Deodonus Posted May 8, 2006 Share Posted May 8, 2006 Κοίτα γύρω σου και θα δεις μίσος, φόβο, πόνο φθόνο, ζήλια. Ακόμα και η λίγη ομορφιά που έχει επιβιώσει είναι κρυμμένη. Που είναι η Αγάπη; Πού είναι το Φως; Κάποτε κάποιος σταυρώθηκε για αυτά. Αυτό δεν σου λέει κάτι; Όπου υπάρχει φόβος δεν υπάρχει Αγάπη. Και εγώ παντού βλέπω φόβο Στα μάτια των ανθρώπων Και βαθιά μέσα τους λαχτάρα για Φως. Κυβερνήσεις, αστυνομίες, εκκλησίες Παντού φόβος Ανεκπλήρωτα Εγώ ανεκπλήρωτες υποσχέσεις για Παραδείσους. Μα η Αγάπη δεν θέτει όρους. Το λουλούδι δεν ρωτά τους περαστικούς για να μυρίσει. Απλά σκορπάει το ουράνιο άρωμά του. Πού είναι η Αγάπη; Πού είναι το Φως; Κάποτε κάποιος μίλησε για όλα αυτά. Κάποτε κάποιοι τον σταύρωσαν. Μα δεν σου λέει τίποτα αυτό; Ξύπνα λαέ, ξύπνα κόσμε! Μην φοβάσαι! Αγάπα! Ένα, εχμ , "επαναστατικό" ποιηματάκι με προβληματισμούς.... Αυτά... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted May 8, 2006 Share Posted May 8, 2006 (edited) "Die Rose ist ohne warum; Sie blühet, weil Sie blühet..." - Angelus Silesius [«Το ρόδο δεν έχει γιατί. Ανθίζει διότι ανθίζει»] Μου άρεσε το reference στον Scheffler [Angelus Silesius], αν ήταν τέτοιο, η στροφή με το λουλούδι, δηλαδή. Βέβαια αυτός το είπε καλύτερα. :tongue: Μου αρέσουν γενικά αυτά που λες, το ξέρεις ήδη νομίζω, και καταλαβαίνω το συναίσθημα, και την ανάγκη σου να τραβήξεις τον κόσμο από το μανίκι, και την απογοήτευση που νοιώθεις, την αγανάκτηση, και την ελπίδα. Απλώς τα λες με κάπως προφανή, επιφανειακό τρόπο, εδώ. Τα έχεις πει και λιγότερο αφελώς, σε άλλα ποιήματα. Αλλά εικάζω ότι την ήθελες αυτήν την αφέλεια, οπότε σε αφήνω ήσυχο! :tongue: Edited May 8, 2006 by Nienna Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
RaspK Posted May 8, 2006 Share Posted May 8, 2006 Πιστεύω ότι αυτή η αφέλεια - αν και θα την χαρακτήριζα αθώα απλότητα - κάπου χρειάζεται. Κι εδώ ταιριάζει, ακόμα κι αν θα μπορούσε να είναι πιο τεχνικό. Η φράση με τον ανθό μου άρεσε πολύ, και θυμίζει και το κλασσικό: "Stop and smell the flowers." Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Orpheus Posted May 9, 2006 Share Posted May 9, 2006 Γενικά, ιδιαίτερα σε σημεία, βγάζει μια αίσθηση ομιλίας/ρητορίας/πεζού, και όχι ποίησης. Κάπου μ'αρέσει, όπως στο ανεκπλήρωτες υποσχέσεις για Παραδείσους, ή στο Το λουλούδι δεν ρωτά/τους περαστικούς για να μυρίσει./Απλά σκορπάει το ουράνιο άρωμά του., αν και μ'ενοχλούν κάπως ο στίχος που χωρίζεται στο "ρωτά" και το "ουράνιο άρωμά του". Δηλαδή το βασικό μου σχόλιο είναι ότι αυτό που έχεις είναι μάλλον μια ιδέα, ένα συναίσθημα, μια ανάγκη, που όμως δεν έχει ακόμη γίνει 'ποίημα'. Θέλει ή δουλειά, ή να ωριμάσει μέσα σου, πιστεύω. Οι Μούσες μαζί σου, -Ορφέας Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.