Nienna Posted December 31, 2005 Share Posted December 31, 2005 (edited) Καταρράκτης Είν' ένα βλέμμα φοβισμένο που 'χει σκαρφαλώσει στα μάτια σου, στο μέτωπό σου, στους δρόμους έκφρασης που κάποτε θα γίνουν ρυτίδες... Είν' ένα βλέμμα που πότε-πότε υπάρχει και πότε-πότε χάνεται. Μια λάμψη σαν αγριμιού μικρού φωτιά γλιστράει στις γραμμές του προσώπου, χαϊδεύει τα χείλη σου, τα ξεσηκώνει σε δειλά χαμόγελα, σε αμήχανες κινήσεις, ανεπαίσθητες, τα παρασέρνει. Είναι σα να φοβάσαι τα λόγια, την έκστασή μου που σαν μέσα μου πια δε χωρεί, ξεφεύγει, κρέμεται με το 'να δάκτυλο κι ύστερα πέφτει καταρράκτης πάνω σου, μ' ορμή ξεσπά, μ' ορμή υποσχέσεις δίνει. ----- 26-12-2005 Edited June 22, 2006 by Nienna Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Orpheus Posted January 1, 2006 Share Posted January 1, 2006 Τι όμορφο ποιηματάκι! Μπορεί να είναι μικρό, και να 'μικραίνει' (οι στροφές, δηλαδή) όσο πάει, αλλά δίνει την αίσθηση ότι όσο προχωράει ξεσπάει πιο πολύ, σαν να φουσκώνει ένα μπαλόνι ζεστό αέρα και στο τέλος να σπάζει απ'τη ζέστη και την πίεση. Άσχημη εικόνα, αλλά δεν μπορώ να σκεφτώ κάποια καλύτερη - πάντως είναι πολύ καλό και περιγραφικό αυτού που εννοεί. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted January 1, 2006 Author Share Posted January 1, 2006 Τι άσχημο σχολιάκι! Μπορεί να είναι σχόλιο, να είναι δηλαδή μια απάντηση, ένα κάτι βρε αδερφέ (sic), αλλά το καϋμένο το είδες πώς είναι; Αστειεύομαι, ένα άσχημο σχολιάκι είναι καλύτερο πολλών ανύπαρκτων σχολίων. Πάντως, για το μέγεθος του ποιήματος φταίει το μέγεθος του μπλοκακίου σου. Όσο για το μπαλόνι... ε, νομίζω πως ήταν δουλειά του ποιήματος να εκφράσει το συγκεκριμένο συναίσθημα/αίσθηση με όμορφο τρόπο. Δεν είναι δουλειά του σχολίου να εκφράσει αυτό που εκφράζει το ποίημα πιο/το ίδιο όμορφα. Εκτός βέβαια αν αυτό θέλει ο σχολιαστής. Εδώ σηκώνω τα χέρια ψηλά. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Orpheus Posted January 1, 2006 Share Posted January 1, 2006 Εν ολίγοις, η μορφή και η δυναμική του ποιήματος καθοδηγούν σε απόλυτη συμφωνία με το νόημά του και στο τέλος, όπως όφειλαν, οδηγούν σε μια έκρηξη, απλή αλλά και περίεργη, πρωτόγονη με την εξελικτική έννοια αλλά και πρωτόγνωρη. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted January 1, 2006 Author Share Posted January 1, 2006 Χμμμ... Εν ολίγοις, βγάλε τα πλαστικά γάντια μην αρχίσω το γνωστό και μη εξαιρεταίο ninjutsu... Πω πω! Μετά από αυτό, θα ξανασχολιάσεις μετά από μήνες! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.