Jump to content

Και οι απλοί άνθρωποι;


Βάρδος

Recommended Posts

Εγώ πιστεύω πως όλες έχουν ενδιαφέρον και στον κόσμο που βρίσκονται, μια χαρά είναι. :tongue:

Link to comment
Share on other sites

Δεν εννοώ να πάρουμε τις συγκεκριμένες και να τις κάνουμε copy paste στην Μέση Γη.

 

Εννοώ πως υπάρχουν ένα σωρό ενδιαφέροντα και έξυπνα σενάρια-ιστορίες να γράψει κανείς στον κόσμο του(μιλάμε για τους world creators) πέρα από τα κλασσικά είσαι ο πολεμιστής-ιππότης-μάγος-άρχοντας και τώρα σώσε το χωριό-πόλη-χώρα-κόσμο...

Link to comment
Share on other sites

Το νοημα της συζητησης εδω ειναι μαλλον κατα ποσο θα ηταν ενδιαφερουσα η ιστορια ενος καθημερινου τυπου.

Ειναι ο Ρωμαιος και η Ιουλιετα καθημερινοι τυποι?Ο Τρουμαν(αυτος υποτιθεται οτι ηταν αλλα καθε αλλο...)?Ο προεδρος της Αμερικης?

Δεν εχει να κανει με τον φανταστικο κοσμο.Αλλα το αν ο ηρωας ειναι απλος-συνηθισμενος ή οχι.Βεβαια τα περισσοτερα εργα αρχιζουν με εναν καπως συνηθισμενο τυπο που μπλεκει σε ασυνηθιστες περιπετειες...

 

Αλλα γιατι η περιπετεια να ειναι τοσο ασυνηθιστη;Ισως πρεπει να ειναι για να προκαλεσει το ενδιαφρον.Ισως να μην χρειαζεται αν ο συγγραφεας ειναι πολυ καλος.Αλλα στο φανταστικο συνηθως εχουμε περιπετειες κι οχι αναλατες ιστοριες.

Link to comment
Share on other sites

Η ερωτικές ή οι αστυνομικές ιστορίες έχουν καθαρά "απλούς" χαρακτήρες(αν υπάρχει κάτι τέτοιο),και δεν νομίζω πως είναι "ανάλατες".....

 

 

Επίσης,το American history X και το Requiem for a dream ούτε είναι ερωτικές/αστυνομικές,ούτε έχουν αλλόκοτους/υπερβολικούς χαρακτήρες,ούτε είναι ανάλατες σαν ιστορίες!!!

Link to comment
Share on other sites

Εγω ακομα δεν εχω καταλαβει πως οριζετε τον "απλο καθημερινο τυπο" - και πες λογω του section οτι το περιοριζει κανεις αυτο μονο σε fantasy settings, και μαλιστα ουτε καν σε fantasy στο οποιο "καποιος απο τον κοσμο μας παει σε εναν αλλον κοσμο η ανακαλυπτει καταστασεις/πραγματα που συμβαινουν στον κοσμο αυτο, πχ μαγεια, vampires κλπ. Πες δηλαδη οτι περιοριζομαστε στο epic/high fantasy, μαγοι, δρακοι και ξωτικα.

 

Και η ερωτηση ειναι αμα μπορει να σταθει μια ιστορια με καποιον σε τετοιο κοσμο που να ειναι "απλος ανθρωπος", σωστα; Ε, ευκολα πιστευω.

 

Και ναι, ολες οι ιστοριες που αναφερθηκαν παραπανω (και απειρες περισσοτερες) θα μπορουσαν καλλιστα να μεταφερθουν σε high fantasy setting. Οπως και αμετρητες αλλες, για να μην το παω μακρια και πω "ολες, με τον εναν η τον αλλο τροπο".

 

Τι ΔΕΝ θα ηταν ενδιαφερον και δε θα εκανε καλη ιστορια κατ εμε; Τα ιδια και τα ιδια, σε ενα ολοιδιο/αντιστοιχο setting, με αλλαγμενες απλα λεπτομερειες και ονοματα/τοπωνυμια. Χωρις κανενα μα κανενα διαφορετικο focus/στοχο/σκοπο, απλα αλλο ενα συνωθυλευμα ιδιων μαχων με τον ηρωα να νικα λιγο πριν/λιγο μετα/λιγο αλλιως και την ιδια αντιμετωπιση των πραγματων απ ολους.

Link to comment
Share on other sites

Συμφωνώ και επαυξάνω [με το κουνέλι, από πάνω]. Αυτό προσπαθώ να πω τόση ώρα.

Link to comment
Share on other sites

Λόγω του ότι είμαι ένας απλός καθημερινός τύπος, μου αρέσουν οι ιστορίες όπου συμμετέχουν απλοί καθημερινοί τύποι, αφού ταυτίζομαι μαζί τους εύκολα. Γιατί νομίζετε ότι έγινε επιτυχία το "Πάρα Πέντε";

Δυστυχώς βέβαια, δεν έχει τύχει να διαβάσω τέτοια ιστορία σε φάντασυ κόσμο, αλλά θα το ήθελα.

Link to comment
Share on other sites

Στη Φαντασία, βλέπουμε συνήθως ιστορίες για βασιλιάδες, πανίσχυρους μάγους, μεγάλους στρατηγούς, και αυτοκράτορες. Βλέπουμε ιστορίες με πολέμους, πολιορκίες, και κοσμοϊστορικά γεγονότα. Ακόμα και στο urban fantasy, τις περισσότερες φορές διακυβεύεται "ο κόσμος όπως τον ξέρουμε", ή κάποια χώρα σε κάποιον κόσμο παράλληλο με τον δικό μας.

 

Γιατί τόσες λίγες ιστορίες που αφορούν απλούς ανθρώπους αλλά εξακολουθούν να είναι ιστορίες φαντασίας;

 

Ποια θα ήταν η δική σας αντίδραση σε μια τέτοια ιστορία; Θα θέλατε να τη διαβάσετε; Θα σας κινούσε το ενδιαφέρον; Θα λέγατε "Επιτέλους κάτι καινούργιο"; Θα λέγατε "Πφφ, τι νόημα έχει κάτι τέτοιο";

 

Κατά την άποψή μου αυτό πιστεύω ότι οείλεται στο γεγονός ότι έχουμε σχετίσει τη Φαντασία με τέτοιου είδους ανθρώπους. Προσωπικά, όταν ακούω τη λέξη Φαντασία μου έρχονται στο μυαλό όσα είπες πιο πάνω: βασιλιάδες, πανίσχυροι μάγοι, μεγάλοι στρατηγοί και αυτοκράτορες.

Θα ήθελα πολύ να διαβάσω μια ιστορία φαντασίας που να αφορά απλούς ανθρώπους αλλά πιστεύω ότι αυτές οι ιστορίες είναι λίγες στο είδος τους και καμιά δεν έχει πέσει προς το παρόν στα χέρια μου.

Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Μια στιγμή, μια στιγμή. Το Fantasy είναι Fantasy ακριβώς επειδή έχει 'irregular' πράγματα μέσα - δεν μπορούμε να έχουμε μια fantasy ιστορία για έναν αγρότη που δεν κυριεύεται από κάτι, ή δεν βλέπει κάτι, ή δεν παθαίνει κάτι.

 

Αλλά μπορεί να γραφτεί ιστορία χωρίς 'παράδοξα' πράγματα, και να είναι ενδιαφέρουσα. Εξ άλλου (Βάρδε) ο αισθηματισμός που είπες (χαριτολογώντας, βέβαια) στα Άρλεκιν, δεν είναι καθημερινή κατάσταση;

 

Νομίζω ότι είναι λίγο ακραίο να πούμε ότι δεν υπάρχει ενδιαφέρον σε ιστορίες φυσιολογικών ανθρώπων που δεν τους συμβαίνει τίποτε το εξωπραγματικό - ή τραγικό. Μπορεί για έναν 'φαντασά' να μην υπάρχει, αλλά όπως κι αν έχει, υπάρχουν είδη στα οποία ανθούν φυσιολογικές, ή πολύ φυσιολογικές σε σχέση με αυτές του Fantasy, ιστορίες.

 

Και μπορεί κανείς να πει μια ιστορία χωρίς κάποιο μεγάλο πρόβλημα για μοχλό - αν και από 'κεί πιάνεται πιο εύκολα κάθε άνθρωπος. Αλλά μπορεί να γραφτεί μια ιστορία που απλώς να είναι πολύ καλογραμμένη, ή που να έχει (ναι, το παραδέχομαι, ένα περίεργο στοιχείο:) 'περίεργο' [αφηγηματικό] λόγο. Πάντως δεν είναι πιστεύω σωστό να λέμε ότι δεν υπάρχει τέχνη χωρίς παράδοξα ή προβλήματα - όχι λιγότερο ή περισσότερο απ'όσο δεν υπάρχει ζωή χωρίς αυτά (και μπορεί μια μικρή ζωή, ή μια μικρή τέχνη, να έχει πολύ λίγα απ'αυτά, ή να δείχνει πολύ λίγα).

 

Τέλος πάντων, απλώς αντέδρασα ενστικτωδώς, νομίζω, σ'αυτό το requirement που τέθηκε. Πάντα conversasionally, και περιμένω πρόσχαρος τη διάψευση της άποψης αυτής. :tongue:

Link to comment
Share on other sites

Απαντώντας στην BunnyDee, τη Nienna και τον Orpheus, απλά να πω ότι, κι εδώ με βρίσκεται σύμφωνο, το τί είναι απλό είναι σχετικό...

Link to comment
Share on other sites

  • 1 year later...

Αυτός που ξεκίνησε το συγκεκριμένο τόπικ κατάφερε επιτυχώς να τους κάνει όλους να ψάχνονται. Καλά ρε παιδιά, στον περίφημο Άρχοντα των Δαχτυλιδιών, ίσως το πιο γνωστό έπος φαντασίας, ο Φρόντο, που ήταν ο πρωταγωνιστής καθώς και ο Σαμ (που έκλεψε την παράσταση) όπως επίσης και τα άλλα δύο χόμπιτ, ΔΕΝ ήταν άνθρωποι της καθημερινότητας; Είχαν γνώσεις του πολέμου ή της μαγείας; Μήπως είχαν κάποια υψηλή κοινωνική θέση και δεν το θυμάμαι; Άπό την άλλη ο Μπίλμπο που βρήκε και το δαχτυλίδι σε προηγούμενο βιβλίο του Τόλκιν, της καθημερινότητας δεν ήταν κι αυτός; Ας μην αναφέρω άλλους ήρωες από διηγήματα μέχρι μυθιστορήματα όπως π.χ Ο Παλικαράς και το Κτήνος (η ιστορία του Μπορκ). Τι αναρωτιώμαστε λοιπόν αν μας αρέσουν οι ιστορίες που έχουν για ήρωες καθημερινούς ανθρώπους; Άλλωστε στις περισσότερες ιστορίες τρόμου απλούς ανθρώπους δεν συναντούμε;

Link to comment
Share on other sites

Μιλάμε για καθημερινούς ανθρώπους σε καθημερινές ιστορίες ενός φανταστικού κόσμου.

Ο Φρόντο κι ο Μπίλμπο είναι τα πιο κλασικά κλισέ © του farmboy που γίνεται ο κεντρικός ήρωας ενός έπους.Δηλαδή καμία σχέση με αυτρό που συζητιέται εδώ.Βέβαια στον Τρόμο έχουμε καθημερινούς ανθρώπους που δημιουργούν μια οικεία ατμόσφαιρα ώσπου συμβαίνουν μη καθημερινά,μη απλά πράγματα.Αλλά ο Τρόμος δεν μας αφορά εδώ από τη στιγμή που το τόπικ είναι στο subforum του φαντασυ κι όχι του τρόμου.

Link to comment
Share on other sites

Σωστά, κακώς ανάφερα τις ιστορίες Τρόμου.

Η συζήτηση δηλαδή κινείται γύρω από πχ εμπόρους που προσπαθούν να πουλήσουν τα εμπορεύματα τους σε έναν φανταστικό κόσμο; Αν το ταξίδι είναι μεγάλο και ο συγγραφέας προσφέρει πολλές εικόνες και διάφορες εμπειρίες που να κάνει τον αναγνώστη να συμμετέχει στο ταξίδι των χαρακτήρων, καλώς. Αν είναι να μας πει για το πως πήγαν οι πωλήσεις των εμπόρων αυτών σε ένα μήνα, τότε δεν νομίζω να ενδιαφέρει το αναγνωστικό κοινό.

Μπορεί πάλι να έπεσα έξω. Χείρων μπορείς να βοηθήσεις με κάποιο παράδειγμα καθημερινών ανθρώπων σε καθημερινές ιστορίες;

Link to comment
Share on other sites

Το πρόσφατο anime υπό τον τίτλο Spice and Wolf έχει κάμποσους τέτοιους (ναι, εμπόρους - not kidding you), και δεν είναι αδύνατο να δεις κάτι τέτοιο σε νουβέλα (για την ακρίβεια, είναι βασισμένο σε light novels :atongue2:).

Link to comment
Share on other sites

  • 2 months later...
Για φανταστειτε μια ιστορια ενός απλού ανθρώπου . Σε έναν κόσμο με διαφορετικά πλάσματα όπου υπάρχει μαγία, άλλο συμπαν, μπλεγμένος όμως αντι στην αναζητηση ενος πανίσχυρου όπλου/αντικειμένου για να σώσει τον κόσμο/πριγκήπησα... απλά να προσπαθεί να μήνει ζωντανός . σε μία ιστορία φαντασία/τρόμου η καπως ετσι!!!

 

να περνά απο καταστάσεις καθημερινής αναζήτησης έτσι ώστε να πάρει η σιτορία και μια πιιό κοινωνική χροιά...

 

και στο τέλος το διαβάζεις και είναι ένα ΜΠΑΧΑΛΟ (έτσι κάνω εγώ παντα) !!!

 

Νομιζεις.

 

Gateways In The Sand (by Roger Zelazny)

 

Ο κεντρικός ήρωας είναι ένας αιώνιος φοιτητής με φετίχ στα ύψη (του αρέσει να σκαρφαλώνει στις σκεπές του πανεπιστημίου). Περνάνε 4 κεφάλαια, με την πλοκή να αφορά τη ζωή του ήρωα στην Αγγλία, μέχρι να καταλάβει ο αναγνώστης ότι η ιστορία διαδραματίζεται στο μέλλον, με τη Γη να ανοίκει σε μια συνομοσπονδία πλανητών.

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..