Jump to content

Κερτ Βόνεγκατ (Kurt Vonnegut)


Recommended Posts

Διάβασα το Slapstick, ένα από τα πιο κλασσικά του απ ό,τι έχω καταλάβει.

 

Καταρχάς, η ελληνική έκδοση έχει ένα απιστευτο φρικιαστικό εξώφυλλο. Κάτι σε πιάνει όταν κοιτάς αυτη την εικόνα :p. Είναι μικρό βέβαια, αλλά πολύ ενδιαφέρον.

 

Επίσης, ο τύπος είναι αρκετά περίεργος :p. Αν διαβάσετε την εισαγωγή, θα καταλάβετε. Κ το βιβλιο ειναι αρκετά περιεργο, αλλά με ωραίο τρόπο. Η υπόθεση-όσο μπορεις να την πεις υπόθεση-ειναι η εξης: δυο δίδυμα, με εξαιρετική ευφυία, αλλά τρομακτικά άσχημα. Αυτό. Συν μια βαρύτητα που πλέον δεν είναι σταθερή (αυτό ήταν πολύ ωραίο!) συν κάτι περιεργα πράγματα που κάνουν οι κινέζοι, κάτι επιδημίες, διάφορα τέτοια. Αξίζει φυσικά-άλλωστε απ ό,τι έχω καταλάβει είναι κλασσικό. Χάι-χο!

 

Μου έκανε εντύπωση ο τρόπος γραφής πάντως...είναι...ελεύθερος. Χύμα στο κύμα τελείως, ελάχιστες φόρμες, κι όμως δουλεύει μια χαρά.

 

Ξέρετε κανένα άλλο δικό του; Σχόλια, εντυπώσεις;

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Ημουν αποφασισμενος να παρω το "Οι σειρηνες του Τιτανα" οτανειδα οτι ειχε εξαντληθει απο τα ραφια του βιβλιοπωλειου κι ετσι ανεβαλλα τη γνωριμια με τον κυριο.

 

Κλασσικα βιβλια του ειναι και τα "Cat's craddle","Slaughterhouse 5".Μαλιστα το 2ο ειχε ψηφιστει στα 100 καλυτερα βιβλια απο το περιοδικο Times αν δεν κανω λαθος.Ειναι βασισμενο σε εμεπιριες απο Β ΠΠ.

Το 1ο αναφερεται και σε μια ταινια...μια αστυνομικη περιπετεια με τον Αλ Πατσινο και τον Κολιν Φαρελ...αν την ξερει κανεις.

 

Γενικα ο Βοννεγκατ αρεσκεται να λεει οτι δεν γραφει ΕΦ...απλα παραξενο μεηνστρημ ας πουμε.

Link to comment
Share on other sites

Κι εγώ το Slapstick έχω διαβάσει, και πολύ παλιά το slaughterhouse, αλλά μιλάμε για τόσο παλιά που είναι σαν να μην το έχω διαβάσει :bleh: άσε που τότε δε θα κατάλαβα και πολλά. Τέλος πάντων, αρκετά παράξενος τύπος, μάλλον περίμενα κάτι πιο αστείο, αλλά τελικά είναι ενδιαφέρον ανάγνωσμα. Η αλήθεια πάντως είναι ότι σίγουρα δεν είναι ακριβώς ΕΦ

Link to comment
Share on other sites

Διάβασα το "Σφαγείο Νο 5" δύο φορές. Μια γύρω στα 18-20 και δεν μου έμεινε τίποτε, ούτε το κατάλαβα, και μια γύρω στα 25 (γιατί έψαχνα να βρω τι έχασα και δεν αντιλήφθηκα το "αριστούργημα" που έβλεπαν άλλοι). Τότε το κατάλαβα καλύτερα, προς το τέλος κόντεψε και να μου αρέσει αλλά... Αν και εκτίμησα τη φήμη του τελικά δεν μου άρεσε σαν γραφή - δεν βρήκα πως μου ταίριαζε κι έτσι δεν έχω διαβάσει τίποτε άλλο από αυτόν. Είδα και την σχετική ταινία που μου φάνηκε ανάλογη του βιβλίου.

Link to comment
Share on other sites

Eχω διαβάσει μόνο τις σειρήνες του τιτάνα. Είχε ενα ενδιαφερον άλλα πιστευω πως είναι δύσκολο να παρακολουθήσεις την λογική του.

Link to comment
Share on other sites

  • 5 months later...

Τελικα πηρα καποια μερα το "Οι Σειρηνες του Τιτανα" και το διαβασα.

Απογοητευτηκα βασικα.Βεβαια εχει μια ιδιαιτεροτητα,ειναι εξυπνο βιβλιο με βαθυτερα νοηματα αλλα εκ πρωτης οψεωες δεν ηταν αρκετα διασκεδαστικο και ειναι καπως κουραστικο να ακολουθησεις τον κυριο Κουρτ.Ασε που με τα συνεχομενα "Ουνκ" με επιασε πονοκεφαλος.

Link to comment
Share on other sites

Καλα, πραγματικα, αν κι εχει περασει η "εποχη του", γιατι καποτε ηταν νεο πραγμα για τη δημοφιλη κουλτουρα ο τροπος σκεψης-γραφης-εκφρασης του σε βαθμο να "συζητιεται" σε ασχετα περιοδικα, καναλια κλπ αρα ειχε "εποχη", τον θεωρω απο τα σημαντικοτερα ονοματα της συγχρονης λογοτεχνιας - γενικα, ειτε μιλαμε για sf ειτε το δουμε χωρις "αναλυση ταμπελων", που κατ εμε δεν ειναι σε καμμια περιπτωση το point σ αυτην την περιπτωση...

 

Και ναι, για να προτεινω κατι που δεν εχει αναφερθει (Slauterhouse 5 FTW), ριξτε αν θελετε μια ματια στο Sirens of Titan, δεν εχει τοση "δημοσιογραφοτητα" θεωρω οσο καποια αλλα του, που προσπαθουν να ειναι στο cutting edge της εποχης που γραφονται (οσο κι αν παραμενουν, κατ εμε, διαχρονικα mindboggling).

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

προσκυνώ τον Vonnegut. είναι από τους καλύτερους συγγραφείς ΕΦ, που εγώ έχω διαβάσει. δυστυχώς δεν έχω διαβάσει ακόμα το Slaughterhouse 5 γιατί δεν έχει πέσει ακόμα στα χέρια μου αλλά που θα πάει θα το βρω. από αυτά που έχω διαβάσει θεωρώ καλύτερα το Breakfast of Champions και το Cat's Craddle. Προσωπικά το breakfast θα έπρεπε να λέγεται η ζωή και όσα φοβόσασταν να ρωτήσετε!

Link to comment
Share on other sites

Έχει πλάκα το γεγονός ότι μόλις πήρα χαμπάρι το topic για τον Vonnegut. Κυρίως γιατί μόλις πήρα ένα mail και σας το μεταφέρω αν δεν το ξέρετε, ότι απόψε (Τρίτη 19 Δεκεμβρίου), στις 8 το βράδυ υπάρχει μια εκδήλωση στο Cube (Εμ. Μπενάκη μεταξύ Ακαδημίας και Σόλωνος) για τον Kurt με Σώτη Τριανταφύλλου, Μάκη Πανώριο και την ταινία από το Σφαγείο Νο 5.

 

Όποιος ενδιαφέρεται, ας περάσει.

Link to comment
Share on other sites

Έστω και με μερικές μέρες καθυστέρηση παραδίδω ρεπορτάζ από την εκδήλωση για τον Kurt Vonnegut.

Κατ' αρχήν είχε κόσμο. Έγινε στο πατάρι του Cube, που επίσης φιλοξενεί αυτήν την εποχή μια έκθεση με πρωτότυπα από κόμικς του Μπότσου (μεταξύ τους και τα στρογγυλά "φεγγάρια" του περσινού φεστιβάλ της Βαβελ). Ο χώρος είναι πολύ προσεγμένος αν και λίγο χαμηλοτάβανος. Η αφορμή της εκδήλωσης ήταν η κυκλοφορία από τον Πατάκη του τελευταίου βιβλίου του K.V. Ο Μάκης Πανώριος και η Σώτη Τριανταφύλλου που ήταν οι ομιλητές ουσιαστικά μίλησαν πιο πολύ για τον συγγραφέα παρά για το συγκεκριμένο βιβλίο με αρκετά στοιχεία για την ζωή, το περιβάλλον και το έργο του Kurt. Έγινε λίγη κουβέντα και ακολούθησε η ταινία Σφαγείο Νο 5. Ομολογουμένως ήταν μια πολύ απολαυστική εκδήλωση κυρίως γιατί το ντουέτο Πανώριος - Τριανταφύλλου είναι συμπληρωματικό τόσο στην ματιά όσο και στην παρουσίαση των θέσεων τους κι έτσι δεν υπήρχε ούτε για πλάκα χασμουρητό και αμήχανα βλέματα στυλ "άντε να βγάλουμε την υποχρέωση".

Αυτά γενικά από την παρουσίαση, για κάτι πιο συγκεκριμένο ρωτήστε ότι θέλετε...

Link to comment
Share on other sites

Α, και ηθελα να ρωτησω, με την ευκαιρια... Εχει διαβασει κανεις το A Man Without A Country; Ως τωρα μου εχει φανει, απο ο,τι διαβαζω, οτι he goes all leftist on us σε υπερβολικο βαθμο, και οτι εχει γερασει (και αρα,οσον αφορα αυτα που λεω παραπανω, "κοβειι το αυγολεμονο")... Αυτα βεβαια χωρις να εχω διαβασει το βιβλιο, και θα ηθελα αν καποιος το εχει υποψιν να μου πει πως του φανηκε, γιατι κριμα τον ανθρωπο αν κανω λαθος - και κριμα εμενα πιο πολυ που δε θα το διαβασω!

Link to comment
Share on other sites

  • 3 months later...
  • 1 year later...

Ειχα διαβάσει το Σλαπστικ και το ειχα βρει πολυ φρέσκο και παράξενα διασκεδαστικο. Το καλοκαιρι που μας περασε αποφασισα να παρω μαζι μου 2 ακομα βιβλία του, την Φωλια της Γατας και το Σφαγειο Νο5. Η Φωλια ηταν επισης διασκεδαστικη, αλλα οχι οσο το Σλαπστικ και μεχρι εκει. Τωρα για το Σφαγειο τι να πω, σιγουρα ενα απο τα καλυτερα βιβλια που εχω διαβασει. Και για τα οσα αλλα οσο για το πως τα λεει. Σίγουρα παράξενο αλλά σίγουρα αριστουργημα. (ετσι πάει)

Link to comment
Share on other sites

Eχω διαβάσει μόνο τις σειρήνες του τιτάνα. Είχε ενα ενδιαφερον άλλα πιστευω πως είναι δύσκολο να παρακολουθήσεις την λογική του.

 

 

Τελικα πηρα καποια μερα το "Οι Σειρηνες του Τιτανα" και το διαβασα.

Απογοητευτηκα βασικα.Βεβαια εχει μια ιδιαιτεροτητα,ειναι εξυπνο βιβλιο με βαθυτερα νοηματα αλλα εκ πρωτης οψεωες δεν ηταν αρκετα διασκεδαστικο και ειναι καπως κουραστικο να ακολουθησεις τον κυριο Κουρτ.Ασε που με τα συνεχομενα "Ουνκ" με επιασε πονοκεφαλος.

 

Άργησα λίγο να τα δω... αλλά μιλάτε σοβαρά; Αυτό το βιβλίο το θεωρώ απ' τα καλύτερα που έχω διαβάσει και άκρως διασκεδαστικό. Μα μιλάμε για χρονοσυνκλαστικό ινφουντίμπουλο! Εγώ πάντως το προτείνω ανεπιφύλακτα. Ειδικά, μετά τον Άνταμς και τον Πράτσετ έψαχνα απεγνωσμένα για κάποιο "κωμικό" βιβλίο.

Link to comment
Share on other sites

  • 3 months later...

Το breakfast of champions είναι απίστευτο βιβλίο, ίσως το καλύτερο που έχω διαβάσει τους τελευταίους 6 μήνες. Δεν είναι scifi, είναι η ιστορία 2 γέρων που θες να δεις τι θα γίνει όταν συναντηθούν. Το συνιστώ ανεπιφύλακτα, έχει πολύ γέλιο και φοβερές ζωγραφιές !!!

Link to comment
Share on other sites

  • 2 years later...

Σε μια σύντομη επιστροφή μου στη γενέτειρα, ξαναδιάβασα το χειμώνα το Μητέρα Νύχτα. Ενδιαφέρον βιβλίο το θυμόμουν, αμυδρά, αφού πάνε πολλά πολλά χρόνια από τότε που το πρωτοδιάβασα. Δεν νομίζω ότι ανήκει σε κάποιο από τα είδη της εφφ. Είναι ένα βαθιά πολιτικό βιβλίο, με σκηνικό τη Γερμανία στην εποχή της ανόδου και της ήττας του ναζισμού, τις ΗΠΑ στα μεταπολεμικά χρόνια και μια φυλακή του Ισραήλ, όπου βρίσκεται το παρόν του αφηγητή. Πυκνή αποκαθήλωση λογοτεχνικών και κινηματογραφικών κοινών τόπων, μια θαυμαστά στημένη ειρωνική ανατομία για τον τρόπο με τον οποίο επιχείρησαν στις ΗΠΑ να κλείσουν τις δικές τους πληγές από το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο την ώρα που άλλες πληγές άρχιζαν να χάσκουν.

 

Θα μπορούσε να το πει κανείς κατασκοπικό. Οι κατάσκοποι όμως που υπάρχουν εδώ δεν έχουν καμία σχέση με τους δυναμικούς πρωταγωνιστές που φέρνουν σε πέρας επικίνδυνες αποστολές. Εδώ οι κατάσκοποι γίνονται ενεργούμενα, μαριονέτες δυνάμεων που τις γνωρίζουν αλλά τους αφήνουν παντελώς αδιάφορους την ίδια στιγμή που εκείνες τους κλέβουν τις πιο βαθιά προσωπικές τους αποφάσεις. Ο μεγάλος έρωτας –η πίστη που έχουν οι ερωτευμένοι, «το Έθνος των Δύο», ότι με την αγάπη τους μπορούν να μείνουν ανέγγιχτοι από τον ορυμαγδό γύρω τους–, το κυνήγι της ιερής αποστολής –η κατίσχυση του κακού ή η πάταξή του–, η απόδοση δικαιοσύνης υπονομεύονται τόσο που όταν εντέλει εκπληρώνονται δεν έχουν απομείνει τίποτε άλλο εκτός από παρωδία του εαυτού τους.

 

Αν λοιπόν θέλει κανείς να διαβάσει την ιστορία ενός ανθρώπου που «έκανε το κακό λέγοντας στον εαυτό του ‘είμαι πολύ καλός, πολύ αληθινός, πολύ άγιος, όλα αυτά κρυμμένα βαθιά μέσα μου’», όπως αυτοπεριγράφεται ο αφηγητής και κεντρικός ήρωας, μαζί με μια μαεστρική χρήση και σκηνογραφία της πρωτοπρόσωπης αφήγησης, το Μητέρα Νύχτα είναι από τις πολύ καλές επιλογές που θα μπορούσε να έχει.

 

Κι ακόμη, άκουσα ότι έχει γυριστεί επίσης σε ταινία, με θετικά σχόλια. Δυστυχώς δεν θυμάμαι τίτλο-σκηνοθέτη.

 

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

[...] Μητέρα Νύχτα. [...] Κι ακόμη, άκουσα ότι έχει γυριστεί επίσης σε ταινία, με θετικά σχόλια. Δυστυχώς δεν θυμάμαι τίτλο-σκηνοθέτη.

 

 

Αυτή είναι η ταινία

 

 

Link to comment
Share on other sites

Σχετικό αλλά άσχετο: θα πάω σύντομα στη Δρέσδη. Λέτε να έχει κανένα memorial του Kurt?

Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Συγγνώμη, ρε παιδιά: διαβάζω το Σφαγείο κι αναρωτιέμαι, είναι ΕΦ αυτό το βιβλίο; Προς το παρόν ( βλ. 1/3) ΟΧΙ.

Link to comment
Share on other sites

Είναι, με έναν εντελώς δικό του τρόπο. Και δεν είναι όλη η ΕΦ πίου-πίου και πολιτικούς προβληματισμούς.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • 9 months later...

O Kurt Vonnegut δίνει ρέστα, δείχνοντας ότι υπάρχουν γραφικές αναπαραστάσεις πίσω από τις ιστορίες!

 

http://www.youtube.com/watch?v=oP3c1h8v2ZQ

 

Και στο παρακάτω άρθρο θα δείτε περισσότερες γραφικές αναπαραστάσεις όπως αυτή του Κάφκα και του Άμλετ

http://www.laphamsquarterly.org/voices-in-time/kurt-vonnegut-at-the-blackboard.php?page=all

Edited by Διγέλαδος
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..