Ελληνικά vs. English

[darky]

Με ιδιαίτερο βάρος στην ηχητική.

 

Το θέμα είναι ποιά είναι καλύτερη γλώσσα για τη φανταστική λογοτεχνία. Όπως και μια διαφορετική ματιά στη μετάφραση.

 

Για παράδειγμα(και λόγω τύψεων) φέρνω το γνωστό "unspoken horror"

 

στη μετάφραση έχει επικρατήσει ως "ανείπωτος τρόμος"(κατ' εμέ λανθασμένα και όταν γράφω κατ' εμέ θα έπρεπε να σκέφτεστε "και ποιός χέστηκε" και ήμαρτον ότι γράφω στις παρενθέσεις οφείλει να είναι βλακεία).

 

Το "unspoken" είναι λίγο πιο επιβλητικό από το "ανείπωτο". Και το "horror" ποδοπατάει άνετα τον "τρόμο", μην πω για το "φόβο" που κάνει για "φάβα" καλύτερα.

 

"The horror, the horror..." αδύνατο να σου προκαλέσει γέλιο

ενώ "Ο τρόμος, Ο τρόμος...", μπορεί.

 

Ακόμα και το άρθρο The είναι πιο επιβλητικό από το "Ο".

 

Απ' την άλλη η μετάφραση στην πεζογραφία είναι κάπως πιο περιορισμένη και πιο αυτολεξί. Δεν γίνεται και δεν επιτρέπεται παραπάνω ελευθερία στη μεταγραφή ενός κειμένου στα ελληνικά.

 

Ότι άλλο σχετικό σκεφτήτε, αφού οι περισσότεροι διαβάζετε και Αγγλικά βιβλία και έχετε μια αίσθηση του φαινομένου.

Edited January 14, 2006 by darky

[trillian]

Βασικά, το horror αποδίδεται καλύτερα ως "φρίκη" και όχι ως τρόμος ή φόβος, που θα αντιστοιχούσε καλύτερα στο fear. Το ανείπωτος...εμένα μ αρέσει, ακριβώς επειδή δε χρησιμοποιείται συχνά αλλού προσδίδει κάτι σε αυτή τη φράση νομίζω. Kαι η φρίκη ως λέξη, ακουστικά, έχει κάτι το....φρικιαστικό επάνω της.

 

Άλλα παρόμοια...χμ. Γενικά υπάρχουν κάποιες λέξεις στα αγγλικά που δεν έχουμε αντίστοιχη στα ελληνικά και αναγκαστικά τη μεταφράζεις περιφραστικά, όπως ας πούμε το privacy. Πώς θα το πεις?ιδιωτικότητα?Δεν ακούγεται καλό. υπάρχουν και άλλες τέτοιες, αλλά δε μου έρχονται τώρα. Βέβαια, υποθέτω ότι και το αντίστροφο θα ισχύει με κάποιες ελληνικές λέξεις...αν και γενικά σαν γλώσσα η ελληνική έχει απομακρυνθεί κάοως από τις εννοιολογικά περιεκτικές λέξεις της αρχαίας ελληνικής.

[Sabrathan]

Παιδία, η μετάφραση σε τέτοιες περιπτώσεις δεν είναι ποτέ αυτοξελεί. Το Privacy Μπορεί πολύ απλά να μεταφραστεί σε "θα μπορούσες να μας αφήσεις λίγο μόνους μας;" "could you allow us some privacy?" ή κάτι παρόμοιο. Εντάξει, δεν έχουμε κάτι τόσο "ωραίο" με μια λέξη αλλά το ίδιο ισχύει και για την Αγγλική σε σχέση με τη δική μας γλώσσα (βρείτε μου δηλαδή εσείς καλή μετάφραση για το "παλικαριά" ή το "μεράκι").

 

Για το Unspoken και το ειπωμένο δεν βλέπω κάτι ιδιαίτερα λάθος/περίεργο. Είναι σωστή μετάφραση εφόσον συμφωνεί επακριβώς με μία από τις 2 σημασίες;

 

un·spo·ken

adj.

Not uttered or expressed: bristling with unspoken resentment.

Understood without the need for words: an unspoken pact.

Edited January 14, 2006 by Sabrathan

[trillian]

Το πρόβλημα με την παλικαριά και το μεράκι όπως και το φιλότιμο, είναι ότι εννοιολογικά δεν υπάρχουν καν στ αγγλικά. (¨Οπως και η λούφα και το ζαμανφου ) Ναι, υπάρχουν κάποιες λέξεις σε κάθε γλώσσα, που έχουν πετύχει κέντρο στην έννοια που θέλουν ν αποδώσουν, γι αυτό και είναι τόσο ενδιαφέρουσες οι ξένες γλώσσες . Γι αυτό και μου χει κολλήσει και όταν μιλάω πετάω λέξεις στ αγγλικά που είναι πιο περιεκτικές ή μονολεκτικές γι αυτό που θέλω να πω.

 

Πάντως γενικά, ο πρώτος κανόνας της μετάφρασης είναι να είναι κατανοητό αυτό που γράφεις στη γλώσσα σου κι όχι τόσο η πίστη στο πρωτότυπο. (¨Οχι ότι αυτό ακολουθείται πάντα βέβαια.θυμάμαι κάπου είχε το πρωτότυπο we ll meet at 12.00 hours (twelve hundred) και το μεταφράσανε "θα συναντηθούμε στις 1200 ώρες )

[Βάρδος]

Κυρίως, διαβάζω αγγλικά βιβλία, απλά και μόνο επειδή εκεί βρίσκω αυτό που πραγματικά θέλω να διαβάσω.

 

Όταν ήμουν πιο μικρός, πίστευα ότι η αγγλική γλώσσα είναι καλύτερη για να γράφει κανείς φαντασία. Μετά, συμπέρανα ότι έκανα λάθος. Το έβλεπα επιπόλαια το θέμα, επειδή η αγγλική είναι σαφώς ευκολότερη. Όμως, όσο περισσότερα αγγλικά βιβλία διάβαζα, και όσο περισσότερο έγραφα στα ελληνικά, τόσο έφτανα στο συμπέρασμα ότι τα ελληνικά είναι καλύτερα για να γράφεις. Όλα αυτά τα περί "ήχου" κτλ είναι, κατά τη γνώμη μου, δικά μας κολλήματα, καθώς, ως λαός, έχουμε μια κάποια ξενομανία. Πράγμα το οποίο δεν είναι παράξενο' άλλωστε, συνέχεια αγγλικά ακούμε και αγγλικά διαβάζουμε. Δεν υπάρχει καμία διαφορά στον ήχο, νομίζω εγώ, παρά μόνο μέσα μας. Η γλώσσα είναι μέσο επικοινωνίας, και η ελληνική γλώσσα είναι καλύτερη γι'αυτό το σκόπο. Πχ, διαβάζω αγγλικά και βρίσκω, ξαφνικά, μια ξεκάρφωτη λέξη. Δεν υπάρχει περίπτωση να καταλάβω τι είναι, χρησιμοποιώντας ετυμολογία. Πρέπει να ανατρέξω σε λεξικό, και μου έχει τύχει ακόμα και το Λεξικό της Οξφόρδης να μην έχει μια λέξη (!), γιατί ήταν τεχνικός όρος που είχε προέλθει από δεν ξέρω κι εγώ πού.

 

Επιπλέον, όταν γράφω φαντασία, έχω παρατηρήσει ότι, με τα ελληνικά, αναγκάζομαι να είμαι πιο πρωτότυπος απ'ό,τι με τα αγγλικά. Στα αγγλικά υπάρχουν, πια, κλισέ λέξεις και φράσεις για να γράψεις φαντασία. Στα ελληνικά είναι όλα ελεύθερα. Μπορείς να σχηματίσεις τους δικούς σου κόσμους πιο άνετα.

 

Τώρα, βέβαια, σίγουρα υπάρχουν και αγγλικές λέξεις που δεν μεταφράζονται καλά στα ελληνικά, όπως υπάρχουν και ελληνικές λέξεις που δεν μεταφράζονται καλά στα αγγλικά. Επίσης, τα αγγλικά δεν έχουν πληθυντικό ευγενείας, με τον οποίο μπορείς να κάνεις τόσα υπέροχα πράγματα, ειδικά σε φανταστικούς κόσμους.

 

Μην το ψάχνετε, είμαι αυστηρά υπέρ της ελληνικής στη φαντασία.

[Sabrathan]

Συμφωνώ.

[trillian]

Συμφωνείς? Και τότε γιατί γράφεις μόνο στ αγγλικά? .

 

Συμφωνώ κι εγώ μαζί σας, αλλά σκέφτομαι το εξής: στα ελληνικά έχουμε μεγαλύτερη ευχέρεια να φτιάξουμε λέξεις και έννοιες, αλλά αυτό δεν ισχύει γιατι είμαστε έλληνες? αντίστοιχα ο άγγλος δε θα μπορει να φτιάξει και να επινοήσει τις δικές του?

 

Χμ...βέβαια τ αγγλικά δεν έχουν τόσες μετοχές, ουτε τόσες προθέσεις, ούτε τόσες κλίσεις...Οπότε τους τρώμε χαλαρά

[Deodonus]

Συμφωνώ με τον Βάρδο.

 

Πιστεύω ότι το "αστείο" που ίσως κρίβεται στο "φόβος" κλπ (όπως ειπώθικε στο εισαγωγικό post) προκύπτει από αυτό που λέμε και στις παρέες και γελάμε, σαν ένα στυλ "κοίτα τους γελοίους πώς το μεταφράσανε" ή κάτι τέτοιο. Καταννοώ ότι κάποια χρώματα των λέξεων χάνονται όταν γίνεται μετάφραση (για αυτό και π.χ. η ποίηση οφείλει να διαβάζεται στην πρωτότυπή της γλώσσα). Όμως, αν το καλοσκεφτούμε το "Ο τρόμος, ο τρόμος..." μας φαίνεται πιο "άστείο" ("αλλόκοτο" νομίζω ταιριάζει περισσότερο) γιατί δεν το έχουμε ακούσει και πουθενά, ενό το "the horror, the horror" το ακούμε σε κάθε ταινεία τρόμου που βλέπουμε.

 

Αυτά...

[Βάρδος]

Συμφωνώ κι εγώ μαζί σας, αλλά σκέφτομαι το εξής: στα ελληνικά έχουμε μεγαλύτερη ευχέρεια να φτιάξουμε λέξεις και έννοιες, αλλά αυτό δεν ισχύει γιατι είμαστε έλληνες? αντίστοιχα ο άγγλος δε θα μπορει να φτιάξει και να επινοήσει τις δικές του?

 

Έχεις δίκιο' φυσικά και μπορεί. Μάλιστα, στα αγγλικά είναι πιο εύκολο να συνδυάσεις δύο λέξεις και να βγάλεις μία καινούργια. Ας πούμε ότι θέλω να βγάλω τη λέξη clocksword, που είναι ένα όπλο το οποίο συνδυάζει σπαθί και ρολόι και επιτίθεται, από μόνο του, όποτε χτυπάει το ξυπνητήρι. (Κουφό, το ξέρω, σιωπή όμως, αφήστε με να εκφραστώ. :Ρ) Ο αγγλόφων, απλά, κολλάει τις λέξεις clock και sword. Στα ελληνικά, πώς θα το έλεγες; Ρολογόσπαθο; Σπαθί-ρολόι; LOL. Θέλει σκέψη. Είναι πιο δύσκολο. Πρέπει να ξέρεις καλή ετυμολογία. Γι'αυτό κι εξαρχής πιστεύουμε ότι τα αγγλικά είναι καλύτερα. Είναι πιο εύκολα. Αλλά τα ελληνικά έχουν βάσεις, που είναι η ετυμολογία τους. Είναι γλώσσα-βάση, και δεν μπορεί το παιδί να τη λέει στη μαμά' δεν νοείται. :Ρ

 

Για τον ανείπωτο τρόμο συμφωνώ με τον Sab. Σιγά τη δαφορά, ρε παιδιά. Ανείπωτος είναι αυτός που δεν μπορούμε να περιγράψουμε με λόγια. Και το unspoken το ίδιο πράγμα σημαίνει. Επίσης, εμείς θα μπορούσαμε να πούμε και απερίγραπτος τρόμος. Στα αγγλικά θα έλεγες indiscribable horror; Μάλλον, δε θα ταίριαζε.

 

Η κάθε γλώσσα έχει τα τερτίπια της.

Edited January 14, 2006 by Bardos

[Sabrathan]

Συμφωνείς? Και τότε γιατί γράφεις μόνο στ αγγλικά? .

 

Συμφωνώ κι εγώ μαζί σας, αλλά σκέφτομαι το εξής: στα ελληνικά έχουμε μεγαλύτερη ευχέρεια να φτιάξουμε λέξεις και έννοιες, αλλά αυτό δεν ισχύει γιατι είμαστε έλληνες? αντίστοιχα ο άγγλος δε θα μπορει να φτιάξει και να επινοήσει τις δικές του?

 

Χμ...βέβαια τ αγγλικά δεν έχουν τόσες μετοχές, ουτε τόσες προθέσεις, ούτε τόσες κλίσεις...Οπότε τους τρώμε χαλαρά

 

Ρώτα τον Κώστα βασικά.. νομίζω ότι του το έχω εξηγήσει. Πάντως με μια λέξη γιατί δεν γράφω στα Ελληνικά: Φοβάμαι.

 

Και ο Άγγλος μπορεί να κάνει το ίδιο φυσικά, αλλά αντικειμενικά η Ελληνική γλώσσα είναι πιο πλούσια.

[RaspK]

Πρώτο ζήτημα: η λέξη τρόμος αντιστοιχεί στο αγγλικό terror· η λέξη horror, πολύ σωστά, σημαίνει φρίκη.

 

Μην κάνετε το λάθος να πιστεύετε ότι η κυριολεκτική μετάφραση είναι υποχρεωτική: πολύ συχνά ένα κείμενο αποδίδεται για να μεταφέρει νοήματα.

 

Unspoken σημαίνει ανείπωτος, και ούτε μου κάνει, ούτε και το the, μεγαλύτερη εντύπωση από τις αντίστοιχες ελληνικές λέξεις.

 

Όσον αφορά τη λεξιπλασία, σε όλες τις γλώσσες υπάρχει δομή και βάση, απλά στην αγγλική έχουν γίνει αρκετά αχταρμάς τα πράγματα ώστε να μη φοβάσαι για πολλές στραβοτιμονιές. Όμως, blue black σημαίνει μπλεδίζον μαύρο, ενώ black blue (αν και λίγο λάθος) σημαίνει μαυριδερό μπλε, ας πούμε.

 

Clocksword: ένα ξίφος που μοιάζει με ωρολόγιο, είναι και ωρολόγιο, ή έχει στοιχεία ωρολογίου. Άρα, ωρολογοσπάθιον, ή και ρολογόσπαθο. «Η Ωρολόγια Σπάθη...» του Κίτσου Μουρδέλιγκα (όποια συνωνυμία είναι συμπτωματική)!

Edited January 14, 2006 by RaspK FOG

[Sabrathan]

Αν λειτουργεί έτσι ναι, αλλιώς ο μεταφραστής οφείλει να βρει κάποια άλλη ονομασία. Είναι κάτι πολύ ενδιαφέρον, από τις πραγματικές προκλήσης της επικοινωνίας.

 

(Αν ήταν Clockwork θα ήταν 100% όπως τα λες Rasp)

[RaspK]

Sabrathan, clockwork δε σημαίνει ωρολόγιο (η «σωστή» λέξη για το ρολόι), αλλά υπονοεί οτιδήποτε δουλεύει με γρανάζια και, συνήθως, κουρδιστήρι.

Edited January 14, 2006 by RaspK FOG

[Sabrathan]

Α, δηλαδή το σπαθί μοιάζει με ρολόι πραγματικό μόνο στο ότι μετράει ώρες και δεν έχει "μηχανισμούς" μέσα του; Κατάλαβα λάθος.

 

Huh. Θα ήθελα να δω πως περιγράφεται ένα τέτοιο σπαθί.

Edited January 14, 2006 by Sabrathan

[RaspK]

Α, δηλαδή το σπαθί μοιάζει με ρολόι πραγματικό μόνο στο ότι μετράει ώρες και δεν έχει "μηχανισμούς" μέσα του; Κατάλαβα λάθος.

 

Huh. Θα ήθελα να δω πως περιγράφεται ένα τέτοιο σπαθί.

Το ζήτημα είναι ότι σχετίζεται με ρολόγια και... χτυπάει όταν χτυπάνε κι αυτά, δεν είναι υποχρεωτικά μηχανικό (αφού δεν ανέφερε κάτι τέτοιο ο Κώστας). Απλά έκανα αντιπαράθεση ερμηνευτικών αξιών.

[Βάρδος]

Όχι, υποτίθεται ότι έχει ρολόι επάνω.

 

Χαίρομαι που σας έβαλα σε δίλημμα. :Ρ

 

Πάντως, νομίζω ότι στα ελληνικά θα έπρεπε να το πεις κάπως αλλιώς, όχι να συνδυάσεις τις λέξεις ρολόι και σπαθί.

[RaspK]

Ειδικά στην περίπτωση που είναι και ρολόι και σπαθί, κάνεις λάθος: αυτός ακριβώς είναι ο τρόπος, αφού πρόκειται για τα δύο στοιχεία που το συνθέτουν.

 

Λεύκασπις/Δρύασπις: ο φέρων λευκή/δρύινη ασπίδα.

Εξωφερής: αυτός που φέρεται έξωθεν.

Κατώβλεπας: αυτός που κοιτάει κάτω· μυθικό πλάσμα.

Λιμενοφύλακας: ο φύλακας του λιμανιού.

Λογχοπέλεκυς: πέλεκυς επί λόγχης.

[heiron]

Αυτο το τοπικ ειναι παγιδα για να σπαμαρω????

"Ανειπωτος τρομος" κι ετσι...Παλιοτομαρα,με βαζετε σε πειρασμο!

 

Λοιπον,αν και το ποιο σωστο ειναι "φρικη" αντι τρομου εμενα μου αρεσει πολυ στα ελληνικα(ισως το εχετε παρατηρησει...).

Ναι,μας ακουγεται λιγο αστειο στα ελληνικα.Για την ακριβεια,τοσο αστειο οσο ακουγεται και το "unspoken horror" στους αγγλοφωνους.Θελω να πω οτι οταν κατι ειναι ξενο ακουγεται πιο...εξωτικο.Ειδικα αν εχεις δεχτει πλυση εγκεφαλου απο ταινιες κτλ.

Απο την αλλη σκεφτειτε.Ο Λαβκραφτ πχ εγραψε unspoken horror γιατι του ακουγοταν ομορφα στα αυτια του.ΔΕΝ ειναι αναγκη η φραση αυτη να ακουγεται ομορφα(η τρομακτικα) σε ολες τις γλωσσες του κοσμου!

Μην θεοποιειτε τα αγγλικα ρε παιδια...Εχουμε κανει αυτη τη συζητηση και στο θεμα για την ορολογια οπλων,για τα ονοματα...

 

Α,οσο για το οπλο...αντι για σπαθι βαλε ενα κονταρι και θα εχεις μια...ωρολογχη! :Ρ

Η αλλιως ασε το σπαθι και βαφτισε το "η ρομφαια του Χρονου".

Edited January 14, 2006 by heiron

[Taliesin]

Ο Βάρδος με κάλυψε ( μήνυμα #5 ). Το κάρφωσε (nailed it :-)

 

Χμμ ωραία ιδέα αυτή με το σπαθί. Αν ήμουν στην θέση σου δεν θα την άφηνα αχρησιμοποίητη.

 

Sabrathan άσε τις μούφες δικαιολογίες και άρχισε να γράφεις στα ελληνικά. :-)

[Nienor]

Κι εγώ με τα ελληνικά είμαι, σε κάθε περίπτωση καλύτερα μου ακούγονται κι αυτό γιατί μαρέσει σα γλώσσα ενώ ποτέ δε μου άρεσε και τόσο η Αγγλική. Ίσως φταίνε τα αμερικάνικα γιαυτό -είναι κακόηχα- ίσως και όχι, ίσως φταίει ο Salvatore (α, όχι ίσως, αυτός φταιεί σίγουρα ) αλλά όταν μπορώ να βρω ένα βιβλίο σε μια μέτρια μετάφραση ελληνική, θα προτιμήσω να το διαβάσω έτσι παρά στο πρωτότυπο. Αν μαρέσει πολύ, μπορεί να διαβάσω και το πρωτότυπο, αλλά είναι σπάνιες περιπτώσεις.

 

 

"The horror, the horror..." αδύνατο να σου προκαλέσει γέλιο

ενώ "Ο τρόμος, Ο τρόμος...", μπορεί.

 

Εδώ, ξέρεις, είναι η εικόνα που σε βοηθάει. Ακούς το "The horror, the horror..." από τον Μπράντο και το "Ο τρόμος, Ο τρόμος...", ξέρω γω, από τον Ψάλτη (?). Για βάλε τώρα το πρώτο στο στόμα του Ντι Κάπριο και το δεύτερο στο στόμα του Κουν και πες μου που γελάς και που όχι.

[Βάρδος]

Ειδικά στην περίπτωση που είναι και ρολόι και σπαθί, κάνεις λάθος: αυτός ακριβώς είναι ο τρόπος, αφού πρόκειται για τα δύο στοιχεία που το συνθέτουν.

 

Λεύκασπις/Δρύασπις: ο φέρων λευκή/δρύινη ασπίδα.

Εξωφερής: αυτός που φέρεται έξωθεν.

Κατώβλεπας: αυτός που κοιτάει κάτω· μυθικό πλάσμα.

Λιμενοφύλακας: ο φύλακας του λιμανιού.

Λογχοπέλεκυς: πέλεκυς επί λόγχης.

 

Δε σου λέω ότι ο συνδυασμός είναι λάθος. Είναι, όμως, κατά τη γνώμη μου, κακόηχος. Ρολογόσπαθο; Ρολογοσπάθη; Δεν ξέρω, κάτι δε μου κάθεται καλά εδώ. Ουσιασικά, αυτό το όπλο, όπως το περιγράφω (πράγμα το οποίο είναι από τα κουλά που μου κατεβαίνουν αυθόρμητα κατά καιρούς :Ρ), είναι κάτι σαν ωρολογιακή βόμβο, αλλά, αντί για έκρηξη, πέφτει ένα σπαθί και σε χτυπάει. Θα μπορούσε, οπότε, να είναι μια ωρολογιακή σπάθη.

 

Πάντως, τώρα που το σκέφτομαι, αυτά τα εργάλεια μάλλον θα ήταν υπέροχα για βασανιστήρια και εκτελέσεις. (Πρέπει να τα προτείνω στον Robin, που τα γουστάρει κάτι τέτοια. Χα! :Ρ) Φαντάσου μια σκηνή όπου δύο τύποι είναι δεμένοι σε ξύλινα τραπέζια κι από πάνω απ'τον καθένα κρέμεται μια ωρολογιακή σπάθη. "Έχεις ακριβώς πέντε ώρες και τρία λεπτά, για να αποφασίσεις να μιλήσεις..."

 

Τέσ'πα'. Σταματάω να ξεφεύγω από το θέμα.

[RaspK]

Κουλή παραλλαγή του κινέζικου εκκρεμούς, δηλαδή... Βρίσκω πιο ανησυχητική τη μη χρονομετρήσιμη εκδοχή, αλλά σίγουρα είναι πιο έυκολο να επιταχύνεις τη διαδικασία με την ωρολογιακή σπάθη (βάζεις το ρολόι μισή ώρα μπροστά για εκφοβισμό, ή για να πεθάνει επιτέλους ο π*****ς)!

[Nihilio]

Επειδή γράφω/διαβάζω και στις δύο γλώσσες, θα έλεγα ότι προτιμώ να γράφω στα ελληνικά. Τα ακούω ή και τα μιλάω καθημερινά για τα τελευταία 23 χρόνια, όσο να 'ναι, τα ξέρω καλύτερα και μπορώ να τα χειρίζομαι πιο άνετα. Το μεγάλο κακό τους είναι ότι τα γνωρίζουν μόνο 10-15 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλον τον πλανήτη, ενώ τα αγγλικά πολύ πολύ περισσότεροι...

Τώρα για τα ποια είναι πιο εύηχα: αυτού που τα γράφει καλύτερα: στα χέρια ενός καλού συγγραφέα τα αγγλικά ακούγονται σαν ύμνος, στα χέρια όμως του 15-άχρονου έλληνα που μετά βίας πήρε το lower είναι πραγματικά ο ανείπωτος τρόμος του πρώτου post.

 

Το ηθικό δίδαγμα: γράφετε πάντα στην γλώσσα που σας εκφράζει περισσότερο και που την γνωρίζετε καλύτερα.

[Sabrathan]

Sabrathan άσε τις μούφες δικαιολογίες και άρχισε να γράφεις στα ελληνικά. :-)

 

Sorry για το Γαλλικό που θα πετάξω, αλλα, ε ρε πούστη μου, αν το "ΦΟΒΑΜΑΙ" είναι δικαιολογία, τότε τα "Αα, απλά προτιμώ τα Αγγλικά ως γλώσσα (για fantasy)" / "βαριέμαι τα Ελληνικά" / "ξέρω καλύτερα Αγγλικά", τι είναι;

Edited January 14, 2006 by Sabrathan

[RaspK]

Το ηθικό δίδαγμα: γράφετε πάντα στην γλώσσα που σας εκφράζει περισσότερο και που την γνωρίζετε καλύτερα.

Τ' ορθότερο όλων...