Βάρδος Posted June 24, 2004 Share Posted June 24, 2004 Κλασική ερώτηση: Πόσες φορές κοιτάτε και διορθώνετε ένα κείμενο, προτού πείτε "Εντάξει, τώρα, είναι έτοιμο"; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Morgoth_dark_lord_of_Angbad Posted June 24, 2004 Share Posted June 24, 2004 Οσες χρειάζεται. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Management RObiN-HoOD Posted June 24, 2004 Management Share Posted June 24, 2004 Αχ ... Βάρδε ... τι μου τον κάλο πατάς ... Είναι το σημείο που πιστεύω θέλω πολύ δουλειά αλλά δεν με ενδιαφέρει να ασχοληθώ ... δηλαδή πρέπει να το κάνει κάποιος άλλος. Πέραν της δουλειάς που θέλει ένα κείμενο, είναι, πιστεύω ότι πρέπει να το δει και ένα άλλο μάτι για να το διορθώσει. Είναι όπως η μάνα που πάντα λεει καλά λόγια για τα παιδιά της. Φυσικά υποθέτουμε ότι το κείμενο σαν κείμενα είναι ολοκληρωμένο και δεν είναι μισό ή ελλιπές. Αυτό είναι άλλη ιστορία. Γενικά η διόρθωση είναι ολόκληρη δουλειά από μόνη της και αυτός που την κάνει πρέπει να ξέρει καλά τη γλώσσα στην οποία διορθώνει, και δεν μιλάω για τα ορθογραφικά λάθη μόνο ... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Βάρδος Posted June 24, 2004 Author Share Posted June 24, 2004 Τα ορθογραφικά λάθη είναι το λιγότερο. Βασικά, εκείνο που με ενδιαφέρει εμένα όταν διορθώνω είναι να μην υπάρχουν ασυνέπειες, να δημιουργείται το κλίμα που θέλω, και να βγάζουν νόημα αυτά που γράφω. Morgoth, σιγά ρε πολυλογά. :-Ρ Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Iced-Archon Posted June 24, 2004 Share Posted June 24, 2004 μμμμ όχι πολλές θα έλεγα γιατί αν κάτι δεν μου τερίαζει απλά δεν το γράφω αυτό που κάνω είναι να σκέφτομαι την κάταλήλη πρόταση που υπάρχει και εκφράζει αυτό που ίσως έχω αόριστα στο μυαλό μου. αν δεν την βρώ απλα δεν την γράφω και δεν συνεχίζω σταματάω εκει μεχρί να μου έρθει. αυτό κάνω τώρα που δημιουργώ ενα βιβλίο για την ιστορία των νάνων για το βασειλιο στης υδρίας (στο dungeon.gr). αφού το τελειώσω όλο μετα θα κοιτάξω αν κα΄τι δεν κολάει το ίδιο κάνω ακι στις κρίτικες που γράφω. τώρα ορθογραφίκα τα διορθώνειτο word Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Μελδόκιος Posted June 24, 2004 Share Posted June 24, 2004 Αμέτρητες! Διαβάζω δεκάδες φορές το κείμενό μου από την αρχή και διορθώνω αυτά που δε μου αρέσουν. Κυρίως διορθώνω επαναλήψεις, αλλάζω λέξεις για να ταιριάζουν καλύτερα/να αποδίδουν καλύτερα αυτό που θέλω, αλλάζω τη σύνταξη για να βγαίνει καλύτερο νόημα κτλ. Μερικές φορές ίσως αλλάξω και στοιχεία στους χαρακτήρες, ακόμα και στην πλοκή . Και τα ορθογραφικά βέβαια, τα οποία συνήθως διορθώνει το word όπως λέει και ο iced. Γενικά ποτέ μα ποτέ όταν τελειώνω το κείμενό μου δε μένει απείραχτο. Και δε μπορώ να κάνω αυτό που λέει ο iced, να κάθομαι σε ένα σημείο και να το σκέφτομαι πολύ, χάνω τον ειρμό των σκέψεών μου Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
D-MAD Posted June 24, 2004 Share Posted June 24, 2004 Αν και όπως είπε και άλλο παλικάρι "όσες χρειάζεται" είθισται να είναι πολλές φορές .... Από ένα σημείο και μετά που δεν υπάρχει η πολυτέλεια χρόνου και τυχαίνει να καταπιάνεσαι με πολλά κείμενα.. μάλλον αρχίζει να μετρά και ο σκοπός και τα κίνητρα πίσω από ένα κείμενο για να οριστεί το επίπεδο επιμέλειας. Αλλιώς γράφει κάποιος σε αυτό το forum και αλλιώς για την πτυχιακή ή δημοσιευμένο άρθρο... σε κάποιο σημείο που πχ εκτιμάει... Επιπλέον για να είναι κάποιος αντικειμενικός χρειάζεται οπωσδήποτε ένας ακόμη όχι απλά να πει τη γνώμη του (αν μιλάμε για κείμενο για το οποίο ο δημιουργός έχει θέσει υψηλά στάνταρ) αλλά και να το επιμεληθεί και κάποιος τρίτος... Ά ρε Robin ... μη μασάς... αρκεί να έχεις υπονομή για πολλά μπρος - πίσω του κειμένου μέχρι να περάσει την έκδοση 0.5.1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Darkchilde Posted June 25, 2004 Share Posted June 25, 2004 Μία φορά μόνο. Μετά αρχίζω και το αλλάζω τόσο πολύ, και το πετάω. Ότι έγραψα έγραψα. Διορθώσεις μόνο για ορθογραφικά λάθη, κάποιες φράσεις που δεν στέκουν σωστά κάτι που θέλω να το δώσω πιό έντονα, κλπ. Αλλά μόνο μία φορά. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Βάρδος Posted June 25, 2004 Author Share Posted June 25, 2004 Στα μυθιστορήματα ακολουθώ την εξής ρουτίνα: Γράφω ένα κεφάλαιο, όσο καλύτερα μπορώ, αλλά δεν "κολλάω": απλά γράφω, ώστε να μη διακόπτω τις σκέψεις μου. Όταν το τελειώσω, κάνω αυτόματο έλεγχο για ορθογραφία μέσω του Word (σημείωση: ΠΟΤΕ δεν κάνω αυτόματο συντακτικό έλεγχο: είναι ηλίθιος' του έχουν φορτώσει μια εξίσωση και την επαναλαμβάνει σαν άνοος φιλόλογος). Μετά, κοιτάω όλο το κεφάλαιο από την αρχή (μέσα από την οθόνη), ώστε να διορθώσω ό,τι ορθογραφικό μπορεί να έχει μείνει (αν κι αυτό είναι το λιγότερο που με απασχολεί, όπως είπα και πριν), ό,τι μη-κατανοητή πρόταση μπορεί να υπάρχει, επαναλείψεις (αν και έχω μάθει, πλέον, να τις κόβω καθώς γράφω), προσθέτω πράγματα για να κάνω "καλύτερο" το κείμενο (ό,τι κι αν σημαίνει το καλύτερο), αφαιρώ πράγματα για να κάνω "καλύτερο" το κείμενο (ό,τι κι αν σημαίνει το καλύτερο). Και, όταν έχω τελειώσει όλο το βιβλίο, τότε το ξαναδιαβάζω από την αρχή (εκτυπωμένο), έχοντας τώρα μια καλύτερη άποψη του όλου. Για παράδειγμα, μου έχει τύχει να έχω ξεχάσει την παρουσία ενός δευτερεύοντος χαρακτήρα σε ένα κομμάτι και να πρέπει να τον προσθέσω στις διορθώσεις. Για άρθρα ή διηγήματα, η ρουτίνα είναι ως εξής: Γράψιμο, αυτόματος έλεγχος, δύο φορές διόρθωση (μία μέσα από την οθόνη, μία εκτυπωμένο). Τι έχω παρατηρήσει, γενικά: Κανένα κείμενο δεν είναι ποτέ "διορθωμένο". Κανένα κείμενο δεν μπορεί ποτέ να είναι "διορθωμένο". 40 φορές να τα κοιτάξεις, 40 φορές θα βρεις κάτι ν'αλλάξεις. Είναι πολύ σημαντική η πρώτη γραφή. Αν στην αρχή αυτά που γράφεις είναι κατά τουλάχιστον 70% σωστά, τότε γλίτωνεις πάρα πολύ κόπο. Αν δεν είναι, πρέπει να κάνεις τις άπειρες αλλαγές. Η οθόνη έχει μεγάλη διαφορά από το χαρτί. Γιαυτό πάντα μία από τις διορθώσεις μου γίνονται σε εκτυπωμένο κείμενο. Δεν πρέπει ο συγγραφέας να "λυπάται" να σβήσει ένα κομμάτι ή να κάνει δραματικές αλλαγές. Αν κάτι σου λέει ότι αυτό εδώ δεν είναι αρκετά καλό, το Κάτι έχει δίκιο. Ακόμα και ύστερα από τις καθιερωμένες διορθώσεις σου, αν δεις κάτι το οποίο θέλει άλλαγμα, ή είναι λάθος (αντικειμενικά ή υποκειμενικά), μη διστάζεις να το φτιάξεις. Άλλωστε, με τους υπολογιστές και το Word κάθε τροποποίηση κειμένου είναι πολύ, πολύ απλή. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted June 25, 2004 Share Posted June 25, 2004 1-2 φορές απλά για ορθογραφικά και συντακτικά λάθη. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
heiron Posted March 28, 2006 Share Posted March 28, 2006 Βασικα...μολις ειδα το ποστ του αρχοντα Ρομπεν νομισα οτι το ειχα γραψει εγω! Δεν διορθωνω παρα μονο τα ορθογραφικα.Οκ,το διαβαζω μια φορα μηπως εχω κατι πολυ χτυπητο...τυπου συντακτικου λαθους ή επαναληψη λεψεων αλλα...τιποτα παραπανω γιατι: 1.Βαριεμαι να διορθωνω 2.Αισθανομαι οτι χαλαει το δημιουργημα της καρδιας μου απο το μυαλο μου. 3.Συνηθως μου φαινεται ενταξει.Ισως αν το διαβασω μετα απο καιρο να καταλαβω τι εκανα λαθος,αλλα εκεινη τη στιγμη ολα μου φαινονται σωστα. Ελπιζω συντομα να τα ξεπερασω αυτα! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted March 28, 2006 Share Posted March 28, 2006 Εξαρτάται από το πόσο ολοκληρωμένη είναι η έμπνευσή μου. Αν βγει κάτι ολόκληρο από μέσα μου, αν το βλέπω στο μυαλό μου πριν το βγάλω στο χαρτί, τότε δεν το διορθώνω καθόλου. Αν βγαίνει καθώς το γράφω, το ξανακοιτάω. Συνήθως δεν αλλάζω πολλά πράγματα, μόνο ίσως τη στίξη, ή απλά συνθέτω ένα ποίημα από σκόρπιες εμπνεύσεις. [Μιλάω πάντά για ποίηση, στα πεζά η όλη κατάσταση είναι αλλοιώς, η προσέγγισή μου είναι διαφορετική, και οι διορθώσεις περισσότερες]. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mistseeker Posted March 28, 2006 Share Posted March 28, 2006 Παλιότερα, μπορεί και καμμία. Επίσης, όταν βιάζομαι πολύ να παραδώσω κάτι, δεν αποκλείεται να κάνω έκπτωση στην ποιότητα θυσιάζοντας διορθώσεις (ντρέπομαι που το λέω, αλλά έτσι είναι). Όταν με παίρνει χρονικά, τουλάχιστον μια ή δυο αρχικά, και σε βάθος χρόνου, περισσότερες. Πάρα πολλές από τις παλιές ιστορίες μου τις έχω σχεδόν ξαναγράψει δύο ή τρεις φορές. Το "Πέρα από την Ανθρωπότητα" αυτού του τεύχους των ΣΔ, το έχω ξαναγράψει δυο φορές από τότε που πρωτοανέβηκε στο ΒτΦ (2002, αν δεν απατώμαι), ενώ το έχω διορθώσει τρείς ή τέσσερις φορές. Τη "Θύμηση της Δεστελών" (1ο και 2ο τεύχος ΣΔ) την ξαναέγραψα (δηλαδή την έχω γράψει δύο φορές απ'το 2004), και την έχω διορθώσει δύο φορές στην κάθε έκδοση. Και πάλι λάθη βρίσκω, κι ελαττώματα. Είναι φοβερό το τι συμπεράσματα μπορεί να βγάλει κανείς αν ξανακοιτάξει το γραπτό του μετά από, ας πούμε, ένα μήνα. Κι έχω φτάσει στο, προσωπικό, συμπέρασμα, ότι τουλάχιστον για τις δικές μου ιστορίες, η πρώτη διορθωμένη έκδοση πρέπει να πετάγεται και να μένει μόνο η ιδέα (άντε κι ο σκελετός της πλοκής), ούτως ώστε να γραφτεί η "καλή" δεύτερη έκδοση. Βασικά, τελικά, είμαι ικανοποιημένος μόνο από ιστορίες που έχω ξαναγράψει. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted March 29, 2006 Share Posted March 29, 2006 Με βάση την αρχική ερώτηση: Άπειρες! Καθότι ποτέ δεν έχω φτάσει στο συμπέρασμα: "Εντάξει, τώρα είναι έτοιμο". Συνήθως όταν αφήσω κάτι έχω καταλήξει σε άλλες λέξεις "συμπαθητικό", "διαβάζεται" κτλ αλλά όχι έτοιμο. Εγώ νομίζω πως η καλύτερη διόρθωση γίνεται όταν πας να περάσεις στο word κάτι που έγραψες στο χέρι. Κι επειδή η διατύπωση του mistseeker επάνω είναι άρτια, η παραπάνω διαδικασία, όταν την κάνω εγώ τουλάχιστον ισοδυναμεί με ξαναγράψιμο της ιστορίας. Φυσικά για κείμενα μεγαλύτερα από καμιά εικοσαριά σελίδες είναι χρονοβόρο και εκνευριστικό, αλλά αφενός δε μπορώ να κουβαλάω παντού υπολογιστή κι αφ'ετέρου μ'αρέσει πολύ το χαρτί. Εξάλλου είναι αποδοτικό. Η πιο ρεαλιστική απάντηση που μπορώ να δώσω (αντικειμενική ίσως) είναι ότι θέλει μια δυο φορές κοίταγμα πριν να σβήσει ο υπολογιστής, όσο ακόμα είναι ζεστή κι έπειτα από μια εβδομάδα (ή ένα μήνα, ανάλογα πόσο μας παίρνει να ξεθυμάνουμε) ξανακοίταγμα από την αρχή, ψυχρά. Αν είναι καλή θα μας αρέσει και τότε και θα χρειαστεί λίγα πράγματα, αν όχι τότε μπορεί να θέλει επαναπροσδιορισμό, πολύ διόρθωση ή και πέταμα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
RaspK Posted March 29, 2006 Share Posted March 29, 2006 Ένα περίεργο συναίσθημα που έχω με τις ιστορίες ή ό,τι άλλο κι αν κάνω είναι ότι, όταν πλέον περάσει καιρός από τη στιγμή που το έφτιαξα, δεν έχω την αίσθηση πως έγραψα εγώ το κείμενο: μου φαίνεται σα να διαβάζω το έργο κάποιου άλλου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Atrelegis Posted March 29, 2006 Share Posted March 29, 2006 Eγώ μέχρι τώρα μία αν και έχω εκείνο το περίεργο συναίσθημα ότι πρέπει αν το κάνω συχνότερα... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BunnyDee Posted April 3, 2006 Share Posted April 3, 2006 Γενικα στην "επαγγελματικη"/"επισημη" συγγραφη, ειναι "κανονας" οτι "οσες φορες και να διορθωσεις κατι, παντα θα βρεις κατι να κανεις καλυτερο", και συνισταται γενικα να μη μενεις ποτε μα ποτε στο πρωτο draft η ακομα και στο δευτερο μιας ιστοριας. Και επειδη εχω "ανατραφει" πλεον σ αυτα τα λημερια, δε μπορω να αφησω κατι ησυχο ακομα κι αν ειμαι αρκετα ικανοποιημενη απ αυτο εξαρχης. Και ναι, το σημαντικοτερο πιστευω ειναι το insight/input αλλων ανθρωπων σ αυτη τη διαδικασια. Το δινεις οχι μονο σ αυτον στον οποιο απευθυνεται το κειμενο, αλλα ακομα καλυτερα σε καποιον αλλο που να τον ξερεις και να καταλαβαινεις τον τροπο που σκεφτεται. Χαρακτηριστικο βεβαια σ αυτη τη διαδικασια ειναι το πως θα εκλαβεις τα σχολια του - ειτε το μοιραστεις μαζι του ειτε οχι. Και πανω σ αυτο που θα σου πει, αν δεν καταλαβεις, ρωτας τον ιδιο γιατι πιστευει οτι του δοθηκε αυτη η εντυπωση, τι τον ενοχλησε, κι ακομα και καποιες ενδεικτικες προτασεις για το πως θα το εκανε καλυτερο, απλα για να καταλαβεις τι εννοει και να το κανεις με το δικο σου τροπο. Εκτιμω παρα πολυ το constructive criticism ακομα κι αν ειναι μη-ευγενικο. Προτιμω να ακουσω "τι βλακεια" και να κρινω τους λογους για τους οποιους ειπωθηκε αυτο (μπορει να μη με επηρεασει, πχ να μην αρεσει γενικα το genre αυτο ιστοριας στον εκαστοτε αναγνωστη, να μην του αρεσει η φατσα μου η οτιδηποτε, ναι, αυτο δε θα επηρεασει το γραπτο η το editing μου) και μπορει να ειναι ενα σχολιο απο το trivial pedantic ειδος η κι απ το απιστευτα insightful & challenging, μπορει στον αλλο να "χτυπαει ασχημα" κατι που να απαιτει να αλλαξει το μισο κειμενο η και παραπανω η να απαιτει να βαλεις μια λεξη αλλιως (χαρακτηριστικο παραδειγμα τις προαλλες που, σε ενα σεναριο που γραφω οπου μια απο τους βασικους χαρακτηρες ειναι Πολωνη, μια κολλητη μου απο την Πολωνια μου ειπε οτι "οχι Anita, Anya" ειναι πολωνικο ονομα, και επρεπε να αλλαξω με "find/replace" σε ολοκληρο screenplay 87 σελιδων το ονομα ενος χαρακτηρα βασει ενος σχολιου που φαινοταν trivial). Αλλα σε γενικες γραμμες, προτιμω αυτο απο το ευγενικο "μπραβο, πολυ καλη δουλεια" οσο καλες προθεσεις κι αν εχει απο πισω - δεν ειναι ακριβως οτι μου δειχνει "αδιαφορια" αλλα εκτιμω περισσοτερο το να μου πει ο αλλος κατι να κανω καλυτερο ακομα κι απ τη δικη του υποκειμενικη πλευρα (και αναλογως κρινω πως μπορω να το ενταξω - αμα δε σ' αρεσει το ταδε χαρακτηριστικο που εχω βαλει μεσα αλλα εγω το εχω βαλει για καποιο λογο και δεν "απευθυνεται" σε σενα μεταξυ αλλων ως target audience, ε, στη χειροτερη περιπτωση απλα θα το εχω υποψιν μου ως "πιθανη αντιδραση καποιου" αντι να ζω στο μικρο μου συννεφακι. Γενικα οταν γραψω κατι, κατι που με ενδιαφερει, θα περασει πολλα σταδια μεχρι να το θεωρησω ετοιμο, και πολυ συχνα αλλαζει ριζικα απ την αρχη - οχι μονο σε θεμα plot η εκφρασης, αλλα σε ενα σωρο τομεις. Ναι, για το πανεπιστημιο την εκθεση μου θα τη γραψω 4 ωρες πριν το deadline και θα ειναι μια χαρα αμα την παραδοσω ετσι, πιθανον να παρει και A αν μ αρεσει το μαθημα/θεμα κι εχω κατι να πω, αλλα αυτο ειναι χρηστικο, δεν ειναι δημιουργικο. Και στο blog μου θα γραψω τελειως αρπα-κολλα, ο,τι μου εχει κολλησει στο μυαλο εκεινη την ωρα, απλα γραφω για να τα βγαλω απο μεσα μου να τελειωνω. Αλλα το σεναριο πχ που θα γραψω, θα μου βγαλει την πιστη - και να φανταστειτε, επειδη γραφω και γρηγορα, πριν αρχισω να ασχολουμαι με τον τομεα αναρωτιομουν "μα γιατι του παιρνει τοσον καιρο να το γραψει αυτο;" - ε, δεν του το υπαγορευει κανεις, συγγραφεας/σεναριογραφος ειναι, οχι γραμματεας. Η δημιουργικη διαδικασια πιστευω, οταν την πας "στα σοβαρα", απαιτει και "χρονο να ωριμασει" με τον ενα η τον αλλο τροπο η ιδεα, αλλα ακομα και το τελειωμενο προιον δε θα ειναι ποτε ιδανικο, ποσο μαλλον με την πρωτη. Ακομα και στα αγαπημενα μας εργα αλλωστε, αν γινουμε επικριτικοι, παντα μπορουμε να βρουμε κατι που "εμεις θα αλλαζαμε", και δε μιλαω για το ενα κομμα η το αγαπημενο χρωμα του χαρακτηρα, αλλα για ουσιωδη πραγματα που "δε μας στεκουν 100% καλα, αλλα το αγνοουμε και παμε παρακατω" και μας αρεσει overall η ιστορια πολυ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
tec-goblin Posted December 5, 2006 Share Posted December 5, 2006 (edited) Celestial: Περνώντας λοιπών τα σχόλια περί dndιλας ας περάσουμε στο θέμα της γραφής Λοιπών όσο αφορά το formatting το forum post engine απλά του σκίζει τα ράμματα στο copy - paste και δεν έχω καμιά όρεξη να βάζω html tags για να ισιώσει οπότε αν σας χαλάει περάστε το σε ένα word Αυτή η ιστορία γράφτηκε μέσα σε 1.5 ώρα μετά από ένα 10 ωράκι λύσης εργασίας σε άλγεβρα boole και λογικά κυκλώματα, εφ όσον διαβάζεται εγώ είμαι απόλυτα ικανοποιημένος Γενικά ότι γραφώ (οοοοταν γραφώ) το γραφώ σε ένα κάθισμα και μετά δεν το διορθώνω ( σε επίπεδο να μην κάνω καν ένα f7 στο word για να πιασει τα χοντρά) οπότε είναι λογικό να έχει κάποια λάθη και επίσης αυτό δε με ενοχλεί καθόλου Πληροφοριακά ο κόσμος είναι ένας κόσμος σχεδόν βικτωριανής εποχής με steampunk στοιχειά τα οποία δε φαίνονται τόσο πολύ γιατί δεν είχα την ευκαιρία να περιγράψω πόλεις και καθημερινότητα Έχοντας τελειώσει με τον αυτοσχολειασμο της γραφής μου θα περάσω στο δεύτερο σκέλος Θα κάνω ένα μικρό σχόλιο για την τρόπο που διαβάζετε τις ιστορίες ( όχι τις δικές μου, γενικά μιλώντας ). Μια ιστοριουλα είναι πολύ ποιο ενδιαφέρουσα από ένα βιβλίο γιατί θέλει να πει παρά πολλά σε πολύ λίγο χορό, το βιβλίο οποίος και να το διαβάσει ( ακόμα και αν είναι κακογραμμένο ) λόγω έκτασης και μονό μπορεί να δώσει αυτό που θέλει και θα το δώσει σε όλους όσους το διαβάσουν ( εκτός αν είναι στόκοι οπότε .. οκ τι να γίνει ). Η ιστοριουλα από την άλλη αν δε τη διαβάσεις προσεχτικά ( και με κριτικό πνεύμα ) χάνεις ότι έχει να σου δώσει και δε μπορώ να καταλάβω πως άτομα που έχω δει ότι βγάζετε το νόημα που θέλει να δώσει ο συγγραφείς από ποιήματα ( που είναι και 10 αράδες κείμενο ) δε μπορείτε να το βγάλετε από ιστορίες... Δέχομαι το γεγονός ότι μπορεί η κακή χρήση της γλωσσάς να εμποδίζει το να ξαναδιαβάσετε μια ιστορία αλλά εν γένη δεν είναι κάτι που το θεωρώ απαραίτητο προσωπικά, και δυστυχώς η κριτικές που διαβάζω ( θέλω να ξανατονισω ότι δε μιλάω για τις δικές μου ιστορίες ) μου αφήνουν μια αίσθηση ότι έχουν γίνει speed read και απλά ρίχνετε και ένα comment για να υπάρχει... ( επίσης δε μιλάω για όλους ) Δε θα ήθελα να συζητηθεί η απάντηση μου αυτή ( τουλάχιστον όχι σε αυτό το θρεντ ) απλά θα ήθελα να σκεφτείτε τα όσα γραφώ εδω Nienna: Ενώ παίνεψα την ιστορία σου [ελπίζω να διάβασες και το δικό μου σχόλιο], μόλις διάβασα αυτό σου το σχόλιο με κατέκλυσε μια τρομερή αρνητικότητα, οπότε μπορεί τα παρακάτω ν' ακουστούν πολύ φορτισμένα: Μα είναι δυνατόν να μην ενδιαφέρεσαι να καλυτερέψεις κάτι το οποίο έγραψες; Δεν τ' αγαπάς; Είναι όμορφο, σου λέω, είναι όμορφο, γιατί του αρνείσαι την ευκαιρία να λάμψει; Πραγματικά πιστεύεις πως υπάρχει οτιδήποτε που να δικαιολογεί τις απροσεξίες και το κακό γράψιμο σε ένα κείμενο που θα μπορούσε να είναι υπέροχο; Δεν έχεις καν τη δικαιολογία της στιγμής και της φόρτισης που υπάρχει για την ποίηση... Μιάμιση ώρα γράψιμο δεν είναι μια έκρηξη, είναι κάτι άλλο. Και να σου πω, ακόμα κι εγώ που γράφω ποίηση σε ελάχιστο χρόνο και δεν τη διορθώνω συχνά, τη διορθώνει το μυαλό μου, διορθώνει τις φράσεις πριν βγουν έξω, ο λόγος μου... λογοκρίνεται - από την πείρα μου. Κι οι εκρήξεις ακόμα έχουν δομή. Κι ακόμα κι έτσι, έχω διορθώσει! Έχω διορθώσει στίξη, λεπτομέρειες... Με στενοχώρησε το post σου. sad.gif Αδικείς την ιστορία σου κατάφορα, και θυμώνω. Είναι σαν να έκανες ένα παιδί και να το άφησες στη μοίρα του. Εγώ νομίζω πως κάτι της οφείλεις. Celestial: Να σου πω τι γίνεται, βασικά δεν με πολυαντιπροσωπευει η διαδικασία της αποτύπωσης σε κείμενο μιας ιστορίας, συνήθως τις ιστορίες μου τις δημιουργώ όταν δε κάνω κάτι άλλο (σαν screen saver ένα πράγμα) και εκεί τελειώνει η διαδικασία για μένα, είναι χαρακτηριστικό ότι αν μου πεις "φτιάξε μια ιστορία" και καθησω να το σκεφτώ συνήθως δε βγαίνει κάτι καλό είναι μια διαδικασία που κάνει το μυαλό μου για να ψυχαγωγεί τον εαυτό του. Όταν διαβάζω μια ιστορία αφού τη γράψω έχω 3 βασικά προβλήματα: 1. δεν μου αρέσει γιατί απέχει πολύ από την ασάφεια και τα συναισθήματα που τη συνόδευαν όταν τη δημιουργούσα 2. συνήθως δε μπορώ να βρω κάτι να διορθώσω ( πέραν τον τυπογραφικών - ορθογραφικών πράγμα στο οποίο δεν είμαι και πολύ καλός) 3. το βαριέμαι αφάνταστα... έχεις δικό βεβαία και εσύ και οι άλλοι που είπαν ότι πάει χαμένη λόγω του κακού γραψίματος αλλά το θέμα για μένα είναι ότι η ιστορία τα βασικά χαρακτηριστικά και οι χαρακτήρες είναι εκεί ( και πολλές φορές είναι και αλλά πράγματα που δεν φαίνονται με τη πρώτη ματιά wink.gif αν αρέσει σε κάποιον θα μπει στη διαδικασία να τη φανταστεί και θα είναι πολύ ποιο ωραία στο μυαλό του από ότι θα την έγραφα εγώ ποτέ ( όπως είναι αλώστε και στο δικό μου πριν τη σκοτώσω γράφοντας την ) αν πάλι όχι και 100 φορές καλυτέρα να ήταν γραμμένη δε θα του άρεσε ίσως κάποια στιγμή ( σε 20 - 30 χρονιά ) να επιτύχω το να αυτολογοκρίνομαι και να μου βγαίνουν κατά ευθειών καλύτερες μέχρι τότε απλά θα γραφώ καμιά που και που για το χαβαλέ και την εμπειρία ... Το ξερώ ότι είναι λίγο απογοητευτικός ο τρόπος που το αντιμετωπίζω αλλά έτσι μου βγαίνει σε αυτή τη φάση και δεν θέλω να πιεστώ για να το αλλάξω ... tec-goblin: Ενοχλεί τον αναγνώστη/πελάτη, και θα κόψει τη συνήθεια του να διαβάζει αυτά που γράφεις . Αν δεν τα γράφεις για αν διαβαστούν, τι τα ανεβάζεις; Δέχομαι το γεγονός ότι μπορεί η κακή χρήση της γλωσσάς να εμποδίζει το να ξαναδιαβάσετε μια ιστορία αλλά εν γένη δεν είναι κάτι που το θεωρώ απαραίτητο προσωπικά, και δυστυχώς η κριτικές που διαβάζω ( θέλω να ξανατονισω ότι δε μιλάω για τις δικές μου ιστορίες ) μου αφήνουν μια αίσθηση ότι έχουν γίνει speed read και απλά ρίχνετε και ένα comment για να υπάρχει... ( επίσης δε μιλάω για όλους ) Αχέμ, νι cool.gif - hellooooo, πόσοι άνθρωποι θα κουράσουν το μυαλό τους να διαβάσουν μια κακοπαρουσιασμένη ιστορία (που υψώνει εμπόδια στο να καταλάβεις τι θέλει να πει), θα δώσουν μισή ώρα και όλ'αυτά χωρίς τίποτα να τους εγγυάται ότι στο τέλος δεν θα είναι μάπα; Για την ακρίβεια, όχι καν εγγυάται, ούτε υπαινίσσεται. Γιατί ο αναγνώστης να κάνει την προσπάθεια που ο συγγραφέας δεν έκανε; Καταλαβαίνω βέβαια ότι βαριέσαι να κουραστείς για να διαβάσουν 5 ακόμα άνθρωποι την ιστορία σου, ο καθένας έχει τις αξίες του. Μετά η Νίενορ μάς μάζεψε, καιρός να φέρω τη συζήτηση εδώ. Για να πάω στο θέμα της αρχικής ερώτησης του thread: ανοιχτός ορθογραφικός έλεγχος στο word για τα χοντρά, δυο χέρια διορθώσεις μόλις τελειώσω κάτι. Στην Εφηρμοσμένη Αρχαιολογία πριν γράψω ένα κεφάλαιο έκανα έξτρα χέρι διόρθωμα το προηγούμενο και κατά καιρούς διόρθωνα πράγματα πιο πίσω για θέμα συνέπειας. Στο τέλος, πέρασα ένα χέρι το τελικό. Δηλαδή κάθε κεφάλαιο διορθώθηκε 4 χέρια. Κανένα δεν το άλλαξε πολύ - είναι τόσες οι μικροαλλαγές που πρέπει να γίνουν που δεν ασχολούμαι ποτέ με το να αλλάξω κάτι σημαντικό στην ιστορία. Γενικά είμαι καλύτερος διορθωτής από συγγραφέας, οπότε η όλη διαδικασία είναι χρήσιμη B) (Ομολογώ, όμως, ότι σε στιγμές βαρεμάρας, έχω ανεβάσει στο φόρουμ πράγματα που έχουν περάσει μόνο ένα χέρι - η διαφορά φαίνεται) (μόλις διόρθωσα αυτό το ποστ για μια άνω κάτω τελεία) Edited December 5, 2006 by tec-goblin Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Deodonus Posted December 5, 2006 Share Posted December 5, 2006 Εγώ πάλι σπανίως τα κοιτάζω δεύτερη φορά (εξαιρήται το word, που γίνεται μόνο όταν θέλω να τα αναιβάσω :Ρ). Ούτως ή άλλως, συνήθως γράφω μικρά πραγματάκια. Αλλά και μεγάλα να γράψω, βαριέμαι να τα ξαναδιαβάζω. Έτσι, το πολύ-πολύ να το ξαναδώ άλλη μια φορά, ή, όταν το γράφω, να υπογραμμίσω ένα "περίεργο" σημείο, ώστε μετά να πάω απ'ευθείας εκεί να το διορθώσω. Αυτά Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Arachnida Posted December 5, 2006 Share Posted December 5, 2006 Δυστυχώς ποτέ δεν μπορώ να σταματήσω να κάνω διορθώσεις σε κάτι που έχω γράψει. Είτε πρόκειται για την πλοκή, για λάθη, για αλλαγή εκφράσεων και λέξεων, οτιδήποτε. Υποθέτω είναι μία ήπια νεύρωση, απ' την οποία δεν μπορώ να απαλλαγώ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Naurgul Posted December 5, 2006 Share Posted December 5, 2006 μμμμ όχι πολλές θα έλεγα γιατί αν κάτι δεν μου τερίαζει απλά δεν το γράφω αυτό που κάνω είναι να σκέφτομαι την κάταλήλη πρόταση που υπάρχει και εκφράζει αυτό που ίσως έχω αόριστα στο μυαλό μου. αν δεν την βρώ απλα δεν την γράφω και δεν συνεχίζω σταματάω εκει μεχρί να μου έρθει. αυτό κάνω τώρα που δημιουργώ ενα βιβλίο για την ιστορία των νάνων για το βασειλιο στης υδρίας (στο dungeon.gr). αφού το τελειώσω όλο μετα θα κοιτάξω αν κα΄τι δεν κολάει το ίδιο κάνω ακι στις κρίτικες που γράφω. τώρα ορθογραφίκα τα διορθώνειτο word Αμέτρητες! Διαβάζω δεκάδες φορές το κείμενό μου από την αρχή και διορθώνω αυτά που δε μου αρέσουν. Κυρίως διορθώνω επαναλήψεις, αλλάζω λέξεις για να ταιριάζουν καλύτερα/να αποδίδουν καλύτερα αυτό που θέλω, αλλάζω τη σύνταξη για να βγαίνει καλύτερο νόημα κτλ. Μερικές φορές ίσως αλλάξω και στοιχεία στους χαρακτήρες, ακόμα και στην πλοκή . Και τα ορθογραφικά βέβαια, τα οποία συνήθως διορθώνει το word όπως λέει και ο iced. Γενικά ποτέ μα ποτέ όταν τελειώνω το κείμενό μου δε μένει απείραχτο. Και δε μπορώ να κάνω αυτό που λέει ο iced, να κάθομαι σε ένα σημείο και να το σκέφτομαι πολύ, χάνω τον ειρμό των σκέψεών μου Κάπως έτσι κι εγώ, ακολουθώ περίπου τη διαδικασία που περιγράφει ο Μελδόκιος μόνο που το κάνω κατά τη διάρκεια που γράφω, όπως ο Iced-Archon. Δηλαδή, πάω να γράψω κάτι και σκέφτομαι στο μυαλό μου δεκάδες τρόπους για να το κάνω. Κάθε τρεις και λίγο επιστρέφω πιο πάνω για να διορθώσω και πολλές φορές το διαβάζω από την αρχή και διορθώνω. Γενικά, απλώς κάθομαι και κάνω αυτή τη διαδικασία συνέχεια μέχρι να νιώσω ότι τελείωσα. Μετά, το έχω σιχαθεί τόσο πολύ το κείμενο, που δε μπορώ ούτε καν να το διαβάσω. Δηλαδή, διαβάζω, βλέπω τις λέξεις αλλά δεν τις καταλαβαίνω. Όπως γίνεται και στο τρίτο μέρος της Γαιοθάλασσας. Μετά, αν κρυώσει το κείμενο, νιώθω ότι είναι παγωμένο στη θέση του και ότι έχω χάσει την ικανότητά μου να το πλάθω. Θεωρητικά, αν χρειαστεί, θα μπορούσα να το διορθώσω και μετά από κάποιο καιρό αλλά δεν έχω γράψει και πολλά κείμενα και δεν έτυχε να το κάνω ως τώρα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
RaspK Posted December 6, 2006 Share Posted December 6, 2006 Εγώ κάνω σχεδόν πάντα ένα πολύ γρήγορο πέρασμα το εκάστοτε κείμενο, αλλά σχεδόν πάντα οι διορθώσεις και οι αλλαγές γίνονται κατά κύριο λόγο σε δύο φάσεις: παράλληλα με τη γραφή, και αρκετή ώρα ή καιρό μετά. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
trillian Posted December 6, 2006 Share Posted December 6, 2006 Χμμμ...κι εγώ κάνω αρκετές διορθώσεις παράλληλα με το γράψιμο. Μετά, το αφήνω για λίγο συνήθως, θέλω λιγο χρόνο, για να το δω πιο αποστασιοποιημένα, και να κρίνω με καθαρό μάτι. Γενικά πιστεύω κι εγώ ότι "οφείλω" στο κείμενο- ή ίσως και στον εαυτό μου - να φτιάξω το κείμενο όσο πιο καλό γίνεται. Αυτή είναι μια διαδικασία που απορώ αν τελειώνει ποτέ βέβαια :tongue:. Αλλα νομιζω οτι ανήκω σε αυτούς που απο ενα σημείο και μετά το αφήνουν έτσι, όσο καλό μπόρεσα να το κάνω τη δεδομένη στιγμή. Δεν πάω και για δημοσίευση δα :tongue: Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest Dune Posted June 28, 2007 Share Posted June 28, 2007 Κλασική ερώτηση: Πόσες φορές κοιτάτε και διορθώνετε ένα κείμενο, προτού πείτε "Εντάξει, τώρα, είναι έτοιμο"; Θα συμφωνήσω με το όσες χρειάζεται. Κάποτε κέρδισα 3η θέση σε διαγωνισμό διηγήματος ανάμεσα σε 5000 αλλα με ένα πατσαβούρι που το είχα στείλει χειρόγραφο, σε κάτι επιστολόχαρτα του ξενοδοχείου όπου δούλευα ως γκρούμ. Το είχα γράψει στο διάλλειμα της δουλειάς ούτε κάν δακτυλογραφημένο το έστειλα και φυσικά χωρίς ούτε μία διόρθωση. Μου συμβαίνει συχνά να μήν διορθώνω καθόλου, ειδικα σε διηγήματα. Όμως τώρα έχω μπλέξει με το πρώτο μου πραγματικά μεγάλο μυθιστόρημα και παρατηρώ ότι είναι πρακτικά άπειρες οι φορές που μπορείς να το διορθώσεις. Φυσικά πρέπει να μάθω να διορθώνω δηλαδή να βάζω όρια κανονες και στόχους αλλιώς θα διορθώνω τόσο πολύ που κάθε φορά θα γράφω κι άλλο βιβλίο στην τελική. Η διόρθωση πραγματικά πιστεύω ότι έιναι αυτό που διακρίνει τον επαγγελματία από τον ερασιτέχνη, όπως είμαι εγώ τώρα. Είμαι σίγουρος ότι οι επαγγελματίες ξέρουν ακριβώς τί να βγάλουν και τί να βάλουν, όπως και πότε να σταματήσουν πρίν το γραπτό πλέον αντί για καλύτερο αρχίζει να γίνεται χειρότερο ή απλά κάτι άλλο. Ετσι πετυχαίνουν αυτό ακριβώς που θέλουν, δεν τους πάει το καράβι το πάνε εκείνοι. Γι'αυτό άλλωστε και είναι επαγγελματίες. Ελπίζω να μάθω κι εγώ να διορθώνω, ωστε από το βιβλίο μου να βγάλω πραγματικά ότι καλύτερο έχει να δώσει. Ενα τόπικ ή εργαστήρι για τη διόρθωση στο φόρουμε εδώ μάλλον θα βοηθούσε πολλούς. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted June 28, 2007 Share Posted June 28, 2007 (edited) Η διόρθωση πραγματικά πιστεύω ότι έιναι αυτό που διακρίνει τον επαγγελματία από τον ερασιτέχνη.....οι επαγγελματίες ξέρουν ακριβώς τί να βγάλουν και τί να βάλουν, όπως και πότε να σταματήσουν πρίν το γραπτό πλέον αντί για καλύτερο αρχίζει να γίνεται χειρότερο.... Eίπες δύο πραγματικά μεγάλες αλήθειες τώρα, Dune! Aλήθεια σε ποιο διαγωνισμό είχες κερδίσει? Όσο για μένα, κάνω διορθώσεις όσο γράφω, σύντομες συνήθως, αλλά μετά προτιμώ να αφήσω ένα κείμενο για αρκετό διάστημα ώστε να αποστασιοποιηθώ τόσο, ώστε να μπορέσω να το δω ξανά με πιο αντικειμενικά κριτικό μάτι. Τότε θα κάνω όσες διορθώσεις χρειάζεται ή και καμμία αν αισθανθώ πως δεν αξίζει τον κόπο. Πιστεύω αυτό που είπε κάποιος συγγραφέας (δεν μπορώ να θυμηθώ ποιος τώρα, ούτε ακριβώς τα λόγια): "Γράψε πρώτα μερικές ντουζίνες ιστορίες σαν "ασκήσεις" και μετά θεώρησε πως έχεις μάθει αρκετά για να αρχίσεις τα magna opera της συγγραφικής σου καριέρας." Με την έννοια οτι δεν συνδέομαι με τις ιστορίες που γράφω, πέρα από έναν ανθρώπινο ενθουσιασμό για λίγο, αφού θεωρώ ακόμα τον εαυτό μου "αδόκιμο". Edited June 28, 2007 by Dain Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.