darky Posted December 1, 2005 Share Posted December 1, 2005 Μιλάμε πάντα για βιβλία λογοτεχνίας. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
trillian Posted December 1, 2005 Share Posted December 1, 2005 Να έχει. Μ αρέσει γιατι υποδηλώνει ότι καταρχάς έχει πολλά να πει κι επιπλέον αυτό που λέγαμε και στο άλλο τοπικ, ότι δεν έχει γεμισει την ιστορια με πολλές πληροφορίες. Αν και φυσικά αυτό δεν είναι απόλυτο, μπορει η ιστορια να ειναι μαπα και το υπόμνημα επίσης. Αν το παρουμε απο την άλλη, ότι ήδη έχω διαβάσει μια ιστορια και μου άρεσε, τότε σίγουρα μ αρεσει να έχει υπομνήματα/γλωσσάρια. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mort13 Posted December 2, 2005 Share Posted December 2, 2005 Εννοείς σαν αυτά που υπάρχουν στο Dune ή το Wheel of Time που εξηγούν διάφορους όρους και ονομασίες που συναντώνται στο βιβλίο; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted December 2, 2005 Share Posted December 2, 2005 Αν το χρειάζεται, να έχει! Μάλλον... να το χρειάζεται. Μου αρέσουν οι περίεργες λέξεις, τα γλωσσάρια, τα footnotes, τα references, τα άπειρα αστεράκια, 1 2 3, επεξηγήσεις. Μιαμ. Ένας από τους λόγους για τους οποίους μου αρέζε πάντα το Silmarillion, από μικρή. Επίσης ένας από τους λόγους για τους οποίους λατρέυω την σημειωτική. Ψείρες, ψείρες! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Βάρδος Posted December 2, 2005 Share Posted December 2, 2005 Αν μιλάμε για γλωσσάρι στο τέλος του βιβλίου, τότε, ναι, γιατί όχι; Αν ο συγγραφέας κρίνει ότι χρειάζεται... Αν μιλάμε για υποσημειώσεις κάτω απ'τη σελίδα, τότε το πράγμα έχει δύο όψεις. Πρώτη Όψη. Ο Μάκης στάθηκε πάνω στον λόφο και τράβηξε το σούλγκαμ* μέσα από την κάπα του. [και στο τέλος της σελίδας] *Σούλγκαμ: όπλο με μία λεπίδα σε κάθε άκρο, η μία ποτισμένη με παραλυτικό δηλητήριο, η άλλη με μια εκρητική ουσία. Αυτού του στιλ οι υποσημειώσεις για μένα είναι απαράδεκτες. Γιατί, στην τελική, ποιος υποτίθεται ότι μας μιλάει στην υποσημείωση; Έρχεται ο συγγραφέας και μας εξηγεί; Κάτι τέτοιο σε αποσπά από τη ροή της ιστορίας, και καλύτερα να μην υπάρχει. Δείχνει εκφραστική αδυναμία, πιστεύω. Δεύτερη Όψη. Όταν οι υποσημειώσεις χρησιμοποιούνται ως μέρος ενός ιδιότυπου ύφους. Τώρα, εδώ δεν έχω κάποιο παράδειγμα να δώσω, αλλά, σε αυτή την περίπτωση, ο συγγραφέας φαίνεται ότι χρησιμοποιεί τις υποσημειώσεις εσκεμμένα και συστηματικά, όχι λόγω αδυναμίας να εξηγήσει κάτι μέσα από την ιστορία του. Πάντως, αν σκοπεύει κάποιος να χρησιμοποιήσει υποσημειώσεις στη λογοτεχνία, νομίζω ότι πρέπει να το σκεφτεί πολύ προτού το κάνει. Να αναρωτηθεί γιατί θέλει να τις χρησιμοποιήσει. Κι αν δεν είναι λόγω ύφους, τότε να τις αποφύγει. Να βρει άλλο τρόπο να μεταδώσει τις πληροφορίες που θέλει. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Anadeleth Posted December 2, 2005 Share Posted December 2, 2005 Ειδικά σε μερικά βιβλία , όπως π.χ. του Ericson , που έχουν τόσα πολλά διαφορετικά ονόματα χαρακήρες και τοποθεσίες νομίζω ότι οι σημείωσεις είναι απλά απαραίτητες.Αν τώρα καταντήσουν να είναι στο στυλάκι που λέει ο βάρδος απο πάνω μόνο στον Prachet αξίζουν Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Μελδόκιος Posted December 2, 2005 Share Posted December 2, 2005 Έτσι, έτσι.. αυτά θα λεγα και γω, ο Βάρδος με κάλυψε. Καλύτερα να φαίνονται μέσα από το κείμενο οι πληροφορίες... Βέβαια αν δε προσέξεις πως τα δίνεις, το αποτέλεσμα μπορεί να θυμίζει το info dumping που γίνεται σε anime 3ης κατηγορίας (το 3ης κατηγορίας το λέω μόνο και μόνο για να μη πέσουνε να με φάνε ορισμένοι), ή στα σίριαλ του Φώσκολου... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
brave Posted December 2, 2005 Share Posted December 2, 2005 είμαι υπέρ στο να υπάρχει και γλωσσάρι και υποσημειώσεις, αλλα -απο προσωπικο κόλλημα- θα προτιμούσα ένα υπόμνημα σε κάθε τέλος κεφαλαίου κι όχι τα πάντα στο τέλος. Πάντως όπως δείχνει είμαι ο μοναδικός "ανάποδος" σε αυτό το θέμα... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
darky Posted December 2, 2005 Author Share Posted December 2, 2005 Μ' αρέσει κι εμένα. Ποτέ βέβαια δε θα ανατρέξω στο γλωσσάρι καθώς διαβάζω την ιστορία και δεν έχω συναντήσει βιβλίο που να είναι απόλυτα αναγκαίο αυτό. Αλλά μετά θέλω να δω το γλωσσάρι και το υπόμνημα στο τέλος για να γουστάρω(ειδικά αν μου άρεσε το βιβλίο) και για να δω πόσο συγκροτημένη δουλειά είχε κάνει αυτός/αυτή που το έγραψε. "Μακάρι να είχε όλες τις προσωπικές σημειώσεις του συγγραφέα στο τέλος", εχω σκεφτεί για πολλά βιβλία έτσι. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted December 2, 2005 Share Posted December 2, 2005 Κι εμένα μαρέσει αλλά όχι στο τέλος του κεφαλαίου. Είτε στο τέλος του βιβλίου είτε σαν υποσημείωση της σελίδας. Του τέλους το γλωσσάρι καμιά φορά μπορεί να το κοιτάξω και την ώρα που διαβάζω την ιστορία, ή ίσως πριν από αυτήν, έχει την πλάκα του να θυμάσαι διάφορα από αυτά μετά. Για την υποσημείωση, συμφωνώ σε αυτό για το ιδιαίτερο στυλ, αλλά δεν υπάρχει μόνο ένα. Υπάρχουν περιπτώσεις που χρησιμοποιείται όπως στα δοκίμια (Ν.Παναγιωτόπουλος) όπου είμαστε στο μέλλον και -για παράδειγμα- λέει κάτι για ένα πρόσωπο, δίνοντας και το όνομα του με αστεράκι. Κάτω στο αστεράκι δίνει πληροφορίες για αυτό το πρόσωπο (Τάδε Δεινόπουλος (2034-2122), υπήρξε από τους μεγαλύτερους γλύπτες της εποχής εκείνης κτλ). Αφενός την πρώτη φορά που το βλέπεις χαχανίζεις αλλά μετά από λίγο, που φαίνεται πως είναι στυλ και διέπει ολόκληρο το βιβλίο γίνεται πολύ ενδιαφέρον, γιατί ουσιαστικά πίσω από την ίδια την ιστορία σου λέει μια άλλη ιστορία, το τι έγινε όλα αυτά τα χρόνια που είναι κενά, ανάμεσα στα δικά μας και αυτά στα οποία αναφέρεται το βιβλίο. Αλλο ένα "στυλ", που όμως εμένα μου αρέσει, είναι αυτό με τις ιδιαίτερες λέξεις που εξηγούνται κάτω. Δεν μου έρχεται στο μυάλο κάτι συγκεκριμένο από βιβλίο. Πολλές φορές υπάρχει μια λέξη που έφτιαξες και με αυτήν εννοείς κάτι σύνθετο για τον κόσμο για τον οποίο μιλάς. Όχι το πως είναι ένα όπλο, ή την ιδιαίτερη λέξη που χρησιμοποιεί ο κόσμος σου για την μαγεία. Τις έννοιες που δεν μπορείς να εξηγήσεις χρησιμοποιώντας μία και μόνο γνωστή λέξη εννοώ. Και μάλιστα πολλές φορές αυτή τη λέξη θέλεις να βάλεις το χαρακτήρα που μιλάει να την πει. Με ενοχλεί πολύ να σταματήσεις την αφ'ηγηση του για να εξηγήσεις τι είπε, γιαυτό και το * μου φαίνεται αρκετά καλό σε αυτή την περίπτωση. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mort13 Posted December 2, 2005 Share Posted December 2, 2005 Οι υποσημειώσεις του Pratchett είναι απλά κορυφαίες. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Anadeleth Posted December 2, 2005 Share Posted December 2, 2005 είμαι υπέρ στο να υπάρχει και γλωσσάρι και υποσημειώσεις, αλλα -απο προσωπικο κόλλημα- θα προτιμούσα ένα υπόμνημα σε κάθε τέλος κεφαλαίου κι όχι τα πάντα στο τέλος. Πάντως όπως δείχνει είμαι ο μοναδικός "ανάποδος" σε αυτό το θέμα... Έχω μια έκδοση του Silmarilion που είναι έτσι ,και είναι απλά απολαυστική και ας είναι και paperback .Απο την άλλη ομώς έχοντας σε ένα action-packed ή ένα βιβλίο το με πολύ μεγάλη λεπτομέρεια (π.χ. κάτι μυστηρίου ) θα χαλούσε τα πάντα . Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
heiron Posted December 3, 2005 Share Posted December 3, 2005 Κι εγω θετικος. Μπορει να μη χρειαζεται αλλα ΑΝ χρειαζεται τοτε ναι,καλο ειναι να εχει για να παιζει κι ενα ρολο μπουσουλα.Βεβαια το βιβλιο θα πρεπει να ειναι ετσι γραμμενο ωστε να μην εισαι αναγκασμενος να ανατρεχεις σε αυτο καθε λιγο και λιγακι. Και μιλαμε παντα για γλωσσαρι τυπου Σιλμαριλλιον. Στην ιδια κατηγορια παντως θα εβαζα και τα υπομνηματα του Ερικσον που ειναι εξαιρετικα χρησιμα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.