Προφορά των ονομάτων στα βιβλία

[heiron]

Στα ελληνικα δεν υπαρχει και μεγαλο προβλημα.Οτι βλεπουμε διαβαζουμε και υπαρχει ουσιαστικα μια προφορα.Σε αρκετες αλλες γλωσσες-και ειδικα στα αγγλικα-υπαρχει σοβαρο προβλημα.

Το προβλημα συνηθως το εχουν οι μεταφραστες των βιβλιων οπως και αυτοι που κανουν μια κινηματογραφικη μεταφορα.

Οταν διαβαζεται εσεις στα αγγλικα εχετε μια συγκεκριμενη προφορα στο νου;Πως ειναι αυτη και γιατι;

Οριστε ενα σχετικο αποσπασμα απο λογια του Μουρκοκ:

 

"the place the Italians spell and pronounce Legorno was at least until recently on English maps as Leghorn. We say in English Meksiko but the natives pronounce it Mehiko.

Meaning that you can pronounce it however it sounds good to you. A native of Ilmiora might say Malneebonay, for instance. But I did give

AudioRealms a rough pronouncing guide for the main names and you can hear me pronouncing them on various recordings, too. Generally I say Simoril or SiMORil and MelnibOnAY. Elric is pronounced Yyprisl, of course, in the best circles and Moorcock, as I've said before, should be pronounced Muck... "

[northerain]

Ενδιαφέρον θέμα. Πολύ τσακωμοί έχουν πέσει με φίλους κτλ κτλ περί Κθουλού και κάποια πιο απλά ακόμα. Μόνος κανόνας είναι, δεν υπάρχουν κανόνες.

[Nihilio]

BTW διαβαζεται μάλλον ως Χθλχου.

[northerain]

Dont be silly.

[distaros]

Νομίζω πως ο μεταφραστής δικαιούται να κάνει και μερικές αλλαγές για να στέκει το αποτέλεσμα.

Πχ το Ρόαν θα με μιζέριαζε αν ήταν Ρόχαν!!!

Όπως και ο Κθούλου...

[heiron]

Στην ιδια συζητηση,λιγο αργοτερα,ο Μουρκοκ λεει οτι δεν εχει και τοσο μεγαλη σημασια η προφορα.Κι αυτο γιατι το "Μελνιμπονε" πχ,αλλιως θα το προφερουν οι ντοπιοι,αλλιως οι κατοικοι του Παν Ταγκ,αλλιως του Βιλμιρ...και παει λεγοντας.

Για το "Κθουλου" θα επρεπε να ρωτησετε τον Λαβκραφτ.Κριμα που δεν τον προλαβατε.

 

Στις μεταφρασεις μου φαινεται οτι ειναι λιγο υποκειμενικο.Δηλαδη,τα ονοματα αλλαζουν καπως απο μεταφραστη σε μεταφραστη.Πχ στο Ντιουν:

Λετο-Λιτο,Σαρτνωκαρ-Σαρνταουκαρ κτλ.

Βεβαια,στην περιπτωση του Ντιουν το πιο σωστο θα ηταν να ακολουθησεις την προφορα απο την ταινια του Λυντς,μιας και ο Χερμπερτ ειχε δωσει οδηγιες για την προφορα.

 

Περα απο μεμονωμενες λεξεις,εχει ενδιαφερον στις κινηματογραφικες μεταφορες το πως μιλα ο καθε λαος.Δηλαδη με μεσογειακη προφορα,ανατολικοευρωπαικη,αμερικανικη,αφρικανικη....Οταν εχουμε να κανουμε με φανταστικο κοσμο αφηνουμε τη φαντασια μας να ταξιδευσει αλλα πρεπει να ταιριαζει και καπως ετσι;

[Nienor]

Πωπω, σοφέ Κένταυρε, χτες το βράδυ συναντηθηκαμε πνευματικά , καθότι, σχεδόν την ίδια ώρα που έχεις ανοίξει το τόπικ (δεν ήμουνα στο ιντερνετ) θυμήθηκα το σημείωμα της Π. Σαρμπάνη στο πρώτο βιβλίο από το Παιχνίδι του Στέμματος, του Μάρτιν και ανέτρεξα για να βρω κάτι. Το σημειωμε της λοιπόν, μιλάει ακριβώς γι αυτό και μάλιστα, όχι μόνο για τη δυσκολία της ηχητικής μετάφρασης των παραφρασμένων ονομάτων του Μάρτιν, αλλά και για το οπτικό παιχνίδι στις λέξεις, (Peter - Petyr κτλ) που προσπάθησε να κρατήσει στα ελληνικά. Αυτό που μου είχε κάνει εντύπωση εξ αρχής, ήταν το ότι τη βοηθησε εξαιρετικά πολύ το audiobook του βιβλίου. Μου είχε φανεί πολύ ... σωστό, πολύ ταιριαστό, αφού τελικά στις περιπτώσεις αυτές τις λεξιπλασίας, η μόνη πηγή που έχεις για το πως ακούγεται κάτι στα Αγγλικά, είναι η ίδια η φαντασία του συγγραφέα.

 

Αυτό ουσιαστικά οφείλεται κυρίως στα σύμφωνα. Εμείς όταν γράφουμε μια λέξη με η ή ι ή ει ή ... όποιο ι τελοσπάντων, όλα αυτά τα διαβάζουμε ι. Ενώ εκείνοι ανάλογα με τα υπόλοιπα γράμματα που συνορεύουν με το φωνήεν που χρησιμοποιούν, θεωρητικά, έχουν τουλάχιστον δύο τρόπους να διαβάσουν το καθένα. Άρα ο μεταφραστής, πρέπει εκτός από τη μετάφραση των γραμμάτων, να δώσει με κάποιον τρόπο και την προφορά ενώς ονόματος, όταν τουλάχιστον δε μεταφράζει περιφραστικά.

 

Από την άλλη πλευρά, η χρήση ενώς υ αντί για ένα ι, εξηπηρετεί για μας την οπτική μονάχα ενός ονόματος. Είναι όμως και αυτό σημαντικό, αφού το πως θα σου μείενι στο μυαλό η εικόνα ενός γραμμένου ονόματος, χαρακτηρίζει και τον τρόπο με τον οποίο το σκέφτεσαι, αν και όχι αυτόν με τον οποίο το προφέρεις.

 

 

 

 

 

Υ.Γ. Πολύ ωραίο θέμα, κύριος...

[Nienna]

Συνήθως έχω στο νου μου τη γλώσσα στην οποία έγραψε το βιβλίο ο συγγραφέας, και προφέρω όπως θα προφερόταν σ' εκείνη τη γλώσσα το όνομα, κι ας είναι φανταστικό.

Αν έχει δώσει οδηγίες, προφανώς ακολουθώ τις οδηγίες - ψάχνω για οδηγίες αν δω κάτι πολύ παράξενο.

Μερικές φορές πάντως απλώς δίνω μια φανταστική προφορά, κολλάω σ' αυτήν, κι όταν μαθαίνω τη "σωστή" συνεχίζω να προτιμώ τη δικιά μου.

Τις μεταφράσεις τις αγνοώ, ψάχνω να βρω τα ονόματα γραμμένα στη γλώσσα στην οποία γράφτηκαν.

Edited January 15, 2006 by Nienna

[Sabrathan]

Ειρωνικό είναι το γεγονός πως το ΚαΘούλου, όπως έχει πει και ο ίδιος ο Lovecraft, είναι απλά ο τρόπους που το λένε οι Αμερικανοί/Άγγλοι επειδή δεν μπορούν να το προφέρουν σωστά (Κθούλου). Όμως οι Έλληνες, ως τρομερά super λαός, έχουμε την λέξη Χθων και γι'αυτό τον λόγο μπορούμε να το προφέρουμε σωστά! (Από εκεί προέρχεται το όνομα του άλλωστε).

[RaspK]

Για να λέμε τα σωστά, κάθε περιοχή έχει επιρροές από τη γλώσσα που χρησιμοποιεί κατά κόρον και την επιρροή άλλων γλωσσών σε αυτή. Π.χ. το Πεκίνο (Peking στ' αγγλικά) λέγεται και προφέρεται Beijing κανονικά. Αν θες να γράψεις ένα Ιαπωνικό όνομα με λατινικούς χαρακτήρες, έχεις δύο επιλογές: να χρησιμοποιήσεις Romanji (Miyazaki, Morisato, Aerisu, Tounto) ή λατινικά (Mijazaki, Morissato, Aerith, Tõnto). Τ' όνομα Ιωάννης (Γιοάνν, νομίζω, στ' αραμαϊκά, απ' όπου και προέρχεται) θα το βρείτε και Johann (Γιόχαν), Jean (Ζαν), John (Τζον), ακόμα και Juan (Χουάν· κάποιοι το έχετε ακούσει και «Ζουάν,» αλλά είναι λάθος)!

[Mort13]

θυμήθηκα το σημείωμα της Π. Σαρμπάνη στο πρώτο βιβλίο από το Παιχνίδι του Στέμματος, του Μάρτιν και ανέτρεξα για να βρω κάτι. Το σημειωμε της λοιπόν, μιλάει ακριβώς γι αυτό και μάλιστα, όχι μόνο για τη δυσκολία της ηχητικής μετάφρασης των παραφρασμένων ονομάτων του Μάρτιν, αλλά και για το οπτικό παιχνίδι στις λέξεις, (Peter - Petyr κτλ) που προσπάθησε να κρατήσει στα ελληνικά. Αυτό που μου είχε κάνει εντύπωση εξ αρχής, ήταν το ότι τη βοηθησε εξαιρετικά πολύ το audiobook του βιβλίου. Μου είχε φανεί πολύ ... σωστό, πολύ ταιριαστό, αφού τελικά στις περιπτώσεις αυτές τις λεξιπλασίας, η μόνη πηγή που έχεις για το πως ακούγεται κάτι στα Αγγλικά, είναι η ίδια η φαντασία του συγγραφέα.

 

Μέρικες φορές βέβαια τα πράγματα είναι ακόμα πιο... απλά. Αντιγράφω από το So Spake Martin (μια ιστοσελίδα με πληροφορίες που έχει δώσει ο Martin σχετικά με τα βιβλία του σε διάφορα conventions κλπ):

 

"...someone asked if he would consider writing a pronunciation guide to the series. He laughed and said no because he doesn't really know how to pronounce them himself. He did say that the Audio Books do have errors in pronunciation. (Petyr is just Peter, for example.)

 

Some he did say during the course of the evening:

Cersei = Sir-say

Jaime = Jamie

Sansa = Sahn-sa

Tyrion = Tear-ion

Brienne = BriennE (pronounced long e at the end there)

Arya = Ar-Ya (Ex, Are ya?)"

 

Σε τελική ανάλυση, είναι θέμα προσωπικού γούστου. Την Arya (Άρια) πχ δεν θα μπορέσω ποτέ να την πω... Άργια, ότι κι αν λέει ο Martin. Δεν μου κολλάει.

[RaspK]

Είναι σα να προσπάθησε να δημιουργήσει ένα μπάχαλο όμοιο με το αγγλικό (ως προς την προφορά), χωρίς βάση ή συνοχή!!