brave Posted February 3, 2006 Share Posted February 3, 2006 (edited) Όνομα Συγγραφέα: Νίκος "brave" Σίμος Είδος: ηρωική φαντασία/παρωδία/κωμική ιστορία Βία; Ναι Σεξ; Όχι Αριθμός Λέξεων: 898 Αυτοτελής; μάλλον, πάντως δεν ειναι τελειωμένη η ιστορία Σχόλια: Η ιστορία, είναι χωρίς καμία επεξεργασία η παρουσίαση του πιο τρελού ονείρου που έχω δεί στη ζωή μου. Φυσικά, ξύπνησα μερικές ώρες αφου το ξυπνητήρι είχε εγκαταλείψει κάθε προσπάθεια μαζί μου, και είπα πως αυτο πρέπει να γίνει ιστορία (δεν είναι και η μοναδική φορά που εμπνέωμαι απο ένα όνειρο) καλά εγκεφαλικα! Έσερνα το καροτσάκι στους διαδρόμους του παρακμιακού Σούπερ-Μάρκετ, ενώ το μόνο που δεν είχα στη σκέψη μου ήταν το τι ήθελα να αγοράσω, και για να πω την αλήθεια, δε με ενδιέφερε καν τι είχαν τα ράφια που κοίταζα, κι αυτό το συνειδητοποίησα κάμποσες φορές. Τη μια είχα κολλήσει στο ράφι με τις σερβιέτες, ενώ μια άλλη φορά περιεργαζόμουν ένα παιχνίδι για παιδιά κάτω των 3 ετών (δηλαδή αρκετά πολύπλοκο για μένα). Μια τρίτη φορά βρέθηκα μπροστά σε ένα ράφι που είχε συσκευασμένα σάντουιτς, και μηχανικά άνοιξα ένα και πήγα να το δαγκώσω, όταν από τη φέτα του τυριού ακούστηκε ένα τσίριγμα : ΜΗΗΗΗΗΗ! Έμεινα για λίγο απορημένος να κοιτάω το σάντουιτς, όμως μου λύθηκε η απορία, όταν η φέτα του τυριού μου εξήγησε πως ήταν ένα ξωτικό που είχε κάνει ένα ξόρκι για να κρυφτεί, έτσι το έβαλα πάλι στη θέση του. Προχωρούσα, ενώ δεν είχα βάλει ακόμα τίποτα στο καρότσι, όταν ξαφνικά Μπροστά μου έκανε την εμφάνισή του από το πουθενά ένας γέρος με κόκκινη ρόμπα, και μια πίπα στο στόμα. Αμέσως τον αναγνώρισα, ήταν ο Ελμινστερ! Αφού εξαφάνισε το καρότσι για να μη μας χωρίζει, μου εξήγησε πως ήρθε ως εκπρόσωπος του Αριοχ και των υπόλοιπων Θεών του Χάους, για να μου πει πως είμαι η ενσάρκωση του Αιώνιου Πρόμαχου στη διάστασή μου. Οι Θεοί δεν μπορούσαν να έχουν πρόσβαση εδώ, μια και οι πύλες έχουν κλείσει εδώ και 2 χιλιετίες περίπου, όμως εκείνος μπορούσε να έρχεται όποτε ήθελε. Με πληροφόρησε μάλιστα πως εδώ θα δινόταν μια μεγάλη μάχη που θα έκρινε το μέλλον του κόσμου μου, και μου είπε πως μου έφερνε κι ένα μαγικό όπλο για να υπερασπιστώ τα συμφέροντα του Χάους και της κοσμικής ζυγαριάς. Μόλις άκουσα «μαγικό όπλο», το μυαλό μου πήγε στην Καταιγίδα, και ανατρίχιασα γεμάτος χαρά αλλά και δέος, όμως εκείνος μου έκοψε τη φόρα, δίνοντας μου το δικό μου μαγικό όπλο, που ήταν ένα τεράστιο μαγικό βιβλίο που περιείχε πανίσχυρα ξόρκια. Μου είπε μάλιστα πως μερικά τα είχε γράψει ο ίδιος από την αρχή της ιστορίας του κόσμου μου, και πως το βιβλίο αυτό ήταν πολύ πιο ισχυρό από την καταιγίδα. Άνοιξα το βιβλίο λοιπόν να δώ τα περίφημα ξόρκια, και είδα ότι ήταν γεμάτο τετραγωνάκια, σαν αυτά που βγάζει το Ms Word όταν κάτι είναι γραμμένο σε γλώσσα που δεν είναι εγκατεστημένη! Μάλιστα, σε μια σελίδα, πέταξε κι ένα pop up παραθυράκι που πρότεινε να εγκατασταθούν τα Κινέζικα! Ο μάγος είχε αρχίσει να ιδρώνει, και προσπαθούσε να δικαιολογηθεί για τη γκάφα του, λέγοντάς μου πως είναι πρώτη φορά που γνωρίζει κάποιο τόσο άξεστο που να μη γνωρίζει την Κινέζικη γλώσσα, αφού στην τελική είναι η πιο γνωστή γλώσσα στη δική μου διάσταση, αλλά καθώς μερικά ορκς άρχισαν να κάνουν την εμφάνισή τους, εκείνος εξαφανίστηκε μέσα από την πύλη που είχε ανοίξει. Από το πουθενά άρχισε να έρχεται ολόκληρος στρατός από ορκ, ενώ εγώ ήμουν οπλισμένος με ένα βιβλίο που περιείχε πανίσχυρα ξόρκια γραμμένα στα Κινέζικα! Είδα ένα από τα ορκς, να απλώνει τα χέρια του στο ράφι με τα συσκευασμένα σάντουιτς, και να παίρνει ένα από αυτά θέλοντας να το φάει, ενώ από το σάντουιτς ακούγονταν κραυγές απελπισίας και κλαψουρίσματα. «Άσε το σάντουιτς κάτω» του είπα επιτακτικά, αλλά αυτό έκανε πως δεν άκουγε. Ήξερα τι έπρεπε να κάνω! Ο Ελμινστερ είπε πως το μαγικό βιβλίο ήταν πολύ πιο ισχυρό κι από την Καταιγίδα, που είναι το ισχυρότερο όπλο στους κόσμους του φανταστικού, έτσι αποφασιστικά, σήκωσα το βιβλίο, και το κατέβασα με όλη μου τη δύναμη στο κεφάλι του όρκ. Μιά στιγμή αργότερα, βρέθηκα να τρέχω πανικόβλητος στους διαδρόμους, ενώ από πίσω μου έτρεχε το όρκ εξοργισμένο. «Κωλόγερε, που είσαι να με βοηθήσεις?» Φώναζα, και τότε, μέσα από ένα πανέρι που είχε καλαμάκια σε προσφορά με ένα σεντ έκπτωση, εμφανίστηκε ο Ελμινστερ. Μου είπε πως μόλις που πρόλαβε να ολοκληρώσει ένα ξόρκι, και τα καλαμάκια τώρα ήταν πανίσχυρα φονικά όπλα. Έτσι άνοιξα ένα πακέτο, πήρα ένα από τα φονικά καλαμάκια στο χέρι, και το εκσφενδόνισα με όλη μου τη δύναμη σημαδεύοντας το ορκ στο κεφάλι. Το χτύπημα ήταν βίαιο, και το όρκ έπεσε νεκρό. Ήταν το πρώτο, όμως το ένα μετά το άλλο ακολούθησαν την ίδια κολασμένη μοίρα. Ήξερα πως οι ψυχές όσων πεθαίναν από καλαμάκια δε θα βρίσκαν ποτέ γαλήνη, όμως υπήρχε υψηλός σκοπός πίσω από αυτή την κτηνωδία. Είχε μείνει ένα τελευταίο όρκ, το οποίο ήταν στο ταμείο και είχε πάρει μια γλάστρα. Η Ταμίας προσπαθούσε να χτυπήσει την τιμή, ενώ το ορκ είχε βγάλει το φυτό από τη γλάστρα, και είχε απλώσει το χώμα στο ταμείο για να παίξει. Η ταμίας εξοργίστηκε, και άρχισε να το προσβάλει γιατί της λέρωσε τον πάγκο του ταμείου της, ενώ εγω ε΄΄ιχα το τελευταίο φονικό καλαμάκι στα χέρια μου. Σε μια ένδειξη μεγαλοψυχίας, αποφάσισα να αφήσω το όρκ να ξεριζώσει το κεφάλι της ταμία –η οποία έδειχνε αχώνευτη με ύφος γεροντοκόρης- και μετά να κάνω το καθήκον μου εκτοξεύοντάς του το τελευταίο φονικό καταραμένο καλαμάκι. Αφού η μάχη τελείωσε, αποφάσισα να πάρω ένα νέο καροτσάκι, για να συνεχίσω τα ψώνια μου, όμως τότε ένα τεράστιο τρόλλ μπήκε από την πόρτα, κρατώντας ένα τεράστιο warhammer . Δεν είχα πια καλαμάκια, έτσι πήρα απο τα ράφια τα πακέτα με τους πουρέδες και τα κορν φλέικς, και άρχισα να τα σκορπάω κάτω, προσπαθώντας να κάνω το τρολλ να γλιστρήσει. ............... Εκεί ξύπνησα! Ίσως το συνεχίσω, και ίσως το «σουλουπώσω» λιγάκι.... Πάντως ήταν το πιο θεοπάλαβο όνειρο που έχω δεί στη ζωή μο Edited February 3, 2006 by brave Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted February 3, 2006 Share Posted February 3, 2006 Πράγματι κουλό. Πρέπει να γράψω κι εγώ ένα τρελό όνειρο που είχα πριν από κανένα μήνα να δούμε ποιος είδε το πιο κουλό από τους δύο. ΥΓ: Θα ήταν πιο ωραίο αν έλεγες στο ορκ: Πουτ δε σάντουιτς ντάουν. Σλόουλι. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted December 1, 2009 Share Posted December 1, 2009 Ένα όνειρο τρία χρόνια πριν. Διαβάστε το, αλήθεια! Δεν έχω δει τον Brave να συμμετέχει, αλλά αν παρακολουθεί θα ήθελα να του πω το εξής: Αν το δουλέψεις, όπως είπες ότι μπορεί να έκανες, θα ήθελα να το διαβάσω. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.