Ποιά Βελτίωση;

[darky]

Γράφεις κάποια χρόνια, κάποιους μήνες ή μπορεί και μόνο κάποιες μέρες.

 

[Α, ας κάνω και μια διευκρίνιση για να μη σιχτιριαστώ πάλι. Αν ειναι να γράψετε για τον αγαπημένο σας συγγραφέα και πώς αυτός βελτιώθηκε ή δε βελτιώθηκε σε νεότερα έργα του παρακαλώ κάντε το στο σχετικό θέμα για το συγκεκριμένο συγγραφέα -ή ανοίχτε ένα αν δεν υπάρχει.]

 

Για σας που βιάζεστε ορίστε η φόρμα:

 

1. Γράφω τάδε χρόνια(προαιρετικά)

2. Βλέπω σταθερή βελτίωση ή μη σταθερή ή καθόλου και ξέρω ή δεν ξέρω το λόγο ο οποίος είναι...

3. Βελτιώθηκα στο τάδε και στο τάδε και...(και χειροτέρεψα στο δεινα και στο δείνα...)

4. Θα πρότεινα σε ένα νέο(-τερο) συγγραφέα να δουλέψει περισσότερο το τάδε...

 

Τώρα όσοι θέλετε να το αναπτύξετε, παρακαλώ κάντε το. Από όποια γωνία, με όποια εκκεντρικότητα και με όποιο τρόπο θέλετε(ακόμα και με σουρεαλισμό ή ποίημα ή ζωγραφική ή τραγούδι ή ξέρω γω τι). Βέβαια και τα quotes διάσημων συγγραφέων επιτρέπονται, αλλά έτσι ξερά είναι σα να βγάζεις τον άσσο από το μανίκι σου και καλύτερα να το ενσωματώσετε σε δικό σας κείμενο. Αυτό που θέλω να πω είναι... οτι είστε(ή προσπαθείτε να γίνετε) συγγραφείς

 

Υ.Γ. Τώρα αν κάποιος ασχολείται με τη ζωγραφική, τη γλυπτική, τη μουσική, ή κάποια άλλη τέχνη και θέλει να απαντήσει σχετικά ας το κάνει(υπό την προϋπόθεση ότι έχει την ελάχιστη συγγραφική ικανότητα που απαιτήται για να το παρουσιάσει με 'όμορφο' και 'ενδιαφέρον' τρόπο. Παντα κατ' αναλογία βέβαια: αν αυτός που δηλώνει συγγραφέας κατάφερε να παρουσιάσει μόνο ένα τσαπατσούλικο και κοινότοπο πράμα ένας που δεν είναι έχει το δικαίωμα να γράψει τις λέξεις ανάποδα και σε σουαχίλι.)

Edited March 13, 2006 by darky

[Nihilio]

1. Γράφω 3 χρόνια

2. Βλέπω σταθερή βελτίωση όσο γράφω

3. Βελτιώθηκα σε όλους τους τομείς σε σχέση με όταν άρχισα να γράφω

4. Θα πρότεινα σε ένα νέο(-τερο) συγγραφέα να δουλέψει περισσότερο τους διαλόγους, την ανάπτυξη των χαρακτήρων και τις πλοκές του. Ειδικά οι διάλογοι είναι το πιο δύσκολο κομμάτι για έναν νέο συγγραφέα, το πως θα τους γράψει πειστικούς και ζωντανούς.

[Nienna]

[Θα μιλήσω για την ποίηση, στο πεζό δεν με θεωρώ έμπειρη ακόμα, με θεωρώ αρχάρια. Τα αποτελέσματα ίσως να μην είναι αρχαρίου, αλλά αυτό οφείλεται στη γενική τριβή μου με το γράψιμο σε διάφορες άλλες μορφές, όχι στην εμπειρία μου ως συγγραφέα λογοτεχνικού πεζού.]

 

1. Γράφω οκτώ χρόνια.

 

2. Βλέπω βελτίωση όσο γράφω, δεν θα την έλεγα σταθερή όμως. Περνάω περιόδους στασιμότητας, και μετά μια έκρηξη, μια άνοδο προς τα πάνω. Ύστερα ξανά στασιμότητα, ύστερα ξανά έκρηξη και προς τα πάνω. Βέβαια, αυτό μάλλον έχει να κάνει με το χαρακτήρα μου, έτσι εξελίσσομαι και σαν άνθρωπος, με 'τομές'.

 

3. Βελτιώθηκα σε όλους τους τομείς σε σχέση με τον καιρο που άρχισα να γράφω (μιλάω για τεχνική & περιεχόμενο), γράφω όμως λιγότερο. Βέβαια, κάνω λιγότερα μεγάλα διαλείμματα τώρα - παράγω πιο αργά αλλά πιο σταθερά.

 

4. Θα πρότεινα σε έναν νέο ποιητή να ζει όσο μπορεί περισσότερο, εντονότερα και βαθύτερα, αληθινά. Ύστερα, να βουτάει μέσα στον εαυτό του [να ενδοσκοπεί] και να βρίσκει τον δικό του, μοναδικό τρόπο να πει τα όσα θέλει να πει - να εφευρίσκει δικές του εικόνες, μοναδικές εικόνες, και να μην πέφτει στον 'πειρασμό' των εικόνων-κλισέ, να μη φοβάται τις δικές του εικόνες και τα δικά του νοήματα. Επίσης θα του πρότεινα να γράφει όποτε νοιώθει την ανάγκη, να μην το αφήνει να περάσει - και καμμιά φορά να γράφει και απλά 'έτσι'. Όσο πιο πολύ γράφει [και διαβάζει] κανείς, τόσο το καλύτερο για την εξέλιξή του ως συγγραφέα. Συνοπτικά: Όχι φόβος και ανασφάλεια + δουλειά-δουλειά-δουλειά, αν λάβουμε ως δεδομένο το ότι ο νέος αυτός ποιητής είναι άνθρωπος γεμάτος, και ειλικρινής.

 

>> Α, και για να απαντήσω και στην ερώτηση του topic με ακρίβεια, όχι, δεν παιδεύομαι - το απολαμβάνω.

Edited March 13, 2006 by Nienna

[Βάρδος]

1. Δε θυμάμαι από πότε γράφω. Πάντως, σίγουρα 12 χρόνια γράφω συστηματικά λογοτεχνία.

2. Βλέπω βελτιώση με κάθε ιστορία που γράφω.

3. Δεν μπορώ να πω ακριβώς σε τι βελτιώθηκα. Όσο γράφει κανείς βελτιώνεται γενικά. Αν χειροτερεύει, μάλλον υπάρχει πρόβλημα. Βασικά, δε νομίζω ότι γίνεται κάποιος να γράφει και να χειροτερεύει. Όσο γράφεις, βελτιώνεσαι.

4. Σε ένα νεότερο συγγραφέα θα πρότεινα να γράφει, κατά πρώτον, αν του αρέσει και τον εξιτάρει. Όχι για φιγούρα ή για να το παίξει κάπως. Ούτε να γράφει στρατευμένη λογοτεχνία, μόνο και μόνο για να περάσει κάποιες ιδέες. Από κει και πέρα, η συμβουλή είναι μία: να γράφει πολύ. Όσο πιο πολύ γράφεις, τόσο καλύτερος γίνεσαι. Και να ακούει τις συμβούλες ανθρώπων που ξέρουν τη δουλειά. Ή ακόμα καλύτερα να διαβάζει άρθρα γραμμένα από καλούς συγγραφείς, ή απλά να διαβάζει τα μυθιστορήματα καλών συγγραφέων και να βλέπει τι κάνουν και πώς το κάνουν.

[Nienor]

1. Γράφω από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Το πότε άρχισα να το κάνω συνειδητά είναι μια άλλη ιστορία.

 

2. Βλέπω βελτίωση σε κάθε τι καινούργιο, αν και μπορώ να την ξεχωρίσω μόνο όταν υπάρχει μεγάλο διάστημα μεταξύ δύο κειμένων.

 

3. Θεωρώ πως έχω βελτιωθεί στους διαλόγους και στη δομή, έχω όμως χειροτερέψει όσον αφορά τις φρέσκιες ιδέες (ή τουλάχιστον αυτά που εκλαμβάνω ως φρέσκιες ιδέες)

 

4. Θα πρότεινα ουσιαστικά, όσα προτείνω και στον εαυτό μου καθημερινά: Να δουλεύει τα κείμενα που γράφει. Να μην τα αφήνει ατελείωτα και να τα διορθώνει μέχρι να τον ικανοποιούν. Να ξέρει (πριν ή μετά από τη συγγραφή ενός κειμένου, αδιάφορο) για τι πράγμα μιλάει ώστε να μπορεί την επόμενη φορά να το κάνει περισσότερο συνειδητά ή να έχει ανακαλύψει κάποια πράγματα για τον ίδιο και τους ανθρώπους γύρω του. Να κοιτάζει καλά τους ανθρώπους και να προσπαθεί να αναλύσει συμπεριφορές. Επίσης, να διαβάζει πολύ και να δίνει σημασία σε αυτά που διαβάζει. Να ξανανοίγει ένα βιβλίο κάποτε μόνο για να δει το χωρισμό των κεφαλαίων κι άλλοτε για να βρει μια συγκεκριμένη λέξη που χρειάζεται και δεν του έρχεται στο μυαλό.

[darky]

Γράφω εφτά χρόνια. Τα πρώτα τρία όλα πήγαιναν καλά. Βελτιωνόμουν σε κάποια πράματα που αφορούσαν κυρίως τη δομή του κειμένου.

Π.χ. έγραφα διαλόγους έτσι

Μήτσος: Γεια σου Νίκο τι κάνεις;

Νίκος: Κουκιά σπέρνω

 

Μετά έτσι

-Με λένε Κάιζερ Σόζε

-Ποιός χέστηκε;

 

Και τελικά ανακάλυψα την ευκολία και τις δυνατότητες των εισαγωγικών και των πλάγιων γραμμάτων.

"Γεια σου Νίκο τι κάνεις;". σκέφτομαι άρα υπάρχω;

"Κουκιά σπέρνω", τί μαλάκας;

 

Άλλες βελτιώσεις έχουν να κάνουν με

-Να φαίνεται ποιός λέει και κάνει τι και να μην είμαι τόσο ασυνάρτητος

-Οι περίοδοι μην φτάνουν σε μέγεθος Θουκυδίδη(πόντιος ήταν;)

-Πότε πότε να αλλάζω παράγραφο

-Να βάζω και κανά κόμμα

-....

.....

Και γενικά να κάνω όλα αυτά τα μικρά πράγματα που όμως μπορεί δεν ξέρεις να σώσουν κάποτε τη ζωή του αναγνώστη γιατί θυμάμαι στο σχολείο που μας έλεγαν ότι λόγου χάρη στο κόμμα παιρνεις αναπνοή και αφού μέχρι εδώ δεν υπάρχει ούτε ένα κόμμα ο αναγνώστης θα πρέπει είτε να είναι έμπειρος στην ελεύθερη κατάδυση είτε σε κώμα με τεχνητή υποστήριξη για να τη βγάλει ζωντανός μέχρι αυτήν εδώ την τελεία.

 

-------------------------------------------------------------------

 

Τα επόμενα τέσσερα χρόνια τα πράγματα δεν πήγαν τόσο καλά. Για ένα χρόνο σταμάtησα να γράφω και πολύ πράμα έφαγε delete. Μετά άρχισα να γράφω μανιωδώς και με ταχύτητα καταφέρνοντας να παράγω απίστευτες ποσότητες βλακείας. Φτου delete και απ' την αρχή. Λίγο αργότερα μπήκα και στο SFF, αλλά επειδή τότε ήταν εντελώς οικογενειακό το κλίμα και δεν κόλαγε ο 'άσχετος' έκανα καιρό να postarw. Μέχρι να κάνω το πρώτο μου post είχα αρχίσει πάλι κουτσά στραβά να γράφω, με πιο αργούς ρυθμούς που όπως φαίνεται μου ταιριάζουν καλύτερα. Όμως αν το αφήσεις σε αφήνει.

 

Ας αποφύγω εδώ την παγίδα να αποφανθώ για το αν με βοήθησε στην ανάκαμψή μου το SFF(σίγουρα όμως είχε πλάκα κατά καιρούς και ήταν ωραία). Και επιστρέφω στο πολύ ενδιαφέρον θέμα της συγγραφικής μου εξέλιξης(ΕΣΥ, ΝΑΙ ΕΣΥ ΕΚΕΙ ΠΙΣΩ, ΣΤΑΜΑΤΑ ΝΑ ΡΟΧΑΛΙΖΕΙΣ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΦΑΣ ΠΕΤΡΑ).

 

Στο τέλος έχω γράψει και καλύτερα. Έχω γράψει και περισσότερο. Έχω γράψει και το γράψιμο εκεί που δεν πιάνει μελάνι(ε τώρα αν πιάνει ή αν δεν πιάνει δεν το δοκίμασα κιόλας και ούτε εσείς θα 'πρεπε γιατί είναι ανθυγιεινό)

 

Βελτίωση; Ποιά Βελτίωση;

[BunnyDee]

1. Γραφω απο "παντα", βασικα θυμαμαι στη δευτερα δημοτικου να εγραψα το πρωτο μου ποιημα, και ιστοριουλες εγραφα απο πιο πριν (να'ναι καλα ο βλακας ο πατερας μου που μου εμαθε γραμματα στα 3 μου), αλλα "στα σοβαρα" γραφω καμμια δεκαρια χρονια, και στη γενικοτερη τεχνικη που εχω αφιερωθει τωρα και σκοπευω να αφιερωσω την υπολοιπη ζωη μου (σεναριογραφια κυριως) "κυκλοφορω" κανα 4αρι χρονια περιπου.

 

2. Δε βλεπω σταθερη βελτιωση, ειναι περισσοτερο σε "κυματα", αλλα βελτιωση σιγουρα υπαρχει, δε γινεται αλλιως. Συνηθως ειναι αποτελεσμα του να βαλω καποιο "σκοπο", ειτε συμφωνα με την παραινεση καποιου "κριτη" η "δασκαλου", ειτε απο δικο μου "βρε λες;".

 

3. Ε, περισσοτερο τα τελευταια χρονια εχω βελτιωθει στο να εκφραζω το "τι νοιωθει" / "τι σκεφτεται" καποιος χωρις αχρηστο exposition, χωρις να χρειαστει να πει ο χαρακτηρας η ο αφηγητης τι συμβαινει και γιατι, ποιος ειναι ο χαρακτηρας και "τι τυπος" ειναι, αλλα να φανει απο οσα κανει / συμβαινουν. Με εκνευριζει απο παντα να βλεπω καποιον να εμφανιζεται στην ιστορια και αυτοματως να λεγονται ολα οσα πρεπει να ξερει ο αναγνωστης / θεατης / οτιδηποτε γι αυτον, λες και γινεται στην αληθινη ζωη, και νομιζω εχω να το κανω απο καπου στο γυμνασιο απο "κεκτημενη ταχυτητα" κοσμοπλασιας. Αλλα το θεμα ειναι οτι εχω βρει πιστευω πολυ πιο "πρωτοτυπους" / "εξυπνους" τροπους να ενσωματωνω κατι τετοιο στην ιστορια μου απο τοτε που αρχισα να θελω κατι τετοιο, και χαιρομαι μονη μου καμμια φορα οταν το κανω - οχι παντα δειγμα οτι "εγραψες κατι καλο συνολικα", αλλα σιγουρα κατι σου λεει οτι αμα το εβλεπες αυτο το στοιχειο που σε χαροποιησε ως αναγνωστης / θεατης / κτλ κτλ θα σου αρεσε και να μην το ειχες γραψει εσυ, παντα καλο να συμβαινει.

 

4. Ναι, το παραπανω (να γραφει κανεις, πολυ, οποτε μπορει, ανεξαρτητως του αν θα γραψει αυτο που θελει να τελειωσει, ενα γραμμα στην αγαπημενη του η οτιδηποτε αλλο), και να εχει παντα μαζι του καποιο "μεσο γραφης", σημειωματαριο, laptop, σκορπια χαρτια και μολυβι, αναλογα τι τον βολευει, ειτε επειδη μπορει να του ερθει καποια ιδεα / εμπνευση, ειτε επειδη μπορει να εχει κενο χρονο και να τον εκμεταλλευτει γραφοντας (ναι, γινεται μονομανια, αλλα αποδιδει, σας το υποσχομαι). Και πανω απ' ολα, να μην προσβαλλεται απο τα σχολια των αλλων, αλλα να τα χρησιμοποιει δημιουργικα. Κανεις που θα αφιερωσει χρονο στο να διαβασει κατι δικο σου δε λεει κατι απο "ζηλια" η "κακια", και ακομα και τοτε βλεπεις στα λογια του ΕΝΑ πραγματακι που θα μπορουσες να αλλαξεις / βελτιωσεις και αυτο που εγραψες γινεται καλυτερο, κι ας τον αυτον να χτυπιεται, μπορει να μη του αρεσει το στυλ σου απλα. Α, και διορθωσεις, πολλες διορθωσεις, αν ειναι κατι που θεωρειτε οτι θα αξιζει στο τελικο του αποτελεσμα, μια καλη ιδεα που "εχει χωρο/αναγκη γι αυτην ο κοσμος". Ακομα κι αν νοιωθετε οτι "θα πρεπει να κανετε ολον τον κοπο απ την αρχη, κι αυτο που ηδη φτιαξατε θα παει στραφι, κι αναλογως και οι ωρες που περασατε η η εμπνευση που επενδυσατε σ αυτο". Εσας μπορει να σας φαινεται τελειο, ο,τι κι αν λεει "ο αλλος ο τρελλος" η "η κοινωνια που δε σας καταλαβαινει", αλλα το ιδιο και το παιδι στη μητερα του, το αγαπαει κι ας ειναι μεγαλο καθικι η χαζο.