Jump to content

Ρόμπιν Χομπ (Robin Hobb)


picollomaster
 Share

Recommended Posts

Ειπα να κανω ενα τοπικ για μια νεα σχετικα συγγραφεα (μεγαλουτσικη σε ηλικια ομως) που συζητιεται εντονα τον τελευταιο καιρο. Τα κυρια εργα της ειναι The farseer Trilogy, Liveship and Traders Trilogy και το Tawny Man trilogy ενω τωρα εχει ξεκινησει και μια νεα τριλογια The Lonely Soldier Trilogy αν δεν κανω λαθος, με πρωτο βιβλιο της το shaman's crossing το οποιο ομως δεν εχει λαβει και πολυ καλες κριτικες.

 

Αναμφισβητητα το πιο γνωστο της εργο ειναι η τριλογια με τους φαρσιερ και η συνεχεια της. Στους Φαρσιερ η Ρομπιν γραφει στο πρωτο προσωπο, πραγμα που για μενα ειναι μια ευχαριστη εκπληξη γιατι στις μερες μας οι περισσοτεροι συγγραφεις ιδιαιτερα στον χωρο της επικης φαντασιας προτιμουν να γραφουν σε γ ενικο, που εχει τα προτερηματα του βεβαια αλλα αμα το συνηθισεςι για πολυ ξεχνας οτι υπαρχει και η αλλ εναλλακτικη.

 

Γενικοτερα η Ρομπιν γραφει απλα, αλλα κανει πολυ ωραιες περιγραφες τονιζοντας τα αισθηματα των χαρακτηρων της, πιθανως να ειναι λιγο περισσοτερο μελαγχολικη απο οτι πρεπει κανοντας τον Φιτζ ορισμενες φορες εκνευριστικο, με λιγοτερη δραση απο οτι εχουμε συνηθισει (ενδεικτικο ειναι οτι μιλαμε για 1-2 αψειμαχιες συνολικα σε μια ολοκληρη τριλογια). Επισης να μην περιμενετε μαγεια , τουλαχιστον με τα κλασσικα fireball, lightnings spells κτλ η μαγεια υπαρχει αλλα ειναι σε πολυ διακριτικη μορφη.

 

Την ιδια περιπου συνταγη ακολουθει και το liveship and traders trilogy μονο που εδω γραφει σε γ ενικο αλλα ο κοσμος παραμενει ιδιο μς των φαρσιερ (παρολο που δε συνανταμε κανεναν χαρακτηρα απο τη προηγουμενη τριλογια). επισης πολυ καλα βιβλια.

 

 

Η τελευταια τριλογια της ειναι η συνεχεια της πρωτης οπου οι χαρακτηρες απο τους φαρσιερ επιστρεφουν. Παλι βλεπουμε τα πραγματα απο την πλευρα του φιτζ ενω μεχρι στιγμης απο οτι βλεπω η τριλογια δεν αποτελει αρπαχτη.

 

Γενικως η Ρομπιν χωρις να γραφει αριστουργηματα ειναι πιαθωνς η αγαπημενη μου συγγραφεας αυτη τη στιγμη γιατι γραφει poly balancharismena αν θελετε και το τελικα αποτελεσμα ειναι κατι καλο απο ολες τις αποψεις, χαρακτηρες, πλοκη, περιγραφες, συναισθηματα, δημιουργια κοσμου κτλ

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Έχω διαβάσει όλη τη Farseer Trilogy στα αγγλικά. Σαν συγγραφέας, πρέπει να πω ότι είναι καλή. Αλλά σαν παραμυθάς δεν τα πάει το ίδιο καλά, κατά τη γνώμη μου. Ο κόσμος της μου άρεσε, καθώς και ο τρόπος που παρουσιάζει τη μαγεία. Δεν μου άρεσε, όμως, ο τρόπος που εξελίσσει την ιστορία της. Και τα τρία βιβλία της τριλογίας θα μπορούσαν να είχαν το μισό μέγεθος, εκτός από το πρώτο, ίσως. Το πρώτο ήταν ΟΚ. Στα άλλα, πολλές φορές, μου έδινε την εντύπωση ότι συνέχιζε ένα κεφάλαιο ώσπου να φτάσει είκοσι σελίδες, ακόμα κι αν δεν είχε κάτι να πει. Δεν γινόταν τίποτα σε κάτι σημεία, ενώ άλλα σημεία που ήταν ενδιαφέροντα περνούσαν τόσο γρήγορα που δεν προλάβαινες να τα δεις.

 

MINOR SPOILERS

Επιπλέον, και οι χαρακτήρες δε με εντυπωσίασαν. Ο πρωταγωνιστής με είχε τσαντίσει, όχι επειδή συνέχεια ήταν άχρηστος, αλλά επειδή ποτέ δε μάθαινε από τα λάθη του. Υποτίθεται πως ήταν δολοφόνος του βασιληά, κι όμως, ήταν τελείως βλαμμένος, σε σημείο που σε έκανε να απορείς τι σκατά είχε μάθει τόσο καιρό. Επίσης, θυμάμαι καταστάσεις που όλοι ήξεραν τι πήγαινε να κάνει ο Regal κι όμως κανείς δεν έκανε τίποτα για να τον εμποδίσει, στο δεύτερο βιβλίο. Και στο τρίτο βιβλίο τελειώνουν όλα μέσα σε δέκα σελίδες, ενώ πριν η ιστορία τραβάει σε αδικαιολόγητο μάκρος με ανούσια πράγματα.

END MINOR SPOILERS

 

Αυτά είναι ό,τι θυμάμαι από τότε που το διάβασα: πριν από έξι χρόνια. Παρότι ήταν καλογραμμένο, δε μου άρεσε καθόλου η ιστορία, και ο ρυθμός που πήγαινε ήταν πολύ αργός. Αποφάσισα, όμως, να δώσω άλλη μια ευκαιρία στη Robin Hobb κι αγόρασα το πρώτο από το Liveship Traders, ελπίζοντας για κάτι καλύτερο. Ευτυχώς που αυτή τη φορά δεν είχα πάρει ολόκληρη την τριλογία, γιατί αυτό το παράτησα στη μέση. Εδώ οι χαρακτήρες μού άρεσαν περισσότερα, αλλά, μιλάμε, το τρέναρε μέχρι αηδίας. Είχα φτάσει τις 300 σελίδες και δεν είχε γίνει τίποτα στην ιστορία. Κάπου εκεί, το άφησα.

 

Βασικά, απ'ό,τι έχω καταλάβει, τη Robin Hobb ή θα τη λατρέψεις ή θα τη σιχαθείς, για εξίσου καλούς λόγους. Οπότε, πρέπει να τη δοκιμάσεις προτού πεις "λατρεύω" ή "σιχαίνομαι".

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Μια και τελείωσα το Shaman' s Crossing, το πρώτο μέρος της καινούριας τριλογίας (τα υπόλοιπα δεν έχουν κυκλοφορήσει ακόμα), είπα να γράψω κι εγώ, αν και καθόλου δεν εντυπωσιάστηκα, γιατί η Robin αν και έχει ωραίες ιδέες ,δεν τις ανέπτυξε αρκετά.

 

Το βιβλίο είναι γραμμένο σε πρώτο πρόσωπο και ο κόσμος είναι όχι ο συνηθισμένος σε βιβλία φαντασίας. Δηλαδή υπάρχουν πυροβόλα όπλα και μαγεία χρησιμοποιούν μόνο οι ιθαγενείς κάτοικοι των πεδιάδων, τους οποίους οι κάτοχοι των όπλων προσπαθούν να ''εκπολιτίσουν''.

Η όλη ιδέα είναι κάτι σαν την Αμερική του 19ου αιώνα και τον αγώνα με τους Ινδιάνους. Για να το φανταστώ καλύτερα, είχα στο μυαλό μου σκηνικά και κοστούμια από το Οσα παίρνει ο άνεμος. Δυστυχώς η εξαδέλφη Epiny, ούτε πλησιάζει τη Σκάρλετ Ο Χάρα...

 

Αν και αυτό είναι το γενικό υπόβαθρο.

Πιο έντονα φαίνεται η διαμάχη των παλαιών με τους καινούριους Λόρδους και ειδικά στην στρατιωτική σχολή που φοιτεί ο ήρωας- αφηγητης, (κάτι σαν το West Point να πούμε).Κάνει και η μαγεία των σαμάνων ένα πέρασμα, αλλά μην περιμένετε πολλά πράγματα.

 

Βέβαια, ο ίδιος ο ήρωας είναι κάπως ασυνήθιστος και εγώ τουλάχιστον δεν μπόρεσα να βρω κανένα κοινό σημείο μαζί του. Είναι ιδιαίτερα υπάκουος και πειθήνιος σε αηδιαστικό σημείο. Κάνει πάντα ότι του λέει ο πατέρας του ακόμα και όταν εκείνος δεν βρίσκεται εκεί. Σοκάρεται με τα πιο συνηθισμένα πράγματα, δεν παίρνει πρωτοβουλίες για τίποτα και έχει μια μονομανία με την οικογενειακή του τιμή.

Η νοοτροπία του είναι γεροντίστικη, σε σημείο να περιμένεις να πει: "παλαιότερα οι νέοι έδειχναν περισσότερο σεβασμό στους μεγαλυτερους", και παραμένει έτσι παλαιολιθικός μέχρι το τέλος.

 

Επίσης το τέλος του βιβλίου θα μπορούσε να μην είναι τόσο γλυκερό και μου προκαλεί απορία για ποιο λόγο αυτό το βιβλίο θα έχει και συνέχεια αφού όλες οι εκκρεμότητες τακτοποιούνται με πολύ βολικό τρόπο.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • 5 years later...

Ουφ, κατάφερα να ανακαλύψω τόπικ για τη Χομπ κάτω από τη σκόνη γκουχ γκουχ.

 

 

Λοιπόν, μόλις τελείωσα τον πρώτο τόμο των Φαρσήρ. Καλό ήταν, τις πρώτες 100 σελίδες σκυλοβαρέθηκα, είναι η αλήθεια, καθώς παιδάκια για πρωταγωνιστές δεν με κατενθουσιάζουν, ιδίως σε συνδυασμό με κουταβάκια. Ιιιιχ.

 

Αλλά μετά σιάζει εντυπωσιακά. Και προς το τέλος έχει και την περιγραφή της ουτοπικής κοινωνίας κατά Χομπ, να υποθέσω; Τέλος πάντων ενδιαφέρον.

 

Τώρα δα ξεκίνησα τον δεύτερο τόμο, άντε να δούμε...

Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Το πρώτο βιβλίο το τελείωσα το καλοκαίρι. Ιδού τι έγραψα γι'αυτό στο blog μου.

 

Χτες τελείωσα αυτό το βιβλίο, το οποίο μου το είχαν κάνει δώρο. Πάρα πολύ καλό. Ξεκινά σχετικά βαρετά (επειδή περιγράφει την ιστορία από τότε που ο ήρωας ήταν παιδάκι που σιγά σιγά μεγαλώνει) αλλά η ιστορία όσο προχωρούσε το βιβλίο γινόταν όλο και καλύτερη και η πρωτοπρόσωπη αφήγηση έδινε μεγάλο συν. Επίσης δεν μπορούσες να μαντέψεις με την καμία τι θα γίνει κάνοντάς σε να αναπηδάς σε κάθε twist και να θες να μάθεις εναγωνίως τη συνέχεια. Πρέπει να πάω να αγοράσω το επόμενο... :p

Link to comment
Share on other sites

Την πρώτη τριλογία, το έπος των Φαρσίερ, την διάβασα σε 2 δόσεις... Στην αρχή κόλλησα, ο πρώτος τόμος μου άρεσε πολύ και τον έβγαλα σε πολύ λίγες μέρες. Κάπου εκεί στην μέση του 2ου άρχισαν να με κουράζουν κάποια πράγματα, και μέχρι να το συνεχίσω πέρασε καιρός. Νομίζω όμως ότι στο 3ο βιβλίο ανεβαίνει ξανά ο ρυθμός και εκεί βρήκα και τα πιο ωραία κομμάτια του βιβλίου, μου άρεσε το πώς η ιστορία φτάνει στην αποκορύφωση και στο τέλος της

 

ειδικά η περιγραφή του πώς χτίζουν τον δράκο του Βέριτι είναι για μένα από τα καλύτερα σημεία σε βιβλία φαντασίας που έχω διαβάσει γενικά...

 

 

 

οπότε σαν σύνολο τελικά, μου άρεσε πολύ. Τα όχι και τόσο καλά κομμάτια της ιστορίας μπορώ τελικά να τα παραβλέψω χάρη αυτών που ευχαριστήθηκα:)

Επίσης, παρά το ότι η ιστορία και ο κόσμος στον οποίο εκτυλίσσεται έχουν τα κλισέ τους, βρίσκω και κάτι το ιδιαίτερο στον τρόπο της Χομπ που μ' αρέσει.

Α, και ο τρόπος που περιγράφει την μαγεία και σε σχέση με τον πρωταγωνιστή αλλά και γενικά είναι πολύ καλός.

 

Εδώ και καιρό επεξεργάζομαι αν θέλω να αγοράσω την επόμενη τριλογία που μιλά πάλι για τον Φιτζ.

 

γενικά είναι το άτομο που θα του συμβούν όλα τα κακά και οι αποτυχίες του κόσμου, οπότε φοβάμαι πως αν συνεχίζει να συμβαίνει αυτό κουράζει...

 

Edited by Σουσαμένια Άνοιξη
Link to comment
Share on other sites

Το πρώτο με ενθουσίασε. Το ίδιο θα έκαναν το δεύτερο και το τρίτο, αν είχαν το μέγεθος του πρώτου. Πάντως πολύ δυνατή τριλογία.

 

 

Link to comment
Share on other sites

Από Ρόμπιν Χομπ έχω μόνο την τριλογία The Liveship Traders, στα ελληνικά (να είναι καλά το παζάρι). Πρέπει να είναι στο ίδιο καλό επίπεδο με τις άλλες τριλογίες, ε;

Link to comment
Share on other sites

  • 1 year later...

Της αγαπητής αυτής κυρίας μέχρι πρόσφατα είχα διαβάσει μόνο μια αρκετά πρωτότυπη και πολύ ενδιαφέρουσα, αν και αργοκίνητη, νουβέλα, στον τόμο Β' των "Θρύλων" του anubis (πάρτε τους και τους τέσσερις, αξίζουν), με το όνομα "Επιστροφή" (Homecoming), που διαδραματίζεται στον κόσμο των Liveship Traders. Την τριλογία (εξαλογία λίγω anubis) τη βρήκα πρόσφατα στα ελληνικά στο παζάρι, την τελείωσα μετά από σπρώξιμο της αγαπητής melkiades και μου φαίνεται πολύ καλή, αν και όχι αριστούργημα.

Από φανταστικό στοιχείο έχουμε:

-τα νοήμονα θαλάσσια ερπετά, που τρώνε, μεταξύ άλλων, τα πτώματα που πέφτουν από τα πειρατικά πλοία, αλλά κατά τα άλλα φαίνονται απλοϊκά πλάσματα και κάτι ψάχνουν, που δεν καταλαβαίνεις (και δε νοιάζεσαι) τι είναι, μέχρι το τελευταίο σχεδόν βιβλίο (από τα 6). Αυτό κάνει την storyline τους βαρετή και δυστυχώς με αυτήν αρχίζει το πρώτο βιβλίο.

-τα ζωντανά καράβια, που είναι φτιαγμένα από κάποιο ειδικό "γητειόξυλο" (αναρωτιέμαι η πρωτότυπη λέξη ποια είναι) και ζωντανεύουν όταν πεθάνει επάνω στο κατάστρωμά τους επαρκής αριθμός ανθρώπων.

-τα "Ρέιν Γουάιλντς", μια μυστήρια περιοχή όπου το έδαφος είναι ασταθές σαν βάλτος, οι άνθρωποι που ζουν εκεί μοιάζουν λίγο με ερπετά και βγάζουν τα προς το ζην με ανασκαφές σε μια αρχαία πόλη, μαγική, όπου ζούσε παλιά κάποιο άλλο είδος νοήμονων όντων.

και όοοοοολα αυτά συνδέονται, στο τελευταίο βιβλίο, με

-τους δράκους, που έχουν εξαφανιστεί (;)

Από ιδέες θα το έλεγα θαλασσινό και γυναικείο - κυρίως γυναικείο, αλλά χωρίς υπερβολές. Τα συναισθήματα παίζουν σημαντικό ρόλο, μεταδίδονται μέσα από το ξύλο των ζωντανών καραβιών στους επιβάτες και τούμπαλιν και γενικά οι χαρακτήρες (και οι άντρες!) ασχολούνται με αυτά κάπως περισσότερο από όσο θα περίμενε κανείς από ένα μεσαιωνικό σκηνικό. Όχι ότι δεν υπάρχουν και αρκετές σκληρές σκηνές, με μάχες, ακρωτηριασμούς και μεσαιωνική βρωμιά. Στα θετικά επίσης μια δόση ρεαλισμού: αυτοί που έχουν δίκιο αλλά αδικούνται, δεν παραμένουν αλύγιστοι, να θυσιάζονται δακρύβρεχτα μέχρι να δικαιωθούν, αλλά αλλάζουν και προσαρμόζονται κι αυτοί στις συνθήκες, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι συμβιβάζονται.

Αγαπημένος χαρακτήρας, τουλάχιστον προς τα τελευταία βιβλία, ο Πάραγκον :wub: : πλούσιος, πολύπλοκος, δυστυχισμένος και παιδί. Με μια τάση προς τις αχ-βαχ σκηνές, αλλά χωρίς υπερβολές.

Όλοι σχεδόν οι βασικοί χαρακτήρες είναι γυναίκες, όχι μόνο τα στερεότυπα, αλλά αρκετά μεγάλη ποικιλία: το πεισματάρικο αγοροκόριτσο (μου θύμισε λίγο τη Sonya ;-) ), η μητριαρχική γριά-σύζυγος ναυτικού που λείπει συνέχεια και την αφήνει να κάνει κουμάντο στα πάντα, η άβουλη σύζυγος που κρέμεται από τον άντρα της, η κακομαθημένη μικρή που έχει το νου της μόνο σε φορέματα και διασκεδάσεις, η μυστήρια-ίσως κάτι σαν μάγισσα-τεχνίτρια του ξύλου και βέβαια το καράβι που έχει μόλις ζωντανέψει και δεν ξέρει από πού να αρχίσει. Και άλλες που δεν εμφανίζονται από την αρχή. Όχι ότι δεν υπάρχουν και άντρες, αλλά σαν να βρίσκονται σε δεύτερο πλάνο, ακόμα και αν έχουν δική τους storyline.

Επίσης χορταίνεις θάλασσα: καράβια και κόντρες ανάμεσα στους ναυτικούς, πειρατές και ρεσάλτα, πόλεις παραθαλάσσιες που βασίζονται στο θαλασσινό εμπόριο, τρόπος ζωής των ναυτικών μέσα και έξω από το καράβι, ψάρεμα και δουλειές στο κατάστρωμα, αναστήλωση ενός παρατημένου καραβιού, τρικυμίες και βραχώδεις ακτές όπου δε μπορούν τα πλοία να πλησιάσουν κλπ κλπ.

Το γράψιμο έχει οπωσδήποτε τάσεις τουβλογράφου και αχ-βαχ, αλλά το ελέγχει και δε μπορώ να πω ότι είναι μειονέκτημα. Μου χτύπησαν μια-δυο υπερβολικές παρομοιώσεις, πχ "(ένας μικρός ναυτικός την πρώτη του μέρα στο καράβι)ήταν άγουρος σαν λεκές από χορτάρι στη στολή ακροβάτη" (εξκιούσμι; ), αλλά γενικά τα πλεονεκτήματα ισοφαρίζουν (τουλάχιστον) τα μειονεκτήματα. Γενικά θέλει λίγη υπομονή σε κάποια σημεία, αλλά σίγουρα το προτείνω.

Link to comment
Share on other sites

O.T.

 

τα ζωντανά καράβια, που είναι φτιαγμένα από κάποιο ειδικό "γητειόξυλο" (αναρωτιέμαι η πρωτότυπη λέξη ποια είναι)

Charmwood? :blow:

Link to comment
Share on other sites

Wizardwood (το γούγλαρα).

 "(ένας μικρός ναυτικός την πρώτη του μέρα στο καράβι) ήταν άγουρος σαν λεκές από χορτάρι στη στολή ακροβάτη" (εξκιούσμι; )

Μάλλον εκείνο το ''άγουρος'' ήταν ''green'' στο πρωτότυπο, εξ ου και ο λεκές. Για τη στολή του ακροβάτη δεν εχω να προτείνω κάτι.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Έχω διαβάσει τρεις τριλογίες της. Tawny Man, The Farseer και Liveship Traders. Μου αρέσει πολύ γιατί αναμειγνύει τη φαντασία και την περιπέτεια με κάτι μελαγχολικό έως και θλιβερό, αποφεύγοντας όμως λίγο ως πολύ δακρύβρεχτα ενοχλητικά δράματα σαπουνόπερας. Πολύ καλή. Ειδικά στο Liveship Traders ο τρόπος που ξετυλίγει σιγά-σιγά το κουβάρι του μυστηρίου της καταγωγής των πλοίων, είναι αριστοτεχνικός. Μάλλον αυτή είναι και η αγαπημένη μου τριλογία από Hobb. Κολλάει λίγο παραπάνω στις λεπτομέρειες, ειδικά όταν αυτές έχουν να κάνουν με φαγητό. Ώρες-ώρες θυμίζει λίγο Βέφα. Μόνο αυτό το αρνητικό μπορώ να σκεφτώ.

Link to comment
Share on other sites

  • 1 year later...

Μέσα στο 2016 να περιμένουμε από τις εκδόσεις Μεταίχμιο τα Fool's Assassin και Fool's Guest, που ανήκουν στην τριλογία The Fitz and The Fool.

Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Βιάστηκα και έκανα αυτό το post σε λάθος θέμα.

Edited by John82
Link to comment
Share on other sites

  • 3 months later...

Τελείωσα το πρώτο βιβλίο από τη σειρά με τους Έμπορους των θαλασσών και προσθέτω μια μικρή κριτική για όσα έχω διαβάσει μέχρι στιγμής.

 

Farseer Trilogy

 

Assassin's Apprentice

Το διάβασα στα αγγλικά και δεν περιμένα με τίποτα ότι θα μου άρεσε τόσο πολύ με την γραφή της Hobb να είναι άνετη αλλά και εξαιρετική στο πρώτο προσωπο.

Η ιστορία του βιβλίου είναι αρκετά αργή και δεν γίνεται τίποτα τρομερό για σχεδόν λίγο περισσότερο από το πρώτο μισό του βιβλίου βλέποντας απλά τον Fitz να μεγαλώνει αλλά στο δεύτερο μισό αρχίζουν να μπαίνουν ίντριγκες και δολοπλοκίες με το φινάλε να σε αφήνει άναυδο. Συνολικά αρκετά καλό για αρχή.

 

Στην υπηρεσία του βασιλιά

Το δεύτερο βιβλίο της σειράς με την ιστορία να ξεκινάει αμέσως από εκεί που σταμάτησε το πρώτο και με την Hobb να καταφέρνει να το κάνει ακόμα καλύτερο από το πρώτο.

Αν και το πρώτο έχει ένα μεγάλο αργό ξεκίνημα, αυτό μπαίνει σχεδόν αμέσως στη δράση και έχει μπόλικη, οπώς επίσης και μπόλικες ίντριγκες και προδοσίες. Η γραφή της Hobb έχει βελτιωθεί αρκετά και αν και είναι μεγαλύτερο αυτό το βιβλίο καταφέρνει και χειρίζεται τους χαρακτήρες πολύ καλά.

Αγαπημένος "κακός" είναι φυσικά ο Regal που καταφέρνει να σου σπάει τα νεύρα ακόμα και όταν δεν κάνει τίποτα. Συνολικά είναι ένα υπέροχο βιβλίο.

 

Η τελευταία αποστολή

Το τελευταίο μέρος της τριλογίας με την Hobb να κλείνει την ιστορία αρκετά καλά.
Σε γενικές γραμμές το βιβλίο είναι αρκετά καλό, σίγουρα όχι τόσο καλό όσο το δεύτερο καθώς λείπουν οι μεγάλες ίντριγκες και δολοπλοκίες που είχε το προηγούμενο. Η Robin Hobb αυτή τη φορά παίρνει την ιστορία εντελώς εκτός του κάστρου του Πύργου των Ελαφιών, παρ' ότι όμως βλέπουμε καινούργιες περιοχές η Hobb κολάει σε ένα συνεχόμενο μοτίβο που έχει για αρχή, εξερεύνηση περιοχής και μετά δράση και αυτό το κάνει πολλές φορές, ειδικά στον πρώτο τόμο καταντάει μετά από λίγο κουραστικό.

Στο δεύτερο τόμο το συνεχίζει και εκεί αλλά το απλώνει σε πολύ μεγαλύτερη ιστορία, έχει αρκετή δράση σίγουρα αλλά μέχρι να φτάσουν στην τελική περιοχή έχει αρκετά σημεία που "τραβάει" αρκετά και κουράζει μερικές φορές.
Το τέλος αν και είναι λίγο γλυκόπικρο η Hobb το κλείνει όμορφα, χωρίς να βάζει υπερβολές και δίνει νομίζω σχεδόν όλες τις απαραίτητες εξηγήσεις για κάποιες "τρύπες" που άφησε ανοιχτές.

 

Οι έμποροι των θαλασσών

 

Καράβι της μαγείας

Η δεύτερη σειρά της Robin Hobb σε ένα εντελώς διαφορετικό στυλ φαντασίας μας ταξιδεύει αυτή τη φορά στις Καταραμένς Ακτές όπου πειρατές καραδοκούν και καράβια ζωντανεύουν.

Η Hobb σε αυτή τη σειρά περνάει στο τρίτο πρόσωπο και είναι πραγματικά αγνώριστη, με την κοσμοπλασία της να είναι, αν όχι τέλεια, σίγουρα καλή. Οι χαρακτήρες αν και στην αρχή οι περισσότεροι φαίνονται λίγο αδίαφοροι σιγά σιγά τους στρώνει με αυτούς που ξεχωρίζουν για μένα να είναι η Άλθεα και ο καημένος ο Γουίντροου που πραγματικά του έχει αλλάξει τα φώτα.

Τέλος, αν και στην αρχή δεν μου πολύ άρεσε λίγο η αλλαγή στο τρίτο πρόσωπο και λίγο η διαφορετική κοσμοπλασία από αυτά που είχε δείξει στα Έξι Δουκάτα τελικά κατάφερε να με κερδίσει όσο πλησίαζε προς το τέλος.

 

Συνεχίζω λοιπόν με τα υπόλοιπα και θα επανέλθω.

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Μανιασμένο καράβι

Η Hobb έχει καταφέρει και πάλι να κάνει ένα δυνατό δεύτερο βιβλίο με τους χαρακτήρες να μεγαλώνουν και τα μυστήρια να ξεδιπλώνονται. Με τις πολλαπλές αλλαγές πλοκών μέσα σε τόσους πολλούς χαρακτήρες σε ένα βιβλίο έχει καταφέρει συνολικά να κάνει μια υπέροχη κοσμοπλασία.
Σε αυτό το βιβλίο επικεντρώνεται λίγο περισσότερο σε δευτερεύοντες χαρακτήρες με τον Πάραγκον και τον Μπράσεν να ξεχωρίζουν και τη Μάλτα να "βγαίνει" επιτέλους από τη λίστα των αντιπαθητικών. Επίσης παρουσιάζει και τον πολυπόθητο Σατράπη που είναι ακόμα χειρότερος απ' όσο είχα φανταστεί από το προηγούμενο.
Στο τέλος αφήνει ένα πολλά υποσχόμενο φινάλε για το τρίτο βιβλίο.

 

Καράβι του πεπρωμένου

Στο τρίτο και τελευταίο μέρος της σειράς η Hobb κλείνει πολύ όμορφα με ένα επικό φινάλε.

Σε αυτό το βιβλίο η Hobb έχοντας σχεδόν τελειώσει με το μυστήριο των δράκων ασχολείται με τις δολοπλοκίες της Μπίνγκταουν και πως θα καταφέρουν να σωθούν αλλά και την κατάληξη της Βιβάσια στα χέρια των πειρατών. Στο πρώτο μέρος η ιστορία κυλάει αρκετά καλά με τους πρωταγωνιστές να παίρνουν στα χέρια τους τη σωτηρία της πόλης, στο δεύτερο μέρος όμως, αν και ένιωσα να σοβαρεύει πολύ αυτό το κομμάτι, έχει μπόλικη δράση με πειρατές, ζωντανά καράβια και ερπετά να μπλέκονται όλα μαζί.
Η επιλογή που έκανε η Hobb στους συνδιασμούς χαρακτήρων σε αυτό το βιβλίο νομίζω το πέτυχε πολύ καλά που σε μερικούς έριξα και αρκετό γέλιο.
Από αγαπημένους χαρακτήρες δεν νομίζω ότι μπορώ να διαλέξω, έχει τόση μεγάλη ποκιλία που ακόμα και οι κακοί μου άρεσαν.

Συνολικά αν και προτιμώ την Robin Hobb να γράφει στο πρώτο πρόσωπο, σε αυτή τη σειρά χειρίστηκε πολύ καλύτερα τους χαρακτήρες ακόμα και τους δεύτερους-τρίτους. Σίγουρα μια σειρά που δεν πρέπει να χάσετε.

  • Like 3
Link to comment
Share on other sites

Καλωσόρισες Blacksword και καλές κουβέντες να χουμε :)

Επειδή γενικά δεν το έχω καθόλου με τις κριτικές, αλλά η Χομπ είναι κι εμένα η καινούργια αγαπημένη μου, μπορώ να υπογράψω κι εγώ μία κάτω από την κριτική σου για τα καράβια? Ευχαριστώωω :) Χε.

 

Είναι και για μένα όλα έτσι όπως τα λέει ο Blacksword,

+ ακόμή για τους χαρακτήρες: δεν είναι μόνο και απλά καλογραμμένοι εξαρχής, αλλάζουν υπέροχα με τα όσα τους συμβαίνουν και δεν υπάρχει ούτε ένας ανάμεσά τους που να μην έστω ενδιαφέροντας

+ το (ας το λέμε) σύστημα μαγείας, το αγαπώ

+ το ότι κλείνει τα πάντα (αλλά τα πάντα), όσα έχει ανοίξει και το έχεις καταλάβει κι ακόμα μερικά που όταν φτάνουνε να κλείσουν καταλαβαίνεις ότι είχαν ανοίξει και αφήνει και μία μικρή, όχι ακριβώς εκκρεμότητα, μα περισσότερο έναν λίγο μετέωρο χαρακτήρα και δυο τρεις σκόρπιες πληροφορίες για τα άλλα μέρη του κόσμου, απλά για να θέλεις να μάθεις κι άλλα, που όμως ξέρεις ότι δεν αφορούν το συγκεκριμένο βιβλίο οπότε καλώς δεν είναι εκεί.

 

- δεν έχω. Εγώ δεν έχω τίποτα απολύτως να προσάψω σε αυτή την τριλογία.

 

Είμαι πολύ χαρούμενη που τη διάβασα  :)

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

    Οι Έμποροι των Θαλασσών - Καράβι της Μαγείας – Πρώτος Τόμος

   Ο πρώτος τόμος του πρώτου βιβλίου της τριλογίας των Εμπόρων των Θαλασσών της Robin Hobb μας εισάγει στην ιστορία με έναν στρωτό τρόπο και μας γνωρίζει το μέρος του κόσμου που θα εξελιχθεί, με τους κατοίκους, τα ήθη και τα έθιμα και τα ζωντανά καράβια όπως η Βιβάσια, που παίζουν κύριο ρόλο στην ιστορία μας. Η γλώσσα είναι πλούσια και περιγραφική, λυρική σε κάποια σημεία, αλλά και σκληρή και βάναυση όταν μας ταξιδεύει στη σκοτεινή πλευρά του κόσμου της. Ένα αξιόλογο βιβλίο για τους φίλους της φαντασίας.

   Αν έχει ένα μειονέκτημα είναι ότι εξελίσσεται κάπως αργά η πλοκή ειδικά στα πρώτα κεφάλαια, πιθανώς για να αφομοιώσει ο αναγνώστης όσα χρειάζεται για την περεταίρω πλοκή της ιστορίας.


Καταλαβαίνω γιατί σου αρέσει Nienor, η γραφή της έχει ένα λυρισμό που συναντάμε και στο δικό σου γράψιμο.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • 3 weeks later...

   Οι Έμποροι των Θαλασσών - Καράβι της Μαγείας – Δεύτερος Τόμος

   Ο δεύτερος τόμος του πρώτου βιβλίου της τριλογίας των Εμπόρων των Θαλασσών της Robin Hobb απλώνει την ιστορία ακολουθώντας τις ακόμα πιο δύσκολες – και οδυνηρές – περιπέτειες των χαρακτήρων αφού κάθε νίκη έχει το τίμημά της και κάθε χαρά μπορεί να ακολουθηθεί από λύπη και πόνο.

   Είναι πιο γρήγορο στις εξελίξεις και τα γεγονότα έρχονται με καταιγιστική πολλές φορές ταχύτητα. Τελειώνει δε σε ένα κρίσιμο σημείο αφήνοντας με την αγωνία για το μέλλον τον αναγνώστη.

   Συστήνεται στους λάτρεις του φανταστικού και της θάλασσας.

  Αναρωτιέμαι αν τα ερπετά ήταν οι κάποτε ( φημολογούμενοι ) δράκοι και αν αυτό είναι που κάποια θυμούνται στο μακρινό παρελθόν. Πάω για το επόμενο βιβλίο.

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

  • 6 months later...

Μέσα στο 2016 να περιμένουμε από τις εκδόσεις Μεταίχμιο τα Fool's Assassin και Fool's Guest, που ανήκουν στην τριλογία The Fitz and The Fool.

 

Blade, ισχύει όντως αυτό;

Link to comment
Share on other sites

 

Μέσα στο 2016 να περιμένουμε από τις εκδόσεις Μεταίχμιο τα Fool's Assassin και Fool's Guest, που ανήκουν στην τριλογία The Fitz and The Fool.

 

Blade, ισχύει όντως αυτό;

 

 

Ναι, έχουν βγάλει isbn και για τα δυο, όπως είχαν κάνει και για τα βιβλία των Abercrombie και Sanderson που κυκλοφόρησαν φέτος. Τώρα αν θα κυκλοφορήσουν και τα δυο μέσα στην χρονιά, δεν το ξέρω ακόμα. 

Link to comment
Share on other sites

 

 

Μέσα στο 2016 να περιμένουμε από τις εκδόσεις Μεταίχμιο τα Fool's Assassin και Fool's Guest, που ανήκουν στην τριλογία The Fitz and The Fool.

 

Blade, ισχύει όντως αυτό;

 

 

Ναι, έχουν βγάλει isbn και για τα δυο, όπως είχαν κάνει και για τα βιβλία των Abercrombie και Sanderson που κυκλοφόρησαν φέτος. Τώρα αν θα κυκλοφορήσουν και τα δυο μέσα στην χρονιά, δεν το ξέρω ακόμα. 

 

 

Νice!!! Όσο για τον Sanderson ελπίζω να βγάλουν κι άλλα βιβλία του γιατί ο Φανταστικός Κόσμος απογοήτευσε. Μιλάω για την έκδοση της σειράς mistborn σε 6 τόμους. Πολλά λεφτά ρε παιδί! Όλα μαζί 120 στα Ελληνικά και 20 στα Αγγλικά! Αλλά αυτό είναι μια άλλη συζήτηση  ;-). Από Abercrombie θέλω να δω πολύ τα standalone βιβλία του First Law κόσμου.

Edited by Γελωτοποιός
Link to comment
Share on other sites

 

 

Πολλά λεφτά ρε παιδί! Όλα μαζί 120 στα Ελληνικά και 20 στα Αγγλικά! Αλλά αυτό είναι μια άλλη συζήτηση 

 

12923124_10156781035455472_5179471955727

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

 

 

Μέσα στο 2016 να περιμένουμε από τις εκδόσεις Μεταίχμιο τα Fool's Assassin και Fool's Guest, που ανήκουν στην τριλογία The Fitz and The Fool.

 

Blade, ισχύει όντως αυτό;

 

 

Ναι, έχουν βγάλει isbn και για τα δυο, όπως είχαν κάνει και για τα βιβλία των Abercrombie και Sanderson που κυκλοφόρησαν φέτος. Τώρα αν θα κυκλοφορήσουν και τα δυο μέσα στην χρονιά, δεν το ξέρω ακόμα. 

 

 

Λίγο άκυρο δεν είναι που συνεχίζουν μια σειρά που έχει ξεκινήσει άλλος εκδότης και με τα περισσότερα να είναι εξαντλημένα;

Το Fool's Assassin είναι το 9ο με τον Φιτζ και 14ο γενικά στον κόσμο των Elderlings. Εκτός και αν πάρουν τα δικαιώματα για τα προηγούμενα βιβλία δεν καταλαβαίνω γιατί επέλεξαν αυτή την τριλογία.

Edited by Blacksword
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

 

 

 

Μέσα στο 2016 να περιμένουμε από τις εκδόσεις Μεταίχμιο τα Fool's Assassin και Fool's Guest, που ανήκουν στην τριλογία The Fitz and The Fool.

 

Blade, ισχύει όντως αυτό;

 

 

Ναι, έχουν βγάλει isbn και για τα δυο, όπως είχαν κάνει και για τα βιβλία των Abercrombie και Sanderson που κυκλοφόρησαν φέτος. Τώρα αν θα κυκλοφορήσουν και τα δυο μέσα στην χρονιά, δεν το ξέρω ακόμα. 

 

 

Λίγο άκυρο δεν είναι που συνεχίζουν μια σειρά που έχει ξεκινήσει άλλος εκδότης και με τα περισσότερα να είναι εξαντλημένα;

Το Fool's Assassin είναι το 9ο με τον Φιτζ και 14ο γενικά στον κόσμο των Elderlings. Εκτός και αν πάρουν τα δικαιώματα για τα προηγούμενα βιβλία δεν καταλαβαίνω γιατί επέλεξαν αυτή την τριλογία.

 

 

Ναι όντως ήταν ένα μεγάλο ρίσκο, γι'αυτό και παραξενεύτηκα και ρώτησα τον Blade. Αργά ή γρήγορα και ένας ανυποψίαστος να πάρει να τα διαβάσει θα καταλάβει ότι υπήρξαν και προηγούμενα. Πάντως εμάς δεν νομίζω να μας χαλάει.  :p  Γενικά μου αρέσει που τελευταία το Μεταίχμιο πιάνει πολύ Φαντασία!

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

  • Φάντασμα changed the title to Ρόμπιν Χομπ (Robin Hobb)

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..