RaspK Posted June 24, 2006 Share Posted June 24, 2006 (edited) Υπάρχουν στιγμές που θέλω να κλάψω στον ώμο κάποιου, μέρες και ώρες και στιγμές που θέλω να χτυπήσω, να πονέσω, ν' ασελγήσω στο κουφάρι μιας κοινωνίας πού 'ναι κτίσμα μας· φόρος ιερός και προσπάθεια αιώνων να ζήσουμε καλύτερα. Νιώθω, όμως, πως απλά χτίσαμε κλουβί γερό από ατσάλι, ένα-ένα γύρω μας σταθερά στήσαμε τα κάγκελα, τα σήκωσαμε μπροστά μας και τα δέσαμε τό 'να με τ' άλλο, γερά νά 'ναι· και τώρα κλαίμε ανάμεσά τους, γιατί τάχατες κλειστήκαμε. Δεν ξέρω πόσοι τό 'χουν ζήσει - λίγοι που ξέρω ή πολλοί - μα καταριέμαι κάθε στιγμή που σκέφτομαι πως ίσως έχασα ευτυχία και γαλήνη αληθινή· κυριακάτικα πρωινά ήσυχα, λες, νεκρά, με το φως να μπαίνει αργό κι ατάραχο απ' τις γρύλιες. [με κάποιες αλλαγές στη στίξη και τη δομή των προτάσεων έπειτα από συστάσεις της φίλτατης Nienna] Edited June 24, 2006 by RaspK FOG Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted June 24, 2006 Share Posted June 24, 2006 (edited) Έχω καταχαρεί, θα έπρεπε να με βλέπεις τώρα! Μου άρεσε πάρα πολύ, περισσότερο από τα υπόλοιπα - ουσιαστικά κάθε φορά που γράφεις παρουσιάζεις βελτίωση, κάθε φορά και καλύτερος. Την άποψή μου για το νόημα την ξέρεις, ουσιαστικά γράφεις τα ίδια πράγματα που έγραψα κι εγώ στα τελευταία μου ποιήματα, όλα μαζί, είναι λογικό να νοιώθω και να καταλαβαίνω. Τα μόνα τεχνικά σχόλια που έχω να κάνω είναι τα εξής: Θα ήθελα άνω τελεία αντί κόμμας στο "κτίσμα μας", ανω τελεία αντί τελείας στο "γερά να 'ναι", παύλα αντί κόμμας στο "ανάμεσά τους", και κόμμα μετά το "λες" του προτελευταίου στίχου. Άλλες προτάσεις [αν θέλεις μπορείς να τις λάβεις υπ΄όψιν σου]: "Τα δέσαμε το 'να με τ' άλλο" "Δεν ξέρω πόσοι τό χουν ζήσει – οι λίγοι που ξέρω, ή και πολλοί – μα καταριέμαι κάθε στιγμή που σκέφτομαι πως ίσως έχασα ευτυχία και γαλήνη αληθινή· κυριακάτικα πρωινά, ήσυχα, λες, νεκρά, με το φως να μπαίνει αργό κι ατάραχο απ' τις γρύλιες." ----- Βββββββ! Φφφφφφφφφ! Edited June 24, 2006 by Nienna Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted July 12, 2006 Share Posted July 12, 2006 Δεν μπορώ να πω τεχνικά πράγματα για το ποίημα αυτό. Το μόνο που μπορώ να πω είναι πως έχει τόσο έντονο συναίσθημα με τόσο εμφανή ειλικρίνεια, που μεταδίδεται άμεσα στον αναγνώστη. Είναι ίσως αυτό που λένε, πως η ειλικρίνεια είναι βασικός φορέας του νοήματος σε ένα ποήμα (και όχι μόνο). Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.