Jump to content

Ρέι Μπράντμπερι (Ray Bradbury)


Recommended Posts

Πολύ γνωστό όνομα στην Ε.Φ. Πολλοί λένε ότι έχει διαμορφώσει, μάλιστα, και τη σημερινή Ε.Φ. όπως την γνωρίζουμε. Ζει και βασιλεύει, απ'όσο ξέρω, και εξακολουθεί να γράφει. Δυστυχώς, το μόνο που είχα αρχίσει να διαβάζω από αυτόν είναι το From the Dust Returned, το οποίο και παράτησα στη μέση, γιατί, παρά το μικρό του μέγεθος, ήταν τόσο κακογραμμένο και βαρετό, που, πραγματικά, δεν μπορούσα να το συνεχίσω. Ήταν ό,τι νάναι. Πάντως, κάπου --νομίζω μέσα στο ίδιο το βιβλίο-- διάβασα ότι αυτό ήταν κάτι που είχε γράψει παλιά, κι απ'όσο ξέρω τα άλλα του είναι καλά. Έτσι, λέω σιγά-σιγά να προχωρήσω προς Fahrenait 451 και Something Wicked This Way Comes. Για το πρώτο, έχω ακούσει πολλά. Ξέρω πάνω-κάτω τι παίζει. Το δεύτερο το έχει διαβάσει κανείς; Κι αν ναι, πώς σας φάνηκε;

 

(Αν είναι να βάλετε spoiler, μην ξεχάσετε να βάλετε και spoiler tags, γιατί δε θέλω να διαβάσω πράγματα που θα μου χαλάσουν την ιστορία.)

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • Replies 123
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

  • Δημήτρης

    25

  • BladeRunner

    13

  • nikosal

    12

  • heiron

    6

(διορθωσα και το ονομα στον τιτλο...χε,χε...)

 

Τα δυο βιβλια που ανεφερες ειναι στην δεκαδα των "προσεχως" μου.Ειδικα το Φαρεναιτ 451 θεωρειται κλασικο αναγνωσμα.Και τα δυο εχουν γινει ταινιες.Το πρωτο θεωρειται παλια και καλτ ταινια απο οσο ξερω ενω η ταινια που βασιστηκε στο δευτερο δεν εχει παρει και τοσο καλες κριτικες.Ειναι τρομου και διαδραματιζεται στον "πραγματικο" κοσμο.Οχι ακριβως το στυλ μου αλλα μιας και εχει μεταφραστει στα ελληνικα(Κατι κολασμενο ερχεται κατα δω) και το εχω βρει σε προσφορα,το μονο που μενει ειναι να κανω μια βολτα στη Θεσσαλονικη.

 

Απορω πως ξεχασες να αναφερεις την πετυχημενη σειρα του The Martian Chronicles. Βραβευμενη με Χιουγκο κτλ.

 

Ριξτε μια ματια και στο http://www.raybradbury.com/

Ray Bradbury

 

Κι ενα αποσπασμα απο αυτη την ιστοσελιδα...:

"As you can see, I have never stopped writing which means I have never stopped loving. And, so I say, "Happy Birthday to Me!" After all, I'm only 82. There's so much more to do, to see, to experience, to create. I'd better get busy . . .

 

-- Ray Bradbury, August 29, 2002 "

 

(μου θυμιζει λογια απο ενα διηγημα μου!)

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

To Farheneit το έχω διαβάσει και ήταν πολύ καλό. Το Something wicked με καλεί από την βιβλιοθήκη μου, αλλά άλλα βιβλία μου ασκούν πολύ πιο ισχυρή έλξη.

Link to comment
Share on other sites

Κώστα, κάνε μια χάρη στον εαυτό σου: απέφυγε την ελληνική μετάφραση του Fahrenheit 451 όπως ο διάολος το λιβάνι! Πάρε το στ' αγγλικά (πρώτα το διάβασα στ' αγγλικά και, ενώ κατάφερα να βρω άνετα μόνο την ελληνική έκδοση για μένα, αν δεν έχεις διαβάσει το αγγλικό χάνει λίγο).

Link to comment
Share on other sites

Και τα ελληνικά; Ου ρε!! :tongue:

 

Το καλύτερο είναι να διαβάζεις το κάθε κείμενο στο πρωτότυπο αν μπορείς.

Link to comment
Share on other sites

Το Φαρενάιτ ήταν πάρα πολύ καλό, είχε αρκετή τροφή για σκέψη-στην ουσία είναι ένα κατεξοχήν βιβλιο-για-σκέψη. Επειδή πάνω κάτω ήξερα την υπόθεση, θεώρησα ότι ήξερα τι να περιμένω απο το βιβλιο, αλλά κατάφερε και με εξέπληξε με την τροπή που δίνει στα πράγματα. Ειναι λιγο must.

Το Something wicked this way comes ήταν λιγο περιεργη περίπτωση...Απλό θα το έλεγες ως υπόθεση, ίσως και λιγο κλισέ ακόμα, αλλά γράφει τόσο καλά, που καταφέρνει και σου ξυπνάει όλους αυτούς τους αρχετυπικούς φόβους που είχαμε ως παιδιά...Και σε ένα βιβλιο φαντασίας/τρόμου, αυτό μετράει πάρα πολύ.

Αυτά τα δύο έχω διαβάσει, στα ελληνικά και τα δύο. Γενικά μου άρεσε σα συγγραφέας, και καθώς τα δυο αυτά βιβλια ειναι αρκετά διαφορετικά μεταξύ τους, θέλω κάποια στιγμή να διαβάσω κι άλλα δικά του, να τον εξερευνήσω λίγο ακόμα.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Ότι έχει γράψει ο τύπος έχει γίνει αρχέτυπο...Έχω διαβάσει κάμποσα απ τα βιβλία του, κάποια καλύτερα απο άλλα. To Something wicked this way comes είναι πολύ καλό, και το Φάρεναιτ φυσικά.

Link to comment
Share on other sites

  • 3 weeks later...

Και τα 2 που αναφερεις τα θεωρω πραγματικα αριστουργηματα, οπως και αλλα του ιδιου που εχω διαβασει (Martian Chronicles, October Country & Illustrated Man - short stories) αν και εχει μια "σκοτεινια" στο worldview και τη θεματολογια του που μπορει να σε "ριξει" ψυχολογικα σε μεγαλες δοσεις ;)

Link to comment
Share on other sites

απλα διαβασε τα. Και ειδικά το Martian Chronicles. Υπαρχει οντως μια μικρη αισθηση κλισε αλλά ειδικά για τα παλιοτερα βιβλία οπως το φαρεναιτ ειναι γιατι μετά το αντιγράψαν όλοι...

Link to comment
Share on other sites

To Illustrated Man ήταν απ τα καλύτερά του...απλά ποτέ δε θυμάμαι αυτόν τον τίτλο...:p

Link to comment
Share on other sites

  • 9 months later...

Ερώτηση για το Φαρενάιτ 451:

Η ελληνική μετάφραση είναι καλή, λίγο χάλια, πολύ χάλια ή δεν διαβάζεται;

Γιατί ο Κωνσταντίνος το ξεκίνησε (το αγοράσαμε στην πρόσφατη επιδρομή στο βιβλιοπωλείο σε προσφορά) και δεν μπορεί να το τελειώσει με τίποτα. Δεν καταλαβαίνει χριστό. Η ερώτηση λοιπόν είναι, αυτό συμβαίνει επειδή είναι κακή μετάφραση ή επειδή είναι έτσι το βιβλίο και απλως δεν του ταιριάζει;

(θα μπορούσα να το διαβάσω κι εγώ, αλλά αν είναι χάλια μετάφραση προτιμώ κατευθείαν το αγγλικό).

Link to comment
Share on other sites

Ναι,ειναι οντως κακη η μεταφραση.Εμενα δεν με χαλασε,το διαβασα ανετα, αλλα ειναι πολυ προχειρη δουλεια.Βασικα και μονο το οπισθοφυλλο να προσεξεις...κοβεται η τελευταια φραση στη μεση!Χαχα...

 

Το βιβλιο παντως ειναι πολυ καλο οποτε αν σε χαλαει η μεταφραση παρε το οριτζιναλ!Ειναι must read!

Link to comment
Share on other sites

Χμ... Η μετάφραση είναι τεχνικά καλή, αφού μεταφέρει το λεκτικό νόημα. Από την άλλη, είναι βαρετή και δε μεταφέρει τη διάθεση. Αυτά.

Link to comment
Share on other sites

  • 4 months later...

Tο Something wicked... το διάβασα πριν από πολλά χρόνια. Αυτό που θυμάμαι είναι ότι μου άρεσε πολύ (κλασσικά) και το βρήκα φοβερά ατμοσφαιρικό. Και προτεινω κι εγώ το Illustrated Man στο καπάκι και αν γίνεται στο πρωτότυπο. Αυτά.

Link to comment
Share on other sites

Περίμενα ότι η έμφαση της τηλεόρασης, ένα πράγμα που δίνεται και στο 1984, θα ήταν πιο προφανής απ' όσο δείχνουν οι τοποθετήσεις των Αμερικανών... Αν και μάλλον το πρόβλημα του Μπράντμπουρυ είναι εν γένει τα μέσα, και προτίστως η τηλεόραση.

Link to comment
Share on other sites

  • 4 months later...

To Fahrenheit 451 το διάβασα πριν από πολύ καιρό στα αγγλικά, αμέσως μετά το 1984 και η σύγκριση ήταν αναπόφευκτη... Πιο πρόσφατα διάβασα το The Martian Chronicles - σοκαρίστηκα λιγάκι! Περίμενα διηγήματα ιστορικής φαντασίας και βρήκα... έντονα κοινωνικούς προβληματισμούς ελαφρά ντυμένους με επιστημονική φαντασία. Μετά διάβασα το Death is a lonely business, που θα το ονόμαζα αστυνομικό, αν και ο ήρωας είναι τόσο καμένος που σου δίνει την αίσθηση ότι διαβάζεις Ionesco. Δε θα το κρύψω, μέχρι εδώ είχα ψιλοαπογοητευτεί - έμοιαζε ο συγγραφέας να γράφει καθαρά κοινωνικά έργα, μεταμφιέζοντάς τα σε άλλο είδος. (Ας μην ξεχνούμε ότι ένας από τους λόγους της επιτυχίας του Bradbury είναι ότι πλασαρίστηκε ως mainstream συγγραφέας)

 

Πρόσφατα όμως διάβασα το Something wicked... Πιο καθαρό, πιο ευ-κατανοητό, σίγουρα τρομακτικό, αν διατηρείς το παιδί μέσα σου. Το αγάπησα πολύ!

Link to comment
Share on other sites

Και το wicked και τα Αρειανά Χρονικά είναι καταπληκτικά βιβλία.

Οι μερακλήδες μπείτε στον κόπο να ψάξετε και την μίνι-σειρά που είχε γυριστεί με βάση τα Χρονικά καθώς και την σειρά με τα διηγήματα του συγγραφέα (αν θυμάμαι καλά και τις δύο σειρές τις έχει δείξει η Ελληνική τηλεόραση).

Link to comment
Share on other sites

Στην δεκαετία του 80, όταν ζούσα στο Λος Άντζελες, η επικρατούσα γνώμη για τον Ray Bradbury ήταν πως ενώ ήταν τόσο υπέροχος συγγραφέας, η γραφή του στόχευε κυρίως στο συναίσθημα, δεν μπορούσε να «μεταφραστεί» εύκολα σε εικόνα, ήταν δηλαδή μη-κινηματογραφικός (unfilmable).

 

Είναι όντως έτσι ή απλά στάθηκε άτυχος; The Illustrated Man (1969), The Martian Chronicles (1980) μίνι-σειρά που απογοήτευσε, Something Wicked This Way Comes (1983), The Ray Bradbury Theater (1985-1992) τηλεοπτική ανθολογία που βασίστηκε σε πολλά του διηγήματα, δεν είχε και τις καλύτερες κριτικές όταν ξεκινούσε, A Sound of Thunder (2005) η πρόσφατη μεγάλη πατάτα. Αυτά είναι μόνο τα πιο χαρακτηριστικά δείγματα. Έχουν γυριστεί και άλλα διηγήματα και μικρές του ιστορίες, και έχει γράψει πολλά σενάρια ο ίδιος. Πάντα όμως υπάρχουν γκρίνιες και απογοητεύσεις από το αποτέλεσμα.

 

Στάθηκε τυχερός από την εποχή ή τελικά μόνο ένας γάλλος τον έπιασε σωστά, ο Truffaut με το Fahrenheit 451; (Να δούμε τι θα λέει το remake που έρχεται.)

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Είναι δύσκολος στην κινηματογράφηση, επ αυτού δε νομίζω ότι τίθεται συζήτηση... Πάντως, το πάθημα του Wyndham (The Day of the Triffids) δεν το είχε.

Link to comment
Share on other sites

Και το wicked και τα Αρειανά Χρονικά είναι καταπληκτικά βιβλία.

Οι μερακλήδες μπείτε στον κόπο να ψάξετε και την μίνι-σειρά που είχε γυριστεί με βάση τα Χρονικά καθώς και την σειρά με τα διηγήματα του συγγραφέα (αν θυμάμαι καλά και τις δύο σειρές τις έχει δείξει η Ελληνική τηλεόραση).

 

 

Αν δεν απατώμαι υπάρχει και μια ραδιοφωνική διασκευή τους από το Dimension X.

Link to comment
Share on other sites

  • 1 year later...
A Sound of Thunder (2005) η πρόσφατη μεγάλη πατάτα.

 

Δεν έχω διαβάσει το διήγημα (που προφανώς θα είναι ωραίο) αλλά η ταινία... πωπωπω! Καιρό είχα να δω τόσο χάλια ταινία!

 

Τα CGI graphics ήταν απαίσια, φαινόταν ότι οι ηθοποιοί ήταν στην blue screen και από πίσω έπαιζε ταινία (όπως κινηματογραφούσαν κάποτε τις σκηνές μέσα στα αυτοκίνητα), τα "τέρατα" ήταν έξυπνες ιδέες αλλά... ζωγραφιστά και το σενάριο (sorry Ray?) ήταν γεμάτο τρύπες.

 

Δεν αξίζει τον κόπο...

Link to comment
Share on other sites

Τὸν Ρέι Μπράντμπερυ τὸν εἶχα μάθει ἀπὸ τὴν τηλεοπτικὴ σειρὰ ποὺ ἔβλεπα μικρός. Ἀργότερα, ἀναζήτησα κείμενά του. Τὸ "Φαρενάιτ 451" εἶναι πραγματικὰ ἀριστούργημα καί, ὅπως σωστὰ εἰπώθηκε, "βιβλίο-γιὰ-σκέψη". Συμφωνῶ ὅτι ἡ ἑλληνικὴ μετάφραση τὸ ἀδικεῖ, ἀλλὰ προτίμησα νὰ τὸ διαβάσω μεταφρασμένο προκειμένου νὰ τὸ κατανοήσω καλύτερα καὶ νὰ τὸ διαβάσω γοργότερα.

 

Τὸ "Κάτι κολασμένο ἔρχεται κατὰ δῶ" τὸ εἶχα πρῶτα δεῖ σὲ ταινία, ἡ ὁποία μοῦ ἄρεσε. Ἔπειτα διάβασα καὶ τὸ βιβλίο. Εἶναι ἐπίσης καλογραμμένο, ἀλλὰ δὲν τρόμαξα. Μοῦ ἄρεσε περισσότερο ὡς σκοτεινὸ παραμύθι, ὄχι ὡς τρόμου.

 

Ἐπίσης, διάβασα καὶ τὸν "Εἰκονογραφημένο ἄνθρωπο". Σὲ γενικὲς γραμμὲς μοῦ ἄρεσε, ἀλλὰ δὲν τὸ θυμᾶμαι καθόλου, διότι πρόκειται γιὰ σπονδυλωτὸ μυθιστόρημα ΕΦ, μὲ ἄξονα ἕναν ἄντρα τοῦ ὁποίου τὸ σῶμα εἶναι γεμᾶτο τατουὰζ ποὺ ζωντανεύουν κι ἀφηγοῦνται ἱστορίες.

 

Τέλος, πολὺ ὄμορφο διήγημά του (νομίζω λέγεται "Νύχτα", ἀλλὰ δὲν ὁρκίζομαι) περιλαμβάνεται στὶς "Παράδοξες διηγήσεις" (ΤΕΡΡΑ ΝΟΒΑ) ποὺ ἐπιμελήθηκε ὁ Παντελῆς Γιαννουλάκης.

 

Ἀπ' ὅλ' αὐτά, κορυφαῖο θεωρῶ τὸ "Φαρενάιτ". Γενικὰ ὁ Μπράντμπερυ ἔχει τὴν ἱκανότητα νὰ πλάθει εἰκόνες καὶ νὰ ἀφηγεῖται πρωτότυπες ἱστορίες. Ἀλλὰ τὸ πιὸ σημαντικὸ ἀπ' ὅλα εἶναι ὅτι οἱ ἱστορίες του αὐτὲς ἀποτελοῦν ἀφορμὴ γιὰ σχολιασμό. Ἀπ' αὐτὴν τὴν ἄποψη, λοιπόν, εἶναι ἕνας ἀπὸ τοὺς λόγιους συγγραφεῖς τοῦ Φανταστικοῦ καὶ ὅσα μέλη δὲν ἔχουν διαβάσει κείμενό του καλὸ θὰ εἶναι νὰ τὸ κάνουν τώρα.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Γεια σας. Όσοι ξέρετε από Bradbury θα ήθελα να με βοηθήσετε με αφορμή το Φαρενάιτ που μόλις τελείωσα. Ο λόγος είναι ότι δεν κατάλαβα τίποτα. Ξέρω ότι η κεντρική ιδέα είναι ένας φουτουριστικός κόσμος στον οποίο τα βιβλία είναι απαγορευμένα και καίγονται, μία ιδέα που κατά την προσωπική μου άποψη είναι συγκλονιστική. Και εφιαλτική εννοείται (αλήθεια πως θα αισθανόσασταν έσείς αν ζούσατε σε έναν κόσμο χωρίς βιβλία; Εγώ προσωπικά θα τρελαινόμουν).death.gif Αυτό όμως ίσως να το γνωρίζω επειδή προτού πιάσω το βιβλίο, είχα δει πρώτα το έργο του Τριφώ. Αν δεν το είχα δει, αμφιβάλλω αν θα είχα βγάλλειάκρη. Το ίδιο συναίσθημα αποκόμισα και από το ''Κάτι Κολασμένο έρχεται προς τα Εδώ'', το οποίο διάβασα πριν από έξι χρόνια στο στρατό. Δεν κατάλαβα σχεδόν τίποτα. Παντού συναντούσα ξεκάρφωτες προτάσεις χωρίς νόημα, που δεν φαίνονταν να κολλάνε πουθενά. Και εδώ ακριβώς έγγειται η απορία μου. Είναι από την φύση του ο Bradbury δύσκολος συγγραφέας; Δηλαδή όλοι δυσκολεύονται μαζί του; Μήπως είναι εύκολος, και απλά εγώ δεν μπορώ να τον καταλάβω; Ή μήπως το Φαρενάιτ σακατεύτηκε από τον μεταφραστή του; Όσο και αν μ' ενοχλεί αυτό (το ότι διάβασα δηλαδή ένα κακομεταφρασμένο βιβλίο) θέλω να πιστεύω πως ισχύει το τρίτο. Γιατί αν ισχύει κάποιο από τα δύο πρώτα, τότε αυτομάτως δεν θα μπορέσω να απολαύσω άλλο αυτόν τον συγγραφέα. Ωστόσο θυμάμαι πως και κάποιες ιστορίες του που είχα διαβάσει (τις οποίες κατάλαβα :D ) δεν μου είχαν αρέσει ούτε αυτές (αν εξαιρέσω την Ευωδία της Σαρσαπαρίλα η οποία ήταν υπέροχη). Για ότι έχω διαβάσει λοιπόν μέχρι τώρα δεν μου έχει αρέσει καθόλου, δεν βγάζω όμως ακόμη τελικό συμπέρασμα γιατί ο Bradbury είναι πολύγραφότατος και έχω πολύ δικό του ακόμη υλικό αδιάβαστο. Λοιπόν, περιμένω την βοήθεια σας.

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...

×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..