Rikochet Posted February 12, 2006 Share Posted February 12, 2006 (edited) Όνομα Συγγραφέα: Γιάννης Γαλιάτσος Είδος: Άμα το βρείς, πες μου. Βία; Μόνο ψυχολογική. Σεξ; Τίγκα. Αριθμός Λέξεων: Μια σελίδα και κάτι. Αυτοτελής; Κατά βάση, ναι. Αν κάποιος όμως έχει διαβάσει το Of Wolves and Withdrawal και έχει μεγάααλη φαντασία, ίσως βγάλει κάτι παραπάνω. Σχόλια: Δεν έχω ξαναγράψει κάτι σαν αυτό, και δεν νομίζω να ξαναγράψω. Μπορεί να λειτουργήσει και σαν γρίφος. Αν βγάλετε νόημα, θα χαρώ ιδιαιτέρως. Panopticon.doc Edited February 12, 2006 by Rikochet Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sabrathan Posted February 12, 2006 Share Posted February 12, 2006 . . . *ξύνει το κεφάλι του* ... (αυτό δεν είναι σπαμ, είναι το σχόλιο μου) Μου θυμίζει κλεμμένη εμπειρία κάποιου.. που τα έχει χάσει ή ποτέ δεν τα βρήκε. Μεταφέρεις κάτι που σταματάει να είναι ανθρώπινο κατά κάποιο τρόπο. Κόψε τα ναρκωτικά. Ή μάλλον όχι, μην τα κόβεις. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted February 12, 2006 Share Posted February 12, 2006 Πολλά ναρκωτικά. Ψυχεδέλια. Ωραίο, αν και δεν κατάλαβα τον Χθλου μου... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted February 12, 2006 Share Posted February 12, 2006 Άτιμε άνθρωπε, έχεις ταλέντο. Πάλι μ' έκανες να ανατριχιάσω, να παραλληλίσω αυτό που γράφεις με χίλια δύο - κάποια απ' αυτά τα φοβάμαι μάλιστα. Εκπληκτικός ο τρόπος με τον οποίο δίνεις την αλλαγή στη συνείδηση, την αλλαγή συνείδησης μάλλον, τη μετάβαση από κάτι σε κάτι άλλο, μας δίνεις - σκληρά - να καταλάβουμε πως όταν κάτι αλλάζει, δεν είναι πια το ίδιο, και έτσι - το ίδιο σκληρά - χτυπάς πάνω σε αρχέγονους φόβους... "μα θα είμαι όμως εγώ;" Τεχνικά τώρα: "Η σκέψη της εισβολής ενός θηρίου στο σπίτι σου αποδιοργανώνει τη σκέψη, προκαλεί ύπνο." Χτυπάει ενοχλητικά, άσχημα ενοχλητικά, όχι επίμονα ενοχλητικά. Άλλαξέ το, αν συμφωνείς. "Οι αρχιτεκτονικές τον κτηρίων, ήδη ακανόνιστες και χαοτικές, αποτελούν πια ένα μοναδικό κτήριο, που είναι ολόκληρη η πόλη, η οποία είναι το μυαλό σου, και οι δρόμοι και τα στενά και οι πλατείες της, καθώς και οι κάτοικοι, τα οχήματα, οι πύργοι ελέγχου, το κάθε ξεχωριστό δωμάτιο και οι ιστορίες που κατοικούν σε αυτό, οι μικρές καθημερινές τραγωδίες, η συσσωρευμένη ειρωνεία που καταφεύγει στους υπονόμους και τις σκονισμένες γωνίες, όλα αυτά, γίνονται ένα. Στρίβεις, ανοίγεις μια πόρτα, μπαίνεις μέσα." Δεν σου βάζω άλλα πράγματα σε italics. Εκεί είναι η ρίζα του προβλήματος. Η αρχιτεκτονική ενός κτηρίου δεν έχει πληθυντικό απ' όσο ξέρω, δεν χρησιμοποιείται έτσι. Μετά συνεχίζεις, οι αρχιτεκτονικές αποτελούν ένα κτήριο, και πάλι δεν βγάζει όσο νόημα θα ήθελα, η αρχιτεκτονική ενός κτηρίου είναι το design του... Καταλαβαίνεις; Επίσης οι κόμμες, πολλές κόμμες, "που είναι", "η οποία είναι", κολλάει ο λόγος, σκοντάφτει - δούλεψε λίιιγο καλύτερα τη στίξη αυτής - ομολογουμένως μεγάλης - πρότασης. Μπορεί να διατηρηθεί μεγάλη και "λαχανιαστή", αλλά να διαβάζεται ανετότερα, σωστότερα. Μπράβο πάντως. Πολύ εντυπωσιακή δουλειά, είναι δύσκολο το θέμα που επέλεξες, δύσκολο να στριμώξεις τον αναγνώστη εκεί μέσα - τόσο βαθειά, κι όμως το κατάφερες. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Βάρδος Posted February 13, 2006 Share Posted February 13, 2006 Πολύ ωραίο, Γιάννη. Εννοείται πως είναι απόλυτα ψυχεδελικό, αλλά, εξάλλου, αυτό υποτίθεται ότι πρέπει να είναι. Η μόνη παρατήρηση που έχω να κάνω είναι αστεία: βάζε μια πιο ευδιάκριτη άνω τελεία. Σε μερικά σημεία δεν μπορούσα να τη δω εύκολα, και απορούσα γιατί έλειπε σημείο στίξης εκεί. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Atrelegis Posted February 14, 2006 Share Posted February 14, 2006 Το διάβασα. Ήταν κινηματογραφικό, είχε δηλαδή στυλ και ύφος βιντεοκλιπ. Άμα θες μπορείς να σκηνοθετήσεις για τους Tool. Αλλά ρε μαλάκα, ποιό είναι το νόημα; Είναι ένας άνδρας σε παραλήρημα; Κάποιος που παίρνει ναρκωτικά; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Throgos Posted February 19, 2006 Share Posted February 19, 2006 Είναι μια πολύ πιστή οπτικοποίηση της μουσικής που υποθέτω πως άκουγες ή πως περιγράφεις. Μάλλον, όχι πολύ πιστή, αριστουργηματική. Νομίζω πως αυτό το στιλ γραφής σου ταιριάζει ιδιαίτερα, είναι σχεδόν σαν ποίημα, εξέλιξέ το και χρησιμοποίησέ το όσο μπορείς. Είναι σαν ένα αποκορύφωμα των γραπτών σου και ταυτόχρονα σαν μια νέα αρχή. Γαμάτο! (Γράφω ασυνάρτητα μήπως; Είμαι επηρρεασμένος, γι' αυτό.) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
month Posted May 11, 2006 Share Posted May 11, 2006 Καλό, αν και δεν είναι του γούστου μου τέτοια κείμενα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.