Πόσες διορθώσεις;

[Guest Dune]

Eίπες δύο πραγματικά μεγάλες αλήθειες τώρα, Dune!

 

Aλήθεια σε ποιο διαγωνισμό είχες κερδίσει?

 

Όσο για μένα, κάνω διορθώσεις όσο γράφω, σύντομες συνήθως, αλλά μετά προτιμώ να αφήσω ένα κείμενο για αρκετό διάστημα ώστε να αποστασιοποιηθώ τόσο, ώστε να μπορέσω να το δω ξανά με πιο αντικειμενικά κριτικό μάτι. Τότε θα κάνω όσες διορθώσεις χρειάζεται ή και καμμία αν αισθανθώ πως δεν αξίζει τον κόπο.

Πιστεύω αυτό που είπε κάποιος συγγραφέας (δεν μπορώ να θυμηθώ ποιος τώρα, ούτε ακριβώς τα λόγια): "Γράψε πρώτα μερικές ντουζίνες ιστορίες σαν "ασκήσεις" και μετά θεώρησε πως έχεις μάθει αρκετά για να αρχίσεις τα magna opera της συγγραφικής σου καριέρας."

Με την έννοια οτι δεν συνδέομαι με τις ιστορίες που γράφω, πέρα από έναν ανθρώπινο ενθουσιασμό για λίγο, αφού θεωρώ ακόμα τον εαυτό μου "αδόκιμο".

 

Ήταν παλιά, ο διαγωνισμός διηγήματος των Νέων του Λαμπράκη, το 1985. Τίποτα το σπουδαίο, κέρδισα μία ετήσια συνδρομή στα Νέα. Ήμουν πολύ φτωχός τότε δεν είχα ουτε για τη δακτυλογράφηση. Ηταν θαύμα που βρήκα και το χρόνο να το γράψω. Έκτοτε έμπλεξα στο μαγκανοπήγαδο ακόμα πιό πολύ προκειμένης της επιβίωσης, και πέρασαν τα χρόνια πρίν το καταλαβω χωρίς να ασχοληθώ σοβαρά με τη συγγραφή. Μόνο διηγήματα εδώ κι εκεί που γράφονταν σύντομα.

 

Παντως διάβασα το παραμύθι σου και δεν θα σε έλεγα αδόκιμο. Εχεις ένα συναισθηματικό βάθος που το βγάζεις στο χαρτί. Δεν είναι εύκολο. Στην ροή και την ταχύτητα ίσως να είχα κάποιες ενστάσεις, όμως εγώ είμαι πιό ερασιτέχνης από σένα. Η σύνδεση τώρα με τους χαρακτήρες που γράφει κάπόιος νομίζώ ότι ειναι όλο το γούστο. Νομίζω ότι αυτό που κλωτσάει μέσα στον καλλιτέχνη και έλει να βγεί, στο χαρτί, στο ποιημα στο τραγούδι ή στο σολαρισμα, είνα α\κριβως αυτό πόυ φαίνεται σαν τα αισθήματα της ιστορίας που γράφει. Όταν δηλαδη η σύνδεση είναι επιτυχής και 100% νοιώθεις σαν να ξεγέννησες.

 

Εβαλα κι εγώ το πρώτο μου δείγμα χθές, κατα σύμπτωση στην ίδια βιβλιοθήκη της φαντασίας. Αν θέλεις το βλέπεις.

 

Και κάτι άσχετο, ελπίζω να μήν κάνω κανα φάουλ που το αναφέρω εδώ. Πώς βάζω αυτό το εικονίδιο που έχουν πολλοί δίπλα στα ποστ; Ευχαριστώ

Edited June 28, 2007 by Dune

[Naroualis]

Θυμήθηκα τώρα κάτι που είχε πει ο Σεφέρης (ή μήπως ήταν ο Ελύτης; Εν πάσει περιπτώσει κάποιος σπαουδαίος Έλληνας): Ότι ένα κείμενο σταματάω να το αλλάζω μόνο όταν φύγει από τα χέρια μου. Όσο μένει στο συρτάρι μου είναι ένα πλάσμα σε flux: δε σταματάει ποτέ να αλλάζει. Συνήθως γράφω μια ιστορία βιαστικά, για να προλάβω την έμπνευσή μου και να μη χάσω την αίσθηση αυτού που θέλω να δώσω. Αν το πρώτο γράψιμο γίνει στο χαρτί, κάνω μια πρώτη διόρθωση όταν το περάσω στον υπολογιστή (παλιότερα οι διορθώσει γίνονταν όταν το αντέγραφα με ωραία γράμματα σε ένα σπιράλ τετράδιο, που έχω κρατήσει για ενθύμιο πια). ύστερα το διαβάζω μια φορά να ελέγξω για ασάφεις, επαναλήψεις, για ελλείψεις εκ ταχύτητος κλπ. Αν το κείμενο είναι μεγάλο (μεγαλύτερο από 10 σελίδες) τότε το τυπώνω κιόλας, για να το διορθώσω καλύτερα.

Ύστερα το παρατάω για καιρό. Έξι μήνες ή και χρόνο ολόκληρο ή και περισσότερα χρόνια κάποιες φορές. Τότε πέφτει το βαρύ μαχαίρι και κάποιες φορές αλλάζει πάρα πολύ από το αρχικό. Έχει τύχει ακόμη και να σπάσω ένα κείμενο σε δύο ιστοίρες, μία για να κρατήσω την αίσθηση που ήθελα να δώσω και μία για να κρατήσω κάποια στοιχεία της ιστο΄ριας που δε χρειάζονταν. Έτσι έχω δύο ιστορίες έχω ξεκινήσει να γράφω μία.

[month]

Συχαίνομαι να ξαναγράφω κείμενα. Συνήθως βγαίνει κάτι το τελείως άσχετο με το πρωτότυπο, αλλά αν πιάσω να διορθώσω κάτι συνήθως διαγράφω ολόκληρα μέρη για να μπορέσω να το σουλουπώσω, οπότε χάνεται και η λογική συνέχεια και πρέπει να φύγει και άλλο... Καταλαβαίνεται.