελικά κάπου μου βγήκε χρήσιμο εκείνο το βουδιστικό course που είχα παρακολουθήσει τόσα τόσα χρόνια πριν .... Βγήκα σε έναν διπλανό δρόμο ,σταμάτησα ένα ταξί και είπα στον οδηγό έναν αξύριστο άπλυτο τύπο να με πάει στο κοντινότερο ξενοδοχείο . Κάπου είχα διαβάσει ότι υπάρχουν δύο εκδοχές για το γιατί η ανθρωπότητα μιλάει συνέχεια για μικρά ανούσια θέματα. Η πρώτη λέει ότι αν σταματήσει να μιλάει, να παραπονιέται , να σχολιάζει μάλλον θα αρχίσει να σκέφτεται .Την δεύτερη δεν την θυμάμαι αλλά who cares? Την πρώτη την πιστεύω ακράδαντα μετά από δέκα λεπτά μέσα με εκείνο τον ταρίφα . Όταν τελικά με άφησε μπροστά σε ένα όπως λένε και οι (όχι-και-τόσο) φίλοι οι Αμερικάνοι poor excuse of a hotel αισθάνθηκα ανακούφιση .Μπήκα γρήγορα μέσα έκλεισα ένα δωμάτιο και με ένα γενναίο λάδωμα δεν χρειάστηκε ούτε καν να πω όνομα .Σε λίγο ήμουν σε ένα μπάνιο με αισθητική του ΄60 ή πολύ πιο πιθανά σε έναν μπάνιο που χτίστηκε το '60 και από τότε έχει να καθαριστεί . Μπήκα κάτω από την ντουζιέρα με τα ρούχα άνοιξα και τις δύο βάνες και μόλις άρχισα να αισθάνομαι Ότι λιώνω έβγαλα γρήγορα τα ρούχα και έπεσα στο σκληρό στρώμα του κρεβατιού του δωματίου. Έκλεισα τα μάτια μου.... Με λένε Η. , και από μικρή ηλικία έδειχνα για ξεχωριστό παιδί . Ήμουν σαν πιτσιρίκι μοναχικό κυρίως επειδή βαριόμουνα όλα τα στερεότυπα που υποχρεώνεσαι να ακολουθήσω. Ποτέ δεν κατάλαβα την ύπαρξη όλων αυτών των κοινωνικών κανόνων, των άγραφων νόμων που φυλακίζουν όλο τον κόσμο μέσα τους. Εγώ ένιωθα , ήξερα , ότι ήθελα Ελευθερία. Έφυγα από το σπίτι μου στις αρχές τις εφηβείας για βρω την αλήθεια για τα πάντα. Αυτήν δεν δεν την βρήκα αλλά νομίζω ότι έμαθα μερικά πράγματα για το ποιοι κινούνται στην πραγματική πιάτσα. Το Έρπων Χάος ; Ένα κακομοίρικο πλάσμα που μόνο σε φτωχούς ασθενικούς γραφιάδες έχει το κουράγιο να ψιθυρίσει και πάλι μέσα στον ύπνο τους μόνο. Οι Μασόνοι ; Μια λέσχη από αγοράκια σε σώματα χοντρών βιομηχάνων και πολιτικών που δεν ξέρουν τι να κάνουν τα πολλά τους φράγκα .Ένας που γούσταρα ήταν o βαρώνος Samedi ,που τον είχα πετύχει στην Νέα Ορλεάνη να σιγοπίνει ρούμι στην χάση του φεγγαριού και να αναπολεί τα παλιά του την Αϊητη . Τώρα πλέον , μου είπε είμαι διαφημιστής αλλά πάλι σαν να έχω πάρε-δώσε με τους νεκρούς είναι... Παραμένει πάντως κύριος με το ημίψηλο και το μπαστούνι του ... Μεγαλώνοντας κατάλαβα τι διαφορετικό είχα.... Ονειρευόμουν σε περίεργες αποχρώσεις του μαύρου . Με λένε H. Και κάθε φορά που κλείνω τα μάτια μου για να κοιμηθώ καταποντίζομαι σε μια Άβυσσο , πεθαίνω και ανασταίνομαι ενώ σκιές θρηνούν για μένα και όταν σηκώνομαι χορεύω μαζί τους έναν χορό που ξεπερνάει τον χωροχρόνο· Που χορεύετε από τόσο παλιά που δεν ξέρω αν είναι καν ανθρώπινος .Σκοτεινές φωτιές αρχίζουν τότε να με τυλίγουν ,να με χαϊδεύουν σχεδόν ερωτικά γίνομαι Λεγεώνα ,τρέχω με τα αδέρφια μου τις Σκιές Λύκους και και με Φόβο φιλώ το Περιφλεγές Σκότος .Λίγες Ώρες και πολλούς Αιώνες μετά ξυπνάω . Σηκώθηκα καθάρισα τα ρούχα μου από τους λεκέδες της προηγούμενης μέρας όσο μπορούσα και Έφυγα από την σκάλα της εξόδου κινδύνου .Χρειαζόμουν επειγόντως βοήθεια και αποφάσισα να περάσω από το σπίτι μιας παλιάς φίλης... Έφτασα εκεί και μπήκα μέσα ήταν σαν να μην είχε αλλάξει τίποτα τα τελευταία πέντε χρόνια. Μύριζε σεξ μπάφο και φτηνό ουίσκι όπως τον παλιό καλό καιρό (νομίζω ότι είναι καλός μιας και όποτε προσπαθώ να θυμηθώ κάτι από τα παλιά δυσκολεύομαι ) .Όταν με γνώρισε μου έσκασε ένα φιλί στο στόμα ,σχεδόν μητρικό .Με τάισε έβαλα κάτι παλιά μου ρούχα ξεχασμένα χρόνια εκεί και μιλήσαμε για τα περασμένα. Λίγες ώρες αργότερα , έφυγα παρέα με ένα γυαλιστερό τριαντάοχτάρι που της είχε χαρίσει ένας παλιός της μηχανόβιος γκόμενος και την διεύθυνση του ποντικομούρη που κάρφωσε ότι γύρισα στην πόλη . Δεν ζούσαν πολλοί που να με θυμόταν από τις μέρες που έμενα σε αυτή την άθλια Πόλη ... Μπήκα στην πανάρχαιη πολυκατοικία ,ανέβηκα στον πέμπτο. Λίγο σύρμα και μερικά δευτερόλεπτα αργότερα ήμουν μέσα .Τον πλησίασα ήσυχα ˙ Καθόταν το μαλακισμένο και έβλεπε τηλεόραση τρώγοντας πίτσα και πίνοντας μια ακριβή βότκα από το μπουκάλι,δίχως άλλο με τα λεφτά που πήρε όταν με έδωσε .Του έβαλα την κάννη στον σβέρκο .Σήκω σιγά σιγά και ακούμπα στον τοίχο,του ψιθύρισα .Το έκανε ...Μίλα του είπα και μίλησε έστω και αν ήταν με λυγμούς και με μύξες να τρέχουν στην φάτσα του .Ήξερε ότι δεν συγχωρώ εύκολα .Τον άφησα με με μια σφαίρα στο κάθε πόδι. Δεν ήθελα να λερώσω την ψυχή μου σκοτώνοντας τον... Το όνομα μου είναι Η. Και προχωράω στους δρόμους με βλέμμα που λάμπει .Μια γριά πετάει έναν κουβά με σκουπίδια σχεδόν πάνω μου. Ανάμεσα τους και ένα κοράκι. Οιωνός ; Το κοράκι είναι το τοτέμ μου .Είναι μαλακεία να αγνοείς τα σημάδια.... Τελευταία φορά που το έκανα πέρασα μια βδομάδα στους υπονόμους της Νέας Υόρκης με τα μισά μου κόκαλα σπασμένα και μόνη συντροφιά τους αλμπίνους αλιγάτορες που μένουν εκεί κάτω. Από την άλλη λατρεύω τις βλακείες και συνεχίζω προχωράω μέχρι να φτάσω στην μικρή μονοκατοικία που μου είπε ο χαφιές . Σκαρφαλώνω τον σιδερένιο φράχτη και περπατάω σε χωράφια με εβένινες παπαρούνες . Stop... Μολις συνειδητοποιώ ότι σκέφτηκα ότι σκαρφάλωσα έναν φράχτη και βλέπω ένα χωράφι με εβένινες παπαρούνες. Σκατά.... Νομίζω πώς είναι επιθετικές.... Όχι πλέον δεν το νομίζω. Είναι... Νομίζω ότι με λένε Η. .Νομίζω ότι μερικά φυτά από έβενο μου ρουφάνε την ζωή. Με αργές κινήσεις τραβάω το τριαντάοχτάρι .Γενεές Εννέα επί Γενεών Εννέα καταραμένοι να είναι όποιοι τα έσπειραν . Πυροβολώ τα άνθη τους , θρυμματίζονται σε λεπτή μαύρη σκόνη. Πέφτω... Σηκώνομαι ,νιώθω σκοινιά να με περιορίζουν .Αρχίζω να λύνομαι, καταραμένε Hudini το έκανες να μοιάζει τόσο εύκολο. Είμαι στο ξύλινο πάτωμα .Κάπου. Κάμποσες ώρες μετά τα καταφέρνω .Σηκώνομαι και νιώθω σαν να είμαι σε πτώση με αλεξίπτωτο ,μόνο που δεν πηδάω εγώ αλλά όλος ο υπόλοιπος κόσμος πάνω μου. Χωρίς αλεξίπτωτο . Ανοίγω την πόρτα που είναι στο αριστερό τοίχο. Όλα είναι φως και με πονάει , μου τρυπάει τον εγκέφαλο ,μου πληγώνει το είναι .Προσπαθώ να κλείσω τα μάτια αλλά πάλι φως . Προσπαθώ να κάνω μη-φως να τρέξω ξανά με τα αδέρφια μου τις σκιές για να δεχτούμε τις ευλογίες των Βαθών. Δεν μπορώ . Ήθελα να κάνω κάτι αλλά το έχω ξεχάσει πια χρόνια τώρα μέσα στο Φως. Έχω αρχίσει να συνηθίζω κιόλας .Το όνομα μου είναι μια γραμμή κάθετη σε δύο άλλες και μια τελεία δίπλα δεν θυμάμαι τίποτα άλλο .Μονάχα ελπίζω κάποια στιγμή να θυμηθώ Ποια είμαι , να μπορέσω να ονειρευτώ ξανά σε εκείνες τις τόσο όμορφες αποχρώσεις του Μαύρου ... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Anadeleth Posted December 5, 2005 Author Share Posted December 5, 2005 Σχολιάστε λίγο και εδώ Είναι το δεύτερο πράγμα που έχω ολοκληρώσει και θέλω comments και κριτική ^^ Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
trillian Posted December 5, 2005 Share Posted December 5, 2005 Καταρχάς, κάποιος διαβάζει Douglas Adams Δευτερευόντως (και κυριότερο ) μ άρεσε! Καλογραμμένο και μυστηριώδες, αν και στο τέλος εξακολουθεί να είναι μυστηριώδες και θα ήθελα μερικά ακόμα στοιχεία. Μερικές παρατηρήσεις: Σου λείπουν πολλά κόμματα σε όλο το κείμενο, συμπλήρωσε τα, θα διαβάζεται πολύ καλύτερα. Την πρώτη την πιστεύω ακράδαντα μετά από δέκα λεπτά μέσα με εκείνο τον ταρίφα . Το μέσα νομίζω δε χρειάζεται. να σιγοπίνει ρούμι στην χάση του φεγγαριού και να αναπολεί τα παλιά του την Αϊητη . Τα παλιά του τι? χρόνια προφανώς. Βtw, Samedi rules! Όταν με γνώρισε μου έσκασε ένα φιλί στο στόμα , με αναγνώρισε, μάλλον. Του έβαλα την κάννη στον σβέρκο .Σήκω σιγά σιγά και ακούμπα στον τοίχο,του ψιθύρισα .Το έκανε ...Μίλα του είπα και μίλησε έστω και αν ήταν με λυγμούς και με μύξες να τρέχουν στην φάτσα του Eκεί θέλει οπωσδήποτε εισαγωγικά όταν μιλάει. Πολύ ωραίο γενικά, αν και σκέφτομαι συνέχεια ότι το ύφος του κειμένου κάτι μου θυμίζει, κάτι που έχω διαβάσει....ό,τι και να ταν πάντως, ήταν καλό, οπότε πάρτο ως κοπλιμέντο Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Anadeleth Posted December 5, 2005 Author Share Posted December 5, 2005 Καταρχάς, κάποιος διαβάζει Douglas Adams thmbup.gif Thanks καταρχήν και Adams διαβάζω αλλά που τον κόπιαρα :? Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
trillian Posted December 5, 2005 Share Posted December 5, 2005 Η πρώτη λέει ότι αν σταματήσει να μιλάει, να παραπονιέται , να σχολιάζει μάλλον θα αρχίσει να σκέφτεται . Eκει Aυτό είναι σίγουρα Άνταμς, εκτός κι αν το πήρε κι εκείνος απο αλλού, αλλά δεν το νομίζω. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Rikochet Posted December 6, 2005 Share Posted December 6, 2005 Ατμοσφαιρικότατο. Το γράψιμο μ'αρέσει, είναι έξυπνο, έχει ενα... wit. Δυο πράγματα με ενόχλησαν: Η απουσία σημείων στίξης σε πολλές προτάσεις. Εκτός του ότι γίνεται κάπως δυσανάγνωστο, δίνει μια αίσθηση... προχειρότητας, σαν να το έγραψες στο πόδι (που, αν πράγματι είναι έτσι και δεν σε νοιάζει, έχει καλώς' αλλά αν δεν ήθελες να δώσει τέτοια εικόνα, είναι κρίμα). Σε πολλά σημεία φαινόταν ότι σε έτρωγε το χέρι σου να γράψεις αγγλικά - και δεν το απέφυγες τελείως. Δεν ξέρω, χαρακτήρα που να σκέφτεται σε... δύο γλώσσες πρώτη φορά βλέπω. Υπάρχει συγκεκριμένος λόγος να πει, πχ, "who cares?" αντί για "ποιός νοιάζεται;" Αυτιά. Βάλε κι άλλα κείμενα σου. Γράφε. Βελτιώσου. That's an order. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Anadeleth Posted December 6, 2005 Author Share Posted December 6, 2005 Ουχ κι άλλος διχτάτορας πέρα απο τον μελδόκιο.Εν πάση περιπτώση θα το παλέψω ... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted December 6, 2005 Share Posted December 6, 2005 Θα συμφωνήσω γενικά με τα όσα λένε οι παραπάνω. Ήταν ένα ενδιαφέρον, εντελώς ψυχεδελικό κείμενο, το οποίο χρειάζεται ένα γερό editing, τόσο για τη στίξη, όσο και επειδή διαβάζοντάς το, πώς να το πω, είναι λίγο πλαδαρό. Δεν είναι τόσο σφιχτό όσο θα έπρεπε ως κείμενο, δε σε κρατάει κολλημένο σε αυτό. Σε αυτό βοηθούν πολύ και οι σκόρπιες στο κείμενο αγγλικές λέξεις. Γράψε και άλλο, είσαι σε καλό δρόμο. ΥΓ: Η υπογραφή είναι respect. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted December 6, 2005 Share Posted December 6, 2005 Το στυλ είναι καταπληκτικό Anadeleth. Βρώμικο, ψυχεδελικό, grunge ψυχεδέλεια, πικρό χιούμορ, γρήγορες ταχύτητες. Από ιδέες επίσης πάρα πολύ καλό, έξυπνο, έξυπνα γυρίσματα, έξυπνος ο τρόπος με τον οποίο χάνεται σιγά σιγά ο χαρακτήρας. Πλούσιες εικόνες. Έχεις υλικό, έχεις ένα εργαλείο στα χέρια σου, συνέχισε να γράφεις. Το μόνο που με ενόχλησε είναι η έλλειψη στίξης και κάποια ορθογραφικά. Τα αγγλικά μου αρέσουν, σε αντίθεση με τα σχόλια που διάβασα παραπάνω, πιστεύω πως προσθέτουν στην παγκοσμιοποιημένη αυτή εικόνα, στη βρωμιά και στη grungίλα. Συνέχισε! Μ' αρέσει τρομερά ο ρυθμός του. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Anadeleth Posted December 6, 2005 Author Share Posted December 6, 2005 Thanks αλλά ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΝΩ EDITING :? :/ Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted December 6, 2005 Share Posted December 6, 2005 Γιατί το έχουν κάνει έτσι ώστε να μην μπορείς να κάνεις, επιτρέπεται μόνο για πολύ λίγη ώρα μετά το posting. Τώρα γιατί γίνεται αυτό δεν έχω ιδέα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Bardoulas© Posted December 19, 2005 Share Posted December 19, 2005 (edited) Με γρήγορο ρυθμό, γραμένο στο πρώτο πρόσωπο και με αρκετή δόση παράνοιας. Και με τη φράση κλισέ "Σκατά!". Ρε μπας και το έγραψα εγώ; Πολύ καλό. Αναμένω και άλλα Edited December 19, 2005 by Bardoulas© Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Anadeleth Posted December 19, 2005 Author Share Posted December 19, 2005 Βάρδουλα© δεν το κρύβω ,μια απο τις κύριες επιροές μου είναι το καπαμαρού . Στα επόμενα κείμενα ,θα ακολουθήσουν και άλλες κλισέ φράσεις οπως:"Κατάρα ","διάολέ" ,"χτύπα με με την νυχτερίδα όσο θέλεις" και "καταραμένε Μαιτζίμα σε πέρασα για χταπόδι" . Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Bardoulas© Posted January 6, 2006 Share Posted January 6, 2006 /me ετοιμάζεται να κυλιστεί στα γέλια. ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΕ ΚΑΜΠΑΜΑΡΟΥ Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
distaros Posted January 24, 2006 Share Posted January 24, 2006 Ανάντελεθ το κείμενο γαμάει!!!Θα σου πω λεπτομέρειες άπο κοντά... (Οκ,θέλει ένα δεύτερο χέρι,άλλα μην αγχώνεσαι,έχεις μια ιδέα που αξίζει πολλά.Τα υπόλοιπα είναι λεπτομέρειες...) Βαλ΄το στο Σύνδρομο ΤΩΡΑ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.