month Posted June 1, 2006 Share Posted June 1, 2006 'Ονομα Συγγραφέα: Month Είδος: Ηρωική φαντασία Βία: Όχι Σέξ: Όχι Αριθμός λέξεων: 382 Αυτοτελής: Όχι, πρελούδιο Σχόλια: Διαβάστε και ακολουθούν τα υπόλοιπα σύντομα. Ιστορίες της Αρέτα Πρελούδιο: Ο αφηγητής, η ιστορία και τα μέρη. Νύχτα. Τα πάντα είναι ήρεμα στην αρχαία πόλη του Ντάρναρ. Οι δρόμοι, ανάλογα με την σπουδαιότητα των ατόμων που μένανε στα σπίτια γύρω ήταν ή κακοφωτισμένοι, ή μέσα στην λάμψη των φανών. Ακόμα και οι κλέφτες δεν βγήκαν να εξασκήσουν το επάγγελμά τους αυτή την βραδιά. Γιατί είχε πανσέληνο. Και όλοι ξέρανε τι σήμαινε αυτό. Ακόμα και οι ξένοι είχαν ακούσει τους θρύλους και απέφευγαν την πόλη αυτή όπως οι δαίμονες τους κληρικούς, τις νύχτες της πανσελήνου. Στα πάντα βέβαια υπάρχουν εξαιρέσεις και το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το παραπάνω γνωμικό. Γιατί όπως έχουν δει πάρα πολλές φορές οι άνθρωποι του κόσμου της Αρέτα, οι δαίμονες το έχουν συνήθειο να κρύβονται κοντά σε κληρικούς, γεγονός που έχει προσδώσει κάποια αναξιοπιστία όσον αφορά την αγνότητα της εκκλησίας του Ιερού Φωτός. Επίσης έχει προκαλέσει την αηδία στην άλλη μεγάλη θρησκευτική σέκτα, τους Δρυίδες, και δεν θέλουν να έχουν καμία σχέση με αυτά τα φανατισμένα καθίκια. Η εκκλησία από την άλλη, σέβεται τις απόψεις των πρώτων, αλλά που και που καίνε κάποιον από αυτούς, ως δαιμονολάτρη, ή ως δαιμονόσπορο, πάντα κατά λάθος. Οι δε δαιμονολάτρες, απλώς γελάνε με την όλη κατάσταση. Έτσι ακόμα και μια νύχτα με πανσέληνο μέσα στην αρχαία πόλη του Ντάρναρ κάποια ανίδεα κωθώνια κυκλοφορούσαν απερίσκεπτα• κάποια από αυτά, δεν θα ζούσαν να δουν το φως του ήλιου. Γιατί τις νύχτες με πανσέληνο στους δρόμους της Ντάρναρ κυκλοφορούσε το θηρίο. Το λέγανε έτσι γιατί κανείς δεν ήξερε πως ακριβώς ήτανε και τι ακριβώς έκανε στα θύματά του. Η τελευταία και ποιο δημοφιλής θεωρία, έλεγε ότι το θηρίο ήταν ένα δεκάματο κτήνος με άσχημη ανάσα και νύχια αρκετά κοφτερά ώστε να κόψουν αστρομέταλλο πάχους ενός μέτρου στα δύο. Όποια και να είναι η αλήθεια, το γεγονός ότι τα ανίδεα κωθώνια συνεχίζουν να χάνονται τις νύχτες της πανσελήνου, είναι αρκετά βολικό για πολλούς ευγενείς που θέλουν να ξεφορτωθούν τις γυναίκες τους, χωρίς να αφήσουν ίχνη. Γι’ αυτό και η νύχτα την πανσελήνου είναι αυτή με τα πιο λαμπρά και βαρετά πάρτι (για να φεύγουν οι καλεσμένοι νωρίς). Στην ιστορία που θα σας πώ, η αρχή δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τη νύχτα της πανσελήνου. Αρχίζει χιλιόμετρα μακριά από την αρχαία πόλη του Ντάρναρ, μήνες πιο μπροστά. Αρχίζει στην κοιλάδα της Ασάλευτης Σιωπής με την πιο αλλόκοτη παρέα που θα μπορούσε κανείς να σκεφτεί. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted June 1, 2006 Share Posted June 1, 2006 (edited) Με δύο 'τ' η Αρέττα... [θα σχολιάσω αργότερα] Edited June 1, 2006 by Nienna Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
RaspK Posted June 5, 2006 Share Posted June 5, 2006 Υπάρχουν κάποια, φαινομενικά τουλάχιστον, προβλήματα με την στίξη, γιατί ακούγεται πολύ βαριά, ας πούμε, η παύση πριν το: «Γιατί είχε πανσέληνο.» Γλωσσικά έχει ενδιαφέρον επειδή είναι λίγο λαϊκή η γλώσσα, που σημαίνει πως θα μπορούσε κάλιστα να είναι η αφήγηση από ένα χαμίνι του δρόμου, ή έστω κάποιου λιγότερο σπουδαγμένου, κάποιου που προτιμά να μη στολίζει με φιοριτούρες τα λόγια του και να το κάνει πιο αφηγηματικό. Από την άλλη, το παιχνίδι που κάνεις είναι λίγο επικίνδυνο: έχει ενδιαφέρον ο τρόπος που τοποθετείς την εισαγωγή, αλλά το ξαφνικό γύρισμα σε κάτι που μας δείχνει πόσο γενικόλογα είναι μέσα στη σαφηνεία τους όλ' αυτά μπορεί να ενοχλήσει ή και να κουράσει όσο και να προκαλέσει ευθυμία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted June 5, 2006 Share Posted June 5, 2006 Εμένα αυτό σαν εισαγωγή μου αρέσει. Θα διάβαζα παρακάτω σίγουρα. Όμως αυτό περιορίζεται μόνο στο νοηματικό μέρος γιατί το στυλ που ακολουθείς (και που αν το κάνεις εσκεμένα δυστυχώς μου είναι αδύνατο να το δω, κι αυτό το θεωρώ κακό όταν συμβαίνει έστω και για έναν) έχει πολλά προβλήματα. Ένα που βλέπω είναι οι χρόνοι. Μία τώρα, μία κάποτε και άλλες συνεχόμενα. Υποθέτω πως θα έπρεπε να έχεις πάρει μια απόφαση για το "πότε" και αν θες να του δώσεις μια διαχρονικότητα, θα μπορούσες να το γράψεις όλο σε ενεστώτα (μου φαίνεται πως έχεις ξανακάνει κάτι παρομοιο και ήταν οκ). Άλλο ένα είναι πως αλλού η γλώσσα είναι λόγια κι αλλού όχι. Πιστεύω πως κι αυτό θέλει κάποιο φτιάξιμο και μια απόφαση για το ποιος είναι αυτός που μιλάει. Εγώ αυτό το χαμίνι που βλέπει ο RaspK το ξεχωρίζω μόνο στη λέξη "κωθώνια", άντε και σε δύο άλλες (με βία, επειδή έψαξα για αυτές) ενώ τον λόγιο τον ξεχωρίζω εξαρχής στους "φανούς" που δεν είναι λάμπες ή φανάρια. Έπειτα υπάρχουν κάποια συγκεκριμένα πράγματα, όπως: και το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το παραπάνω γνωμικό ποιο είναι αυτό το γνωμικό? ίσως θα ήταν καλό να το είχες με πλάγια για να το καταλαβαίνουμε (όπως ίσως να χρειαζόταν και στην λέξη "θηρίο" μετά, θα ήταν πιο...όμορφο ας πούμε). Κι ένα τελευταίο είναι αυτό το "δεκάματο". Νόμιζα πως έκανες πλάκα, πραγματικά, γέλαγα κι έχασα την ατμόσφαιρα τελείως. Το ίδιο αποτέλεσμα (το να χάνεις την ατμόσφαιρα) το έχει και η συνεχής επανάληψη της λέξης πανσέληνος. Μία υπενθύμηση νομίζω θα αρκούσε. Αυτά κι από μένα, μου έχεις κινήσει το ενδιαφέρον πάρα ταύτα, επομένως θα διαβάσω και τη συνέχεια. Καλή δουλειά Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
month Posted June 6, 2006 Author Share Posted June 6, 2006 Μου είναι δύσκολονα κρατάω ένα σοβαρό και σκοτεινό ύφος για πολύ ώρα. Εδώ ήθελα να είναι αυτό το πράγμα στην αρχή, και μετά να αλλάξει ίσως σταδιακά, ίσως απότομα. Και ναι, το δεκάματο είναι επίτηδες. Ξέρεις καμία άλλη λέξη που να λέει ότι έχει δέκα μάτια; Όσο για τους χρόνους, θα σε παραπέμψω στο τρίτο βιβλίο του Douglas Adams, όπου εξηγεί το πανυγήρι με τους χρόνους απίστευτα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
RaspK Posted June 6, 2006 Share Posted June 6, 2006 Κιάρα, αυτά (για την αλλαγή στη γλώσσα που δεν είναι μονίμως χαμινιού και που βλάφτει έτσι το κείμενο, τις αλλαγές των χρόνων, το γνωμικό) του τα έχω πει από τηλεφώνου, όπως μπορεί να το επιβεβαιώσει και ο ίδιος· όπως καταλαβαίνεις, όμως, είναι υποχρεωτικό να τ' ακούσει και από κάποιον άλλον, οπότε απλά αποφεύγω να τ' αναφέρω εδώ πέρα. Χαίρομαι που συμφωνούμε πάντως: όχι τίποτ' άλλο, φοβόμουν πως μόνο εγώ έβλεπα έτσι το κείμενο (μαζί του το συζητούσα για κανα 30λεπτο). Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.