AlienBill Posted January 5, 2013 Share Posted January 5, 2013 Τέγκου: Αναμφίβολα ένα από τα καλά έργα του συγγραφέα, με πολλούς χαρακτήρες, δολοπλοκίες και το στοιχείο του δαίμονα που ενσαρκώνει την εκδίκηση. Η πολιτική κυριαρχεί σε βαθμό που το όλο σύνολο δεν είναι και τόσο τρόμου, αλλά έχω συνηθήσει από αυτά στο συγκεκριμένο είδος λογοτεχνίας. Αν έχω κάποιες ενστάσεις δεν έχουν να κάνουν με την ιστορία καθεαυτή, αλλά με το στοιχείο της πολιτικής. Αυτό βέβαια δικαιολογείται διότι την εποχή που γράφτηκε υπήρχαν ακόμη κάποια στερεότυπα για τους Γιαπωνέζους τα οποία είναι εντελώς αναληθή. Ίσως λοιπόν ένας λάτρης της Ιαπωνικής κουλτούρας όπως εγώ να μην πρέπει να παίρνει σοβαρά όλα όσα διαβάζει στην ιστορία αυτή. Σε γενικές γραμμές το θεωρώ ως ένα από τα ορόσημα στην καριέρα του Μάστερτον. Θα συνεχίσω με το "Τραύμα", με το οποίο θα κλείσω το μεγάλο οδοιπορικό μου στο έργο του συγγραφέα. 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Spyrex Posted January 5, 2013 Share Posted January 5, 2013 Θα συνεχίσω με το "Τραύμα", με το οποίο θα κλείσω το μεγάλο οδοιπορικό μου στο έργο του συγγραφέα. Ίσως να μην είναι από τα καλύτερά του, αλλά προσωπικά το βιβλίο μου άρεσε πολύ και θα μου μείνει αξέχαστο. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
AlienBill Posted January 8, 2013 Share Posted January 8, 2013 (edited) Τραύμα: Σε γενικές γραμμές καλό, όχι όμως αυτό που περίμενα. Ο λόγος που περίμενα κάτι άλλο, είναι ότι έχω μια θετική προκατάληψη προς τις ιστορίες τρόμου που είναι μικρές σε μέγεθος (όπως αυτή) και αυτό που περιμένω από αυτές είναι μια κάποια συμπίεση των τρομακτικών σκηνων έτσι ώστε να περιορίζονται τα επικουρικά στοιχεία. Όπως καταλάβατε έπεσα έξω, διότι κάτι περισσότερο από τα 2/3 της αφήγισης ήταν μια κοινωνική ιστορία. Ομως είχε μεγάλο ενδιαφέρον! Το πρόβλημα είναι ότι έχω κουραστεί να το λέω αυτό τελευταία στη λογοτεχνία τρόμου. Δηλαδή "δεν ήταν και τόσο τρόμου, αλλά ήταν πολύ καλή ιστορία". Το έχω πει καμιά εκατοστή φορές μετά την ανάγνωση τέτοιων βιβλίων και κουράστηκα. Πάλιωσε πια. Το υπόλοιπο που απομένει (και στο οποίο βρίσκεται το "ζουμί") είναι ψυχολογικό θρίλερ και όχι μεταφυσικός τρόμος. Α! Γι' αυτό λένε άραγε οι κριτικές ότι πρόκειται για "το πιο ώριμο έργο του Μάστερτον";;; Διότι ενώ περνάω καλά βλέποντας και διαβάζοντας ψυχολογικά θρίλερ, δεν μπορώ να παραβλέψω το γεγονός ότι αυτά προωθούνται από κάποιους κύκλους ως "κουλτούρα" ενώ ο φανταστικός τρόμος χαρακτηρίζεται ως "ελαφρύς". Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι υπήρξε ένα μεγάλο χρονικό διάστημα κατά το οποίο ο κινηματογράφος είχε γεμίσει από ταινίες στις οποίες γίνονταν τα χίλια μύρια φανταστικά και στο τέλος αποκαλύπτονταν ότι όλα είναι στο μυαλό του πρωταγωνιστή, μόνο και μόνο για να πάρουν την ταμπέλα του "ψυχολογικού θρίλερ". Μην ξεχνάμε επίσης ότι σήμερα υπάρχουν ταινίες τρόμου που περιέχουν κατά 100% το στοιχείο του φανταστικού, κι όμως κάποιοι τις αποκαλούν "ψυχολογικά θρίλερ", μόνο και μόνο για να μην τους παρεξηγίσουν οι άλλοι . Εν ολίγοις ο Μάστερτον καλά έκανε και έδωσε κάτι διαφορετικό και εξίσου ενδιαφέρον με τις προηγούμενες δουλειές του, διαφωνώ ωστόσο με τους λόγους που κρύβονται πίσω από την υπερ-εκτίμηση του "τραύματος". Ας απενοχοποιηθεί επιτέλους το φανταστικό. Και κάπου εδώ κλείνω το οδοιπορικό μου στο έργο του συγγραφέα. Σε γενικές γραμμές πέρασα καλά και δεν το μετάνιωσα. Θα συνεχίσω με άλλα αναγνώσματα από τον χώρο του τρόμου και της επιστημονικής φαντασίας.. Edited January 8, 2013 by alien666 4 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
panagiotis Posted July 22, 2013 Share Posted July 22, 2013 καλησπερα. ψαχνω να αγορασω το βιβλιο του graham masteton Οι παγιδευμενοι αλλα δεν υπαρχει πουθενα. αν καποιος ή καποια εδω το εχει και το πουλαει αν μπορει ας επικινωνησει μαζι μου με pm. ευχαριστω πολυ Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mictantecutli Posted November 30, 2013 Share Posted November 30, 2013 Μεγάλη λατρεία!!!Δεν με έχει απογοητεύσει σχεδόν ποτέ, εκτός από το Σάρκα και αίμα.Βέβαια έχω αρχίσει να παθαίνω στέρηση, καθότι έχει καιρό να βγει βιβλίο του και μου μένει μόνο το 5ο μέρος του Μανιτού και τα 3 βιβλία του που είχαν βγει από τις εκδόσεις Σιμοσί τα οποία καθυστερώ να τα διαβάσω επίτηδες Πολλά τα αγαπημένα μου, δεν ξέρω ποια να διαλέξω για τοπ-3. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
volyros Posted December 29, 2013 Share Posted December 29, 2013 Καλως σας βρηκα κι εγω στο φορουμ. Εχω καμμια 15αρια βιβλια του Μαστερτον αλλα εχω διαβασει μονο το "Δαιμονες της Νορμανδιας" το οποιο σε γενικες γραμμες μου αρεσε αν εξαιρεσουνε το υπερβολικα γρηγορο και "ευκολο" τελος.. Οντας λατρης του King και του Barker δεν εχω μεγαλες προσδοκιες απο τον Masterton με την εννοια οτι διαβαζω(θα διαβασω για την ακριβεια) τις ιστοριες του ως "διαλειμα" απο αλλα πιο "σημαντικα" και περιεκτικα βιβλια.Σε αυτο βοηθαει και το γεγονος οτι τα περρισοτερα ειναι και μικρα σε μεγεθος που καταπινονται ευκολα!Οταν εχει τελειωσει το "Ιματζικα" του Barker ψαχνεις κατι γρηγορο να "ξεκουραστεις" πριν αρχισεις καποιο αλλο επος αν καταλαβαινετε τι εννοω!ε σε αυτο δεν θα χω κανενα προβλημα με τα "προβληματα" συγγραφης τα οποια καταλογιζετε ολοι στον Μαστερτον!! Τελος οποιος εχει τα "Τζινι","Σφιγγα" και "παγιδευμενοι" και τα πουλαει ευχαριστως τα αγοραζω! Θα τα λεμε και ξανα καλως σας βρηκα!! 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted December 29, 2013 Share Posted December 29, 2013 Τελος οποιος εχει τα "Τζινι","Σφιγγα" και "παγιδευμενοι" και τα πουλαει ευχαριστως τα αγοραζω! Θα τα λεμε και ξανα καλως σας βρηκα!! To Τζιν το έχω εγώ και το προορίζω για πούλημα. Αν σε ενδιαφέρει, στείλε PM για περισσότερες πληροφορίες Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
volyros Posted January 25, 2014 Share Posted January 25, 2014 Αυτο το "παγιδευμενοι" το χει κανεις βρε συμφορουμιτες? Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Naroualis Posted January 25, 2014 Share Posted January 25, 2014 Οκέι. Διάβασα το Τραύμα. Νομίζω ότι έχω διαβάσει και τους Δαίμονες της Νορμανδίας. Πολλή μαυρίλα βρε παιδί μου. Μαυρίλα. Δε λέω, καλογραμμένο, αλλά μαυρίλα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Count Baltar Posted January 25, 2014 Share Posted January 25, 2014 Χε χε. Ουδέποτε έχω κρύψει ότι το Τραύμα είναι από τα βιβλία του Μάστερτον που πραγματικά μου αρέσουν, και δεν τους δίνω απλώς shock value ή καφρίλα. Μαυρίλα, όπως το λες. Μέχρι το τέλος, και μετά απ' αυτό. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted March 19, 2014 Share Posted March 19, 2014 (edited) Μια εκκρεμότητα: *Αθώο αίμα. Σχόλιο δεν έχω γράψει στο φόρουμ, θυμάμαι πάντως ότι γενικά μου άρεσε, είχε καλή ατμόσφαιρα, σκηνές ανατριχίλας και διάφορα παρόμοια καλούδια, αλλά συνάμα σεναριακές ευκολίες, βιαστικό τέλος κλπ... *Τραύμα. Σχόλιο εδώ. *Το Μανιτού. Σχόλιο εδώ. *Η εκδίκηση του Μανιτού. Σχόλιο εδώ. Και τώρα σχόλιο για την Τρομερή ομορφιά που μόλις τελείωσα: Με διαφορά το καλύτερο βιβλίο του Γκράχαμ Μάστερτον που έχω διαβάσει μέχρι τώρα. Εδώ ο συγγραφέας ξεφεύγει λίγο από την μανία του με τους κάθε είδους δαίμονες και μας προσφέρει μια δυνατή αστυνομική ιστορία. Ναι, το βιβλίο δεν θα το χαρακτήριζα ως τρόμου, αν και αυτό δεν σημαίνει ότι δεν προσφέρει στιγμές ανατριχίλας, μαυρίλα και σπλατεριές. Ως προς αυτό, μην ανησυχήσετε, θα χορτάσετε σίγουρα. Τοπίο δράσης η νότια Ιρλανδία και πρωταγωνίστρια η αστυνόμος Κέιτι Μαγκουάιρ. Μια μέρα ανακαλύπτονται σε μια φάρμα τα κόκαλα έντεκα γυναικών, που φαίνεται ότι δολοφονήθηκαν ογδόντα και βάλε χρόνια πριν με τελετουργικό τρόπο. Η Μαγκουάιρ καλείται ν'ανακαλύψει ποιος και γιατί έκανε ό,τι έκανε και ας μην υπάρχει πιθανότητα ο δολοφόνος να βρίσκεται εν ζωή. Όμως λίγες μέρες αργότερα ανακαλύπτεται στην ίδια φάρμα ένα νέο θύμα, μια νεαρή κοπέλα, η οποία πραγματικά σφαγιάστηκε και φαίνεται ότι δολοφονήθηκε με τον ίδιο τελετουργικό τρόπο. Η Μαγκουάιρ με την βοήθεια ειδικών θα ερευνήσει αν αυτοί οι τελετουργικοί φόνοι έχουν καμία σχέση με ορισμένους ιρλανδικούς θρύλους, αν συνδέονται μεταξύ τους και αν θα συνεχιστούν. Παράλληλα ζει το δικό της προσωπικό δράμα με τον σύζυγό της που είναι μπλεγμένος με τον υπόκοσμο της πόλης και εξακολουθεί να νιώθει ένοχη για τον θάνατο του μωρού της λίγο καιρό πριν. ΟΚ, αν ψάξει κανείς πολύ μπορεί να βρει κάποιες σεναριακές ευκολίες και αναπάντητα ερωτήματα, όμως σαν ιστορία είναι οπωσδήποτε ενδιαφέρουσα, σε κρατάει και σε κανένα σημείο δεν βαριέσαι. Η ατμόσφαιρα είναι σκοτεινή και βροχερή, όπως θα περίμενε κανείς από μια αστυνομική ιστορία που εκτυλίσσεται στην Ιρλανδία, μυστήριο, δράση και σπλατεριές υπάρχουν σε ικανοποιητικές ποσότητες, η γραφή πολύ καλή και ευκολοδιάβαστη και οι χαρακτήρες αν και χωρίς ιδιαίτερο βάθος έκαναν την δουλειά τους. Το τέλος ικανοποιητικότατο και αρκετά διφορούμενο ως προς ένα στοιχείο της ιστορίας, θα μπορούσε όμως να ήταν λίγο πιο... "απλωμένο". Γενικά, θα έλεγα ότι είναι ένα καλογραμμένο και ενδιαφέρον σκοτεινό αστυνομικό μυθιστόρημα που θα ικανοποιήσει και τους φαν του τρόμου, μεταξύ άλλων. 8.5/10 Edited March 19, 2014 by BladeRunner 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted May 8, 2014 Share Posted May 8, 2014 (edited) Δαιμονισμένη ταξιαρχία Οπωσδήποτε ενδιαφέρον θρίλερ υπερφυσικού τρόμου με όλα τα καλούδια που μπορεί να βρει κανείς σε βιβλίο του Μάστερτον. Ο ντετέκτιβ Ντέκερ της αστυνομίας του Ρίτσμοντ της Βιρτζίνια, καλείται να εξιχνιάσει μια σειρά από αποτρόπαιους φόνους με κοινό παρονομαστή, εκτός βέβαια της βιαιότητας των εγκλημάτων, την άγνωστη ταυτότητα του δολοφόνου. Το θέμα είναι ότι τα θύματα σφαγιάστηκαν χωρίς να βλέπουν τον δήμιο τους και διάφοροι μάρτυρες δεν είδαν επίσης τίποτα. Η μόνη μάρτυρας που είδε κάτι, είναι μια νεαρή κοπέλα που μπορεί να βλέπει νεκρούς ανθρώπους και σκίτσαρε τον πιθανό δολοφόνο, του οποίου η εξωτερική εμφάνιση θυμίζει έντονα αυτή ενός Νότιου στρατιώτη που πολέμησε στον αμερικάνικο εμφύλιο! Τι κοινό ενώνει τα θύματα, γιατί σφαγιάστηκαν και πως ο Ντέκερ θα αντιμετωπίσει το υπερφυσικό στοιχείο της υπόθεσης; Όπως και να το κάνουμε, αμερικάνικος νότος, σαντερία, αστυνομική πλοκή και υπερφυσικός τρόμος με λίγο από σπλάτερ, δύσκολα θ'αφήσει τους φαν του τρόμου αδιάφορους. Η πλοκή είναι αρκετά ενδιαφέρουσα, αν και λίγο έως πολύ ξέρεις που περίπου θα καταλήξει αν έχεις ξαναδιαβάσει Μάστερτον, η γραφή είναι ικανοποιητική, ιδιαίτερα ευκολοδιάβαστη, η ατμόσφαιρα σούπερ, κάπως σκοτεινή, και οι χαρακτήρες, αν και μονοδιάστατοι, έκαναν την δουλειά τους. Και, βέβαια, οι περιγραφές των σκληρών σκηνών με σφαγιασμούς και τα τοιαύτα οπωσδήποτε γλαφυρές και σιχαμένες, θα ικανοποιήσουν τους φαν του σπλάτερ. Το τέλος δεν θα το έλεγα και τρομερό, μου φάνηκε κάπως απότομο, όμως είχε την φάση του και δεν με απογοήτευσε. Επίσης κάποια άσχετα σαλιαρίσματα του Ντέκερ, με διάφορες γυναίκες, θα μπορούσαν να λείπουν ή έστω να είναι λιγότερα και καλύτερα δοσμένα. Γενικά πέρασα πολύ καλά, ψυχαγωγήθηκα για λίγες ώρες και τα 5 ευρώ που έδωσα έπιασαν τόπο. Υποθέτω ότι σε κάποια από τα γνωστά μεγάλα παζάρια βιβλίου θα υπάρχουν ακόμα αντίτυπα. 7.5/10 Edited May 8, 2014 by BladeRunner 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Fan-tasy Posted May 16, 2014 Share Posted May 16, 2014 Το βιβλίο "Παγιδευμένοι" το είχατε διαβάσει και σας άρεσε ή έχετε ακούσει καλά λόγια και το αναζητάτε?Επίσης το "Αυτοί που ποτε δεν κοιμούνται" θεωρείται καλο? Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mictantecutli Posted May 16, 2014 Share Posted May 16, 2014 Ναι και στα δυο Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Alucard Posted May 17, 2014 Share Posted May 17, 2014 Το βιβλίο "Παγιδευμένοι" το είχατε διαβάσει και σας άρεσε ή έχετε ακούσει καλά λόγια και το αναζητάτε? Επίσης το "Αυτοί που ποτε δεν κοιμούνται" θεωρείται καλο? Το δεύτερο νομίζω είναι λίγο καλύτερο. Αλλά γενικά δεν τα θεωρώ από τα καλύτερά του. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted October 4, 2014 Share Posted October 4, 2014 Σάρκα και Αίμα: Αγρότης σκοτώνει τα παιδιά του για να γλυτώσει από τον μυθολογικό Πράσινο Ταξιδευτή, έναν αθάνατο μισό άντρα-μισό δέντρο του οποίου είναι απόγονος. Δείγμα εγκεφάλου του μικρότερου γιου του καταλήγει σε ένα μεταλλαγμένο γουρούνι δύο τόνων που αποκτά νοημοσύνη. Ομάδα εξτρεμιστών οικολόγων θέλουν να ελευθερώσουν το γουρούνι, ενώ ο Πράσινος Ταξιδευτής και οι Μωμόγεροί του έρχονται στην πόλη και μακελεύουν κόσμο. Φιλόδοξο βιβλίο από έναν συγγραφέα που συνήθως γράφει σε αυτόματο πιλότο. Λίγο περίεργο πως δε δένουν ακριβώς οι δύο ιστορίες μεταξύ τους, με αποτέλεσμα να μοιάζουν με δύο ξεχωριστά βιβλία που τα ένωσαν σε ένα γιατί δεν έφταναν οι σελίδες. Αλλά είναι κλασικός Μάστερτον στα καλά του, με δαιμονισμένη φαντασία, γραφή που ρέει, άγρια βία εκεί που χρειάζεται. Δεν είναι το βιβλίο που θα πρότεινα σε κάποιον που θέλει να ξεκινήσει στον Μάστερτον, αλλά οι φαν δε θα απογοητευτούν. ΥΓ: Η μετάφραση, από κάποιον Νίκο Ρούσσο, είναι καταπληκτική 5 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mictantecutli Posted October 4, 2014 Share Posted October 4, 2014 Ειναι το μοναδικο βιβλιο του Μαστερτον που με απογοητευσε... Διαβασα χθες το Τζιν απο βιβλιοθηκη του τρομου. Με εξεπληξε το οτι ειχε αρκετα καλη μεταφραση(χωρις να λειπουν τα ορθογραφικα). Γενικα καλα το πηγαινε, αλλα το τελος μου φανηκε οτι να 'ναι... Νομιζω ειναι και η πρωτη εμφανιση του Χαρυ Ερσκιν(Μανιτου). Δεν το ηξερα αυτο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted October 4, 2014 Share Posted October 4, 2014 Ειναι το μοναδικο βιβλιο του Μαστερτον που με απογοητευσε... Διαβασα χθες το Τζιν απο βιβλιοθηκη του τρομου. Με εξεπληξε το οτι ειχε αρκετα καλη μεταφραση(χωρις να λειπουν τα ορθογραφικα). Γενικα καλα το πηγαινε, αλλα το τελος μου φανηκε οτι να 'ναι... Νομιζω ειναι και η πρωτη εμφανιση του Χαρυ Ερσκιν(Μανιτου). Δεν το ηξερα αυτο. Το Μανιτού είχε βγει πρώτο. Το Τζιν μου έδωσε την εντύπωση είτε ότι ήταν ένα παλιό βιβλίο με τον Χάρυ Έρσκιν που βγήκε μετά την επιτυχία του Μανιτού ή παλιό βιβλίο που ξαναγράφηκε με τον ίδιο ήρωα για να εκδοθεί. Σε κάθε περίπτωση, με είχε απογοητεύσει Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
joker-godfather Posted November 2, 2014 Share Posted November 2, 2014 Ερωτηση ανοιχτου τυπου:Τι γνωμη εχετε για το σκοτεινο φασμα;Αξιζει να διαβαστει; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted November 2, 2014 Share Posted November 2, 2014 Ερωτηση ανοιχτου τυπου:Τι γνωμη εχετε για το σκοτεινο φασμα;Αξιζει να διαβαστει; Αν είσαι φαν όπωσδήποτε. Αν σου αρέσει ο τρόμος, έχει 3-4 πολύ καλές ιστορίες αλλά το προσπερνάς χωρίς να χάσεις κάτι συγκλονιστικό (κάτι το οποίο μπορεί να ειπωθεί για το 80% των βιβλίων του εν λόγω συγγραφέα) 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
joker-godfather Posted November 2, 2014 Share Posted November 2, 2014 Ερωτηση ανοιχτου τυπου:Τι γνωμη εχετε για το σκοτεινο φασμα;Αξιζει να διαβαστει; Αν είσαι φαν όπωσδήποτε. Αν σου αρέσει ο τρόμος, έχει 3-4 πολύ καλές ιστορίες αλλά το προσπερνάς χωρίς να χάσεις κάτι συγκλονιστικό (κάτι το οποίο μπορεί να ειπωθεί για το 80% των βιβλίων του εν λόγω συγγραφέα) Ως τωρα εχω διαβασει τα αντικειμενικα καλα κομμάτια του <δαιμονες Νορμανδιας,Αρχοντας του ψευδους> και ελεγα να συνεχισω με διηγήματα του.Παντως ακομα και τα αδιαφορα εργα του π.χ. τραυμα αξιζουν τα 5 ευρω τα οποια διεθεσα. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted December 19, 2014 Share Posted December 19, 2014 (edited) Το Τζιν Έβδομο μυθιστόρημα του Γκράχαμ Μάστερτον που διαβάζω και μάλλον είναι το πιο αδύναμο. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι δεν πέρασα καλά ή ότι δεν αξίζει να το διαβάσουν οι φαν του συγγραφέα και γενικά οι τρομολάγνοι που διαβάζουν τέτοιου είδους βιβλία τρόμου. Απλά κατά την άποψή μου είχε λίγες περισσότερες αδυναμίες σε σχέση με άλλες ιστορίες του. Πρωταγωνιστής και αφηγητής της ιστορίας είναι ο Χάρι Έρσκιν, που γνωρίσαμε στην σειρά Μανιτού, ο οποίος πενθεί τον πρόσφατα αποθανόντα νονό του. Κάποια στιγμή θα μάθει με ποιον (τρομακτικό) τρόπο πέθανε ο νονός του και τι ρόλο βαράει ένα αραβικό λαγήνι, το οποίο είναι κλειδωμένο με αμπάρες και ξόρκια σ'ένα από τα δωμάτια του σπιτιού του νονού του. Υπάρχει πιθανότητα το λαγήνι αυτό να κρύβει μέσα του ένα διαβολικό τζίνι; Και τι γίνεται αν αυτό καταφέρει να ελευθερωθεί; Η συνέχεια στο βιβλίο... Λοιπόν, στο Τζιν θα βρείτε κάμποσα από τα καλούδια που μας επιφυλάσσουν οι ιστορίες του Μάστερτον, όπως υπερφυσικό τρόμο, λίγο σπλάτερ, σκοτεινή ατμόσφαιρα, ένταση και κάποιες δυνατές σκηνές. Όμως επίσης θα βρείτε κάποιες ευκολίες στην πλοκή και ένα βιαστικό τέλος. Γενικά, όσοι γουστάρετε Μάστερτον δεν υπάρχει περίπτωση να μην περάσετε (έστω και λίγο) καλά, απλά δεν είναι από τις δυνατές του στιγμές. 7/10 Edited December 19, 2014 by BladeRunner 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
deadstamalive Posted January 30, 2015 Share Posted January 30, 2015 Δεν ξερω ρε παιδια, ξεκινησα να διαβαζω τον αρχοντα του ψευδους αρνητικα προδιαθετημενος (δεν αρεσει καθολου στην κοπελα μου κ ενα αλλο φιλο ο Μαστερτον), εχοντας ομως ακουσει κ καλα λογια απο τον αδερφο μου κ 2 φιλους του. Σε γενικες γραμμες μου αρεσε αυτο το βιβλιο. Ξεκινησα μετα απο καιρο τον Παρια. Οι πρωτες 100 σελιδες ηταν πολυ καλογραμμενες, λεω στην κοπελα μου "πρεπει να το διαβασεις αυτο, ειναι καλο". Συνεχιζω το βιβλιο κ απο την ωρα που της το ειπα ανα σελιδα διαβαζω κατι χαζομαρες (κατα τη γνωμη μου) που μου χαλανε το mood που φτιαχνει. Προσπαθησα να το παλεψω κ να το τελειωσω αλλα δεν...κ το κακο ειναι πως το διαστημα που ειχα ενθουσιαστει με τον Παρια αγορασα κ το αυτοι που δεν κοιμουνται ποτε.. Ο Παριας θεωρειται απο τα πολυ καλα του? Να δοκιμασω Αυτους που δεν κοιμουνται ποτε η οχι? Τι λετε..? 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Δημήτρης Posted January 30, 2015 Share Posted January 30, 2015 (edited) Δεν ξερω ρε παιδια, ξεκινησα να διαβαζω τον αρχοντα του ψευδους αρνητικα προδιαθετημενος (δεν αρεσει καθολου στην κοπελα μου κ ενα αλλο φιλο ο Μαστερτον), εχοντας ομως ακουσει κ καλα λογια απο τον αδερφο μου κ 2 φιλους του. Σε γενικες γραμμες μου αρεσε αυτο το βιβλιο. Ξεκινησα μετα απο καιρο τον Παρια. Οι πρωτες 100 σελιδες ηταν πολυ καλογραμμενες, λεω στην κοπελα μου "πρεπει να το διαβασεις αυτο, ειναι καλο". Συνεχιζω το βιβλιο κ απο την ωρα που της το ειπα ανα σελιδα διαβαζω κατι χαζομαρες (κατα τη γνωμη μου) που μου χαλανε το mood που φτιαχνει. Προσπαθησα να το παλεψω κ να το τελειωσω αλλα δεν...κ το κακο ειναι πως το διαστημα που ειχα ενθουσιαστει με τον Παρια αγορασα κ το αυτοι που δεν κοιμουνται ποτε.. Ο Παριας θεωρειται απο τα πολυ καλα του? Να δοκιμασω Αυτους που δεν κοιμουνται ποτε η οχι? Τι λετε..? Τρία βιβλία έχω διαβάσει όλα κι όλα από Μάστερτον και είναι αυτά που ανέφερες. Το πρώτο καλό, το δεύτερο μέτριο και το τελευταίο ένα κλικ πιο κάτω από το να το αποκαλέσω αριστούργημα. Δεν είμαι και πολύ καλός γνώστης του λοιπόν, θα πρότεινα όμως να συνεχίσεις με δύο προϋποθέσεις. Μην έχεις πολύ μεγάλες προσδοκίες ιδίως με τα τελειώματα των βιβλίων του, και μην τα πιάνεις σε τακτά χρονικά διαστήματα. Αυτό το τελευταίο φυσικά ισχύει λίγο- πολύ για αρκετούς συγγραφείς, αλλά σε αυτόν ίσως μία φορά παραπάνω επειδή έχει την τάση να επαναλαμβάνεται στη θεματολογία του. Διάβασε αν θέλεις και το τόπικ από την αρχή για να πάρεις μία καλύτερη ιδέα για το τι παίζει. Edited January 30, 2015 by Δημήτρης 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted January 30, 2015 Share Posted January 30, 2015 Δεν ξερω ρε παιδια, ξεκινησα να διαβαζω τον αρχοντα του ψευδους αρνητικα προδιαθετημενος (δεν αρεσει καθολου στην κοπελα μου κ ενα αλλο φιλο ο Μαστερτον), εχοντας ομως ακουσει κ καλα λογια απο τον αδερφο μου κ 2 φιλους του. Σε γενικες γραμμες μου αρεσε αυτο το βιβλιο. Ξεκινησα μετα απο καιρο τον Παρια. Οι πρωτες 100 σελιδες ηταν πολυ καλογραμμενες, λεω στην κοπελα μου "πρεπει να το διαβασεις αυτο, ειναι καλο". Συνεχιζω το βιβλιο κ απο την ωρα που της το ειπα ανα σελιδα διαβαζω κατι χαζομαρες (κατα τη γνωμη μου) που μου χαλανε το mood που φτιαχνει. Προσπαθησα να το παλεψω κ να το τελειωσω αλλα δεν...κ το κακο ειναι πως το διαστημα που ειχα ενθουσιαστει με τον Παρια αγορασα κ το αυτοι που δεν κοιμουνται ποτε.. Ο Παριας θεωρειται απο τα πολυ καλα του? Να δοκιμασω Αυτους που δεν κοιμουνται ποτε η οχι? Τι λετε..? Κοίτα, έχω διαβάσει πολύ παραπάνω από 10 βιβλία του και έχω και καμία δεκαριά ακόμα δικά του αδιάβαστα στη βιβλιοθήκη μου (βασικά με ένα πρόχειρο μέτρημα το σκορ είναι 18-8). Ο Μάστερτον είναι ένοχη απόλαυση: θα μπορούσε να ήταν καλός συγγραφέας τρόμου, αλλά ποτέ δεν τον ενδιέφερε αρκετά να γίνει, και απλά έγραψε μία σειρά από ευκολοδιάβαστα βιβλία τρόμου με αρκετό εμπνευσμένο gore αλλά τεμπέλικες και αρπα-κόλλα πλοκές. Αν ζητάς κάτι τέτοιο να διαβάσεις όρμα στο ψητό, είναι ίσως ότι καλύτερο θα βρεις στην Ελληνική αγορά. Αν πάλι θες ποιότητα... πιάσε το Τραύμα, άντε και τον Καθρέφτη, το Τένγκου και το Αυτοί που Ποτέ Δεν Κοιμούνται (πόσο μα πόσο γαμάτος ο Ελληνικός τίτλος σε σχέση με το ξενέρωτο "The Sleepless") και ίσως να περάσεις καλά 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.