Οι σκληροί της ΕΦ

[heiron]

Ποια ειναι η αποψη σας για τους συγγραφεις, και τα βιβλια βεβαια,σκληρης επιστημονικης φαντασιας?

Περα απο τους πολυ κλασικους..."σκληρους" θα ελεγα τυπους οπως ο Νιβεν,ο Πουρνελ,ο Μπενφορντ,ο Μπαξτερ κα.

Καποιο συγκεκριμενο βιβλιο σκληρης ΕΦ που ξεχωρισατε;Βασικα,απο αυτους που ανεφερα θα ξεχωριζα το Ρινγκγουορλντ(Ο κοσμος Δακτυλιος) του Νιβεν.Τωρα που το σκεφτομαι ισως θα επρεπε να διαβασω κι αλλο βιβλιο του!

[Guest Trerl]

Δεν ξερω τι ακριβως εννοεις 'σκληρη' εφ, αλλα ενας απο τους πιο σοκαριστικους συγγραφεις ειναι ο Cordwainer Smith. Του Niven εχω διαβασει εκτος απο το ringworld και το the integral trees (τα δεντρα του ουρανου) και απ'οσο το θυμαμαι ηταν επισης πολυ καλο

[heiron]

http://www.hardsf.net/

http://www.answers.com/topic/hard-science-fiction?method=22

 

Λοιπον,παραπανω εχω ενα ενδιαφερον σαιτ για σκληρη ΕΦ και ενα αρθρο που εξηγει τι ειναι.Ελπιζω να ειναι κατατοπιστικο.

 

Το θεμα ειναι πως εξηγει αυτα που γραφει ο συγγραφεας.Και βεβαια εχουν γραψει τετοια βιβλια οι γιγαντες Ασιμοφ,Κλαρκ,κτλ απλα ειπα να δω τι εχετε να πειτε για καποιους λιγοτερο γνωστους στην Ελλαδα.

[BunnyDee]

Ο Asimov και ο Clarke οχι απλα εγραψαν στην κατηγορια αυτη, αλλα ουσιαστικα την δημιουργησαν... Ο Asimov κιολας (για πολλους λογους, οπως το humanist element του που φαινεται και στα βιβλια του και στη ζωη του, αλλα και για τον τροπο που σταθηκε στην κατηγορια αυτη κατα τη διαρκεια της ζωης του ως επιστημονας και ως συγγραφεας) ειναι τοσο αγαπημενος μου που τον εχω "εικονισμα" πανω απ' το γραφειο μου... και με κοροιδευουν οι non-sci-fi-savvy φιλοι μου για τις φαβοριτες του ;) Απ' το γυμνασιο που ειχα πρωτοδιαβασει το Robots / Foundation / Empire series παντως δεν εχω αγαπησει κατι στον τομεα της sci fi λογοτεχνιας τοσο πολυ (ναι οκ, μου εχουν αρεσει πολυ κι αλλα πραγματα, θα γραψω στα αναλογα topics λιαν συντομως, αλλα the father is the father!)

 

Σε γενικες γραμμες παντως, ειναι καθαρα η αγαπημενη μου κατηγορια sci fi, και με βαση αυτην ειμαι αρκετα "δυσκολη" στο τι θα "δεχτω" ως sci fi και δε θα το χαρακτηρισω αυτοματως fantasy (η απλα βλακεια και προσβολη στη νοημοσυνη μου αν περιεχει τονους technobabble κλπ ;) ). Προς αποφυγην παρεξηγησης, ναι, προτιμω να μην εξηγει / να μην αναφερεται καν μια ιστορια στο "τι, γιατι και πως", και αυτο δε με ενοχλει καθολου, απο το να βγαζουν χαζομαρες που να μη στεκουν απ' την κοιλια τους ή να κανουν "αυτοματα λαθη" επειδη δεν ξερουν και βαριουνται να ψαξουν πριν γραψουν την ιστορια τους. Και ναι, δε θεωρω απαραιτητο το "hard sci fi", απλα το προτιμω - λατρευω αλλωστε καλους συγγραφεις κι απο αλλα sub-genres.

 

Οσο για "hard sci fi" γενικοτερα, ριξτε μια ματια στο Orion's Arm - ειναι με διαφορα η καλυτερη τετοια οργανωμενη προσπαθεια απ' οσο ξερω και ειναι και τρομερα up to date, εχοντας ακομα και σημαντικους επιστημονες σε διαφορους τομεις στο board τους.

 

Και πολυ ομορφες ιστοριες online εχω βρει απο τον Scott Aaronson, με αγαπημενη μου ιστορια του το On Self-Delusion and Bounded Rationality - κατι σαν αντιστροφο Flowers for Algernon ξερωγω, αλλα σε sci fi (στο site του εχει επισης αλλες 2 fictional ιστοριες, αλλα γενικα ειναι επιστημονας, που κινειται στο χωρο του θεωρητικου computer science).

 

Απο Ελληνες δεν ξερω να προτεινω κατι, δεν ηξερα καν οτι υπαρχουν τετοιοι συγγραφεις στην Ελλαδα... Θα μου πεις, υπαρχουν επιστημονες περιωπης πχ στο Πανεπιστημιο της Κρητης, ποιος ξερει, μπορει να εχουν γραψει τιποτα fictional... Στον τομεα αυτο παντως, πρεπει οπωσδηποτε να εχεις επιστημονικο background για να γραψεις κατι... και οχι μονο να εισαι φοιτητης η ακομα και δασκαλος καποιας θετικης επιστημης, αλλα να εισαι "πανεπιστημονας" κατα μια εννοια, και καλος στο χωρο σου, και να ενημερωνεσαι για νεες εξελιξεις σε οποιονδηποτε χωρο αφορα την ιστορια σου μεχρι τη στιγμη της εκδοσης της, κατι δυσκολο για τους περισσοτερους να κανουν στη λογοτεχνια - ο Clarke το εχει αποδειξει αυτο αλλωστε.

Περισσοτερα επιτυχημενα τετοια παραδειγματα εχω βρει σε πιο collaborative χωρους, οπως ειναι αυτος του κινηματογραφου η και της τηλεορασης, οπου μπορεις να εχεις scientific advisors με το κιλο αμα θες.

[Mort13]

Μια χαριτωμένη ιστοριούλα για το πως έβλεπε τη hard SF o Asimov, με αφορμή το βραβευμένο διήγημα Neutron Star του Larry Niven.

 

For the last dozen years or so, what we might call “hard science fiction” has receded somewhat into the background. By hard science fiction, I mean those stories in which the details of science play an important role and in which the author is accurate about those details, too, and takes the trouble to explain them clearly.

In its place, there has moved into the foreground the emotional story in which science is relegated to the background. Literary style, not physical theory, is what counts; experimentation in form, not in the laboratory, the wrenching of souls, rather than of minds.

As for myself (for I will conceal nothing from you) I’m a hard science fiction man myself. For instance, in the same issue of the same magazine in which Harlan Ellison published “I Have No Mouth and I Must Scream” which was all emotion and which won a Hugo, I published “Billiard Ball” which was all thought and which didn’t win a Hugo.

Naturally, miscarriages of justice like this cause me to brood, but I feel better when it turns out that there are still hard science fiction writers among the younger generation. Ben Bova, for instance, writes hard science fiction, and so does Larry Niven.

What’s more, Larry Niven made it big and won a Hugo with his excellent story, “Neutron Star.”

The only trouble with the victory was that when I read his story I was overwhelmed with grief. I don’t mean merely the grief that overcomes me whenever someone else wins a Hugo. I mean a highly special grief over the nature of the plot.

You see, I write a science article in every issue of The Magazine of Fantasy and Science Fiction (and have just completed my 151st article as I write this). In the May 1966 issue I wrote an article called “Time and Tide” and as I thought back on that particular article I was overwhelmed with poignant sorrow. The plot of “Neutron Star” was implicit in my article and if I had only thought fiction-wise instead of article-wise, I might have written the story.

Eventually, of course, I met Larry Niven, a remarkably quiet fellow, who dresses most neatly and conservatively, has a cleanshaven square countenance, a soft voice, and a penchant for speculating on the sex life of Superman*.

“Listen, Larry,” I said, shaking my head sadly, “I once wrote an article entitled ‘Time and Tide’ which dealt with—"

“I know,” said Larry calmly. “It was when I read that article that I got the idea for ‘Neutron Star.’ ”

It is a tribute to the essential sweetness of my character that the man still lives!

 

 

ΟFF-TOPIC:

*"...a penchant for speculating on the sex life of Superman." Η συγκεκριμένη ιστοριούλα, "Man of Steel, Woman of Kleenex", είναι πολύ αστεία, και μπορείτε να την διαβάσετε εδώ.

Edited March 29, 2006 by Tauntaun13

[heiron]

Hahaha...

Asimov pwnd by Niven!

Η αληθεια ειναι οτι στη σκληρη ΕΦ αν καποιος χρησιμοποιησει καποια επιστημονικη ιδεα μετα...χανεται η ευκαιρια να γραφτει κατι πανω στο ιδιο ακριβως θεμα.Ε,ας προσεχε ο Ασιμοφ,αφου ηθελε να γραψει αρθρο κι οχι διηγημα.Ο Νιβεν του το ειπε στα ισια,δεν κρυφτηκε πισω απο το δακτυλο του.

Παρεπιπτοντως το "Αστερας Νετρονιων" ειναι ενα πολυ καλο διηγημα.Το εχω διαβασει.

[Karxas]

Δεν ξερω τι ακριβως εννοεις 'σκληρη' εφ, αλλα ενας απο τους πιο σοκαριστικους συγγραφεις ειναι ο Cordwainer Smith. Του Niven εχω διαβασει εκτος απο το ringworld και το the integral trees (τα δεντρα του ουρανου) και απ'οσο το θυμαμαι ηταν επισης πολυ καλο

Ο στόλος των κόσμων και Οι θαυματοποιοί των κόσμων είναι επίσης υπέροχα βιβλία αν αντέξεις να γεμίζεις τα κενά με τη φαντασία σου λόγω της άθλιας μετάφρασης..ή φυσικά τα διαβάσεις στα αγγλικά.

[karatasiospa]

Ο Cordwainer Smith ειναι φοβερος συγγραφεας αλλα hard science fiction σιγουρα δεν ειναι. Ολο το εργο του στο Τhe Instrumentality of Mankind απο την σειρα science fiction masterworks. Σιγουρα αξιζει να τον διαβασεται.

Συγχρονος συγγραφεας hard science fiction ιδιαιτερα γνωστος και καλος ο Alastair Reynolds.