Nienor Posted December 23, 2005 Share Posted December 23, 2005 (edited) Όνομα Συγγραφέα: Κιάρα Είδος: Παραμύθι Βία; Όχι Σεξ; Όχι Αριθμός Λέξεων:976 Αυτοτελής; Ναι Σήμερα το πρωί, εκεί που καθόμουνα κι έγραφα δίπλα στο μικρό παραθυράκι της σοφίτας μου, με επισκέφτηκε εκείνος ο ταξιδιάρης ο γεροαετός, που έρχεται που και που και μου κάνει επίσκεψη. Αν έχει κέφια, μου λέει ιστορίες από τόπους μακρινούς που έχει επισκεφτεί. Οι ιστορίες του είναι πάντοτε υπέροχες, εντυπωσιακές, καμιά τους όμως δε φτάνει αυτή που μου διηγήθηκε σήμερα το πρωί. Ο γεροαετός σήμερα, μου φάνηκε λιγάκι ταραγμένος εξαρχής, προτού να μου πει οτιδήποτε. Ήταν και βιαστικός πολύ. Είχε έρθει, είπε, να μου ζητήσει μια μικρή χάρη που θα έκανε μεγάλο καλό. Εχτές το βράδυ, είχε ταξιδέψει ως τα πέρατα του κόσμου. Έχει μια οροσειρά εκεί, που είναι η τελευταία της γης. Πέρα από αυτήν, δεν υπάρχει τίποτα, μονάχα η θάλασσα που, ως γνωστόν, χύνεται από την άκρη του ωκεανού στο χάος. Στην ψηλότερη κορφή της οροσειράς -που τη λένε Αετοκόρφι γιατί μόνο οι αετοί μπορούν να φτάσουν σε αυτήν- μένει ένας νάνος, μέσα σε έναν πάρα πολύ ψηλό πύργο. Ο πύργος αυτός, λέει ο αετός, είναι τόσο ψηλός που η φαντασία μας, εμάς των ανθρώπων, δεν μπορεί να συλλάβει το πραγματικό του ύψος, αλλά μονάχα να τον ονομάζει αυθαίρετα «πολύ ψηλό πύργο». Ο πύργος χτίστηκε, πριν από Χρόνια Πολλά, στην αυγή των εποχών, μα τότε δεν ήταν ακόμα τόσο ψηλός. Μάλιστα, ο πύργος είναι ατελείωτος ακόμη, ίσως η κατασκευή του δεν ολοκληρωθεί ποτέ, αφού για κάθε ώρα που περνάει, ένα ακόμη πάτωμα χτίζεται σε αυτόν επάνω από το προηγούμενο. Κάθε φορά που χτίζεται ένα πάτωμα, μεγάλη λάμψη βγάζει, ασημένια και ύστερα χάνεται. Την ημέρα δε φαίνεται, γιατί το φως το ήλιου είναι λαμπρότερο και την κρύβει, μα τη νύχτα, όπως μου είπε ο αετός, είναι σαν ένα προσωρινό αστέρι στο βορρά, γιατί είναι τόσο μακριά ο πύργος από εμάς και φαίνεται πολύ μικρούλα η μεγάλη λάμψη του, όσο μικρά είναι και τα υπόλοιπα αστεράκια. Έτσι κανείς δεν τον παίρνει χαμπάρι, γι αυτό και δεν ξέρουμε γι αυτόν ως τα σήμερα. Ο νάνος τώρα, που το όνομα του είναι Χρόνος, είναι ένας πραγματικά πολυάσχολος νάνος. Παρ’ όλο το μέγεθος του όμως, που θα μπορούσε να ξεγελάσει κάποιον αν τον έβλεπε, τα καταφέρνει καλά με τη σκληρή δουλειά και δεν παραπονιέται ποτέ. Η δουλειά του είναι να καταγράφει όλα αυτά που συμβαίνουν στον κόσμο κάθε ώρα που περνά σε μεγάλες περγαμηνές με την πένα του. Γιατί ο «πολύ ψηλός πύργος» είναι στην πραγματικότητα μια τεράστια βιβλιοθήκη. Ο νάνος, γράφοντας, αναφέρεται σε όλους τους ζωντανούς του κόσμου τούτου και καταγράφει όλα τα συμβάντα της ζωής τους, την ακριβή ηλικία τους -ακόμα και τις ώρες- και τις σκέψεις κάθε πλάσματος επάνω στη γη. Όπως καταλαβαίνετε, εγώ έμεινα έκπληκτη όταν ο γεροαετός μου είπε ότι ένας μονάχα νάνος τα γράφει όλα αυτά, μα εκείνος επέμενε πως αυτός ο νάνος είναι το κάτι άλλο, παιδί μάλαμα, κι όλα τα προλαβαίνει κι όλα τα ξέρει, και μάλιστα είναι πολύ Ευτυχισμένος με τη δουλειά του. Κάθε φορά, λέει, που ο μικρός δείκτης του ρολογιού προχωρούσε από τον έναν αριθμό στον άλλο, ο νάνος σηκωνόταν από το γραφείο του ορόφου που καθόταν, χτυπούσε τα χέρια του μεταξύ τους και ?τσουπ- εμφανιζόταν στον επάνω όροφο που μόλις είχε δημιουργηθεί. Βουτούσε την πένα του στο θεόρατο μελανοδοχείο του και ξεκινούσε ο Καινούργιος Χρόνος της μίας ώρας, που είχε στη διάθεσή του, για να καταγράψει τα συμβάντα. Εχτές το βράδυ όμως, συνέβη κάτι τραγικό, μου είπε ο αετός. Στις δώδεκα η ώρα το βράδυ, ακριβώς ?ούτε λεπτό πιο πριν- ο Χρόνος χτύπησε τα χέρια του και βρέθηκε στον επάνω όροφο σαν κάθε άλλη φορά. Όμως, όταν πήγε να βουτήξει την πένα του στο μελανοδοχείο, αυτή έκανε έναν ξερό ήχο χτυπώντας στον άδειο πάτο του. Ο καημένος ο νάνος τρομοκρατήθηκε. Το μελάνι του είχε σωθεί! Τά ‘χασε, εντελώς. Για πρώτη φορά στα χρονικά, βγήκε απελπισμένος έξω από τον πύργο του, στο κενό και το σκοτάδι, κλαίγοντας, για να βρει βοήθεια. Εκείνη την ώρα έτυχε να περνά από κει ο γεροαετός, ο ταξιδιάρης, και αφού τον είδε να κλαίει, τον λυπήθηκε και σταμάτησε να δει τι έχει. Γιατί, ξέρετε, οι αετοί μπορεί να κάνουν τους σκληρούς, αλλά άμα ακούσουν ένα νάνο να κλαίει δεν μπορούν παρά να σταματήσουν για να βοηθήσουν. Μάλιστα, είναι ένας από τους μεγάλους αετονόμους τους. Κατέβηκε λοιπόν, ο αετός κάτω και ο νάνος του είπε "το και το", όλα, χαρτί και καλαμάρι, κι όσο μιλούσε έκλαιγε γοερά και του γεροαετού, του σπάραζε την καρδιά. Έτσι ο αετός του είπε: «Μη σε νοιάζει, Χρόνε, και θα σου βρω εγώ μελάνι. Έχε μου εμπιστοσύνη!» κι έπειτα, άνοιξε τα μεγάλα φτερά του και πέταξε ψηλά. Ήρθε ευθύς στο παραθύρι μου και μου τα είπε όλα. Όταν τελείωσε τη διήγηση του εγώ ήμουν προβληματισμένη. Δεν τον είχα πιστέψει ακριβώς, όμως αποφάσισα πως δεν είχε σημασία. Εξάλλου, μπορεί και να μου έλεγε την αλήθεια. Με αυτές τις σκέψεις, μάζεψα όλα τα μελανοδοχεία που είχε μέσα η σοφίτα μου, τα έβαλα σε μια χαρτοσακούλα και τα έδωσα στον αετό. Εκείνος τα έπιασε με το ράμφος του, χαιρέτησε ευγενικά, και πέταξε φουριόζος προς το βορρά. Είχα κουραστεί από την όλη ιστορία και ξάπλωσα λιγάκι να κοιμηθώ. Όταν ξύπνησα είχε πέσει η νύχτα και τα αστεράκια φαίνονταν στον ουρανό. Κοιτώντας προς το βορρά, είδα ένα άστρο να αναβοσβήνει. Δεν είναι δυνατόν, σκέφτηκα. Το άστρο μετά χάθηκε. Έπειτα από μία ώρα, ξανακοίταξα και πάλι, το άστρο ήταν εκεί και τρεμόσβηνε και έπειτα χάθηκε ξανά. Έτσι ήξερα, πως έχω κάνει το σωστό και πλέον, καθόλου δε με νοιάζει για τα μελανοδοχεία μου, κι αν μπορούσα να του στείλω κι άλλα του νάνου, θα του τα έστελνα και καθόλου δε με πειράζει που τώρα πρέπει να γράφω τις ιστορίες μου με μπογιά, αφού δεν έχω άλλο μελάνι. Άμα θέλετε να κοιτάξετε κι εσείς, να στρέψετε το βλέμμα προς το βορρά τη νύχτα και θα το δείτε το άστρο (που δεν είναι άστρο) κάθε μια ώρα ακριβώς, να τρεμοσβήνει και να χάνεται κι έπειτα πάλι και ξανά... Edited July 5, 2009 by Nienor Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Μελδόκιος Posted December 23, 2005 Share Posted December 23, 2005 (edited) ΤΕΛΕΙΟ! Λέγατε όλο να κάνετε χριστουγεννιάτικο event στο sff, και κάνατε εκείνη τη μιζέρια την ιστορία, αλλά η Niennor πήρε την πρωτοβουλία και σας έβαλε τα γυάλς! B) Καλογραμμένο, πρωτότυπο, ταξιδιάρικο και εύθυμο! Καταπληκτικό και το τρικ με την μπογιά ΝΕ! Edited December 23, 2005 by Μελδόκιος Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted December 23, 2005 Share Posted December 23, 2005 (edited) Να πω οτι μου ζέστανε την καρδιά και μου έδωσε το πρώτο αληθινό ερέθισμα για να αισθανθώ πως είναι Χριστούγεννα; Κι όμως έτσι είναι. Συγχαρητήρια για ένα πανέμορφο, ταξιδιάρικο ονειρικό παραμύθι, και για την πρωτοτυπία του μηνύματος χρησιμοποιώντας τα fonts με αυτό τον τρόπο που ζωντάνεψε το παραμύθι ακόμα περισσότερο. Edited December 23, 2005 by Dain Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Βάρδος Posted December 25, 2005 Share Posted December 25, 2005 Εξαίσιο! Από τις λίγες ιστορίες που με γοητεύουν τόσο. Ο νάνος και ο πύργος του θα μπορούσε, κάλλιστα, να είναι ένας πραγματικός μύθος. Γαμάτη και η ιδέα με τα μεγάλα γράμματα. Επίσης, έβαλες ίσως το καλύτερο χρώμα γραμματοσειράς μετά από το μαύρο' παρότι χρωματιστό, το κείμενο δε με κούρασε ούτε στιγμή στα μάτια. Κι επιπλέον, στο τέλος, δίνεται εξήγηση για τη... μπογιά. Απλά, υπέροχο. Καλά Χριστούγεννα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
tec-goblin Posted December 26, 2005 Share Posted December 26, 2005 πάντοτε, υπέροχες, εντυπωσιακές, καμιά τους, όμως, <βάλε καλύτερα κάποια άλλη στίξη πριν το καμιά τους... μεγάλη λάμψη βγάζει, ασημένια και ύστερα χάνεται. <μού πάει καλύτερα με κόμμα πριν το "και" - το ασημένια προσδιορίζει τη λάμψη, και μετά συνεχίζει η δεύτερη πρόταση... Όπως καταλαβαίνεται, <<<<!!!! Για την ιδέα με τα κεφαλαία σού έχω πει ήδη τα καλύτερα ;) Η μπογιά ακόμα καλύτερη! Πολύ έξυπνο! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Management RObiN-HoOD Posted December 26, 2005 Management Share Posted December 26, 2005 Η ιστορία είναι απλά καταπληκτική και μαγική Χρόνια Πολλά Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted December 27, 2005 Author Share Posted December 27, 2005 Σας ευχαριστώ πολύ, όλους, χαίρομαι που την ευχαριστήθηκατε, αυτός ήταν κι ο σκοπός της εξάλλου, καθότι είναι ευχετήρια κάρτα και όχι ιστορία. πάντοτε, υπέροχες, εντυπωσιακές, καμιά τους, όμως, <βάλε καλύτερα κάποια άλλη στίξη πριν το καμιά τους... μεγάλη λάμψη βγάζει, ασημένια και ύστερα χάνεται. <μού πάει καλύτερα με κόμμα πριν το "και" - το ασημένια προσδιορίζει τη λάμψη, και μετά συνεχίζει η δεύτερη πρόταση... Όπως καταλαβαίνεται, <<<<!!!! Ναι, τα είδα κι εγώ, γλυκιέ μου, (μαζί με δυο τρία ακόμη που σου ξεφύγανε ) αλλά δυστυχώς κατόπιν εορτής (edit). Ήθελα τόσο πολύ να την ανεβάσω, που δεν είδα τίποτα προηγουμένως. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
King_Volsung Posted January 4, 2006 Share Posted January 4, 2006 Πανέμορφη ιστορία! Μ'αρέσουν πολύ τα παραμύθια! Καλογραμμένο, πρωτότυπο, ταξιδιάρικο και εύθυμο! exactly! Μόνο που μου φάνηκε πως τέλειωνε λιγάκι απότομα. Ίσως αν είχαμε κι άλλα νέα από τον γεραετό και τον νάνο... Κι αυτό με τη μπογιά δε το κατάλαβα... Anyway, πολύ καλή δουλειά! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted May 1, 2006 Share Posted May 1, 2006 Δεν την είχα δει αυτή σου την ιστορία Κιάρα. Έπρεπε να την είχα δει όταν ήταν επίκαιρη! Δεν πειράζει όμως, και τώρα που τη διάβασα, με ζέστανε. Μια παρατήρηση μόνο, για να ρέει το ύφος [που είναι πολύ πετυχημένο, σε γενικές γραμμές, με τη λεξιπλασία του - τους αετονόμους του - και αυτό το άμεσο "απευθύνομαι στον αναγνώστη" στιλ] χωρίς διακοπές και σκουντουφλίσματα: 1α. Σε κάποιο σημείο, γράφεις 'ως γνωστόν'. Παραείναι "επίσημο", καλύτερα να βάλεις κάτι σαν "όπως όλοι ξέρουν" ή "όπως ξέρουν όλοι", κάτι που να δένει περισσότερο με το ύφος "του παραμυθά". 1β. Το ίδιο πράγμα [το οποίο θα το παρατηρήσεις αν το ξαναδιαβάσεις μετά τις πανελλήνιες κτλ.] συμβαίνει κι άλλες φορές, όπως π.χ. με τη λέξη "αυθαίρετα" εκεί που λες για τον πολύ ψηλό πύργο. You get the point, θα τα βρεις και τα άλλα παραπλήσια σημεία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.