Stories Of The Tide

[Raistlin Majere]

A mind is set on fire

by human, humane ways

And a heart - a heart does break

By loving interest

 

A body set on fire

So powerful an image

And a heart - a heart forced not to beat

Seeking peace of mind

 

Crippled by desire

the way they kiss and entwine

And regret - I regret not closing my eyes

So as to drive away visions of unrest

 

Wishing away the image

Our fates seem intertwined

Despair - you, who I desire

I push your idol towards the tide.

 

Heartwaters never were still -

they now boil with discomfort.

Teachings in silence and serenity

are only a reminiscence of weakness

 

I stand there in dismay

I think alone and contemplate

Watch - the silence seems

As perfect as your statue in my mind.

 

Then the drapery falls:

A work, to steal sighs from the heavens.

Watch! There stand I,

a sculptor without eyes...

 

- Rikochet & Raistlin Majere

[Balidor]

----Wishing away the image

Our fates seem intertwined

Despair - you, who I desire

I push your idol towards the tide.---

 

το αγαπημένο μου σημείο... ποιός το έγραψε ;;;;

"Then the drapery falls:" πολυ OPETHικο χεχεχεχεχε...

 

πολύ καλό !!!!

συνεχίστε έτσι....

[Nienna]

Το διέπει μια μεγαλειότητα, αλλά δεν ξέρω γιατί, νοιώθω πως δεν έχει τη δύναμη να τη σηκώσει. Σα να ψυχραίνει έτσι, όντας δυνατό, σα να του λείπει η ανθρωπιά, οι θερμές ή και κρύες - μα ανθρώπινες - αναφορές, η μικρή μας αλήθεια. Πολύ 'μεγάλο', όπως είπα και πριν, και κάπου οι βάσεις του είναι σαθρές και δεν σηκώνουν το βάρος του. Ίσως αν προσεγγίζατε το θέμα από μια πιο κοντινή στη γη οπτική γωνία; Ίσως αν αναπτύσσατε το ίδιο ποίημα - έτσι όπως είναι, με αυτό το ύφος - σε κάτι μεγαλύτερο, που να σηκώνει περισσότερο βάρος; Δεν ξέρω. Πάντως έχει πολλά θετικά στοιχεία που νοιώθω πως πνίγονται κάτω από όλο αυτό το βάρος.