Heinlein's 5 Rules

[Βάρδος]

Εδώ, αδέλφια.

 

Τι γνώμη έχετε για τους κανόνες του κυρίου Heinlein;

[Nihilio]

Στα 3 πρώτα είμαι μέσα. Στο τέταρτο μέχρι στιγμής κόβομαι, αλλά δε νομίζω για πάντα. Πάντως είναι 6 πολύ ρεαλιστικοί κανόρνες και έχουν το ενδιαφέρον τους.

[trillian]

Εγώ πάλι συμφωνώ με όλους έναν προς έναν, και κυρίως με τους πρώτους, που αφορουν τα "πρώτα βήματα". Σε όλους τους "κανόνες" βλέπεις παράγοντες που "εμποδίζουν" κάποιον να γράψει-και μετά να γίνει όντως συγγραφέας οπως λέει- και γενικά πιστεύω ότι έχει δίκιο. Δε μπορείς να λες απλα "θέλω να γράψω" και να μην το κάνεις ποτε, ούτε να λες οτι "γράφεις" αν απλά γράφεις μια στο τόσο. Τώρα για τα της έκδοσης, έχει δίκιο κι εκεί. Οντως, σε όσες βιογραφίες έχω διαβάσει, όλοι ξεκινάνε με ενα κατεβατο απο απορρίψεις

[Βάρδος]

Στο τέταρτο μέχρι στιγμής κόβομαι, αλλά δε νομίζω για πάντα.

 

Συγχωρεμένος. :Ρ Στην Ελλάδα, φαίνεται πως τίποτα μη-μεταφρασμένο δεν είναι "salable".

[King_Volsung]

Χμ, ενδιαφέρον...

Συμφωνώ κι εγώ πολύ με αυτά που λέει.

 

Δεν έχω επιχειρήσει ακόμα να στείλω κάτι σε εκδοτικούς οίκους (έχω στείλει μερικά διηγήματα στις Συμπαντικές Διαδρομές, αλλά δε ξέρω αν μετράει αυτό), λίγο γιατί πιστεύω πως δεν έχω τίποτα τόσο αξιόλογο, λίγο γιατί δεν ξέρω πού... θα το επιχειρήσω κάποια στιγμή όμως, το έχω στα υπ'όψη μου.

[heiron]

Βασικα λεει τους λογους για τους οποιους ισχυριζομαι οτι δεν γραφω.Ο συγγραφεας, ακομη κι αν ειναι αρχαριος και ερασιτεχνης, γραφει συνεχεια.Καθε μερα-λιγο/πολυ δεν εχει τοση σημασια.Επισης γραφει μεγαλες ιστοριες-οχι μονο διηγηματα.Βεβαια υπαρχουν σπουδαιοι συγγραφεις που εχουν-δεν εχουν γραψει μυθιστορημα αλλα τελος παντων.Επισης γραφεις διαφορες ιστοριες-δεν κολλας σε μια.

Οσον αφορα τη δημοσιευση-εκδοση,τα εχουμε πει.Και βεβαια δεν πρεπει να απογοητευεσαι.Ο Χερμπερτ πηρε τα αρ*δια του 12 φορες αν θυμαμαι καλα με το Ντιουν!Το Ντιουν!!!Αν ειναι δυνατον...Δηλαδη αν στο εκδοσουν στην 10 προσπαθεια ξεπερνας ακομη κι αυτον!Ουαου!Σημειωτεον οτι ο Χερμπερτ ηταν αρθρογραφος-δημοσιογραφος αρα ειχε καποιες βασικες γνωριμιες.

Τωρα εγω να εκδοσω κατι...χλωμο-περα απο καμια ιστοριουλα σε φανζιν.(Και εκει εχω φαει απορριψη βεβαια!)Ισως αν καποιος απο σας γινει εκατομυρριουχος και φτιαξει δικο του εκδοτικο οικο...Αλλα μαλλον με βλεπω να κυνηγαω χιμαιρες σαν τον Καντακουζηνο με το "Αποχετευτικον συστημα του Βυζαντιου".

[Darkchilde]

Συμφωνώ απόλυτα με όλα τα rules.

 

Rule 1: You Must Write.

 

Νομίζω ότι είναι αυτονόητο. Και αυτός είναι ο λόγος που άνοιξα και το blog πρόσφατα. Για να γράφω κάτι. Οτιδήποτε. Επειδή με όλα που μου συνέβησαν τον τελευταίο καιρό δεν έχω καταφέρει να γράψω. Τώρα με το Blog έστω γράφω κάτι. Αρθράκια, ότι μου κατεβαίνει στο κεφάλι, οτιδήποτε.

 

Rule Two: Finish What Your Start

 

Ακριβώς. Τα μισοτελειωμένα δεν πρόκειται να κάνουν τίποτα. Τελειώστε κάτι έστω και εαν το τέλος δεν σας αρέσει. Απλώς τελειώστε το. (και αυτό μάλλον πρέπει να το κάνω εγώ μιας και έχω κάποια μισοτελειωμένα... Μάλλον πρέπει να τα βάλω στο blog μπας και καταφέρω να τα τελειώσω...)

 

Rule Three: You Must Refrain From Rewriting, Except to Editorial Order

 

Αυτό κάνω κι εγώ. Πολλές φορές έχω γράψει και ξαναγράψει και διορθώσει 15000 φορές. Γι αυτό και αρκετά χρόνια τώρα όταν γράψω, έγραψα. Δεν το ξανακοιτάω, δεν αλλάζω σχεδόν τίποτα. Καμμιά λέξη ή μια δυό φράσεις αλλά δεν πειράζω την ιστορία ή οτιδήποτε άλλο. Αν αρχίσω να το κάνω, όχι Blog δεν θα έβγαινε, ούτε Post...

 

Rule Four: You Must Put Your Story on the Market

 

Εκτός από την αγορά σήμερα έχουμε και το internet. ένα Blog, μία ιστοσελίδα, οτιδήποτε μπορείτε να βάλετε την ιστορία ή/και βιβλίο σας. Ξέρετε πόσοι ψάχνουνε για τέτοια στο Internet τώρα πιά; Αρκετοί και μάλιστα υπάρχουν και παραδείγματα από συγγραφείς που τελικά εκδόσανε κανονικά τα βιβλία τους και όποιος πρόλαβε, πρόλαβε και τα κατέβασε γιατί τα βγάζουνε από το internet στην συνέχεια.

 

Rule Five: You Must Keep it on the Market until it has Sold

 

Το οποίο για μένα είναι μαζί με το Rule Four.

 

Rule Six: Start Working on Something Else

 

Πολύ σωστά. Μην κολλάς σε αυτό που έχεις γράψει. Γράψε κάτι καινούργιο, περισσότερο καλό κάνει παρά κακό. Και αρκετοί εκδοτικοί οίκοι δεν θέλουνε να δούνε απλώς το ένα διήγημα, αλλά πολλές φορές και περισσότερες δουλειές για να κρίνουν. Και ιδίως ο κόσμος που θα το διαβάσει. Το ένα μπορεί να μην το θυμηθεί αλλά όσο περισσότερα γράφεις τόσο καλύτερα.

[Oberon]

Συμφωνώ γενικά αν και οι τελευταίοι κανόνες είναι, όπως έλεγε κι ο Χείρων πιο πάνω, δύσκολα εφαρμόσιμοι στο Ελλαδιστάν.

 

Για τον τρίτο κανόνα έχω επιφυλάξεις πάντως ειδικά όταν κάποιος νέος συγγραφέας μαθαίνει ακόμα την τέχνη του να γράφει.

[Βάρδος]

Βασικα λεει τους λογους για τους οποιους ισχυριζομαι οτι δεν γραφω.Ο συγγραφεας, ακομη κι αν ειναι αρχαριος και ερασιτεχνης, γραφει συνεχεια.Καθε μερα-λιγο/πολυ δεν εχει τοση σημασια.Επισης γραφει μεγαλες ιστοριες-οχι μονο διηγηματα.Βεβαια υπαρχουν σπουδαιοι συγγραφεις που εχουν-δεν εχουν γραψει μυθιστορημα αλλα τελος παντων.

 

Για λίγο με τρόμαξες. :Ρ Μην ξεχνάς ότι υπάρχουν και συγγραφείς που είναι αποκλειστικά διηγηματογράφοι, και μάλιστα πολύ καλοί.

 

Επισης γραφεις διαφορες ιστοριες-δεν κολλας σε μια.

 

Ναι, αυτό είναι σωστό. Κι εγώ δεν μπορώ να καταλάβω κάποιον που λέει, έγραψα ένα βιβλίο κι αυτό ήταν. Μα, αν είσαι συγγραφέας, υποτίθεται ότι σου έρχεται να γράφεις συνέχεια. Είναι ασθένεια.

[Atrelegis]

Οι συμβουλές είναι καλές και πιστεύω πως όλοι πάνω-κάτω, πρέπει αν τις ακολουθούμε. Μου θυμίζει την υπογραφή του Βάρδου με τις συμβουλές του Martin.

 

Το κακό είανι ότι η έκδοση δεν είναι κάτι εύκολο. Ναι μεν ακούγεται απλό, αλλά παγκοσμίως αντιμετωπίζονται προ΄λήματα ζήτησηυς, οικονομικά, ιδεολογικά κ.ο.κ.

[Nienor]

Ο πρώτος, ναι οκ, προφανώς, δε νομίζω πως χρειάζεται εξήγηση γιατί τότε για τι πράγμα μιλάμε? Για τη θεωρεία του "πως θα μπορούσα να αρχίσω να γράφω?" ε, δε νομίζω.

 

Στο δεύτερο, συμφωνώ απόλυτα. Δεν το κάνω, το παλεύω όμως, όσο μπορεί κι όπου πιστεύω πως αξίζει.

 

Για το τρίτο, δεν είμαι σίγουρη για το τι ακριβώς εννοεί. Δεν ξέρω δηλαδή κατά πόσον είναι σώφρον αυτό που λέει (αν το καταλαβαίνω σωστά) για έναν άνθρωπο που θέλει να βελτειώνεται, που δεν το αφήνει στη μοίρα του το θέμα.

 

Το τέταρτο (και το πέμπτο), τα βρίσκω ελαφρώς κάθετα. Τι σημαίνει αγορά στην τελική? Μήπως εννοεί πως όλοι οι πραγματικοί συγγραφείς εξέδιδαν επιτόπου και τα κρατούσαν στην αγορά κτλ όσο ήταν εν ζωή απαραίτητα? Γιατί τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι. Ούτε είσαι απαραίτητα καλός συγγραφέας επειδή καταφέρνεις να κρατάς τα βιβλία σου on, στην αγορά, μα ούτε είσαι κι απαραιτήτος κακός συγγραφέας αν απογοητευτείς από αυτήν και την εγκαταλείψεις.

 

Για το τελευταίο, ούτε συζήτηση. Μαζί του είμαι με τα χίλια. Όσο μεγάλυτερα τα κενά ανάμεσα στο προηγούμενο και το επόμενο, τόσο δυσκολότερα μπάινουν οι λέξεις στο χαρτί.

 

 

Γενικά για τους κανόνες που δίνει, δεν καταλαβαίνω ακριβώς υπό ποια οπτική τους δίνει. Μου φαίνεται λιγάκι σαν να μιλάει για τους ανθρώπους που σκοπεύουν να ζήσουν από αυτό. Δεν είμαι ένας από αυτούς (και να ήμουνα, ζω σε λάθος χώρα) αλλά, αν αυτές είναι οι βασικές αρχές για το πως να γράψεις κάτι, μου θυμίζουνε πολύ έντονα, αμερικανικό εγχειρίδιο "do it yourself". Κάπως έτσι.

[heiron]

Αυτο που θελει να πει ειναι να μην καθεσαι χρονια να επεξεργαζεσαι ενα βιβλιο.Κατσε,διορθωσε το μια,δυο...τρεις αλλα μην το παρακανεις.Πρεπει να το αφησεις στην ακρη καποια στιγμη για να γραψεις το επομενο.Επισης πρεπει να το θεωρησεις διορθωμενο τελικα ωστε να το στειλεις για εκδοση.Οι εκδοτες μπορει να κανουν καποια δικα τους σχολια βεβαια.

Το να γραφεις συνεχεια ειναι ειδικευση το κανονα οτι η εξασκηση σε κανει τελειο.Σε ολα.

Αυτο με το να μεινεις στην αγορα σημαινει οτι δεν εισαι συγραφεας αν ετυχε να εκδοθει ενα βιβλιο σου αλλα απο τοτε...τζιφος.

Και ναι,μαλλον μιλαει κυριως για επαγγελματιες συγγραφεις-αν και "επαγγελματιας" δε σημαινει οτι αυτο ειναι το κυριο βιοποριστικο σου επαγγελμα αλλα οτι βγαζεις λεφτα και εισαι σχετικα γνωστος.

[Nienor]

Heiron, καταλαβαίνω τι λέει και τα δύο πράγματα που λέει η παράγραφος για να είμαι πιο συγκεκριμένη, αλλά δεν είμαι σίγουρη για το πως τα εννοεί. Εκεί είναι που μάλλον διαφωνώ κιόλας.

 

Αφ'ενός λέει πως λένε ότι τα έργα (και το κάνω πιο γενικό γιατί συμφωνώ σε αυτό, για όλα τα έργα, είτε μιλάμε για ζωγραφική, είτε για λογοτεχνία, είτε για ταινίες ή ό,τι) εγκαταλλείπονται, δεν τελειώνουν ποτέ πραγματικά. Σε αυτό είμαστε οκ. Έχει καλώς. Αν από ει και πέρα αυτό που εννοεί, είναι πως πρέπει να ξέρεις το πότε θα τα εγκαταλείψεις, έχει καλώς.

 

Αν όμως αυτό που εννοεί είναι ότι αν ξέρεις πως ένα έργο είναι μέτριο, όσες διορθώσεις κι αν κάνεις δε θα βγει καλύτερο γιαυτό παράτα το για να μη σε κρατάει από το επόμενο που θα είναι καλύτερο γιατί θα έχεις αφήσει πίσω σου αυτό που δεν κατάφερες να το φτάσεις να σε ικανοποιεί, τότε διαφωνώ και μάλιστα καθέτως οριζοντίως κτλ.

 

Άλλοι άνθρωποι αν δεν ολοκληρώσουν κάτι, δε μπορούν να ξεκινήσουν κάτι άλλο και άλλοι μπορούν να αφήσουν κάτι για λίγο, να δουλέψουν κάτι άλλο και να επανέλθουν στο πρώτο. Είναι υποκειμενικό δηλαδή, είναι στον άνθρωπο και στο πως τη βρίσκει. Δεν είναι κανόνας, όως σίγουρα δεν είναι κανόνας και το ότι "πρέπει" να ξέρεις που σταματάνε οι διορθώσεις. Βασικά, αυτό που πρέπει να ξέρεις, για μένα είναι το πως ακριβώς κάνεις τις διορθώσεις. Που δηλαδή φτιάχνεις πραγματικά και που χαλάς. Το πόσο καιρό θα το κάνεις αυτό, είναι κάτι το οποίο δεν μπορεί να στο υπαγορεύσει κανείς, παρά το ίδιο το κεφάλι σου.

 

 

Τώρα για τα περί εκδόσεως, δεν το λέω μόνο για αυτά, το "do it yourself" το λέω κυρίως για το πόρισμα:

 

Of our original hundred wannabe writers, only one or two will follow all six rules. The question is: will you be one of them? I hope so, because if you have at least a modicum of talent and if you live by these six rules, you will make it.

 

το οποίο θεωρώ και προβληματικό. Μου φαίνεται πως ουσιαστικά λέει: "Κοίτα να δεις, άμα θες να γράψεις, δεν υπάρχει άλλος τρόπος, αυτός είναι, κατέχω την αλήθεια και στο λέω. Άμα θες δες την, αν όχι είσαι άξιος της μοίρας σου. Δε μας μιλάει δηλαδή για τους προβήματισμούς του. Μας λέει "έτσι το κάνεις και τελείωσε." Κι αυτό το βρίσκω, αμερικανιά, απολυτότητα, όχι ανεκτό.

[darky]

The fives rules of the hobbyist

 

Rule One: IF You Must Write, You Must Write

 

Rule Two: If You Like Your Story Finish It, Or Finish It When You Feel Like It

 

Rule Three: When In Lack Of New Ideas, Rewrite Or Finish Old Stories

 

Rule Four: If People Keep Telling You That Your Story Is Good, You Are An Ass If You Don't Put Your Story On The Market(Just DON'T Quit Your Day Job Yet)

 

Rule Five: Keep it on the Market As Long As You Can

 

Rule Six: Start Working on Something Else When You Feel Like It

 

Rule Seven: There R No Rulez

 

 

 

P.S. Τα άνωθεν είναι προσωπικές απόψεις του γράφοντος. Όπως και το ότι δεν είναι πιο δύσκολο να εκδώσεις(να εκδοθείς;) στην Ελλάδα από ότι σε οποιαδήποτε άλλη χώρα. Όμως το να γράφεις στην Ελληνική γλώσα έχει το μείον στο ότι δε θα χεστείς και στα φράγκα αν εκδόσεις. Ούτε και οι ένθεν εκδοτικοί οίκοι μπορούν να σε προωθήσουν στο εξωτερικό. Εν ολίγις δε νομίζω ότι έχει νόημα να είσαι επαγγελματίας συγγραφέας στην Ελλάδα(βέβαια αν έχεις φραγγάτους συγγενείς που θα κληρονομήσεις -προσοχή να φανεί σαν ατύχημα- [ή σύζυγο με λεφτά αισθήματα] και έχεις τουλάχιστον λίγο ταλέντο και πολύ καύλα για το γράψιμο... ε, θα είσαι μαλάκας αν δεν γίνεις επαγγελματίας συγγραφέας).